جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "health promoting behaviors" در نشریات گروه "پزشکی"
-
Background
Multiple sclerosis (MS) is a chronic disease. Familiarity and awareness of self-care conditions and health-promoting behaviors contribute to patients’ self-efficacy.
ObjectivesThis study examines the relationship between self-care ability and health-promoting behaviors in patients with Multiple Sclerosis.
MethodsThis descriptive-analytical study involved 112 MS patients from the MS Society of Khuzestan province, selected through convenience sampling. Data were collected using a demographic form, Weaver’s Self-Care Inventory (SCI), and Walker’s Health-Promoting Lifestyle Profile (HPLP), then analyzed with SPSS software at a significance level of 0.05.
ResultsThe mean self-care ability score was 104.49 ± 12.72 (range 40 - 240), and the mean health-promoting behavior score was 132.52 ± 12.72 (range 50 - 208), indicating overall poor health-promoting behaviors. Self-care ability was significantly related to health-promoting behaviors in MS patients (P < 0.01). Age (P = 0.001), education (P = 0.002), and job type (P = 0.017) showed significant relationships with self-care ability. However, there was no significant relationship between demographic variables and health-promoting behaviors (P < 0.05).
ConclusionsMultiple sclerosis patients exhibit poor health-promoting behaviors and self-care ability. Improving self-care ability and health-promoting behaviors requires ongoing education and culturalization. The MS Society can design and implement structured training programs by understanding the self-efficacy needs and abilities of patients and collaborating with other therapy group members.
Keywords: Self-Care Ability, Health-Promoting Behaviors, Multiple Sclerosis -
Background
Certain lifestyle characteristics, such as dietary patterns, physical activity, and maintenance of recommended body weight, low-risk alcohol consumption and non-smoking are associated with the lower likelihood for the development of chronic-non communicable disease in the general population. These lifestyles are called health promoting behaviors (HPBs). We aimed to examine the prevalence of the HPBs among the women of reproductive age in Serbia and the factors associated with the compliance with four or more of these behaviors.
MethodsThe study was the secondary analysis of the data from the National Health survey in Serbia from 2019 that examined social, health status, mental health (using PHQ-8) and lifestyle characteristics of the general population in Serbia.
ResultsThe prevalence of compliance with four or more HPBs was 22%. Among the HPBs the most frequent was a non-risky alcohol consumption reported by 2585 participants (99.2%), followed by normal weight (2018-69.2%) and non-smoking (1469-69%), daily fruit and vegetables intake (969-33.2%) and sufficient aerobic PA (216-7.9%). Multivariate logistic regression analysis with four or more HPBs as an outcome variable showed that the association of compliance with four or more HPBs with tertiary education (OR 1.91, 95% CI: 1.32-2.76) use of prescription medications (OR: 0.62, 95% CI: 0.44-0.87) and score on PHQ-8 (OR: 0.88, 95% CI: 0.79-0.98).
ConclusionThere is a need for deeper promotion of health-related behaviors among all educational and vocational groups, including health promotion activities at the primary health care level, which is available to the entire population.
Keywords: Health Promoting Behaviors, Physical Activity, Alcohol, Weight, Diet, Smoking, Women -
زمینه و هدف
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه راهبردهای مقابله ای و اضطراب سلامت در پاندمی کووید-19 با در نظر گرفتن نقش میانجی رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت بود.
مواد و روش هااین پژوهش به لحاظ روش توصیفی، همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود و جامعه آماری آن را بزرگسالان 18 سال به بالا تشکیل دادند که از بین آنان تعداد 207 نفر به عنوان نمونه به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه اضطراب سلامت سالکوسکیس و وارویک (2002)، پرسشنامه ی رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت والکر و همکاران (1995) و چک لیست راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1985)، گردآوری شد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای spss-26 و LISREL 8.80 استفاده شد.
یافته هانتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین راهبردهای مقابله ای مسئله مدار و هیجان مدار با رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت رابطه ی مثبت و معنادار (001/0 >P) و بین رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت با اضطراب سلامت رابطه ی منفی و معنادار (05/0>P) وجود داشت. به علاوه، بین راهبردهای مقابله ای مسئله مدار با اضطراب سلامت رابطه ی منفی و بین راهبردهای مقابله ای هیجان مدار با اضطراب سلامت رابطه ی مثبت وجود داشت؛ اما از نظر آماری معنادار نبود. نتایج بررسی مدل تحلیل مسیر نشان داد مدل اولیه پژوهش معنادار نبوده و پس از حذف مسیرهای غیرمعنادار و اصلاح آن، مدل نهایی با نقش میانجی رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت تایید شد.
نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد راهبردهای مقابله ای از طریق تاثیر بر رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت، در اضطراب سلامت نقش دارند و آن را پیش بینی می کنند.
کلید واژگان: راهبردهای مقابله ای, رفتارهای ارتقادهنده سلامت, اضطراب سلامتAim and BackgroundThe present study aimed to investigate the relationship between coping strategies and health anxiety during the covid-19 pandemic, taking into account the mediating role of health-promoting behaviors.
Methods and Materials:
This research was a descriptive, correlational, and path analysis type study. The statistical population consisted of adults aged 18 years and above, of which 207 people were selected as a sample using the convenience sampling method. The data in this research was collected using Salkovskis and Warwick's (2002) health anxiety questionnaire, Walker et al.'s (1995) health-promoting behavior questionnaire, and Lazarus and Folkman's (1985) coping strategies checklist. For data analysis SPSS-26 and LISREL 8.80 software were used.
Findingsrelationship between problem-oriented and emotion-oriented coping strategies with health-promoting behaviors (P < 0.001) and a negative and significant relationship between health-promoting behaviors and health anxiety (P < 0.05). In addition, there was a negative relationship between problem-oriented coping strategies and health anxiety, and a positive relationship between emotion-oriented coping strategies and health anxiety; But it was not statistically significant. The results of the path analysis model showed that the initial research model was not meaningful and after removing the non-significant paths and modifying them, the final model was confirmed with the mediating role of health-promoting behaviors.
ConclusionsThe results of this research showed that coping strategies play a role in health anxiety and predict it by influencing health-promoting behaviors.
Keywords: Coping Strategies, Health-Promoting Behaviors, Health Anxiety -
Healthy Lifestyle Behaviors and Menopausal Symptoms in Postmenopausal Women: A Cross-sectional StudyBackground
One of the factors influencing the modification of menopausal symptoms is healthpromoting behaviors (HPBs). Nevertheless, women do not have sufficient knowledge about HPBs and do not earn the required information and training in this field. The current study was thus performed to study the relationship between HPBs and menopausal symptoms (MSs) among Iranian postmenopausal women (PMW).
MethodsUsing stratified random sampling, this current cross-sectional study was carried out on 300 PMW covered by Neyshabur healthcare centers in 2022. Data gathering was conducted using three questionnaires: demographic characteristics, health-promoting lifestyle profile-II (HPLP- II), and menopause rating scale (MRS). Pearson correlation test and stepwise regression analysis were used for analyzing data by SPSS v. 22, and the significance level was less than 0.05.
ResultsThe mean age and menopausal age of participants were 56.4 (4.1) and 49.4 (3.3), respectively. There was a significant negative statistical relationship between the total score of HPBs and its subscales and MSs (P < .05). Physical activity, spiritual growth, and having chronic diseases were found to be independent predictors of MSs.
ConclusionBased on the findings, there was an adverse correlation between HPBs and MSs in the women who participated in the study. Executing educational programs focusing on maintaining and promoting a healthy lifestyle can reduce MSs; as a result, increasing overall women’s quality of life.
