به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

f.shahidi

  • حسین زنگانه، فخری شهیدی، سید علی مرتضوی*، بهروز علیزاده بهبهانی

    در این مطالعه، فعالیت آنتی اکسیدانی نانوامولسیون اسانس گریپ فروت (برحسب درصد مهار رادیکال های آزاد DPPH و ABTS و رنگبری بتاکاروتن-لینولییک اسید) و اثر ضدمیکروبی آن در برابر باکتری های پاتوژن و مولد فساد Escherichia coli، Salmonella typhi، Pseudomonas aeruginosa، Listeria innocua، Staphylococcus aureus، Bacillus cereus، Bacillus subtilis، Streptococcus pyogenes و Staphylococcus epidermidis بر اساس روش های دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار و حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی بررسی گردید. نتایج نشان داد که نانوامولسیون اسانس گریپ فروت دارای اثر آنتی اکسیدانی قابل توجه 27/42 میلی‏گرم در میلی‏لیتر، 27/33 میلی‏گرم در میلی‏لیتر و 54/54 درصد به ترتیب برحسب آزمون های مهار رادیکال DPPH، ABTS و رنگبری محلول بتاکاروتن-لینولییک اسید می باشد. با توجه به نتایج، کمترین میزان قطر هاله عدم رشد مربوط به باکتری E. coli و بیشترین میزان قطر هاله عدم رشد در باکتری L. innocua مشاهده گردید. حداقل غلظت مهارکنندگی برای باکتری های L. innocua و S. aureus (حساس ترین باکتری ها) برابر با 25 میلی‏گرم در میلی‏لیتر بود و باکتری هایی مانند E. coli، S. typhi و P. aeruginosa بیشترین غلظت مهارکنندگی (200 میلی‏گرم در میلی‏لیتر) را به خود اختصاص دادند. همچنین کمترین غلظت کشندگی (200 میلی‏گرم در میلی‏لیتر) مربوط به باکتری های L. innocua و S. aureus و بیشترین مقدار آن (بیش از 400 میلی‏گرم در میلی‏لیتر) مربوط به E. coli، S. typhi و P. aeruginosa بود. مطابق نتایج، نانوامولسیون اسانس گریپ فروت را می توان بعنوان ترکیب طبیعی با فعالیت آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی جهت کنترل واکنش های اکسیداسیون و رشد میکروارگانیسم های مولد فساد و پاتوژن استفاده نمود.

    کلید واژگان: اثر آنتی اکسیدانی, اسانس گریپ فروت, فعالیت ضدمیکروبی, نانوامولسیون
    H. Zanganeh, F. Shahidi, S.A. Mortazavi *, B. Alizadeh Behbahani
    Introduction

    Oxidation reactions and microorganisms’ activity are considered as the most important factors affecting the quality of food products. Recently, in the light of the inefficiency of some chemical preservatives against microorganisms and the presence of toxic residues in food products, the use of natural antimicrobials and antioxidants has been increased. Natural antimicrobial compounds have the potential to control microbial contamination and reduce the use of antibiotics. Plant essential oils are natural compounds with the potential to be used as active ingredients in the food, pharmaceutical, and cosmetic industries. Various studies have shown that essential oils have antifungal, antibacterial, antiviral, and antioxidant activity. The essential oils are considered as superb preservatives with various biological functions. Essential oils are generally recognized as safe product (GRAS) which can be used as an alternative to synthetic additives.Grapefruit (Citrus paradisi) peel and fruit contain active ingredients such as acids, flavonoids, vitamin C, and potassium, and its essential oil is composed of terpenic hydrocarbons, such as citral, limonene, citronelal, and geraniol. Although plant essential oils have antimicrobial and antioxidant properties, one of the main problems of these natural compounds is their high volatility and instability. In this context, nanoemulsion formulations are frequently used to increase the stability and efficiency of these biologically active compounds. This study is therefore aimed to nanoemulsifying the grapefruit essential oil and evaluate its antioxidant and antimicrobial properties.

    Materials and Methods

    β-carotene, linoleic acid, ABTS (2,2’-Azino-bis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonic acid) diammonium salt), and DPPH (2,2-diphenly-1-picrylhydrazyl) were purchased from Sigma-Aldrich Co. (USA). Mueller Hinton Broth (MHB) and Mueller Hinton Agar (MHA) were supplied from Merck Co. (Darmstadt, Germany). Grapefruit peel was dried at ambient temperature and then powdered. The obtained powder was then transferred to a Clevenger device containing 750 ml of distilled water to perform the distillation extraction (3 h). The resulting grapefruit essential oil was stored at 4 °C until use. Grapefruit essential oil was prepared using the hydrodistillation method, and then nanoemulsified. The antioxidant activity of the nanoemulsified essential oil was investigated by DPPH and ABTS  radical scavenging activity and beta-carotene/linoleic bleaching test. The nanoemulsified essential oil or methanolic (control) was mixed with DPPH solution and the mixture was then stored at ambient temperature for 30 min, in a dark place. The control sample was prepared by methanol. The absorbance of the samples was measured at 517 nm. To determine the ABTS-RS activity, the nanoemulsified essential oil was briefly charged with methanolic ABTS radical cation solution and the resulting mixture was left at room temperature for 30 min. Afterward, the absorbance was read at 734 nm. A spectrophotometric method was applied to monitor β-carotene/linoleate solution bleaching in the presence of the nanoemulsified essential oil. To do this, the absorbance of the solution was recorded at 490 nm after 120 min against the control sample at time zero and after 120 min. Antibacterial effect of the grapefruit essential oil nanoemulsion was also evaluated against Escherichia coli ATCC 25922, Salmonella typhi ATCC 6539, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Listeria innocua ATCC 33090, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Bacillus cereus ATCC 14579, Bacillus subtilis ATCC 23857, Streptococcus pyogenes ATCC 19615, and Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, based on disk diffusion agar, well diffusion agar, minimum inhibitory concentration, and minimum bactericidal concentration.

    Results and Discussions

    The results showed that the nanoemulsion of grapefruit essential oil had a remarkable antioxidant effect of 42.27 mg/ml, 33.27 mg/ml and 54.54%, respectively, based on DPPH, ABTS, and beta-carotene-linoleic acid bleaching tests. According to disk diffusion agar and well diffusion agar results, the lowest inhibition zone was related to E. coli and the highest inhibition zone was observed in L. innocua. The minimum inhibitory concentration for L. innocua and S. aureus (the most sensitive bacteria) was 25 mg/ml, and E. coli, S. typhi, and P. aeruginosa had the highest inhibitory concentration. Also, the lowest bactericidal concentration was related to L. innocua and S. aureus bacteria and the highest concentration was observed for E. coli, S. typhi and P. aeruginosa. The nanoemulsified essential oil generally exhibited greater antibacterial activity against Gram-positive species. This could be mainly due to the difference in the cell wall composition of Gram-positive bacteria in comparison to Gram-negative; Gram-positive bacteria have a thicker mucopeptide layer in their cell wall, while Gram-negative bacteria have only a thin layer of mucopeptide and the wall structure is mainly composed of lipoprotein and lipopolysaccharide, thereby leading to a higher resistant to antibacterial agents According to the results, grapefruit essential oil nanoemulsion can be used as a natural antioxidant and antimicrobial agent to control oxidation reactions and the growth of spoilage and pathogenic microorganisms.

    Keywords: Antimicrobial activity, Antioxidant effect, Grapefruit essential oil, Nanoemulsion
  • زهره دلفانی*، فرشته شهیدی، مجید کاشف، مهرداد نامداری

    مقدمه:

     سطوح سرمی تروپونین قلبی (CTnI) و کراتین کیناز  (CK-MB)به عنوان شاخص های آسیب سلول قلبی به کار گرفته می شوند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر حجم های مختلف یک دوره تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطوح سرمی CTnI و CK-MB در بیماران قلبی پس از انفارکتوس میوکارد (MI) بود.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه نیمه تجربی،  با طرح پیش- پس آزمون، 30 بیمار (4/32±50/03 سال) مبتلا به MI مستند شده، از بین داوطلبانه و براساس معیارهای مطالعه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی به سه گروه 10 نفره تقسیم شدند: گروه شاهد و دو گروه تمرین تناوبی با شدت و حجم بالا (HV-HIIT) و تمرین تناوبی با شدت بالا و حجم کم (LV-HIIT) افراد در گروهHV-HIIT سه روز در هفته به مدت 40 دقیقه، و در گروه LV-HIIT سه روز در هفته به مدت 20 دقیقه، تمرین می کردند. نمونه خونی قبل و بعد از مداخله 12 هفته ای گرفته شد. تجزیه و تحلیل آماری متغیرها با آزمون های t زوجی، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد.

    یافته ها

    در پایان مداخله، میزان CTnI در گروه LV-HIIT و HV-HIIT به طور معناداری کاهش یافت (به ترتیب 70 و50 درصد کاهش)، اما در گروه شاهد تغییر معناداری مشاهده نشد. سطوح  CK-MBتنها در گروه LV-HIIT کاهش معناداری نشان داد (% 26 کاهش). در سطوح سرمی CTnI، تفاوت معناداری بین سه گروه مشاهده شد (0/035=P) و نتایج آزمون تعقیبی توکی تفاوت را در جهت کاهش سطوح CTnI بین گروه شاهد و LV-HIIT نشان داد (0/012=P).

    نتیجه گیری

    تمرین LV-HIIT به عنوان یک راهبرد تمرینی برای برنامه های توانبخشی قلبی پس از MI به طور موثرتری از HV-HIIT می تواند شاخص های آسیب قلبی را بهبود دهد و با آسیب و خستگی کمتری در عضله قلبی همراه است.

    کلید واژگان: انفارکتوس میوکارد, شاخص های آسیب قلبی, تمرین تناوبی با شدت بالا با حجم بالا, تمرین تناوبی با شدت بالا و حجم کم
    Z .Delfani*, F. Shahidi, M .Kashef, Mehrdad Namdari
    Introduction

    Serum levels of cardiac troponin (CTnI) and creatine kinase (CK-MB) are two indicators of cardiac cell damage. The present study aimedto investigate the effect of different volumes of a high-intensity interval training (HIIT) course on serum CTnI and CK-MB levels in cardiac patients after myocardial infarction (MI).

    Materials and Methods

    In this semi-experimental study with pretest–posttest design, thirty patients (50.03±4.32 years) with documented MI were selected voluntarily. Regarding the researchcriteria, all participants were randomly assigned into three groups (n=10 per group): Acontrol group and two high-volume HIIT training (HV-HIIT) and low-volume HIIT training (LV-HIIT)groups.The HV-HIIT group did exercisesthree days a week for 40 minutes, and the LV-HIIT group didexercises three days a week for 20 minutes.Blood samples were taken before and after the 12-week intervention. Statistical analysis of the variables was performedusingpaired t-tests, one-way analysis of variance, and Tukey's post hoc test.

    Results

    At the end of the intervention, CTnI in the LV-HIIT and HV-HIIT groups decreased significantly (70% and 50%, respectively); however, no significant change was observed in the control group. CK-MB levels showed a significant decrease (26%)only in the LV-HIIT group. In the serum levels of CTnI, a significant difference was observed amongthe three groups (p=0.035), and the results of Tukey's post hoc test showed a significant difference between the control and LV-HIIT groupsin terms ofdecreasedCTnI levels(p=0.012).

    Conclusion

    LV-HIIT training as an exercise strategy for cardiac rehabilitation programs after MI can improve cardiac injury indices more effectively than HV-HIIT and is associated with less cardiac damage and fatigue.

    Keywords: Myocardial infarction, Cardiac damage indicators, High-volume HIIT, Low-volume HIIT
  • الناز میلانی، فخری شهیدی*، الهام انصاری فر، محمد خلیلیان موحد، فریده صالحی پور
    سابقه و هدف

    به کارگیری پسماندهایی مانند دانه های صیفی جات موجب ورود مجدد این منابع ارزشمند به چرخه ی غذایی، ارتقاء ارزش تغذیه ای و تولید فراورده فراسودمند در صنعت غذا می گردد. هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر متغیرهای ترکیب خوراک و سرعت چرخش مارپیچ بر ویژگی های فیزیکوشیمیای و حسی غلات صبحانه اکسترود شده بر پایه ی بلغور ذرت و آرد گندم غنی شده با دانه خربزه و به دست آوردن شرایط بهینه مناسب می باشد.

    مواد و روش ها

    در این تحقیق، از روش سطح پاسخ جهت بررسی اثر متغیرهای فرمولاسیون شامل؛ آرد دانه خربزه (10-20 درصد)، میزان رطوبت (12-20 درصد) و سرعت مارپیچ (180-120 دوربردقیقه) بر پاسخ های نسبت انبساط، دانسیته توده ای، سختی بافت، شاخص جذب آب، شاخص حلالیت در آب و پذیرش حسی مورد ارزیابی قرار گرفت.

    یافته ها 

    افزایش دانه خربزه به مخلوط بلغور ذرت و آرد گندم باعث افزایش دانسیته ی توده ای و سختی بافت و نیز کاهش نسبت انبساط و شاخص جذب آب در فراورده گردید. شرایط بهینه فرایند اکسترون با استفاده از روش سطح پاسخ، 1/10 درصد دانه خربزه، 18 درصد رطوبت خوراک و سرعت چرخش مارپیچ 39/172 دور بر دقیقه تخمین زده شد.

    نتیجه گیری

    استفاده از آرد کامل دانه خربزه در فرمولاسیون غلات صبحانه، می تواند به عنوان یک ماده غذایی کاربردی با مواد مغذی و مزایای سلامتی برخودار باشد. محصول نهایی از ویژگی های حسی مطلوب و پذیرش مناسب مصرف کننده برخوردار بود.

    کلید واژگان: اکستروژن, غلات صبحانه, بهینه سازی, دانه خربزه
    E Milani, F Shahidi*, E Ansarifar, M Khalilian, F Salehi
    Background and Objectives

    Use of wastes such as seeds of summer crops leads to re-enter these valuable sources into the food cycle. Therefore, it causes enhancement of the nutritional values and production of functional foods in food industries. The aim of this study was assessment of the effects of feed composition variables and screw speed on physicochemical and sensory characteristics of breakfast cereals based on cornmeal and wheat flour enriched with melon seeds to achieve optimal results.

     Materials & Methods

    In this study, response surface methodology was used to estimate effects of formulation variables, including melon seed flour (10–20%), moisture content (12–20%) and screw speed (120–180 rpm) on expansion ratio, bulk density, hardness, water absorption index, water solubility index and sensory acceptance.

    Results

    Results showed that increases in melon seed in mixtures of cornmeal and wheat flour increased density and hardness of the extruded snacks while the expansion ratio and water absorption decreased. The optimum conditions for the production of snacks included 10.1% melon seeds, 18% moisture content and 172.39 RPM screw speed.

    Conclusion

    In Conclusion, breakfast cereals with whole melon seed flour can be suggested as functional foods with nutritional and health benefits. The final product includes desired sensory characteristics and consumer acceptability.

    Keywords: Extrusion, Snacks, Optimization, Melon seeds
  • مجید کاشف، فاطمه بهادری*، فرشته شهیدی
    مقدمه
    فعالیت ورزشی از طریق کاهش عوامل خطرزای سلامتی، نقش موثری در سلامت جسمی و روانی دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی به همراه مکمل کویرستین بر VEGF بافت قلب در رت ها بود.
    مواد و روش ها
    35 سر رت 10 - 8 هفته ای به صورت تصادفی به 7 گروه هوازی، مقاومتی، هوازی + مکمل، مقاومتی + مکمل، مکمل، شم و کنترل تقسیم شدند. پس از دو هفته آشناسازی با محیط و یادگیری تمرین گروه های تمرینی برای 8 هفته طبق پروتکل به تمرین پرداختند. گروه هایی که باید مکمل دریافت می کردند، مکمل کویرستین را به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم، سه روز در هفته و به مدت 8 هفته بصورت تزریق صفاقی دریافت کردند. 48 ساعت پس از آخرین مداخله تمرین، با استفاده از گاز CO2 بیهوش و کشته شدند. سپس نمونه گیری از قلب آنها انجام شد. برای اندازه گیری غلظت VEGF از روش الایزا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0 ≥ P با استفاده از SPSS 22 استفاده شد.
    یافته ها
    یافته های تحقیق نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی و هوازی به همراه مکمل کویرستین، باعث افزایش معنی دار غلظت VEGF قلب رت ها، نسبت به گروه کنترل می شود (05/0 ≥ P)، ولی در گروه مکمل سطح VEGF در بافت قلب نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت (148/0 = P).
    نتیجه گیری
    به طور کلی، مصرف کویرستین سبب مهار آنژیوژنز می شود ولی در گروه مکمل +  هوازی این اتفاق رخ نداد (011/0 = P) یعنی فعالیت هوازی بر اثرات مهاری کویرستین بر آنژیوژنز غلبه کرده است.
    کلید واژگان: تمرین ورزشی, رت, عامل رشدی اندوتلیالی عروق (VEGF), قلب, کوئرستین
    M. Kashef, F. Bahadori *, F. Shahidi
    Introduction
    Exercise has an effective role in physical and mental health by reducing the health risk factors.
    Materials and Methods
    The study aimed to compare the effect of eight weeks of aerobic and resistance training with quercetin supplementation on VEGF of cardiac tissue in rats. 35 Rats with an age average of 8-10 weeks were randomly divided into 7 groups (aerobic, resistance, aerobic + supplement, resistance + supplement, supplement, sham, and control). After two weeks of familiarity with the environment and learning the exercise, The Exercise groups practiced according to the protocol for 8 weeks. The groups that should have received supplements received quercetin supplement at the rate of 50 mg/kg three days a week for 8 weeks as a peritoneal injection. 48 hours after the last training intervention, rats were anesthetized and killed using CO2. The, samples were taken from the heart of rats. ELISA method was used to measure VEGF concentration. One-way ANOVA and Tukey Post Hoc test in P≤0.05 level by SPSS 22 was employed.
    Results
    The results showed that eight weeks of aerobic and resistance training and aerobic with quercetin significantly increased the VEGF concentration of rat heart compared to the control group (P≤0.05), while, there was no significant difference in the level of VEGF in heart tissue compared to the control group and supplement (P=0.148).
    Conclusion
    In general, quercetin consumption inhibited angiogenesis, while, it did not happen in the supplement + aerobic group (P=0.011), that means that aerobic has overcome the inhibitory effects of quercetin on angiogenesis.
    Keywords: Exercise, Quercetin, Rat, Vascular Endothelial Growth Factor (VEGF)
  • الناز میلانی، فخری شهیدی*، الهام انصاری فر، محمد خلیلیان موحد، فریده صالحی پور، غلامعلی گلی موحد
    مقدمه

    مصرف بالای میان وعده کم ارزش و سوء تغذیه اقشار جامعه به خصوص کودکان و نوجوانان یکی از معضلاتی است که امروزهدر جامعه وجود دارد. معمولا دانه های ریزی که درون هندوانه پخش است، دورریز می شود با این که این دانه ها سرشار از مواد مغذی از جملهاسیدهای چرب، پروتئین های ضروری و مواد معدنی بسیاری است.

    مواد و روش ها

    از این رو هدف در این پژوهش بر پایه طرح مرکب مرکزی چرخش پذیر، اثر متغیرهای فرایند اکستروژن شاملسرعت چرخش ماردون) 802 812 دور بر دقیقه(، افزودن آرد دانه هندوانه) 82 02 درصد(و رطوبت خوراک ورودی) 80 02 درصد(بر - - -ویژگیهای فیزیکوشیمیایی)نسبت انبساط، شاخص جذب آب و روغن، تخلخل و پذیرش کلی(فراورده حجیم شده بر پایه بلغور ذرت آرد -گندم مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج نشان داد تاثیر افزودن آرد دانه هندوانه به صورت مستقل سبب کاهش ضریب انبساط و تخلخل شد با این حال اثرهمزمان دو پارامتر سرعت چرخش ماردون و افزودن آرد دانه هندوانه سبب بهبود خصوصیات گردید به نحوی که با افزایش سرعت چرخشماردون و در نتیجه ی کاهش ویسکوزیته، ضریب انبساط و تخلخل افزایش یافت.88 درصد، /

    نتیجه گیری

    بهینه یابی فرمولاسیون اسنک، جهت دستیابی به شرایط بهینه، شامل میزان جایگزینی آرد دانه هندوانه 38878 دور بر دقیقه تعیین گردید. / 86 درصد و سرعت چرخش ماردون 86 / رطوبت خوراک

    کلید واژگان: آرد دانه هندوانه, اسنک حجیم فراسودمند, اکستروژن, تخلخل
    E. Milani, F. Shahidi *, E. Ansarifar, M. Khalilian Movahhed, F. Salehipour, G.A. Goli Movahhed
    Introduction

    The highconsumption of low nutritional value snacksand malnutrition of children and teenagers are one of the major problems in society. Usually, the small seeds that are in watermelon, although they are rich in nutrients including fatty acids, essential proteins, and many minerals are not used and have been thrown away.

    Materials and Methods

    This study was performed on the basis of a rotating central composite design. The effects of extrusion variables including screw speed (120-180 rpm), watermelon powder (10-20%) and feed moisture content (12-20%) on the physicochemical properties (expansion ratio, oil and water absorption index, porosity, and total acceptance) of expanded snack on the basis of corn-wheat flour grits were evaluated.

    Results

    The results showedthat watermelon flour decreased the expansion coefficient and porosity, however, the interaction effect of screw speed and watermelon flour improved the physicochemical properties of the samples. The increasing screw speed led to a decrease in the viscosity and therefore the expansion coefficient and porosity increased.

    Conclusion

    The optimization of snack formulation was performed to find the optimum conditions of production. The watermelon flour of 11.31%, feed moisture content of 15.56% and a screw speed of 171.15 rpm were found to be to optimum conditions.

    Keywords: Extrusion, Functional Expanded Snack, Porosity, Watermelon Seed Flour
  • فرشته شهیدی، اعظم احمدی*

    هدف این پژوهش، مقایسه تاثیر یک جلسه تمرین تخصصی فوتسال همراه با و بدون محدودیت جریان خون (BFR) بر فعال سازی عوامل آنژیوژنیک و آنژیواستاتیک مردان فعال بود. 12 نفر دانشجوی تربیت بدنی، که ویژگی های شرکت در پژوهش را داشتند، به صورت هدفمند انتخاب و به دو گروه تمرین تخصصی فوتسال همراه با محدودیت جریان خون (سن 1/17±24/16 سال و کیلوگرم بر متر مربع 2/25±22/48: BMI) و تمرین بدون محدودیت جریان خون (سن 1/83±23/76 سال و کیلوگرم بر متر مربع 1/83±21/87:BMI) تقسیم شدند. آزمودنی ها در هر دو گروه، تمرین سه در برابر سه را، که یک تمرین تخصصی در رشته فوتسال است، به صورت شش تکرار دودقیقه ای انجام دادند. بین هر تکرار یک دقیقه استراحت اعمال شد. در گروه تمرین با محدودیت جریان خون، فشار کاف 110 درصد فشار خون سیستولیک روی ناحیه فوقانی هر دو ران در نظر گرفته شد. از همه آزمودنی ها قبل و بلافاصله بعد از انجام پروتکل، نمونه خونی به منظور اندازه گیری مقادیر VEGF و اندوستاتین و نسبت این دو فاکتور به هم گرفته شد. همچنین، روش الایزا برای اندازه گیری متغیرها مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون های تی مستقل و وابسته در سطح معنی داری 0/05≥P  برای تعیین تفاوت بین گروهی و درون گروهی استفاده شد. نتایج آزمون ها تفاوت معنی داری را برای هیچ کدام از متغیرها بین دو گروه نشان نداد. بااین حال، مقادیر VEGF به طور معنی داری در هر دو گروه کاهش یافت (0/002=P) و همچنین، مقدار اندوستاتین در هر دو گروه به طور معنی داری افزایش نشان داد (گروه تمرین با P=0/003 :BRF، گروه تمرین:P=0/005). نسبت VEGF به اندوستاتین در گروه تمرین با BFR به طور معنی داری تغییر کرد (P=0/002)، اما تغییر آن در گروه تمرین معنی دار نبود (P=0/006). این نتایج در حالی به دست آمد که تفاوت معنی دار لاکتات نشان دهنده شدت بیشتر برای گروه تمرین با محدودیت جریان خون (P=0/003) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که یک جلسه تمرین تخصصی فوتسال با محدویت جریان خون سطح سرمی VEGF را کاهش می دهد و همانند بسیاری از مطالعات، سطح اندوستاتین را افزایش می دهد.

    کلید واژگان: تمرین تخصصی فوتسال, BFR, آنژیوژنز, عوامل آنژیواستاتیکی, مردان فعال
    F Shahidi, A Ahmadi*

    The aim of this study was comparing professional futsal practice sessions with and without blood flow restriction on angiogenesis and angiostatin stimulation in active young men. Among physical education students, 12 volunteer selected and randomly divided into two groups of exercise with and without blood restriction. All of the subjects did the 3 vs. 3 professional futsal practice in 6 repetition of two minutes. One minute determined as resting time between the repetitions. In exercise group with blood restriction, a cuff on the thighs with pressure of 140 Mm Hg were applied. The blood samples were collected before and after the exercise sessions to determine the ratio and values of VEGF and endostatin concentration. Elisa method was used to measure the variables. To determine within and between group differences, Paired T test and Independent T test were used respectively at significance level of 0.05. The results showed no significant differences for the measured variables between the groups. However, VEGF significantly decreased in the two groups after exercise session (P=0.002). The ratio of VEGF to endostatin significantly increased in exercise with blood flow restriction group (P=0.002), but not in the Exercise group (P=0.006). Interestingly, the endostatin concentration increased significantly after the trial (BFR: P=0.003, NONBFR: P=0.005). Blood lactate was significantly higher in exercise group with blood restriction(P=0.003). In conclusion, a professional futsal practice session can decrease blood level of VEGF and increase its endostatin.

    Keywords: Professional Futsal Practice, Blood Flow Restriction, Angiogenesis, Angeostatics, Active Young Men
  • نفیسه واحدی، مصطفی مظاهری تهرانی، فخری شهیدی

    در این پژوهش، اثر افزودن فراورده های میوه ای حاصل از فرایند آبگیری اسمزی - انجمادی بر ویژگی های حسی، فیزیکی، شیمیایی و میکروبیولوژیکی ماست غلی ظ شده و تغییرات آن در طی دوره نگه داری بررسی شده است. این پژوهش در دو مرحله انجام پذیرفت. در مرحله اول، درصد، نوع و شکل میوه و نحوه افزودن آن (قبل و بعد از تخمیر) بررسی شد و نتایج نشان داد که در شرایط افزودن میوه قبل از تخمیر محصول بهتری تولید می شود و در مورد درصد میوه، برای سیب 10 درصد و برای تو ت فرنگی 13 درصد درنظر گرفته شد. مقدار سینرزیس در نمونه های حاوی سیب کمتر بود که به دلیل بالاتر بودن فعالیت اسمزی سیب است. با توجه به انجام عمل اسمزی در هر دو نوع میوه، مقدار سینرزیس در مقایسه با ماست های حاوی میوه های فرایند نشده بسیار پایین تر بود. نمونه های حاوی توت فرنگی امتیاز طعم بالاتری را به خود اختصاص دادند و از نظر بافت و احساس دهانی نیز در درصدهای پایین تر میوه امتیا ز بیشتری داشتند. نتایج حاصل از اسیدیته، سینرزیس، طعم و، pH آزمایش های مرحله دوم (بررسی تغییرات در طی دوره نگه داری) نشان دادند که نگه داری اثر معنی داری بر کلی فرم های موجود در نمونه های حاوی سیب پس از روز هفتم به صفر رسیدند. در مورد نمونه های حاوی. (P<0/ بافت نمونه ها داشت (05 توت فرنگی، کل یفرم ها پس از روز هفتم دیگر هیچ رشدی نداشتند.

    کلید واژگان: ماست غلیظ شده میو های, فرایند آبگیری اسمزی, انجماد, ویژگی های حسی, فیزیکی و شیمیایی, کیفیت میکروبی, نگ هداری
    N Vahedi *, M Mazaheri tehrani, F SHahidi

    In this study, the effect of “Osmodehydrofrozen” fruit addition on sensory, physical, chemical and microbiological properties of concentrated yoghurt and its quality during storage was evaluated. This research was done in two stages. At the first stage, fruit percentage, type and addition time (before and after fermentation) was determined. The results indicated yoghurts containing 10% apple or 13% strawberry, which was added before fermentation had a better quality. Because of high osmotic activity of apple, the synersis was lower in apple yoghurt in comparison with strawberry yoghurt. According to osmotic activity of both fruits, the synersis value was much lower than that of fruit yoghurts, which contained untreated fruits. Taste value was higher in strawberry yoghurt and texture and mouth feel values were higher at low percentages of fruit. The results of the second stage (quality evaluation during storage) indicated that storage had a significant effect on pH, acidity, synersis, taste and texture (P<0.05). In samples which contained apple, coli forms disappeared after 7 days of storage. In samples that contained strawberry, coli forms disappeared after 7 days of storage.

    Keywords: Concentrated fruit yoghurt, Osmodehydrofreezing process, Sensory, physical, chemical characteristics Microbial quality, Storage
  • علیرضا صادقی، فخری شهیدی، سیدعلی مرتضوی، مهدی نصیری محلاتی، آرش کوچکی، رضا رضایی مکرم

    هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی امکان استفاده از خمیرترش دارای کشت های آغازگر اختصاصی جهت فراوری نان بربری و کاهش بیاتی آن بود. ابتدا برای تهیه خمیرترش، سلول های تازه میکروبی با تعداد کلنی معین، توسط سانتریفوژ از کشت اولیه باکتری های 0% وزنی از مخمر خشک فعال / 1% وزنی نسبت به آرد از این سلول ها و 25 / اسید لاکتیک جدا شدند. سپس معادل 5 16 و 24 ساعت، تاثیر، با مقادیر یکسانی از آب و آرد مخلوط گردید. تاثیر فاکتور زمان تخمیر در سه سطح 8 Saccharomyces cerevisiae sanfransicencis Lactobacillus - 32 و 36 درجه سانت ی گراد و تاثیر سه نوع کشت آغازگر 1، فاکتور دمای تخمیر در سه سطح 28 و 3- مخلوط هر دو لاکتوباسیل به نسبت مساوی، بر تهیه خمیرترش ارزیابی شد. پس از فراوری یکسان Lactobacillus plantarum -2 نمونه ها جهت بررسی میزان بیاتی از آزمای ش های سفتی بافت و حجم مخصوص نان استفاده شد. حجم مخصوص نان های تولیدی و سفتی 48 و 72 ساعت پس از پخت، تعیین گردید. این آزمای شها در قالب طرح پایه کاملا تصادفی، به، بافت آنها در تناوب های زمانی یک، 24 روش فاکتوریل و با چهار تکرار انجام شدند. جهت بررسی رابطه بین عوامل موثر بر تخمیر با سفتی بافت و حجم مخصوص نان از رگرسیون چند متغیره اس تفاده شد و مدل های رگرسیونی بر حسب نوع کشت آغازگر به منظور پیش بینی میزان بیاتی ارائه گردید. نتایج حاصل 48 و 72 ساعت پس از پخت در مقایسه با نمونه، نشان می دهند تاثیر خمیرترش در کاهش بیاتی نان بربری، در فواصل زمانی یک، 24 علاوه بر این در فاصله زمانی 72 ساعت پس از پخت، نمونه فراوری شده توسط. (P ≤0/ شاهد، معن یدار است (05 در دمای تخمیر 32 درجه سانت یگراد و زمان تخمیر 24 ساعت دارای بیشترین مقدار افزایش حجم و کمترین میزان بیاتی بود.

    کلید واژگان: خمیرترش, باکتری اسید لاکتیک, تخمیر, حجم مخصوص, بیاتی
    A Kochaki, A Sadeghi, F SHahidi *, A Mortazavi, M Nasiri

    This study was intended to use the sourdough LAB containing specific starter cultures for Barbari bread production and reduction of its staling. For sourdough preparation, fresh microbial cells were collected by centrifugation from LAB cultures. Then 1.5% of flour (w/w) from these washed cells with the same amounts of wheat flour and tap water and 0.25% (w/w) active dry yeast extract, containing Saccharomyces cerevisiae were mixed. The effects of fermentation time (8, 16 and 24 hours), fermentation temperature (28, 32 and 36 ºC) and type of starter culture (Lactobacillus sanfransicencis, Lactobacillus plantarum and a mixture of both LAB) were analyzed in a completely randomized design with factorial experiment with 4 replications. Bread staling was determined by its measuring crumb hardness and specific volume in 1, 24, 48 and 72 hours after baking. Correlation between variables was obtained by multivariate regression, and regression models were exhibited. The results showed that sourdough had significant effect (p≤0.05) on reduction of Barbari bread staling at 1, 24, 48 and 72 hours after baking in comparison with control sample. Moreover, the sample prepared with Lactobacillus plantarum (24 h fermentation time and 32 ºC fermentation temperature) had the maximum specific volume and the least staling, 72 hours after baking.

    Keywords: Sourdough, Lactic acid bacteria, Fermentation, Specific volume, Staling
  • مرضیه بلندی، فخری شهیدی، ناصر صداقت، رضا فرهوش، راحله قاسم زاده

    کیفیت زعفران تا حد زیادی به فراوری آن پس از برداشت و شرایط نگهداری محصول بستگی دارد. در این پژوهش اثر دما (20،30 و 40 0) و زمان نگه داری (تناوب های زمانی 15 روزه در طی 12 هفته /75±0/01، 0/52±0/01، 0/32±0/ درجه سانتی گراد)، فعالیت آبی (01 نگه داری) بر ویژگی های شیمیایی کلاله زعفران شامل رنگ، عطر و تلخی مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی اثر فعالیت آبی از نمک های کلرورمنیزیم، نیترات منیزیم و کلرور سدیم (برای دماهای 20 و 30 درجه سانتی گراد) و نمک های کلرور منیزیم، برمور سدیم و کلرور سدیم (برای دمای 40 درجه سانتی گراد به منظور اعمال شرایط تسریع شده) استفاده گردید تا میزان رطوبت نمونه های زعفران در داخل دسیکاتور به تعادل برسد. نتایج نشان داد که با افزایش درجه حرارت شدت رنگ به صورت معنی داری کاهش یافت. افزایش فعالیت آبی نیز باعث تجزیه بیشتر کروسین و در نتیجه کاهش رنگ گردید. کاهش رنگ در طی مدت 12 هفته نگه داری مشهود بود. در حالی که مشاهده گردید که با گذشت aw= 0/ عطر زعفران (سافرانال) با افزایش دما در طی نگه داری شدت یافت. بیشترین عطر در نمونه های با 52 زمان در طی 12 هفته نگه داری بیشتر شد. تغییرات درجه حرارت تاثیری بر تلخی (پیکروکروسین) نمونه ها نداشت. ولی نمونه های زعفران دارای حداقل تلخی بودند. نتایج آماری حاکی aw =0/ دارای حداکثر تلخی و نمونه های نگه داری شده در 52 aw = 0/ نگه داری شده در 32 از این است که اثرمتقابل دما و فعالیت آبی، دما و زمان، فعالیت آبی و زمان، هم چنین فعالیت آبی، دما و زمان بر رنگ، عطر و تلخی. (P<% معنی دار بوده است (5

    کلید واژگان: زعفران, انبارداری, فعالیت آبی, دما, رنگ, عطر, تلخی
    M Bolandi, F SHahidi *, N Sedaghat, R Farhosh, R GHasemzadeh

    Saffron is one of the most important crops in Iran and the quality of its dried stigma is highly depended on the processing and storage conditions. In this study, the effect of different storage conditions in terms of temperature (20, 30 and 40°C) and water activity (0.32, 0.52 and 0.75) during 12 weeks storage on color strength, aroma and bitterness of saffron were investigated. In order to study of moisture (water activity) different saturated solution of MgCl2, Mg(NO3)2, MgBr2 and NaCl in the various temperatures were used. Results showed the color strength decreased as temperature increased. Increasing of water activity resulted in deterioration of crocin and consequently decreasing of color. Furthermore, after 12 weeks of storage, the color strength had a noticeable decrease, the bitterness also decreased but the aroma increased.

    Keywords: Saffron, Storage, Relative humidity, Temprature, Coloring strength, Aroma, Taste
  • هما بقایی، فخری شهیدی، محمد جواد وریدی، مهدی نصیری محلاتی

    طالبی با نام علمی Cucumis melo L. از مهم ترین محصولات جالیزی است که سطح زیر کشت بالایی را در ایران به خصوص استان خراسان به خود اختصاص داده است. دانه طالبی دارای ارزش تغذیه ای زیادی بوده و حاوی بسیاری از ترکیبات سلامتی زا (مانند اکثر اسیدهای آمینه ضروری و اغلب اسیدهای چرب غیر اشباع) است. در حال حاضر به جز بذر اصلاح شده این دانه که جهت کاشت توسط جهاد کشاورزی در اختیار کشاورزان قرار می گیرد، استفاده مفید دیگری از آن به عمل نیامده و لذا بخش عمده ای از ضایعات غذایی را تشکیل می دهد. عصاره حاصل از دانه طالبی دارای pH در محدوده خنثی است، بنابراین امکان نگه داری طولانی مدت آن میسر نیست. در این پژوهش با استفاده از آب لیمو ترش و سه تیمار کنسانتره پرتقال، ساکس یا حبابچه پرتقال و اسید سیتریک، pH عصاره تا 15/4 کاهش یافت و بدین ترتیب امکان تولید یک نوشیدنی مغذی، پایدار و با قابلیت پذیرش بالا از دانه طالبی مورد بررسی قرار گرفت. ارزش تغذیه ای نوشیدنی و تغییر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و میکروبی آن طی 6 هفته نگه داری نوشیدنی در دمای یخچال (4) ارزیابی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، نوشیدنی دانه طالبی غنی از پروتئین (52/1 درصد)، فسفر (3/41 پی پی ام) و پتاسیم (17 پی پی ام) به دست آمد. نتایج ارزیابی ها نشان داد که نوشیدنی دانه طالبی حاوی کنسانتره پرتقال دارای بیشترین امتیاز پذیرش کلی بوده (امتیاز 79/3 از 5) و با توجه به عدم مشاهده آثار کپک و مخمر در نمونه ها، نوشیدنی حداقل تا 6 هفته در دمای یخچال (4) قابل نگه داری است.

    کلید واژگان: دانه طالبی, عصاره, نوشیدنی های سلامتی زا, ویژگی های تغذیه ای, فرمولاسیون نوشیدنی
    H Baghaee, F SHahidi *, M.J Vriadi, M Nasiri Mahalati

    Cantaloupe (Cucumis melo L.) is one of the most important melons in Iran especially in Khorasan province. The cantaloupe seed is a good functional and nutritional source for human, having large amounts of essential amino acids and unsaturated fatty acids. In spite of nutritional and functional aspects, it does not have considerable applications in food industry yet. Cantaloupe seed milk's pH is about 6.8, so cannot be stored for a long time. In this work, pH of cantaloupe seed milk decreases to 4.15 in 3 treatments (citric acid, orange concentrate, and orange sacs) and a constant amount of lemon juice. At first, nutritive value of seed milk was measured. According to results, this milk is a good source of protein (1.52%), phosphorus (41/3 ppm) and potassium (17 ppm). After that, storage stability of cantaloupe seed beverage at refrigerator temperature (4 °C) for 42 days was evaluated by analyzing changes in the chemical, microbial and sensory properties. The results showed that the orange concentrate-cantaloupe seed beverage reached the highest score of total acceptance (3.67 on a 5-point hedonic scale). In these conditions, we couldn’t find any molds and yeasts in the samples, thus the shelf life of the mentioned beverage could be 6 weeks at 4 °C.

    Keywords: Cantaloupe seed beverage, Seed milk, Functional beverage, Nutritive value, Beverage formulation
  • علیرضا صادقی، فخری شهیدی، سید علی مرتضوی، مهدی نصیری محلاتی، سید حامد رضا بهشتی

    هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی امکان استفاده از آنزیم آلفا آمیلاز Termamyl 2-x در تولید مالتودکسترین با استفاده از نشاسته ذرت و تسهیل فرایند صنعتی تولید مالتودکسترین بود. پس از بررسی های آزمایشگاهی، فرایند مذکور در مقیاس پایلوت پلنت انجام شد. مراحل فرایند شامل تهیه سوسپانسیون نشاسته، تنظیم pH، افزودن آنزیم، گرم کردن سوسپانسیون در طی همزدن آن، کنترل مداوم اکی والان دکستروز و مواد جامد محلول، غیر فعال سازی آنزیم پس از رسیدن به اکی والان دکستروز مورد نظر، جداسازی بخش های محلول با استفاده از سانتریفوژ و در نهایت خشک کردن محلول حاصل از سانتریفوژ به روش پاششی بود. در این پژوهش، مقدار اکی والان دکستروز بر حسب ماده ی خشک، تحت تاثیر سه غلظت آنزیم (2/0، 25/0 و 3/0 میلی لیتر به ازاء هر کیلوگرم نشاسته) و در سه دمای متفاوت (60، 65 و70 درجه سانتی گراد) در طول زمان هیدرولیز و pH ثابت 6 مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز آماری نتایج حاصل در قالب طرح کاملا تصادفی، به روش فاکتوریل و در پنج تکرار صورت پذیرفت. جهت بررسی رابطه بین اکی والان دکستروز و عوامل موثر بر آن از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. در انتها نیز مدلی جهت تخمین مقدار اکی والان دکستروز در ماده خشک بر حسب مقدار آنزیم مصرفی، دما و زمان هیدرولیز در محدوده های مورد ارزیابی، ارایه گردید. نتایج حاصل نشان می دهند که مقادیر اکی والان دکستروز فراورده تولیدی تحت تاثیر غلظت های مختلف آنزیم (در دما و زمان یکسان هیدرولیز) به طور معنی داری (05/0≥ P) با یکدیگر تفاوت دارند. ضمن این که جهت تولید مالتودکسترین با اکی والان دکستروز بالا، بهترین مقدار مصرف آنزیم و دمای بهینه فرایند هیدرولیز پس از 300 دقیقه به ترتیب 25/0 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم نشاسته و 70oC به دست آمد. در این شرایط، کمترین میزان نشاسته هیدرولیز نشده و فعالیت باقی مانده آنزیم نیز مشاهده گردید.

    کلید واژگان: مالتودکسترین, اکی والان دکستروز, هیدرولیز آنزیمی, آلفا آمیلاز, خشک کردن پاششی
    A. Sadeghi, F. Shahidi *, S.A. Mortazavi, M. N. Mahalati, S.H.R. Beheshti

    The aim of this study was to use Alpha-amylase termamyl 2-x for maltodextrin production from corn starch and evaluate its industrial uses. Based on the results obtained in laboratory, this process was accomplished in pilot plant scale. The process included preparation of starch suspension, pH adjustment, addition of enzyme, heating under stirring, continuous control of DE and Brix, enzyme inactivation in adequate DE, separation of soluble sections by centrifuge and finally spray-drying of the maltodextrin liquid. In this investigation, the amount of DE at dry matter was calculated under three enzyme concentrations (0.2, 0.25 and 0.3 ml of Alpha-amylase termamyl 2-x per Kg of starch) and in three different hydrolysis temperatures (60, 65 and 70 ºC) at constant pH (6). A completely randomized design with factorial arrangement and 5 replications was conducted. To study the relationship between DE and different parameters, multiple linear regression was used. Finally, for approximation of DE (based on enzyme concentrations, temperatures and hydrolysis times) a regression model was used. The results from different enzyme dosages at the same temperature and time of hydrolysis differed significantly (p≤ 0.05). Meanwhile, the best enzyme concentration and hydrolysis temperature for maltodextrin (high DE) production after 300 minutes were 0.25 ml of enzyme per kg of starch and 70 ºC, respectively. In these conditions, the least residual starch concentration and residual Alpha-amylase activity were observed.

    Keywords: Maltodextrin, Dextrose equivalent, Enzymatic hydrolysis, Alpha amylase, Spray drying
  • امیرحسین الهامی راد، فخری شهیدی

    در این پژوهش، ویژگی های فیزیکوشیمیایی و میکروبی رب گوجه فرنگی فله، که درشرایط کاملا مشابه با صنایع رب کشور تولید و نگه داری شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفت، تا به این طریق بتوان نقاط ضعف روش موجود را شناسایی کرده و با توجه به نتایج به دست آمده، برای اصلاح روش های سنتی اقدام نمود. نمونه های رب فله مورد نیاز، پس از تولید و آماده سازی، در 4 تیمار مختلف بررسی شدند. مدت زمان نگه داری 8 ماه و دمای سرد خانه گذری صفر درجه سانتی گراد انتخاب شد. نمونه برداری از بشکه ها به منظور ارزیابی تغییرهای کیفی محصول، هر دو ماه یک بار انجام پذیرفت. پارامترهای مورد بررسی عبارت بودند از: اسیدیته، pH اسید لاکتیک (نوع D و L)، ماده خشک کل، عدد هوارد، باکتری های مقاوم به اسید و شمارش کلی باکتری ها. بررسی تغییرهای شمارش کلی باکتری ها، تعداد باکتری های مقاوم به اسید و شمارش میکروسکوپی کپک ها به روش هوارد، در بیمارهای اعمال شده در این پژوهش، نشان داد که استفاده از بریکس بالا (38-35) در تولید رب، همراه عمل نمک پاشی درسطح و نگه داری در دمای صفر درجه سانتی گراد، فقط یک اثر محدود کننده بر روند تغییرهای میکروبی داشته و نتوانسته آن را به طور کامل متوقف سازد. ولی درهر صورت، بر رشد سطحی قارچ ها و توانایی آنها در ایجاد پرگنه اثر قابل توجهی داشته است. بررسی های میکروبیولوژیکی رب فله نشان داد که در فاصله زمانی تولید تا انتقال نمونه ها به سرد خانه شمارش کلی باکتری ها، تعداد باکتری های مقاوم به اسید و مقدار اسید لاکتیک نوع L تغییر قابل توجهی داشته است. بنابراین می توان گفت مرحله سرد کردن تدریجی رب فله در دمای محیط، که هدف اصلی از آن خشک کردن سطحی برای نمک پاشی است، یک مرحله حساس و بحرانی در فرایند تولید رب فله است که تاثیر عمده ای بر کیفیت محصول تولیدی و مدت زمان ماندگاری آن دارد.

    کلید واژگان: رب فله, آلودگی های میکروبی رب, ویژگی های فیزیکو, شیمیایی رب
    A. H. Elahami Rad *, F. Shahidi

    Bulk tomato paste is produced in concentrations higher than 35% (350 Brix scale) and its packaging is not hermetic. In recent years, the production of this product in our country has considerably increased. One of the most important problems in the tomato paste industry of Iran is the preservation of bulk tomato paste. Shelf-life of tomato paste depends on many factors such as initial quality of tomato paste, cooling conditions, salting, packaging, handling, and cold storage. The product factors evaluated in this study included: 1) microbial parameters such as total count, acid-resistant microorganisms, and Howard Mould Count and 2) physico-chemical parameters such as acidity, pH, amount of lactic acid (D and L forms), and total dry matter. Experimental data showed that using high brix (35-38) in producing tomato paste along with salting the product surface and storing it at 0 ºC had only a limiting effect on microbial changes and could not prevent their growth completely. However, salting treatment had a great effect on surface growth of fungi and their ability to produce colonies and mycelia. On the basis of the results obtained from this study, cooling of bulk tomato paste in ambient temperature is critical to bulk tomato paste production process and also has an important effect on the quality and shelf-life of the product.

    Keywords: Bulk tomato paste, Paste contamination
  • علیرضا صادقی ماهونک، فخری شهیدی

    اثر ضد قارچی دی استات سدیم در جلوگیری از رشد برخی از کپک های عامل فساد نان، ابتدا در محیط کشت، و سپس در نان مسطح بررسی شد. دریک آزمایش مقدماتی اثر غلظت های مختلف دی استات سدیم در سطح صفر، 1000، 2000، 3000، 4000 و 5000 قسمت در میلیون، در جلوگیری از رشد کپک های. Aspergillus niger، Aspergillus sp.، Rhizopus sp و. Penicillium sp در محیط کشت مطالعه گردید. معلوم شد هرچه غلظت دی استات سدیم افزایش یابد رشد کپک ها کندتر می شود، به طوری که در غلظت 5000 قسمت در میلیون، پس از گذشت پنج روز رشد کپک ها بسیار محدود می گردد. با توجه به نتایج حاصل از این بخش، اثر ضد کپکی غلظت های مختلف دی استات سدیم در نان مسطح نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. در این بخش از پژوهش. Aspergillus sp به عنوان کپک شاخص انتخاب شد.نتایج نشان داد که چنانچه میزان 3000 قسمت در میلیون دی استات سدیم به نان افزوده شود، نه تنها رشد کپک را به تاخیر می اندازد، از بیات شدن نان نیز تا حد زیادی می کاهد. این غلظت دی استات سدیم هیچ گونه اثر منفی بر بافت نان نداشت، و زمان ماندگاری نان را به چهار روز رساند. غلظت های بیشتر، رشد کپک را کندتر می کند اما بر بافت و طعم نان تاثیر منفی دارد. لذا غلظت 3000 قسمت در میلیون دی استات سدیم برای افزایش زمان ماندگاری نان مسطح پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: کیفیت نان, ماندگاری نان, دی استات سدیم, نگهدارنده های نان, کاهش ضایعات نان
    A.R. Sadeghi Mahounack *, F. Shahidi

    The antifungal effect of sodium diacetate on inhibiting the growth of some bread spoiling molds was examined both in culture media and in flat bread “In situ”. In the first step, the antifungal effect of different concentrations of sodium diacetate: 0, 1000, 2000, 3000, 4000, and 5000 ppm were examined against Aspergillus sp., Aspergillus niger, Rhizopus sp., and Penicillium sp. The results indicated that as the concentration of sodium diacetate increased, the mold growth decreased. At 5000 ppm the mold growth was inhibited up to fifth day (the last day of experiment). Based on these results, the antifungal effect of different concentrations of sodium diacetate was evaluated in bread “In situ”. In this stage Aspergillus sp. was selected as the indicator mold. The results indicated that if 3000 ppm of sodium diacetate is used, not only mold growth is inhibited but bread staling can also be prevented. This concentration of sodium diacetate does not have any harmful effect on texture and flavour, and can increase bread shelf life up to four days. Higher concentrations of sodium diacetate can inhibit mold growth completely, but have negative effects on texture and flavour. Therefore, 3000 ppm of sodium diacetate is recommended for increasing bread shelf life.

    Keywords: Bread quality, Bread shelf life, Sodium diacetate, Bread preservatives, Inhibiting bread spoilage
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال