به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

دکتر اکبر عطادخت

  • بهمن اسماعیلی انامق، اکبر عطادخت*، حسین پاک نژاد
    مقدمه
    تفاوت های فردی در پاسخدهی به نشانه های غذایی نقش مهمی می تواند در پیشرفت چاقی داشته باشد. هدف این مطالعه ارزیابی ویژگی های روانسنجی مقیاس پاسخگویی نشانه غذا و رابطه آن با شاخص توده بدنی بود.
    روش
    روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری 20.997 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز بود. طبق جدول کریسی-مورگان، 380 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از مقیاس پاسخگویی نشانه غذا (FCRS) کنگ سیم و همکاران (2023)، مقیاس قدرت غذا (PFS) لو و همکاران (2009) و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS23 و AMOS24 و به کمک روش تحلیل عاملی تاییدی تحلیل شد.
    یافته ها
    نتایج تحلیل عاملی تاییدی، مدل دوعاملی مقیاس پاسخگویی نشانه غذا را تایید کرد. روایی همگرای این مقیاس با مقیاس قدرت غذا (77/0)= Rبود. هریک از زیر مقیاس ها و نمره کل مقیاس پاسخگویی نشانه غذا دارای قدرت پیش بینی کافی و رابطه مثبت با شاخص توده بدنی (BMI) بود که نشان دهنده روایی پیش بین مقیاس است. بررسی پایایی مقیاس با روش آلفای کرونباخ (91/0) و روش بازآزمایی (90/0)  نشان داد که این مقیاس از پایایی عالی برخوردار است. همبستگی درونی هر گویه با نمره کل مقیاس پاسخگویی نشانه غذا معنی دار بود (01/0>p).
    نتیجه گیری
    مقیاس پاسخگویی نشانه غذا، مقیاسی با کفایت روانسنجی خوب برای بررسی رفتارهای تغذیه ای و پیش بینی تغییرات شاخص توده بدنی است.
    کلید واژگان: پاسخگویی نشانه غذا, شاخص توده بدنی, قدرت غذا
    Bahman Esmaeili Anamagh, Akbar Atadokht *, Hossein Paknejad
    Objective
    Obesity is a major public health concern. The prevalence of overweight and obesity has increased in recent years in different countries of the world, including Iran, and has become an important issue in the field of health at the global level. Today's environments encourage excess energy intake and discourage energy consumption. Overweight individuals may respond differently to food cues in the environment than underweight individuals. This individual difference in responding to food cues can play an important role in the development of obesity. Therefore, the aim of this study was to evaluate the psychometric indicators of food cues response scale (FCRS) and investigate its relationship with body mass index (BMI).
    Method
    The research method was descriptive and correlational. The statistical population was 20,997 students of Tabriz University. According to the krejci-morgan table, 380 people were selected as a sample using accessible sampling method through internet and field reference. To collect the data, food cue response scale (Kang sim et al., 2023), power of food scale (low et al., 2009) and demographic information questionnaire were used. In order to use the food cue response scale (FCRS) in the present study, the original version was translated from English to Farsi. Reverse translation method was used to translate the scale. The existing flaws were fixed and the Persian version of the scale was finally approved. All the ethical principles of the research such as confidentiality and having the right to enter and leave the research were observed. The research data were analyzed with the statistical methods of confirmatory factor analysis, correlation and regression. SPSS 23 and AMOS 24 statistical software were used in data analysis.
    Results
    The results of confirmatory factor analysis confirmed the two-factor model of food cue responsiveness scale. The convergent validity of this scale with power of food scale was R=0.77. Checking the reliability of the total score of the scale with Cronbach's alpha method (0.91) and retest method (R=0.90) with an interval of 15 days showed that the scale has excellent reliability. The internal correlation of each item with the total score of food cue response scale was significant (p<0.01). Each of the subscales and the total score of the food cue response scale had significant predictive power of body mass index (BMI), which indicates the predictive validity of the scale and positive relationships between them.
    Conclusion
    Irritability to food cues or lack of control of cognitive and behavioral responses when faced with food cues such as color, smell, taste, and other factors is the cause of obesity and overweight phenomenon. The food cue response scale is a scale with good psychometric adequacy for examining nutritional behaviors and predicting changes in body mass index. Since the food cue response scale (FCRS) has a small number of items and has favorable psychometric properties, it is suggested to use this scale in the future researches to measure in the field of nutrition, obesity prevention and food care.
    Keywords: Food Cue Responsivity, Body Mass Index, Power Of Food
  • Akram Nejati, Sajjad Basharpoor *, Akbar Atadokht, Usha Barahmand
    Obsessive-compulsive disorder (OCD) is a chronic and incapacitating condition, often characterized by severe symptoms. This study aimed to assess the efficacy of Danger Ideation Reduction Therapy (DIRT) in alleviating symptom severity and obsessive beliefs among individuals with OCD. The study employed a pre-test and post-test experimental design with a control group. Participants were individuals with OCD in Ahvaz in 2023, with 38 selected through targeted non-random sampling and randomly divided into experimental and control groups. The experimental group received eight sessions of 90-minute DIRT, while the control group remained on a waiting list. Data collection involved pre-test and post-test assessments using practical OCD measures and the Obsessive Beliefs Questionnaire. Covariance analysis in SPSS 24 software was used for data analysis. Results revealed a significant reduction in symptom severity and obsessive beliefs post-treatment in the experimental group compared to the control group, after controlling for pre-test effects. This suggests that DIRT effectively reduces symptoms and beliefs associated with OCD.
    Keywords: Danger Ideation Reduction Therapy, Obsessive Beliefs, Obsessive-Compulsive Disorder
  • لیلی صنوبر، اکبر عطادخت*، محمد نریمانی، نادر حاجلو
    زمینه و هدف

    شایع ترین مشکلات ضربه های مغزی، اختلال در مهارت های عصب روان شناختی می باشد. لذا از هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز از روی جمجمه و روان نمایشگری بر مهارت های عصب-روان شناختی نوجوانان دارای ضربه های مغزی خفیف بود.

    مواد و روش ها

    این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. جامعه آماری کلیه نوجوانان آسیب مغزی استان اردبیل بودند که در سال 1401-1400 به بیمارستان فاطمی شهر اردبیل مراجعه کردند و در مقیاس کمای گلاسکو نمره 15-13 را دریافت نمودند. از جامعه آماری 45 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 3 گروه 15 نفره (گروه آزمایش 1 و 2 و گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه آزمایش 1، تحت مداخله تحریک الکتریکی (10 جلسه 15 دقیقه ای)، گروه آزمایش 2، تحت مداخله روان نمایشگری (13 جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفتند و گروه کنترل، آموزشی دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از آزمون های عملکرد پیوسته، برج لندن و پرسش نامه حافظه گذشته نگر و آینده نگر Crawford و همکاران استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه وتحلیل شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که بین شیوه های درمانی تفاوت آماری معنادار وجود دارد. جلسات تحریک الکتریکی توانست بر مولفه های توجه پایدار (پاسخ صحیح 961/4F=، 012/0=P و زمان پاسخ 398/2F=، 001/0=P)، آزمون برج لندن (خطا 518/6F=، 004/0=P) و ابعاد کارکرد حافظه (حافظه آینده نگر 943/12F=، 001/0>P و حافظه گذشته نگر 984/5=F، 005/0=P)، تاثیر مثبت داشته و باعث بهبود بدکارکردی شناختی شود.

    نتیجه گیری

    بر اساس یافته های پژوهش حاضر، استفاده از تحریک الکتریکی مغز به عنوان یک مداخله توان بخشی عصبی، جهت بهبود مهارت های عصب روان شناختی نوجوانان دارای ضربه های مغزی خفیف پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: تحریک مغز, روان نمایشگری, عصب روان شناختی, ضربه مغزی خفیف
    Leli Senobar, Akbar Atadokht*, Mohammad Narimani, Nader Hajloo
    Background and Objectives

    The most common problems of concussions are disorders of neuropsychological skills. Therefore, the aim of this study was to compare the effectiveness of direct electrical stimulation of the brain from the skull and psychodrama on the neuro-psychological skills of adolescents with mild concussions.

    Materials and Methods

    In this quasi-experimental study, the statistical population was all teenagers with brain damage in Ardabil Province who referred to Fatemi Hospital in Ardabil City in 2021-2022 and received a score of 13-15 on the Glasgow Coma Scale (GCS). Forty five people were selected from this statistical population by convenience sampling method and were randomly divided into 3 groups of 15 people (experimental groups 1 and 2 and a control group). The experiment group 1 underwent electrical stimulation intervention (10 sessions of 15 minutes), the experiment group 2 underwent psychodrama intervention (13 sessions of 90 minutes), and the control group did not receive any training. Continuous Performance Test, Tower of London Test, and Crawford et al.'s Retrospective and Prospective Memory Questionnaire were used to collect data. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance (MANCOVA).

    Results

    The findings showed that there was a statistically significant difference across the treatment methods. Electrical stimulation sessions were able to positively affect the components of sustained attention (correct response F=4.961, p=0.012 and response time F=2.398, p=0.001), Tower of London Test (errors F=6.518, p=0.004), and dimensions of memory functioning (prospective memory F=12.943, p<0.001 and retrospective memory F=5.984, p=0.005) and improve cognitive dysfunction.

    Conclusion

    Based on the findings of the current study, the use of electrical stimulation of the brain as a neuro-rehabilitation intervention is recommended to improve the neuropsychological skills of adolescents with mild concussions.

    Keywords: Brain Stimulation, Psychodrama, Neuropsychological, Mild Traumatic Brain Injury
  • مونا محمدی*، اکبر عطادخت

    سالمندی دوره حساسی است که بررسی ابعاد مختلف سلامت روان در آن اهمیت زیادی پیدا می کند. داشتن مهارت های زندگی و نداشتن احساس عدم کفایت در این سنین می تواند به سالمندان کمک کند تا از نظر شخصی و اجتماعی دوران بهتری را سپری کرده و در ارتباطات میان فردی خویش به صورت سازگارانه تر ایفای نقش کنند. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی کفایت اجتماعی در سالمندان بر اساس نظریه ذهن با میانجی گری مهارت های زندگی صورت پذیرفت. روش پژوهش حاضر، توصیفی همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان ساکن در مراکز نگهداری از سالمندان شهر تبریز در تابستان سال 1402 بود. حجم نمونه نیز بر اساس روش نمونه گیری در دسترس 220 نفر انتخاب شدند که به پرسشنامه های کفایت اجتماعی فلنر، نظریه ذهن قمرانی و همکاران و مهارت های زندگی ساعتچی پاسخ دادند. بعد از جمع آوری داده ها، اطلاعات از طریق تحلیل همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از SPSS-26  و Lisrel 8.8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین نظریه ذهن با کفایت اجتماعی و مهارت های زندگی رابطه مستقیم وجود دارد و بین نظریه ذهن با کفایت اجتماعی نیز رابطه غیر مستقیم وجود دارد. یعنی مهارت های زندگی در رابطه میان نظریه ذهن و کفایت اجتماعی نقش میانجی دارد. بنابراین نتیجه گیری می شود که می توان با آموزش و افزایش مهارت های زندگی در سالمندان نظریه ذهن و کفایت اجتماعی در این افراد را بهبود بخشید و باعث افزایش سلامت روان در این افراد شد.

    کلید واژگان: کفایت اجتماعی, سالمندان, نظریه ذهن, مهارت های زندگی
    Mona Mohammadi *, Akbar Atadokht

    Aging is a sensitive period that the examining of different aspects of mental health during this phase becomes very important. Having life skills and not having the feeling of inadequacy at this age can help older adults to spend a better time personally and socially and to play a more adaptive role in interpersonal communication. Therefore, this study was conducted with the aim of examining social adequacy of older adults based on the theory of mind through the mediating role of life skills. This was a descriptive- correlational study using structural equation modeling (SEM). The statistical population included all older adults living in care centers for older adults in Tabriz, Iran in the summer of 2023. The sample, selected using convenience sampling method, were 220 people who responded to Felner’s social adequacy, Qumrani et al.’s theory of mind, and Saatchi’s life skills questionnaires. The data were analyzed through Pearson’s correlation coefficient and SEM using SPSS-26 and Lisrel 8.8, respectively. The results revealed that there is a positive relationship between theory of mind with social adequacy and life skills, and there is also a positive relationship between life skills and social adequacy. Besides, life skills served a mediating role in the relationship between theory of mind and social adequacy. Therefore, it is concluded that by training and increasing life skills in older adults, their theory of mind and social adequacy can be improved, which may enhance their mental health.

    Keywords: Social Adequacy, Older Adults, Theory Of Mind, Life Skills
  • Akbar Atadokht, Sajjad Basharpoor, Kosar Azari Ansarudi *
    The aim of the present study was to investigate the role of developmental indicators and theory of mind in predicting the general functioning of children with autism spectrum disorder. The method of this research was descriptive and correlational. All 4-14-year-old autistic children living in Tabriz city in the winter of 2021 formed the population of this study, of whom 110 people were selected by convenience sampling and formed the sample. To collect the, the questionnaires of Stirenman's theory of mind, Gilliam's autism diagnosis (2nd edition), Ulrich's motor development and Greenspan's functional emotional development scale were used to evaluate children's general functioning. The data was analyzed using Pearson correlation tests and multiple regression analysis. The results showed that the total score of the emotional development index, the total score of the motor development index of object control, and the motor development index of displacement have a significant positive relationship with the overall functioning of children. Developmental indices and its subscales and theory of mind and its subscales explained 0.67 of the variance of children's overall functioning. Based on the findings of the research, developmental indicators and theory of mind can predict the overall functioning of children with autism spectrum disorder; therefore, by training and strengthening the theory of mind and carrying out interventions related to developmental indicators, the overall functioning of these children can be improved.
    Keywords: Developmental Indicators, Theory Of Mind, General Functioning, Autism Spectrum Disorder
  • Hossein Ashiani, Akbar Atadokht *, Ahmadreza Kiani
    Aim and Background

    The factors of complicated grief are unclear, and many studies have referred to it as a socio-cultural phenomenon. Therefore, the present research aims to study the risk factors of complicated grief qualitatively.

    Method

    This investigation's theoretical framework and research methodology were based on quality and phenomenology type. The study included grieving participants (n=15) and psychologists (n=4) specialised in grief and loss counseling. Data was collected through in-depth interviews from December 10, 2022, to April 30, 2023, using purposive sampling (n = 19), and data saturation determined the sample size. Interviews were conducted either online or face-to-face by one well-trained researcher, depending on the participants' convenience. The interviews were conducted in 4 sessions, each lasting about 60–90 min, and simultaneously collected and analyzed the data. The analysis approach of this study was grounded theory.

    Results

    After transcribing and documenting the interview content, revisited the coding process, yielding 230 distinct codes, and carried out the selective and axial coding processes after extracting the codes. Researchers categorized the codes whittled down to 52 primary codes. These were then divided into three theme clusters (psychological, social, family, and cultural factors). psychological factors such as loss, social factors such as lack of social support, and cultural factors such as wrong comforting behaviors can be effective in complicated grief.

    Conclusion

    This study suggests that various psychological, cultural, and social determinants contribute to the evolution of grief into a pathological condition, making it a cultural and social phenomenon.

    Keywords: Complicated Grief (CG), Psychological Factors, Cultural Factors, Social, Family Factors, Qualitative Study
  • بهمن اسماعیلی انامق، اکبر عطادخت*
    مقدمه

    بهزیستی اجتماعی کاربران شبکه های اجتماعی از جمله موضوعات مهمی است که نیاز به بررسی نقش عوامل روانشناختی در آن وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه های اجتماعی و بهزیستی اجتماعی با توجه به نقش میانجی نیازهای بنیادین عمومی در کاربران شبکه های اجتماعی انجام گرفت.

    روش

    طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری 11030 نفر از دانشجویان دانشگاه محققی اردبیل است. طبق روش تعیین حجم نمونه کلاین (2011)، 380 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. ابزارهای گردآوری داده ها شامل، مقیاس نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه های اجتماعی (NfOSF؛  دورادونی و همکاران، 2023)، مقیاس بهزیستی اجتماعی کییز و شاپیرو (2004) و مقیاس ارضاء نیازهای بنیادین عمومی (BNSG-S؛ گنیه، 2003) بود. داده ها به روش همبستگی و مدل معادلات ساختاری تحلیل گردید.

    یافته ها

    نتایج همبستگی معنی دار بین تمام متغیرها نشان داد (01/0<p). براساس نتایج، نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه های اجتماعی به صورت مستقیم 46 درصد (001/0=p، 46/0-=β) و از طریق غیر مستقیم 32 درصد (001/0=p، 32/0-=β)  از واریانس بهزیستی اجتماعی را تبیین می کند. همچنین نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه های اجتماعی 62 درصد (001/0=p، 62/0-=β) از واریانس ارضاء نیازهای بنیادین عمومی و ارضاء نیازهای بنیادین عمومی 52 درصد (001/0=p، 52/0=β) از واریانس بهزیستی اجتماعی را تبیین می کند.

    نتیجه گیری

    نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه های اجتماعی با عدم ارضاء نیازهای بنیادین عمومی در ارتباط است. نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه های اجتماعی و عدم ارضاء نیازهای بنیادین عمومی، بهزیستی اجتماعی پایین را در کاربران شبکه های اجتماعی پیش بینی می کنند.

    کلید واژگان: بهزیستی اجتماعی, نیازهای بنیادین عمومی, نیاز به بازخوردهای اجتماعی در شبکه های اجتماعی
    Bahman Esmaeili Anamagh, Akbar Atadokht *
    Introduction

    The social well-being of social media users is one of the important issues in which there is a need to investigate the role of psychological factors. The present study was conducted to investigate the relationship between the need for online social feedback and social health and consider the mediating role of basic public needs in social network users.  

    Method

    The research method was descriptive and correlational. According to Kline's (2011) sample size determination method, 380 people were selected as a sample using the available sampling method. Data collection tools included the Internet Social Feedback Need Scale (NfOSF; Doradooni et al, 2023), Keyes and Shapiro's (2004) social well-being Scale, and the General Basic Needs Satisfaction Scale (BNSG-S; Genieh, 2003). The data were analyzed using the structural equation model method.

    Results

    The results showed a significant and positive correlation between all variables (p<0.01). Based on the results, the need for social feedback in social networks is 46% directly (p=0.001, β=-0.46) and 32% indirectly (p=0.001, β=-0.32) β) explains the variance of social well-being. Also, the need for social feedback in social networks is 62% (p=0.001, β=0.62) of the variance of satisfaction of basic public needs and satisfaction of basic public needs explains 52% (p=0.001, β=0.52) of the variance of social well-being.

    Conclusion

    The need for social feedback in social networks is related to the lack of satisfaction with basic public needs. The need for online social feedback and failure to satisfy basic public needs predict low social well-being in social network users.

    Keywords: Social Well-Being, Basic Public Needs, Need For Social Feedback In Social Networks
  • اکبر عطادخت*، عارفه محمدنژاد دوین
    مقدمه

    اعتیاد به مواد مخدر یکی از معضلات مهم عصر امروزی است که بسیاری از جوانان را در تمامی جوامع با پیامدهای منفی از جمله اضطراب، افسردگی، کیفیت پایین زندگی و سلامت روان درگیر کرده است، بنابراین هدف از این پژوهش ارزیابی نقش واسطه ای کفایت اجتماعی در رابطه بین سیستم های مغزی- رفتاری و آمادگی برای اعتیاد بود.

    مواد و روش ها

    پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی و از نوع معادلات ساختاری و جامعه آماری کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1402-1401 بود. 300 دانشجو دختر و پسر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه سیستم های رفتاری مغزی کارور و وایت (1994)، پرسشنامه آمادگی اعتیاد وید، بوچر، مک کن و بن پارات (1992) و پرسشنامه شایستگی اجتماعی فلنر و لیز (1990) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و آمار استنباطی (همبستگی و تحلیل مسیر) استفاده شد.

    یافته ها

    مطالعه ما تاثیر مستقیم متغیرهای بازداری رفتاری را بر آمادگی برای اعتیاد (07/6-=T و 0/001>P) و کفایت اجتماعی (72/4=T و 0/001>P)، نشان داد. همچنین، فعال سازی رفتاری بر آمادگی برای اعتیاد (61/4=T و 0/001>P) و کفایت اجتماعی (52/3-= Tو 0/001>P) تاثیر معنی داری داشت. کفایت اجتماعی تاثیر معنی داری بر آمادگی برای اعتیاد داشت (7/86-=T و 0/001>P) با توجه به مقدار به دست آمده برای آمار  VAF، 26/7 درصد از تاثیر بازداری رفتار و 26/2 درصد از تاثیر فعال سازی رفتار بر آمادگی برای اعتیاد از طریق کفایت اجتماعی قابل تبیین است.

    نتیجه گیری

    بنابراین با توجه به شیوع بالای اعتیاد، بررسی میزان آمادگی برای اعتیاد و عوامل موثر بر آن از جمله سیستم های مغزی رفتاری و کفایت اجتماعی برای مقابله با شیوع اعتیاد ضروری است.

    کلید واژگان: مغز, رفتار, اختلالات مرتبط با مواد
    Abar Atadokht*, Arefe Mohamadnezhad Devin
    Introduction

    Drug addiction is one of the most important problems of today's age, which has involved many young people in all societies with associated with negative consequences such as anxiety, depression, poor quality of life, and poor mental health, Therefore, purpose of this research was to evaluate the mediating role of social adequacy in the relationship between brain-behavioral systems and readiness for addiction.

    Materials and Methods

    The present study was a correlational and structural equation type study and a statistical population of all undergraduate students of Mohaghegh Ardabili University in the academic year 2022-2023. 300 male and female students were selected by the available sampling method. Carver & White’s (1994) Brain-Behavioral Systems Questionnaire, Weed, Butcher, McKenna & Ben-Porath (1992) Addiction Readiness Questionnaire, and Flener & Lease’s Social Competence Questionnaire (1990) were used. To analyze the data, descriptive statistics (mean, standard deviation, skewness, and kurtosis) and inferential statistics (correlation and path analysis) were used.

    Results

    Our study revealed the direct effect of behavioral inhibition variables on readiness for addiction (T=-07.6 and P<0.001) and social adequacy (T=72.4 and P<0.001). Furthermore, behavioral activation exerted a significant effect on readiness for addiction (T=61.4 and P<0.001) and social adequacy (T=-52.3 and P<0.001). Social adequacy had a significant effect on readiness for addiction (T=-7.86 and P<0.001). According to the amount obtained for the VAF statistic, 26.7% of the effect of behavior inhibition and 26.2% of the effect of behavior activation on readiness for addiction can be explained through social adequacy.

    Conclusion

    Therefore, due to the high prevalence of addiction, it is necessary to investigate the level of readiness for addiction and the factors affecting it, including the behavioral brain systems and social adequacy to deal with the prevalence of addiction.

    Keywords: brain, Behavior, Substance-Related Disorders
  • زهرا صادقی، نیلوفر میکائیلی*، اکبر عطادخت
    مقدمه

    تشخیص سرطان و بستری شدن کودکان در بیمارستان می تواندباعث به وجود آمدن احساساتی مانند اضطراب، نامیدی و ترس ازمرگ شود. در دوره بستری، بازی درمانی  می تواند به عنوان یک درمان غیر دارویی باعث کاهش علائم روانی و تسهیل مداخلات متخصصان شود.

    روش

    روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی کودکان 8 تا 14 سال مبتلا به سرطان  بود که در سال 1397-1398 به مرکز آموزشی-درمانی بیمارستان بوعلی مراجعه کرده بودند. 30 نفر از کودکان با روش نمونه گیری در دسترس از جامعه مذکور انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15نفر) قرار داده شدند.کودکان گروه آزمایش 8 جلسه بازی درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری دریافت کردند.  داده های پژوهش از طریق مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (1997) و مقیاس ناامیدی کودکان کازدین (1979) جمع آوری شدند. داده ها به شیوه تحلیل کوواریانس چند متغیره در محیط نرم افزار SPSS-24 تحلیل شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که بازی درمانی موجب کاهش معنادار نمرات اضطراب و ناامیدی گروه آزمایش در مرحله پس آزمون شده است (p<0/001).

    بحث و نتیجه گیری

    با توجه با یافته های پژوهش می توان گفت که مداخله بازی درمانی بر کاهش اضطراب و ناامیدی موثر است، در نتیجه این درمان می تواند به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های اصلی سرطان به کار رود.

    کلید واژگان: بازی درمانی, اضطراب, ناامیدی, کودکان مبتلا به سرطان
    Zahra Sadeghi, Niloofar Mikaeili*, Akbar Atadokht
    Background

    Cancer diagnosis and hospitalization of children can cause feelings such as anxiety, hopelessness, and fear of death. During hospitalization, play therapy can reduce psychological symptoms and facilitate the interventions of specialists as a non-pharmacological treatment.

    aim

    Therefore, the aim of the current research was to determine the efficacy of play therapy on anxiety and hopelessness in children with cancer in Ardabil

    Methods

    This study was semi-experimental with pre-test and post-test with the control group. The statistical population consisted of all children with cancer referred to Boali Hospital Training center year 1397-1398 in Ardebil.30 children were chosen through available sampling and randomly divided into two experimental and control groups (15 subjects each) The experimental group received 8 sessions of Cognitive-behavioral play therapy. Data were collected through “the Kazdin Hopelessness Scale for children (1979)”, and “the Spence Children’s Anxiety Scale (1997)”. Statistical analyses were conducted by Covariance analysis and SPSS software version 24.

    Results

    The results of covariance analysis indicated that laughter therapy significantly reduced anxiety and hopelessness scores in the post-test. (P <0.001). 

    Conclusion

    According to the findings of the research, it can be said that play therapy intervention is effective in reducing anxiety and hopelessness, as a result, this treatment can be used as a complementary treatment alongside the main cancer treatments.

    Keywords: Play Therapy, Anxiety, Hopelessness, Children With Cancer
  • وحید فلاحی، محمد نریمانی*، اکبر عطادخت
    هدف
    پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش باورهای غیر منطقی و کفایت اجتماعی در پیش بینی تجربه ی قلدری سایبری دانش آموزان انجام گرفت.
    روش ها
    روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه مدارس دولتی استان اردبیل در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل داده اند (21756(N=. تعداد 409 نفر از این افراد به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین جامعه آماری فوق انتخاب و به صورت انفرادی به پرسش نامه های تجربه قلدری_ قربانی سایبری، باورهای غیرمنطقی و کفایت اجتماعی پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده در این پژوهش با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد.
    یافته ها
    نتایج ضریب همبستگی نشان داد تجربه قلدری سایبری با باورهای غیرمنطقی(45/0;r= 001/0> p) ارتباط مثبت و با کفایت اجتماعی(41/0;r= - 001/0> p) ارتباط منفی و معنادار دارد.
    نتایج
    تحلیل رگرسیون نیز نشان داد باورهای غیرمنطقی بصورت مثبت و کفایت اجتماعی بصورت منفی قادر به پیش بینی تجربه ی قلدری سایبری در دانش آموزان می باشند.
    کلید واژگان: واژه های کلیدی: قلدری سایبری, باورهای غیر منطقی, کفایت اجتماعی
    Vahid Fallahi, Mohammad Narimani *, Akbar Atadokht
    Objective
    The aim of this study was to investigate the role of irrational beliefs and social competence in predicting students' cyber bullying experience.
    Methods
    The method of this research was descriptive-correlational. The statistical population of the present study consists of all male students of the second year of public high schools in Ardabil province in the academic year 2019-2020 (N = 21756). A total of 409 of these individuals were selected by cluster random sampling from the above statistical population and individually answered the questionnaires of bullying-cyberbullying experience, irrational beliefs and social competence. The data collected in this study were analyzed using Pearson correlation tests and multiple regression analysis.
    Results
    The results of correlation coefficient showed that cyber bullying experience has a positive relationship with irrational beliefs (p <0.001; r = 0.45) and a negative and significant relationship with social competence (p = 0.001; r = -0.41). Conclosion: regression analysis also showed that irrational beliefs in a positive way and social competence in a negative way are able to predict the experience of cyber bullying in students.
    Keywords: Cyber bullying, Irrational beliefs, social competence
  • پریسا مرادی کلارده*، اکبر عطادخت
    پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به بزهکاری با توجه به نقش دشواری تنظیم هیجان و ابعاد خشم در دانش آموزان انجام شد. این پژوهش یک مطالعه مقطعی-توصیفی بوده و جامعه آماری آن تمامی دانش آموزان دختر دبیرستانی ناحیه یک شهر اردبیل بودند که از میان آنان تعداد 279 دانش آموز از چهار دبیرستان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه ابعاد خشم (سیگل، 1986)، مقیاس دشواری تنظیم هیجان (گرتز و رومر، 2004) و پرسشنامه گرایش به بزهکاری (فضلی، 1389) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که گرایش به بزهکاری با مولفه های خشم انگیختگی، نگرش خصمانه، خشم بیرونی و خشم درونی از ابعاد خشم رابطه مثبت معنادار و با مولفه های دشواری در انجام، دشواری در کنترل تکانه و فقدان شفافیت از دشواری تنظیم هیجان رابطه مثبت و معنادار دارد (01/0 >P). همچنین مولفه های نگرش خصمانه و خشم بیرونی از ابعاد خشم و مولفه دشواری در کنترل تکانه و فقدان شفافیت از دشواری تنظیم هیجان توانستند گرایش به بزهکاری را به صورت معنادار پیش بینی نمایند. نتایج بدست آمده تلویحات مهمی در زمینه شناسایی افراد در معرض خطر بزهکاری داشته و لازم است در تدوین مداخلات پیشگیرانه و درمانی مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: گرایش به بزهکاری, دشواری تنظیم هیجان, ابعاد خشم
    Parisa Moradikelardeh *, Akbar Atadokht
    The aim of this study was to predict Tendency toward Delinquency due to the Role of Difficulties in Emotion Regulation and Anger Dimensions in Female Students. This study was cross-sectional descriptive and its statistical population was all Female high school students in the one district of Ardabil city, that 279 students from four high schools were selected using multi-stage clusters sampling method. In order to collect data, Dimensions of Anger Questionnaire (Sigel, 1986), Difficulties in Emotion Regulation Scale (Gratz and Roemer, 2004) and Attitude toward Delinquency Questionnaire (Fazli, 2010) were used. The collected data were analyzed using Pearson correlation test and stepwise regression. The results showed that tendency toward delinquency had a significant positive relationship with the components of anger arousal, hostile attitude, anger-out and anger-in from the dimensions of anger and had positive relationship with components in doing, difficulty in impulse control and lack of transparency from difficulties in emotion regulation (p<0.01). Also, the components of hostile attitude and anger-out from the dimensions of anger and the component of difficulty in impulse control and lack of transparency from the difficulties in emotion regulation could significantly predict the tendency toward delinquency. Therefore, the results of this study have important implications for identifying individuals at risk of delinquency and need to be considered in development of preventive and therapeutic interventions.
    Keywords: Attitude Toward Delinquency, Difficulty in Emotion Regulation, Dimensions of Anger
  • مهسا موسوی*، عباس ابوالقاسمی، نادر حاجلو، اکبر عطادخت
    افسردگی با علایم بسیاری از جمله افکار مرگ و خودکشی مشخص می شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه حس انسجام، سیستم های مغزی-رفتاری و سبک های اسنادی در پیش بینی افکار خودکشی بیماران مبتلا به افسردگی بود. ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از مقیاس افسردگی بک، 100 نفر از بیماران افسرده بستری شده در بیمارستان روان پزشکی رازی شهر تبریز انتخاب شدند. سپس پرسشنامه افکار خودکشی بک، پرسشنامه حس انسجام آنتونووسکی، پرسشنامه سیستم های مغزی-رفتاری کارور و وایت و پرسشنامه سبک های اسنادی سلیگمن برای جمع آوری اطلاعات به آن ها ارایه شد. سپس بررسی و تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه، با کمک نرم افزار SPSS انجام شد. یافته های این پژوهش نشان داد که حس انسجام 44%، سیستم های مغزی-رفتاری 9/28% و سبک های اسنادی 9/33% از واریانس افکار خودکشی بیماران افسرده را تبیین می کنند؛ بنابراین، می توان نتیجه گرفت که حس انسجام، سیستم های مغزی-رفتاری و سبک های اسنادی از متغیرهای تاثیرگذار بر افکار خودکشی بیماران افسرده هستند.
    کلید واژگان: اختلال افسردگی, افکار خودکشی, حس انسجام, سیستم های مغزی-رفتاری, سبک های اسنادی
    Mahsa Mosavi *, Abbas Abolghasemi, Nader Hajloo, Akbar Atadokht
    Depression is characterized by many symptoms, including thoughts of death and suicide. The aim of this study was to determine the relationship between sense of coherence, brain-behavioral systems, and attributional styles in the prediction of suicidal thoughts of depressed patients. First, using availability sampling and Beck depression inventory, 100 depressed patients admitted to Razi psychiatric hospital in Tabriz were selected. Then Beck scale for suicide ideation, Antonovsky's sense of coherence questionnaire, Carver and White's brain-behavioral systems questionnaire, and Seligman's attributional style questionnaire were presented to them to collect information. Then data were analyzed by SPSS software, using Pearson correlation coefficient and multiple regression. The results of this study showed that sense of coherence explained 44%, brain-behavioral systems explained 28.9% and attributional styles explained 33.9% of the variance of suicidal thoughts in depressed patients. Therefore, it can be concluded that sense of coherence, brain-behavioral systems, and attributional styles are the variables affecting the suicidal thoughts of depressed patients.
    Keywords: Depressive Disorder, suicidal thoughts, sense of coherence, brain-behavioral systems, Attributional styles
  • Fahimeh Rajaei *, Akbar Atadokht, Nader Hajloo

    The aim of this study was to investigate the effectiveness of group poetry therapy an improving happiness in chronic schizophrenic patients.

    Materials and Methods

    This experimental study was conducted with a pre-test-post-test design with the control group. The statistical population consisted of patients hospitalized in treatment and rehabilitation centers in Ardabil (2017). Among them, 22 patients were selected from among these individuals and randomly assigned to experimental and control groups. Eleven sessions of group poetry were performed for the experimental group and the control group did not receive any intervention. Oxford happiness questionnaire was used to collect data and data were analyzed by single variable Covariance analysis on SPSS-22.

    Results

    The results showed that after controlling the pre-test effect, the mean scores of post-test Patients in the experimental group were higher in happiness than the scores of the control group (P<0.05), This indicates the effectiveness of group poetry therapy intervention on patients.

    Conclusion

    This study showed that group poetry therapy as a non-pharmacological treatment is effective on chronic schizophrenic patients and can be used by clinical specialists in medical centers.

    Keywords: Schizophrenia, poetry therapy, happiness
  • فهیمه رجایی، اکبر عطا دخت*، سجاد بشرپور

    شعردرمانی یک نوع هنردرمانی خلاق است که شعر و دیگر شکلهای برانگیزنده ادبیات را برای رسیدن به اهداف درمانی و رشد شخصی بکار می گیرد. نشانگان مثبت و منفی هم در کنترل و هم در درمان بیماران اسکیزوفرن موثر گزارش شده و انجام مداخلات غیردارویی برای کاهش این نشانگان ضروری است. یکی از مداخلات جدید غیردارویی در این زمینه شعردرمانی است. از این رو پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آن به صورت گروهی بر نشانگان مثبت و منفی بیماران اسکیزوفرن مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه به صورت آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل بیماران بستری در مراکز درمان و توانبخشی شهر اردبیل بود. از بین این افراد با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 22 نفر انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. یازده جلسه شعردرمانی گروهی برای گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس نشانگان مثبت و منفی (PANSS) استفاده شد و داده ها با آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری بر روی SPSS-22 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بعد از کنترل اثر پیش آزمون، میانگین نمرات پس آزمون آزمودنی های گروه آزمایش در نشانگان مثبت و نشانگان منفی کمتر از نمرات آزمودنی های گروه کنترل بود (P<0/05) که نشانگر اثربخشی مداخله شعردرمانی گروهی بود. این مطالعه نشان داد که شعردرمانی گروهی به عنوان یک درمان غیردارویی بر روی بیماران مزمن اسکیزوفرن اثربخش است و می تواند مورد استفاده متخصصان بالینی در مراکز درمانی قرار گیرد.

    کلید واژگان: اسکیزوفرنی, شعردرمانی گروهی, نشانگان مثبت, نشانگان منفی
    Fahimeh Rojaei, Akbar Ata Dokht *, Sajad Basharpour

    Poetry therapy is a type of creative art therapy that uses poetry and other stimulating forms of literature to achieve therapeutic goals and personal growth. Positive and negative symptoms have been reported to be effective both in controlling and treating schizophrenia patients, and non-pharmacological interventions are necessary to reduce these symptoms. One of the new non-pharmacological interventions in this field is poetry therapy, therefore, the present research has been investigated with the aim of its effectiveness in a group on positive and negative symptoms of schizophrenic patients. This study was conducted as an experiment with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population included patients hospitalized in the treatment and rehabilitation centers of Ardabil city. Among these people, 22 people were selected by cluster random sampling and randomly assigned to two experimental and control groups. Eleven group poetry therapy sessions were conducted for the experimental group and the control group did not receive any intervention. The positive and negative syndrome scale (PANSS) was used to collect data and the data was analyzed by univariate analysis of variance on SPSS-22. The results showed that after controlling for the pre-test effect, the average post-test scores of the experimental group subjects in positive symptoms, negative symptoms were lower than the scores of the control group subjects (P<0.05), which indicates The effectiveness of group poetry therapy intervention was. This study showed that group poetry therapy is effective as a non-pharmacological treatment on chronic schizophrenic patients and can be used by clinical specialists in treatment centers.

    Keywords: group poetry therapy, Negative symptom, positive symptoms, Schizophrenia
  • عباس اصغری شربیانی*، اکبر عطادخت، نادر حاجلو، نیلوفر میکاییلی
    مقدمه

    اختلال بی نظمی خلق اخلالگر یک اختلال جدید با چالش های متعدد در زمینه تشخیص و درمان می باشد. از همین رو به کار بستن درمان های استاندارد در زمینه تحریک پذیری برای بدست آوردن تلویحات درمانی در این اختلال ضرورت می یابد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر آموزش والدین بر تنظیم هیجان و تحریک پذیری دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر بود. 

    روش

    روش تحقیق پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون با پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول استان آذربایجان شرقی در سال تحصیلی 1400-1399 بود. نمونه پژوهش 30 دانش آموز دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر بود که از طریق نمونهگیری هدفمند غیرتصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از شاخص واکنش پذیری عاطفی استرینگاریس و همکاران]2012[، پرسشنامه تنیظم هیجان گراس و جان]2003[و مصاحبه تشخیصی بر اساس DSM-5 استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و با استفاده از نسخه ی 18 بسته ی آماری برای علوم اجتماعی تجزیه و تحلیل شدند.

    نتایج

    نتایج نشان داد رفتار درمانی شناختی رفتاری مبتنی بر آموزش خانواده در کاهش تحریک پذیری و تنظیم هیجان دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر به طور معناداری موثر بوده است (p<0/001). همچنین نتایج آزمون بنفرونی حاکی از ادامه دار بودن اثر آموزشی در دوره پیگیری بود (p>0/05).

    نتیجه گیری

    نتایج پژوهش حاضر از کارایی درمان درمان شناختی رفتاری و پایداری آن در جهت کاهش تحریک پذیری و تنظیم هیجان دانش آموزان مبتلا به اختلال بی نظمی خلق اخلالگر حمایت می کند. بنابرین استفاده از آن برای متخصصان حوزه درمان در زمینه اختلال بی نظمی خلق اخلالگر توصیه می گردد.

    کلید واژگان: اختلال بی نظمی خلق اخلالگر, تنظیم هیجان, تحریک پذیری, درمان شناختی رفتاری
    Abbas Asghari Sharabiani*, Akbar Atadokht, Nader Hajloo, Niloofar Mikaeili
    Introduction

    Disruptive mood dysregulation disorder (DMDD) is a new disorder with challenging diagnosis and treatment. As a result, standard irritability therapies must be used in order to obtain therapeutic implications for the aforementioned disorder. The aim of this study was to determine the efficacy of cognitive behavior therapy based on parental education on emotion regulation and irritability in students with disruptive mood disorders.

    Methods

    The research method was semi-experimental, with pre-test and post-test groups, and contained control and follow-up session. The study's statistical population included all male high school students in East Azarbaijan province during the academic year 2020–2021. The study population included 30 students with disruptive mood disorders who were chosen through a nonprobability purposive sampling method. The Stringaris et al. (2012) Emotional Affective Reactivity Index, the Gross and John Emotion Regulation Questionnaire (2003), and the clinical interview based on the DSM-5 were used to collect data. The data were analyzed using analysis of ANOVA with repeated measures and via statistical package for social sciences version 18.

    Results

    Family-based cognitive behavioral therapy was found to be significantly effective in reducing irritability and regulating emotions in students with disruptive mood dysregulation disorders (p<0/001). Furthermore, the Bonferroni correction test results revealed that the educational effect persisted throughout the follow-up period (p>0/05).

    Conclusion

    The current study's findings support the efficacy of family-based cognitive-behavioral therapy and dialectical therapy in reducing irritability and regulating emotions in students with disruptive mood dysregulation disorder. Therefore, its use is recommended for treatment specialists in the field of disruptive mood dysregulation disorder.

    Keywords: Disruptive Mood Dysregulation Disorder, Emotion Regulation, Irritability, Behavioral Cognitive Therapy
  • جمال سوره*، نادر حاجلو، اکبر عطادخت، سجاد بشرپور

    هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر معنی و هدف در ارتقای رشد پس از آسیب و سازگاری روانی- اجتماعی بیماران مبتلابه سرطان پستان بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل کلیه بیماران مبتلابه سرطان پستان در انجمن بیماران سرطانی شهرستان بوکان در سال 1398 بودند که به صورت هدفمند 45 نفر انتخاب و به صورت تصادفی جایگزینی در سه گروه درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی، درمان مبتنی بر معنی و هدف، و گروه گواه قرار گرفتند. در این پژوهش از مقیاس سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری-فرم کوتاه دروگاتیس(PAIS-SR)  (1986) و پرسشنامه رشد پس از سانحه تدچی و کالهون (1996) استفاده شد. گروه های آزمایشی به مدت 8 هفته و هر هفته یک جلسه 60 دقیقه ای، تحت درمان مبتنی بر معنی و هدف و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی گروهی قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون بین میانگین پس آزمون در دو گروه آزمایش و گواه در متغیر سازگاری روانی-اجتماعی و رشد پس از آسیب تفاوت معناداری وجود دارد (01/0 ≥P). به عبارتی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در متغیر سازگاری روانی اجتماعی نسبت به درمان مبتنی بر معنی و هدف اثربخشی بیشتر و درمان مبتنی بر معنی و هدف در متغیر رشد پس از آسیب نسبت به شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی اثربخش تر بود.

    کلید واژگان: سرطان, ذهن آگاهی, معنی و هدف, رشد پس از آسیب, سازگاری روانی- اجتماعی
    Jamal Soureh*, Nader Hajloo, Akbar Atadokht, Sajjad Basharpoor

    The purpose of this study was to compare the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy and meaning and purpose therapy in promoting post-traumatic growth and psychosocial adjustment in breast cancer patients. The current research is a semi-experimental type with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population of this research included all breast cancer patients in the Bukan Cancer Patients' Association in 2019, 45 of whom were purposive and were randomly assigned to three groups of cognitive therapy based on mindfulness, therapy based on meaning and purpose, and the control group. In this research, the 46-question Adjustment to Illness Scale–Self-Report (PAIS-SR)-Derogatis (1986) and the post-traumatic growth questionnaire by. Tedeschi & Calhoun (1996) were used. The experimental groups underwent treatment based on meaning and purpose and cognitive therapy based on group mindfulness for 8 weeks and one 60-minute session each week. To analyze the data, the statistical method of multivariate covariance analysis was used. The findings showed that there is a significant difference between the mean of the post-test in the two groups of the test and the test in the variable of psycho-social adaptation and post-traumatic growth (P ≥ 0.01), as evidence of the pre-test effect. In other words, cognitive therapy based on mindfulness was more effective than treatment based on meaning and goal in the variable of psychosocial adjustment, and therapy based on meaning and goal was more effective in the variable of post-traumatic growth than cognitive therapy based on mindfulness.

    Keywords: cancer, mindfulness, meaning, purpose, Posttraumatic Growth, psycho-social adjustment
  • فاطمه تموک، اکبر عطادخت*، رضا قربان جهرمی
    هدف

    پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی مبتنی بر رایانه بر فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام شد.

