جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « life expectancy » در نشریات گروه « پزشکی »
-
مقدمه
بیش از یک دهه است که با افزایش فوت های ناشی از انواع سرطان ها، این علت به دومین علت فوت ایرانیان تبدیل شده است. در پژوهش حاضر، تغییرات در سطح و الگوی مرگ ناشی از سرطان ها در کشور و تاثیرات آن بر شاخص امید زندگی در بدو تولد مورد بررسی قرار گرفت.
روش هادر این مطالعه، داده های مرگ و میر کل و مرگ و میر ناشی از سرطان ها برای کل کشور بر حسب سن و جنسیت در سال های 1379 و 1398 از مطالعه جهانی بار بیماری ها (Global Burden of Disease یا GBD) در سال 2019 گرفته شد. پس از محاسبه میزان فوت بر حسب سن و جنسیت، با استفاده از تکنیک جدول عمر، امید زندگی در بدو تولد برای همه سنین در سال های 1379 و 1398 محاسبه گردید. سپس با استفاده از تکنیک تجزیه Arriaga، سهم سرطان ها در تغییرات امید زندگی در بدو تولد به دست آمد.
یافته هاسهم سرطان ها از میزان مرگ مردان و زنان کشور در سال 1398 در مقایسه با سال 1379 در همه گروه های سنی و در هر دو جنس افزایش یافته است. سهم مرگ های ناشی از سرطان ها در تغییرات امید زندگی کشور حدود 1/0- گزارش گردید. از بین انواع سرطان ها، هم در بین مردان و هم در میان زنان، سرطان معده (04/0 سال) بیشترین تاثیر مثبت را بر امید زندگی داشت. در هر دو جنس، سرطان ریه یکی از عوامل کاهنده امید زندگی در کشور به ویژه در سنین میانسالی و سالمندی بود.
نتیجه گیریبا توجه به تغییرات ساختار سنی جمعیت در ایران، انتظار می رود که روند افزایش فوت های ناشی از سرطان تداوم داشته باشد. بنابراین، سرطان به عنوان بخشی از بیماری های غیر واگیر، یک مشکل خاص سلامتی در ایران مطرح شده است و در دهه های آینده مشهودتر خواهد شد که باید به صورت همه جانبه مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: مرگ و میر, سرطان, امید زندگی, بار جهانی بیماری ها, ایرانBackgroundFor over a decade, cancer has emerged as the second leading cause of death among Iranians, coinciding with a rise in cancer-related fatalities. This study examines the changes in the incidence and patterns of cancer-related deaths in Iran and their impact on life expectancy at birth.
MethodsThis study utilized data on total mortality and cancer-related mortality in Iran, categorized by age and gender, for the years 2000 and 2019, sourced from the Global Burden of Disease (GBD) Study 2019. After age- and sex-specific death rates using the life table technique, life expectancy at birth was determined for all ages in years 2000 and 2019. Subsequently, the Arriaga decomposition technique was employed to assess the contribution of cancer to changes in life expectancy.
FindingsThe proportion of cancer-related deaths among men and women in the country increased from 2000 to 2019 across all age groups and both sexes. For both men and women, the contribution of cancer deaths to changes in life expectancy was approximately -0.1. Among all cancer types, stomach cancer (0/04 year) has had the most favorable impact on life expectancy. Conversely, lung cancer has been a significant factor contributing to reduced life expectancy in Iran, particularly among middle-aged and older individuals.
ConclusionConsidering the changes in the age structure of the population in Iran, it is expected that the trend of rising cancer-related deaths will persist. Therefore, cancer, as a significant component of non-communicable diseases, poses a critical health challenge in Iran and is expected to become increasingly prominent in the coming decades, which should be considered comprehensively.
Keywords: Mortality, Cancer, Life Expectancy, Global Burden Of Disease, Iran -
زمینه و هدف
با افزایش جمعیت سالمندان بحث درباره این دوره زندگی و راه های کاهش مسائل و مشکلات پیش روی آن ها در این دوره، ضروری است. پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی معنادرمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی سالمندان انجام شد.
روش بررسیروش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی سالمندان مراجعه کننده به خانه های سلامت شهرداری تهران در شش ماهه اول سال 1400 تشکیل دادند. ازاین بین 45 نفر داوطلب واجد شرایط به شیوه دردسترس وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش اول، معنادرمانی را طی ده جلسه و گروه آزمایش دوم، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را طی هشت جلسه دریافت کرد. ابزار پژوهش پرسش نامه امید به زندگی (اشنایدر و همکاران، 1991) بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون خی دو، آزمون تحلیل واریانس، روش تحلیل کوواریانس تک متغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخه 23 در سطح معناداری 0٫05 انجام شد.
یافته هانتایج نشان داد، تفاوت میانگین نمرات امید به زندگی کل (0٫001>p) و مولفه های امید عاملی (0٫001>p) و امید راهبردی (0٫018=p) در پس آزمون بعد از کنترل نمرات پیش آزمون در سه گروه معنادار بود. نمرات کل امید به زندگی (0٫009=p) و مولفه امید عاملی (0٫032=p) بین گروه های آزمایش تفاوت معنادار داشت. تنها آموزش معنادرمانی بر نمرات کل امید به زندگی (0٫001>p) و مولفه های امید عاملی (0٫001>p) و امید راهبردی (0٫005=p) درمقایسه با گروه گواه دارای تاثیر معناداری بود.
نتیجه گیریبراساس یافته ها، معنادرمانی درمقایسه با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی سالمندان اثربخش تر است و می توان از این رویکرد درمانی به عنوان روش مداخله ای موثر بر امید به زندگی سالمندان بهره مند شد.
کلید واژگان: معنادرمانی, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, امید به زندگی, سالمندانBackground & ObjectivesAging is a natural process of change that affects a person's social and psychological status and brings about new developments. Life expectancy is one of the factors closely associated with getting older. Because the presence of psychological symptoms, such as low life expectancy, in addition to imposing high costs on the health care system, results in poor treatment outcomes. Timely diagnosis and treatment of psychological symptoms in older people increased recovery, longer maintenance on other treatments, and improved overall quality of life. Consequently, psychological therapy can assist older adults in recovering from their individual, societal, and economic impairments. Logotherapy is one of these psychological procedures that assists clients in discovering the purpose of their lives. Acceptance and Commitment Therapy (ACT) is another subgroup of third–wave psychotherapy that can lessen some of the secondary effects of aging by increasing the life expectancy of older adults. The present study was done to compare the effects of logotherapy and ACT on the life expectancy of older adults.
MethodsThis research method was quasi–experimental with a pretest–posttest design with a control group. In the first six months of 2021, all elderly residents referred to the municipality's health homes in Tehran City, Iran, were included in the statistical population. Of whom, 45 qualified participants entered the study by the available sampling and were randomly assigned to two experimental groups and one control group (each group with 15 people). In this way, by announcing the call for 3 weeks, eligible older people were registered to enter the research (76 people). Then, the Life Expectancy Questionnaire (Schneider et al., 1991) was implemented as a data collection tool. Next, 45 older adults who scored lower than average in the questionnaire (average score=36) were included in the study. The inclusion criteria were as follows: having at least 60 years and at most 75 years, having a level of literacy in reading and writing, appropriate listening and speaking ability, lacking a history of hospitalization in a psychiatric hospital, and providing informed consent to participate in research. The exclusion criteria included missing two or more intervention sessions and withdrawing from the study. In the current study, the intervention method of logotherapy (Frankl, 1967) was employed in ten 75– to 90–minute sessions for the first experimental group. In the second experimental group, ACT (Hayes, 2004) was used in eight sessions of 75–90 minutes. After collecting the data, they were analyzed using the Chi–square test, analysis of variance, univariate analysis of covariance, and Bonferroni post hoc test using SPSS statistical software version 23 at a significance level of 0.05.
ResultsThe results showed that the difference in the average scores of total life expectancy (p<0.001) and components of functional hope (p<0.001) and strategic hope (p=0.018) in the posttest after controlling the pretest scores in the three groups was significant. The total scores of life expectancy (p = 0.009) and hope component (p=0.032) significantly differed between the experimental groups. Only logotherapy training had a significant effect on the total scores of life expectancy (p<0.001) components of functional hope (p<0.001) and strategic hope (p=0.005) compared to the control group. However, the ACT did not have a significant effect on life expectancy (p=0.213) and factors of functional hope (p=0.172) and strategic hope (p=0.142) compared with the control group.
ConclusionBased on the findings, logotherapy is more effective in older people's life expectancy than acceptance and commitment therapy, and this therapeutic approach can be an effective intervention method for the life expectancy of older people.
Keywords: Logotherapy, Acceptance, Commitment Therapy, Life Expectancy, Older People -
مقدمه
ماهیت مزمن، درمان های خسته کننده و عوارض ناتوان ساز و تهدیدکننده دیابت ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی، امید به زندگی و اضطراب مرگ فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی و اضطراب مرگ بیماران مبتلابه دیابت نوع دو انجام شد.
روش کارروش پژوهش حاضر، نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل به همراه دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل تمامی بیماران مبتلابه دیابت نوع دو دارای فوت نزدیکان که به بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی میلاد در شش ماه دوم سال 1401 مراجعه کرده بودند، از افراد واجد شرایط 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی ساده (روش برداشتن گوی زوج و یا فرد داخل جعبه) در دو گروه (15 نفر آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) جای داده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه های امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991) و اضطراب مرگ تمپلر و راف (1971) بودند. گروه مداخله در هشت جلسه حضوری 90 دقیقه ای در مدت دو ماه به صورت گروهی تحت مداخله قرار گرفت و گروه کنترل مداخله معمولی را دریافت نمود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی با رعایت پیش فرض های آماری استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد بین میانگین نمرات امید به زندگی و اضطراب مرگ بیماران مبتلابه دیابت نوع دو در مراحل پس آزمون و پیگیری در مقایسه با مرحله پیش آزمون، تفاوت وجود داشت و این نتایج تا مرحله پیگیری پایدار مانده بود (01/0>P)؛ بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب بهبود امید به زندگی و کاهش اضطراب مرگ بیماران مبتلابه دیابت نوع دو شد.
نتیجه گیریبر اساس نتایج این مطالعه، درمانگران و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی درمانی سلامت می توانند از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک روش درمانی تاثیرگذار در بهبود سلامت و وضعیت روانشناختی بیماران مبتلابه دیابت نوع دو استفاده کنند.
کلید واژگان: پذیرش و تعهد, امید به زندگی, اضطراب مرگ, دیابت نوع دوBackgroundthe chronic nature, tiring treatments and debilitating and threatening complications of diabetes affect the physical, mental, social, life expectancy and death anxiety of the affected person, so the present study aims to determine the effectiveness of treatment based on acceptance and A commitment was made to the life expectancy and death anxiety of patients with type 2 diabetes.
MethodThe current research method was a semi-experimental pre-test-post-test type with a control group and a follow-up period. The statistical population includes all patients with type 2 diabetes with deceased relatives who visited Milad specialized and sub-specialized hospitals in the second six months of 2022, 30 eligible people were selected by purposive sampling method and by simple random sampling (paired sampling method) or the person inside the box) were placed in two groups (15 people in the test group and 15 people in the control group). The data collection tools included life expectancy questionnaires by Schneider et al. (1991) and death anxiety questionnaires by Templer and Ruff (1971). The intervention group was subjected to group intervention in eight 90-minute face-to-face sessions over a period of two months, and the control group received the normal intervention. In order to analyze the data, SPSS version 22 software and the analysis of variance test with repeated measurements between groups were used, observing the statistical assumptions.
ResultsThe results showed that there was a difference between the average scores of life expectancy and death anxiety of patients with type 2 diabetes in the post-test and follow-up stages compared to the pre-test stage, and these results remained stable until the follow-up stage (P<0.01); Therefore, the treatment based on acceptance and commitment improved the life expectancy and reduced the death anxiety of patients with type 2 diabetes.
ConclusionBased on the results of this study, therapists and health care providers can use acceptance and commitment therapy as an effective treatment method in improving the health and psychological status of patients with type 2 diabetes.
Keywords: Acceptance, Commitment, Life Expectancy, Death Anxiety, Type 2 Diabetes -
مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، سال بیست و دوم شماره 1 (پیاپی 85، بهار 1403)، صص 73 -86زمینه و هدف
در سال های اخیر، روابط متقابل بین محیط زیست، انرژی و سلامت به دلیل تاثیر قابل توجهی که بر سلامت انسان دارند، توجه فزاینده ای را به خود جلب کرده است. این مطالعه بر آن است تا به بررسی تاثیر متقابل و پیچیده محیط، اقتصاد، توسعه، انرژی و نتایج سلامت در ایران بپردازد.
روش کاردر این تحقیق از آزمون هم انباشتگی حداقل مربعات کاملا اصلاح شده بر روی داده سالانه کشور ایران از سال 1360 تا 1400 استفاده می شود. در این راستا متغیرهای مصرف انرژی تجدیدپذیر، هزینه های بهداشتی، آلودگی هوا، نرخ باسوادی زنان، نرخ تورم، ضریب جینی، تولید ناخالص داخلی سرانه، توسعه مالی و مصرف سوخت فسیلی بر امید به زندگی در بدو تولد درنظر گرفته می شود.
نتایجنتایج تخمین مدل تحقیق نشان داد که توسعه مالی به طور مثبت و با مقدار 0/037 بر امید زندگی تاثیر می گذارد. این مطالعه همچنین نشان می دهد که انتشار CO2 و مصرف سوخت فسیلی به ترتیب 0/015 و 1/02 سبب کاهش امید زندگی می شود. مصرف انرژی تجدید پذیر و مخارج سلامت نیز به ترتیب با ضریب مثبت 0/025 و 0/035سبب بهبود امید زندگی در ایران شده است.
نتیجه گیریبرای افزایش نتایج سلامت لازم است اقداماتی برای افزایش هزینه های سلامت، افزایش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، کاهش استفاده از سوخت های فسیلی و تقویت توسعه مالی در بلندمدت جهت دسترسی آسان تر به درمان های پزشکی، اجتناب از بیماری ها، سبک زندگی سالم تر و کیفیت محیطی، انجام شود. از طرف دیگر از حیث سیاست گذاری، برنامه ریزی در جهت بهبود شاخص های اقتصادی می تواند زمینه را برای تقاضای کالاهای بهداشتی و آموزشی و بهبود وضعیت بهداشتی جامعه فراهم نماید.
کلید واژگان: توسعه مالی, امید زندگی, هزینه های بهداشتی, آلودگی محیط زیستBackground and AimIn recent years the interrelationships among environment, energy and health have attracted increasing attention due to their significant impact on human health. This study aimed to investigate the complex interactions among environment, economy, development, energy and the health outcomes in Iran.
Materials and MethodsIn this research the annual national data in Iran between 1981 and 2021 were used, using the fully modified least squares cointegration. The following variables affecting life expectancy at birth were included in the analysis: renewable energy consumption, health costs, air pollution, female literacy rate, inflation rate, Gini coefficient, GDP per capita, financial development and fossil fuel consumption.
ResultsData analysis showed the following: 1. financial development positively affects life expectancy with a coefficient of 0.037 ; 2. CO2 emissions and fossil fuel consumption decrease life expectancy by 0.015 and 1.02, respectively; 3. Renewable energy consumption and health expenses have improved life expectancy in Iran with positive coefficients of 0.025 and 0.035, respectively.
ConclusionTo improve health care outcomes action should be taken in the following areas: increasing health expenditures, increasing the use of renewable energy, reducing the use of fossil fuels, strengthening long-term financial development for easier access to medical treatments, decreasing disease risk, healthier lifestyles, and environmental quality improvement. In addition, as regards policy-making, planning to improve economic indicators can provide the basis for demand for healthy and educational goods and improve the health status of the society.
Keywords: Financial Development, Life Expectancy, Health Costs, Environmental Pollution -
مقدمه
با توجه به رشد علم، طول عمر افزایش یافته و تعداد سالمندان در دنیا رو به رشد می باشند. بدین ترتیب، همه کشورها با چالش های عمده ای مواجه هستند تا اطمینان حاصل کنند که نظام سلامت و اجتماعی آنها آماده مدیریت این تغییر جمعیتی است. لذا هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی توانمند سازی سالوتوژنیک مبتنی بر دانش بدن بر کیفیت زندگی و امید به زندگی سالمندان دارای بیماری مزمن بود.
روشپژوهش حاضر از نظر ماهیت داده های جمع آوری شده جزء مطالعات کمی، از حیث هدف جزء مطالعات کاربردی و از نظر شیوه، جزء طرح های نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون چند گروهی با گروه کنترل و همراه با پیگیری می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه سالمندان دارای بیماری مزمن تحیت حمات بهزیستی بم در سال 1400 تشکیل می دهند. نمونه پژوهش، 40 نفر از این سالمندان بودند که به شیوه هدفمند انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه شامل گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پژوهش، پرسشنامه های کیفیت زندگی مرتبط با سلامت لیپاد و پرسشنامه امید به زندگی میلر بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل واریانس تک متغیری استفاده شده است.
یافته هانتایج نشان داد توانمند سازی سالوتوژنیک مبتنی بر دانش بدن بر کیفیت زندگی و امید به زندگی سالمندان دارای بیماری مزمن تاثیر معناداری داشت.
نتیجه گیرینتایج حاکی از تاثیر توانمند سازی سالوتوژنیک مبتنی بر دانش بدن بر کیفیت زندگی و امید به زندگی سالمندان دارای بیماری مزمن بود. بنابراین پیشنهاد می شود مشاوران و درمانگران برای افزایش امید به زندگی و بالا بردن سطح کیفیت زندگی سالمندان از آموزش توانمندسازی سالوتوژنیک مبتنی بر دانش بدن استفاده نمایند.
کلید واژگان: توانمندسازی سالوتوژنیک مبتنی بر دانش بدن, امید به زندگی, کیفیت زندگی, سالمندانBackgroundDue to the development of science, life expectancy has increased and the number of elderly people in the world is growing. As such, all countries face major challenges to ensure that their health and social systems are ready to manage this demographic change. Therefore, the aim of this research was to determine the effectiveness of salutogenic empowerment based on body knowledge on the quality of life and life expectancy of the elderly with chronic diseases.
MethodsIn terms of the nature of the collected data, the present research is part of quantitative studies, in terms of purpose it is part of applied studies, and in terms of method, it is part of semi-experimental designs with pre-test and post-test of several groups with a control group and with follow-up. The statistical population of the research consists of all elderly people with chronic diseases under the welfare support of Bam in 1400. The sample of the research was 40 of these elderly people who were selected in a purposeful way and randomly assigned to two groups, including the experimental group and the control group (20 people in each group). The measuring tools of the research were the health-related quality of life questionnaires of Lipad and Miller's life expectancy questionnaire. SPSS software and univariate analysis of variance test were used to analyze the data.
ResultsThe results showed that salutogenic empowerment based on body knowledge has an impact on the quality of life and life expectancy of the elderly with chronic diseases.
ConclusionThe results indicated the effect of salutogenic empowerment based on body knowledge on the quality of life and life expectancy of the elderly with chronic diseases. Therefore, it is suggested that counselors and therapists use salutogenic empowerment training based on body knowledge to increase life expectancy and raise the quality of life of the elderly.
Keywords: Salutogenic Empowerment Based On Body Knowledge, Life Expectancy, Quality Of Life, Elderly -
مقدمه
امید به زندگی، نقش مهمی در سازگاری افراد با مسئله طلاق داشته و نداشتن و یا پایین بودن امید به زندگی، موجب آسیب روانی می گردد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل امید به زندگی در زنان پس از طلاق، انجام شده است.
روش کارپژوهش حاضر با رویکرد کیفی تحلیل محتوای قراردادی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل خبرگان شامل مدرسین دانشگاهی در رشته روانشناسی از دانشگاه های آزاد اسلامی زنجان، دانشگاه قم و دانشگاه زنجان و صاحبنظران حوزه خانواده و طلاق و همچنین زنان پس از طلاق چند مرکز روانشناسی در شهر زنجان در سال 1401بودند. جمع آوری داده ها به روش مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای قراردادی و در نرم افزار مکس کیو دی آ نسخه 2020 انجام شد.
یافته هایافته ها 8 مضمون اصلی و 33 مضمون فرعی شامل: عوامل تامین مالی مستقل (با 3 مضمون فرعی)، عوامل مربوط به ویژگی های شخصیتی (با 4 مضمون فرعی)، عوامل مربوط به آموزش گروهی از طریق رسانه و فرهنگ سازی (با 4 مضمون فرعی)، عوامل مربوط به مشاوره و روان درمانی (با 4 مضمون فرعی)، عوامل مربوط به حمایت خانواده، حمایت اجتماعی، حمایت دولت (با 7 مضمون فرعی)، عوامل مربوط به توانمندسازی و داشتن هدف (با 7 مضمون فرعی)، عوامل مربوط به سبک زندگی سالم (با 2 مضمون فرعی) و عوامل مربوط به معنویت (با 2 مضمون فرعی) را نشان داد.
نتیجه گیریوجود 8 مضمون اصلی شامل عوامل تامین مالی مستقل، عوامل مربوط به ویژگی های شخصیتی، عوامل مربوط به آموزش گروهی از طریق رسانه و فرهنگ سازی، عوامل مربوط به مشاوره و روان درمانی، عوامل مربوط به حمایت خانواده، حمایت اجتماعی، حمایت دولت، عوامل مربوط به توانمندسازی و داشتن هدف، عوامل مربوط به سبک زندگی سالم و عوامل مربوط به معنویت را نشان داد. لذا پیشنهاد می شود از نتایج مطالعه حاضر جهت افزایش امید به زندگی در زنان مطلقه بهره گرفته شود.
کلید واژگان: امید, امید به زندگی, طلاق, مطالعات کیفی, تحلیل محتواIntroductionLife expectancy plays an important role in people's adaptation to the issue of divorce, and lack or low life expectancy causes psychological damage. The present study was conducted with the aim of identifying life expectancy factors in women after divorce.
MethodsThe current research was conducted with the qualitative approach of conventional content analysis. The statistical population of the present study included experts including academic lecturers in the field of psychology from Zanjan Islamic Azad University, Qom University and Zanjan University and experts in the field of family and divorce as well as women after divorce from several psychology centers in Zanjan city in in 2022.
Data collection was done by semi-structured interview method. Data analysis was done using the conventional content analysis method and in MAXQDA. 2020.ResultsFindings showed 8 main themes and 33 sub-themes including: factors of independent financing (with 3 sub-themes), factors related to personality characteristics (with 4 sub-themes), factors related to group education through media and culture building (with 4 sub-themes), factors related to counseling and psychotherapy (with 4 sub-themes), factors related to family support, social support, government support (with 7 sub-themes), factors related to empowerment and having a goal (with 7 sub-themes), factors related to healthy lifestyle (with 2 sub-themes) and factors related to spirituality (with 2 sub-themes).
ConclusionsThe existence of 8 main themes including factors of independent financing, factors related to personality characteristics, factors related to group education through media and culture, factors related to counseling and psychotherapy, factors related to family support, social support, and government support. It showed factors related to empowerment and having a goal, factors related to healthy lifestyle and factors related to spirituality. Therefore, it is suggested to use the results of the present study to increase the life expectancy of divorced women.
Keywords: Hope, Life Expectancy, Divorce, Quality Studies. Content Analysis -
مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک، سال بیست و هفتم شماره 3 (پیاپی 169، امرداد و شهریور 1403)، صص 146 -153مقدمه
بیماری سرطان پستان موجب بروز مشکلات روان شناختی و کاهش سلامت روان در افراد می شود، برای رفع این مشکلات به مداخلات درمانی نیاز است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مداخله معنادرمانی گروهی بر کیفیت زندگی، تنظیم هیجان و امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.
روش کارروش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان افضلی پور کرمان در سال 1402 بود. از بین آن ها تعداد 30 نفر با رضایت کتبی آگاهانه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی و با روش قرعه کشی در دو گروه آزمایش و شاهد (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه شاهد) جایگزین شدند. افراد حاضر در گروه آزمایش مداخله معنادرمانی گروهی (10 جلسه) و هر هفته دو جلسه و به مدت 90 دقیقه دریافت نمودند .پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های کیفیت زندگی، تنظیم هیجان و امید به زندگی بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا شدند. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.
یافته هانتایج نشان داد قبل از مداخله تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات کیفیت زندگی، تنظیم هیجان و امید به زندگی گروه مداخله و شاهد وجود ندارد، ولی بین میانگین این نمرات در گروه مداخله و شاهد بعد از مداخله تفاوت معنی دار آماری وجود داشت. میانگین و انحراف معیار کیفیت زندگی در پس آزمون 29/75 ± 6/91، تنظیم هیجان 98/28 ± 10/25 و امید به زندگی 39/51 ± 6/49 به دست آمد (0/001 P <).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج این پژوهش معنادرمانی گروهی موجب افزایش کیفیت زندگی، تنظیم هیجان و امید به زندگی در زنان مبتلا به سرطان شده بود. از آن جایی که وضعیت روانی مطلوب بیماری در بهبودی آن ها تاثیر دارد، بنابراین استفاده از این روش به عنوان یک استراتژی اثربخش برای کاهش مشکلات روان شناختی بیماران توصیه می شود.
کلید واژگان: معنادرمانی, کیفیت زندگی, تنظیم هیجان, امید به زندگی, سرطان پستانIntroductionBreast cancer causes psychological problems and decreases psychological health in people, therapeutic interventions are needed to solve these problems. This research was conducted to determine the effectiveness of group meaning therapy intervention on the quality of life, emotional regulation, and life expectancy of women with breast cancer.
MethodsThe research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population included all women with breast cancer referring to the health centers of Kerman city in 2023. Among them, 30 people were selected by the available sampling method and were replaced randomly and by lottery in two experimental and control groups (15 individuals in the experimental group and 15 in the control group). The people in the experimental group received group-meaning therapy intervention (10 sessions) and two sessions weekly for 90 minutes. The questionnaires used in this research included quality of life, emotion regulation, and life expectancy questionnaires administered in two phases: pre-test and post-test.
ResultsThe results showed that before the intervention, there was no significant difference between the average scores of the quality of life, emotion regulation, and life expectancy of the intervention and control groups, but there was a statistically significant difference between the average scores of the intervention and control groups after the intervention. The mean and standard deviation of the quality of life in the post-test was 6.91 ± 29.75, emotion regulation was 10.25 ± 98.28, and life expectancy was 6.49 ± 39.51 (P < 0.001).
ConclusionsAccording to the results of this research, group therapy increased the quality of life, emotion regulation, and life expectancy in women with cancer. Since the favorable mental state of the patient affects their recovery, the use of this method is recommended as an effective strategy to reduce the psychological problems of patients.
Keywords: Meaning Therapy, Quality Of Life, Emotion Regulation, Life Expectancy, Breast Cancer -
مقدمه
افراد مبتلا به بیماری های مزمن، از امید به زندگی پایینی برخوردار هستند. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل علی امید به زندگی در افراد مبتلا به بیماری سرطان بر اساس استواری روانی، سوگیری تعبیر و تن انگاره انجام شد.
روش کارروش تحقیق همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری مطالعه، کلیه بیماران سرطانی شهر تبریز در سال 1401 بودند، که 250 نفر به روش هدفمند انتخاب شدند. در گردآوری داده ها، پرسشنامه های امید به زندگی Miller (1988)، سوگیری در تعبیر درد Gaffiero و همکاران (2022)، استواری روانی Clough (2002) و نگرانی از تن انگاره Littleton (2008) مورد استفاده قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده ، با استفاده از نرم افزار ایموس و SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هادر مجموع 35 درصد از واریانس متغیر امید به زندگی از طریق متغیرهای مدل تبیین شد. اثر مستقیم استواری روانی (41/0)، نگرانی از تن انگاره (28/0-) و سوگیری تعبیر (38/0-) بر میزان امید به زندگی معنی دار به دست آمد. و اثر غیرمستقیم نگرانی از تن انگاره (95/2-=t-value) و استواری روانی (1/2=t-value) با میانجیگری نقش واسطه ای سوگیری تعبیر بر میزان امید به زندگی بیماران سرطانی معنی دار مشاهده شد.
نتیجه گیریبا توجه به اثر مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای سوگیری تعبیر، استواری روانی و تن انگاره بر میزان متغیر امید به زندگی، به نظر می رسد با تقویت استواری روانی، و بهبود سوگیری تعبیر و نگرانی از تن انگاره می توان امید به زندگی بیماران مبتلا به کانسر را تقویت نمود.
کلید واژگان: امید به زندگی, استواری روانی, سوگیری تعبیر, تن انگاره, سرطانAIMSPatients with chronic diseases have a low life expectancy. Therefore, the present study aimed to designing the causal model of life expectancy in patients with cancer diseases based on mental toughness, interpretation bias and body image.
METHODSThe present research method is descriptive and correlation type (structural equations). The statistical population of the study was all cancer patients in Tabrize city at 2023 years. The statistical sample was 250 patients who were selected in a purposive sampling. In data collection, Miller's life expectancy(1988), Gaffiero et al.'s bias in pain interpretation(2022), Clough's mental toughness (2002) and Littleton's wory about body image (2008) questionnaires were used. The collected data were analyzed using AMOS and SPSS version 24 software.
FINDINGSThe results indicated that the 35% of the variance of the life expectancy variable was explained through the variables of the model. The direct effect of mental toughness (0.41), wory about body image (-0.28) and interpretation bias (-0.38) on the level of life expectancy was significant. And the indirect effect of wory about body image (t-value = 2.95) and mental toughness (t-value = 2.1) with the mediation role of interpretation bias on the life expectancy was significant.
CONCLUSIONConsidering the direct and indirect effect of the interpretation bias, mental stability and self-image on the level of life expectancy, it seems that by strengthening mental toughness, improving interpretation bias and worry about body image in patients with cancer diseases, the life expectancy can be strengthened.
Keywords: Life Expectancy, Mental Toughness, Interpretation Bias, Body Image, Cancer -
زمینه و هدف
پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی فتاری بر راهبردهای تنظیم هیجان، امید به زندگی، بهزیستی ذهنی و سازگاری اجتماعی در دانش آموزان دارای اختلال اضطراب فراگیر صورت گرفت.
مواد و روش هاپژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دارای اختلال اضطراب فراگیر مقطع متوسطه دوم شهرستان دیواندره در سال تحصیلی1401-1402 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 28 نفر از آن ها انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش (14 نفر) و کنترل (14 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش 10 جلسه (یک جلسه در هفته، 90 دقیقه ای) پروتکل آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری آنتونی و همکاران (2007) را دریافت کردند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر، مقیاس تنظیم هیجان، مقیاس امید، پرسشنامه بهزیستی ذهنی، پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS-26 استفاده شد.
یافته هانتایج نشان از وجود تفاوت معنادار بین گروه کنترل و آزمایش (0/01 >p) و مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری گروه آزمایش در راهبردهای تنظیم هیجانی (0/01 >p)، (نمرات پیش آزمون: 16/42، پس آزمون: 28/42 و پی گیری: 27/14)، امید به زندگی (0/01 >p)، (نمرات پیش آزمون: 85/57، پس آزمون: 119/28 و پی گیری: 105/07)، بهزیستی ذهنی (کل) (0/01 >p) (نمرات پیش آزمون: 92/71، پس آزمون: 128/71 و پی گیری: 71 /126) و سازگاری اجتماعی (کل) (0/01 >p) (نمرات پیش آزمون: 10/06، پس آزمون: 18/70 و پی گیری: 17/15) داشت.
نتیجه گیریبا توجه به کارآمدی آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری در افزایش راهبردهای تنظیم هیجان، امید به زندگی، بهزیستی ذهنی و سازگاری اجتماعی در دانش آموزان دارای اختلال اضطراب فراگیر، می توان از نتایج پژوهش حاضر در مراکز مشاوره و روان درمانی جهت مداخله در افراد دارای اختلال اضطراب فراگیر استفاده کرد.
کلید واژگان: مدیریت استرس, درمان شناختی -رفتاری, تنظیم هیجان, امید به زندگی, بهزیستی ذهنی, سازگاری اجتماعی, اختلال اضطراب فراگیر, دانش آموزانBackground and ObjectivesThe present study aimed to investigate the effect of cognitive-behavioral stress management training on emotion regulation strategies, life expectancy, mental well-being, and social Adjustment in students with generalized anxiety disorder.
Materials & MethodsThis study was a semi-experimental pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the study consisted of high school students with generalized anxiety disorder in Divandarreh city in the academic year 2022-2023. Using purposive sampling method, 28 of them were selected and randomly assigned to two groups: experimental (14 subjects) and control (14 subjects). Then, the experimental group received 10 sessions (90 minutes each) of cognitive-behavioral stress management protocol according to Antoni et al. (2007). To collect data, the Generalized Anxiety Disorder Questionnaire, Emotion Regulation Scale, life expectancy Scale, Mental Well-being Questionnaire, and California Social Adjustment Questionnaire were utilized. Data were analyzed using repeated measures ANOVA in SPSS-26 software.
ResultsThe results indicated a significant difference between the control and experimental groups (p < 0.01) in pretest, posttest, and follow-up stages in emotion regulation strategies (p < 0.01), (pretest scores: 16.42, posttest: 28.42, follow-up: 27.14), life expectancy (p < 0.01), (pretest scores: 85.57, posttest: 119.28, follow-up: 105.07), mental well-being (total) (p < 0.01) (pretest scores: 92.71, posttest: 128.71, follow-up: 126.71), and social Adjustment (total) (p < 0.01) (pretest scores: 10.06, posttest: 18.70, follow-up: 17.15).
ConclusionConsidering the effectiveness of cognitive-behavioral stress management training in enhancing emotion regulation strategies, life expectancy, mental well-being, and social Adjustment in students with generalized anxiety disorder, the results of the present study can be used in counseling and psychotherapy centers for intervention in individuals with generalized anxiety disorder.
Keywords: Stress Management, Cognitive-Behavioral Therapy, Emotion Regulation, Life Expectancy, Mental Well-Being, Social Adjustment, Generalized Anxiety Disorder, Students -
مقدمه
پیمان شکنی زناشویی یکی از آسیب زاترین مسئله هایی است که زنان با آن روبه رو هستند و می تواند منجر به نشانه های شناختی، عاطفی و رفتاری در آن ها می گردد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی"درمان پذیرش و تعهد وجودنگر" با "درمان شفقت محور" بر تمایزیافتگی خود و امید به زندگی در زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر انجام شد.
روش کارپژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری مطالعه حاضر زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر مراجعه کننده به مراکز مشاوره و غربالگری شهر اصفهان در بهار 1402 بودند که از بین آن ها 51 تن به روش تصادفی ساده به روش قرعه کشی در گروه های مداخله اول و دوم و گروه کنترل قرار گرفتند (هر گروه 17تن). ابزار پژوهش شامل: پرسشنامه جمعیت شناختی،"سیاهه تمایزیافتگی خود" (Self of Differentiation Inventory) و "پرسشنامه امید به زندگی"(Life Expectancy Questionnaire) بودند. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. شرکت کنندگان گروه "درمان پذیرش و تعهد وجودنگر" و گروه "درمان شفقت محور" طی 10جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان قرار گرفتند. گروه کنترل درمان را پس از اتمام پژوهش دریافت کردند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 انجام شد.
یافته هانتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد که"درمان پذیرش و تعهد وجودنگر" و "درمان شفقت محور" بر افزایش تمایزیافتگی خود و امید به زندگی در زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر اثربخش بوده است (01/0>P). بین تاثیر 2 شیوه درمانی بر تمایز یافتگی خود و امید به آینده تفاوت معناداری وجود نداشت (01/0>P).
نتیجه گیری"درمان پذیرش و تعهد وجودنگر" و "درمان شفقت محور" بر افزایش تمایزیافتگی خود و امید به آینده در زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر اثربخش بوده است. لذا به درمانگران، مشاوران ازدواج و خانواده پیشنهاد می شود که روش های درمانی فوق جهت کاهش تعارضات زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر استفاده شود.
کلید واژگان: درمان پذیرش و تعهد وجودنگر, درمان شفقت محور, تمایز یافتگی خود, امید به زندگیIntroductionBreaking the marital contract is one of the most traumatic issues that women face and it can lead to cognitive, emotional and behavioral symptoms in them. The present study was conducted with the aim of comparing the effectiveness of "Existential Acceptance and Commitment Therapy" with "Compassion-Based Therapy" on self-differentiation and life expectancy in women affected by husband's breach of contract.
MethodsThe present research was semi-experimental with a pre-test-post-test, follow-up and control group design. The statistical population of the present study were women affected by the breach of contract by their husbands who referred to counseling and screening centers in Isfahan city in the Spring of 2023, of which 51 were randomly assigned to the first and second intervention groups and the control group (17 in each group). Research tools included: demographic questionnaire, "Self of Differentiation Inventory" and "Life Expectancy Questionnaire". Content validity was measured by qualitative method and reliability by internal consistency method by calculating Cronbach's alpha coefficient. The participants of the "Existential Acceptance and Commitment Therapy" group and the "Compassion-Based Therapy" group were treated during 10 sessions 90-minute. The control group received the treatment after the completion of the study. Data were analyzed using SPSS. 22.
ResultsThe results of analysis of variance with repeated measures and Bonferroni's post hoc test showed that "Existential Acceptance and Commitment Therapy" and "Compassion-Based Therapy" were effective in increasing self-differentiation and life expectancy in women affected by husband's breach of contract (P<0.01). There was no significant difference between the effect of two treatment methods on self-differentiation and hope for the future (P<0.01).
Conclusions"Existential Acceptance and Commitment Therapy" and "Compassion-Based Therapy " have been effective in increasing self-differentiation and life expectancy in women affected by husband's breach of contract. Therefore, it is suggested to therapists, marriage and family counselors that the above treatment methods are used to reduce the conflicts of women who are affected by their spouse's breach of contract.
Keywords: Existential Acceptance, Commitment Therapy, Compassion-Based Therapy, Self-Differentiation, Life Expectancy -
Background
Suicide was the fourth leading cause of death among individuals aged 15 to 29 years worldwide in 2019, highlighting its significant impact on young people. Iran’s suicide-related mortality rate was 5.1 per 100000 population in the same year, which is lower than the global average. This study aimed to estimate the years of life lost (YLLs) due to complete suicide in Iran.
Study Design:
A registry-based cross-sectional study.
MethodsThe data on complete suicide cases used in this study were obtained from the national suicide registry of the Iranian Forensic Medicine Organization (FMO) that was registered between March 21, 2016 and March 20, 2020.
ResultsThe total number of YLL due to premature death by suicide over the four-year period was 611068 years (15.97 per 1000 persons) in males, 286847 years (7.65 per 1000 persons) in females, and 897915 years (11.86 per 1000 persons) for both genders. Moreover, the age group of 15–29 years experienced the highest YLL attributed to suicide. Furthermore, the study revealed an increasing trend of YLL due to suicide among individuals aged 30–44.
ConclusionThese findings highlight the significant impact of suicide on the loss of potential years of life in Iran. The study indicates that the young and productive age groups of 15-29 and 30-44 years are particularly affected, with the highest YLL due to complete suicide. The study provides valuable insights for designing targeted and evidence-based suicide prevention programs that can reduce the burden of suicide in Iran, particularly among young and middle-aged adults.
Keywords: Burden of disease, Cause of death, Life expectancy, Mortality, Self-harm -
پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی دو رویکرد معنویت درمانی گروهی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برافزایش امید به زندگی و شادکامی بیماران سرطانی در شهر کرمانشاه انجام گرفت. روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه بیماران سرطانی مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی شهر کرمانشاه بود. روش نمونه گیری در دسترس (با تاییدیه پزشک متخصص و تحت شیمی درمانی) بود و در سه گروه 15 نفری که شامل دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل است، تقسیم شدند. هشت جلسه معنویت درمانی نوددقیقه ای به گروه آزمایش اول و هشت جلسه آموزش مبنی بر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نوددقیقه ای به گروه آزمایش دوم ارائه گردید. برای جمع آوری داده ها از مقیاس امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991) و شادکامی اشنایدر و همکاران (1991) استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، معنویت درمانی در افزایش امید به زندگی و شادکامی موثر است، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش امید به زندگی و شادکامی بیماران سرطانی موثر است و همچنین نتایج پژوهش نشان داد که معنویت درمانی نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برافزایش امید به زندگی و شادکامی در بین بیماران سرطانی از تاثیر بیشتری برخوردار است؛ بنابراین می توان با انجام مداخلات روانی به موقع، به افزایش امید به زندگی و شادکامی، تسریع بهبودی و کاهش مدت زمان بستری در بیمارستان و درنهایت کاهش هزینه های بیمارستانی در این بیماران کمک کرد و باعث تغییر نگاه صرف جسمانی و توجه بیشتر به ابعاد روحی و روانی در این گروه از بیماران گردید.کلید واژگان: امید به زندگی, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, سرطان.شادکامی, معنویت درمانیThe present study was conducted with the aim of comparing the effectiveness of two group spirituality therapy approaches with acceptance and commitment based therapy on increasing the life expectancy and happiness of cancer patients in Kermanshah city. The research method was a quasi-experimental pre-test-post-test type with a control group. The statistical population of this research included all cancer patients referred to Taleghani Hospital in Kermanshah. The sampling method was available (with the approval of a specialist doctor and undergoing chemotherapy) and they were divided into three groups of 15 people, which include two test groups and one control group. Eight ninety-minute spiritual therapy sessions were given to the first experimental group and eight ninety-minute training sessions based on acceptance and commitment therapy were presented to the second experimental group. Schneider et al.'s (1991) life expectancy scale and Schneider et al.'s (1991) happiness scale were used to collect data. The results showed that spiritual therapy is effective in increasing life expectancy and happiness, treatment based on acceptance and commitment is effective in increasing life expectancy and happiness of cancer patients, and the results of the research showed that spiritual therapy is more effective than acceptance-based therapy. And commitment to increasing life expectancy and happiness among cancer patients has a greater effect. Therefore, by performing psychological interventions on time, it is possible to help increase the life expectancy and happiness, speed up recovery and reduce the length of hospitalization in the hospital, and finally reduce the hospital costs in these patients, and change the physical outlook and pay more attention to psychological aspects in this group of patients.Keywords: Treatment Based On Acceptance, Commitment, Spiritual Therapy, Happiness, Life Expectancy, Cancer
-
مقدمه
درد به عنوان یکی از عوارض جانبی شیمی درمانی با ناراحتی های جسمانی و روان شناختی همراه است. هدف از مطالعه حاضر تدوین و اعتباریابی برنامه مداخله مدیریت درد اختصاص یافته برای بیماران مبتلا به سرطان پستان دریافت کننده شیمی درمانی و تعیین اثربخشی این مداخله بر درد و امید به زندگی این بیماران بود.
مواد و روش هابه منظور تدوین برنامه مداخله ای از شیوه کیفی تحلیل مضمون استفاده شد. مطالعات مربوطه شناسایی و کدهای اولیه، ثانویه و مولفه اصلی مشخص و در قالب یک مداخله 6 جلسه ای گروهی تدوین گردید. سپس از 10 متخصص درخواست شد تا اعتبار درونی این برنامه را ارزیابی نمایند. برای ارزیابی اثربخشی این برنامه، از شیوه نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و پی گیری یک ماهه استفاده شد. تعداد 28 بیمار از مراکز درمانی شهرستان شیراز در سال 1401 به شیوه هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 14 نفره گمارده شدند. هر دو گروه به وسیله پرسش نامه کوتاه درد و پرسش نامه امید به زندگی در سه مرحله ارزیابی شدند. داده ها توسط آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه گیری های مکرر تجزیه وتحلیل شد.
یافته هامداخله مدیریت درد از اعتبار درونی و پایایی مناسبی برخوردار بود. گروه مداخله در پس آزمون به طور معنی داری نمرات کمتر درد و نمرات بیشتر امید به زندگی را گزارش کردند (001/0<p). تفاوت نمرات در پی گیری یک ماهه معنی دار بود (001/0 <p).
نتیجه گیریمداخله مدیریت درد از کارآمدی مناسبی به منظور تعدیل درد و امید به زندگی بیماران سرطان برخوردار است. این برنامه می تواند گزینه مناسبی برای متخصصین مربوطه جهت تعدیل عوارض جانبی شیمی درمانی باشد.
کلید واژگان: سرطان پستان, شیمی درمانی, برنامه مدیریت درد, درد, امید به زندگیIntroductionPain as one of the side effects of chemotherapy is associated with physical and psychological discomforts in breast cancer patients. The aim of this study was designing, validating and evaluate the effectiveness of a pain management program for pain and life expectancy in breast cancer patients during chemotherapy.
Materials and MethodsThe program was designed using a qualitative thematic analysis method. Relevant studies were identified from the background and used to develop a six-session program by identifying primary, secondary, and main component codes. Then, to evaluate the validity, 10 experts in this field were asked to assess the program. A semi-experimental method was used to assess the effectiveness of the program. In 2022, 28 breast cancer patients with a cancer severity of 1 to 3 undergoing chemotherapy at Namazi and Amir hospitals in Shiraz city were randomly assigned to intervention and control groups (n=14). Both groups were evaluated by Brief Pain Inventory and Hope Scale in three phases: pre-test, post-test, and one-month follow-up. Moreover, the variance analysis with repeated measures was used to analyze the data.
ResultsBased on the evaluation results, the pain management program demonstrated sufficient content validity and reliability. In addition, the intervention group reported significantly lower pain and higher life expectancy scores in post-test (p<0.01). The difference reminded significant in follow-up (p<0.01).
ConclusionBased on the study findings, the pain management program effectively moderates pain and improves the life expectancy of breast cancer patients during chemotherapy. Hence, this program is a suitable option to moderate the side effects of chemotherapy.
Keywords: breast cancer, Chemotherapy, Pain Management Program, Pain, life expectancy -
مقدمه
تجربه ی تنش هایی نظیر اضطراب، استرس و افسردگی با توجه به ماهیت بیماری و درمان سرطان، امری اجتناب ناپذیر است که می تواند امید به زندگی این بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. از مولفه های موثر در سازگاری با بیماری و عوارض ناشی از آن و تبعیت از درمان، هوش هیجانی است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط هوش هیجانی و امید به زندگی در مبتلایان به لوسمی انجام شده است.
روش بررسیپژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی بود که با همکاری 200 بیمار مبتلا به لوسمی که به در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1402 مراجعه نمودند انجام شد. ابزار پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه هوش هیجانی شوت و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر بود. تجزیه تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.
یافته هامیانگین سنی شرکت کنندگان در پژوهش 13/11± 83/36 سال و در طیف سنی 69-18 سال قرار داشت. اغلب بیماران مرد (62%) و متاهل (5/66%) بودند. میانگین نمره کلی هوش هیجانی در مبتلایان به لوسمی 17/127 و میانگین نمره کلی امید به زندگی در این بیماران 19/32 بود. بر اساس نتایج مطالعه همبستگی مثبت و معنی داری بین هوش هیجانی و امید به زندگی وجود داشت (001/0<p) (364/0=r).
نتیجه گیریبر اساس نتایج مطالعه، بیمارانی که از هوش هیجانی بالاتری داشتند، امید به زندگی بالاتری داشتند. از آنجایی که هوش هیجانی در مواجهه با استرس و تنش بسیار کمک کننده است و قابل آموزش و یادگیری می باشد، لذا اجرای مداخلاتی در جهت افزایش هوش هیجانی می تواند زمینه ساز بهبود امید به زندگی این مبتلایان شود.
کلید واژگان: هوش هیجانی, امید به زندگی, لوسمیIntroductionExperiencing tensions such as anxiety, stress, and depression is inevitable due to the nature of the disease and treatment, which can affect the life expectancy of these patients. Emotional intelligence is one of the most effective components in adapting to a disease and its complications and in complying with treatment. This study is conducted with the aim of determining the relationship between emotional intelligence and life expectancy in leukemia patients.
MethodsThis was a descriptive -correlational study conducted on 200 patients with leukemia who were referred to the selected hospitals of Tehran University of Medical Sciences in 2023. The research tools included a demographic information form, Schutte emotional intelligence questionnaire, and Snyder life expectancy questionnaire. Data analysis was done in SPSS version 16 using descriptive and inferential statistics methods.
ResultsThe average age of the participants in the research was 36/83 ± 11/13 in the age range of 18-69. Most of the patients were male (62%) and married (66/5%). The mean score of emotional intelligence in leukemia patients was 127/17 and the mean score of life expectancy was 32/19. According to the results of the study, there was a positive and significant correlation between emotional intelligence and life expectancy (P<0/001) (r=0/364).
ConclusionBased on the results of the study, patients with higher emotional intelligence had higher life expectancy. Since emotional intelligence is very helpful in facing stress and tension and can be taught and learned, implementing interventions to increase emotional intelligence can be the basis for improving the life expectancy of these patients.
Keywords: Emotional Intelligence, Life Expectancy, Leukemia -
مقدمه
رویکرد شناختی-رفتاری متمرکز بر آسیب از جمله رویکردهایی است که برای تغییر هیجانات و رفتارهای مشکل زای ناشی از تجارب دردناک استفاده می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری متمرکز بر آسیب بر مقابله فعال و امید کودکان 9-12 ساله دختر بدسرپرست بود.
روشروش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش شامل کودکان دختر بدسرپرست ساکن مراکز شبانه روزی شهر اصفهان بود که به منظور اجرای پژوهش، از طریق فراخوان عمومی در مرکز شبانه روزی بهزیستی 40 نفر که تمایل به شرکت در طرح را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) گمارده شدند. پرسشنامه های و امیدبه زندگی کودکان اشنایدر (1995) به عنوان پیش آزمون اجرا و سپس گروه آزمایش تحت 10 جلسه (به صورت هفته ای یک جلسه 45 دقیقه ای) قرار گرفتند و پس از اتمام درمان پس آزمون و پس از 45 روز پیگیری، برای هر دو گروه اجرا شد.
یافته هابرای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس مکرر در نرم افزار SPSS-23 استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان شناختی-رفتاری متمرکز بر آسیب در افزایش مقابله فعال و امید به زندگی شرکت کنندگان تاثیر معناداری داشته است (0/05>p).
نتیجه گیریبنابر نتایج تحقیق انجام شده می توان درمان شناختی-رفتاری متمرکز بر آسیب را بعنوان یکی از رویکردهای جدید جهت افزایش امید روانشناختی دختران کودک بدسرپرست با اثرات نسبتا پایدار، برای افزایش مهارت های مقابله ای در مراکز وابسته به بهزیستی به کاربرد.
کلید واژگان: درمان شناختی-رفتاری, مقابله فعال, امید, بدسرپرستIntroductionTrauma-focused cognitive behavioral therapy (TF-CBT) is one of the approaches used to change problematic emotions and behaviors caused by painful experiences. This study aimed to investigate the effectiveness of TF-CBT on active coping style and life expectancy in 9-12-year-old orphan girl children.
MethodThe research method was carried out in a semi-experimental way with a pre-test-post-test-follow-up plan with a control group. The statistical population of the study included orphan children and girls living in the boarding centers of Isfahan City. To carry out the research, 40 people who were willing to participate in the project were selected through a public call in the welfare boarding center. Then they were randomly assigned to two experimental (20 people) and control (20 people) groups. Hernandez's coping behavior questionnaires (2008) and Schneider's children life expectancy questionnaires (1995) were administered as a pre-test, and then the experimental group underwent 10 sessions (one 45-minute session per week) of TF-CBT of Feder et al. (2010) and after the completion of the post-test treatment and after 45 days of follow-up, it was performed for both groups.
ResultRepeated analysis measurement of variance test was used in SPSS-23 software to analyze the results. The results showed that TF-CBT had a significant effect on increasing active coping style and life expectancy of the participants (p<0.05).
ConclusionAccording to the results of the research TF-CBT can be used as one of the new approaches to increase the life expectancy of orphan girls with relatively stable effects, to increase coping style in welfare centers.
Keywords: TF-CBT, Active Coping, Life Expectancy, Orphan -
Background
Hope is an important source of human coping when facing problems. Cancer is a common disease which can cause great physical and mental stress for patients, but if the diagnosis is delivered correctly, it can reduce anxiety and confusion for the patient and improve outcomes for both the patient and healthcare staff.
AimThe present study was performed with aim to determine the impact of implementing a truth-telling protocol on life expectancy of patients with gastrointestinal cancer.
MethodThis randomized clinical trial study with a controlled pre-test post-test design was conducted at Mashhad Ghaem Hospital and Pazh Clinic in 2020-2021. Sixty patients with gastrointestinal cancer were divided into two groups: intervention group who received information about their diagnosis using the "truth-telling" protocol, and control group who received standard hospital disclosure of diagnosis. Miller's life expectancy questionnaire was used to collect data before and one month after the intervention.
ResultsOne month after the intervention, the mean of life expectancy score in the intervention group was 191.56±25.56 and in the control group was 176.93±32.98. The difference between before and after the intervention in the intervention group was -4.41+12.60 and in the control group was -23.02+18.60. There was a significant difference in the mean difference life expectancy score of patients in the control group (p<0.001), but no significant difference was found in intervention group in this regard (p=0.060).
Implications for Practice:
The "Truth-Telling" protocol did not lower the life expectancy score in patients with gastrointestinal cancer, so it is recommended to inform the patients about their disease.
Keywords: Cancer, Disclosure of diagnosis, Gastrointestinal cancer, Life expectancy, Truth disclosure, Truth telling -
Background
Numerous studies on the association between the human development index (HDI) and road traffic death rate (RTDR) merely focus on developed countries, not reflecting the relationship between the HDI components and RTDR in a time-trend analysis. Accordingly, this study analyzes the trends of RTDR and their association with the HDI and its components from 2000 to 2019.
MethodsThe RTDR data of 154 countries were imported into the unconditional latent growth model (LGM) to assess the RTDR trends. The impact of the HDI and its components (viz., education, income, and life expectancy [LE viz]) on the trajectory of RTDR was also evaluated using the conditional LGM.
ResultsThe results of the unconditional LGM indicated an overall decreasing trend in RTDR. The conditional LGM results revealed the negative effect of the HDI and its components on the model parameters. The findings of random forests indicated that education and LE were the most crucial variables.
ConclusionOverall, this study emphasizes the significance of HDI and its components, particularly education and LE, in lowering the number of traffic fatalities. In this sense, improving formal education and LE could be one of the main policies that policymakers could consider to reduce RTDR.
Keywords: Education, Human Development Index, Income, Life Expectancy, Road Traffic Death Rate -
زمینه و هدف
توجه به پیشینه پژوهشی نشان می دهد که تاکنون در زمینه ی مقایسه اثربخشی دو رویکرد معنویت درمانی گروهی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش امید به زندگی و شادکامی بیماران سرطانی پژوهشی انجام نشده است. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی دو رویکرد معنویت درمانی گروهی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش امید به زندگی و شادکامی بیماران سرطانی در شهر کرمانشاه انجام شد.
روش کارروش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه بیماران سرطانی مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی شهر کرمانشاه بود. روش نمونه گیری در دسترس (با تاییدیه پزشک متخصص و تحت شیمی درمانی) بود و در سه گروه 15 نفری که شامل دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل می باشد، تقسیم شدند. هشت جلسه معنویت درمانی 45 دقیقه ای به گروه آزمایش اول و هشت جلسه آموزش مبنی بر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد 45 دقیقه ای به گروه آزمایش دوم ارائه گردید. برای جمع آوری داده ها از مقیاس امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991) و شادکامی اشنایدر و همکاران (1991) استفاده شد.
یافته هانتایج به دست آمده نشان داد معنویت درمانی در افزایش امید به زندگی و شادکامی موثر است، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش امید به زندگی و شادکامی بیماران سرطانی موثر است. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که معنویت درمانی نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش امید به زندگی و شادکامی در بین بیماران سرطانی از تاثیر بیشتری برخوردار است.
نتیجه گیریبه طور کلی می توان بیان داشت که می توان با انجام مداخلات روانی به موقع، به افزایش افزایش امید به زندگی و شادکامی، تسریع بهبودی و کاهش مدت زمان بستری در بیمارستان و در نهایت کاهش هزینه های بیمارستانی در این بیماران کمک کرد و باعث تغییر نگاه صرف جسمانی و توجه بیشتر به ابعاد روحی روانی در این گروه از بیماران گردید.
کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, معنویت درمانی, شادکامی, امید به زندگی, سرطانBackground & AimsThe diagnosis of cancer causes considerable suffering and anxiety for the patient. It threatens the meaning of the patient's life, which leads to a sense of collapse, so it is necessary to meet the psychological needs of the cancer patient. Meeting the spiritual needs of cancer patients plays a role in accelerating recovery and achieving spiritual well-being. Recently, along with common physical treatments, spiritual therapy has attracted the attention of doctors, and also paying attention to spirituality in life can help to improve the mental health of cancer patients in the difficult conditions of the disease and to accept the disease as a psychological support. By the patient and to be effective in improving psychological disorders and this treatment method is recommended as an effective intervention in improving psychological problems. Many studies report religion and spirituality as complementary treatments for cancer patients. The present study was conducted to compare the effectiveness of two approaches of group spirituality therapy with therapy based on acceptance and commitment to increasing the life expectancy and happiness of cancer patients in Kermanshah City. Group therapies, including spiritual therapy and therapy based on acceptance and commitment, which are part of the third wave of cognitive behavioral therapy, can have positive and significant therapeutic effects in the treatment of cancer patients. Considering the different areas of human life and the effects of religion on mental and physical health, including health and treatment, it is important because it has a prominent and indelible role in human life. Therefore, the knowledge of the effectiveness of group spirituality treatment methods can be used by experts in treating many disorders and increasing cancer patients' life expectancy and happiness. Paying attention to the research background shows that so far no research has been done in comparing the effectiveness of two approaches of group spirituality therapy with treatment based on acceptance and commitment to increasing the life expectancy and happiness of cancer patients. The lack of research findings in this field prompted researchers to compare these two treatments in terms of increasing the life expectancy and happiness of cancer patients. Therefore, how much is the effectiveness of group spirituality therapy compared to treatment based on acceptance and commitment in a group way on acceptance and commitment on increasing the life expectancy and happiness of cancer patients?
MethodsThe research method was a quasi-experimental pre-test-post-test type with a control group. The statistical population of this research included all cancer patients referred to Taleghani Hospital in Kermanshah. The sampling method was available (with the approval of a specialist doctor undergoing chemotherapy). They were divided into three groups of 15 people, including two experimental groups and one control group. Eight 45-minute spiritual therapy sessions were given to the first experimental group and eight 45-minute training sessions based on acceptance and commitment therapy were presented to the second experimental group. Schneider et al.'s (1991) life expectancy scale and Schneider et al.'s (1991) happiness scale were used to collect data.
ResultsThe results showed that spiritual therapy is effective in increasing life expectancy and happiness, and treatment based on acceptance and commitment is effective in increasing the life expectancy and happiness of cancer patients.
ConclusionThe main goal of this research is to find a better treatment among the existing treatments. The results of the research showed that there is a difference between the effectiveness of spiritual therapy and therapy based on acceptance and commitment to life expectancy and happiness. According to the previous interpretations, the positive effect of both treatments on the variables of life expectancy and quality of life has been proven, and there is no debate there, but according to the findings of the research and considering the native context of the province and the variety of existing religions, spiritual therapy has been able to have a greater effect. Accepting a cancer diagnosis and its treatment is often considered a psychological and spiritual transition that can lead to the restructuring of values and can reflect how patients evaluate their lives and their sense of happiness. Therefore, it is important to assess happiness in cancer patients and look for ways to promote it, that is, by providing support during treatment or encouraging the development of positive characteristics unrelated to the disease or its treatment. Religious beliefs may influence physiological responses such as sensitivity to pain. In addition, prayer may trigger a mechanism called the relaxation response, in which physiological phenomena occur when a person reaches a state of relaxation. Prayers and other rituals are often performed as a repetitive practice. Repetition of this action can cause physiological responses, for example, lowering metabolism and heart rate, causing relaxation and relaxation, and improving well-being and quality of life. Spirituality has different interpretations in every religion and nation, but what they have in common is the existence of God and adherence to moral principles - a belief that can cut through the strings of despair like a winning sword and overcome dark and painful days. Open a new door for people. Men usually respond positively to psychological treatments, especially spiritual treatments, due to their busy work schedules and unsophisticated spirits, and the younger the age, the greater the resistance and stubbornness of accepting this type of treatment among men. Is. However, it should be remembered that these strong men have learned the way and customs of spirituality in the arms of their spiritual mothers, and this spirituality has a special place in their unconscious mind, and we can stimulate emotions and remember moments. By using the principles of proximity and similarity, we have been able to achieve valuable results with a young and male group.Also, the results of the research showed that spiritual therapy has a greater effect on increasing life expectancy and happiness among cancer patients than treatment based on acceptance and commitment. Therefore, by performing psychological interventions on time, it is possible to help increase life expectancy and happiness, speed up recovery and reduce the length of hospitalization in the hospital, and ultimately reduce hospital costs in these patients, and change the view of the physical and pay more attention to the dimensions mental state in this group of patients.
Keywords: Treatment Based On Acceptance, Commitment, Spiritual Therapy, Happiness, Life Expectancy, Cancer -
مجله سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران، سال چهل و یکم شماره 4 (پیاپی 164، زمستان 1402)، صص 46 -53زمینه
هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه ویژگیهای شخصیتی، قدرت تحمل ابهام و امید به زندگی افراد راضی و ناراضی از تزریق واکسن کرونا بود.
روش کارپژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای و جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه افراد واکسینه شده شهر کرج بودند که از میان آن ها با توجه به فرمول کوکران، تعداد 306 نفر با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه شخصیت نئو، پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر و همکاران و پرسشنامه قدرت تحمل ابهام مک لین بود و برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد بین قدرت تحمل ابهام، مولفه تفکر راهبردی امید به زندگی و ویژگی های شخصیتی روان رنجورخویی و موافق بودن در گروه راضی و ناراضی از واکسیناسیون کرونا تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان نتیجه گرفت که عوامل روانشناختی افراد می تواند در میزان رضایت از تزریق واکسن اثرگذار باشد و توجه به این عوامل در اپیدمی هایی از جمله اپیدمی کرونا می تواند به متخصصین حوزه سلامت در ترغیب افراد برای تزریق واکسن راه گشا باشد.
کلید واژگان: کووید-19, ویژگی های شخصیت, قدرت تحمل ابهام, امید به زندگیBackgroundThe purpose of the current research was to compare the personality traits, ambiguity tolerance and life expectancy of people satisfied and dissatisfied with the corona vaccine injection.
MethodThe current research was of comparative causal type. The statistical population of the present study included all vaccinated people in Karaj city. Among the statistical population, and according to Cochran’s formula, 306 people were selected using available sampling method. The data collection tools were Neo Personality Questionnaire, Snyder et al.’s Life Expectancy Questionnaire and McLean’s Ambiguity Tolerance Questionnaire. Multivariate analysis of variance (MANOVA) was used for data analysis.
ResultsThe results showed that there is a significant difference between ambiguity tolerance, factorial thinking subscales of life expectancy and neuroticism and agreeableness personality traits in the satisfied and dissatisfied groups of corona vaccination.
ConclusionAccording to the results, it can be concluded that psychological factors can be effective in the level of satisfaction with vaccination and paying attention to these factors in epidemics such as the corona epidemic can help health professionals to encourage people to inject vaccines.
Keywords: Covid-19, personality traits, ambiguity tolerance, life expectancy -
Background and Purpose
The main problem of cancer patients is the feeling of despair and hopelessness. Religious beliefs can boost the morale of cancer patients. This study aimed to determine the effect of religious interventions on life expectancy in cancer patients undergoing chemotherapy.
Materials and MethodsThe present clinical trial study was conducted on 128 patients with cancer undergoing chemotherapy referred to the oncology unit of a teaching hospital in Khorramabad, Iran. After selecting the sample size, the patients were randomly divided into intervention and control groups. In addition to routine care, religious intervention sessions were performed for the intervention group, and the control group received only routine care. For the intervention group, training sessions focused on trust in God, good morals, patience, gratitude, and remembrance of God. After 3 weeks and 6 sessions (after finishing the sessions), the post-test was done. Data collection tools were the demographic and Miller’s standard life expectancy questionnaires. Analysis of covariance was used to compare life expectancy after the intervention. SPSS software, version 23 was employed for data analysis. A significance level of 0.05 was considered for all tests.
ResultsThere were 64 men and 64 women in both groups. Also, 111 people were married in both groups. The most frequent cancer seen in both intervention and control groups was gastric cancer (n=37). The mean life expectancy scores of the experimental and control groups before the intervention were not statistically significant (P<0.05). There was a statistically significant difference in life expectancy scores before and after the intervention in the experimental group (P<0.05). There was a statistically significant difference in life expectancy scores after the intervention in the experimental and control groups (P=0.000).
ConclusionReligious intervention increases the life expectancy of cancer patients undergoing chemotherapy. Medical staff, especially nurses, can, along with other routine care, guide patients undergoing chemotherapy to spirituality and help them accept the disease and its complications better.
Keywords: Spirituality, Iran, Neoplasms, Religion, Life expectancy
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.