Keywords: Health-promoting behaviors, Healthy lifestyle, Menopausal symptoms, Postmenopause, Women -
سالمندی یکی از مهمترین مراحل زندگی انسان است که در آن، سالمند با طیف وسیعی از تغییرات بخصوص در حیطه سلامتی جسمانی و روان شناختی مواجه می شود. اضطراب سلامت در افراد به خصوص در سالمندان می تواند تاثیرات نامطلوبی داشته باشد که بررسی عوامل تاثیرگذار بر آن اهمیت پیدا می کند. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی رابطه نیازهای بنیادین روان شناختی و رفتارهای ارتقادهنده سلامت با اضطراب سلامت در سالمندان با میانجی گری تاب آوری انجام شد. روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان سالمند ساکن در شهر تبریز در بهار 1402 بود که از میان آنها تعداد 220 سالمند به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون، پرسش نامه نیازهای بنیادین روان شناختی، پرسش نامه رفتارهای ارتقادهنده سلامت و پرسش نامه اضطراب سلامت بود. دادههای جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون با کمک نرم افزار SPSS نسخه 23 و با استفاده از تحلیل مسیر به وسیله نرم افزار Lisrel نسخه 8.8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که نیازهای بنیادین روان شناختی (خودمختاری، شایستگی و ارتباط) با اضطراب سلامت زنان سالمند رابطه منفی دارد، رفتارهای ارتقادهنده سلامت (تغذیه، فعالیت بدنی، مسئولیت پذیری در مورد سلامت، مدیریت استرس، روابط بین فردی و رشد معنوی) با اضطراب سلامت زنان سالمند رابطه منفی دارد. تاب آوری با اضطراب سلامت زنان سالمند رابطه منفی دارد. همچنین نیازهای بنیادین روان شناختی از طریق تاب آوری با اضطراب سلامت زنان سالمند رابطه دارد و رفتارهای ارتقادهنده سلامت از طریق تاب آوری با اضطراب سلامت زنان سالمند رابطه دارد. بنابراین نتیجه گیری می شود که با افزایش تاب آوری در سالمندان و برآورده کردن نیازهای روان شناختی و آموزش رفتارهای ارتقادهنده سلامت می توان از افزایش اضطراب سلامت پیش گیری کرد.
کلید واژگان: اضطراب سلامت, نیازهای بنیادین روان شناختی, رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت, تاب آوری, سالمندانOld age seems to be one of the most crucial stages of human life during which individuals encounter a wide range of changes, particularly in the realm of physical and psychological health. Health anxiety, especially in older adults, can have undesirable effects, making it important to examine the factors influencing this variable. Therefore, this study aimed to investigate the relationship between basic psychological needs (BPNs) and health-promoting behaviors (HPBs) with health anxiety in older adults, through the mediating role of resilience. This was a correlational study, of path analysis type. The statistical population of this research included all older women residing in Tabriz, Iran in the spring of 2023, among whom 220 individuals were selected as the sample using convenience sampling method. The measurement tools included the Connor and Davidson’s Resilience Scale, BPNs Questionnaire, HPBs Questionnaire, and Health Anxiety Questionnaire. The collected data were analyzed using Pearson’s correlation coefficient in SPSS-23 software and path analysis in LISREL 8.8 software. The results indicated that BPNs (autonomy, competence, and relatedness) have a negative relationship with health anxiety in older women; HPBs (nutrition, physical activity, health responsibility, stress management, interpersonal relationships, and spiritual growth) have a negative relationship with health anxiety in older women. resilience had a negative relationship with health anxiety in older women. Moreover, BPNs were related to health anxiety in older women through resilience, as well as HPBs were related to health anxiety in older women through resilience. Therefore, it can be concluded that increasing resilience in older adults and fulfilling BPNs along with educating HPBs can prevent the increase of health anxiety.
Keywords: Basic psychological needs, health promoting behaviors, health anxiety, resilience, older adults -
زمینه و هدف
خشونت علیه زنان به زنجیره ای از مسایل بهداشتی مرتبط است و بر رفتارهای بهداشتی و توانایی زنان برای جستجوی هر نوع مراقبت بهداشتی تاثیر می گذارد. هدف از انجام مطالعه ی حاضر تعیین ارتباط بین خشونت خانگی با رفتارهای ارتقادهنده سلامت در زنان می باشد.
مواد و روش هااین مطالعه ی مقطعی بر روی 380 زن خشونت دیده ی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر کرج در سال 1400 با روش نمونه گیری خوشه ای انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد و بومی سازی شده ی خشونت خانگی سازمان بهداشت جهانی و رفتارهای ارتقا دهنده ی سلامت جمع آوری شد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد.
یافته هانتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که نمره ی کل رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت ارتباط منفی و معنی داری با نمره ی کل خشونت خانگی (0/16=r) و نمره خشونت روانی (0/16=r) و خشونت جنسی (0/13=r) دارد. نتایج رگرسیون نشان داد که ابعاد مختلف خشونت خانگی با هم می توانند حدود 2 درصد از نمره ی کل رفتارهای ارتقادهنده ی سلامت را پیش بینی کنند (0/019= R2adj، 0/17- R).
نتیجه گیریخشونت می تواند بر رفتارهای بهداشتی زنان موثر باشد و پیشگیری از خشونت می تواند گام مهمی در توسعه ی سلامت زنان و بالطبع سلامت کل جامعه باشد.
کلید واژگان: زنان, خشونت خانگی, رفتارهای ارتقا دهنده ی سلامتScientific Journal of Nursing, Midwifery and Paramedical Faculty, Volume:9 Issue: 3, 2024, PP 278 -291Background & AimViolence against women is related to a chain of health issues and affects women's health behaviors and ability to seek any type of health care. The purpose of this study is to determine the relationship between domestic violence and health-promoting behaviors in women.
Materials & MethodsThis cross-sectional study was conducted on 380 abused women who referred to Karaj health centers in 2020 with cluster sampling method. Data were collected using the standardized and localized questionnaires of the World Health Organization on domestic violence and health-promoting behaviors, and data analysis was performed using SPSS version 24 software.
ResultsThe results of the Spearman correlation test showed that the total score of health-promoting behaviors has a negative and significant relationship with the total score of domestic violence (r=0.16), mental violence (r=0.16), and sexual violence (r=0.13). The regression results showed that different dimensions of domestic violence together can predict 2% of the total score of health promoting behaviors (R=0.17, R2adj=0.02).
Conclusionviolence can affect women's health behaviors and prevention of violence can be an important step in the development of women's health and of course the health of the whole society.
Keywords: women, domestic violence, Health-Promoting Behaviors -
نشریه پرستاری ایران، پیاپی 140 (اسفند 1401)، صص 572 -583
زمینه و هدف:
وجوانی دوره ای است که در آن افراد در معرض خطر بسیاری از رفتارهای تهدید کننده سلامتی مانند افزایش مصرف غذا، کاهش فعالیت بدنی و افزایش آسیب پذیری رشدی هستند که می تواند تهدیدی برای سلامت آینده آنها باشد. مشاوره و تغییر رفتارهای ناسالم آنها می تواند جنبه های مختلف سلامت آنها از جمله سلامت روحی و جسمی را بهبود بخشد. این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین خودکارآمدی مادران و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت دختران نوجوان خود در شهر شیراز انجام شد.
روش بررسی:
در این مطالعه، شرکت کنندگان 384 دانش آموز دختر دبیرستانی (ترم دوم) و مادرانشان در شهر شیراز در سال 1397 بودند. مادران مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و دخترانشان پرسش نامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت واکر (HPLPII) را تکمیل کردند. برای تجزیه وتحلیل آماری از آزمون همبستگی پیرسون یا اسپیرمن و آزمون تی در نسخه 22 نرم افزار SPSS استفاده شد.
یافته ها :
میانگین نمره پرسش نامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت واکر دختران 15/97±169/29 بود. میانگین نمره خودکارآمدی مادران 5/77±46/66 بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد نمرات خودکارآمدی مادران با رفتارهای ارتقادهنده سلامت دختران و حیطه های آن همبستگی مستقیم و معنا دار دارد (r=0/556 و P<0/05).
نتیجه گیری:
بین خودکارآمدی مادران و رفتارهای ارتقادهنده سلامت دخترانشان رابطه مستقیم معناداری وجود دارد. باتوجه به اهمیت رفتارهای ارتقادهنده سلامت و تاثیر خودکارآمدی و شرایط زندگی بر این رفتارها، تدوین راهکارهایی برای بهبود سبک زندگی و رفتارهای سالم افراد ضروری است. به سیاستگذاران نظام سلامت توصیه می شود با استفاده از برنامه های فرهنگی و آموزشی، خود کارآمدی مادران را ارتقا دهند.
کلید واژگان: خودکارآمدی, رفتارهای ارتقادهنده سلامتی, دختران نوجوان, مولفه های سلامتیBackground & AimsAdolescence is a period in which people are at risk of engaging in many health-threatening behaviors such as increased food intake, decreased physical activity, and increased developmental vulnerability which can be a threat to their future health. Counseling and changing their unhealthy behaviors can improve various aspects of their health, including mental and physical health. This study aims to determine the relationship between mothers' self-efficacy and health-promoting behaviors of their adolescent girls in Shiraz, Iran.
Materials & MethodsIn this study, participants were 384 high school female students (second term) and their mothers in Shiraz city in 2018. Mothers completed Sherer’s General Self-efficacy Scale and their girls completed Walker's Health-Promoting Lifestyle Profile II (HPLPII) questionnaire. Pearson or Spearman correlation test and t-test were used for statistical analysis in SPSS software, version 22.
ResultsThe mean HPLPII score of girls was 169.29±15.97. The mothers' mean self-efficacy score was 46.66±5.77. The results of Pearson's correlation test showed the direct and significant correlation of mothers' self-efficacy scores with health-promoting behaviors of girls and its domains (r=0.556, P<0.05).
ConclusionThere is a direct significant relationship between mothers' self-efficacy and health-promoting behaviors of their daughters. Considering the importance of health-promoting behaviors and the effect of self-efficacy and living conditions on these behaviors, it is needed to develop strategies to improve people's lifestyle and healthy behaviors. Policy makers in the health system are recommended to promote self-efficacy of mothers by using cultural and educational programs.
Keywords: Self-efficacy, Health-promoting behaviors, Adolescent girls, Health components -
مقدمه
رفتارهای ارتقاء دهنده سامت شامل انجام اعمالی است که منجر به توانمند ساختن افراد برای افزایش کنترل آن ها بر سلامت و در نهایت بهبود سامت فرد و جامعه می شود. پرستاران از جمله اعضای تیم درمانی هستند که در قبال مددجویان مسئول می باشند. تحقق این مسئله مهم مستلزم سلامتی خود پرستار است.
هدفاین مطالعه با هدف بررسی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و عوامل مرتبط با آن در پرستاران انجام گرفت.
مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی-مقطعی، 322 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر سنندج در سال 1398 به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها، از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد سبک زندگی ارتقاء دهنده والکر (Walker) استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی و رگرسیون خطی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.
یافته هامیانگین نمرات رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت واحدهای مورد پژوهش 20/92 ± 134/62 بود. اکثریت پرستاران (54/30 درصد) از نظر رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در گروه متوسط قرار داشتند. متغیرهای سن، فرزند اول، سابقه کار و بیماری مزمن اثر معنی دار آماری بر نمره کل رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت داشت (0/001>P)
نتیجه گیرینتایج پژوهش حاضر نشان داد که انجام رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت پرستاران در سطح متوسط است. پیشنهاد می شود که در مراکز بهداشتی - درمانی و دانشگاه ها، دوره های آموزشی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت را برای پرستاران برگزار کنند. با شناخت عوامل موثر بر انجام این رفتارها، آگاهی پرستاران بیشتر شده و گام مهمی در جهت حفظ سلامتی آنان برداشته می شود.
کلید واژگان: پرستاران, رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت, سبک زندگیIntroductionHealth-promoting behaviors include actions that lead to empowering people to increase their control over health and ultimately improve the health of the individual and society. Nurses are among the members of the health-care team who are responsible to the clients The realization of this important issue requires the health of the nurse herself.
ObjectiveThe aim of this study was to investigate health-promoting behaviors and related factors in nurses.
Materials and MethodsIn this descriptive cross-sectional study, 322 nurses working in Sanandaj Educational and Medical Centers in 2019, were selected by stratified random sampling. In order to collect data, demographic Information questionnaire and a standard Walker-promoting lifestyle questionnaire were used. Data were analyzed using SPSS software version 16, descriptive statistics, linear Regression and Pearson correlation coefficient.
ResultsThe mean scores of health-promoting behaviors of nurses were 134.62±20.92. The majority of nurses (54.30%) were in the moderate group in terms of health-promoting behaviors. The variables of first child, age, work experience and chronic illness had a statistically significant effect on the total score of health-promoting behaviors (P<0.001).
ConclusionThe results of the present study showed that performing health-promoting behaviors of nurses is at a moderate level. It is suggested to organize training courses on health promoting behaviors for nurses, in health-care centers and universities. By knowing the factors affecting these behaviors, the awareness of nurses will increase and an important step should be taken to maintain their health.
Keywords: Health Promoting Behaviors, Lifestyle, Nurses -
Background
Adopting health-promoting behaviors (HPBs) is the main way to achieve a healthy lifestyle. Unhealthy lifestyle choices during postmenopausal period can lead to serious complications. Therefore, the aim of this study was to assess the status of HPBs and their individual-social factors in postmenopausal women living in Neyshabur City, Iran.
MethodsUsing stratified random sampling, this cross-sectional study was performed on 300 postmenopausal women referred to Neyshabur health centers in 2022. Data was collected using demographic characteristics and HPBs questionnaires. Descriptive statistics (mean and standard deviation) and analytical statistics (T-test, one-way analysis of variance, multivariate regression test) were employed, data analysis was performed by SPSS software version 22, and the significance level was considered 0.05.
ResultsThe mean (standard deviation) of the whole score of HPBs and its dimensions including interpersonal relationships, nutrition, spiritual growth, health responsibility, stress management, and physical activity were 151.5(18.6), 31.9(4.4), 28.3 (3.9), 25.6 (3.9), 25.01(5.01), 23.9(3.7), and 16.8 (4.9), respectively. The highest and the lowest mean scores of HPBs dimensions were related to interpersonal relationships and physical activity, respectively. There were significant differences in the whole score of HPBs by level of education (P= 0.002), economic status (P < .001), and spouse's education level (P= 0.002).
ConclusionAccording to the results of this study, postmenopausal women’s HPBs status was moderate, Thus, certain policies should be designed and conducted to promote behaviors in postmenopausal women. Also, more attention should be paid to their physical activity.
Keywords: Health Promoting behaviors, Women, Menopause -
زمینه و هدف
پژوهش حاضر به پیش بینی رفتارهای ارتقا دهنده سلامت بر اساس نروتیسیسم در سالمندان مبتلا به فشار خون بالا با توجه به نقش تعدیل کننده انعطاف پذیری روان شناختی می پردازد.
روش کارپژوهش حاضر یک طرح توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش تمامی سالمندان مراجعه کننده به کلینیک های سطح شهر ارومیه در سال 1401 بود. به این منظور 200 مشارکت کننده به صورت سهمیه ای انتخاب شدند. میانگین سنی مشارکت کنندگان 7/65 (انحراف معیار= 92/5 سال) بود و 33/55 درصد به جنس مذکر اختصاص داشتند. مشارکت کنندگان پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، فرم کوتاه پنج عاملی بزرگ شخصیت (NEO-FFI)، رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت (HPLP-2) و انعطاف پذیری روانشناختی(CFI-20) را تکمیل نمودند.
یافته هانتایج نشان داد بین خرده مقیاس های رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و نروتیسیسم ارتباط معنادار معکوس در دامنه (73/0- تا 9/0-) برقرار است. همچنین تحلیل مسیر نشان داد که نروتیسیسم با میانچی گری انعطاف پذیری روانشناختی، رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت را پیش بینی می نماید (NFI و =CFI 97/0) و (خی دو= 3/56).
نتیجه گیریسلامت روان در سالمندان دارای فشار خون بالا نقش مهمی در رفتارهای ارتقاء سلامت آنان دارد.
کلید واژگان: رفتارهای ارتقا دهنده سلامت, نوروتیسیسم انعطاف پذیری روان شناختی, فشارخون و سالمندBackground &
AimsIn the next 50 years, a large part of the world's population will be made up of the elderly over sixty years old. Demographers have estimated that by the year 2050, the population of people over sixty years old will reach 2 billion people in the world. This means that there is one elderly person for every 5 people. In this way, not only developed countries but also developing countries make up a large part of the population of people over 60 years old. This excessive increase in the elderly on the one hand and the industrialization of societies and forgetting on the other hand has caused the issue of the elderly and their problems to become an acute issue. After entering the aging stage, the human body suffers from many diseases, of which blood pressure in the elderly is one of the most important because high blood pressure carries the risk of heart attack. As high blood pressure is dangerous, low blood pressure is equally dangerous. Blood pressure in the elderly is a type of silent disease, and the patient almost does not notice that his blood pressure is high, and only realizes that the elderly person needs special care. Health promotion is the science and art of changing the lifestyle to achieve the desired perfection and it includes behaviors during which a person should eat properly, exercise regularly, avoid harmful behaviors and drugs, protect against accidents, and recognize the signs in time. Illness in the physical dimension, control of emotions, feelings, and thoughts and coping with stress and problems in the mental and psychological dimension, independence and adaptability, and correction of interpersonal relationships in the social dimension and the cause of many chronic diseases, lifestyle and human behaviors and performing health-enhancing behaviors is one of the most important ways that people can maintain their health. The six important components of a health-promoting lifestyle include health responsibility, physical activity, nutritional habits, stress management, spiritual growth, and interpersonal relationships. Neuroticism or neuroticism is one of the five big factors that make up the personality, it is usually considered as a tendency towards anxiety, depression, self-doubt, and other negative emotions. All personality traits, including neuroticism, lie on a spectrum only some people are much more neurotic than others. In the Big Five personality theory, neuroticism is sometimes described as low emotional stability or negative emotions. Many researchers have considered neuroticism as one of the important factors in predicting many important social factors such as marriage, strength of relationships, and physical characteristics and diseases. In a study that examined the models related to health promotion in middle-aged women, it was found that health promotion models that emphasize the role of culture in mental health are more effective in eastern cultures and could be more powerful in Promoting the health of middle-aged women should be effective. In this study, the factors affecting the improvement of mental health (reduction of depression, anxiety, stress, impulsivity and vulnerability to stress), improvement of health behaviors (exercise, hygiene, taking medicines on time, etc.) and the ability of a person to make decisions In the daily affairs of life, the most important predictors of health promotion were introduced. The purpose of psychological flexibility is that it gives a person the opportunity to face his current situation and evaluate it, and through such activities, a person makes sure that he can effectively deal with that situation. The position works. In general, resilience is a process of the ability or outcome to successfully adapt to threatening situations, thus meaning exposure to risk and better than expected outcomes, maintaining positive adaptation despite stressful experiences, and recovering well after It is damage. Therefore, it seems that psychological flexibility acts as a moderator in performing health behaviors among its predictors. But so far, researches have not directly investigated this role and determined its limits. In previous studies, the relationship between psychological flexibility and personality traits has been discussed and a significant relationship between them has been reported. In various researches, the relationship between neuroticism and health-promoting behaviors has been examined and it has been determined that anxiety is a negative predictor of health-promoting behaviors. The present research aims to predict health-promoting behaviors based on neuroticism in Elderly people with high blood pressure with regard to the moderating role of psychological flexibility.
MethodsThe present research is a descriptive-correlation design. The statistical population of the research was all the elderly who referred to the clinics of Urmia city in 1401. For this purpose, 200 participants were selected on a quota basis. The average age of the participants was 65.7 (standard deviation = 5.92 years) and 55.33% were male. The participants completed the questionnaire of demographic characteristics, short form of big five factors of personality (NEO-FFI), health promoting behaviors (HPLP-2) and psychological flexibility (CFI-20).
ResultsThe results showed that there is a significant inverse relationship between the subscales of health-promoting behaviors and neuroticism in the range (-0.73 to -0.9). Also, path analysis showed that neuroticism predicts health-enhancing behaviors through the mediation of psychological flexibility (NFI and CFI = 0.97) and (Chi-square = 56.3).
ConclusionIn explaining this finding, it can be said that personality factors, as the most influential dimensions and psychological traits, play an important role in determining the general and stable behaviors of humans, therefore, health-related behaviors and psychological health are influenced by important personality factors and personality traits. Since personality and personality factors are formed in early life and during development in humans, they play an important role in predicting behaviors related to human health, this effect is to the extent that when a person has high psychological flexibility However, neuroticism significantly causes health-damaging behaviors. Depression, anxiety, and stress in the elderly are a very important issue and to control their direct and indirect destructive effects, they should be directly prevented and treated. In this research, only elderly people with high blood pressure in Urmia City participated and also a questionnaire was used to participate in the research, it will be beneficial to conduct research with a wider community and use clinical interviews in future research. Mental health in the elderly with high blood pressure plays an important role in their health promotion behaviors.
Keywords: Health Promoting Behaviors, Neuroticism, Psychological Flexibility, Blood Pressure, The Elderly -
BackgroundIn recent decades, non-communicable diseases have been increasing for various reasons. This study aimed to evaluate health-promoting behaviors (HPBs) and self-efficacy of health behaviors (SHEBs) in patients with ischemic stroke admitted to the neurology ward.MethodsThe statistical population of this cross-sectional descriptive study included all patients with ischemic stroke during the first six months of 2019. The participants completed a demographic checklist, SHEBs questionnaire, and HPBs questionnaire. Independent t-tests, analysis of variance, and correlation coefficient were used to analyze the data.ResultsData analysis showed that interpersonal support and stress scores were higher in men, and scores of taking responsibility, exercise, and HPBs were higher in non-natives. Stress score was higher in smokers, drug users, and people with primary education (P<0.05). Also, the physical self-efficacy of men and all dimensions of SHEBs of non-natives were higher compared to other groups (P < 0.05).ConclusionThere are apparent differences in HPBs and self-efficacy among stroke patients regarding gender, nativity, smoking, and substance use that should be considered to help them improve their HPBs and health self-efficacy.Keywords: Health promoting behaviors, ischemic stroke, self-efficacy
-
هدف:
هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی گر تنظیم هیجانی در رابطه بین تحمل پریشانی و شفقت به خود با رفتارهای معطوف به سلامتی بود.
روش ها :
تحقیق حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بود که در سال 1399 بر روی 306 نفز از بزرگسالان شهر بندرعباس به روش نمونه گیری در سترس انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر، خودشفقتی رایس و همکاران و رفتارهای ارتقادهنده سلامت والکر و همکاران بود. تجزیه وتحلیل یافته ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری انجام شد.
یافته ها:
مشخص شد تنظیم هیجانی رابطه بین شفقت خود و تحمل پریشانی با رفتارهای معطوف به سلامت را به صورت مثبت و معنادار میانجی گری می کند. نتایج نشان داد راهبردهای غیرانطباقی تنظیم هیجانی تنها رابطه بین تحمل پریشانی و رفتارهای معطوف به سلامتی را به صورت مثبت و معنادار میانجی گری می کند.
نتیجه گیری :
باتوجه به نتایج پژوهش و نقش متغیرهای پژوهش بر ارتقای رفتارهای معطوف به سلامتی در افراد، برنامه ریزان سلامت و ارایه دهندگان خدمات سلامت به زنان با آگاهی از این نکات می توانند گام های مفیدی در جهت ارتقای سلامت جامعه بردارند.
کلید واژگان: تحمل پریشانی, تنظیم هیجان, رفتارهای معطوف به سلامت, شفقت به خودObjective :
This study aims to determine the mediating role of emotional regulation in the relationship of distress tolerance and self-compassion with health-promoting behaviors.
Methods:
The is a descriptive-analytical study that was conducted in 2020 on 306 adults in Bandar Abbas, Iran who were selected using a convenience sampling method. The data collection tools were Simmons and Gaher’s distress tolerance scale, Raes et al.’s self-compassion scale, and Walker et al.’s health-promoting lifestyle profile, and Garnefski and Kraaij’s cognitive emotion regulation questionnaire. The analysis was done using the structural equation modeling.
Results :
Adaptive emotion regulation strategies mediate the relationship of self-compassion and distress tolerance with health-promoting behaviors positively and significantly. The maladaptive emotion regulation strategies only could positively and meaningfully mediate the relationship between distress tolerance and health-promoting behaviors.
Conclusion:
Considering the role of study variables in promoting health- promoting behaviors, health planners and health providers can take useful steps to improve society’s health.
Keywords: Distress tolerance, emotion regulation, health-promoting behaviors, self-compassion -
فصلنامه سالمند، پیاپی 67 (پاییز 1401)، صص 304 -320اهداف
مشارکت اجتماعی به عنوان یک عامل تعیین کننده برای ارتقای سلامت و رفاه در نظر گرفته می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل تسهیل کننده و بازدارنده مشارکت اجتماعی سالمندان شهر کرمان در فعالیت های سلامت محور انجام شد.
مواد و روش هاپژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است که بر 276 سالمند بالای 60 سال در مناطق مختلف شهر کرمان در سال 1399 انجام شد. در این پژوهش، سالمندان به پرسش نامه های مشخصات فردی و پرسش نامه مشارکت اجتماعی طرح بررسی سلامت جامعه کانادا و پرسش نامه فعالیت های سلامت محور پاسخ دادند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 و آزمون های آماری توصیفی و تحلیل از جمله رگرسیون تک متغیره و چندمتغیره انجام شد.
یافته ها:
میانگین نمره مشارکت اجتماعی سالمندان 4/01±6/71 گزارش شد. از بین موانع مشارکت اجتماعی بیماری ها و مشکلات سلامتی (50/3 درصد)، هزینه ها (39/1 درصد)، مشکلات رفت وآمد (31/1درصد)، بی حوصلگی (29/3 درصد) و کووید-19 (28/2 درصد) به ترتیب مهم ترین موانع مشارکت اجتماعی سالمندان هستند. سالمندان با سن پایین تر (0/001>P)، سالمندان مجرد (0/001>P)، دارای تحصیلات دانشگاهی (0/001>P) و با تعداد فرزندان کمتر (0/001=P) به طور معناداری مشارکت اجتماعی بهتری داشتند. یافته های حاصل از رگرسیون چندمتغیره حاکی از این بود که از بین حیطه های فعالیت های سلامت محور، ورزش و تندرستی (0/033=P)، پیشگیری از بیماری ها (0/002=P) و سلامت جسمانی (0/001>P) تاثیر مثبتی بر میزان مشارکت اجتماعی سالمندان داشت.
نتیجه گیریطبق یافته های پژوهش حاضر عوامل متعددی بر میزان مشارکت اجتماعی سالمندان تاثیر گذار است. در این بین، برنامه ریزی به منظور مدیریت بیماری ها، افزایش درآمد و رفع مشکلات رفت وآمدی سالمندان با در نظر گرفتن سایر عوامل مرتبط برای بهبود وضعیت مشارکت اجتماعی سالمندان پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: مشارکت اجتماعی, فعالیتهای سلامت محور, سالمندانObjectivesSocial participation is a determining factor for promoting health and well-being. This study aims to investigate the factors facilitating and inhibiting the social participation of the elderly in Kerman, Iran based on their health-promoting behaviors.
Methods & Materials:
This cross-sectional study was conducted on 276 elderly people over 60 years old in Kerman city in 2020. They completed a demographic from, the questionnaire of social participation based on the Canadian Community Health Survey, and the questionnaire of health- promoting behaviors. Descriptive statistics and statistical tests including univariate and multivariate regression were used for data analysis. Data were analyzed in SPSS software, version 26, and P<0.05 was considered statistically significant.
ResultsThe Mean±SD score of social participation was 6.71±4.01. Illness and health problems (50.3%), costs (39.1%), commuting problems (31.1%), low mood (29.3%), and COVID-19 pandemic (28.2%) were the most common barriers to social participation. The elderly who were single (P<0.001), younger (P<0.001), with academic degree (P<0.001), and low number of children (P<0.001) had significantly higher social participation. Multivariable analysis showed that physical activity (P=0.033), disease prevention (P=0.002), and physical and social health (P<0.001) were the factors affecting social participation of the elderly.
ConclusionThe social participation of the elderly in Kerman is affected by multiple factors. Therefore, planning to manage diseases, increase income, and solve the transportation problems of the elderly are recommended to improve their social participation.
Keywords: Social participation, Health-promoting behaviors, aged -
Analysis of Lifestyle in Patients with Myocardial Infarction Based on Pender’s Health Promotion ModelIn most patients with cardiovascular disease, the risk factors still remain uncontrolled even after myocardial infarction. Extensive international efforts have thus been made toward health promotion and lifestyle modification in these patients. This study aimed to evaluate the lifestyle of patients with myocardial infarction based on Pender’s Health Promotion Model (HPM). In this cross-sectional study, 100 patients admitted to Shahid Madani Hospital in Lorestan, Iran (2012) after myocardial infarction were selected by purposive sampling. Data were collected by a demographic questionnaire, the Health-Promoting Lifestyle Profile II and the perceived benefits, perceived barriers and perceived self-efficacy questionnaires. The questionnaires’ validity and reliability were previously confirmed. The data were analyzed using measures of central tendency and frequency, analysis of variance, and regression analysis. All analyses were performed using SPSS. The highest mean score (28.4 ± 4.7) belonged to the interpersonal relations subscale. Physical activity and stress management subscales had the lowest mean scores (12.3 ± 3.2 and 17.5 ± 3.6, respectively). Lifestyle had significant linear relationships with perceived self-efficacy and having hypertension. Patients with myocardial infarction did not show favorable health-promoting behaviors, especially in physical activity and stress management subscales. Since higher self-efficacy can help patients improve their self-care activities and health behaviors, relevant interventions focusing on the components of health-promoting lifestyle seem necessary.Keywords: Lifestyle, Health-Promoting Behaviors, Myocardial Infarction, Pender’S Health Promotion Model
-
مقدمه
بهبود کیفیت مراقبتهای پرستاری یکی از موضوعات چالش برانگیز سالهای اخیر نظام سلامت می باشد. شاید یکی از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت مراقبت پرستاری، توانمندی پرستاران برای برخورداری از کنترل بیشتر بر بهبود و حفظ سلامتی شان باشد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و کیفیت مراقبتهای پرستاری در پرستاران شاغل در بیمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال 1399 انجام گردیده است.
روش کارمطالعه حاضر مقطعی از نوع توصیفی - همبستگی و جامعه پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بخشهای بالینی مجتمع بیمارستانی امام خمینی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران بغیر از بخشهای ویژه، اورژانس و اتاق عمل و بیماران آنها بود. در این مطالعه 200 نفر از پرستاران با روش نمونه گیری سهمیه ای و تصادفی و 600 بیمار نفر از بیمارانی که تحت مراقبت آنها بودند، با روش نمونه گیری در دسترس بر اساس معیارهای ورود از شهریور تا آبان 1399 انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه بین المللی رفتارهای ارتقا دهنده سلامت (HPLP-II) و پرسشنامه محقق ساخته کیفیت مراقبت پرستاری (از دیدگاه بیمار) جمع آوری و با کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هابه طور کلی از دیدگاه بیش از نیمی از بیماران 3/57 درصد، کیفیت مراقبت پرستاری خوب بود. میانگین کل نمره رفتارهای ارتقا دهنده سلامت (45/22 ± 93/128) بود. بالاترین نمره میانگین در بعد " مسیولیت پذیری " (51/0 ± 89/2) و کمترین نمره میانگین در بعد " فعالیت فیزیکی " (72/0 ± 89/1) کسب شد. میانگین کل نمره کیفیت مراقبت پرستاری (45/0 ± 10/3) بود. بالاترین نمره میانگین در حیطه " اخلاق پرستاری" (52/0± 27/3) و کمترین نمره میانگین در حیطه " آموزش به بیمار" (68/0 ± 88/2) بدست آمد. در نهایت رفتارهای ارتقا دهنده سلامت تنها در بعد تغذیه با کیفیت مراقبت پرستاری در بعد اخلاق پرستاری همبستگی معنادار آماری داشتند (027/0-=p) که این همبستگی منفی بود.
نتیجه گیریبر اساس یافته ها بین رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در پرستاران و کیفیت مراقبت پرستاری از دیدگاه بیمار ارتباط معناداری وجود نداشت ولی بطور کلی کیفیت مراقبت پرستاری خوب ارزیابی شده بود. با توجه به پایین بودن نمره فعالیت فیزیکی پرستاران و آموزش به بیمار، لزوم اجرای برنامه هایی آموزشی و تاکید بر اهمیت این موارد توصیه می شود.
کلید واژگان: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت, کیفیت مراقبت پرستاری, پرستارانIntroductionImproving the quality of nursing care is one of the most challenging issues in recent years in the health system. Perhaps one of the factors affecting the quality of nursing care is the ability of nurses to increase control over improving and maintaining health,This study aimed to determine the relationship between health promoting behaviors and quality nursing care in nurses of Tehran University of Medical Sciences, was conducted in 1399.
MethodsThis cross-sectional study was a descriptive-correlational study. The research population included all nurses working in departments of Imam Khomeini Hospital complex affiliated to Tehran University of Medical Sciences, except for special departments, emergency room and operating room and their patients. Finally, 200 nurses were selected using quota and random sampling method and 600 patients were selected using available sampling method based on the entry criteria from September to November 2019. Data were collected and analyzed with using of demographic questionnaire, International Health Promoting Behavior Questionnaire (HPLP-II) and researcher-made questionnaire on the quality of nursing care (from the patient's perspective) and with the help of SPSS software version 16 in two sections: descriptive statistics and inferential statistics
ResultsIn general, from the point of view of more than half of the patients, 57.3% , the quality of nursing care was good. The mean total score of health-promoting behaviors was (128/93±22/45). The highest mean score was obtained in the dimension of "responsibility" (2.89 ± 0.51) and the lowest mean score was obtained in the dimension of "physical activity" (1.89 ± 0.72). The mean total score of nursing care quality was (3.10 ± 0.45). The highest mean score was obtained in the field of "nursing ethics" (3.27 ± 0.52) and the lowest mean score was obtained in the field of "patient education" (2.88 ± 0.68). Finally, health-promoting behaviors only in the dimension of nutrition had a statistically significant correlation with the quality of nursing in the dimension of nursing ethics (ρ = 0.027), which was a negative correlation.
ConclusionIn general, there was no statistically significant relationship between health-promoting behaviors and the quality of nursing care, and the quality of nursing care was good from the patients' point of view. Also, in other results, due to the low physical activity of nurses, it is necessary to implement health education programs with emphasis on physical activity among them. Given that, the patient education had the lowest score. More time plans should be devoted to education and emphasis on the importance of this issue and its impact on accelerating the healing process and reducing the complications of the disease.
Keywords: Health Promoting Behaviors, Quality of Nursing Care, Nurses -
زمینه و هدف
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش کنترل قلدری بر رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت نوجوانان قلدر با نقش واسطه ای حمایت اجتماعی ادراک شده انجام شد.
مواد و روش هاطرح پژوهش نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل نوجوانان 14 تا 17 ساله منطقه 17 مدارس دولتی شهر تهران بود. تعداد 40 نفر از نوجوانانی که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند و نمره بالایی در پرسشنامه قلدری هارتر کسب کردند به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی زیمت و همکاران (1988) و رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت والکر و همکاران (1987) بود که در سه مرحله پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری یک ماهه توسط هر دو گروه تکمیل شد. برنامه آموزش کنترل قلدری در 8 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. برای تحلیل داده ها از مدلیابی ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی در قالب الگوی چند نشانگر چند پاسخ به کمک نرم افزارهای SPSSV22 و SmartPLSV3.3 استفاده شد.
یافته هانتایج پژوهش نشان داد آموزش کنترل قلدری اثر مستقیم و معنی داری بر حمایت اجتماعی و رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت در هر دو مرحله پس آزمون و پیگیری داشت. همچنین نتایج نشان داد آموزش کنترل قلدری به واسطه حمایت اجتماعی اثر غیر مستقیم و معنی داری بر رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت دارد. در مجموع مدل پژوهش در مرحله پس آزمون 51 درصد و در مرحله پیگیری 54 درصد از واریانس رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت را تبیین نموده است.
نتیجه گیریبر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می توان گفت مدل اثربخشی آموزش کنترل قلدری بر رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت با نقش واسطه ای حمایت اجتماعی ادراک شده از برازش مطلوبی برخوردار است و لذا آگاهی معلمان، والدین، روان شناسان، مشاوران و سایر متخصصان تعلیم و تربیت از این متغیرها می تواند کمک کننده باشد.
کلید واژگان: حمایت اجتماعی ادراک شده, رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت, کنترل قلدری, نوجوانانAim and BackgroundThis study aimed to evaluate The effectiveness of bullying control training on the health-promoting behaviors of adolescent bullies: the mediating role of perceived social support.
Methods and Materials:
The study design was quasi-experimental with pre- and post-test and one-month follow-up with experimental and control groups. The statistical population consisted of adolescents aged 14 to 17 years old from public schools of District 17 in Tehran. 40 adolescents who were compatible with inclusion criteria and obtained a high score in the Harter bullying scale were randomly selected and assigned to two experimental and control groups. The research tools consisted of the Perceived social support scale by zimet et al. (1988) and the Health Promoting Behavior of Walker et al. (1987), which was completed in three phases (pre-test, post-test, and one-month follow-up) by both groups. The Bullying Control Education program was implemented at eight sessions of 90 minutes for the experimental group. Structural modeling with minor least squares approach was used in several multi-response patterns using SPSSV22 and SmartPLSV3.3 software for data analysis.
FindingsThe results showed that Bullying Control Education had a positive and significant effect on Social Support and Health Promoting Behaviors in the post-test and follow-up phases. The results also showed that Bullying Control Education has an indirect and significant effect on Health Promoting Behaviors due to social support. The research model in the post-test phase was 51%, and in the follow-up phase, 54% of the variance of Health Promoting Behaviors.
ConclusionBased on the results of this study, it can be said that the effectiveness of Bullying Control Education on Health Promoting Behaviors with the mediating role of Perceived Social Support is desirable. Therefore, teachers' knowledge, parents, psychologists, consultants, and other educational professionals from these variables can be helpful.
Keywords: Perceived Social Support, Health Promoting Behaviors, Bullying Control, Adolescents -
هدف :
هدف از پژوهش حاضر تعیین روابط علی رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و همبستگی آن با سبک های مقابله با استرس، با نقش میانجی گر تنظیم هیجانی در دوران پاندمی کووید-19 بود.
روش ها :
تحقیق حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بود که در سال 1399 بر روی 306 نفر از بزرگسالان شهر بندرعباس به روش نمونه گیری دردسترس انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه استاندارد رفتارهای ارتقادهنده سلامت والکر، راهبردهای مقابله ای با استرس لازاروس و فولکمن و تنظیم شناختی گارنفسکی و کرایج بود. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری انجام شد.
یافته ها:
یافته های تحقیق حاضر نشان داد راهبردهای تنظیم هیجانی رابطه بین سبک مقابله هیجان مداری با رفتارهای ارتقای سلامت را به صورت منفی پیش بینی می کند و رابطه بین سبک مقابله مسیله مداری و رفتارهای ارتقای سلامت را به صورت مثبت و معنادار پیش بینی می کند (0/01>P).
نتیجه گیری :
مطابق نتایج پژوهش، می توان باتوجه به متغیرهای مورد بحث، راهکارهای لازم درمورد روابط زوجین ارایه کرد.
کلید واژگان: سبک مقابله, تنظیم هیجان, رفتارهای معطوف به سلامتObjective:
This study aims to determine the relationship of health-promoting behaviors with stress coping styles mediated by cognitive emotion regulation strategies during the COVID-19 pandemic.
Methods:
This is a descriptive-correlational study, which was conducted in 2019 on 306 adults in Bandar Abbas, Iran who were selected using a convenience sampling method. Data collection tools were a demographic form, Folkman and Lazarus’ ways of coping questionnaire, health-promoting lifestyle profile, and Garnefski et al.’s cognitive emotion regulation questionnaire. The collected data were analyzed using structural equation modeling.
Results:
Cognitive emotional regulation strategies negatively mediated the relationship between emotion-focused coping style and health-promoting behaviors, and positively mediated the relationship between problem-focused coping style and health- promoting behaviors (P<0.001).
Conclusion:
The results of this study can provide the necessary solutions regarding peoples’ relationships based on the study variables.
Keywords: Coping style, Emotion regulation, Health- promoting behaviors -
سابقه و هدف
لوسمی یکی از شایع ترین بدخیمی های دوران کودکی است. مادران این کودکان اولین مراقبان در مراقبت از کودکان مبتلا به لوسمی مطرح می شوند که در تطابق با مشکلات و وظایف متعدد ناشی از بیماری کودک، چالش های زیادی دارند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اجرای الگوی خودمراقبتی اورم بر رفتار های ارتقادهنده سلامت مادران دارای فرزند مبتلا به لوسمی مراجعه کننده به بخش کودکان بیمارستان سیدالشهدای شهر اصفهان در سال 1400 انجام شد.
مواد و روش هادر این مطالعه نیمه تجربی 32 مادر دارای فرزند مبتلا به لوسمی مراجعه کننده به بخش کودکان بیمارستان سیدالشهدای شهر اصفهان در سال 1400 به روش در دسترس بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک و رفتار های ارتقادهنده سلامت والکر و نیازسنجی بر اساس الگوی اورم بود که در دو مرحله قبل و بعد از اجرای برنامه خودمراقبتی اورم سنجیده شد. متناسب با نیاز های مادران، برنامه آموزشی حمایتی به صورت حضوری و انفرادی به مدت 4 جلسه و جمعا به مدت 8 ساعت طراحی و اجرا شد. همچنین پمفلت آموزشی طراحی و در اختیار مادران قرار داده شد. فاصله جلسات از یکدیگر یک هفته بود. در این محدوده زمانی با نمونه های پژوهش ارتباط تلفنی و حضوری برقرار شد و نحوه انجام و به کارگیری آموزش های داده شده کنترل شد و در صورت بروز مشکل در هرکدام از واحد ها، مشکل رفع شد. در مرحله بعد، پس از انجام آموزش های خودمراقبتی در طول یک ماه، پس از گذشت یک هفته پژوهشگر مجددا پرسش نامه استاندارد رفتار های ارتقادهنده سلامت را تکمیل کرد. درنهایت داده های جمع آوری شده در نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 در دو سطح توصیفی و استنباطی تجزیه وتحلیل شد.
یافته هانتایج به دست آمده نشان داد میانگین امتیاز رفتارهای ارتقادهنده سلامت مادران در بعد خودشکوفایی، مسیولیت پذیری، حمایت بین فردی، مدیریت استرس، ورزش، تغدیه و شاخص ارتقادهنده سلامت پس از اجرای الگوی خودمراقبتی اورم به طور معناداری بیشتر از امتیاز قبل از اجرای الگو بوده است (0/001>P).
نتیجه گیریبر اساس یافته ها می توان گفت که اجرای الگوی خودمراقبتی اورم بر رفتار های ارتقادهنده سلامت مادران دارای فرزند مبتلا به لوسمی تاثیر داشته است؛ بنابراین، ضروری است که در مراکز مربوطه با توجه به نیازهای مادران، اقدامات آموزشی و حمایتی بر اساس الگوی اورم انجام شود.
کلید واژگان: الگوی خودمراقبتی اورم, رفتار های ارتقاءدهنده سلامت, لوسمیBackground and ObjectiveLeukemia refers to one of the most prevailed childhood malignancies. Mothers are the first caregivers of children with leukemia, experiencing a bunch of challenges in dealing with the numerous problems and duties caused by their children’s illness. This study aimed to determine the effect of implementing the Orem self-care model on health-promoting behaviors of mothers having children with leukemia referring to the pediatric ward of Seyed Al-Shohada Hospital in Isfahan city, Iran, in 2021.
Materials and MethodsThis quasi-experimental study investigated 32 mothers having children with leukemia referring to the pediatric ward of Seyed Al-Shohada Hospital, who were selected by the available sampling method according to the study’s inclusion criteria. The tools employed to collect the required data were a demographic information form, Walker’s Health-Promoting Lifestyle Profile, and a needs assessment based on the Orem model, measured at two stages of before and after the implementation of the Orem self-care model. In accordance with the mothers’ needs, a supportive training program was designed and implemented in-person and individually for a total of 8 h in 4 sessions held once a week. Furthermore, an educational pamphlet was designed and they were provided to the participants. During the intervention, the research samples were communicated by telephone and in-person and were checked about the way of performing and applying the given pieces of training. Any problem in any of the units was solved in case of presence. In the next step, after 1 month of self-care training, the researcher completed the standard Health-Promoting Lifestyle Profile again after 1 week. In the end, the collected data were analyzed in SPSS20 statistical software using both descriptive and inferential levels.
ResultsThe results revealed that in the dimensions of self-fulfillment, accountability, interpersonal support, stress management, exercise, nutrition, and health-promoting index, the mean scores of maternal health-promoting behaviors were significantly higher after implementing the Orem self-care model, compared to the score before implementing the model (P<0.001).
ConclusionAccording to the findings, it may be claimed that the implementation of the Orem self-care model affected the health-promoting behaviors of mothers having children with leukemia. Consequently, it is necessary to adopt supportive-educational measures based on the Orem model in the relevant centers according to the mothers’ needs.
Keywords: Health-Promoting Behaviors, Leukemia, Orem Self-Care Model -
فصلنامه پرستاری دیابت، سال نهم شماره 4 (پاییز 1400)، صص 1699 -1717مقدمه و هدف
دیابت یک بیماری غیر واگیردار است که بر جنبه های جسمی، روحی و عاطفی زندگی فرد اثرگذار است. این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی رفتارهای ارتقادهنده سلامت و رفتارهای مدیریت خود در رابطه بین رویدادهای استرس زای زندگی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران دیابتی انجام شد.
مواد و روش هاپژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان زابل در بازه زمانی دی تا اسفندماه 1399 تشکیل داد. نمونه پژوهش شامل 400 نفر از بیماران بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه رویدادهای استرس زای زندگی، پروفایل سبک زندگی ارتقادهنده سلامت، پرسشنامه خود مدیریتی دیابت و پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران دیابتی پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزارهای آماری SPSS نسخه 24 و LISREL8.8 تحلیل شدند.
یافته هایافته ها نشان داد که مسیر مستقیم رویدادهای استرس زا به رفتارهای ارتقادهنده سلامت و رفتارهای مدیریت خود منفی و معنی دار و به کیفیت زندگی مرتبط با سلامت منفی و غیر معنی دار بود. مسیر مستقیم رفتارهای ارتقادهنده سلامت و رفتارهای مدیریت خود به کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مثبت و معنی دار بود. به علاوه مشخص شد که رابطه غیرمستقیم بین رویدادهای استرس زا و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت از طریق رفتارهای ارتقادهنده سلامت و رفتارهای مدیریت خود میانجی می شود.
نتیجه گیرییافته ها نشان می دهد که رفتارهای ارتقادهنده سلامت و رفتارهای مدیریت خود می تواند نقش غیرمستقیم معنی داری در کاهش اثرات منفی رویدادهای استرس زا بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بگذارد. تقویت ویژگی های روان شناختی مثبت و کاهش سازه های خطرزا نظیر استرس و ادراک آن و طراحی برنامه های مداخله و کاربرد آن ها می تواند به بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران دیابتی کمک کند.
کلید واژگان: دیابت, رفتارهای ارتقادهنده سلامت, رفتارهای مدیریت خود, رویدادهای استرس زا, کیفیت زندگی مرتبط با سلامتJournal of Diabetes Nursing, Volume:9 Issue: 4, 2022, PP 1699 -1717IntroductionDiabetes is a non-communicable disease that affects the physical, mental, and emotional aspects of life. The present study aimed to assess the mediating role of health-promoting behaviors and self-management behaviors in the relationship between stressful life events and health-related quality of life in diabetic patients.
Materials and MethodsThe present study was conducted based on a descriptive-correlational design. The statistical population of the study consisted of all diabetic patients aged 25-75 years who were referred to the Diabetes Clinic of Zabol from January to March 2016 (n=550). The sample consisted of 400 patients who were selected via the convenience sampling method. They completed the life stressful events questionnaire, health-promoting lifestyle profile, diabetes self-management questionnaire, and diabetic patient’s health-related quality of life questionnaire. Data were analyzed in SPSS (version 22) and LISREL 8.8 statistical software using structural equation modeling.
ResultsBased on the results, the direct path of stressful events to health-promoting behaviors and self-management behaviors was negative and significant (P<0.01); moreover, it was negative and non-significant to the health-related quality of life (P<0.01). The direct path of health-promoting behaviors and self-management behaviors to health-related quality of life was positive and significant (P<0.01). In addition, it was found that the indirect relationship between stressful events and health-related quality of life was mediated by health-promoting behaviors and self-management behaviors (P<0.01).
ConclusionThese findings indicate that health-promoting behaviors and self-management behaviors can play a significant indirect role in reducing the negative effects of stressful events on health-related quality of life. Strengthening positive psychological characteristics and reducing risky constructs, such as stress and its perception, as well as the development of intervention programs and their application, can help improve the health-related quality of life among diabetic patients.
Keywords: Diabetes, Health-promoting behaviors, Health-related quality of life, Self-management behaviors, Stressful life events -
زمینه و هدف
تغییرات سبک زندگی بشر، مهم ترین عامل رخداد گذار سوم اپیدمیولوژیک و یکی از شاخص های این گذار، افزایش شیوع بیماریهای غیر واگیر دار و مرگ و میرهای ناشی از آن است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین وضعیت رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت کارکنان یکی از دانشگاه های علوم پزشکی در تهران می باشد.
مواد و روش هادر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش مقطعی 387 نفر از کارکنان دانشگاه مورد بررسی قرار گرفتند. از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه رفتارهای ارتقا دهنده سلامت ویرایش دوم(HPLP-II ) جهت گردآوری داده ها استفاده شد.داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایجمیانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان 1/37 سال(8/8 سال)، 253 نفر(4/65%) مذکر و غالب شرکت کنندگان، 120 نفر (31%) دارای مقطع تحصیل کارشناسی بودند. شاخص توده بدنی اکثر شرکت کنندگان 194 نفر (4/55%) در وضعیت طبیعی بود.
میانگین (انحراف معیار) امتیاز رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در کل 05/52 (01/21) و در زیر مقیاس های مسیولیت پذیری سلامت 85/8(77/3)، فعالیت بدنی66/8(64/3)، تغذیه 85/8(02/4)، رشد معنوی 17/8(07/4) روابط بین فردی 55/8(26/4) و مدیریت استرس 97/8(52/3) تعیین گردید. ارتباط بین همه زیر مقیاس های رفتارهای ارتقا دهنده سلامت بجز زیر گروه مسیولیت پذیری سلامت و تغذیه با گروه های سنی معنی دار بود(045/0 p =). از نظر شاخص توده بدنی شرکت کنندگان، فقط ارتباط زیر گروه مدیریت استرس با شاخص توده بدنی معنی دار بود(021/0 p =).بحث و نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد که به طور کلی میانگین امتیاز مهمترین عناصر سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت شامل تغذیه، فعالیت بدنی، مسیولیت پذیری سلامت، مدیریت استرس، روابط بین فردی و رشد معنوی از شاخص میانه بالاتر است ولی در برخی از زیر گروه ها، مقادیر اندازه گیری در حد متوسط می باشد. از آنجا که ارتقای این رفتارهای ترویجی، منجر به بهبود سبک زندگی ارتقادهنده سلامت می شود انجام مداخله های آموزشی بویژه در ابعاد روابط بین فردی و رشد معنوی توصیه می گردد.
کلید واژگان: کارکنان, سبک زندگی, رفتارهای ارتقا دهنده سلامت, مطالعه مقطعیBackground and AimChanges in human lifestyle are the most important factor in the occurrence of the third epidemiological transition and one of the indicators of this transition is the increase in the prevalence of non-communicable diseases and the resulting deaths. The purpose of this study was to determine the status of health-promoting behaviors of employees of one of the universities of medical sciences in Tehran.
MethodsIn a descriptive-analytical cross-sectional study, 387 university staff were surveyed. Demographic information form and Health Promoting Behaviors Questionnaire (HPLP-II) were used to collect data. The collected data were analyzed using SPSS software ( version 16.0).
ResultsThe mean (standard deviation) age of participants was 37.1 years (8.8 years), 253 (65.4%) were male and the majority of participants, 120 (31%) had a bachelor's degree. The body mass index of most participants was 194 (55.4%) in normal condition.Mean (standard deviation) score of health-promoting behaviors in total 52.05 (21.01) and under the scales of health responsibility 8.85 (3.77), physical activity 8.66 (3.64), nutrition / 85 8 (4.02), spiritual growth of 8.17 (4.07), interpersonal relationships were determined to be 8.55 (4.26) and stress management was determined to be 8.97 (3.52). The relationship between all subscales of health-promoting behaviors except the subgroup of health responsibility and nutrition with age groups was significant (p = 0.045). Regarding the participants' body mass index, only the relationship between stress management subgroup and body mass index was significant (p = 0.021).
Discussion and conclusionThe results of this study showed that in general, the average score of the most important elements of health-promoting lifestyle including nutrition, physical activity, health responsibility, stress management, interpersonal relationships and spiritual growth is higher than the median index, but in some subgroups, Measurement values are average. Since the promotion of these promotional behaviors leads to the improvement of a health-promoting lifestyle, educational interventions are recommended, especially in the dimensions of interpersonal relationships and spiritual growth.
Keywords: Employee, Lifestyle, Health-promoting behaviors, Cross-sectional study
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.