    روش

    این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر اردبیل در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم 30 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به تصادف در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی (ABQ) برسو، سالانووا و شاوفلی (2007) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی (EPT) فام و تیلور (1999) بود و سپس گروه آزمایش به مدت 16 جلسه تحت آموزش نرم افزار شناختی کاپیتان لاگ قرار گرفت و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. نتایج با استفاده از آزمون کوواریانس چندمتغیره تجزیه وتحلیل شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که مداخله توانبخشی شناختی مبتنی بر رایانه در گروه آزمایش باعث کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش عملکرد تحصیلی دانش آموزان شده است (0.001< P).

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج مطالعه حاضر می توان گفت که آموزش و کاربست توانبخشی شناختی برای فراهم کردن شرایط و بستر مناسب برای آموزش و یادگیری ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: توانبخشی شناختی مبتنی بر رایانه, فرسودگی تحصیلی, عملکرد تحصیلی
    Fatemeh Tamouk, Akbar Atadokht *, Reza Ghorban Jahromi
    Objective

    The aim of this research was to investigate the effectiveness of computer-based cognitive rehabilitation on academic burnout and academic performance of students.

    Methods

    The study was a experimental with pre-test and post-test design with control groups. The statistical population of the study included all female high school students in Ardabil in the academic year 2020-2021, from it, a sample of 30 females was selected by cluster random sampling and randomly divided into two experimental and control groups of 15 students.To conduct the research, under the same conditions, both groups of per-test were tested using the academic questionnaire. The data collection tools were Bresó, Salanova & Schaufeli (2007), Academic Burnout Questionnaire (ABQ), along with Pham & Taylor (1999) Academic Performance Questionnaire (APQ). Afterwards, the experimental group was trained in Captain Log cognitive software for 16 sessions. The control group did not receive any intervention. The results were analyzed using multivariate covariance test.

    Results

    Research results show that computer-based cognitive rehabilitation intervention in the experimental group has reduced academic burnout and increasd students' academic performance (P<0.001).

    Conclusion

    Based on these results, the training and application of cognitive rehabilitation seems necessary to provide suitable conditions and platform for teaching and learning.

    Keywords: computer-based cognitive rehabilitation, academic burnout, Academic Performance
  • جمال سوره*، نادر حاجلو، اکبر عطادخت، سجاد بشرپور
    زمینه و هدف
    سرطان ازجمله بیماری هایی است که به درمان پیچیده و چندرشته ای نیاز دارد بنابراین هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش تفکر مثبت و درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی در ارتقای روحیه و سازگاری روانی- اجتماعی در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان پستان در انجمن بیماران سرطانی شهرستان بوکان بودند که به صورت در دسترس 45 نفر انتخاب و به صورت تصادفی جایگزینی در سه گروه آموزش تفکر مثبت، درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایشی به مدت 8 هفته و هر هفته یک جلسه 60 دقیقه ای، تحت آموزش تفکر مثبت و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی گروهی قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم افزار SPSS- 25 استفاده شد.
    یافته ها
    هر دو درمان بر متغیرهای تضعیف روحیه و سازگاری روانی- اجتماعی اثربخشی معناداری در بیماران مبتلا به سرطان پستان داشتند. همچنین بررسی نشان داد درمان آموزش تفکر مثبت اثربخشی بیشتری نسبت به شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در متغیر تضعیف روحیه داشت. همچنین نتایج نشان داد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در متغیر سازگاری روانی اجتماعی نسبت به آموزش تفکر مثبت، اثربخش تر بود.
    نتیجه گیری
    برای کمک به بیماران مبتلا به سرطان سینه درمان های روان شناختی می توانند تاثیرات مثبتی داشته باشند تا با غلبه بر بحران وجودی، از عادات و قالب های فکری منفی خود بیرون بیایند و آگاهانه و معنی دار زندگی کنند.
    کلید واژگان: سرطان, تفکر مثبت, ذهن آگاهی, تضعیف روحیه, سازگاری روانی- اجتماعی
    Jamal Sooreh *, Nader Hajloo, Akbar Atadokht, Sajjad Basharpoor
    Introduction
    Cancer is one of the diseases that requires complex and multidisciplinary treatment. Therefore, the purpose of this research was to compare the effectiveness of positive thinking training and cognitive therapy based on mindfulness in improving morale and psychosocial adaptation in breast cancer patients.
    Materials and Methods
    The current research was a semi-experimental type with a pre-test-post-test design. The statistical population of this research included all breast cancer patients in the Bukan Cancer Patients Association, 45 people were selected and randomly replaced in three groups: positive thinking training, cognitive therapy based on mindfulness, and the control group. The experimental groups were trained in positive thinking and cognitive therapy based on group mindfulness for 8 weeks and one 60-minute session every week.
    Results
    Both treatments had a significant effect on the variables of demoralization and psycho-social adjustment in breast cancer patients. Also, the study showed that positive thinking training treatment was more effective than cognitive therapy based on mindfulness in the variable of demoralization. Also, the results showed that cognitive therapy based on mindfulness was more effective than positive thinkin training in the variable of psychosocial adjustment.
    Conclusion
    Therefore, to help breast cancer patients, psychological treatments can have positive effects so that by overcoming the existential crisis, they adopt a new cognitive and behavioral system and get out of their negative habits and thought patterns and live consciously and meaningfully. To discover the hidden meaning in the heart of suffering caused by cancer.
    Keywords: Cancer: Demoralization: Mindfulness: Optimism:Psychosocial adaptation
  • شیرین احمدی، سجاد بشرپور*، اکبر عطادخت، محمد نریمانی
    پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی روابط ساختاری پیش بینی عود مصرف براساس باورهای شخصیتی ناکارآمد نقش میانجیگری کنترل بازداری انجام گرفت. پژوهش مورد نظر همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به کمپ ترک اعتیاد اردبیل در سال 1400 بود. تعداد 200 نفر آزمودنی مرد به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به پرسشنامه های پیش بینی بازگشت (RPS)، باورهای شخصیتی ناکارآمد (PBQ) و همچنین آزمون کنترل بازداری (go/nogo) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار smart pls-3 تحلیل شد. نتایج معادلات ساختاری نشان داد باورهای شخصیتی ناکارآمد بر عود مصرف اثر مستقیم و معنی دار دارد. همچنین اثر غیرمستقیم باورهای شخصیتی ناکارآمد با میانجیگری کنترل بازداری تایید شد. برای بررسی برازش کلی مدل که هر دو بخش مدل اندازه گیری و ساختاری را کنترل می کند، از معیار مقدار برازش (GOF) استفاده شد. درنتیجه مقدار معیار برازش (GOF) برابر است با 41/0 که با مقایسه آن با مقادیر قابل قبول برای GOF نشان از برازش مناسب کلی مدل دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، ارایه برنامه های آموزشی منظم برای افراد وابسته به مواد با استفاده از اصول درمان شناختی-رفتاری برای تعیین باورهای ناکارآمد بیمار درمورد اعتیاد، کمک به بیمار در ایجاد باورها و رفتارهای موثرتر و ایجاد راهبردهای مقابله ای موثرتر ضروری است.
    کلید واژگان: عود مصرف, باورهای شخصیتی ناکارآمد, کنترل بازداری, وابسته به مواد
    Shirin Ahmadi, Sajjad Bsharpoor *, Akbar Atadokht, Mohammad Narimani
    This study sought to develop a structural relationship model for relapse prediction based on dysfunctional personality beliefs regarding the mediating role of inhibition control. The investigation involved the correlation of structural equations. In 2021, the statistical population comprised all drug addicts who sought treatment at Ardabil Addiction Treatment Camp. 200 male subjects were chosen using the available sampling method and the Relapse to the Prediction Questionnaire (RPS), the Dysfunctional Personality Beliefs Questionnaire (PBQ), and the Inhibition Control Test (go / nogo). Using clever pls3 software, the obtained data were analyzed using structural equation modeling. According to the results of structural equation modeling, dysfunctional personality beliefs have a direct and significant effect on relapse. In addition, inhibition control mediated the indirect impact of dysfunctional personality beliefs. The value of fit (GOF) criterion was utilized to evaluate the model’s overall fit, which governs both the measurement and structural model components. Consequently, the value of goodness of fit (GOF) is 0.41, which, when compared to acceptable values for GOF, demonstrates the model’s overall good fit. According to the findings of this study, it is necessary to provide regular training programs for substance abusers based on the principles of cognitive-behavioral therapy in order to determine the patient’s dysfunctional beliefs about addiction, assist the patient in developing more effective beliefs and behaviors, and assist the patient in developing more effective coping mechanisms.
    Keywords: Drug Dependence, Dysfunctional personality beliefs, Inhibition control, relapse
  • اکبر عطادخت*، متینه عبادی
    مقدمه

    جذابیت بالای بازی های آنلاین در کنار شیوع قابل توجه اعتیاد به آن ها موجب شده این بازی ها در کانون توجه متخصصان قرار گیرند. از این رو پژوهش حاضر با هدف برازش مدل علی اعتیاد به بازی های آنلاین براساس تسلط نیمکره های مغزی C ،B ،A  و D در دانشجویان با نقش میانجی تنظیم رفتاری هیجان انجام شد.

    مواد و روش ها

    روش پژوهش توصیفی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل 291 نفر از دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی1401-1400 بود. این دانشجویان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از طریق پرسشنامه آنلاین در پژوهش شرکت کردند.

    یافته ها

    اثر مستقیم متغیر برتری جانبی مغزی A (P>0/01 و 2/81-=T)، برتری جانبی مغزی B (P>0/01 و 4/84-=T)، برتری جانبی مغزی C (P>0/01 و 2/30-=T) و تنظیم رفتاری مثبت هیجان (P>0/01 و 5/34-=T) بر اعتیاد به بازی های آنلاین منفی و اثر مستقیم برتری مغزی جانبی D (P>0/01 و 5/78=T) و تنظیم رفتاری منفی هیجان (P>0/01 و 7/19=T) مثبت و معنادار است. بنابراین مدل علی رابطه بین اعتیاد به بازی های آنلاین، برتری جانبی مغز، تنظیم رفتاری هیجان براساس شاخص های مختلف برازش تایید شد. با توجه به میزان به دست آمده برای آماره VAFر، 19/9 درصد تاثیر برتری جانبی Bر، 31/7 تاثیر برتری جانبی C و 18/1 تاثیر برتری جانبی D بر اعتیاد به بازی های آنلاین از طریق تنظیم رفتاری منفی هیجان و 34/6 تاثیر برتری جانبی C و 20/5 تاثیر برتری جانبی D بر اعتیاد به بازی های آنلاین از طریق تنظیم رفتاری مثبت هیجان می تواند تبیین گردد.

    نتیجه گیری

    بنابراین، با توجه به شیوع زیاد استفاده از گوشی های هوشمند، ارزیابی وضعیت لوب های غالب مغزی و تنظیم رفتاری هیجان در رابطه با اعتیاد به بازی های آنلاین، بسیار مهم خواهد بود.

    کلید واژگان: مغز, هیجانات, دانشجویان
    Akbar Atadokht*, Matineh Ebadi
    Introduction

    The high attractiveness of online games, along with the significant prevalence of addiction to them has made these games receive attention from experts. Therefore, the present study was done to fit a causal model of addiction to online games based on the A, B, C, and D brain quadrants dominance in students with the mediating role of behavioral regulation of emotion.

    Materials and Methods

    The research method was descriptive and structural equations. The statistical population of the research included 291 students of the University of Mohaghegh Ardabili during the academic year 2021-2022. These students were selected by the available sampling method and participated in the research through an online questionnaire.

    Results

    The direct effect of the lateral cerebral superiority variable A (P < 0.01 and T = -2.81), lateral cerebral superiority variable B (P < 0.01 and T = -4.84), lateral cerebral superiority variable C (P < 0.01 and T = -2.30) and positive behavioral emotion regulation (P < 0.01 and T = -5.34) exerted negative effects on addiction to online games and the direct effect of lateral brain superiority variable D (01/ P>0 and T=5.78) and negative behavioral emotion regulation (P<0.01 and T=7.19) were positive and significant. Therefore, the causal model of the relationship between the addiction to online games, brain lateralization, and behavioral regulation of emotion was confirmed based on various fit indices. According to the amount obtained for the VAF statistic, 19.9% of the effect of lateral superiority B, 31.7 % of the effect of lateral superiority C, and 18.1% of the effect of lateral superiority D on addiction to online games through negative behavioral regulation of emotion, and 34.6% of the effect of lateral superiority C and 20.5% of the effect of lateral superiority D on addiction to online games through positive behavioral emotion regulation can be explained.

    Conclusion

    Due to the high prevalence of using smartphones, it will be extremely important to evaluate the condition of the dominant cerebral cortex and the behavioral emotion regulation on online games addiction.

    Keywords: Brain, Emotions, Students
  • سمانه شاد گهراز*، اکبر عطادخت، نادر حاجلو

    مطالعات نشان میدهند که عوامل محافظتی روانشناختی نقش تعیین کنندهای در کاهش پیامدهای آسیبزای عوامل استرسزا و بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به بیماریهای مزمن دارند. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل معادلات ساختاری سرسختی روانشناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده درآشفتگی روانشناختی با نقش میانجیگری نارضایتی از تصویر بدن در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. پژوهش پیشرو از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش شناسی، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان امام سجاد شهر رامسر بودند که  تعداد 200 نفر در دامنه ی سنی 30 تا 60 سال با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به ابزارهای سرسختی روانشناختی، حمایت اجتماعی اداراک شده، آشفتگی روانشناختی و نارضایتی از تصویر بدن پاسخ دادند. نتایج آزمون سوبل نشان داد که متغیر نارضایتی بدنی در ارتباط بین سرسختی روانشناختی (01/0 , p< 71/6 -Z=) و حمایت اجتماعی (01/0 , p< 21/4- Z=) با آشفتگی روانشناختی نقش واسطه ای معناداری دارد. با توجه به نتایج، شناخت عوامل تاثیرگذار بر نارضایتی از تصویر بدن همچون سرسختی روانشناختی و حمایت اجتماعی اهمیت مهمی در سلامت روان افراد مبتلا به سرطان پستان داشته و ضرورت مداخلات متمرکز بر عوامل مرتبط با نارضایتی از تصویر بدن به منظور کاهش آشفتگی روانشناختی در این افراد را نشان میدهد.

    کلید واژگان: سرسختی روانشناختی, حمایت اجتماعی ادراک شده, آشفتگی روانشناختی, نارضایتی از تصویر بدن, سرطان پستان
    Samaneh Shad Gahraz*, Akbar Atadokht, Nader Hajloo

    Studies show that psychological protective factors play a decisive role in reducing the traumatic consequences of stressful factors and improving the quality of life in people with chronic diseases. In this regard, the present study was conducted with the aim of investigating the structural equation model of psychological hardiness and perceived social support in psychological distress with the mediating role of body image dissatisfaction in women with breast cancer. The present research was applied in terms of purpose and descriptive in terms of methodology. The statistical population of this research was all women with breast cancer referred to Imam Sajjad Hospital in Ramsar city, 200 people in the age range of 30 to 60 years were selected by purposive sampling method. Participants responded to instruments of psychological hardiness, perceived social support, psychological distress, and body image dissatisfaction. The results of the Sobel test showed that the body dissatisfaction variable was a mediator in the relationship between psychological hardiness (Z=-6.71, p<0.01) and social support (Z=-0.01, p<-4.21) with psychological distress. According to the results, knowing the factors affecting dissatisfaction with body image such as psychological hardiness and social support is important in the mental health of people with breast cancer and shows the necessity of interventions focused on factors related to dissatisfaction with body image in order to reduce psychological distress in these people.

    Keywords: Psychological hardiness, Perceived social support, Psychological distress, Body image dissatisfaction, Breast cancer
  • عباس اصغری شربیانی*، اکبر عطادخت، نادر حاجلو، نیلوفر میکاییلی
    سابقه و هدف

     اختلال بی نظمی خلق اخلالگر (Disruptive mood dysregulation disorder) DMDD، یک تشخیص جدید همراه با چالش های متعدد درمانی است. بارزترین ویژگی این اختلال شامل اختلالات رفتاری و خلقی می باشد. مطالعات درمانی بسیار کمی در مورد DMDD وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک بر تنظیم هیجان و تحریک پذیری دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر بود.

    مواد و روش ها

     پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی اول استان آذربایجان شرقی مراجعه کننده به هسته های مشاوره ی ادارات آموزش و پروش در سال تحصیلی 1400-1399 بود. نمونه ی پژوهش شامل 30 دانش آموز دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر بود که از طریق نمونهگیری هدفمند غیرتصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از شاخص واکنش پذیری عاطفی، پرسش نامه ی تنظیم هیجان و مصاحبه ی تشخیصی استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

     نتایج پژوهش نشان داد، رفتار درمانی دیالکتیک در کاهش تحریک پذیری و تنظیم هیجان دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر به طور معنی داری موثر بوده است (0/001  <p). همچنین نتایج حاکی از ادامه دار بودن اثر آموزشی در دوره ی پیگیری بود (0/05  >p).

    نتیجه گیری

     بر اساس نتایج پژوهش، رفتار درمانی دیالکتیک می تواند باعث افزایش شناخت مبتلایان به اختلال بی نظمی خلق اخلالگر از مشکلات خود شده و درک صحیح تری در برخورد با مشکلات به ویژه در حوزه ی بین فردی کسب کنند. بنابراین در حوزه ی درمان اختلال بی نظمی خلق اخلالگر، رفتار درمانی دیالکتیک می تواند به عنوان بخشی از برنامه ی درمان اجرا شود.

    کلید واژگان: رفتار درمانی دیالکتیک, اختلال بی نظمی خلق اخلالگر, تحریک پذیری, تنظیم هیجان
    Abbas Asghari Sharabiani*, Akbar Atadokht, Nader Hajloo, Niloofar Mikaeili
    Background and Objectives

    Disruptive mood dysregulation disorder (DMDD) is a new diagnosis with multiple treatment challenges. The most prominent features of this disorder consist of behavioral as well as mood disruptions. There are very few treatment studies on DMDD. The aim of this study was to determine the efficacy of Dialectical Behavior Therapy on emotion regulation and irritability in students with disruptive mood disorders.

    Materials and Methods

    The current research was a semi-experimental type of pre-test-post-test with a control group. The statistical population of the research included all male students of the first secondary level of East Azarbaijan province who referred to the counseling centers of education and training departments in the academic year of 2020–2021. The study population included 30 students with disruptive mood disorders who were chosen through a nonprobability purposive sampling method. Emotional Affective Reactivity Index, the Emotion Regulation Questionnaire, and the clinical interview were used to collect data. The collected data were analyzed through the statistical test of ANOVA with repeated measurements.

    Results

    Dialectical Behavior Therapy was found to be significantly effective in reducing irritability and regulating emotions in students with disruptive mood dysregulation disorders (P < 0.001). Furthermore, the results revealed that the educational effect persisted throughout the follow-up period (P > 0.05).

    Conclusions

    According to the results of the research, dialectical behavior therapy can increase the awareness of the disruptive mood disorder sufferers about their problems and gain a more correct understanding in dealing with problems, especially in the interpersonal field. Therefore, in the field of treatment of disruptive mood disorder, dialectical behavior therapy can be implemented as part of the treatment plan.

    Keywords: Dialectical Behavior Therapy, Disruptive Mood Dysregulation Disorder, Irritability, Emotion Regulation
  • شیرین احمدی، سجاد بشرپور*، اکبر عطادخت، محمد نریمانی
    زمینه و هدف
    وابستگی به مواد یک بیماری مزمن مغزی است که با مصرف مواد مخدر اجباری و تکانشی مشخص می شود. پژوهش حاضر با هدف مدل سازی ساختاری شدت وابستگی به مواد براساس سرشت عاطفی با نقش میانجیگری کنترل بازداری انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    پژوهش موردنظر همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد اردبیل در سال 1400 بود. تعداد 200 نفر از این افراد به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به پرسش نامه های شدت وابستگی به مواد، سرشت عاطفی و همچنین آزمون کنترل بازداری (go/nogo) پاسخ دادند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزارهای smart pls3 تحلیل شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد سرشت عاطفی بر شدت وابستگی به مواد اثر مستقیم و معنی داری دارد، همچنین اثر غیرمستقیم سرشت عاطفی بر شدت وابستگی به مواد با میانجیگری کنترل بازداری تایید شد. مدل براساس شاخص های نکویی برازش کفایت مناسبی داشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج پژوهش حاضر مطالعه سرشت عاطفی و کنترل بازداری گامی ضروری و حیاتی در مدیریت، پیش آگهی و پیشگیری از وابستگی و مصرف مواد است.
    کلید واژگان: شدت وابستگی به مواد:کنترل بازداری: سرشت عاطفی:وابسته به مواد
    Shirin Ahmadi, Sajjad Basharpoor *, Akbar Atadokht, Mohammad Narimani
    Introduction
    Drug addiction is a chronic brain disease characterized by forced and impulsive drug use. The aim of this study was to structurally model the severity of substance dependence based on affective temperament with the mediating role of inhibition control.
    Materials and Methods
    The research was a correlation of structural equations. The statistical population included all drug addicts who referred to Ardabil addiction treatment camps in 2021. A total of 200 of these individuals responded to the substance abuse severity, affective temperament and inhibition control test (go / no go) by Purposive sampling method. The obtained data were analyzed using smart pls3 software.
    Results
    The results showed that affective temperament had a direct and significant effect on the severity of substance dependence. Also, the indirect effect of affective temperament on the severity of substance dependence was confirmed by the mediation of inhibition control.
    Conclusion
    According to the results of the present study, the study of affective temperament and inhibition control is a necessary and vital step in management, prognosis and prevention of dependence and substance use.
    Keywords: Substance dependence severity, Inhibition control, Affective temperament Substance dependent
  • شیرین احمدی، سجاد بشرپور*، اکبر عطادخت، محمد نریمانی
    مقدمه

    وابستگی به مواد به تدریج به یکی از رایج ترین مشکلات بهداشت عمومی در سراسر جهان تبدیل شده است.

    هدف

    پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی روابط علی ولع مصرف بر اساس باورهای شخصیتی ناکارآمد: نقش میانجیگری تاب آوری ایگو در افراد وابسته به مواد انجام شد.

    مواد و روش ها

    پژوهش مورد نظر از لحاظ هدف کاربردی و در زمره تحقیقات همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد اردبیل در سال 1400 بود. تعداد 200 نفر از این افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسش نامه های ولع مصرف، تاب آوری ایگو و باورهای شخصیتی ناکارآمد پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS  نسخه 25 و  Lisrel​​​​​​ نسخه 8/8 استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که ولع مصرف با باورهای شخصیتی ناکارآمد ارتباط مثبت و با تاب آوری ایگو ارتباط منفی و معناداری دارد. هم چنین تاب آوری ایگو با باورهای شخصیتی ناکارآمد ارتباط منفی و معناداری دارد (0/001>P). شاخص های برازش مدل نیز تاثیر باورهای شخصیتی ناکارآمد بر ولع مصرف را با میانجی گری تاب آوری ایگو تایید کرد.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج مطالعه حاضر، طراحی برنامه های مبتنی بر تاب آوری، با در نظر گرفتن شخصیت افراد در حال ترک، توسط روانشناسان و مشاوران توصیه می گردد.

    کلید واژگان: تاب آوری, وابستگی به مواد, ولع مصرف
    Shirin Ahmadi, Sajjad Basharpoor*, Akbar Atadokht, Mohammad Narimani
    Introduction

    Dependence on the material has gradually become one of the most common public health problems worldwide. 

    Objectives

    The aim of this study was to assesse the pattern of causal relationships based on dysfunctional personality beliefs: The mediating role of ego resilience in substance-dependent people.

    Materials and Methods

    The research was applied in terms of purpose and in the category of correlational research. The statistical population included all substancedependent people who were referred to Ardabil addiction treatment camps in 2021. A total of 200 people were selected by convenience sampling method and answered the questionnaires about craving, ego resilience and dysfunctional personality beliefs. SPSS software version 25 and Lisrel version 8.8 were used for data analysis.

    Results

    The results showed that craving has a positive relationship with dysfunctional personality beliefs and a negative and significant relationship with ego resilience. Ego resilience also has a negative and significant relationship with dysfunctional personality beliefs (P<0.001). Model fit indices also confirmed the effect of dysfunctional personality beliefs on cravings mediated by ego resilience.

    Conclusion

    According to the results of the present study, the design of programs based on resilience, taking into account the personality of people who are leaving, is recommended by psychologists and counselors.

    Keywords: Craving, Resilience, Substance dependence
  • Armina Abolalaei, Akbar Atadokht *, Sajjad Basharpoor
    This study aimed to compare impulsivity, emotional instability, decision-making, and high-risk behaviors in individuals with bipolar disorder (BD) and borderline personality disorder (BPD). The present study was a comparative causal study. The statistical population of the present study includes patients with BD and BPD in psychiatric centers and psychiatric hospitals in Tabriz in 2020. The sample consisted of 2 groups of 50 people, each of which was selected based on a semi-structured clinical interview. Research instruments included the Bart impulsivity questionnaire, Eisenhower personality questionnaire, Iowa gambling test, and Mohammadi high-risk behaviors questionnaire. Multivariate analysis of variance (MANOVA) was used to analyze the hypotheses. The results showed that compared to BPD, participants with BD have significantly higher mean scores in impulsivities and high-risk decision-making (p < .05). On the contrary, the results also indicated that the mean scores of emotional instability and high-risk behaviors were higher in BPD (p < .05). Findings of the present study point to the fact that individuals with BD and BPD have unique problems in terms of impulsivity, high-risk decision-making, emotional instability, and high-risk behaviors. Thus, these findings must be taken into account by the healthcare specialists in order to provide effective and individualized treatments.
    Keywords: impulsivity, Emotional instability, Decision making, high-risk behaviors, Bipolar disorder, Borderline personality disorder
نمایش عناوین بیشتر...
فهرست مطالب این نویسنده: 74 عنوان
  • دکتر اکبر عطادخت
    دکتر اکبر عطادخت
    استاد تمام روان شناسی، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
نویسندگان همکار
  • دکتر سجاد بشرپور
    : 12
    دکتر سجاد بشرپور
    استاد روان شناسی دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
  • دکتر محمد نریمانی
    : 11
    دکتر محمد نریمانی
    استاد تمام روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
  • دکتر نادر حاجلو
    : 9
    دکتر نادر حاجلو
    استاد روان شناسی، علوم روان شناسی، علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
  • دکتر نیلوفر میکاییلی
    : 8
    دکتر نیلوفر میکاییلی
    استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
  • دکتر شیرین احمدی
    : 6
    دکتر شیرین احمدی
    دانش آموخته دکتری روانشناسی،گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
  • وحید فلاحی
    : 4
    وحید فلاحی
    دبیر
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال