به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "clinical setting" در نشریات گروه "پزشکی"

  • سجاد امیری بنیاد*، محمدمعین سلگی، هیوا اعظمی، مهرداد ملکی جاماسبی، محیا آرایشگری، محمد مومیوند
    مقدمه

    دانشجویان پرستاری در محیط های بالینی با عوامل تنش زای مختلفی مواجه هستند که این عوامل می توانند بر عملکرد و خودکارآمدی بالینی آن ها اثر گذاشته و در امر تربیت پرستاران ماهر و خودکارآمد خلل ایجاد کند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین خودکارآمدی بالینی و تنش روانی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان در محیط بالین، در سال 1401 انجام شد.

    روش ها

    در مطالعه توصیفی- مقطعی از نوع همبستگی حاضر، از 350 دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان، تعداد 218 نفر از آن ها در سال 1401، به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل چک لیست مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه های خودکارآمدی بالینی و تنش روانی در محیط بالین کوهن بود. داده ها با استفاده آمار توصیفی، آزمون های همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و t دو نمونه ای مستقل، کروسال والیس و من ویتنی از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که میانگین نمرات خودکارآمدی بالینی دانشجویان برابر 11/05±65/81 و تنش روانی آن ها در محیط بالین برابر 13/70±63/92 بود. همچنین یافته ها بیانگر آن بود که بین خودکارآمدی بالینی و تنش روانی دانشجویان پرستاری در محیط بالین ارتباط آماری معکوس و معنی داری وجود دارد (r=-0/25, P< 0/001) .

    نتیجه گیری

    خودکارآمدی بالینی می تواند به عنوان یک عامل محافظ، بر سطح تنش روانی دانشجویان پرستاری در محیط های بالینی نقش به سزایی داشته باشد. باتوجه به این که بخش قابل توجهی از یادگیری دانشجویان پرستاری در محیط های بالینی اتفاق می افتد، توجه به کاهش تنش های روانی دانشجویان در این محیط ها و به دنبال آن بهبود خودکارآمدی بالینی آن ها، اهمیت ویژه ای دارد.

    کلید واژگان: تنش روانی, خودکارآمدی بالینی, دانشجویان پرستاری, محیط بالین
    S .Amiri Bonyad*, MM .Solgi, H. Azami, M .Maleki Jamasbi, M. Arayeshgari, M. Moumivand
    Introduction

    Nursing students in clinical setting are faced with various stressors that can affect their performance and clinical self-efficacy and create problems in training skilled and self-efficacious nurses. Therefore, the present study was conducted with the aim of determining the relationship between clinical self-efficacy and psychological stress in nursing students of Hamedan University of Medical Sciences in 2022.

    Methods

    In this descriptive cross-sectional correlational study, from 350 nursing students of Hamadan University of Medical Sciences in 2022, 218 of them were selected by stratified sampling method. Data collection tools included: demographic characteristics checklist, clinical self-efficacy questionnaire and Cohen's psychological stress in clinical setting questionnaire. Data were analyzed by descriptive statistics, Pearson correlation coefficient, one-way ANOVA and independent sample t-test in SPSS.

    Results

    According to the results, the mean ± standard deviation scores of clinical self-efficacy of students, was 65.81±11.05 and their psychological stress in clinical setting was 63.92±13.70. It was also found that there is a reverse and significant statistical relationship between clinical self-efficacy and psychological stress in clinical setting (r = - 0.25, P < 0.001).

    Conclusion

    Clinical self-efficacy can play a significant role as a protective factor on the level of psychological stress of nursing students in clinical settings. Considering that a significant part of nursing students' learning takes place in clinical settings, paying attention to reducing students' psychological stress in these settings and subsequently improving their clinical self-efficacy is particularly important.

    Keywords: Psychological Stress, Clinical Self-efficacy, Nursing Students, Clinical Setting
  • Esmat Nouhi, Sadat Seyed Bagher Maddah, Abbas Abbaszadeh *
    Introduction

    Collaborative learning encourages students to work with peers and leads to the development of problem-solving and communication skills, and the transfer of knowledge learned in the classroom to be used in the clinical setting. This study aims to explain the role of collaborative learning experiences of nursing students in the field of clinical training.

    Methods

    In this qualitative study, 20 nursing students who experienced specialist clinical training were selected using object-based sampling. The data were collected using semi-structured and focus group interviews. The interviews were transcribed verbatim and the relevant themes were extracted and categorized using content analysis.

    Results

    The results revealed that group interactions lead to useful experiences in clinical works. It was also shown that collaborative learning affects the clinical success of nursing students. The participants stated that group work in clinical settings is the most important learning experience in the training course. While contributing to learning development, group participation helps the students to deal with the assigned tasks more efficiently and support each other by sharing their knowledge and establishing friendly relations. The themes derived from the data included 1) peer support, 2) clinical reasoning, and 3) group capabilities.

    Conclusion

    Collaborative learning is an important factor in improving clinical work. The results of the present study underlined the weakness of educational programs in terms of collaborative learning. Therefore, educators and education professionals are recommended to support the development of a suitable context for active and collaborative education and learning.

    Keywords: Education, Nursing students, Clinical setting, Collaborative learning
  • Roghayeh Mehdipour‑Rabori, Monirsadat Nematollahi*, Behnaz Bagherian
    BACKGROUND: Achieving an excellent clinical education by nursing students is one of the primary goals of any nursing school. Nursing educators try to use different methods to enhance clinical skills. One of them is a peer‑led method that can be used in theoretical and clinical education. It is developing as a suitable educational method to promote health. This study assessed the effect of classmates as peer‑led education on the clinical performance of nursing students. MATERIALS AND METHODS: This study was conducted using a mixed‑method approach and a sequential explanatory design. In the quantitative phase, a quasi‑experimental study with a two‑group pre‑ and post‑test design was conducted. The sample of this phase consisted of 70 nursing students (35 persons in each group) who were selected through random convenience sampling. The intervention group participated in a peer‑led education program. The control group received routine training. The members of both groups completed the clinical performance checklist before, and after the intervention, The collected data were analyzed using SPSS V21 software using descriptive and inferential statistics. In the qualitative phase, the researchers interviewed 18 undergraduate students using semi‑structured in‑depth and face‑to‑face approaches. These participants were selected by purposive sampling method. Data were analyzed using conventional content analysis. MAX DATA 10 was used to categorize the data. To establish the reliability and validity of findings, Graneheim, and Landman’s criteria were considered RESULTS: In the quantitative phase of the study, the results showed that the mean score of clinical performance was not statistically significant between the control and intervention groups before the intervention (P > 0.05). At the same time, it was significantly different after the intervention (P < 0.05), implying that the peer‑led education of the intervention group significantly increased compared to that of the control. The main theme was “learning based on friendship,” which included two categories, namely “deep learning” and “learn in the shadow of relaxing.” CONCLUSION: Classmate as peer‑led education could increase the ability of nursing students in clinical performance, and was able to enhance deep learning among them.
    Keywords: Clinical performance, clinical setting, nursing students, peer‑led education
  • Fariba Asghari, Zahra Shahvari*, Abbas Ebadi, Fateme Alipour, Shahram Samadi, Maryam Bahreini, Homayoun Amini

    This study was conducted to develop and validate an instrument to measure the medical professionalism climate in clinical settings. The item pool was developed based on the Tehran University of Medical Sciences Guideline for Professional Conduct. The items were distributed between two questionnaires, one for health-care providers and the other for patients. To assess the construct validity of the questionnaires, 350 health-care providers and 88 patients were enrolled in the study. The reliability of the questionnaires was evaluated by calculating Cronbach’s alpha and ICC. At first a 74-item pool was generated. After assessing and confirming face and content validity, 41 items remained in the final version of the scale. Exploratory factor analysis revealed the three factors of “personal behavior”, “collegiality” and “respect for patient autonomy” in a 25- item questionnaire for service providers and a single factor of “professional behavior” in a 6-item questionnaire for patients. The three factors explained 51.775% of the variance for service providers’ questionnaire and the single factor explained 63.9% of the variance for patients’ questionnaire. The findings demonstrated that from the viewpoints of patients and service providers, this instrument could be applied to assess the medical professionalism climate in hospital clinical settings.

    Keywords: Professionalism, Clinical setting, Questionnaire, Validation
  • علی فتاحی بافقی، معصومه برخورداری شریف آباد*
    مقدمه

    تعلق حرفه ای یکی از ابعاد مهم تجربه کار بالینی دانشجویان است. درک میزان تعلق پذیری دانشجویان و ارتباط آن به رفتار حرفه ای آنان می تواند کمک بسزایی در افزایش رفتار حرفه ای آنان داشته باشد که هدف، در این پژوهش تعیین ارتباط رفتار حرفه ای و تعلق پذیری به محیط بالین در دانشجویان پرستاری است.

    روش بررسی

    این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که 110 نفر از دانشجویان پرستاری سال سوم و چهارم دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد به عنوان نمونه پژوهش وارد مطالعه شدند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه های مشخصات دموگرافیک با 9 گویه، تعلق پذیری Levett-Jones با 34 گویه و رفتارحرفه ای Goze با 27 گویه جمع آوری شد. این پرسشنامه های تعلق پذیری بالینی و رفتار حرفه ای، در پژوهش های متعددی مورد استفاده قرار گرفته و روایی آنها با استفاده از روایی محتوا و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی شده است. بعد از تکمیل، داده ها با آمارهای توصیفی و استنباطی (پیرسون، تی تست) توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد.

    نتایج

    میانگین کل نمره رفتار حرفه ای 38/16±06/111 و میانگین کل نمره تعلق پذیری 24/15±69/118 بود. ابعاد کارآمدی (19/13±98/71)، عزت نفس (56/11±99/61)، پیوستگی (00/17±62/42) به ترتیب بیشترین وزن را در نمره تعلق پذیری داشتند. علاوه بر این بین تعلق پذیری به محیط بالینی و ابعاد آن با رفتار حرفه ای، بر اساس آزمون همبستگی پیرسون، ارتباط آماری مستقیم و معناداری وجود دارد (548=r و 000/0=P).

    نتیجه گیری

    نتایج نشان داد ارتباط مثبت و معناداری بینتعلق پذیری و رفتار حرفه ای وجود دارد به این معنی که با افزایش تعلق پذیری، رفتار حرفه ای ارتقاء پیدا می کند. لذا برنامه ریزان آموزشی و مدرسین می توانند با استفاده از راهبردهای مناسب آموزشی و ایجاد جو حمایتی به منظور افزایش حس تعلق ، به ارتقاء رفتار حرفه ای دانشجویان پرستاری کمک نمایند.

    کلید واژگان: تعلق پذیری, رفتار حرفه ای, دانشجوی پرستاری
    Ali Fattahi-Bafghi, Maasoumeh Barkhordari-Sharifabad*
    Introduction

    Professional belongingness is one of the most important aspects of studentschr('39') clinical work experience. An understanding of the relation between students’ belongingness on clinical setting and their professional behavior can significantly aid in promoting their professional behavior. This study determined the correlation between nursing students’ dependence on the clinical setting and their professional behavior.

    Methods

    This research is a descriptive analytical study in which 110 third and fourth year nursing students  at Islamic Azad University, Yazd Branch, were included in the study as a sample. Sampling was done by census method. Data were collected using questionnaires of demographic with 9 items, Levett-Jones clinical belongingness with 34 items and Goze professional behavior with 27 items. These questionnaires have been used in several studies and their validity has been assessed using content validity and reliability using Cronbachchr('39')s alpha coefficient. After completion, the data were analyzed by descriptive and inferential statistics (Pearson, t-test) by SPSS software version 16.

    Result

    The total score of professional behavior and clinical belongingness on clinical setting were 111.06 ± 16.38 and 118.69 ± 16.38, respectively. The subscales of efficiency (71.98 ±13.19), self-esteem (61/99 ± 11.56), and connectivity (42.62 ± 17.00) had the highest weight in the scores of clinical belongingness, respectively. Besides, there was a direct significant correlation between “belongingness on clinical setting and its dimensions” and “professional behavior”, based on Pearson correlation test (r = 548 and P = 0.000).

    Conclusion

    The results showed that there is a positive and significant relationship between belonging and professional behavior. This means that with increasing belonging, professional behavior improves. Thus, educational decision-makers and instructors/educators can enhance nursing students’ professional behavior through using appropriate educational strategies and creating a supportive environment to increase feelings of belongingness clinical setting.

    Keywords: belongingness, clinical setting, nursing student
  • رقیه مهدوی سرشت*، کبری پرون، معصومه علیاپور، حسین ابراهیمی
    مقدمه

    هوش هیجانی مجموعه توانایی هایی است که قابلیت کلی فرد را در پاسخ به نیازهای محیطی و تنش تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به اینکه مطالعات اندکی در خصوص هوش هیجانی و رابطه ان با تنش صورت گرفته لذا این مطالعه با هدف بررسی هوش هیجانی و ارتباط آن با استرس دانشجویان پرستاری در محیط بالین صورت گرفته است.

    روش ها

    این مطالعه توصیفی- همبستگی بر روی 350 نفراز دانشجویان پرستاری که در زمان مطالعه در دانشگاه علوم پزشکی تبریز مشغول به تحصیل بودند انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها ازمشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه هوش هیجانی Sibria shiring و پرسشنامه تنش دانشجویان پرستاری در بالین کوهن استفاده گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی در  نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

    یافته ها

    طبق نتایج، میانگین سنی دانشجویان در محدوده  83/2 ± 47/22 بود. میانگین و انحراف معیار هوش هیجانی45/9 ±  73/105 و میانگین و انحراف معیار تنش دانشجویان  08/13 ±  70/47  بود. ضریب همبستگی پیرسون بین هوش هیجانی و تنش در دانشجویان پرستاری ارتباط آماری معکوس و معنی داری را نشان داد (05/0>P).

    نتیجه گیری

    دانشجویان از سطح بالایی از هوش هیجانی برخوردار بودند و از نظر تنش نیز حد متوسطی را تجربه می کردند. همچنین بین هوش هیجانی و تنش در دانشجویان پرستاری ارتباط آماری معکوس و معنی داری وجود داشت  که نشان دهنده این  است که  با افزایش هوش هیجانی در دانشجویان تنش در محیط بالین آنها کمتر می گردد.

    کلید واژگان: هوش هیجانی, تنش, دانشجویان پرستاری, محیط بالینی
    Rogayeh Mahdaviseresht*, Kobra Parvan, Masumeh Olyapur, Hosein Ebrahimi
    Introduction

    Emotional Intelligence is a set of abilities that affects individual’s total capacity in reacting to environment’s needs and stresses. As there are few studies about emotional intelligence and its relationship with stress, so this study was conducted to evaluate the relationship between emotional intelligence and nursing students’ stress in clinical setting.

    Methods

    This was a descriptive-correlational study carried out on 350 nursing students who were studying in Tabriz University of Medical Sciences at the time of data collection. Demographic characteristics checklist, Emotional Intelligence Questionnaire for nursing students in clinics, and Nursing Students Stress Inventory in clinics were used for data collection. Then, data were analyzed by SPSS version 17. In descriptive statistics, descriptive indicators (frequency, percent, mean and standard deviation) were used in determining

    Results

    The range of students’ age was 22.47±2.83. Mean ± standard deviation of emotional intelligence was 105.73±9.45 and mean ± standard deviation of students’ tension was 47.70±13.08. There was an indirect and significant statistical relationship between emotional intelligence and tension in nursing students (p<0.05).

    Conclusion

    Students had a high level of emotional intelligence and experienced moderate levels of stress. There was also a statistically significant relationship between emotional intelligence and stress in nursing students, which indicates that with increasing intelligence in students, stress decreases in their clinical environment.

    Keywords: Emotional Intelligence, Nursing Student’s, Clinical Setting
  • زهرا عبدالهی، معصومه برخورداری شریف آباد*، خدیجه نصیریانی، حسین فلاح زاده
    مقدمه

    زورگویی شکلی از رفتار پرخاشگرایانه بین فردی است که در پرستاری به عنوان یک نگرانی رو به افزایش است، دانشجویان پرستاری با ورود به مرحله کار بالینی در معرض آسیب و زورگویی هستند که عواقب ناخوشایندی به همراه دارد. هدف این مطالعه شناسایی فراوانی، نوع رفتارهای زورگویانه، منبع زورگویی، نحوه گزارش و عواقب آن بر دانشجویان پرستاری دانشگاه های آزاد اسلامی و علوم پزشکی شهر یزد است.

    روش ها

    در این مطالعه توصیفی مقطعی که در سال 1398 انجام شد، 193 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی و علوم پزشکی شهر یزد شرکت نمودند. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های مشخصات فردی و رفتارهای زورگویی کلارک (Clarke) و همکاران بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل و آنوا) صورت گرفت.

    نتایج

    بر اساس یافته ها 118 نفر (85/61%) از دانشجویان انواعی از زورگویی را تجربه نمودند که 769 (32%) مورد زورگویی از طرف مربی بالینی، 597 (8/24%) مورد از جانب پرستار و 402 (72/16%) مورد از طرف بیمار و خانواده بوده است. بیش ترین رفتارهای زورگویی 383 مورد (93/15%) برخورد سرد، نادیده گرفته شدن و اخراج بود. 21 نفر (9/10%) به دلیل زورگویی تصمیم به ترک رشته داشتند. 131 نفر (9/67%) رفتار زورگویی را گزارش نداده بودند که 55 نفر(8/36%) آنان علت را ترس از ارزیابی ضعیف بیان نمودند.

    نتیجه گیری

    نتایج حاکی از آن است بیش از نیمی از دانشجویان پرستاری در معرض انواع رفتارهای زوگویانه قرار گرفته اند که این امر می تواند عاملی برای انصراف از تحصیل باشد. لذا برنامه ریزان آموزش بالینی باید راه های پیشگیری از زورگویی و نحوه واکنش به اینگونه رفتارها را به دانشجویان پرستاری آموزش دهند و اقدامات مناسبی جهت اصلاح محیط های آموزش بالینی در این زمینه انجام گیرد.

    کلید واژگان: زورگویی, دانشجوی پرستاری, محیط بالین
    Zahra Abdollahi, Maasoumeh Barkhordari-Sharifabad*, Khadijeh Nasiriani, Hossein Fallahzadeh
    Introduction

    Bullying is a form of interpersonal aggressive behavior that may lead to alarming growth . Nursing students entering clinical practice are at risk of injury and bullying, which can have unpleasant consequences. This study endeavored to identify the frequency, type, source of bullying, method of report, and the undesirable effect of bullying on students.

    Methods

    This descriptive study was performed on 193 of third and fourth year nursing students of Medical Sciences Universities of Yazd, Iran, who experienced the clinical setting. Sampling was done through stratified random sampling. Data collection instruments were questionnaires of demographic characteristics and Clark et al.chr('39')s bullying behaviors. Data were analyzed both descriptively and inferentially.

    Results

    According to the findings, 61.85% (n=118) of the participants experienced bullying, of which 32% (n=769) were bullied by the clinical instructor and 24.8% (n=597) by the nurse and 16.72% (n = 402) by the patient and family. The most bullying behaviors (15.93%, n = 383) were frozen out, ignored and excluded. 10.9% (n=21) decided to leave the field due to bullying. 67.9% (n=131) did not report bullying behavior, of which 36.8% (n=55) expressed that the reason was fear of poor evaluation.

    Conclusion

    The results indicated that more than half of nursing students are exposed to a variety of bullying behaviors that are often performed by a clinical instructor and are not reported for fear of poor evaluation which can be a factor of intentions to leave the nursing program. Therefore, clinical educational authorities should teach nursing students some ways to prevent bullying and how to react to such behaviors and appropriate measures should be taken into account to improve clinical learning contexts.

    Keywords: Bullying, Nursing student, Clinical Setting
  • سجاد نعمتی، داریوش رخ افروز*، نسرین الهی، محمدحسین حقیقی زاده

    سنجش عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری، به عنوان منبعی برای تعیین نیازهای آموزشی و تصمیم گیری برای ایجاد تحول در محیط های آموزشی و ارتقاء کیفیت آموزش، امری ضروری است. این مطالعه با هدف ارزشیابی رفتار حرفه ای دانشجویان پرستاری در محیط بالینی، با ابزار ارزشیابی حرفه ای در مقیاس کوچک (P-MEX) انجام شد. این مطالعه ی توصیفی تحلیلی مقطعی با مشارکت 86 نفر از کارورزهای پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اهواز در سال 1398 صورت گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ی اطلاعات دموگرافیک و فرم ارزشیابی P-MEX کروز بود. روایی و پایایی این ابزار از طریق سنجش بین مشاهده گران انجام و با ضریب آلفای کرونباخ 76% تعیین شد. برای تحلیل داده ها از SPSS نسخه ی 20 و آزمون های آماری توصیفی، تی تست مستقل، آنالیز واریانس و آزمون های تعقیبی Post Hoc استفاده گردید. در مجموع مهارت های حرفه ای، اکثر شرکت کنندگان در مرحله ی اول 51.2% در سطح متوسط و قابل انتظار و 48.8% بالاتر از حد انتظار و در مرحله ی دوم اکثرا 84.9% در سطح متوسط و در حد انتظار و 15.1% بالاتر از حد انتظار قرار گرفتند. در این پژوهش بر اساس نمرات ارزشیابی در طی دو مرحله، گرچه میانگین کل نمرات مهارت های بالینی اکثر دانشجویان در محدوده ی در حد انتظار از مقیاس لیکرت چهار درجه ای قرار گرفت؛ اما نمره ی مهارت ها در بخش های ویژه پایین تر بود؛ لذا به منظور ارتقاء همه جانبه ی مهارت های حرفه ای، تدوین برنامه ریزی ها و روش های آموزشی مناسب در حیطه ی رفتارهای حرفه ای الزامی است.

    کلید واژگان: رفتار حرفه ای, دانشجویان پرستاری, محیط بالینی, ابزار ارزشیابی حرفه ای در مقیاس کوچک(P-MEX)
    Sajjad Nemati, Dariush Rokh Afrooz*, Nasrin Elahi, MohammadHossein Haghighizadeh

    Evaluating clinical performance of nursing students as a resource to determine educational needs and decision-making is essential to change the educational environment and improve the quality of education. The aim of this study was to evaluate the professional behavior of nursing students in the clinical environment with the Small Scale Professional Assessment Tool (P-MEX). This descriptive cross-sectional study was conducted with the participation of 86 nursing interns of Ahvaz University of Medical Sciences in 2019. Data collection tools were demographic information questionnaire and P-MEX Cruess evaluation form. The validity and reliability of this instrument was evaluated by observers and was determined with Cronbachchr('39')s alpha coefficient of 76%. Data were analyzed using SPSS software version 20 and descriptive statistics, independent t-test, analysis of variance, and post hoc test. In professional skills, most participants in the first stage were 51.2% at the average and expected level and 48.8% above the expected level, and in the second stage, most were 84.9% at the average and expected level and 15.1% higher than they were as expected. In this study, based on the evaluation scores in two stages, although the average total clinical skills scores of most students were within the expected range of the 4-point Likert scale, the skill scores were lower in the special wards. Therefore, for the full development of professional skills, it is necessary to develop appropriate methods of planning and training in the field of professional behaviors.

    Keywords: Professional behavior, Nursing students, Clinical setting, Small Scale Professional Assessment Tool (P-MEX)
  • Hamid Reza Koohestani, Nayereh Baghcheghi*, Mahmood Karimy, Morteza Hemmat, Morteza Shamsizadeh

    The field of education has experienced a profound change following the introduction of mobile technology over the last decades, and nursing education is not an exception. This study explored the experiences of nursing students about the ethical concerns regarding the use of mobile devices for learning purposes, that is, mobile learning, in educational and clinical contexts. A qualitative phenomenological study was carried out on nursing students (n = 19) in Saveh University of Medical Sciences of Iran between December 2017 and April 2018. Data were collected through semi-structured interviews with openended questions. Data analysis was done using Colaizzi’s 7-step method, revealing four the mes and nine sub-themes including: 1) preserving professional dignity (in front of the patient, and the teacher, and preserving academic virtual identity); 2) securing informed consent and respecting personal (the patient’s and teachers) autonomy; 3) proper and efficient use (observing the regulations and codes, and making educational use); and 4) avoiding harm (responsible use of class and patient data). It was revealed that using mobile technology in education could raise ethical concerns for nursing students, and this should be emphasized in nursing educational programs.

    Keywords: Mobile learning, smartphone learning, ethicalconcerns, nursing student, education, clinical setting
  • مهدی باقری*، فریبا حقانی، سید احمد محمدی کیا
    مقدمه

    آموزش موثر نیازمند استفاده از روش هایی است که توانایی ایجاد دانش و مهارت لازم را در دانشجویان داشته باشند. این مطالعه با هدف بررسی اثر استفاده از روش آموزش مبتنی بر کاوش گری در آموزش پزشکی با مرور مطالعات مرتبط انجام شد.

    روش ها

     در این مطالعه مروری روایتی (Narrative) با استفاده از کلمات کلیدی آموزش بالینی، روش تدریس کاوش گری، آموزش پزشکی، مطالعات مرتبط از سال 2010 تا 2018 در منابع  Pubmed, Medical Teacher, Magiran, Google Scholar انتخاب شد و بر اساس حیطه های مطرح در آموزش علوم پزشکی بررسی شد و پس از بررسی مقاله ها و حذف رکوردهای تکراری، روش های آموزش مبتنی بر کاوش گری و حیطه های آن تعیین، دسته بندی و در نهایت 15 مقاله استخراج گردید.

    نتایج

    مرور متون تخصصی 15 مقاله در زمینه استفاده از روش تدریس کاوشگری در علوم پزشکی نشان داد که این روش مسبب اثرات آموزشی و پرورشی مطلوب در دانشجویان است.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج مطالعات بررسی شده توصیه می شود که اساتید دروس نظری و بالینی از این روش جهت تدریس استفاده کنند. همچنین مسوولین دانشکده ها شرایط انجام این روش تدریس را فراهم نمایند.

    کلید واژگان: آموزش پزشکی, تدریس کاوش گری, محیط بالینی
    Mehdi Bagheri*, Fariba Haghani, Seyde Ahmad Mohamadi Kia
    Introduction

    Effective teaching requires methods that can develop appropriate knowledge and skills in students. This study aimed to assess the effect of inquiry-based teaching method in medical education through reviewing the related literature.

    Methods

    In this Narrative review study, using the keywords clinical education, inquiry-based teaching method and medical education, all articles published between 2010 and 2018 were searched in Magiran, Google Scholar, PubMed, and Medical Teacher. The articles were assessed according to the fields of medical education and after reviewing the articles and removing the duplicates, inquiry-based teaching methods and their fields were classified and ultimately 15 articles were extracted.

    Results

    The review of 15 articles on the application of inquiry-based teaching method in medical education showed that this method is responsible for favorable educational and training impacts on students.

    Conclusion

    According to the results of the study, it is recommended that faculty members of theoretical and clinical courses should use inquiry-based teaching method for their classes. Faculty deans also should lay the groundwork for application of this teaching method.

    Keywords: Medical Education, Inquiry-based Teaching Method, Clinical Setting
  • Maria Shaterjalali, Tahereh Changiz, Nikoo Yamani
    INTRODUCTION

    As an integral and the most important part of medical education, clinical education provides the opportunity to prepare medical students as professionals. This study explores the standpoints of informants concerning the optimal conditions for clinical education and its components, including learning opportunities, clinical settings, and clinical tutors, with the aim to improve clinical teaching and standards.

    METHODS

    The study design is built on qualitative content analysis with the directed approach. The participants were selected using purposive sampling with maximum variation, and the data were collected through online focus group discussion (FGD) and semi-structured individual interviews conducted either face-to-face or on the telephone.

    RESULTS

    Twenty vice-chancelleries of education and medical education planners from across the country participated in this study. Concepts resulted in four main categories: educational settings, tutors, creating learning opportunities, and learning situations. The concepts were sorted into 15 subcategories, also 21 subclass 1 and 14 subclass 2. The most extensive subcategories comprised variety of educational settings, teaching team conditions, and learning strategies.

    CONCLUSION

    Optimal conditions for clinical education are associated with the use of educational settings close to the real workplace of general practitioners such as general inpatient settings, outpatient settings, and emergency department. Moreover, optimal conditions require the provision of learning opportunities by organized team of tutors and team member empowerment along with policy-making and planning on the national scale by the Ministry of Health in consideration of local conditions.

    Keywords: Clinical education, clinical opportunities, clinical setting, clinical tutor, learning situations
  • Mahshad Noroozi, Ladannaz Zahedi, Fataneh Sadat Bathaei, Pooneh Salari
    Background
    Respecting patients confidentiality and privacy are considered as the patients’ rights. Confidentiality is the key virtue for trust building in physician-patient relationship. While law considers confidentiality as absolute except for legal situations, despite efforts to maintaining confidentiality, sometimes breaching confidentiality is unavoidable but not necessarily unethical. There is no Iranian unified ethical guideline to define clear approaches to patient confidentiality in clinical setting. To keep all medical data confidential it is necessary to identify the scope of the problem. In this study, we aimed at identifying the scope of the problem.
    Methods
    This study was conducted in three phases including literature review, qualitative study (semi-structured interview) and focus group discussion. The literature review provided a framework for the second phase.
    Results
    The content analysis of the interviews presented 3 main themes indicating problems in maintaining confidentiality in clinical setting including management issues, organizational ethics and physician-patient relationship.
    Conclusion
    Based on the results a draft guideline in confidentiality in clinical setting was prepared and finalized in focus groups discussions.
    Keywords: Confidentiality, Clinical setting, Confidentiality guideline, Medical ethics
  • پروانه اباذری، محبوبه نم نباتی*
    مقدمه
    چالش های آموزش بالینی در مطالعات متعددی از منظر دانشجویان پرستاری توصیف و تبیین شده است، اما کم تر مطالعه ای به تبیین عمیق این عوامل در بین اساتید پرستاری و مدیران پرستاری مراکز آموزشی درمانی پرداخته است. هدف از این مطالعه، توصیف و تبیین تجارب اساتید بالینی و مدیران پرستاری از عوامل تاثیرگذار بر اثربخشی آموزش بالینی است.
    روش ها
    مطالعه با رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوی مرسوم انجام شد. مشارکت کنندگان شامل 18 نفر از اعضای هیات علمی و مربیان بالینی و مدیران پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف تا رسیدن به اشباع داده ها انجام شد. روش گردآوری داده ها، مصاحبه های فردی نیمه ساختار یافته و یادداشت های عرصه بود. تمام مصاحبه ها ضبط، دست نویس و به صورت خط به خط تحلیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با شیوه تحلیل محتوای مرسوم انجام شد.
    نتایج
    تحلیل کیفی داده ها منجر به ظهور دو طبقه اصلی تسهیل گر و محدود کننده اثربخشی آموزش بالینی شد. طبقه محدود کننده اثربخشی آموزش بالینی در برگیرنده چهار زیر طبقه فضای فیزیکی و روانی بخش های آموزشی، تراکم دانشجو، نبود رویکرد تیمی در مراقبت و آموزش و الگوهای نقش نامناسب بود و طبقه درون داده های تسهیل گر آموزش بالینی شامل دو زیر طبقه مربیان مجرب و مدبر و پرستاران بالینی با صلاحیت بود.
    نتیجه گیری
    چالش های مربوط به اثربخشی آموزش بالینی پرستاری دغدغه مشترک دانشجویان، پرستاران، و اساتید پرستاری است. بنابراین رفع چالش های آموزش بالینی پرستاری با توجه به ماهیت مشکلات، هم فکری و مشارکت دانشکده های پرستاری و معاونت های درمان و آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی را می طلبد.
    کلید واژگان: مطالعه کیفی, مربیان پرستاری, آموزش بالینی, محیط بالینی
    Parvaneh Abazari, Mahboobeh Namnabati *
    Introduction
    Challenges of clinical education have been described and explored from the viewpoints of nursing students in numerous studies, but few studies have deeply explained these factors from the perspective of nursing faculty members and nursing managers of teaching hospitals. The aim of this study was to describe and explain the experiences of nursing faculty members and nursing managers about the factors that affect clinical education effectiveness.
    Methods
    The study employed a conventional qualitative content analysis approach. Participants included 18 faculty members, clinical instructors and nursing managers of Isfahan University of Medical Sciences. Purposive sampling was conducted until data saturation. Data were collected through individual semi-structured interviews and field notes. All the interviews were recorded, transcribed and analyzed line by line. The data were analyzed using conventional content analysis.
    Results
    Qualitative analysis of the data yielded two main categories of restrictive and facilitating factors of clinical education effectiveness. Restrictive factors included four subcategories: physical and psychological atmosphere of training units, student density, lack of teamwork approach in caring and training, and inappropriate role models. Facilitating factors consisted of two subcategories: experienced and tactful instructors and competent clinical nurses.
    Conclusion
    The challenges of nursing clinical education effectiveness are the common concern of students, nurses, and nursing faculty members. Thus, considering the nature of the problems, cooperation of faculties of nursing and vice chancellors for treatment and education of medical universities is necessary to overcome these challenges.
    Keywords: Qualitative study, nursing instructors, clinical education, clinical setting
  • Kamal Salehi, Sima Kermanshahi, Eesa Mohammadi, Mohammad Hassanzadeh
    Background and
    Purpose
    Clinical knowledge management (CKM) is considered as a dominant approach for information management and expansion of knowledge in clinical settings. Health care executives have recently begun to focus on CKM. Therefore, identification of challenges against proper CKM planning is of paramount importance. The aim of this study was to explore challenges in clinical knowledge management in nurses.
    Methods
    This qualitative study was conducted at four teaching hospitals in Tehran, Saqqez and Mahabad, Iran through 24 semi-structured interviews with 18 nurses, head nurses and nursing supervisors. Data analysis was performed using conventional content analysis.
    Results
    In this study, three main themes emerged from data analysis. The main theme was “organizational culture of less attention to the creation and dissemination of knowledge in nurses”, which was due to poor scientific interactions between clinical and academic settings. Other factors involved in this theme were disregard of research in job description of nurses, authoritarian management in research centers, inadequate support and reward from medical officials, and non observance of research in the evaluation of nurses. Another theme was “poor scientific documentation in nursing”, which was due to lack of awareness on the significance of clinical ideas, and proper dissemination of nursing knowledge. Finally, the main theme of “hardness of working conditions” represented high work pressure and lack of opportunity for research among nurses.
    Conclusion
    It is suggested that nursing managers consider the improvement of organizational culture in strategic plans proposed by the Ministry of Health, in addition to reducing work pressure for nurses. Furthermore, scientific promotion of nursing practice should be taken into account through implementation and documentation of useful and relevant workshops.
    Keywords: Challenge, Clinical Knowledge Management, Clinical setting, Nurse, Qualitative Study
  • Kobra Parvan, Hossein Ebrahimi, Morteza Ghoja Zadeh, Azar Hoseinpour
    Background
    Nurse Educators have an important role in clinical learning that can reduce nursing student's stress. However, a few studies have been conducted on the relationship between nursing students’ tension and clinical educators 'role in such situations, in Iran. The aim of this study is to determine the relationship between nursing students’ stress and perception of nurse educator’s effectiveness in clinical settings in Tabriz University of Medical Sciences- 2010.
    Methods
    This is a descriptive and correlational study. All of the 181 students who had to pass clinical subject in Tabriz Nursing & Midwifery faculty were selected. Data collection instruments were demographic questionnaire; scale subset nursing clinical experience, and The Nurse Educator Effectiveness Questionnaire scale. Then, they were measured by Likert scale.
    Results
    Results showed that the mean of student's stress and nurse educators’ effectiveness were (M=57.09±16.97) and (M=71.62±11.56), respectively. There was negative significant correlation between them in clinical setting.
    Conclusions
    The results of the study presented that the students’ tension decreases when their perception of nurse educators’ effectiveness increase It is suggested that all nursing faculties provide an applicable educational plan in order to resolve all problems and educational difficulties in clinical settings, specially they should identify and provide solutions for stress makers in clinical settings.
    Keywords: Stress, Nursing Student, Clinical Setting, Nurse Educator
  • سمیه محمدی، مریم تولیت، مصطفی روشن زاده *
    مقدمه
    در روند آموزش بالینی جهت اطمینان از دستیابی به اهداف مدنظر، در دست داشتن ابزار مناسبی که از روایی و پایایی مطلوب برخوردار باشد ضروری است. با توجه به این که تاکنون ابزار مناسبی جهت ارزشیابی دانشجویان اتاق عمل تدوین نشده است، لذا مطالعه ی حاضر با هدف تدوین وسنجش روایی و پایایی ابزار ارزشیابی این گروه از دانشجویان انجام گرفت.
    روش ها
    این مطالعه ی توصیفی در سال 1393 در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام گرفت. در این مطالعه پس از تعریف مفاهیم و رفتار مورد اندازه گیری با استفاده از روش های مصاحبه و مرور متون مربوطه، ابزار اولیه تدوین شد و سپس روایی صوری و محتوایی آن به صورت کمی و کیفی (با استفاده از نظرات پانل متخصصان، CVR و CVI) صورت گرفت. پایایی این ابزار نیز به صورت پایایی بین گروهی و آلفای کرونباخ محاسبه شد.
    نتایج
    ابزار نهایی تدوین شده شامل 62 عبارت در 7 حیطه (ویژگی های حرفه ای، ارتباطات، بررسی و شناخت بیمار، آموزش به بیمار و خانواده، ثبت گزارش، ایمنی مددجو و صلاحیت بالینی) است. شاخص روایی محتوای کل پرسشنامه 84/0 و نسبت روایی محتوا برای هر آیتم 62/0 و بالاتر گزارش شد. آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه با حجم نمونه ی 28 نفری از دانشجویان 82/0 به دست آمد. پایایی بین مشاهده کنندگان نیز 45/0 بود.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه حاکی از آن است که ابزار تدوین شده از روایی و پایایی مناسبی برخوردار بوده و استفاده از آن می تواند به عنوان یک ابزار مناسب جهت ارزشیابی بالینی کار آموزی در عرصه دانشجویان رشته ی اتاق عمل مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: ابزار ارزشیابی, ارزشیابی بالینی, دانشجویان اتاق عمل, محیط بالینی, آموزش بالینی
    Somayeh Mohammadi, Maryam Tolyat, Mostafa Roshanzadeh *
    Introduction
    In order to ensure the achievement of goals in clinical training، having the right tool with good reliability and validity is essential. Given the fact that no proper tool has ever been developed for evaluation of operating room students، this study aimed to develop and measure the validity and reliability of the evaluation tool for these students.
    Methods
    This descriptive study was conducted in 2014 in Birjand University of Medical Sciences. After defining the concepts and behaviors to be measured using interviews and review of relevant literatures، the primary tool was developed and its face validity and content validity were verified both qualitatively and quantitatively (using experts’ opinions، CVR، and CVI). The reliability was calculated through interclass reliability and Cronbach’s alpha.
    Results
    The final tool consisted of 62 items in 7 different subscales (professional characteristics، communication، examining the patient، training patients and families، submitting reports، clients’ safety، and clinical competence). The content validity index of the whole questionnaire was 0. 84 and content validity ratio for each item was reported 0. 62 and higher. With a sample size of 28 students، Cronbach''s alpha of the whole questionnaire was 0. 82. Also، interclass reliability was 0. 45.
    Conclusion
    The results indicated that the developed tool has adequate reliability and validity and that it can be used as a tool for clinical evaluation of operating room students.
    Keywords: Evaluation tool, clinical evaluation, operating room students, clinical setting, clinical education
  • حبیبه احمدی پور، رضا وفادار
    زمینه و هدف
    مطالعات نشان داده اند که سوء رفتار با دانشجوی پزشکی به احتمال زیاد تاثیرات منفی قابل توجهی دارد. دانشجویانی که با رفتارهای آزار دهنده در محیط های آموزشی مواجه می شوند، در مقایسه با دانشجویانی که این رفتارها را تجربه نمی کنند، اضطراب، افسردگی، اشکال در یادگیری، فکر کردن به ترک تحصیل و مصرف الکل را بیشتر گزارش کرده اند. مطالعات دیگر نشان دادند که استرس همراه با تجربه رفتارهای آزار دهنده، تاثیر منفی در تصمیم گیری های شغلی دانشجویان در آینده دارد.
    روش کار
    این پژوهش، یک مطالعه مقطعی بود که توسط دفتر توسعه آموزشی دانشکده پزشکی کرمان انجام شد. تمامی دانشجویان پزشکی در مقطع بالینی به روش سرشماری انتخاب شدند. نظرات دانشجویان نسبت به رفتار با آن ها در محیط بالینی با استفاده از پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفت. اعتبار پرسش نامه توسط تعدادی از کارشناسان مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن در یک مطالعه پایلوت با استفاده از Cronbach''s alpha برابر 67/0 تعیین شد.
    یافته ها
    در مجموع، 168 پرسش نامه تکمیل گردید. 93 درصد از پاسخ دهندگان گزارش کردند که در طول مقطع بالینی فعلی خود با رفتارهایی مواجه شده اند که برای آن ها آزار دهنده بوده است و یا فکر کردند که مورد سوء رفتار قرار گرفته اند. بیشترین سوء رفتار گزارش شده، سوء رفتار هیجانی- کلامی بود و بعد از آن به ترتیب، سوء رفتار آکادمیک، تبعیض جنسیتی و سوء رفتار فیزیکی بود. دستیاران پزشکی بیشترین گروهی بودند که به عنوان مرتکبین سوء رفتار گزارش شدند. شایع ترین پاسخ عاطفی به رفتارهای آزار دهنده، ناراحتی و عصبانیت بود.
    نتیجه گیری
    تجربه سوء رفتار با دانشجویان پزشکی در محیط های بالینی شایع است. به منظور بهبود محیط یادگیری، سیستم آموزشی نیازمند اقدام برای حل و فصل این مساله جدی است.
    کلید واژگان: سوء رفتار, محیط بالینی, دانشجوی پزشکی
    Habibeh Ahmadipour, Reza Vafadar
    Background and Objective
    Studies indicated that medical student abuse is likely to have a considerable negative effect. Compared to non-abused students، abused students reported more anxiety، depression، difficulty with learning، thoughts of dropping out، and alcohol use problem. Other studies showed that stress associated with being abused negatively impacted on career decisions.
    Methods
    This was a cross-sectional study carried out by Medical Educational Development Office of Kerman University of Medical Sciences، Kerman، Iran. All medical students in clinical course were selected through census method. Students'' viewpoint towards treatment in clinical setting evaluated using a questionnaire. The validity of the questionnaire confirmed by a number of experts and its reliability determined using a pilot study with Cronbach’s alpha 0. 67.
    Results
    One hundred sixty eight questionnaires were completed. Medical student abuse was reported by 93% of the respondents. Verbal abuse was the most frequently experienced abuse followed by academic abuse، gender discrimination، and physical abuse. Physician’s residents were the most often reported as abusers. The most frequent emotional response to abuse was sadness (97%).
    Conclusion
    Experience of abuse in clinical setting is common among medical students. To improve the learning environment، medical educators need to take action to resolve this serious issue.
    Keywords: Abuse, Clinical setting, Medical student
  • مهدی کاهویی، حسن بابامحمدی
    زمینه و هدف
    مدل پذیرش فناوری اطلاعات، مزایای درک شده و راحتی استفاده از فناوری توسط کاربران نهایی، برای مقاصد خاص را پیش بینی می کند. هدف از این مطالعه درک پذیرش سیستم های اطلاعات بالینی توسط کارکنان پرستاری بر اساس مدل پذیرش فناوری اطلاعات است.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 316 نفر از پرستاران بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی و سازمان تامین اجتماعی سمنان انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها یک پرسشنامه روا و پایا بود. داده ها بوسیله آمارهای توصیفی و آزمون های من ویتنی و مجذور تی تحلیل شدند.
    یافته ها
    73 درصد پرستاران موافق بودند که سیستم اطلاعات پرستاری اطلاعات صحیح در اختیار آنها می گذارد. 7/55 درصد پرستاران سیستم اطلاعاتی را پذیرفته بودند. یافته ها نشان داد پرستاران مرد بیش از زن ها سیستم اطلاعات بالینی را پذیرفته بودند (50/0 p<). همچنین پذیرش فناوری اطلاعات در پرستارانی که نسبت به وظایف خود در قبال برنامه رایانه ای آگاهی داشتند یا آنهایی که از اهداف برنامه رایانه ای مطلع بودند، بیشتر بود (05/0 p<).
    نتیجه گیری
    بیشتر پرستاران سیستم اطلاعات بالینی را در کار روزانه ی خود پذیرفته بودند، اما لازم است موضوعاتی همانند رایانه های ناکافی، طراحی محتوی، مشکلات توانمندی سیستم، مهارت و دانش رایانه ای پرستاران مورد بررسی جدی قرار گیرد. مداخلات متعددی درحیطه های فنی و فردی از قبیل افزایش دانش فناوری اطلاعات پرستاران، فرهنگ تیمی، موقعیت سازمانی، همکاری درون تیمی، به روز نمودن و ارتقای شبکه باید انجام شود.
    کلید واژگان: عوامل موثر, فناوری اطلاعات بالینی, پرستاران
    Mehdi Kahouei, Hassan Babamohamadi
    Background And Aim
    Information technology acceptance model predicts acceptance based on end-users'' perceived usefulness and ease of use of technology for a specific purpose. The aim of this study is to understand nursing staff’s adoption of clinical information systems based on information technology acceptance model.
    Materials And Methods
    This descriptive- analytic study was conducted on 316 nurses in hospitals affiliated with Semnan University of Medical Sciences (SUMS) and those affiliated with the Social Security Organization (SSO). The data collection tool was a valid and reliable questionnaire. The d ata were analyzed by descriptive statistics، Mann-Whitney and chi-square tests.
    Results
    Some 73 % of nurses agreed that the nursing information system provides them with correct information. Besides، 55. 7% of nurses had accepted the information system. The results showed that male nurses had admitted clinical information systems more than female ones (P<0. 05). Moreover، nurses who were aware of their duties towards the computer program or those who were aware of the goals of computer applications had adopted information technology more (P <0. 05).
    Conclusion
    Most of the nurses had accepted the clinical information system in their daily work. However، issues such as inadequate number of computers، content design، system c apability problems، and nurses'' computer skills and knowledge should be seriously examined. Moreover، several interventions should be planned and developed in technical and individual areas such as enhancement of nurses'' IT knowledge، teamwork culture، organizational position، team cooperation، and updating and upgrading the network.
    Keywords: Factors, Information Technology Acceptance, Clinical Setting, Nurses
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال