بررسی قدرت و دانش در رمان به رنگ ارغوان(نوشته آلیس واکر از دیدگاه پسامدرنیسم)

تحقیق حاضر به بررسی قدرت و دانش در رمان به رنگ ارغوان نوشته آلیس واکر از دیدگاه پسامدرنیسم می پردازد. در این رمان، بررسی عوامل مختلف و متنوع پسامدرنیسم به موضوعات قدرت و دانش محدود شده است. به رنگ ارغوان دارای ویژگی هایی است که این اثر را در رده آثار پسامدرن قرار داده است. آن چنان که در رمان دیده می شود هنگامی که شخصیت ها زندگی را تجربه می کنند در واقع تنها قادر به درک نسبی از آن هستند، اما وقتی که سعی دارند زندگی را درک کنند، آنان واقعا زندگی را تجربه کرده اند. شخصیت ها زندگی را از طریق نوع خاصی از دانش تجربه می کنند. دانش بخش بزرگ و مهمی از گفتمان را تشکیل می دهد که خود به وسیله قدرت و روابط قدرت ایجاد شده است. هیچ دانشی ایجاد و منتشر نمی گردد مگر این که به نحوی برخاسته از قدرت و نهادهای وابسته به آن باشد. در این چنین جامعه ای قدرت به عنوان عامل مهم، منبع ظلم است اما در عین حال دارای مزیت هایی برای افراد در یک جامعه نیز می باشد. در نهایت، رفتار های عجیبی از شخصیت ها سر می زند. به عبارتی، آنان از کمبود ارتباط رنج می برند. در واقع شخصیت ها با هم ارتباط دارند اما آنچه که درک می شود قابل فهم برای هرکسی نیست، زیرا افراد در شبکه ای از گفتمان های جامعه تنیده شده اند. در مکان های مختلف، گفتمان ها متفاوتند. به خاطر این گفتمان هاست که افراد دیدگاه های متفاوتی نسبت به زندگی دارند و در این چنین جامعه ای چیزی معنا ندارد.