محمدجواد آگاه
-
این پژوهش با هدف بررسی مقایسه ای اثرات سین بیوتیکی لیماکس و ماکروجلبک قهوه ای سارگاسوم به منظور جایگزینی با آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین در جیره، بر عملکرد تولیدی، ریخت شناسی بافت روده، ویژگی های لاشه و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارها شامل: شاهد، اکسی تتراسایکلین 05/0 درصد، جلبک سارگاسوم 2/0 درصد، سین بیوتیک لیماکس با دو سطح 1 و 5/1 درصد بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی تاثیری بر میانگین ضریب تبدیل غذایی نداشتند. در دوره پایانی و کل دوره پرورش، به ترتیب تیمارهای اکسی تتراسایکلین و لیماکس یک درصد بیشترین (52/65 و 02/49 گرم/ پرنده/ روز) و کمترین (50/54 و 07/43 گرم/پرنده/ روز) میانگین افزایش وزن زنده را داشتند (05/0>P)، تفاوت میانگین افزایش وزن روزانه سایر تیمارهای آزمایشی با تیمار اکسی تتراسایکلین معنی دار نبود. با تفکیک لاشه، کمترین میزان چربی حفره شکمی در تیمار لیماکس 5/1 درصد (88/0 درصد) و بیشترین آن در تیمار اکسی تتراسایکلین (71/1 درصد) مشاهده شد. با بررسی بافت شناسی روده، بیشترین عرض پرز ژژنوم در دو سطح سین بیوتیک لیماکس 1 و 5/1 درصد و کمترین آن در شاهد، اکسی تتراسایکلین و سارگاسوم مشاهده شد. میانگین افزایش وزن روزانه و شاخص تولید دو تیمار اکسی تتراسایکلین و لیماکس 5/1 درصد، بیشترین مقدار را در بین تیمارهای آزمایشی داشتند. همچنین، بیشترین عرض پرزها و در نتیجه، سطح جذبی آن مربوط به تیمار لیماکس 5/1 درصد بود. بنابراین، با وجود مشکلات استفاده از آنتی بیوتیک ها در جیره پرندگان، مکمل سین بیوتیکی لیماکس می تواند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین باشد.
کلید واژگان: جلبک قهوه ای سارگاسوم, جوجه گوشتی, ریخت شناسی روده, سین بیوتیک, عملکردIntroductionAntibiotics have been used for many years in animal production to treat infectious diseases and as growth promoters. However, the misuse of antibiotics causes problems such as bacterial antibiotic resistance. Also, the possible accumulation of antibiotic residues in livestock products is risky for consumers. After the ban on the use of antibiotic growth promoters in 2006, there was a need to use substitutes in animal feed to replace antibiotics. These alternatives include prebiotics, probiotics, phytobiotics and synbiotics. Probiotics are live microorganisms that, when consumed in sufficient amounts, have beneficial effects on the host by creating a microbial balance in the gut. The purpose of probiotics is to create a competition between the species that are naturally present in the intestinal flora of broilers. The most important advantage of probiotics is that they do not remain in animal products. Prebiotics are feed compounds that are not digested by the host when consumed but can support beneficial bacteria. These compounds are short-chain carbohydrates such as non-digestible oligosaccharides that cannot be digested by animal enzymes. Compounds containing prebiotics and probiotics used in nutrition are called synbiotics. Phytobiotics include a wide range of plant-derived products with bioactive compounds. Plant feed additives (PFAs) are widely effective in improving gut health, increasing digestibility and thus growth performance. These bioactive compounds include secondary metabolites (phenolic and flavonoid). In recent years, various marine organisms have been considered as valuable biological compounds for livestock. Marine algae, due to a wide range of bioactive components such as flavonoid, carotenoid, phenolic compounds, tocopherol, peptide and various sulfated and carboxylated polysaccharides such as alginate and fucoidan with antibacterial, antifungal and antiviruses have beneficial effects on health. Brown macroalgae such as Sargassum angustifolium have beneficial effects on health due to a wide range of bioactive components such as fucoidan, fucose sulfate and polysaccharides. Also, this group of algae is a rich source of sodium alginate oligosaccharides.
Materials and MethodsThe present study was conducted in the form of a completely randomized design, lasted for 42 days at the Ali Abad Kamin research farm of the Fars Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Shiraz, Iran. A total of 240 Ross 308 broilers were distributed in five treatments, four replications and 12 birds per replication. The dietary treatments included: 1 basal diet, without additives, 2 basal diet + 0.05% Oxytetracycline, 3 basal diet + 0.2% brown algae Sargassum and treatments 4 and 5 the basal diet was + 1% and 1.5% of synbiotics Limax, respectively. Ingredients and chemical composition of the ration are presented in (Table 1). At the end of each period, chickens in each group were weighed and the average body weight gain (g/b) in each period was calculated. Feed intake in each period was calculated and expressed as g/b/d. Based on weight gain and feed intake in each period, the FCR values of each group were calculated. Tow representative chickens from each group were selected for carcass analysis representing the average weight and variability of each group. The data obtained on various parameters studied during this experimental trial were analyzed statistically with SAS software.
Results and DiscussionThe results showed that the treatments had no significant effect on the feed conversion ratio of the birds. In the finisher period (25-42 days) and total period (1-42 days), oxytetracycline and Limax 1% treatments had the highest and lowest average daily weight gain, respectively. There wasn't any significant difference between average daily weight gain of the oxytetracycline treatment and other experimental treatments. In the finisher period, the highest amount of feed intake was for the control treatment and the lowest for the Limax 1% treatment (P<0.05). The highest value of production index was belonged to oxytetracycline and Limax treatments was 1.5% (295 and 272, respectively). The highest abdominal fat percentage in the day 42 was related to Oxytetracycline treatment and the lowest was related to Limax treatment of 1.5% (P<0.05). The highest villus width in the day 42 was belonged to Limax treatment of 1 and 1.5% and the lowest was belonged to Oxytetracycline, control and Sargassum treatments (P<0.05). The treatments did not show a significant difference in the feed conversion ratio. The highest value of production index was observed in oxytetracycline and Limex 1.5% treatments (295.25 and 271.71, respectively).
ConclusionThe final result is that the two oxytetracycline and 1.5% of synbiotics Limax treatments shown the highest average daily weight gain and the production index among the experimental treatments. Also, the maximum width of villi and its absorption surface of villus was related to Limax treatment of 1.5%. Therefore, despite the problems of using antibiotics in the diet of birds, Limax synbiotic supplement can be a suitable substitute for oxytetracycline antibiotic.
Keywords: Broiler, Brown Macroalga Sargassum, Intestinal Morphology, Performance, Synbiotics -
زمینه و هدف
توجه به بقایای آنتی بیوتیکی در شیر بدلیل اثرات بهداشتی در بروز مقاومت های میکروبی در مصرف کننده و همچنین اثرات مخرب در صنایع لبنی دارای اهمیت است. این بررسی با هدف تعیین مقدار اکسی تتراسایکلین، انروفلوکساسین و پنی سیلین جی در نمونه های شیرخام تولیدی استان فارس که در غربالگری با کیت سریع آلوده تشخیص داده شدند، انجام شد.
روش بررسینمونه های اخذ شده ابتدا با کیت تجاری کیفی از نظر وجود باقیمانده آنتی بیوتیکی مورد بررسی قرار گرفته و سپس مقدار آنتی بیوتیک های اکسی تتراسایکلین، انروفلوکساسین و پنی سیلین جی در نمونه های مثبت شده در آزمون سریع متعلق به ماه میانی هر فصل، با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع به همراه طیف سنجی جرمی متوالی تعیین گردید.
یافته هابا کیت تجاری اکلپسی، 121 (7/7 درصد) نمونه آلوده به آنتی بیوتیک تشخیص داده شدند. فصل (0/001<p) و محل نمونه گیری (0/01<p) اثر معنی داری بر روی بقایای آنتی بیوتیکی در شیر خام استان داشتند. در روش کروماتوگرافی از 6 نمونه (27/3 درصد) بقایای آنتی بیوتیکی اکسی تتراسایکلین و انروفلوکساسین جدا شد که غلظت هیچ کدام از آنها بیش از حد مجاز تعیین شده توسط سازمان دامپزشکی ایران نبود.
نتیجه گیریاگرچه مقادیر آنتی بیوتیک های جدا شده از شیر خام استان فارس بسیار پایین تر از حد مجاز بود، اما بدلیل احتمال وجود سایر مواد ضدمیکروبی، لازم است تا اقدامات اجرایی و آموزشی و پژوهشی بیشتری برای به حداقل رساندن این بقایا در شیر خام صورت گیرد.
کلید واژگان: بقایای آنتی بیوتیکی, شیر خام, بیشینه حد مجاز, غربالگری, کروماتوگرافی مایع- طیف سنج جرمی متوالیBackground and ObjectivePaying attention to antibiotic residues in milk is important due to its health effects on the occurrence of microbial resistance in consumers, as well as its harmful effects on the dairy industry. This study was carried out with the aim of determining the amount of oxytetracycline, enrofloxacin, and penicillin G in raw milk samples produced in Fars province, which were detected as contaminated during screening with a rapid kit.
Materials and MethodsThe samples were first examined with a rapid commercial kit for the presence of antibiotic residues. Then the amount of oxytetracycline, enrofloxacin and penicillin G antibiotics in the positive samples belonging to the middle month of each season was determined using the liquid chromatography-tandem mass spectrometry method.
ResultsAntibiotic residues were found in 121 (7.7%) samples by the commercial Eclipse kit. Both season (p<0.001) and region (p<0.01) of sampling had a significant effect on antibiotic residues in raw milk. In the chromatographic method, antibiotic residues of oxytetracycline and enrofloxacin were detected in 6 (27.3%) samples, none of which exceeded the permissible limit determined by the Iranian Veterinary Organization.
ConclusionAlthough the amount of antibiotics detected from raw milk from Fars province was much lower than the permissible limit, it is necessary to implement further executive, educational, and research measures to minimize these residues in raw milk due to the possibility of the presence of other antimicrobial substances.
Keywords: Antibiotic Residues, Raw Milk, Maximum Residue Limit, Screening, LC-MS, MS -
مقدمه و هدف
علوفه سبز بدلیل خوشخوراکی و قابلیت هضم بالا از اجزایی است که هنگام تهیه جیره غذایی دام به آن توجه خاصی می شود. علوفه سبز در جیره تعلیفی دام در حفظ سلامت و بهبود کارآئی تولیدی و تولیدمثلی دام تاثیر داشته و ممکن است روی کیفیت گوشت نیز اثر داشته باشد. از سوی دیگر عمده ترین معضل در تولید علوفه در دنیا عدم دستیابی به آب کافی برای کشت و رشد علوفه است. بروز پدیده خشکسالی مداوم در سال های اخیر در کشور، تولید علوفه سبز را با مشکل مواجه کرده و نظرها را به سمت روش های پایدار از جمله روش آب کشت سوق داده است. در این روش از خاک زراعی برای پرورش گیاه استفاده نشده و تغذیه در محلولی که تمامی عناصر لازم برای گیاه در آن وجود دارد، انجام می گیرد. در ارتباط با تاثیر این منبع خوراکی بر کیفیت گوشت تولیدی دام های پرواری گزارشی وجود ندارد. از آنجا که در زمان معرفی یک منبع خوراکی برای دام، باید تمام ابعاد آن یا در واقع ارزش غذایی آن سنجیده شود، لذا با هدف بررسی تاثیر مصرف سطوح مختلف علوفه آب کشت جو بر روی ویژگی های کیفی و حسی گوشت بزغاله این پژوهش انجام شد.
مواد و روش هادر این آزمایش 28 راس بزغاله نر بومی فارس در چهار تیمار و هفت تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی در قفس های انفرادی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل جایگزینی علوفه آب کشت جو در سه سطح 25، 50 و 75 درصد به جای یونجه (بر حسب ماده خشک) در جیره غذایی و یک تیمار شاهد بدون جایگزینی بود. جیره بر اساس جداول استاندارد مواد مغذی بز موجود در نشریه احتیاجات مواد مغذی نشخوارکنندگان کوچک تنظیم گردید بعد از گذشت 90 روز از شروع آزمایش، شش راس بزغاله از هر تیمار کشتار و پس از 24 ساعت سردخانه گذاری لاشه در چهار درجه سانتی گراد، قطعات مختلفی از عضله راسته جدا و برای تعیین فاکتورهای فیزیکی، شیمیایی، بافتی و حسی برچسب گذاری شد. آزمایش های شیمیایی شامل اندازه گیری چربی بین ماهیچه ای، پروتئین و خاکستر در نمونه ها با روش استاندارد انجام شد و ماده خشک نمونه ها با قرار دادن حدود سه گرم از نمونه در دمای 2 ± 102 درجه سانتی گراد به مدت سه ساعت اندازه گیری شد. برای اندازه گیری محتوای کل نیتروژن فرار، از روش کلدال و برای اندازه گیری pH از pH متر دیجیتال تنظیم شده در دمای 25 درجه سانتی گراد استفاده شد. میزان پایداری اکسیداتیو در نمونه های گوشت ماهیچه راسته با روش مالون دی آلدئید اندازه گیری شد. برای ارزیابی رنگ و افت ناشی از نگهداری به ترتیب از روش تصویربرداری دیجیتالی و کیسه پلاستیکی استفاده شد. ظرفیت نگهداری آب با انجام سانتریفیوژ نمونه قرار داده شده در کاغذ صافی به مدت 4 دقیقه در دور 1500 و ثبت وزن و سپس قرار دادن در آون با دمای 70 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت انجام شد و افت ناشی از پخت با قرار دادن نمونه به مدت یک ساعت در حمام بخار آب 90 درجه سانتی گراد محاسبه گردید. فاکتورهای بافتی شامل سختی، چسبندگی، انسجام، ارتجاع و جوش پذیری با تهیه قطعاتی تقریبا مکعبی با ابعاد یک سانتی متر از نمونه های گوشت و با دستگاه بررسی بافت اندازه گیری شدند. این دستگاه مجهز به یک پروب استوانه ای استیل با قطر شش میلی متر و ارتفاع 35 میلی متر بود. پروب دستگاه دو بار با سرعت دو میلی متر در ثانیه و تا 50 درصد ارتفاع پروب به نمونه مورد آزمایش وارد و نتایج توسط نرم افزار دستگاه ثبت شد. برای بررسی ویژگی های حسی نمونه های گوشت شامل رنگ، بو، تردی و پذیرش کلی، از گروه پانل و تکمیل پرسشنامه ای بر اساس آزمون هدونیک استفاده شد. به منظور بررسی ویژگی های فیزیک و شیمیایی و بافتی در تیمارهای مختلف از رویه تجزیه واریانس یکطرفه استفاده شد. در مواردی که تفاوت معنی داری بین تیمارها وجود داشت، میانگین ها با آزمون دانکن مقایسه شد. یافته های حاصل از آزمون پانل با آزمون کرسکال-والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هاتفاوت معنی داری بین گروه شاهد با تیمارهای آزمایشی در مقدار چربی (با دامنه 13/87-10/08درصد)، ماده خشک (با دامنه 31/55-29/08درصد)، خاکستر (با دامنه 1/15-0/93درصد) و نیتروژن فرار کل (با دامنه 24/33 -20/25 میلی گرم در 100گرم) نمونه ها مشاهده نشد. نتایج نشان دادند که جایگزینی علوفه آب کشت جو به مقدار 25 درصد بجای یونجه در جیره، سبب افزایش معنی دار مقدار پروتئین گوشت (0/0136=p) و میزان اکسیداسیون (0/0497=p) و کاهش معنی دار (0/0132=p) مقدار افت ناشی از پخت نسبت به تیمار شاهد و دیگر تیمارهای آزمایشی گردید. هیچ تفاوت آماری معنی داری در مقادیر ثبت شده برای ارزیابی بافت و امتیازات حسی گوشت در بین تیمارهای آزمایشی و گروه شاهد وجود نداشت. پذیرش کلی نمونه های گوشت در تمامی تیمارهای مورد بررسی دارای امتیاز فراتر از پنج و در حد مطلوب متوسط قرار گرفتند.
نتیجه گیریجایگزینی علوفه آب کشت جو به جای یونجه در جیره غذایی بزغاله پرواری تا سطح 75 درصد، اثرات منفی بر ویژگی های شیمیایی، فیزیکی و پایداری اکسیداتیو گوشت در زمان نگهداری در یخچال و فریزر نداشت. همچنین استفاده از علوفه آب کشت در نسبت های 25، 50 و 75 درصد (به جای سهم یونجه و 10، 20، و 30 درصد ماده خشک کل جیره)، اثرات نامطلوبی بر قرمزی، تردی و بوی گوشت تولیدی نداشته و امتیازات کسب شده برای پذیرش کلی نشان داد که اختلاف فاحشی از نظر ویژگی های حسی بین گوشت تیمارهای آزمایشی با تیمار شاهد وجود ندارد.
کلید واژگان: آب کشت, بز, علوفه جو, گوشتIntroduction and ObjectiveGreen fodder is one of the components that is given special attention when preparing animal rations, due to its palatability and high digestibility. Green fodder in the livestock ration has an effect on maintaining health and improving the productive and reproductive efficiency of livestock, and it may also affect the quality of meat. On the other hand, the main problem in fodder production in the world is the lack of access to sufficient water for the cultivation and growth of fodder. The occurrence of continuous drought in recent years in the country has made the production of green fodder a problem and has pushed opinions towards sustainable methods including the hydroponic method. In this method, agricultural soil is not used for growing plants and feeding is done in a solution that contains all the necessary elements for the plant. There is no report regarding the effect of this food source on the quality of meat of livestock. Since at the time of introducing a feed source for livestock, all its dimensions or in fact its nutritional value must be measured, so this study was conducted with the aim of investigating the effect of consumption of different levels of barley hydroponic fodder on the qualitative and sensory characteristics of goat meat.
Material and MethodsThis experiment was performed with 28 Fars native male goats that were placed in individual cages in four treatments and seven replicates in a completely random design. The experimental treatments included the replacement of barley hydroponic fodder at three levels of 25, 50 and 75% instead of alfalfa (in terms of dry matter) in the diet and a control treatment without replacement. The ration was balanced based on the standard tables of goat nutrients recommended by Nutrient Requirements Council for Small Ruminants. After 90 days from the start of the experiment, six goats from each treatment were slaughtered and after 24 hours of cooling of the carcass at four ºC, the Longissimus dorsi muscle was separated, divided into smaller pieces and labeled to determine physical, chemical, textural and sensory factors. Chemical tests including measurement of intermuscular fat, protein and ash in meat samples were carried out by standard methods and the amount of dry matter of the samples was measured by placing about three grams of the sample at a temperature of 102 ± 2 ºC for three hours. The Keldahl method was used to measure the total content of volatile nitrogen and a digital pH meter set at 25 ºC was used to measure the pH. Fat oxidation rate in meat samples was determined by malondialdehyde method. Digital imaging and plastic bag methods were used to evaluate color and loss weight after storage of meat samples, respectively. The water holding capacity was determined by centrifuging the sample placed in filter paper for 4 minutes at 1500 rpm and recording the weight and then placing it in the oven at 70 ºC for 24 hours. Loss after cooking was calculated by placing the sample for one hour in a water bath at 90 ºC. Texture factors, including hardness, adhesiveness, cohesiveness, springiness and chewiness were measured by preparing cubic pieces with dimensions of one centimeter from the meat samples and using a texture testing machine. This device was equipped with a steel cylindrical probe with a diameter of six mm and a height of 35 mm. The probe of the device was inserted into the tested sample twice at a speed of two millimeters per second and up to 50% of the probe height, and the results were recorded by the device software. Sensory characteristics of meat samples, including color, smell, tenderness and overall acceptance wad evaluated by a panel group who completed a designed questionnaire based on the hedonic test. One-way analysis of variance was used in order to investigate the physicochemical and tissue characteristics in different treatments. In cases where there was a significant difference between the treatments, the averages were compared with Duncan's test. The results of the panel test were analyzed with the Kruskal -Wallis test.
ResultsThere was not significant difference in the amount of fat (range of 10.08-13.87%), dry matter (range of 29.08-31.55%), ash (range of 0.93-1.15%) and total volatile nitrogen (range of 20.25-25.33 mg/100g) between the control group and experimental treatments. The results showed that the replacement of barley hydroponic fodder by 25% instead of alfalfa in the diet caused a significant increase in the amount of meat protein (P=0.0136) and oxidation (P=0.0497) and a significant decrease (P=0.0132) in loss of cooking compared to control treatment and other experimental treatments. There was no statistically significant difference in the recorded values for the texture evaluation and sensory scores of the meat between the experimental treatments and the control group. The overall acceptance of the meat samples in all the investigated treatments had a score of more than five and were placed in the moderately favorable level.
ConclusionFinally, it can be concluded that the replacement of hydroponic barley fodder instead of alfalfa in the ration of fattening goats up to the level of 75%, did not have negative effects on the chemical, physical and oxidative stability of the meat during storage in the refrigerator or freezer. Also, the use of barley hydroponic fodder in proportions of 25, 50, and 75% (instead of alfalfa and 10, 20, and 30% of dry matter of the ration) did not have adverse effects on the redness, tenderness, and smell of meat. The scores obtained for overall acceptance showed that there was no significant difference in terms of sensory characteristics between the meat of the experimental treatments and the control.
Keywords: Barley fodder, Goat, Hydroponic, Meat -
پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی بهینه افزودن مکمل ویتامینی در جیره های برپایه ذرت، ضایعات گندم و کنجاله سویا بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و پاسخ های ایمنی جوجه های گوشتی از سن 1 تا 42 روزگی، در استان فارس انجام شد. تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 با میانگین وزن مشابه (مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، پنج تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح مکمل ویتامینی: 1) شاهد (100 درصد مقادیر پیشنهادی کاتالوگ سویه راس 308، 2019)، و 2 تا 5) به ترتیب 90، 80، 70 و 60 درصد مقادیر پیشنهادی بودند. بیشترین و کمترین میانگین افزایش وزن زنده و خوراک مصرفی، به ترتیب متعلق به الگوی ویتامینی 100 و 60 درصد توصیه سویه راس 308 بود. بهترین ضریب تبدیل خوراک و شاخص تولید متعلق به الگوی ویتامینی تا سطح 90 درصد توصیه سویه راس بود. بیشترین و کمترین مقدار عضله سینه (2/22 و 2/19 درصد) مربوط به الگوی ویتامینی 100 و 60 درصد توصیه سویه راس بود. تاثیر کاهش مکمل ویتامین بر واکنش ازدیاد حساسیت پوستی، عیار پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی و درصد هتروفیل، لنفوسیت و نسبت هتروفیل به لنفوسیت معنی دار نشد. نتیجه نهایی این که در شرایط پرورشی مرغداری های استان فارس، کاهش سطح مکمل ویتامینی در جیره های حاوی ضایعات بوجاری گندم تا 90 درصد توصیه سویه راس 308 در مقایسه با جیره شاهد امکان پذیر است.
کلید واژگان: پاسخ ایمنی, جوجه گوشتی, عملکرد, مکمل ویتامینیIntroductionIn the past, vitamins were considered as unknown growth factors, but during the twentieth century, their structure and nature were gradually discovered. These compounds are necessary to maintain the integrity of the tissues and general health of the body. Broiler chickens are unable to synthesize vitamins (except vitamin C) or have the ability to make limited amounts of them (group B and K2). For this reason, vitamins should be added to broiler feed as a supplement. Vitamins interact with other nutrients in various ways. The main reference for vitamin requirements in broilers is the National Research Council (NRC, 1994). The recommended amounts ensure conditions where there are no severe deficiencies. Applying the NRC recommendations cannot guarantee the genetic potential of today's birds. Because these values were taken from old studies and using pure feeds in laboratory conditions. Due to the dependence of Iran's poultry industry on the import of vitamins, unfortunately, in recent years, few studies have been conducted in the country on the appropriate pattern of adding vitamins to the diet of broiler chickens. Therefore, it is necessary to examine the lower levels than the recommendation of the Ross 308 strain catalog (Aviagen, 2019) as the dominant strain of the country and to propose an optimal model for different regions that does not have a negative effect on the performance and safety traits and to reduce the need to import this strain. It will also follow the products.
Materials and MethodsThe aim of this study was to determine the optimal pattern of vitamin supplementation in diets based on corn, wheat waste and soybean meal on production traits, carcass characteristics and immune responses of broilers from 1 to 42 days of age in Fars province. A total of 500 Ross 308 broilers with similar mean weight (mixed sex) were distributed in a completely randomized design with five treatments, five replications and 20 chickens per replication. Experimental treatments included five levels of vitamin supplementation: 1) control (100% of the recommended values of Ross 308, 2019 strain catalog), 2) 90% of the recommended values of Ross 308, 2019 strain catalog, 3) 80% of the recommended values of Ross 308, 2019 strain catalog, 4) 70% of the recommended values of Ross 308, 2019 strain catalog and 5) 60% of the recommended values of Ross 308, 2019 strain catalog. At the end of each period, the feed consumption and body weight of the birds were recorded with a digital scale with an accuracy of ±0.01. At the age of 39 days, blood was drawn from the vein under the wing of two birds from each experimental unit, with a syringe containing EDTA anticoagulant, and the blood sample was quickly transferred to the laboratory in a flask containing ice for differential counting of white blood cells. At the end of the 42nd day of rearing, two birds from each experimental unit were slaughtered to measure the relative weight percentage of carcass components. To measure the humoral immune response, the injection of 0.5 ml sheep antigen (SRBC) at the age of 21 days was used. CBH skin hypersensitivity test was also used to measure cellular immune response.
Results and DiscussionThe highest and lowest mean body weight gain and feed intake belonged to the vitamin pattern of 100 and 60% of the recommendation of Ross 308 strain, respectively (P<0.01). The best feed conversion ratio and production index belonged to the vitamin pattern up to 90% of the Ross strain recommendation (P<0.01). The highest and lowest percentages of pectoralis muscle (22.2% and 19.2%) were related to the pattern of 100 and 60% of vitamin supplementation recommended by the Ross strain (P<0.01). The effect of reducing vitamin supplementation on cutaneous basophil hypersensitivity (CBH), serum antibody level against SRBC and percentage of heterophils, lymphocytes and heterophil to lymphocyte ratio was not significant.
ConclusionThere was no significant difference between the functional indices and most importantly the production index of treatment 1 (100% vitamin pattern) and treatment 2 (90% vitamin pattern). Carcass traits and indicators related to humoral and cellular immune systems did not show significant differences too. As a result, a 10% reduction in the level of vitamin supplementation compared to the recommended level of the Ross 308 catalog is possible and suggested for raising broiler chickens. The final result is that in the breeding conditions of Fars province poultry farms, it is possible to reduce the level of vitamin supplements in diets containing wheat waste up to 90% of the recommendation of Ross 308 strain compared to the control diet.
Keywords: Broiler, Immune response, Performance, Vitamin supplementation -
عملکرد تولیدمثلی گاو شیری در کارایی گله و اقتصاد آن نقش اساسی دارد و برای ارزیابی آن شاخص هایی تعریف شده است. این شاخص ها می توانند تحت تاثیر شرایط مختلفی هم چون وضعیت آب و هوایی محل گاوداری و تراکم گله قرار گیرند. اگرچه تعداد زیادی از گاوهای شیری در استان فارس در گاوداری های کوچک نگه داری می شوند، اما اطلاعاتی در خصوص عملکرد تولیدمثلی آن ها در دسترس نیست، لذا شاخص های تولیدمثلی گاوداری های شیری کوچک استان فارس و اثرات اقلیم و اندازه گله بر آن ها بررسی شد. رخدادهای تولید مثلی 586 راس گاو در گاوداری های منتخب در 3 اقلیم سرد، معتدل و گرم استان فارس در طول یک سال (از 1396 تا 1397) ثبت و با استفاده از آن ها شاخص های تولیدمثلی شامل طول مدت آبستنی بر حسب روز، دوره انتظار اختیاری (تعداد روزهای بین زایمان تا اولین تلقیح)، تعداد روزهای باز (فاصله زایمان تا تلقیح منجر به آبستنی)، فاصله گوساله زایی (تعداد روز بین دو گوساله زایی پشت سرهم) و تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی محاسبه شد. هم چنین با محاسبه تعداد گوساله به ازای تعداد گاوهای مولد هر گله (شامل تلیسه های آبستن وگاوهای دوشا و خشک) و تعداد کل دام موجود در گله، به ترتیب راندمان تولیدمثلی گاوهای مولد و کل گله به دست آمد. با استفاده از جداول تجزیه واریانس اثرات اقلیم، اندازه گله و برهمکنش آن ها بر شاخص های محاسبه شده مورد بررسی قرار گرفت. میانگین±انحراف معیار طول دوره آبستنی، دوره انتظاراختیاری، روزهای باز و فاصله گوساله زایی به ترتیب 4.70±278.97، 20.12±83.62، 30.04±104.35و 30.73±383.34 روز و تعداد تلقیح برای هر آبستنی، 0.71±1.56 بار محاسبه شد. دوره آبستنی، دوره انتظار اختیاری و فاصله گوساله زایی در مناطق گرم استان به شکل معنی داری (0.05>P) بیش تر از مناطق سرد بود. اندازه گله به تنهایی تاثیری بر شاخص ها نداشت اما در تداخل با اقلیم، اختلاف معنی داری در دوره انتظار اختیاری، روزهای باز و فاصله گوساله زایی در گاوداری های با تراکم 15 تا 21 راس بین اقلیم سرد و گرم مشاهده شد. میانگین±انحراف معیار راندمان تولیدمثلی گاوهای مولد و کل گله در گاوداری های روستایی استان به ترتیب 21.27±54.32 و 19.30±38.20 درصد به دست آمد که اندازه گله و اقلیم تاثیر معنی داری بر آن نداشت. بر خلاف اقلیم، اندازه گله تاثیری بر شاخص های عملکرد تولیدمثلی گاوداری های کوچک استان فارس ندارد و اگرچه این شاخص ها در حد ایده آل نیستند اما از نتایج سایر تحقیقات انجام شده در کشور مطلوب تر می باشند.
کلید واژگان: تولیدمثل, گاو شیری, گاوداری کوچک, اقلیم, اندازه گلهReproductive performance of dairy cows plays an essential role in the efficiency of the herd and its economy, and indices have been defined to evaluate it. These indices can be affected by various conditions such as the climatic conditions and herd density. Although a large number of dairy cows in Fars province are kept in small farms, but information about their reproductive performance is not available. The purpose of this study was to assess reproductive traits in smallholder dairy farms in Fars province and investigate effects of climate and herd size on it. Reproductive events of 586 cows in selected farms in the cold, temperate and warm climates of Fars province which categorized base on herd size were recorded during one year (from 2017 to 2018) and using them, reproductive traits including the length of pregnancy, Voluntary waiting period (VWP), the numbers of open days (DO) calving interval (CI) and the numbers of service for each conception were calculated. Also, by calculating the number of calves per number of productive cows in herd (including pregnant heifers and dairy and dry cows) and the total number of cows in the herd, the reproductive efficiency of productive cows and the whole herd were calculated. Using analysis of variance tables, the effects of climate, herd size and their interaction on the calculated indices were investigated. The overall mean±standard deviation (SD) of the length of pregnancy, VWP, DO and CI were 278.97±4.70, 83.62±20.12, 104.35±30.04 and 383.34±30.73 days and the numbers of service for each conception was 1.56±0.71 times. The GL, VWP and CI differed significantly (p < 0.05) between warm and cold regions. The herd size alone was not influenced studied traits but in interaction with geographical regions, significant differences (p < 0.05) were observed in VWP, DO and CI between warm and cold regions in herd size 15-21 cows. Means±SD of reproductive efficacy were 54.32±21.27 and 38.20±19.30 % in productive and total cows, respectively, which were not significantly affected by climate and herd size. Unlike climate, herd size has no effect on reproductive performance indicators of small farms in Fars province and although these indicators are not ideal, but they are more desirable than the other reports from Iran.
Keywords: Reproduction, dairy cow, Smallholder farm, Climate, herd size -
طی ده سال گذشته، برخی از مناطق جهان با کاهش قابل توجه کلنی های زنبورعسل مواجه شده اند. در واقع تلفات زنبورعسل پدیده ای غیرعادی نیست، اما اخیرا در بسیاری از کشورهای جهان کاهش قابل توجهی در کلنی های زنبورعسل مشاهده شده است. مواردی از این نوع تلفات در ایالات متحده آمریکا، بسیاری از کشورهای اروپایی و خاورمیانه توجه بسیاری را به خود جلب کرده است که بیشتر به دلیل عدم وجود یک علت قابل شناسایی است. به دلیل رفتارهای اجتماعی متنوع زنبوران عسل، تعیین عوامل اصلی در ایجاد تلفات کلنی ها دشوار است. بعلاوه زنبوران عسل در فعالیت های روزمره خود با بسیاری از عوامل محیطی در ارتباط هستند و در معرض انبوهی از فعالیت های انسانی و عواقب آن قرار می گیرند. با این وجود، عوامل مختلفی در تلفات زنبور عسل در نظر گرفته شده است و تحقیقات اخیر برخی از مهمترین آنها را مشخص کرده است که شامل آفات و بیماری ها، مدیریت زنبورعسل، شیوه های زنبورداری و پرورش زنبورعسل، تغییر شرایط آب و هوایی، فعالیت های کشاورزی و استفاده از آفت کش می باشند. مطالعات جهانی، کنه وارا را به عنوان فاکتور اصلی تلفات کلنی زنبورعسل گزارش کرده است و بعد از آن Nosema ceranae با این مسیله ارتباط دارد. بدیهی است که عوامل زیادی بر تلفات کلنی های زنبور عسل در سطح جهان تاثیر می گذارند. افزایش نظارت و تحقیقات علمی باید روزنه جدیدی را در مورد عوامل دخیل در تلفات اخیر کلنی های زنبورعسل نشان دهد. بررسی حاضر بر عوامل اصلی که در افزایش تلفات کلنی های زنبورعسل تاثیر دارند، تمرکز دارد.
کلید واژگان: تلفات زنبورعسل, اختلال فروپاشی کلنی, کنه واروآ, بیماری های ویروسی, نوزما, فشارهای منفیOver the past ten years, some regions of the world have faced a significant decline in honey bee colonies. In fact, honey bee losses are not an unusual phenomenon, but recently, in many countries of the world, a significant decrease in bee colonies has been observed. Cases of this type of death in the United States of America, many European countries and the Middle East have attracted a lot of attention, mostly due to the lack of an identifiable cause. Due to the diverse social behavior of honey bees, it is difficult to determine the main factors in causing colony losses. In addition, honey bees are in contact with many environmental factors in their daily activities and they are exposed to a multitude of human activities and their consequences. However, various factors have been considered in bee losses and recent research has identified some of the most important of them, which include pests and diseases, bee management, beekeeping practices and bee breeding, climate change, agricultural activities, and pesticide use. Global studies have reported Varroa as the main factor in honey bee colony losses, followed by Nozma ceranae. It is clear that many factors influence honey bee colony losses worldwide. Increased monitoring and scientific research should shed new light on the factors involved in recent bee colony losses. The present review focuses on the main factors that influence the increase in bee colony losses.
Keywords: bee losses, colony collapse disorder, varroa mite, viral diseases, nosema, negative pressures -
در این پژوهش، اثر مکمل های پروبیوتیکی (پروتکسین® و مولتی بهسیل®) و آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین بر عملکرد، کیفیت تخم و لاشه، پاسخ ایمنی و اسیدیته محتویات روده کوچک بلدرچین ژاپنی تخم گذار از سن 7 تا 13 هفتگی، ارزیابی شد. تعداد 240 قطعه بلدرچین تخم گذار در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 10 قطعه پرنده در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره پایه، بدون افزودنی(شاهد منفی)، 2) جیره پایه+50 میلی گرم در کیلوگرم اکسی تتراسایکلین (شاهد مثبت)، 3 و 4) به ترتیب شامل جیره پایه+50 و100 میلی گرم در کیلوگرم پروبیوتیک مولتی بهسیل® و تیمارهای 5 و 6) به ترتیب شامل جیره پایه+50 و 100 میلی گرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسین® بودند. نتایج نشان دادند که جیره های حاوی پروبیوتیک مولتی بهسیل® و پروتکسین® در مقایسه با تیمار شاهد منفی، به ترتیب ضریب تبدیل غذایی (96/2 و 77/2 در برابر 05/3)، خوراک مصرفی (49/29 و 13/29 در برابر 56/30 گرم) و توده تخم تولیدی (47/10 و 66/10 در برابر 37/10 گرم) را بهبود دادند (05/0>P). استفاده از پروبیوتیک پروتکسین® هزینه خوراک مصرفی را به ازای یک کیلوگرم تخم بلدرچین در مقایسه با تیمار شاهد منفی کاهش داد (05/0>P). تیمار حاوی 100 میلی گرم در کیلوگرم پروبیوتیک پروتکسین® بیشترین ضخامت پوسته تخم را داشت (05/0>P). استفاده از پروبیوتیک تاثیر معنی داری بر پاسخ ایمنی و pH محتویات روده کوچک و روده کور بلدرچین های تخم گذار نداشت. به طور کلی، کاربرد پروبیوتیک در جیره بلدرچین های تخم گذار توانست با بهبود عملکرد و صفات کیفی تخم، تا حدودی توانایی رقابت با آنتی بیوتیک محرک رشد اکسی تتراسایکلین را نشان دهد.
کلید واژگان: پروبیوتیک, آنتی بیوتیک, عملکرد, صفات کیفی تخم, بلدرچین های تخم گذارIn this study, the effect of probiotic supplements (Protexin® (PR) and Multi Behsil® (MB)) and oxytetracycline antibiotic was evaluated on performance, egg and carcass quality, immune response and acidity of the small intestine contents of laying Japanese quails from 7 to 13 weeks of age. A total of 240 laying Japanese quails were used in a completely randomized design with 6 treatments, 4 replications and 10 birds in each replication. The experimental treatments included 1- basal diet without additive (negative control; NC), 2- basal diet+ 50 mg/kg Oxytetracycline (positive control; PC), 3 and 4 were basal diet+ 50 and 100 mg/kg of MB probiotic, and treatments 5 and 6 were basal diet+ 50 and 100 mg/kg PR probiotic, respectively. The results showed that the diets containing MB and PR probiotics improved feed conversion ratio (2.96 and 2.77 vs. 3.05), feed intake (29.49 and 29.13 vs. 30.56 gr) and egg mass (10.47 and 10.66 vs. 10.37 gr), respectively in comparison to NC treatment (P<0.05). The utilization of PR probiotics decreased the feed cost per each kilogram of egg when compared with NC treatment (P<0.05). The treatment containing 100 mg/kg PR probiotic had the maximum shell thickness (P<0.05). The utilization of probiotic had no significant effect on immune response and pH of small intestine and cecum contents of laying quails (P>0.05). Generally, the use of probiotic in the diet of laying quails was able to show the ability to compete with Oxytetracycline growth promoter antibiotic by improving performance and egg qualitative traits.
Keywords: Probiotic, Antibiotic, performance, egg qualitative traits, Laying quails -
این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر پروبیوتیک مولتی بهسیل، پروبیوتیک پروتکسین،آنتی بیوتیک تتراسایکلین و شکل خوراک (آردی و پلت) روی عملکرد، پاسخ ایمنی و فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی استفاده شد. در مجموع 960 جوجه یک روزه از هردو جنس سویه راس 308، به صورت تصادفی با هشت تیمار دارای چهار تکرارو 30 پرنده برای هر تکرار، در قالب طرح کاملا تصادفی و آزمایش فاکتوریل 4×2، انجام شد. فاکتورها شامل دو شکل خوراک (آردی و پلت) و چهار نوع افزودنی (فاقد افزودنی، پروبیوتیک مولتی بهسیل، پروبیوتیک پروتکسین و آنتی بیوتیک) بود. جوجه ها به صورت آزاد و به مدت 42 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که شکل خوراک بر خوراک مصرفی، اضافه وزن و ضریب تبدیل در دوره های مختلف رشد تاثیر معنی داری دارد (0/05<p). جیره های پلت در مقایسه با جیره های آردی تفاوت معنی داری در اضافه وزن، ضریب تبدیل و خوراک مصرفی را نشان دادند. جیره های مکمل شده با پروبیوتیک در مقایسه با شاهد، تاثیر معنی داری بر روی عملکرد جوجه های گوشتی نشان دادند (05/0>p). اثر متقابل بین شکل خوراک و افزودنی ها در هیچ یک از فراسنجه های ارزیابی شده، معنی دار نبود (0/05>p). مکمل های مختلف تاثیر معنی داری روی ایمینوگلوبولین M و کل سرم خون نشان داد (0/05<p) و بیشترین تاثیر متعلق به جوجه های تغذیه شده با پروبیوتیک مولتی بهسیل بود.افزودنی ها در اثرات تیمار، اصلی و متقابل، هیچ تاثیر معنی داری روی فراسنجه های خونی نداشتند (0/05<p). با توجه به تاثیرات مشابه این دوپروبیوتیک می توان بیان داشت که پروبیوتیک مولتی بهسیل توان جایگزینی با پروبیوتیک پروتوکسین و آنتی بیوتیک در جیره طیور را دارد.
کلید واژگان: آنتی بیوتیک, پروبیوتیک, تتراسایکلین, جوجه گوشتی, سیستم ایمنیThis study was conducted to evaluate the effect of multi behsil probiotic, protexin probiotic and Tetracycline supplements and feed form on performance, immune response and blood parameter of broiler chickens. A total of 960 1 day old unsexed broiler chicks (ROS 360) were randomly distributed with 4 replicates per treatment and 30 birds per replicate per cage in 2×4 factorial arrangement. The factors were two feed forms (mash and pellet) and four treatments were included control (basal diet), basal diet + Multibehsil probiotic, basal diet + Protexin probiotic and basal diet + Tetracycline. Diets were given adlibitumfrom one to 42 day of age. The result showed that the effect of feed form on feed intake, weight gain and feed conversion ratio (FCR) at different growth phases was significant (p<0.05) hence pelleted diet improve weight gain, FCR and increased feed intake compared to mash diet. Dietary supplements could significant improved broiler performance (p<0.05). Interactions between feed form and dietary supplements in the entire experiments was not significant (p>0.05). Dietary supplements had a significant effect on serum immunoglobulin M (IgM) and total (p<0.05). Multi behsil probiotic had the greatest effect.Additives did not significant effect on blood parameters in treatment, main and interaction effects (p>0.05). Considering the similar effects of these two types of probiotics, it can be recommended that Multi behsil probiotic have the ability to replace protexin probioticand Tetracycline in poultry diets.
Keywords: Antibiotic, Broiler, Immune system probiotic, Tetracycline -
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شکل فیزیکی خوراک و نوع پروبیوتیک بر عملکرد، خصوصیات لاشه و اسیدیته محتویات روده کوچک و سکوم جوجه های گوشتی (از سن 1 تا 42 روزگی) انجام شد. تعداد 720 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 از مخلوط دو جنس در 24 واحد آزمایش و 6 تیمار با 4 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. آزمایش به صورت چند عاملی 3×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با دو شکل خوراک (آردی و پلت) و سه حالت استفاده از پروبیوتیک (بدون پروبیوتیک، پروبیوتیک پروتکسین و پروبیوتیک مولتی بهسیل) اجرا شد. نتایج نشان داد جیره های پلت شده باعث افزایش معنی دار خوراک مصرفی، افزایش وزن جوجه ها و بهبود ضریب تبدیل غذایی در دوره های پرورشی آغازین، رشدی و کل دوره شدند (01/0>P). استفاده از پروتکسین در مقایسه با جیره بدون پروبیوتیک باعث افزایش معنی دار اضافه وزن (31/56 دربرابر 78/53 گرم/پرنده/روز) و بهبود ضریب تبدیل (61/1 در برابر 73/1) جوجه ها شد (05/0>P). در مقایسه با جیره بدون پروبیوتیک، کاربرد پروبیوتیک های پروتکسین و مولتی بهسیل در جیره باعث افزایش معنی دار درصد سینه به ترتیب (62/22 و 5/21 در برابر 63/20) و کاهش معنی دار pH دیودنوم (57/5 و 59/5 در برابر 83/5)، ژژنوم (95/5 و 92/5 در برابر 16/6) و ایلیوم (58/6 و 91/6 در برابر 98/6) شد (05/0>P). نتیجه نهایی این که کاربرد پروبیوتیک در خوراک های پلت شده منجر به بهبود عملکرد پرورشی جوجه های گوشتی در مقایسه با خوراک آردی شد. از این لحاظ پروبیوتیک پروتکسین در مقایسه با پروبیوتیک مولتی بهسیل راندمان بالاتری را نشان داد.
کلید واژگان: پروبیوتیک, عملکرد, اسیدیته محتویات روده, جوجه گوشتیThe aim of this study was to investigate the effect of physical form of the diet and the type of probiotic on performance, carcass characteristics and acidity of the small intestine and cecum contents of broilers (from 1 to 42 days of age). Seven hundred and twenty day old Ross broilers were randomly distributed to 24 experimental units and 6 dietary treatments (4 replicates with 30 birds in each). The completely randomized design with factorial arrangement 2×3 with two forms of feed (mash and pellet) and three modes of using probiotic (without probiotic, probiotics Protoxin and Multi Behsil) were used. The results showed that pelleting diets resulted in greater feed intake (FI), weight gain (WG) and improved feed conversion ratio (FCR) during starter, grower and overall period (p < 0.01). The use of Protexin compared to the absence of probiotics resulted in a significant increase in WG (56.31 vs. 53.78 g/bird/day) and improved FCR (1.61 vs. 1.73) (p < 0.05). The use of probiotic supplementation in the diet caused a significant increase in the breast percentage (22.62 and 21.5 vs. 20.63) and decrease in the pH of duodenum (5.57 and 5.59 vs. 5.83), jejunum (5.95 and 5.92 vs. 6.16) and ileum (6.58 and 6.91 vs. 6.98), respectively (p < 0.05). Based on the results of this study, it can be concluded that the use of probiotic in pellet diets has led to improved breeding performance of broiler chickens compared to mash form diet. In this regard, Protexin compared to the Multi Behsil probiotic showed higher efficacy.
Keywords: Probiotic, performance, Intestinal Acidity, Broiler Chickens -
چکیده این پژوهش با هدف بررسی اثر افزودن پودر برگ زیتون و دانه گشنیز در جیره بر عملکرد، ریخت شناسی روده و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه های گوشتی انجام شد. برای این منظور 720 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب 500 (مخلوط دو جنس) در 36 واحد آزمایشی با 12 گروه آزمایشی در 3 تکرار 20 قطعه ای توزیع شدند. این آزمایش به صورت فاکتوریل 3×4 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار سطح پودر برگ زیتون (صفر، 2، 5/2 و 3 درصد) و سه سطح پودر دانه گشنیز (صفر، 3/0 و 6/0 درصد) انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف همزمان برگ زیتون و دانه گشنیز تاثیر معنی داری بر عملکرد جوجه ها نداشت. جوجه هایی که برگ زیتون همراه با دانه گشنیز دریافت کردند به طور معنی داری طول، عرض، عمق کریپت و سطح پرز روده بزرگتری نسبت به گروه های کنترل داشتند. گروه هایی که همزمان از برگ زیتون و دانه گشنیز استفاده کرده بودند، قابلیت هضم پروتئین و چربی بالاتری نشان دادند. بر اساس نتایج این پژوهش، هرچند که استفاده از دانه گشنیز و برگ زیتون به صورت توام اثر معنی داری بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی نداشت، اما با توجه به بهبود شاخص های ریخت شناسی روده کوچک و افزایش قابلیت هضم چربی و پروتئین استفاده توام این دو گیاه دارویی قابل توصیه می باشد.
کلید واژگان: برگ زیتون, جوجه گوشتی, دانه گشنیز, ریخت شناسی روده, قابلیت هضمAbstract This study was conducted to investigate the effect of adding olive leaf (OL) and coriander seeds (CS) powder to the diet on performance, jejunum morphology and nutrient digestibility of broiler chickens. Seven hundred and twenty Cobb 500 broilers (mixed sex) were randomly distributed to 36 experimental units and 12 dietary treatments (3 replicates with 20 birds in each). The completely randomized design with factorial arrangement 4×3 with 4 levels of OL (0, 2, 2.5 and 3 percent of diet) and 3 levels of CS (0, 0.3 and 0.6 percent of diet) were used. The results showed that the simultaneous consumption of olive leaf and coriander seeds did not have a significant effect on the performance of broilers.. Broilers that received OL with CS had significantly higher crypt depth, villus length, width and surface area than control treatments. Broilers that used OL and CS simultaneously showed higher digestibility of protein and fat. According to the results of this study, although the use of OL and CS did not have a significant effect on weight gain, feed intake and FCR, may be recommended for improvement of small intestinal morphology indices and increased digestibility of lipid and protein.
Keywords: Broiler, Coriander seed, Digestibility, Intestinal morphology, olive leaf -
این پژوهش به منظور بررسی اثرات پودر دانه ی گشنیز و آلفا-توکوفریل استات بر پاسخ سیستم ایمنی، شاخص های آنتی اکسیدانی و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه سویه ی کاب 500 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع و تا سن 42 روزگی نگهداری شدند. تیمارها شامل، تغذیه شده با جیره ی پایه بدون افزودنی (کنترل منفی)، جیره ی پایه حاوی 250 میلی گرم در کیلوگرم آلفا-توکوفریل استات (کنترل مثبت) و جیره های پایه حاوی 3/0 و 6/0 درصد پودر دانه ی گشنیز بودند. در سنین 35 و 42 روزگی، دو پرنده از هر تیمار انتخاب شدند و از نظر پاسخ سیستم ایمنی همورال مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان مالون دی آلدیید (MDA)، آنزیم های آنتی اکسیدانی پلاسما، تری گلیسیرید، کلسترول، HDL، LDL و VLDL در 42 روزگی اندازه گیری شدند. عیار آنتی بادی تام و ایمنوگلوبولین M در پاسخ اولیه به تزریق SRBC در تیمارهایی که دانه ی گشنیز و آلفا-توکوفریل استات مصرف کرده بودند نسبت به گروه کنترل منفی بالاتر بود اما در پاسخ ثانویه تفاوت معنی داری در بین گروه ها مشاهده نشد. استفاده از پودر دانه ی گشنیز منجر به افزایش معنی دار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسیددیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش مالون دی آلدیید پلاسمای خون جوجه های گوشتی شد. مقدار تری گلیسرید و کلسترول سرم خون در گروه های تغذیه شده با پودر دانه ی گشنیز و آلفا- توکوفریل استات به طور معنی داری کم تر از گروه کنترل منفی بود. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از سطوح 3/0 و 6/0 درصد دانه ی گشنیز در جیره ی جوجه ی گوشتی سبب تقویت سیستم ایمنی، کاهش اکسیداسیون و تعادل فراسنجه های خونی می شود.
کلید واژگان: دانه گشنیز, آلفا-توکوفریل استات, فراسنجه های خونی, شاخص های آنتی اکسیدانی, جوجه گوشتیThis study was conducted to investigate the effects of dietary inclusion of coriander seed and α-tocopheryl acetate on the immunological response, blood, and antioxidant parameters of broiler chickens. Two hundred forty-one-day old chicks (Cobb 500) were randomly assigned to four treatments arranged in a completely randomized design with three replicates and 20 chicks per each group and kept for 42 days. Dietary treatments included a basal diet without additive (negative control), basal diet containing 250 mg/kg alpha-tocopheryl acetate (positive control), and basal diets containing 0.3 and 0.6% coriander powder. In the days of 35 and 42 days old, two birds were selected from each treatment and evaluated for humoral Immune Response. The levels of malondialdehyde (MDA), plasma antioxidants, triglycerides, cholesterol, HDL, LDL, and VLDL were measured at 42 days of age. Serum levels of triglyceride and cholesterol were significantly lower in coriander and α-tocopheryl acetate treatments than the negative control. The use of coriander seed increased the activity of antioxidant enzymes, superoxide dismutase, and glutathione peroxidase, as well as reduced the serum concentration of malondialdehyde in broiler chickens. Both the total antibody and immunoglobulin M titers were higher in the primary immune response to SRBC injection in coriander seeds and α-tocopheryl acetate treatments compared to the negative control group. However, no significant difference in secondary immune response was observed among all study groups. The results of this study showed that the use of 0.3 and 0.6% coriander seeds in broiler chicken diet improves the immune system, reduces oxidation and balances of blood parameters.
Keywords: Coriander seeds, α-tocopheryl acetate, blood parameters, Antioxidation indexes, broiler chickens -
چکیده این پژوهش با هدف بررسی عملکرد مرغ های بومی اصلاح شده نسل 22 استان فارس در شرایط روستایی، در دو اقلیم گرم و سرد انجام شد. برای این منظور در هر اقلیم 2 شهرستان، در هر شهرستان 3 روستا و در هر روستا 4 خانواده روستایی به مدت 72 هفته تحت پوشش قرار گرفتند و به هر خانواده روستایی 21 قطعه نیمچه 45 روزه تحویل داده شد. در طول دوره تحقیق، میزان تولید تخم مرغ روزانه و میزان تلفات ثبت شد. میانگین وزن زنده نیمچه ها در سنین 8، 12، 24، 48 و72 هفتگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در طول دوره آزمایش، مرغ ها در اقلیم گرم تولید بالاتری نسبت به اقلیم سرد داشتند (P<0/01). میانگین تولید توده ای تخم مرغ در ماه هایی که مصادف با فصل سرما بود و همچنین در کل دوره، در اقلیم سرد (شهرستان های سپیدان و دشت ارژن) به طور معنی داری نسبت به اقلیم گرم (شهرستان های داراب و زرین دشت) پایین تر بود (P<0/01). میانگین وزن زنده مرغ ها در دشت ارژن نسبت به سایر شهرستان ها بطور معنی داری کمتر بود (P<0/05) ولی بین دو اقلیم تفاوتی مشاهده نشد. در پایان دوره درصد ماندگاری مرغ ها در اقلیم گرم به طور معنی-داری نسبت به اقلیم سرد بیشتر بود (P<0/01). میانگین درصد تلفات کل استان در کل دوره نسبتا بالا بود (46 درصد). بیشترین علت تلفات مبتلا شدن به بیماری بود. در این نسل درصد تلفات مرغان بومی در ایستگاه تا 72 هفتگی، 14/8 درصد گزارش شد.
کلید واژگان: استان فارس, ماندگاری, مرغ بومی, مناطق روستاییAbstract This research was conducted with the aim of evaluating the performance of Twenty-second generation improved indigenous hens in rural areas of Fars province in two hot and cold climates. For this purpose, two counties per climatic region, 3 villages per county and 4 families per each village were covered for a period of 72 weeks. Each family received twenty one 45-day old chickens. During the experiment period, mortality and egg production were recorded daily. Live body weight mean of hens was measured at 8, 12, 24, 48 and 72 weeks of age. The results showed that chickens raised in hot climate produced more eggs than those in cold climate during the experiment (P<0.01). Average egg mass in months and in entire experimental period, was significantly lower (P<0.01) in cold climate (Dasht Arjan and Sepidan Counties) than hot climate (Darab and Zarindasht Counties). Average live body weight was significantly lower in Dasht Arjan compared to other Counties at 72 weeks of age (P<0.05), but no significant difference observed between climates. Durability percentage in hot climate was significantly higher that cold climate during the experimental period (P<0.01). The mortality rate in indigenous hens was relatively high (%46). The cause of most mortality was disease. The mortality rate in this generation of indigenous hens at the station for up to 72 weeks, 14.8 percent was reported.
Keywords: durability, Fars province, Indigenous hens, rural areas -
در این پژوهش اثر افزودن دانه گشنیز و آلفا-توکوفریل استات به جیره جوجه های گوشتی بر عملکرد، ریخت شناسی روده کوچک و قابلیت هضم مواد مغذی از سن 1 تا 42 روزگی بررسی شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه کاب500 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 3 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. تیمارها شامل، کنترل منفی (جیره پایه ذرت- سویا بدون افزودنی خوراکی) ، کنترل مثبت (جیره پایه همراه با 250 میلی گرم در کیلوگرم آلفا-توکوفریل استات) و گروه های آزمایشی سوم و چهارم به ترتیب دارای جیره پایه همراه با 3/0 یا 6/0 درصد دانه گشنیز بودند. بر اساس نتایج حاصله جوجه های تغذیه شده با تیمار دانه گشنیز در مقایسه با گروه های کنترل تفاوت معنی داری در میانگین افزایش وزن روزانه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی نداشتند. عمق کریپت و سطح جذبی پرزها در جوجه-های تغذیه شده با جیره حاوی 6/0 درصد دانه گشنیز نسبت به گروه کنترل منفی به طور معنی داری افزایش یافت (به ترتیب 011/0±22/0 و 009/0±66/0 در مقابل 004/0±21/0 و 012/0±60/0 میلی متر و میلی متر مربع). افزودن 6/0 درصد دانه گشنیز در جیره باعث افزایش معنی دار قابلیت هضم پروتئین (به مقدار99/3 درصد) و چربی (به مقدار33/4 درصد) در مقایسه با تیمار کنترل منفی شد. در کل با توجه به نتایج این تحقیق، افزودن دانه گشنیز در سطح 6/0 درصد در جیره جوجه های گوشتی، به دلیل بهبود شاخص های ریخت شناسی روده کوچک و افزایش قابلیت هضم چربی و پروتئین پیشنهاد می شود.کلید واژگان: آلفا-توکوفریل استات, جوجه گوشتی, دانه گشنیز, ریخت شناسی روده, عملکردA trial was conducted to investigate the effects of dietary Coriander seed (CS) and α-tocopheryl acetate on growth performance, small intestinal morphology and nutrient digestibility in broiler chickens from 1 to 42 days of age .Two hundred forty one-old day chicks (Cobb 500) were randomly assigned to four treatments arranged in a completely randomized design with three replicates and 20 chicks per replicate. Dietary treatments included a negative control (NC) (maize-soybean diet without food additive), positive control (PC) (basal diet with 250 mg of α-tocopheryl acetate/kg), the third and fourth experimental groups basal diet were supplemented with 0.3 or 0.6 percent of CS/kg. According to the results, chickens were fed CS in comparison with control groups has not significant differences in average daily gain, feed intake and FCR. Crypt depth and surface area in absorptive villi segment in chicken fed with 0.6% CS significantly increased compared to NC group (0.22±0.011 and 0.66±0.009 versus 0.21±0.004 and 0.60±0.012 mm and mm2, respectively). Dietary supplementation of 0.6% CS significantly increased the digestibility of protein (3.99%) and fat (4.33%) compared to NC treatment. In conclusion, using of CS at the level of 0.6% in the diet of broiler chickens could be advisable due to its positive effects on dietary fat digestibility, growth performance and small intestinal morphology.Keywords: ?-tocopheryle acetate, Broiler chicken, Coriander seed, Intestinal morphology, performance
-
در این پژوهش، امکان استفاده از دانه تریتیکاله (رقم ET-82-15) در جیره جوجه های گوشتی، با و یا بدون افزودن مکمل آنزیمی، در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. در آزمایش اول، تریتیکاله در سه تیمار (تیمار 1: 100 درصد غله جیره از دانه ذرت، تیمار 2: 100 درصد غله جیره از دانه تریتیکاله بدون آنزیم و تیمار 3: 100 درصد غله جیره از دانه تریتیکاله با آنزیم) با سه تکرار به مدت 49 روز و در آزمایش دوم تریتیکاله در سه تیمار (تیمار 1: 100 درصد غله جیره از دانه ذرت، تیمار 2: 50 درصد از کل جیره با دانه تریتیکاله و تیمار 3: 100 درصد غله جیره از دانه تریتیکاله) با چهار تکرار و به مدت شش هفته در جیره جوجه های گوشتی مورد استفاده قرار گرفت. در آزمایش اول، تفاوت وزن زنده پایانی، افزایش وزن، خوراک مصرفی، درصد لاشه و سینه، گرانروی مواد هضمی و pH ژژونوم و سنگدان بین تیمار ها معنی دار بود (05/0P<). در آزمایش دوم، تفاوت وزن زنده پایانی، افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و درصد ران معنی دار بود (05/0P<)، ولی درصد لاشه، سینه و چربی شکمی معنی دار نبود. تامین 100 درصد غله جیره از دانه تریتیکاله سبب کاهش عملکرد تولیدی در جوجه های گوشتی شد (05/0P<). می توان نتیجه گرفت که تامین 50 درصد از کل جیره با دانه تریتیکاله (رقم ET-82-15) برای پرورش جوجه های گوشتی قابل توصیه استکلید واژگان: تریتیکاله, جوجه گوشتی, عملکرد, ویژگی های لاشهThe possibility of using triticale grain (cv. ET-82-15) in the ration of broiler chickens with or without adding enzyme supplement was investigated in this study. Two experiments were carried out in the form of completely randomized design. In the first experiment, three treatments of triticale grains with three replicates were used for a period of seven weeks including 1) corn, 2) triticale without enzyme and 3) triticale with enzyme all as 100 percent of cereal in the ration. In the second experiment, three treatments of triticale with four replicates were used for a period of six weeks including 1) corn as 100 percent of cereal in the ration, 2) triticale as 50 percent of the ration and 3) triticale as 100 percent of cereal in the ration. In the first experiment, the difference in the final weight, body weight gain, feed intake, percentage of carcass and breast, viscosity and pH of jejunum and pH of gizzard among treatments were significant (PKeywords: Triticale, Broilers, Performance, Carcass characteristics
-
این آزمایش با هدف تعیین کارآمدترین روش همزمان سازی فحلی برای تلقیح مصنوعی بزهای ترکی-قشقایی خارج از فصل تولیدمثلی انجام گردید. تیمارهای آزمایشی به صورت: 1) گذاشتن سیدر حاوی 3/0 گرم پروژسترون در واژن به مدت 16 روز 2) گذاشتن سیدر به همراه تزریق eCG در زمان خروج 3) گذاشتن اسفنج حاوی40 میلی گرم فلوجستون استات در واژن به مدت 16 روز 4) گذاشتن اسفنج به همراه تزریق eCG در زمان خروج 5) کاشتن ایمپلانت حاوی 5/1 میلی گرم نورجستومیت در گوش به مدت 10 روز و تزریق داخل ماهیچه ای 5/1 میلی گرم نورجستومت و 5/2 میلی گرم استرادیول والرات در زمان کاشت 6) کاشتن ایمپلانت به همراه تزریق eCG در زمان خروج 7) دو تزریق داخل ماهیچه ای 10 میلی گرم پروستاگلاندین طبیعی (PGF2α) با فاصله 10 روز 8) دو تزریق پروستاگلاندین به همراه تزریق eCG در روز دهم طراحی گردید. تلقیح مصنوعی 48 ساعت پس از خاتمه تیمارها انجام شد. مقدار eCG مصرفی برای هر راس دام 400 واحد بین المللی بود و در تیمارهای پروژستاژن تاثیری بر درصد فحلی نسبت به تیمارهای مشابه نداشت، اما درصد باروری، زایش، فکاندیتی و پرولیفیکسی را به طور معنی داری افزایش داد (0/05>p). کمترین میزان فحلی در زمان استفاده از دو تزریق پروستاگلاندین بدون eCG مشاهده شد. درصد فحلی در تیمار ایمپلانت به شکل معنی داری پایین تر از تیمارهای سیدر و اسفنج با eCG بود (0/05>p). با توجه به شاخص ها و سهولت انجام کار، شاید بتوان استفاده از سیدر به مدت 16 روز به همراه eCG برای همزمان سازی فحلی در اکوتیپ ترکی قشقایی در منطقه شیراز را توصیه کرد.کلید واژگان: همزمان سازی فحلی, تلقیح مصنوعی, بز ترکی, قشقایی, استان فارسThis study was done to determine the most efficient estrus synchronization method for fixed timed artificial insemination of Torki-ghashghaie does during the non-breeding season. Treatment groups were: 1) CIDR; the animals were treated with intravaginal devices impregnated with 0.3 g of progesterone for 16 days. 2) Treatment 1 and IM injection of 400 IU eCG in CIDR removal. 3) Sponge; the does were treated with sponge impregnated with 40 mg flugestone acetate for 16 days. 4) Treatment 3 and IM injection of 400 IU eCG in sponge removal. 5) Implant; 1.5 mg norgestomet implant was inserted in subcutaneous ear for 10 days and injected IM with 1.5 mg norgestomet and 2.5 mg estradiul valerate in first day. 6) Treatment 5 and IM injection of 400 IU eCG in implant removal. 7) Two IM injection of 10 mg PGF2α eCG with 10 days interval and 8) Treatment 7 and IM injection of 400 IU eCG in tenth day. The injection of eCG was not effective on estrus response in progestagens base treatments, but increased significantly (pKeywords: Estrous synchronization, artificial insemination, Torki, ghashghaie doe, Fars province
-
نشریه تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک، سال سی و یکم شماره 1 (پیاپی 118، بهار 1397)، صص 133 -143این پژوهش به منظور بررسی اثرات هم کوشی عصاره برگ زیتون و روغن کنجد به عنوان منابع آنتی اکسیدان طبیعی در جیره بر بافت شناسی ژژونوم، برخی فراسنجه های خونی و پاسخ های ایمونولوژیک جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی دوره ای انجام شد. تعداد 300 قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس 308 در شش تیمار با پنج تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملا تصادفی با سه غلظت عصاره برگ زیتون (صفر، 200 و 400 میلی گرم در کیلوگرم) و دو نوع روغن گیاهی (روغن خام ذرت و کنجد) انجام شد. تنش گرمایی (1±33 درجه سانتی گراد) به مدت هشت ساعت از سن 29 تا 42 روزگی اعمال شد. جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی روغن خام ذرت و عصاره برگ زیتون تا سطح 200 میلی گرم در کیلوگرم جیره، بلندترین طول پرزهای ناحیه ژژونوم (1699 میکرومتر) و بیشترین واکنش ازدیاد حساسیت پوستی را داشتند (05/0>P). کاربرد عصاره برگ زیتون در جیره غلظت کلسترول، تری گلیسرید و اسید اوریک سرم خون را کاهش و فعالیت آنزیم ALP سرم را به طور معنی داری افزایش داد (05/0>P). نتیجه نهایی این که کاربرد عصاره برگ زیتون تا غلظت 200 میلی گرم در جیره ممکن است با افزودن ترکیبات آنتی اکسیدانی با منشاء گیاهی منجر به افزایش طول پرز، تعادل فراسنجه های خونی، تقویت سیستم ایمنی پرنده و در نتیجه کاهش اثرات منفی تنش گرمایی در جوجه های گوشتی شود.کلید واژگان: عصاره برگ زیتون, روغن کنجد, بافت شناسی ژژونوم, فراسنجه های خونی, تنش گرماییThis study was designed to investigate the synergic effects of adding sesame oil (SEO) and olive leaf extract (OLE) as sources of natural antioxidants to the diet on the histology of the jejunum, some blood parameters and immunological responses of broilers under heat stress. Three hundred Ross male broilers were randomly distributed into 30 experimental units and 6 dietary treatments (5 replicates with 10 birds in each). The completely randomized design with factorial arrangement 3×2 with 3 levels of OLE (0, 200 and 400 mg/kg of diet) and 2 types of vegetable oil (crude corn oil (CRO) and SEO) were used. Broilers were exposed to heat stress (33±1°C) for 8 h from 29 to 42 days. Chicks fed with diet containing CRO and supplemented with 200 mg/kg OLE had the highest jejunum villi length (1699 µm) and cutaneous basophil hypersensitivity (CBH) response (0.37mm). The usage of OLP in the diet significantly decreased the serum concentrations of cholesterol, triglyceride and uric acid and increased serum alkaline phosphatase (ALP) activity. These results indicated that the use of OLE up to level of 200 mg by increasing antioxidant compounds in the diet may lead to an increased villus height and balance of blood parameters and thus reduce the negative effects of heat stress in broiler chickens.Keywords: Olive leave extract, Sesame oil, Histology of jejunum, Blood metabolites, Heat stress
-
در این پژوهش امکان گنجاندن سطوح مختلف دو رقم دانه تریتیکاله به جای ذرت در جیره و تاثیر آن بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با دو رقم دانه تریتیکاله (رقم 1،ET-79-17 و رقم 2، ET-82-15) و گنجاندن سه سطح دانه تریتیکاله (20، 40 و 60 درصد) در ترکیب جیره و یک تیمار اضافی شاهد انجام شد. در هر تیمار 5 تکرار و برای هر تکرار 24 قطعه جوجه در نظر گرفته شد. عملکرد جوجه ها در یک دوره 42 روزه اندازه گیری شده و در پایان دوره آزمایشی، 10 جوجه از هر تیمار برای بررسی ویژگی های لاشه، کشتار شدند. مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و وزن زنده پایانی در تیمارهای حاوی 60 درصد جایگزینی ذرت با تریتیکاله نسبت به تیمار شاهد و دیگر تیمارها کاهش معنی داری نشان دادند. جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 60 درصد دانه تریتیکاله بیشترین مقدار ویسکوزیته محتویات روده را داشتند. ضریب تبدیل غذایی در بین تیمارها اختلاف معنی داری را نشان نداد. درصد ران، درصد سینه، درصد لاشه و درصد چربی محوطه شکمی در تیمارها اختلاف معنی داری نشان ندادند. نتایج نشان داد که هر یک از ارقام تریتیکاله مورد آزمایش را می توان بدون کاهش در عملکرد، تا 40 درصد جایگزین ذرت در جیره جوجه های گوشتی کرد. رقم تریتیکاله تاثیر معنی داری بر هیچ یک از پارامترهای اندازه گیری شده نداشت.کلید واژگان: تریتیکاله, جوجه گوشتی, رقم, عملکرد, ویژگی های لاشهIn this experiment, possibility of substitution of corn with two triticale cultivars (Cultivar 1; ET-79-17 and Cultivar 2; ET-82-15) in ration and its effect on performance and carcass characteristics of broiler chickens were investigated. Experiment were conducted in completely randomized design in a 2×3 factorial arrangement with two triticale cultivar and inclusion three levels (20, 40 and 60 percent) of each triticale cultivar with one control treatment. There were five replicates per each treatment and 24 chickens in each replicate. The performance of chickens was measured for a 42 days period and 10 chickens per each experimental treatment were slaughtered to evaluate of carcass characteristics at the end of experiment period. Feed consumption, average daily gain (ADG) and final live weight in treatment with 60% substitution of corn with triticale were significantly different with control and other treatments. Chicks fed with diet containing 60 percent triticale had the highest intestinal viscosity. There was no significant difference in feed conversion ratio (FCR) among treatments. The percent of thigh, breast¡ carcass and abdominal fat were not significantly different among treatment. The results indicated that both examined triticale cultivars may be replaced with corn in the broiler chickens diet at levels up to 40% without negative impact on performance. A verity of triticale was no significant effect on the parameters those were measured.Keywords: Broiler, Carcass characteristics, Performance, Triticale, Variety
-
تاثیر افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی بر عملکرد تولیدی، خصوصیات لاشه، برخی فراسنجه های خونی، ریخت شناسی روده کوچک و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه های گوشتی با استفاده از تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه کاب500 در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز مطالعه شد. جیره های آزمایشی شامل: جیره ذرت-سویا (شاهد منفی)، جیره پایه به همراه 250 میلی گرم درکیلوگرم آلفا توکوفریل استات (شاهد مثبت) و سه جیره به صورت جیره پایه با دو، 5/2 و سه درصد پودر برگ زیتون بودند. نتایج نشان داد افزایش وزن در گروه های دریافت کننده پودر برگ زیتون در کل دوره آزمایش کاهش معنی داری نسبت به گروه شاهد مثبت داشت (05/0>P). خوراک مصرفی در کل دوره کاهش معنی داری در گروه سه درصد پودر برگ زیتون در مقایسه با شاهد مثبت داشت (05/0>P). ضریب تبدیل غذایی در گروه های دریافت کننده پودر برگ زیتون در دوره آغازین، افزایش معنی داری نسبت به تیمارشاهد منفی و مثبت داشت (05/0>P). افزودن سطوح مختلف پودر برگ زیتون به جیره، طول پرز، عمق کریپت و سطح پرز را در مقایسه با گروه شاهد منفی یا مثبت بطور معنی داری افزایش داد (05/0>P). کاهش معنی داری در غلظت سرمی تری گلیسریدها، کلسترول و لیپوپروتئین با دانسیته پایین در تیمارهای پودر برگ زیتون در مقایسه با گروه شاهد منفی یا مثبت مشاهده شد (05/0>P). براساس نتایج حاصل افزودن پودر برگ زیتون تا سطح دو درصد جیره جوجه های گوشتی به دلیل کاهش چربی خون و بهبود ریخت شناسی روده قابل توصیه می باشد.کلید واژگان: افزایش وزن, برگ زیتون, پرز روده, جوجه گوشتی, چربی خون, ضریب تبدیل غذاییThe effects of different dietary levels of olive leaf powder (OLP) as a natural antioxidant on growth performance, carcass traits, some blood parameters, small intestinal morphology and feed digestibility in broiler using a total of 300 one-day-old Cobb500 broilers were studied in a completely randomized design with 5 treatments, 3 replicates and 20 chicks for each replicate, up to 42d. The experimental diets included: corn-soybean meal basal diet (negative control), basal diet supplemented with 250 mg/kg of alpha-Tocopheryl acetate (positive control) and three basal diets containing 2, 2.5 and 3 percent OLP. The results showed that during total experimental period (1-42d), weight gain was decreased (PKeywords: Blood lipids, Broiler, Feed Conversion ratio, Intestine villi, Olive leaf, weight gain
-
این آزمایش به منظور بررسی اثرات 1-25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول [1، 25 (OH)2 D3] (کلسیتریول) و عصاره هیدرو الکلی ریشه گیاه دارویی بوزیدان (Withania somnifera) بر پاسخ ایمنی و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی انجام شد. تیمارها در قالب فاکتوریل (2×3×2) شامل جیره کنترل مثبت با سطح کافی کلسیم و کنترل منفی (کاهش 30 درصدی سطح کلسیم)، 3 سطح عصاره بوزیدان (صفر، 75 و150 میلی گرم در کیلوگرم جیره) و 2 سطح 1-25 دی هیدروکسی کوله کلسیفرول (صفر و 5/0 میکروگرم در کیلوگرم جیره) بود. تعداد600 قطعه جوجه گوشتی یک روزه راس 308 به صورت تصادفی در 60 عدد پن و 10 پرنده در هر کدام توزیع گردید. هر تیمار دارای 5 تکرار (50 پرنده در هر تیمار) بود. جیره های آزمایشی به طور نا محدود در اختیار جوجه ها از 1 تا 42 روزگی قرار گرفت. برای بررسی ایمنی هومورال از تست SRBC استفاده گردید. لذا دو تزریق در روزهای 25 و 32 دوره آزمایش برای تعیین پاسخ آنتی بادی اولیه و ثانویه انجام شد. در 21 و 42 روزگی یک پرنده از هر تکرار کشتار و وزن اندام های لنفاوی اندازه گیری و 5/1 سانتی متر از بافت ژژونوم به منظور تعیین خصوصیات ریخت شناسی جدا گردید. آزمایشات پاسخ ایمنی هومورال نشان داد که کاهش 30 درصدی سطح کلسیم جیره باعث کاهش تیتر آنتی بادی کل می گردد. عصاره هیدروالکلی ریشه بوزیدان در سطح 150 میلیگرم فقط باعث افزایش تیتر ایمونوگلوبولین G در تست اولیه گردید. هیچ گونه اثرات اصلی از تیمارهای آزمایشی بر وزن اندام های لنفاوی مشاهده نگردید. اطلاعات ریخت شناسی روده نشان داد که مکمل سازی کلسیتریول در جیره باعث کاهش طول پرز در 21 روزگی و کاهش عرض آن در 42 روزگی می گردد. کاهش 30 درصدی سطح کلسیم جیره منجر به کاهش عمق کریپت در مقایسه با گروه کنترل مثبت گردید. این آزمایشات نشان داد که کاهش سطح کلسیم جیره باعث کاهش پاسخ ایمنی هومورال می گردد. مکمل سازی عصاره بوزیدان در جیره های آزمایشی تاثیری بر خصوصیات پرز نداشت.کلید واژگان: بوزیدان, پاسخ ایمنی, جوجه گوشتی, ریخت شناسی روده, کلسیتریولIntroduction1, 25-dihydroxycholecalciferol [1, 25 (OH)2 D3], the major biologically active metabolite of vitamin D3 is produced by two sequential hydroxylation reactions. The first hydroxylation occurred when vitamin D3 is transported to the liver, forming 25-hydroxycholecalciferol [25-(OH) D3] and the second in the kidney, by the enzyme 1-alpha-hydroxylase (VD3 1 hydroxylase) forming 1, 25 (OH)2 D3. Vitamin D3 may have a role in regulating the morphological and functional development of intestinal villus mucosa. Calcium ions have an essential role function in activation and maturation of lymphocytes. Previous studies have demonstrated that the intracellular concentration of free Ca2 increases in several types of cells during stress. For example, acute restraint stress enhances Ca2 mobilization in lymphocytes from mice. In addition, Ca2 ions are essential for production of interleukin-2 by T cells (22). Withania somnifera (WS) is an annual herb and a rich source of bioactive compounds. Several pharmacological activities of the plant have been attributed to its roots. Oral administration of root extract of WS at 10, 30 and 300 mg/kg body weight for 15 days stimulated B and T cells proliferation, induced type 1 immunity, increased the activity of machrophage and levels of immunoglobulin which indicated the potent role of extract on humoral and cellular immunity. The present study aimed to evaluate the main effects and interaction of calcitriol and WS root extract in either low or adequate Ca diets on immune response and small intestinal morphology of broiler chickens.
Material andMethodsSix hundred male day old Ross 308 broilers obtained from a commercial hatchery, and reared in 60 floor pens with wood shavings litter at a stocking rate of 10 birds per pen (1×1 m). Feed and water were provided ad libitum throughout the 6wk experimental period. The experimental design was a 2×3×2 factorial comprising of two dietary concentration of Ca (negative and positive control), three concentrations of WS root extract (0, 75 and 150 mg/kg diet), two concentrations of 1, 25 (OH)2 D3 (0 and 0.5 g/kg diet). SRBC test was used to measure humoral immunity response. So, at 25 and 32 days of age chicks were injected to evaluate the primary and secondary antibody response. On d 21 and 42, one bird per replicate was killed to determine small intestinal morphology and lymphoid organ weights. Sample sections (2.5 cm in length) were taken from the middle region of the jejunum. The tissues were stained for measurement of villus length, villus width, crypth depth and thickness of muscle layer. The General Linear Models of SAS were used to analyse all the data.Results And DiscussionThe results of humoral immune response showed that reduction of dietary Ca level by 30% resulted to depression of immunoglobulin M and total antibody levels. Supplementation of WS at 150 mg/kg significantly improved the level of immunoglobulin G only in primary test. Calcium ions have an essential role function in activation and maturation of lymphocytes (10). Previous studies have demonstrated that the intracellular concentration of free Ca2 increases in several types of cells during stress. For example, acute restraint stress enhances Ca2 mobilization in lymphocytes from mice. In addition, Ca2 ions are essential for production of interleukin-2 by T cells. It was found that supplementation of calcitriol resulted in shorter villus length at 21 d and shorter villus width at 42 day of age, respectively. Reduction of dietary Ca level by 30% resulted to shorter crypth depth compared to positive control diet. A researcher reported that supplementation of 25-OH-D3 decreased the length and weight of small intestine. The duodenal putrescine content was enhanced in parallel with the increase in intestinal calcium absorption, suggesting that polyamines, in particular putrescine, may be involved somehow in the intestinal calcium transport mechanism. The aliphatic polyamines, putrescine, spermidine, and spermine, are considered to be essential cell constituents that play an important role in modulating cell proliferation and differentiation.ConclusionThe results of humoral immune response showed that decreasing of dietary Ca level to 30% resulted to reduction of total antibody response. The findings showed that supplementation of calcitriol did not exert beneficial effects on intestine morphology. Supplementation of WS root extract did not affect intestine characteristics.Keywords: Broiler chicken, Calcitriol, Immune response, Intestine morphology, Withania somnifera -
در این پژوهش، اثرات هم کوشی افزودن عصاره برگ زیتون و روغن کنجد به عنوان منابع آنتی اکسیدان طبیعی در جیره بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و وضعیت آنتی اکسیدانی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد 300 قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 در 6 تیمار با 5 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملا تصادفی با سه سطح عصاره برگ زیتون (0، 200 و 400 میلی گرم) و دو نوع روغن گیاهی (روغن خام ذرت و کنجد) انجام شد. جیره های آزمایشی شامل: جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا حاوی روغن خام ذرت و فاقد عصاره برگ زیتون، جیره پایه حاوی روغن کنجد و فاقد عصاره برگ زیتون، جیره پایه حاوی روغن خام ذرت و 200 میلی گرم در کیلوگرم عصاره برگ زیتون، جیره پایه حاوی روغن کنجد و 200 میلی گرم در کیلوگرم عصاره برگ زیتون، جیره پایه حاوی روغن خام ذرت و 400 میلی گرم در کیلوگرم عصاره برگ زیتون، جیره پایه حاوی روغن کنجد و 400 میلی گرم در کیلوگرم عصاره برگ زیتون بودند. تنش گرمایی روزانه به مدت 6 ساعت (C°34) از سن 29 تا 42 روزگی اعمال شد. صفات خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن روزانه جوجه های گوشتی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0˃P). گنجاندن روغن کنجد و یا عصاره برگ زیتون تا سطح 200 میلی گرم در جیره، وزن نسبی غده بورس را افزایش داد(05/0>P). استفاده از عصاره برگ زیتون و روغن کنجد در جیره تاثیری بر فراسنجه های آنتی اکسیدانی خون جوجه ها نداشت (05/0˃P). نتیجه نهایی این که هرچند کاربرد عصاره برگ زیتون تا سطح 200 میلی گرم در شرایط تنش گرمایی نتوانست تاثیر معنی داری بر بهبود عملکرد پرندگان داشته باشد، اما قابلیت هضم مواد مغذی جیره جوجه های گوشتی را به طور معنی داری بهبود بخشید.کلید واژگان: عصاره برگ زیتون, روغن کنجد, عملکرد, قابلیت هضم مواد مغذی, جوجه گوشتیThis study was conducted to investigate the synergy effects of adding sesame oil (SEO) and olive leaf extract (OLE) as sources of natural antioxidants to the diet on the performance, nutrient digestibility and antioxidant status of broiler chickens under heat stress condition. Three hundred Ross male broilers were randomly distributed to 30 experimental units and 6 dietary treatments (5 replicates with 10 birds in each). The completely randomized design with factorial arrangement 3×2 with 3 levels of OLE (0, 200 and 400 mg/kg of diet) and 2 types of vegetable oil [crude corn oil (CRO) and SEO] were used. The experimental diets included: a corn soybean meal based diet with added CRO and without OLE supplementation, a basal diet with SEO and without OLE supplementation, a basal diet with added CRO and 200 mg/kg OLE supplementation, a basal diet with added SEO and 200 mg/kg OLE supplementation, a basal diet with added CRO and 400 mg/kg OLE supplementation and a basal diet with added SEO and 400 mg/kg OLE supplementation. Heat stress was applied for 6 h from 29 to 42 days. Feed intake, feed conversion ratio and daily gain of broiler chickens were not significantly affected by treatments. The inclusion of SEO and/or OLE up to 200 mg to the diet significantly increased the relative weight of Bursa of Fabricius. The use of OLE and SEO in diet did not have any significant effect on blood antioxidant parameters. It can be concluded that the use of OLE up to 200 mg in terms of heat stress, improves nutrient digestibility in broiler diets, but no significant effect on improving the performance of birds.Keywords: Olive leave extract, Sesame oil, Performance, Nutrient digestibility, Broiler
-
این پژوهش با هدف بررسی اثر روغن کنجد به عنوان افزودنی خوراکی حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی طبیعی و یا آلفا-توکوفریل استات بر عملکرد، فراسنجه های خونی و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی انجام شد. یک صد قطعه جوجه نر گوشتی سویه راس 308 در سن 7 روزگی به صورت تصادفی به چهار تیمار آزمایشی تقسیم و در هر تیمار آزمایشی، پنج تکرار با 5 پرنده در هر قفس، تا سن 28 روزگی تغذیه شدند. تیمارها شامل، یک گروه کنترل منفی تغذیه شده با جیره پایه حاوی روغن خام ذرت و بدون افزودن آلفا-توکوفریل استات، یک گروه کنترل مثبت تغذیه شده با جیره پایه و با افزودن 250 میلی گرم در کیلوگرم آلفا-توکوفریل استات به آن و دو گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره پایه و با جایگزینی 50 و 100 درصد روغن خام ذرت با روغن کنجد، بودند. جوجه های تغذیه شده با 50 درصد جایگزینی روغن خام ذرت با روغن کنجد، بیشترین میانگین افزایش وزن روزانه را نشان دادند (05/0>P). جایگزینی روغن کنجد در جیره تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی نداشت. بیشترین و کمترین درصد لاشه را به ترتیب جوجه های تغذیه شده با جیره کنترل مثبت و کنترل منفی داشتند (05/0>P). گنجاندن روغن کنجد به جای روغن خام ذرت در جیره پایه باعث افزایش معنی دار طول، عرض و سطح جذبی پرز در مقایسه با جیره کنترل منفی گردید (05/0>P). جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 50 درصد روغن کنجد کمترین غلظت گلوکز و تری گلیسرید سرم خون را نشان دادند (05/0>P). استفاده از روغن کنجد به دلیل داشتن ترکیبات آنتی اکسیدانی قوی در جیره جوجه های گوشتی، همانند استفاده از آلفا-توکوفریل استات می تواند اثرات مثبتی بر عملکرد رشد، فراسنجه های خونی و سلامت دستگاه گوارش در هفته های نخست دوره پرورش داشته باشد.
کلید واژگان: روغن کنجد, عملکرد, ریخت شناسی روده, فراسنجه های خونی, جوجه گوشتیThis experiment was conducted to investigate the effects of dietary sesame oil contains natural antioxidant and/or α-tocopheryl acetate on growth performance, blood metabolites and small intestinal morphology of male broilers. A total of 100 Ross male broilers with 7 days of age, were randomly divided into four ditary treatments. Each diet was randomly fed to five replicates of 5 chicks each. The treatments including: a corn soybean meal based diet with added crude corn oil and without feed additive supplementation (negative control diet, NC), a NC diet with 250 mg of α-tocopheryl acetate/kg (positive control, PC) and two test diets, one with 50 and other with 100 percent of crude corn oil in NC diet replaced with sesame oil. Chicks fed with diet in which 50 percent of corn oil replaced with sesame oil, had the highest average daily gains (P<0.05). Sesame oil replacement in the diet had not any significant effect on feed intake and feed conversion ratios. Chicks fed with positive and negative control diets, had the highest and lowest dressing percentages, respectively (P<0.05). Replacing of sesame oil for corn oil in diet significantly increased the length, width and apical surface absorption as compared with those fed the negative control diet (P<0.05). Chickens fed diet containing 50 percent sesame oil had the lowest serum glucose and triglyceride concentrations (P<0.05). Using of sesame oil in diet like supplementation with α-tocopheryl acetate could have positive effects on growth performance, blood metabolites concentrations and gastrointestinal health of young broiler chickens, due to its strong antioxidant compounds in first weeks of age.Keywords: Sesame oil, Performance, Intestinal morphology, Blood metabolites, Broiler chicken -
این پژوهش به منظور بررسی آثار α-توکوفرول استات، پوست و عصاره ی پوست انار بر پاسخ سیستم ایمنی هومورال و سلولی، آنزیم های آنتی اکسیدانی و شاخص های خونی جوجه های گوشتی، انجام شده است. در این تحقیق، تعداد 384 قطعه جوجه ی گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی، با 8 تیمار غذایی و 4 تکرار 12 جوجه ای در هر واحد آزمایشی، به مدت 42 روز تغذیه شدند. هشت تیمار غذایی، شامل جیره ی شاهد فاقد افزودنی، جیره ی شاهد حاوی 200 میلی گرم در کیلوگرم α-توکوفرول استات، جیره های حاوی 100، 200 و 300 میلی گرم در کیلوگرم عصاره ی پوست انار و جیره های حاوی 1، 2 و 3 گرم در کیلوگرم پوست انار بودند. به منظور بررسی تغییرهای سیستم ایمنی، تغییرهای تیتر آنتی بادی با تزریق گلبول قرمز خون گوسفند در 26 و 32 روزگی مورد بررسی قرار گرفت. در سن 28 روزگی، 2 پرنده از هر گروه آزمایشی به وسیله ی فیتو هموگلوتنین، چالش شدند و پاسخ به آن برای بررسی سیستم ایمنی سلولی مورد ارزیابی قرار گرفت. با خون گیری از 2 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی، اندازه گیری میزان کلسترول، تری گلیسرید،LDL سرم خون و آنزیم های کبدی AST و ALTدر روزهای 42 انجام شد. میزان اکسیداسیون با اندازه گیری مالون دی آلدئید MDA و آنزیم های آنتی اکسیدانی پلاسما مورد بررسی قرار گرفت. نتایج، نشان داد که پاسخ سیستم ایمنی هومورال در جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی α-توکوفرول استات و عصاره ی پوست انار، بهبود یافت (05/0p<)؛ اما چالش با فیتوهموگلوتنین، سیستم ایمنی سلولی جوجه ها را تحت تاثیر قرار نداد (05/0p>). میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی، MDA و تری گلیسرید در جوجه های تغذیه شده با عصاره ی پوست انار و α-توکوفرول تغییرهای معنی داری را نشان داد (05/0p<)؛ ولی سایر شاخص های خونی و آنزیم های کبدی، تحت تاثیر قرار نگرفتند. در مجموع، افزودن 200 و 300 میلی گرم در کیلوگرم عصاره ی پوست انار به جیره ی جوجه های گوشتی، سبب بهبود پاسخ سیستم ایمنی، کاهش اکسیداسیون و تری گلیسرید خون شده است.
کلید واژگان: اسیدهای چرب, آنتی اکسیدان, پوست انار, ترکیبات فنلیThis study was carried out to evaluate the effects of dietary α-tocopherol (α-Toc), pomegranate peel extract (PPE) and pomegranate peel (PP) on humoral and cellular immune response, antioxidant enzymes and hematological in broiler chickens. Three hundred and eighty four 1-d-old male broiler chickens (Ross 308) were randomly allocated to 8 groups (4 replicate pens of 12 birds per each), and fed for 42 days. Eight dietary treatments were including; control diet without supplement, control diet mixed with 200 mg/kg α-Toc, and 100, 200 and 300 mg/kg PPE, and 1, 2 and 3 g/kg PP. For evaluation of changes in the immune system, variations of antibody titer by injection of sheep red blood cells were measured at 26 and 32 days ages. At of 28 days of ages, two birds per each experimental group were challenged by phytohemagglutinin and the response was determined to evaluate the cellular immune system. At 41 days of ages, 2 birds per each replicate were bled for assessing cholesterol, triglycerides, LDL blood serum and liver enzymes AST. The oxidation was evaluated by measuring of malondialdehyde MDA and antioxidant enzymes. The results showed that the humoral immune response in chickens fed diets containing α-tocopherol acetate and pomegranate extract peel was improved (p<0.05). However, cellular immune response did not effect by phytohemagglutinin challenge (p>0.05). Antioxidant enzymes Activity, triglycerides, and MDA were influenced by supplementation of diets with α-tocopherol acetate and extract pomegranate peel (p>0.05). Whereas, other hematologic parameters and liver enzymes were not affected. In conclusion, dietary supplementation with 200 and 300 mg/kg pomegranate peel extract PPE may improve immune system response, reducing oxidation and triglyceride levels of broiler chickens.Keywords: Fatty Acid, Antioxidant, Peel pomegranate, Phenolic compound -
این آزمایش با هدف بررسی اثر افزودن آلفا-توکوفریل استات، عصاره برگ زیتون و پودر برگ زیتون به عنوان افزودنی خوراکی بر عملکرد و ریخت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی انجام شد. برای این منظور 120 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 از سن 7 تا 28 روزگی به صورت تصادفی در پنج تیمار آزمایشی تقسیم شدند. برای هر تیمار، شش تکرار با 4 پرنده در هر قفس در طول دوره مطالعه در نظر گرفته شد. تیمارها شامل، یک گروه کنترل منفی تغذیه شده با جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا بدون افزودنی خوراکی، یک گروه کنترل مثبت تغذیه شده با جیره پایه همراه با 250 میلی گرم در کیلوگرم آلفا-توکوفریل استات، یک گروه آزمایشی تغذیه شده با جیره پایه همراه با 10 گرم در کیلوگرم پودر برگ زیتون و دو گروه آزمایشی باقیمانده با جیره پایه همراه با 120 یا 240 میلی گرم در کیلوگرم عصاره برگ زیتون تغذیه شدند. جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 240 میلی گرم در کیلوگرم عصاره برگ زیتون بیشترین میانگین اضافه وزن روزانه را داشتند. درصد لاشه خالی و درصد سینه به طور معنی داری برای جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی پودر و یا عصاره برگ زیتون در مقایسه با جیره کنترل منفی بالاتر بود. گنجاندن برگ و عصاره برگ زیتون در جیره منجر به کاهش معنی دار طول نسبی دئودنوم گردید. طول پرز، عمق کریپت، ضخامت اپیتلیوم و سطح جذبی پرزها در جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی پودر و یا عصاره برگ زیتون نسبت به جیره کنترل منفی افزایش یافت. استفاده از عصاره برگ زیتون به عنوان یک افزودنی خوراکی در جیره ممکن است بر عملکرد جوجه ها و سلامت دستگاه گوارش تاثیر گذار باشد. هرچند که آزمایشات بیش تری برای روشن کردن مکانیسم های زیربنایی افزایش عملکرد رشد در جوجه های گوشتی بوسیله پودر و یا عصاره برگ زیتون، مورد نیاز است.
کلید واژگان: جوجه گوشتی, عصاره برگ زیتون, عملکرد, ریخت شناسی رودهIntroductionAntibiotic feed additives have long been used as growth promoters (10). However, consumers and health authorities increasingly dictate that the use of synthetic food additives should be phased out and, where possible, only natural products should be used. Hence, alternatives from natural sources with potential antioxidant activity are investigated (16). Olive leaves are a good source of several antioxidants including oleuropeoside compounds such as oleuropein and verbascoside, and flavonoid compounds such as luteolin, luteolin-7-glucoside, apigenin-7-glucoside, diosmetin, diosmetin-7-glucoside, rutin and catechin, and simple phenolic compounds such as tyrosol, hydroxytyrosol, vanillin, vanillic acid and caffeic acid. Oleuropein, the most prominent compound, may reach concentrations of 60 - 90 mg/g dried leaves (8). Most of these phenolic compounds have been shown to possess substantial antimicrobial and antioxidant activities in vitro. However, in vivo investigations on the antioxidant and antimicrobial activities of olive leaves as a dietary supplement to food producing animals have not been conducted (33). The present study was designed to evaluate the effects of dietary α-tocopheryl acetate, olive leaf powder (OLP) and olive leaf extract (OLE) as feed additives on the growth performance and small intestinal morphology of male broilers.Materials And MethodsThe experimental protocol was approved by the Animal Care Committee of the Ferdowsi University of Mashhad, Iran. The chickens (120 Ross 308 male birds) were placed at one day old in a single colony in a floor pen containing fresh wood shavings to a depth of 10 cm, and all were fed on a starter ration. At 7 d old, 6 replicate cages containing four chicks selected at random were assigned to each of 5 dietary treatments using a completely randomized design, giving a total of 30 experimental cages. The study was completed at 28 d of age. Dietary treatments included a negative control group (NC) fed a corn soybean meal based diet without feed additive supplementation, a positive control (PC) group fed a diet with 250 mg of α-tocopheryl acetate/kg, a test group OLP fed with 10 g of olive leaf powder/kg, and two test groups remaining OLE fed with 120 or 240 mg of olive leaf extract/kg. The birds were provided with one hour of darkness following a period of 23 h light, from the start to the finish of the study. Each cage was provided with a single feed trough and nipple line, with three nipples per cage, to provide ad libitum access to feed and water. On day 7, 14, 21 and 28, body weight and feed intake were measured after a 6-h fast to determine average daily gain, average daily feed intake, and feed conversion. On d 28, one bird per cage randomly selected and killed to determine small intestinal morphology and lymphoid organ weights. Sample sections (2. 5 cm in length) were taken from the middle region of the jejunum. The tissues were stained for measurement of villus length, villus width, crypt depth and thickness of muscle layer. The General Linear Models of SAS (17) were used to analyze all the data.Results And DiscussionChicks fed with diet containing 240 mg of OLE/kg had the highest average daily gain. ِِDressing percentage and the percentage of breast muscle in the carcass were significantly higher for chicks fed diets supplemented with OLP and OLE compared with those fed NC diet. Similar to our results, Chinese herbal medicine supplementation enhanced BW gain of female broiler chicks at 7 to 21 day of age, when compared with the non-supplemented group. There were no significant differences in daily feed intake between the different treatments from 7 to 21 day of age (17). Also Christaki et al. (12) found that laying Japanese quails diet supplementation with olive leaves (10 g/kg or 20 g/kg) resulted in a tendency (p = 0. 054) for higher egg production percentage. The benefits of dietary olive leaves are possibly due to the presence of polyphenols and particularly oleuropein, the main active component in this material (12). The inclusion of OLP and/or OLE in diet significantly decreased the relative lengths of duodenum. Villus height, crypt depth, epithelial thickness and surface area for absorption villi were significantly increased in diets containing OLP and/or OLE compared with NC fed birds. Intestinal morphology can reveal some information on gut health. A shortening of the villus reflects villus atrophy and a decrease in surface area for nutrient absorption. The crypt can be regarded as the villus factory, and a large crypt indicates fast tissue turnover and a high demand for new tissue (21). The gastro protective potential of OLE is probably related to its ability to maintain the cell membrane integrity, by its ant lipid per oxidative activity that protects the gastric mucosa against oxidative damage and by its ability to strengthen the mucosal barrier, the first line of defense against exogenous damaging agents (14).ConclusionThe use of OLP and/or OLE as feed additives in diet may affect chick performance and gut health. Although, it seems that further experiments are needed to elucidate the mechanisms underlying the enhanced growth of chickens by OLP and/or OLE.Keywords: Broiler, Olive leaf extract, Performance, Intestinal morphology -
این پژوهش با هدف بررسی اثرات هم کوشی افزودن عصاره ی برگ زیتون و روغن کنجد به عنوان منابع آنتی اکسیدان طبیعی در جیره بر ریخت شناسی ژژونوم و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی از سن 7 تا 28 روزگی انجام شد. برای این منظور 150 قطعه جوجه ی نر گوشتی سویه راس 308 در 6 تیمار با 5 تکرار و 5 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. این آزمایش به صورت فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملا تصادفی با سه سطح عصاره ی هیدروالکلی برگ زیتون (0، 120 و 240 میلی گرم در کیلوگرم) و دو نوع روغن گیاهی (روغن خام ذرت و کنجد) اجرا شد. جیره های آزمایشی شامل: جیره بر پایه ی ذرت و کنجاله ی سویا حاوی روغن خام ذرت و فاقد عصاره ی برگ زیتون، جیره ی پایه حاوی روغن کنجد و فاقد عصاره ی برگ زیتون، جیره ی پایه حاوی روغن خام ذرت و 120 میلی گرم عصاره ی برگ زیتون، جیره ی پایه حاوی روغن کنجد و 120 میلی گرم عصاره ی برگ زیتون، جیره ی پایه حاوی روغن خام ذرت و 240 میلی گرم عصاره ی برگ زیتون، جیره ی پایه حاوی روغن کنجد و 240 میلی گرم عصاره ی برگ زیتون بودند. جوجه های تغذیه شده با جیره ی حاوی روغن خام ذرت و بدون عصاره ی برگ زیتون کم ترین طول پرزهای ژژونوم (1085 میکرومتر) را داشتند (05/0P<). جایگزینی روغن کنجد به جای روغن خام ذرت در جیره منجر به افزایش معنی دار عرض پرزها و کاهش معنی دار غلظت تری گلیسرید خون جوجه های گوشتی گردید (05/0P<). گنجاندن عصاره ی برگ زیتون در جیره غلظت گلوکز و مالون دی آلدئید سرم خون را به طور معنی داری کاهش داد (05/0P<). به نظر می رسد استفاده ی توام عصاره ی برگ زیتون و روغن کنجد در جیره ی جوجه های گوشتی در سن 7 تا 28 روزگی دوره ی پرورش، می تواند به دلیل داشتن ترکیبات آنتی اکسیدانی قوی اثرات مثبتی بر فراسنجه های خونی و سلامت دستگاه گوارش داشته باشد.
کلید واژگان: عصاره برگ زیتون, روغن کنجد, ریخت شناسی روده, فراسنجه های خونیThis study was conducted to investigate the synergy effect of sesame oil (SEO) and olive leaf extract (OLE) as sources of natural antioxidants of diet on the morphology of the jejunum and blood parameters of broilers from 7 to 28 days of age. One hundred fifty Ross male broilers were randomly distributed to 30 experimental units and 6 dietary treatments (5 replicates with 5 birds in each). The completely randomized design with factorial arrangement 3×2 with 3 levels of OLE (0، 120 and 240 mg/kg of diet) and 2 types of vegetable oil [crude corn oil (CRO) and SEO] were used. The experimental diets included: a corn soybean meal based diet with added CRO and without OLE supplementation، a basal diet with SEO and without OLE supplementation، a basal diet with added CRO and 120 mg/kg OLE supplementation، a basal diet with added SEO and 120 mg/kg OLE supplementation، a basal diet with added CRO and 240 mg/kg OLE supplementation and a basal diet with added SEO and 240 mg/kg OLE supplementation. Chicks fed with diet containing CRO and without OLE had the lowest lenght jejunum villi (1085 µm) (P<0. 05). Replacement of SEO with CRO in the diet resulted in a significant increase in villus width and a significant decrease in serum triglyceride levels of broilers (P<0. 05). The inclusion of OLE in diet significantly decreased the serum glucose and malondialdehyde (P<0. 05). It demonstrated that concurrent use of OLE and SEO in broiler diets from 7 to 28 days of age، could be positively influence on blood parameters and gastrointestinal health due to their strong antioxidant compounds.Keywords: Olive leave extract, Sesame oil, Intestinal morphology, Blood parameters
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.