به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "embryonic development" در نشریات گروه "پزشکی"

  • Gunawan B. Danardono, Alva Erwin, James Purnama, Nining Handayani, Arie A. Polim, AriefBoediono, Ivan Sini
    Background

    The purpose of the current study was to reduce the risk of human bias in assessing embryos by automatically annotating embryonic development based on their morphological changes at specified time-points with convolutional neural network (CNN) and artificial intelligence (AI).

    Methods

    Time-lapse videos of embryo development were manually annotated by the embryologist and extracted for use as a supervised dataset, where the data were split into 14 unique classifications based on morphological differences. A compilation of homogeneous pre-trained CNN models obtained via TensorFlow Hub was tested with various hyperparameters on a controlled environment using transfer learning to create a new model. Subsequently, the performances of the AI models in correctly annotating embryo morphologies within the 14 designated classifications were compared with a collection of AI models with different built-in configurations so as to derive a model with the highest accuracy.

    Results

    Eventually, an AI model with a specific configuration and an accuracy score of 67.68% was obtained, capable of predicting the embryo developmental stages (t1, t2, t3, t4, t5, t6, t7, t8, t9+, tCompaction, tM, tSB, tB, tEB).

    Conclusion

    Currently, the technology and research of artificial intelligence and machine learning in the medical field have significantly and continuingly progressed in an effort to develop computer-assisted technology which could potentially increase the efficiency and accuracy of medical personnel’s performance. Nonetheless, building AI models with larger data is required to properly increase AI model reliability.

    Keywords: Artificial intelligence, Automation, Computer-assisted image processing, Embryonic development, In vitro fertilization, Machine learning, Neural networks
  • Mehdi Ahmadifar*, Zeinab Jarban, Mohammad Mahdi Gordan, Sadaf Reihani

    So far, many studies have been conducted on the importance of expressing different genes in humans and zebrafish. In this regard, the expression of OCT4, HOX and SOX genes as influential genes in the embryonic period is very thought-provoking. At different embryonic stages, including morula, middle blastula, gastrula, and segmentation, the expression of these genes is very important in the growth, immunity, tissue repair, and viability of different cells. The aim of this study was to investigate the expression of common genes between humans and zebrafish in the embryonic period and their efficiency in different parts of the body.

    Keywords: Gene expression, Zebrafish, Embryonic development, OCT4, HOXA10, SOX9
  • Francesca Pennetta, Cristina Lagalla, Raffaella Sciajno, Nicoletta Tarozzi, Marco Nadalini, Carlotta Zacà, Giovanni Coticchio *, Andrea Borini
    Background

    Despite a plethora of studies conducted so far, a debate is still unresolved as to whether TLM can identify predictive kinetic biomarkers or algorithms universally applicable. Therefore, this study aimed to elucidate if there is a relationship between kinetic variables and ploidy status of human embryos or blastocyst developmental potential.

    Methods

    For conducting this retrospective cohort study, the normal distribution of data was verified using Kolmogorov-Smirnov test with the Lilliefors’ amendment and the Shapiro-Wilk test. Kinetic variables were expressed as median and quartiles (Q1, Q2, Q3, Q4). Mann-Whitney U-test was used to compare the median values of parameters. Univariate and multiple logistic regression models were used to assess relationship between blastocyst developmental potential or ploidy status and kinetics. Several confounding factors were also assessed.

    Results

    Blastocyst developmental potential was positively correlated with the t4-t3 interval (s2) (OR=1.417, 95% CI of 1.288-1.560). s2 median value was significantly different between high- and low-quality blastocysts (0.50 and 1.33 hours postinsemination, hpi, respectively; p=0.003). In addition, timing of pronuclear appearance (tPNa) (OR=1.287; 95% CI of 1.131-1.463) had a significant relationship with ploidy changes. The median value of tPNa was statistically different (p=0.03) between euploid and aneuploid blastocysts (Euploid blastocysts=8.9 hpi; aneuploid blastocysts=10.3 hpi).

    Conclusion

    The present findings are in line with the study hypothesis that kinetic analysis may reveal associations between cleavage patterns and embryo development to the blastocyst stage and ploidy status.

    Keywords: Aneuploidy, Blastocyst, Embryo, Embryonic development, Microscopy
  • زینب علی نژاد، مسعود گلعلی پور، محمدجعفر گلعلی پور*
    زمینه و هدف

    یکی از شایع ترین اختلالات متابولیسمی و تهدید کننده سلامت جهانی دیابت است. از ژن های مورد نیاز برای تکوین قلب جنبن ژن TBX20 است که نقص در توالی و بیان این ژن نیز سبب ایجاد نقص های قلبی می گردد. با توجه به شیوع قابل توجه دیابت بارداری در جمعیت انسانی، این مطالعه به منظور تعیین اثر دیابت بارداری القا شده بر بیان ژن TBX20 در قلب رویان 11.5 روزه موش آزمایشگاهی انجام شد.

    روش بررسی

    این مطالعه تجربی روی 12 سر موش آزمایشگاهی ماده نژاد C57BL/6 انجام شد. پس از القای دیابت به موش های باردار، در روز 11.5 بارداری، نمونه‏های قلب رویان های حاصل از این موش‏ها جدا سازی شدند. پس از استخراج RNA سنتز cDNA از RNA انجام گردید. برای بررسی میزان بیان ژن TBX20 از تکنیک Real-time-PCR استفاده شد. اختلاف بیان ژن TBX20 بین نمونه های کنترل و دیابتی با توجه به روش 2-∆∆CT محاسبه شد.

    یافته ها:

     میزان بیان ژن TBX20 در نمونه های دیابتی نسبت به نمونه های کنترل به میزان 2 برابر افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05).

    نتیجه گیری: 

    احتمالا افزایش بیان ژن TBX20 در بافت قلبی رویان 11.5 روزه در اثر القاء دیابت بارداری می تواند سبب ناهنجاری های قلبی در جنین ها گردد.

    کلید واژگان: دیابت بارداری, ژن TBX20, قلب, تکامل
    Zeynab Alinezhad, Masoud Golalipour, MohammadJafar Golalipour*
    Background and Objective

    Diabetes mellitus is one of the most common metabolic and global health threats. The gene needed for the development of the TBX20 gene is the fusion of the gene, and the defect in the sequence and expression of this gene also causes heart defects. Due to significant prevalence of gestational diabetes mellitus in human population, this study was done to evaluate the effect of TBX20-induced gestational diabetes mellitus in the heart of the mice embryo at 11.5 days.

    Methods

    This experimental study was done on induced diabetic C57BL/6 female mice. Gestational diabetes induced by interaperitoneal injection of sterptozotocin at GD1. On the day of pregnancy 11.5, embryonic heart samples from these mice were isolated. After extraction of RNA, cDNA synthesis of RNA was performed. The Real Time-PCR technique was used to determine the expression of TBX20 gene. Expression level   of TBX20 gene in experimental and control was calculated using the 2–∆∆CT method.

    Results

    Expression of TBX20 gene in diabetic specimens was twice as high as the control samples, which was statistically significant (P<0.05).

    Conclusion

    It seems, increasing TBX20 gene expression in embryonic heart tissue may be one of the complications of gestational diabetes mellitus and can lead to abnormalities in the heart embryo.

    Keywords: Gestational Diabetes, TBX20 gene, Heart, Embryonic Development
  • Ramin Jahangirfard*
    Background & Objectives

    Toxic free radicals produced by titanium dioxide nanoparticles have adverse effects on the reproductive system and can affect the semen quality and decrease fertility. The purpose of this study was to assess the effect of titanium dioxide on in vitro fertilizing potential in albino mice.

    Materials & Methods

    In this experimental study, 24 adult male mice were divided into 4 control and experimental groups. The experimental groups received titanium dioxide at 2.5, 5 and 10 mg/kg by gavage. After the end of the treatment period, animals were sacrificed by cervical dislocation and then sperm samples were collected from cauda epididymis to investigate in vitro fertilization. The level of p<0.05 was considered significant.

    Results

    In vitro fertilization results showed that titanium dioxide significantly reduced embryonic quality and stages of embryological development compared to the control animals. Also, the percentage of arrested embryos in the experimental groups was significantly enhanced versus the control (p<0.05).

    Conclusion

    The present results exhibited that oxidative stress produced by titanium dioxide causes sperm quality decline and decrease in vitro fertilizing potential in a dose-dependent manner.

    Keywords: Sperm, Titanium dioxide, Embryonic development, In Vitro Fertilization, Mouse
  • رامین جهانگیرفرد، غلامرضا نجفی*، علی شالیزار جلالی، عباس احمدی، الهام زاده هاشم
    زمینه و اهداف

    اتفون یکی از مهم ترین سموم ارگانوفسفره است که بر روی دستگاه تولیدمثل اثر سوء داشته و اختلالاتی را در رابطه باکیفیت مایع منی و کاهش قدرت باروری ایجاد می کند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اتفون بر پارامترهای اسپرمی، خصوصیات و توان باروری آزمایشگاهی در موش سوری است.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه تجربی، 90 موش نر بالغ به 6 گروه کنترل و آزمایشی تقسیم بندی شدند. گروه های آزمایشی اتفون را با دوزهای پایین، متوسط و بالا و همچنین گروه کنترل مثبت داروی نیوستیگمین بروماید (1/0 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. پس از تیمار، حیوانات به روش جابجایی مهره های گردنی آسان کشی شدند و نمونه های اسپرم از دم اپیدیدیم برای ارزیابی پارامترهای اسپرمی و لقاح داخل آزمایشگاهی جمع آوری شدند. سطح 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد.

    نتایج

    کاهش در تحرک و قدرت زنده مانی اسپرم بین گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل دیده شد. بر این اساس اتفون می تواند آسیب به DNA و عدم بلوغ هسته ای را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. نتایج لقاح داخل آزمایشگاهی نشان داد اتفون به طور قابل ملاحظه ای باعث کاهش کیفیت جنین و مراحل رشد جنینی در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین درصد جنین های متوقف شده در گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (05/0<P).

    نتیجه گیری

    نتایج حاضر نشان داد که استرس اکسیداتیو ناشی از اتفون باعث آسیب به DNA اسپرم می شود و به دنبال آن کیفیت اسپرم و توان باروری آزمایشگاهی را در حالت وابسته به دوز کاهش می دهد.

    کلید واژگان: اتفون, لقاح داخل آزمایشگاهی, رشد جنینی, اسپرم, موش
    Ramin Jahangirfard, Gholamreza Najafi*, Ali Shalizar Jalali, Abbas Ahmadi, Elham Zadeh Hashem
    Background & Objectives

    Ethephon is one of the most important organophosphorus pesticides that has an adverse effect on the reproductive system and can impair the semen quality and decline the fertility. The aim of this study was to evaluate the effect of ethephon on sperm parameters, characteristics and in vitro fertilizing potential in male mice.

    Materials & Methods

    In this experimental study, 90 adult male mice were divided into 6 control and experimental groups. The experimental groups received ethephon at low, medium and high doses and the positive control group received neostigmine bromide (0.1 mg/kg). After treatment, animals were euthanized by cervical dislocation and sperm samples were collected from cauda epididymis to evaluate sperm parameters and in vitro fertilization. The level of p<0.05 was considered significant.

    Results

    A decrease in sperm motility and viability was observed between the experimental groups compared to the control group. Nonetheless, ethephon can remarkably increase DNA damage and lack of nuclear maturation. In vitro fertilization results showed that ethephon significantly reduced embryonic quality and stages of embryological development compared to the control group. Also, the percentage of arrested embryos in the experimental groups was significantly enhanced compared to the control group (p<0.05).

    Conclusion

    The present results showed that oxidative stress induced by ethephon causes damage to sperm DNA and subsequently decreases the quality of sperm and in vitro fertilizing potential in a dose dependent manner.

    Keywords: Ethephon, IVF, Embryonic development, Sperm, Mouse
  • Sahar Gharanfoli, Abdolhossein Shahverdi, Azam Dalman, Pooneh Ghaznavi, Hiva Alipour, Poopak Eftekhari Yazdi*
    Objective

    The Hippo pathway plays an important role in embryo development, and separation of trophectoderm (TE) and inner cell mass (ICM) cell lines. Therefore, this study investigated effect of maternal age on activity of Hippo pathway in human embryos.

    Materials and Methods

    In this experimental study, the developed up embryos to the blastocyst stage and the embryos whose growth stopped at the morula stage were collected from women aged 20-30 years old (young group, 94 embryos) and >37 years (old group, 89 embryos). Expression of OCT4, SOX2, CDX2, GATA3, YAP genes and the relevant proteins, in the both groups were evaluated using respectively quantitative reverse transcription-polymerase chain reaction (qRT-PCR) and immunofluorescence methods.

    Results

    There was no significant difference in the expression level of OCT4, SOX2, CDX2, GATA3 and YAP genes in blastocyst and morula stages, between the two groups. However, SOX2 and CDX2 gene expressions in morula stage embryos of the old group was statistically lower than that of the young group (P=0.007 and P=0.008, respectively). Additionally, in the embryos collected from women with >37 years of age, at the blastocyst stage, phospho-YAP (p-YAP) protein was found to be accumulated in the TE, but it was almost disappeared from the ICM. Additionally, in the old group, contrary to the expectation, YAP protein was expressed in the ICM, rather than TE.

