سیر تحولی تصمیم گیری پرخطر در نمونه ای از کودکان ایرانی

شناسایی سیر تحولی تصمیم گیری پرخطر در کودکان می تواند سنین مناسب را برای پیشگیری و مداخله تعیین نماید. هدف این مطالعه تعیین سیر تحولی تصمیم گیری پرخطر در کودکان ایرانی است.
در مطالعه مقطعی حاضر، 240 دانش آموز دبستانی در مقاطع مختلف تحصیلی (اول تا ششم ابتدایی) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده در 4 منظقه تهران در مطالعه شرکت داده شدند. آزمون عصب شناختی خطرپذیری بادکنکی برای سنجش تصمیم گیری مخاطره آمیز مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل گردید.
یافته های به دست آمده نشان داد میان مقاطع مختلف تحصیلی (اول تا ششم ابتدایی) تفاوت معناداری از لحاظ تصمیم گیری پرخطر وجود دارد (01/0P<). نتایج حاکی از این بود که با افزایش سن کودکان میزان تصمیم گیری پر خطر نیز به طور مثبت و معناداری افزایش می یابد. به این صورت که در مقایسه گروه های مختلف سنی، کودکان مقطع ششم ابتدایی به طور معناداری میزان بالاتری از تصمیم گیری پرخطر را نسبت به گروه های سنی پایین تر، نشان دادند.
نتایج مطالعه حاضر رشد این نوع از تصمیم گیری را در این گروه سنی نشان می دهد که به تبع آن نقش سازمان آموزش و پرورش و خدمات مشاوره مدرسه ای در پیشگیری از رشد این سبک تصمیم گیری با ارائه برنامه های آموزشی و خدمات روان شناختی به مدارس ضروری به نظر می رسد.