شناسایی و رتبه بندی ابعاد مسئولیت پذیری اجتماعی ناجا در تامین امنیت (مورد مطالعه: استان قزوین)

مسئولیت اجتماعی، مجموعه وظایف و تعهداتی است که سازمان بایستی در راستای حفظ، مراقبت و کمک به جامعهای که در آن فعالیت میکند، انجام دهد. یکی از مهمترین مسئولیتهای سازمان های انتظامی، مسئولیت آنها در زمینه تامین امنیت جامعه است. شکوفایی اقتصادی جامعه، سرمایه گذاری، برنامه ریزی برای توسعه، پیشرفت و هرگونه فعالیتی که می تواند عاملی موثر برای بهبود اوضاع اقتصادی، اجتماعی و سایر ابعاد جامعه باشد، همه در سایه استقرار امنیت محقق می شود و در واقع امنیت از مهم ترین اهداف، منابع و ارزش های اصولی و پایدار جامعه است. این پژوهش از جهت هدف، کاربردی و از منظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه می باشد. نخست، فرماندهان انتظامی استان قزوین است که با استفاده از فرمول های آماری مربوط تعداد 149 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، به عنوان نمونه آماری انتخاب و جامعه آماری دوم مربوط به مردم عادی استان قزوین بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، تعداد 374 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها، در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی از دو نرم افزار SPSS و SMARTPLS استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، فرضیه اصلی پژوهش که اشاره به تاثیر ابعاد مسئولیت پذیری بر امنیت داشت، تایید شد. از میان پنج فرضیه دیگر چهار فرضیه تایید و یک فرضیه رد شد. بر این اساس چهار عامل مسئولیت پذیری اجتماعی شامل اجتماعی- دینی، فرهنگی، سیاسی و شغلی- سازمانی بر موضوع امنیت تاثیر داشته و نقش عامل شهروندی بر امنیت رد می شود. در انتها نیز رتبه بندی این ابعاد صورت گرفت که بر این اساس میتوان تاثیر ابعاد مسئولیت پذیری بر امنیت را از بیشترین بر کمترین به این صورت بیان کرد: اجتماعی- دینی، شغلی- سازمانی، فرهنگی و سیاسی.