بررسی کیفیت زندگی با تاکید بر مدیریت شهری (مورد مطالعه شهر اسلام آباد غرب)

 وظایف کنونی مدیریت شهری تنها محدود به مواردی از قبیل برنامه ریزی، خدمات رسانی، مدیریت فرهنگ محلی، انجام پروژه های عمرانی و... نمی شود. بلکه جهت دهی فعالیت های شهری و ترسیم چشم انداز شهر در راستای دستیابی به کیفیت زندگی متناسب شهری و توسعه پایدار می باشد که لزوم بررسی همه جانبه آن ضروری می باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی کیفیت زندگی در شهر با تاکید بر عملکرد مدیریت شهری است.

 از نوع تحلیلی- پیمایشی مبتنی بر پرسشنامه است جامعه آماری مورد مطالعه شامل جمعیت شهر اسلام آباد غرب بر اساس سرشماری سال 1390 به تعداد 94699 نفر می باشند که به منظور تعیین تعداد نمونه ها با بهره گیری از فرمول کوکران تعداد 382 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از عملیات میدانی از دو روش آمار توصیفی و استنباطی (روش تحلیل مسیر با نرم افزار Amos) استفاده شده است. پرسشنامه طراحی شده دارای 30 سوال در دو بخش عملکرد مدیریت (منابع انسانی و منابع مالی و زیرساختی) و کیفیت زندگی شهری (ابعاد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیطی) می باشد.

 بیانگر آن است که منابع مالی بیشترین تاثیر را بر عملکرد مدیریت شهری دارد. هم چنین ضریب تاثیر عملکرد مدیریت شهری بر بعد اقتصادی 0.36، بر بعد اجتماعی 0.29، بر بعد کالبدی 0.44 و بر بعد محیطی 0.51 می باشد. عملکرد مدیریت شهری بر خود کیفیت زندگی (ابعاد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیطی) 0.25 تاثیر دارد. و با توجه به این که مقدار سطح معناداری کل فرضیات (P) از 05/0 کمتر و مقدار بحرانی (CR) بیشتر از محدوده قابل قبول یعنی 96/1 می باشد

می توان ادعا نمود که تمامی فرضیات پژوهش تایید می شود و در نهایت مهم ترین مولفه های تاثیرگذار مدیریت شهری در افزایش کیفیت زندگی در شهر ابعاد محیطی، کالبدی و اقتصادی می باشد.