    Conclusion

    The results of this study showed that YAP and P-YAP among the Hippo signalling pathway may be altered by increasing age.

    Keywords: Embryonic Development, Hippo Signalling, Maternal Age
  • طاهره شاکری، آسیه جوکار*
    سابقه و هدف

    مراحل مختلف تکوین جنین، برای قرن ها از مجهولات و معماهای بشر به‏ شمار می ‏ ‏ رفت. نظرات و تالیفات دانشمندان طب ایرانی به گونه ای بوده است که اکنون نیز با وجود پیشرفت های شگفت آور در علم جنین شناسی همچنان قابل توجه بوده و می تواند منبع مهمی برای پژوهش در علوم امروزی باشد. در این ارتباط پژوهش حاضر با هدف «بررسی مراحل تکوین جنین از دیدگاه دانشمندان طب ایرانی قرن 3 تا 14هجری ‏قمری و علم جنین شناسی» انجام شد.

    مواد و روش ‏ها

     این پژوهش یک مطالعه کیفی تحلیل محتوا از نوع سوماتیو (Summative qualitative content analysis) است که با تمرکز بر کتب مرجع و مهم طب ایرانی با کلیدواژه های طب ایرانی، جنین و تکوین جنین انجام داده شده است. همچنین برای دستیابی به یافته های نوین، پس از جست ‏وجوی کلیدواژه ها به زبان لاتین و عربی در پایگاه های Scopus, PubMed, SID, Noormags, و Google Scholar، تمامی یافته‏ ها کدگذاری، طبقه بندی، مقایسه و در نهایت مکتوب شدند.

    یافته ها

     در متون طب ایرانی مراحل تکوین جنین به هفت دوره تقسیم می شود: احاله اولی، دوره ماء یا نطفه؛ احاله ثانیه، مخلقه؛ احاله ثالثه، علقه؛ احاله رابعه، مضغه؛ احاله خامسه، ذکوری و اناثی؛ احاله سادسه، خلقت تمامی اعضاء و کامل شدن صورت جنین؛ احاله سابعه، نفخ روح؛ که بر اساس مبانی و مفاهیم طب ایرانی بیان شده، با مراحل زایگوتیک، رویانی و جنینی در منابع پزشکی نوین مغایرتی ندارد.

    نتیجه گیری

     با توجه به کلی نگر بودن طب مکمل و دقت نظر دانشمندان طب ایرانی، چه بسا با مطالعات دقیق تر در این آثار بتوان نظریه های جدیدی از کمیت و کیفیت مراحل تکوین جنین ارایه داد.

    کلید واژگان: طب ایرانی, جنین, تکوین جنین
    Tahera Shakeri, Asie Jokar*
    Background and Purpose

    The various stages of embryonic development have been unknown as a mystery for centuries. The views and findings of Persian medicine scholars have been such brilliant that even today, they are still remarkable and can be inspiring sources for research; notwithstanding the remarkable advances in modern embryology. In this regard, the present study was conducted with the aim of examining the stages of embryonic development from the perspective of Persian medicine scientists (during 3rd-14th centuries AH) and modern embryology.

    Methods and Materials

     It was a summative qualitative content analysis research with a focus on important books of Persian medicine using the keywords of Persian medicine, embryo, and embryonic development. Also, for searching the new findings, these keywords in Latin and Arabic were searched in Scopus, PubMed, Google Scholar, SID, and Noormags data bases. All findings were coded, categorized, compared, and finalized in this paper.

    Results

    In Persian medicine literature, the stages of embryonic development are divided into seven periods: first seed: water period or germ; a second referral: its morals; third assignment: leech; fourth assignment: chewed; fifth assignment: male and female; sixth referral: complete creation of fetus organs, seventh referral: spirit blowing. This categorization which is based on the basic concepts of Persian medicine is not inconsistent with the zygotic, embryonic and fetal stages in modern embryology.

    Conclusion

    Considering the holistic nature of complementary medicine and the accuracy of Persian medicine scientists, it is possible to conduct more in-depth studies. It may provide new theories about the quantity and quality of embryonic developmental stages.

    Keywords: Persian Medicine, Embryo, Embryonic Development
  • Leila Dehdehi, Marefat Ghaffari Novin, Yousef Sadeghi, Mohammad Amin Abdollahifar, Seyed Ali Ziai, Hamid Nazarian*
    Objectives

    This study aimed to use a valid mouse model of chronic stress like a maternal separation (MS) to determine the effect of early life chronic stress on oocyte quality and subsequent in vitro embryo development.

    Materials and Methods

    This study was based on case-control, interventional, and quantitative applied research. Mice were subjected to 180 minutes of MS stress paradigm at postnatal day (PND) 2–14. Then, corticosterone and serotonin levels were measured in the serum and ovary samples, respectively. In addition, relevant behavioral tests including an elevated plus maze (EPM) and open field test (OFT) were performed for evaluating anxiety-like behaviors at PND 48. Finally, oocyte number, nuclear maturation, reactive oxygen species (ROS) and intracellular glutathione (GSH) levels, as well as in vitro embryo development were evaluated as well.

    Results

    Our findings showed that MS provokes anxiety-like behavior and increases serum corticosterone concentration (P < 0.05). On the other hand, the number of oocytes (P < 0.001), nuclear maturation (P < 0.05), and the concentration of ovarian serotonin (P < 0.01) decreased following MS. Further, the fertilization (P < 0.001) and blastocyst rate (P < 0.05) significantly decreased in MS mice. Eventually, chronic stress led to a reduction in the level of GSH (P < 0.01) while it increased the level of ROS production (P < 0.001).

    Conclusions

    Chronic stress through, at least in part, oxidative stress in the oocytes of mice undergoing MS paradigm negatively affected the oocyte competency and embryo development.

    Keywords: Maternal separation, Oocyte maturation, Embryonic development, Oxidative stress
  • مقدمه

    اسید نیکوتینیک (نیاسین) یک ماده اصلاح گر چربی با طیف گسترده می باشد که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد و تولید پراکسیداسیون چربی را کاهش می دهد.

    هدف

    هدف از مطالعه حاضر بررسی بلوغ آزمایشگاهی، مقاومت به سرما، تکامل رویان و همچنین بررسی سطح مالون دی آلدیید، سطح اکسیدان کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل تخمک گاو پس از بلوغ در محیط حاوی غلظت های مختلف نیاسین می باشد.

    موارد و روش ها

    کمپلکس های تخمک- کومولوس نابالغ گاو پس از جمع آوری در محیط کشت TCM-199 به همراه غلظت های صفر، 100، 200 و 400 میکرومولار نیاسین در شرایط استاندارد کشت داده شدند. بعد از 24 ساعت میزان بلوغ هسته ای ارزیابی شد و غلظت مناسب نیاسین انتخاب شد. در مرحله بعد کمپلکس های تخمک- کومولوس در دو گروه غلظت صفر و 400 میکرومولار کشت داده شدند و از نظر نرخ تکامل رویانی مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین کمپلکس های تخمک- کومولوس بالغ در هر دو گروه با روش استاندارد انجماد شیشه ای فریز شدند و پس از یخ گشایی دو مرحله ای از نظر تکامل رویانی مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین سطح مالون دی آلدیید، سطح اکسیدان کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در تخمک ها بالغ شده در هر دو گروه مقایسه شدند.

    نتایج

    نتایج مطالعه حاضر نشان داد که، اگرچه نیاسین با غلظت 400 میکرومولار باعث افزایش میزان بلوغ آزمایشگاهی تخمک می شود (3/5±6/87)، ولی نرخ تکامل رویان تا مرحله بلاستوسیست را نتوانست بهبود بخشد. پس از انجماد، نرخ کلیواژ و تولید بلاستوسیست در گروه کشت داده شده در حضور نیاسین بالاتر از گروه کنترل بود (به ترتیب 7/2±6/53 و 6/1±6/10 در مقابل 1/4±2/46 و 4/2±3/6). همچنین افزودن نیاسین به محیط کشت تخمک باعث کاهش سطح مالون دی آلدیید پس از بلوغ شد.

    نتیجه گیری

    نیاسین باعث بهبود کیفیت رویان های تولید شده در آزمایشگاه می شود و مقاومت تخمک گاو را نسبت به انجماد افزایش می دهد.

    کلید واژگان: انجماد شیشه ای, تخمک, تکامل جنین, گاو, نیاسین
    Mojtaba Kafi, Mahboobeh Ashrafi, Mehdi Azari*, Borhan Jandarroodi, Beheshteh Abouhamzeh, Arash Rakhshi
    Background

    Nicotinic acid (niacin) is a broad-spectrum lipid-modifying agent that has potent antioxidant properties and reduces the production of lipid peroxidation.

    Objective

    The purpose of the present study was to investigate the maturation, embryo development and cryo-tolerance merit, and levels of malondialdehyde (MDA), total oxidant status, and total antioxidant capacity following the supplementation of bovine oocytes maturation medium with different concentrations of niacin.

    Materials and Methods

    Immature cumulus-oocyte complexes were cultured in tissue culture medium-199 maturation media supplemented with 0, 100, 200, and 400 µM niacin under a standard in vitro culture condition. After 24 hr of culture, the nuclear maturation rate was assessed. Then, two groups of immature cumulus-oocyte complexes were cultured in TCM-199 either with or without 400 µM niacin and evaluated for embryo development. Also, matured cumulus-oocyte complexes in both groups were frozen using a standard vitrification procedure. After vitrification, oocytes were warmed in two steps and evaluated for embryo development. In addition, the level of total antioxidant capacity, total oxidant status, and MDA were measured.

    Results

    The results indicated that although the treatment with 400 µM niacin increased in vitro nuclear maturation (87.6±5.3), it did not improved the embryo development to the blastocyst stage. Higher cleavage and blastocyst rates were observed in vitrified oocytes that were cultured with supplemented 400 µM niacin compared to the control group (without niacin) (53.6±2.7 and 10.6±1.6 vs. 46.2±4.1 and 6.3±2.4, respectively). Also, the addition of 400 μM niacin to the maturation media could decrease MDA levels after maturation.

    Conclusion

    Niacin could improve the quality of in vitro embryo production (IVP) embryos and tolerance of bovine oocytes to vitrification.

    Keywords: Bovine, Embryonic development, Niacin, Oocytes, Vitrification
  • مقدمه

    در یک سلول تخم در ابتدا رونوشت های مادری که مربوط به بلوغ تخمک هست باید پاک شود تا ژنوم جنینی فرصت فعال شدن را پیدا کنند. بیان mir-302 در طول مراحل ابتدایی تکوین جنین، پاک شدن رونوشت های مادری را تنظیم می کند.

    هدف

    در این مطالعه میزان بیان mir-302 و اثر تکنیک بلوغ آزمایشگاهی (in vitro maturation) بر بیان mir-302 در جنین های انسانی حاصل از تخمک های بالغ شده در آزمایشگاه بررسی شد.

    موارد و روش ها

    مطالعه حاضر بر اساس بلوغ تخمک در دو شرایط in vivo (MII) و in vitro (GV-MII) در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. تکوین و نمره کیفیت جنین تا روز سوم مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو گروه جنین ها با مورفولوژی طبیعی وارد مطالعه مولکولی شده و با انجام PGD (Preimplantation genetic diagnosis)، میزان بیان mir-302 با استفاده از تکنیک qRT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس جنین تحت فرایند انجماد قرار گرفت.

    نتایج

    نتایج نشان داد بیان نسبی mir-302 مابین دو گروه اختلاف معنی دار داشت (05/0>p). نمره کیفیت جنین مابین دو گروه اختلاف معنی دار داشت (01/0>p).

    نتیجه گیری

    این مطالعه روشن کرد فرایند IVM اثری منفی بر روی سطح نسبی بیان mir-302 (علی رغم مورفولوژی نرمال جنین ها) در جنین های پیش از لانه گزینی دارد. بنابراین، با توجه به نقش های حیاتی mir-302، کاهش بیان این microRNA می تواند با کاهش پتانسیل لازم برای تکوین ابتدایی جنین همراه باشد.

    کلید واژگان: mir-302, تکوین و نمو جنین, تحریک کنترل شده تخمدان, بلوغ آزمایشگاهی تخمک, تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم
    Parvin Dorfeshan, Marefat Ghaffari Novin*, Mohammad Salehi, Fatane Farifteh
    Background

    The expression of miR-302 over the period of early embryogenesis could possibly regulate the maternal transcript clearance. Zygotic transcription activation is mostly related to maternal messages degradation.

    Objective

    In this study, the effects of in-vitro maturation technique (IVM) on the expression of miR-302 in human embryo produced from immature and mature human oocytes (matured in vitro and in vivo, before sperm exposure) obtained from females under gonadotrophin therapy were evaluated for assisted reproduction.

    Materials and Methods

    Immature oocytes were cultured in vitro. The injection of oocytes-producing polar bodies was given using fresh sperm. Then, the embryo quality score was assessed in the IVM group compared with the control group. In both the groups, embryos with normal morphology were included in the molecular study. Only one blastomere was removed from three-day embryos and then the embryos were frozen. The expression of miR-302 in embryos was measured through quantitative realtime polymerase chain reaction.

    Results

    Our data showed a significant reduction of miR-302 expression in the IVM group vs. the control group (p = 0.02). The embryo quality score showed a significant difference between the two groups (p = 0.01).

    Conclusion

    The present study demonstrated that the IVM process had a negative effect on the expression level of miR-302 in human pre-implantation embryos. Considering the major role of expression miR-302, a decrease in miR-302 expression
    could be related to a reduced potential  in the early embryonic development.

    Keywords: miR-302, Embryonic development, Ovarian stimulation, In-vitro maturation, Intracytoplasmic sperm injection
  • طاهره شاکری، آسیه جوکار*، حسن صیامیان، علیرضا خلعتبری
    رشد و نمو جنین یکی از مهم ترین و ظریف ترین مراحل زندگی انسان است که اسرار و شگفتی های فراوان آن حیرت انگیز می باشد. پزشکان و دانشمندان مسلمان طب ایرانی براساس مبانی مورد قبول خویش روند تکامل جنین را شرح داده اند. با فهم مراحل این تکامل می توان دلایل بسیاری از ناهنجاری های جنینی را شرح داد. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف بررسی تکوین جنین از منظر منابع دینی و طب ایرانی با محوریت نقش "قوا" به عنوان یکی از عوامل اثرگذار بر تکوین جنین از نظر حکمای طب ایرانی انجام شد. پژوهش حاضر به روش کیفی (تحلیل محتوا) و با تمرکز بر متون دینی و کتب مرجع طب ایرانی انجام شده است. شایان ذکر می باشد که در این مطالعه تمامی یافته ها فیش برداری، جمع آوری و دسته بندی شدند. در روند تکامل جنین نیروهایی (قوا) نقش دارند که به سه دسته طبیعی، نفسانی و حیوانی تقسیم می ‏ شوند. دو نیروی مولده و مصوره که در کار بقای نسل هستند، از قوای طبیعی با منشا کبد‏ی می باشند که وظیفه قوه مولده، تولید منی و وظیفه قوه مصوره، صورتگری اعضا است. با تبیین نقش دقیق نیروهای مختلف در روند تکوین جنین با توجه به دیدگاه کل نگر دانشمندان طب ایرانی و منابع دینی و نیز نتایج شگفت آوری که علم جنین شناسی و ژنتیک بدان دست یافته است می توان گفت که با تقویت این نیروها شاید بتوان از برخی از ناهنجاری های جنینی پیشگیری کرد.
    Tahere Shakeri, Assie Jokar*, Hasan Siamian, Ali Reza Khalatbari
    The embryonic development is one of the most important and delicate stages in human life. The mysteries and marvels of this intricate development have perplexed everyone. Muslim physicians and scholars of traditional Iranian medicine have explained these phases based on their accepted principles. The etiology of several fetal abnormalities could be described by understanding the processes involved in embryonic development. The aim of this study was to investigate the fetal development based on Iranian traditional medicine and religious studies with an emphasis on "Quwa" as one of the effective factors in this regard. This study was conducted based on a qualitative (content analysis) research design focusing on Iranian traditional medicine and religious texts. The notes and data were taken, collected, and classified. The forces (Quwa) which play important roles during the embryonic development process are classified as vital, psychic, and natural. There are two forces, namely productive, and shaper (Muwallida and Muṣawira) that are effective in the survival of generations. They are derived from a natural force whose origin is the liver. The role of the productive force is the production of semen and the shaper force formats the organs. The role of these forces in the embryonic development process can be defined meticulously based on the holistic point of view of Muslim physicians and scholars of traditional Iranian medicine. In addition, the amazing results that embryology and genetics have achieved can be taken into consideration to reinforce these forces in order to prevent some embryonic abnormalities.
    Keywords: Embryonic development, Natural forces (Quwa), Traditional Iranian medicine
  • Manouchehr Safari, Houman Parsaie, Hamid Reza Sameni, Mohammad Reza Aldaghi, Sam Zarbakhsh
    Background
    Apigenin is a plant-derived compound belonging to the flavonoids category and bears protective effects on different cells. The aim of this study was to evaluate the effect of apigenin on the number of viable and apoptotic blastomeres, the zona pellucida (ZP) thickness and hatching rate of pre-implantation mouse embryos exposed to H2O2 and actinomycin D.
    Materials And Methods
    In this experimental study, 420 two-cell embryos were randomly divided into six groups: i. Control, ii. Apigenin, iii. H2O2 , iv. Apigeninὣ , v. Actinomycin D, and vi. ApigeninNj択覲爩 D. The percentage of blastocysts and hatched blastocysts was calculated. Blastocyst ZP thickness was also measured. In addition, viable blastomeres quantity was counted by Hoechst and propidium iodide staining and the number of apoptotic blastomeres was counted by TUNEL assay.
    Results
    The results of viable and apoptotic blastomeres quantity, the ZP thickness, and the percentage of blastocysts and hatched blastocysts were significantly more favorable in the apigenin group, rather than the control group (P
    Conclusion
    The results suggest that apigenin may protect mouse embryos against H2O2 and actinomycin D. So that it increases the number of viable blastomeres and decreases the number of apoptotic blastomeres, which may cause expanding the blastocysts, thinning of the ZP thickness and increasing the rate of hatching in mouse embryos.
    Keywords: Apigenin, Apoptosis, Blastomeres, Embryonic Development, Zona Pellucida
  • حمیدرضا ثامنی، سارا سادات جوادی نیا، منوچهر صفری، محمدحسن تبریزی امجد، نسرین خان محمدی، هومن پارسایی، سام زربخش*
    مقدمه

    کویرستین یک فلاونویید با توانایی بهبود رشد جنین در محیط آزمایشگاهی می باشد، و اکتینومایسین D یک القاء کننده آپوپتوز در سلول های جنینی است.

    هدف

    هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر کویرستین بر روی تعداد سلول های زنده و آپوپتوزی، ضخامت زونا پلوسیدا و میزان هچ شدن جنین های قرار گرفته در معرض اکتینومایسین D پیش از لانه گزینی در موش بود.

    موارد و روش ها

    جنین های دو سلولی به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، کویرستین، اکتینومایسین D و کویرستین+اکتینومایسین D) تقسیم شدند. درصد بلاستوسیست ها و بلاستوسیست های هچ شده و ضخامت زونا پلوسیدا محاسبه شد. تعداد بلاستومرها با استفاده از رنگ آمیزی هوخست و پروپیدیوم یدید، و تعداد سلول های آپوپتوزی با استفاده از روش تانل شمارش شد.

    نتایج

    نتایج نشان داد که استفاده از کویرستین به طور معنا داری رشد جنین ها را در مقایسه با گروه کنترل بهبود بخشید (p=0/037). به علاوه، کویرستین به طور معنا داری اثرات مخرب اکتینومایسین D بر رشد جنین ها را کاهش داد (p=0/026)

    نتیجه گیری

    کویرستین ممکن است از جنین ها در برابر اکتینومایسین D محافظت کند به طوری که تعداد سلول های زنده را افزایش و تعداد سلول های آپوپتوزی را کاهش دهد، که می تواند به رشد بلاستوسیست ها، نازک شدن ضخامت زونا پلوسیدا و افزایش میزان هچ شدن جنین موش کمک کند.

    کلید واژگان: کوئرستین تکوین جنین, زونا پلوسیدا, آپوپتوز, توده سلولی داخلی بلاستوسیست
    Hamid Reza Sameni, Sara Sadat Javadinia, Manouchehr Safari, Mohammad Hasan Tabrizi Amjad, Nasrin Khanmohammadi, Houman Parsaie, Sam Zarbakhsh
    Background

    Quercetin is a flavonoid with the ability to improve the growth of embryos in vitro, and actinomycin D is an inducer of apoptosis in embryonic cells.

    Objective

    The aim was to evaluate the effect of quercetin on the number of viable and apoptotic cells, the zona pellucida (ZP) thickness and the hatching rate of preimplantation embryos exposed to actinomycin D in mice.

    Materials And Methods

    Two-cell embryos were randomly divided into four groups (Control, Quercetin, actinomycin D, and Quercetin actinomycin D group). Blastocysts percentage, hatched blastocysts, and ZP thickness of blastocysts was measured. The number of blastomeres was counted by Hoechst and propidium iodide staining and the apoptotic cells number was counted by TUNEL assay.

    Results

    The results showed that the use of quercetin significantly improved the growth of embryos compared to the control group (p=0.037). Moreover, quercetin reduced the destructive effects of actinomycin D on the growth of embryos significantly (p=0.026).

    Conclusion

    quercetin may protect the embryos against actinomycin D so that increases the number of viable cells and decreases the number of apoptotic cells, which can help the expansion of the blastocysts, thinning of the ZP thickness and increasing the hatching rate in mouse embryos.

    Keywords: Quercetin, Embryonic development, Zona pellucida, Apoptosis, Blastocyst inner cell mass
  • Parvin Dorfeshan, Marefat Ghaffari Novin, Mohammad Salehi, Reza Masteri Farahani, Fatemeh Fadaei Fathabadi, Ronak Sehatti
    Objective
    In vitro maturation technique (IVM) is shown to have an effect on full maturation of immature oocytes and the subsequent embryo development. Embryonic genome activation (EGA) is considered as a crucial and the first process after fertilization. EGA failure leads to embryo arrest and possible implantation failure. This study aimed to determine the role of IVM in EGA-related genes expression in human embryo originated from immature oocytes and recovered from women receiving gonadotrophin treatment for assisted reproduction.
    Materials And Methods
    In this experimental study, germinal vesicle (GV) oocytes were cultured in vitro. After intracytoplasmic sperm injection of the oocytes, fertilization, cleavage and embryo quality score were assessed in vitro and in vivo. After 3-4 days, a single blastomere was biopsied from the embryos and then frozen. Afterwards, the expression of EGA-related genes in embryos was assayed using quantitative reverse transcriptase-polymerase chain reaction (PCR).
    Results
    The in vitro study showed reduced quality of embryos. No significant difference was found between embryo quality scores for the two groups (P=0.754). The in vitro group exhibited a relatively reduced expression of the EGA- related genes, when compared to the in vivo group (all of them showed P=0.0001).
    Conclusion
    Although displaying the normal morphology, the IVM process appeared to have a negative influence on developmental gene expression levels of human preimplanted embryos. Based on our results, the embryo normal morphology cannot be considered as an ideal scale for the successful growth of embryo at implantation and downstream processes.
    Keywords: Embryonic Development, Intracytoplasmic Sperm Injection, In Vitro Maturation, Ovarian Stimulation
  • صفورا صفاری، پروین تراب زاده، علی کریمی
    زمینه و هدف
    افدرا ماژور علاوه بر درمان پرفشاری خون و سرماخوردگی بر ضعف عضلانی نیز موثر می باشد. از آن جایی که تاکنون اثرات آن در دوران بارداری بررسی نشده است، در این پژوهش اثرات بیولوژیکی عصاره ی آبی گیاه افدرا ماژور بر روی رشد و نمو کمی جنین موش Balb/C در روز های سوم تا ششم بارداری مورد بررسی قرار گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه 50 سر موش به طور تصادفی به 6 گروه مساوی، کنترل (عدم تزریق)، شم (تزریق آب مقطر) و 4 گروه تجربی تقسیم شدند. دوز کشنده LD50 در شرایطin vivo، 3086 میلی گرم بر کیلوگرم تعیین و دوز تزریقی 300 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم انتخاب شد. تزریقات در روزهای 3 تا 6 به صورت درون صفاقی انجام و موش ها در روز 15 بارداری تشریح شدند. برای اطمینان، تجربیات فوق2 بار تکرار شد. داده ها با نرم افزار 21 SPSSو تست Duncan مورد سنجش قرار گرفت. 001/0P< سطح آماری معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم تمام جنین ها آتروفیه شدند و کاهش ضخامت لایه ی میومتر و آشفتگی در نظم طبیعی لایه ی آندومتر رحم نیز مشاهده شد. اما در دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم اندازه ی فرق سر- نشیمنگاهی (CR)، وزن جنین و وزن جفت گروه تجربی در مقایسه با دیگر گروه ها کاهش یافت.
    نتیجه گیری
    بر اساس مشاهدات، به نظر می رسد مصرف گیاه افدرا ماژور در دوران بارداری خطرآفرین است و علاوه بر سقط زایی، اثر منفی بر رشد و نمو جنین دارد که شاید بتوان در آینده از این خاصیت افدرا ماژور به عنوان قرص ضد بارداری استفاده کرد.
    کلید واژگان: افدرا ماژور, رشد و نمو جنین, وزن جفت, وزن جنین, جنین موش
    S. Saffari, P. Torabzadeh, A. Karimi
    Background And Objective
    The beneficial effects of Ephedra Major in treating hypertension, common cold and muscle weakness have been reported. As there are no previous studies that assess its effects during pregnancy, we aimed to assess the biological effects of Ephedra Major extract on the quantitative development of Balb/C mouse embryos during the third to sixth days of pregnancy
    Materials And Methods
    In this study, 50 female Balb/C mice were randomly divided into 6 equal groups consisting of a control group (no injection), a sham group (injection of saline) and 4 experimental groups. The in vivo LD50 was determined as 3086 mg/kg and the injection doses were chosen at 300 and 500 mg/kg. Injection was done on the third to sixth days by enema. Then the mice were dissected on the 15th day of pregnancy. The experiment was performed twice. Data were analyzed by Duncan test in SPSS21. P
    Results
    All embryos were atrophied in the group receiving 500 mg/kg Ephedra Major. We observed reduced myometrial thickness and disruption in the natural order of the endometrial layer. In the group receiving 300mg/kg, a significant decrease (P
    Conclusion
    According to our observations, it seems that using this herb during pregnancy is hazardous. In addition to abortion, it may have a negative effect on embryonic development.
    Keywords: Ephedra Major, Embryonic development, Embryonic weight, Placental weight, Mouse Embryo
  • مرضیه تولایی، کاظم پریور، سودابه جوادیان الیادرانی، محمدحسین نصر اصفهانی*
    زمینه و هدف
    سانتروزوم ها تنها اندامک های بدون غشا در سلول های مهره داران هستند و در اکثر سلول ها از 2 ساختار اصلی، سانتریول ها و ماده ی پری سانتریولی تشکیل شده اند. در طی تکوین تغییرات عمده ای در ساختار و مورفولوژی سانتروزوم ها رخ می دهد که مهم ترین این تغییرات در طی فرایند گامتوژنز، لقاح و تکوین اولیه جنین است. هدف این مقاله مروری آشنا شدن با ساختار و ترکیبات سانتروزوم، نقش آن در گامتوژنز و تکوین اولیه جنین و همچنین مکانیسم های سلولی و مولکولی دخیل در این فرایند است. به علاوه اهمیت سانتروزوم در ناباروری نیز بحث می گردد. این مقاله مروری اولین مطالعه ای است که به طور کامل سانتروزوم ها را از دیدگاه سلولی، مولکولی و درمانی مورد ارزیابی قرار داده است.
    روش بررسی
    مقالات جستجو شده در پایگاه های اطلاعاتی Entrez-PubMed و پایگاه های مرتبط با مقالات ISI از سال 1985 تا 2015 انجام شده است.
    یافته ها
    گامت های نر و ماده سانتروزوم را در یک مدل متقابل تولید می کنند. پس از اتصال اجزای سانتروزومی گامت ها به یکدیگر و تکمیل آن ها، یک سانتروزوم عملکردی برای سلول تخم ایجاد می شود.
    نتیجه گیری
    مطالعه ی سانتروزوم ها در سلول های جنسی راه های جدیدی را برای درمان ناباروری مربوط به نقص های سانتروزومی و ناتوانی در شکل دادن آستر اسپرمی و دستگاه میتوزی تقسیم سلولی که برای اطمینان از رشد مناسب لازم است، گشوده است.
    کلید واژگان: سانتروزوم, لقاح, گامتوژنز, ناباروری, تکوین جنین
    Marziyeh Tavalaee, Kazem Parivar, Soudabeh Javadian Elyadari, Mohammad Hossein Nasr Esfahani*
    Background And Aims
    Centerospmes are only organelle without membrane in vertebrate cells and are mostly composed from two main structures; centriols and pericentrial materials. During development, major changes occur in the centrosome structure and morphology that the most of these changes happen during the process of gametogenesis, fertilization and early development in embryo development. The aim of this review article was to familiarize to the structur and component of centrosomes, its role in gametogenesis and early stages of development as well as cellular and molecular mechanism involved in this process. In addition, importance of centrosomes is also discussed. This article is the first study that centrosomes are thoroughly studied from cellular, molecular and clinical aspects.
    Methods
    Literature search in Entrez PubMed as well as other data sources from 1985 to 2015 was done.
    Results
    Male and female gametes produce centrosome in a mutual model. After combitation of centrosomes components of gametes to each other, a functional centrosome for zygot is created.
    Conclusion
    Centrosomes study has opened new ways for treatment of infertility related to centrosomes deficits, inability to form sperm aster and mitotic apparatus of cell division that is necessary to ensure proper growth.
    Keywords: Centerospme, Fertilization, Gametogenesis, Infertility, Embryonic development
  • Maryam Nezhad Sistani, Marefat Ghaffari Novin, Fatemeh Fadaee Fathabadi, Mohammad Salehi, Maryam Salimi, Zahra Shams Mofarahe, Mahdi Hadi
    Objective
    Methamphetamine (METH) is an illicit psychoactive drug. There are different reasons of abusing METH such as have afun and to develop sexual satisfaction. This study was designed to investigate the effects of short and long term use of METH on oocyte and embryo development in mice.
    Material And Method
    In this study, 75 female NMRI mice were divided into five groups of 15. The groups consisted of a control group, experimental groups A and B, which received MA (10 mg/kg/day) intraperitoneally for 2 and 14 consecutive days, respectively and two sham groups A and B, which only received saline. After the last injection, 10 IU PMSG and 10 IU HCG were administered intraperitoneally for induction ovulation. Then, all the mice were sacrificed to aspirate their oocytes for further evaluation. In-vitro fertilization was done by using mature oocytes and embryo developmentwas investigated to the blastocyst stage. Data analyzed by using SPSS and Non parametric Mann-Whitney test.
    Results
    The number of fragmented oocytes in experimental group A was significantlyincreased in comparison with experimental group B and control group (P˂0.05). Also there were significant differences in the number of unfertilized oocytes and early cleavage stage embryos in experimental group B in comparison with other groups that Indicates the reduction offertilization ratein experimental group B (P˂0.05).
    Conclusion
    Short-termadministrationof METH in mice can affect oocyte quality but had no effect on early embryo development,whilethelong-term administration may effect on oocyte and embryo development in early cleavage stage.
    Keywords: Cleavage, Embryonic development, Fertilization in vitro, Methamphetamine, Oocytes, Preimplantation
  • باقر سیدعلی پور *، نجمه بریمانی، سید محمد حسینی
    زمینه و هدف
    کاربرد گسترده ای از نانو مواد در صنعت، پزشکی و محصولات مصرفی باعث افزایش نگرانی در مورد سمیت بالقوه آن ها شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر سمیت نانو ذره اکسید مس بر رشد و نمو جنین موش نژاد NMRI است.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی تعداد 42 موش سوری ماده بالغ به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند (7=n). چهار گروه تجربی در روز 3 و 12 بارداری نانو ذرات اکسید مس با غلظت های 300، 400، 500 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه شم آب مقطر دیونیزه به عنوان حلال نانوذره مس دریافت کرد و گروه کنترل نانوذره ای دریافت نکرد. در روز 17 بارداری موش ها کالبد شکافی شده و جنین ها از بافت رحمی خارج شدند. مطالعات هیستوپاتولوژیک با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین و میکروسکوپ نوری انجام شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و به روش آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و تست تعقیبی دانکن در سطح معنی داری (05/ 0>P) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج یافته های این مطالعه نشان داد نانوذره اکسید مس بر روند ارگانوژنز، تکمیل ساختار عصبی، لوبولاسیون کبدی و زمان احتمالی عقب بودن تشکیل جنین در غلظت600 میلی گرم بر کیلوگرم تاثیر گذاشت. همچنین میانگین تعداد سومیت ها در غلظت های 400، 500 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم در مقایسه با کنترل کاهش معنی داری را نشان داد (P<0.05).
    نتیجه گیری
    آسیب های ناشی از نانو ذرات مس به طور بالقوه ممکن است منجر به ناهنجاری و عقب ماندگی رشد و نمو جنین در موش باردار شود.
    کلید واژگان: نانو ذره اکسید مس, رشد و نمو جنین, موش NMRI, ارگانوژنز, سومیت
    B. Seyedalipour *, N. Barimani, Sm Hoseini
    Background And Aims
    The extensive applications of nanomaterials in industry, medicine and consuming products have increased concerns about their potential toxicity. The aim of the present study was to evaluate the cytotoxic effects of copper oxide (CuO) nanopaticles on embryonic development of pregnant mice (NMRI).
    Methods
    In this experimental study, 42 female NMRI mice were randomly divided into 6 groups and seven in each group. Four experimental groups on gestation days (GDs) 3 and 12 received CuO nanoparticle at concentrations of 300, 400, 500, 600 mg/kg intraperitoneal injection. Sham group received deionized water as CuO nanoparticle solvent and control group received no CuO nanoparticles. Mice were dissected on GD17 and embryos were separated from the uterine tissue. Histopathological studies were carried out using hematoxilin-eosin staining and light microscopy. Data were analyzed using ANOVA and Duncan test with SPSS16 software at significant level of P<0.05.
    Results
    Findings of the present study showed that CuO nanopaticles at concentration of 600 mg/kg affect on organogenesis, complement of neural structure, liver lobulation and delay in fetal growth. Also, the average number of somites at concentrations of 400, 500 and 600 mg/kg reduced significantly compared to the control group (P<0.05).
    Conclusion
    Damages caused by CuO nanoparticles may potentially lead to the deformity or developmental retardation of the fetus in pregnant mice.
    Keywords: CuO nanopaticles, Embryonic development, NMRI mice, Organogenesis, Somite
  • سیما صباغ، مهناز آذرنیا، مژگان مختاری، مهسا رستمی، لیلا دهقانی *
    مقدمه

    با توجه به اهمیت نقش نیتریک اکسید (NO یا Nitric oxide) در عملکرد انواع سیستم های فیزیولوژیک بدن از جمله سیستم تولید مثل و سطح بحرانی نیتریک اکسید در برقراری بارداری موفقیت آمیز، تغییرات بافت بیضه ی جنین و فرزندان موش سوری با تحریک و مهار سنتز این مولکول در مادر باردار بررسی شد.

    روش ها

    35 سر موش ماده ی بالغ پس از مشاهده ی پلاک، در پنج گروه هفت تایی به طور تصادفی تقسیم شدند. گروه اول گروه شاهد در نظر گرفته شد. سایر گروه ها به ترتیب ال- آرژنین (L-Arginin)، نیترو ال- آرژنین متیل استر (L-NAME یا L-nitro-arginine methyl ester)، نرمال سالین و مخلوط دو ماده ی L-Arginin و L-NAME را به طور هم زمان و به صورت تزریق داخل صفاقی، در سه روز مشخص نیمه ی اول حاملگی دریافت کردند. یک روز پیش از زمان زایمان و پیش از بلوغ، بیضه ی جنین ها و فرزندان به صورت لاپاراتومی خارج گردید. تغییرات ایجاد شده در نمونه ها پس از تثبیت، پاساژ بافتی و رنگ آمیزی عمومی هماتوکسیلین- ائوزین (H&E یا Hematoxylin and Eosin) مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    در بافت بیضه ی جنین و فرزند موش های دریافت کننده ی L-Arginin، به هم ریختگی نظم سلولی، کاهش قطر غلاف سفید و لوله های منی ساز مشاهده شد؛ اما تزریق L-NAME به موش باردار افزایش قطر غلاف سفید و کاهش در دره های سلولی به علاوه از هم گسیختگی نظم سلولی را در بافت بیضه ی جنین و فرزندان آن ها به همراه داشت.

    نتیجه گیری

    از مطالعه ی حاضر چنین بر می آید که مهار و تحریک سنتز نیتریک اکسید در بدن مادر باعث ایجاد ناهنجاری و بی نظمی در بافت بیضه ی فرزندان می شود که اختلال در عملکرد بیضه و تاثیر بر قدرت باروری را به همراه دارد.

    کلید واژگان: نیتریک اکسید, L, Arginine, nitro, arginine methyl ester (L, NAME), بیضه, تکوین جنین
    Sima Sabbagh, Mahnaz Azarnia, Mojgan Mokhtari, Mahsa Rostami, Leila Dehghani
    Background

    Considering nitric oxide (NO) as one of the important molecular regulators in genital organs, and according to the critical level of it in establishing a successful pregnancy, we assessed the changes in testis tissue of embryo and offspring via treating pregnant mice.

    Methods

    35 adult female mice, after observing the vaginal plug, were randomly divided into five groups of seven. The first one was the control group. Remaining groups, respectively, received L-Arginin, L-nitro-arginine methyl ester (L-NAME), normal saline, and a mixture of L-Arginin and L–NAME, three days in first half of pregnancy. One day before the delivery, and before maturation, embryos’ and offspring’s testes were removed through laparotomy. Pathological and histological changes of samples were assessed using histotechnique method and general Hematoxylin and Eosin (H&E) staining.

    Findings

    In L-NAME group, in addition to disorganization in tissue order, tunica albuginea diameter was considerably increased whereas the number of germ cells was significantly decreased in embryos and offspring. L. Arginine treatment in pregnant mice led to reduce the number of seminiferous tubules and decrease tunica albuginea diameter and dissemination.

    Conclusion

    Stimulating or inhibiting the synthesis of nitric oxide in pregnant mice can interfere with the organ normal function and influence fertility parameters via causing abnormally and malformations in testis tissue, specially in the next generation.

    Keywords: Nitric oxide, L, Arginine, NAME, Testis, Embryonic development
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال