به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

marzieh adel mehraban

  • امیر بحرینی زاده، مرضیه عادل مهربان*، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    بهورزان به عنوان یکی از ارکان نظام سلامت در طول دوران همه گیری کووید-19، مسئولیت سنگین پیشگیری در جوامع روستایی بر عهده دارند که این موضوع باتوجه به اهمیت و تاثیرات بالقوه شیوع همه گیری بر سلامت روان، می تواند بر سطح اضطراب ناشی از کووید-19 در آنان نقش داشته باشد. علاوه بر این فرسودگی شغلی احتمال دارد بر میزان این اضطراب بیفزاید. مطالعه حاضر باهدف تعیین اضطراب ناشی از کووید-19 و ارتباط آن با فرسودگی شغلی بهورزان استان بوشهر در سال 1400 انجام شده است.

    روش بررسی

    مطالعه حاضر از نوع توصیفی بود که در سال 1400-1401با جامعه پژوهشی که شامل بهورزان شاغل در خانه های بهداشت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی استان بوشهر بود به روش تمام شماری انجام شد. اشتغال در خانه های بهداشت و داشتن حداقل 1 سال سابقه کار به عنوان معیارهای ورود به مطالعه درنظر گرفته شدند. 341 نفر از 365 بهورز شرایط ورود به مطالعه را داشتند و 308 نفر از آن ها به پرسش نامه پاسخ دادند. نرخ پاسخگویی 3/84 درصد بود. جمع آوری داده ها با استفاده از یک پرسش نامه شامل سه بخش جمعیت شناختی (10 گویه)، مقیاس اضطراب کرونا (علیپور و همکاران) با 18 گویه و پرسش نامه فرسودگی شغلی مسلش با 22گویه انجام شد و 5 نفر از اساتید روایی پرسش نامه را تایید کردند. پس از کسب مجوزهای لازم، پرسش نامه در قالب یک پیوند اینترنتی در پلت فرم «پرس لاین» از طریق اتوماسیون اداری به کارتابل بهورزان ارسال شد. قبل از انجام این مطالعه، در یک مطالعه پایلوت پایایی ابزارها مجدد با تکمیل پرسش نامه توسط 10 نفر از نمونه های پژوهش و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد. مقدار ضریب پایایی برای مقیاس اضطراب کرونا 95 درصد و برای پرسش نامه فرسودگی شغلی 84 درصد محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های مختلف براساس اهداف پژوهش استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج پژوهش نشان داد بیشتر بهورزان (69/5) زن و متاهل (85/7) بودند. میانگین سن آنان 8/15±37/02 سال و میانگین سابقه کار آنان 9/06±13/36 سال بود. به طورکلی اضطراب ناشی از کووید-19 اغلب بهورزان (70/8) در سطح خفیف (10/81±12/58) بود. یافته ها همچنین نشان داد 31/8 درصد از بهورزان خستگی عاطفی متوسط تا شدیدی را تجربه کرده اند (11/95±14/52) و مسخ شخصیت در 82/1 درصد آنان در سطح پایینی (4/24±2/78) بود. بااین حال حدود نیمی از بهورزان (49/7) موفقیت شخصی پایینی را گزارش کردند (11/22±36/32). نتایج همچنین نشان داد بین اضطراب ناشی از کووید-19 و خستگی عاطفی (001/P<0؛ 0/667=r)، مسخ شخصیت (001/P<0؛ 472/r=0) و موفقیت شخصی (0/001=P؛ 0/188-=r) رابطه آماری معنی داری برقرار است. همچنین میانگین نمره اضطراب در افرادی که از وسایل حفاظت فردی رضایت داشتند و سابقه بیماری جسمی نداشتند پایین تر از سایرین بود. خستگی عاطفی با رضایت از وسایل حفاظت فردی (001/P<0)، سابقه مصرف داروهای اعصاب یا آرام بخش (027/P=0) و همچنین سابقه بیماری جسمی (001/P<0) ارتباط معنی دار آماری داشت. مسخ شخصیت با رضایت از وسایل حفاظت فردی (04/P=0)، سابقه مصرف داروهای اعصاب یا آرام بخش (029/P=0)، سابقه بیماری جسمی (013/P=0) و همچنین سابقه ترک خدمت یا مرخصی بدون حقوق (022/P=0) ارتباط معنی دار آماری داشت. موفقیت شخصی با هیچ کدام از متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط معنی دار آماری نداشت.

    نتیجه گیری

    بادرنظر گرفتن اصل تقدم پیشگیری بر درمان، یافته های مطالعه حاضر بر ضرورت توجه جدی تر سیاستگذاران به تاثیرات سوء ناشی از همه گیری در کارکنان حوزه پیشگیری ازجمله بهورزان تاکید دارد. ارتباط معنی دار اضطراب ناشی از کووید-19 و فرسودگی شغلی، این واقعیت را بیش ازپیش برجسته می کند که گرچه همه گیری کووید-19 به تهدید سلامت روان در بهورزان منجر نشده است، اما می تواند کاهش ظرفیت عاطفی و خودکارآمدی بهورزان را تسریع بخشد و بی تردید در عملکرد آنان اختلال به وجود می آید. اهتمام کافی در تقویت حمایت های روانی در حوزه فردی و خانواده و همچنین پشتیبانی های شغلی موثر در افزایش انگیزه با در نظر گرفتن اصل عدالت سازمانی، باید از اولویت های سیاستگذاران حوزه سلامت باشد.

    کلید واژگان: اضطراب ناشی از کووید-19, فرسودگی شغلی, بهورزان
    Amir Bahreinizadeh, Marzieh Adel Mehraban*, Hamid Haghani
    Background & Aims

    Health workers during the COVID-19 pandemic had high responsibilities of prevention and treatment, which can cause anxiety in them considering the negative effects of the pandemic on mental health. This study aims to investigate the COVID-19-related anxiety level and its relationship with job burnout in health workers from Bushehr province, southern Iran.

    Materials & Methods

    This is a descriptive-correlational study with a cross-sectional design that was conducted in 2022. Participants were 365 health workers from health centers affiliated to Bushehr University of Medical Sciences, who were selected by census method. The data was collected using a sociodemographic form, the Maslach Burnout Inventory, and the corona virus anxiety scale. SPSS software, version 16 was used for data analysis.

    Results

    Of 365 health workers, 308 completed the questionnaires. The majority of thm were female (69.5%) and married (85.7%). Their mean age and work experience were 37.8 and 13.9 years, respectively. The anxiety in most health workers (70.8%) was mild (Mean: 12.58 ±10.81). The findings also showed that 31.8% had moderate to severe emotional exhaustion; depersonalization was mostly low (82.1%), and about half had low personal achievement (49.7%). There was a significant relationship between COVID-19-related anxiety and emotional exhaustion (r=0.667; P<0.001), depersonalization (r=0.472, P<0.001), and personal achievement (r=-0.188, P=0.001). 

    Conclusion

    There is a significant relationship between anxiety caused by COVID-19 and job burnout in health workers. Although the pandemic did not cause high anxiety among health workers in Bushehr province, it can disrupt their performance. Policymakers in Iran should pay more attention to the negative effects of pandemics on health workers.

    Keywords: Anxiety, COVID-19, Job Burnout, Health Workers
  • سمانه شیرنسب، مرضیه عادل مهربان*، محبوبه رسولی
    زمینه و هدف

    جابه جایی کارکنان یک پدیده رایج است که امروزه بسیاری از سازمان ها با آن مواجه هستند. سازمان ها، در استخدام و رشد کارمندان سرمایه گذاری بسیار زیادی می کنند؛ بنابراین هر شرکت سعی می کند از ترک شغل کارمند جلوگیری کند. یکی از دلایل ترک شغل پرستاران می تواند عدم انطباق پذیری شغلی باشد. انطباق پذیری، منابع و توانایی هایی به شمار می رود که به افراد این امکان را می دهند تا رفتارهای خود را با محدودیت های موقعیتی و محیطی خاص منطبق کنند. بنابراین این پژوهش با هدف تعیین ارتباط انطباق پذیری شغلی با تمایل به ماندگاری شغلی در پرستاران بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.

    روش بررسی

    این یک مطالعه مقطعی است که در سال 1401-1402 انجام شد. محیط پژوهش بخش های ویژه در 7 مرکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران بود و جامعه پژوهش پرستاران شاغل (دارای حداقل 6 ماه سابقه کار مستمر) در این بخش ها بودند که به صورت تصادفی طبقه ای 220 نفر از آن ها در شیفت های مختلف انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های الکترونیک جمعیت شناختی، انطباق پذیری شغلی (شامل 4 بعد دغدغه، کنجکاوی، کنترل و اعتماد) و تمایل به ماندگاری (شامل 3 بعد سازگاری، قربانی کردن و ارتباطات) جمع آوری شدند. برای توصیف مشخصات نمونه ها از شاخص های توصیفی (توزیع فراوانی مطلق، نسبی و میانگین) و برای بررسی روابط بین متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد.

    یافته ها 

    در بخش توصیفی میانگین متغیرهای انطباق پذیری شغلی (0/98±2/98) و تمایل به ماندگاری (1±3/02) آورده شد. بیشترین میانگین خرده مقیاس انطباق پذیری مربوط به دغدغه شغلی (1/14±3/05) و کمترین مربوط به کنجکاوی شغلی (1/09±2/92) بود. در تمایل به ماندگاری هم بیشترین میانگین مربوط به قربانی کردن (1/09±3/06) و کمترین میانگین مربوط به سازگاری (1/1±2/98) بود. بین انطباق پذیری شغلی با تمایل به ماندگاری شغلی رابطه مثبت و معنی داری (0/43=r) در سطح خطای کمتر از 0/05 وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد انطباق پذیری و تمایل به ماندگاری شغلی در پرستاران در سطح متوسط قرار دارد. 

    نتیجه گیری 

    از نتایج این پژوهش می توان چنین استنباط کرد که انطباق پذیری شغلی به ویژه در دغدغه شغلی با افزایش تمایل به ماندگاری شغلی پرستاران ارتباط دارد. بنابراین با پرداختن به ابعاد مختلف انطباق پذیری شغلی در پرستاران شاید بتوان به حفظ بیشتر آن ها در بیمارستان ها و پیشگیری از ترک شغل کمک کرد.

    کلید واژگان: انطباق پذیری شغلی, تمایل به ماندگاری, بخش مراقبت ویژه, پرستاران
    Samaneh Shirnasab, Marzieh Adel Mehraban*, Mahboubeh Rasouli
    Background & Aims 

    One of the reasons for leaving the job among nurses can be the lack of career adaptability, which refers to ability to cope with changes in working conditions. This study aims to determine the relationship between career adaptability and the intention to stay in job among nurses working in critical care units of teaching hospitals in Tehran, Iran.

    Materials & Methods

    This is a descriptive-correlational study with a cross-sectional design that was conducted in 2022-2023 in critical care units of seven hospitals affiliated to Iran University of Medical Sciences. Participants were 220 nurses working in these units with at least 6 months of work experience, who selected by a stratified sampling method from different working shifts. Data collection was done online using a demographic form, the career adapt-abilities scale (with four dimensions of concern, control, curiosity, confidence), and an intention to stay in job questionnaire (with three dimensions of adaptation, sacrifice, communication). Descriptive statistics (Mean±SD, frequency, percentage) were used to describe the data, while Pearson’s correlation test and regression analysis were used to assess the relationships between the study variables.

    Results

    The mean total score of career adaptability was 2.98±0.98 and the mean total score of intention to stay was 3.02±1. Among the dimensions of career adaptability, the highest average was related to concern (3.05±1.14) and the lowest score was related to curiosity (2.92±1.09). Among the dimensions of intention to stay, the highest score was related to sacrifice (3.06±1.09) and the lowest score was related to adaptability (2.98±1.1). A positive and significant relationship was found between career adaptability and the intention to stay in job (r=0.43, P<0.05). 

    Conclusion 

    Career adaptability, especially its curiosity dimension, has a significant relationship the intention to stay in job among nurses working in critical care units. By addressing different dimensions of career adaptability in nurses, hospital managers can be able to safeguard nurse retention in hospitals and mitigate nurse turnover.

    Keywords: Career Adaptability, Intention To Stay, Intensive Care Units, Nurses
  • فاطمه اسود، مرضیه عادل مهربان*، محبوبه رسولی

    زمینه و هدف:

     مهم ترین عامل توسعه هر جامعه ای منابع انسانی و چگونگی استفاده بهینه از آن است. بخش مراقبت های ویژه یکی از بخش های مهم بیمارستان است . این مطالعه با هدف بررسی زمان مراقبت های مستقیم پرستاری از بیماران در بخش ویژه بیمارستانی در ایران در طول همه گیری کووید-19 پرداخته است. ضروری است تا درمورد آن مطالعات لازم و اقدام مناسب انجام شود. 

    روش بررسی :

    این پژوهش، کمی و توصیفی مقطعی از نوع مشاهده ای است که در مدت 6 ماه انجام شده است. محیط پژوهش بخش ویژه کووید-19 در بیمارستان شهدای هفتم تیر و جامعه این پژوهش، پرستاران شاغل در این بخش بودند که به صورت تصادفی 42 نفر از آن ها در نوبت های مختلف انتخاب و مشاهده مستمر و اندازه گیری زمان فعالیت ها توسط محقق با استفاده از کرنومتر گوشی موبایل انجام و ثبت شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه بود. روایی محتوای این پرسش نامه توسط متخصصان متشکل از 5 نفر از اعضای هییت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران بررسی و از 10 نفر پرستاران کمک گرفته شد. نظرات آن ها درباره نوع مراقبت ها در پرسش نامه ها اعمال شد. پایایی ابزار به دلیل یکی بودن محقق و مشاهده گر، مورد تایید بود. از آمار توصیفی (فراوانی مطلق و نسبی، میانگین و انحراف معیار، کمترین و بیشترین) بهره گرفته شد و برای تحلیل از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. 

    یافته ها :

    در این پژوهش، بیشترین تعداد پرستاران (60 درصد) در محدوده سنی (30 تا 39) سال و 72 درصد آن ها سابقه کار (11 تا 20) سال داشتند. بیشتر پرستاران زن (85 درصد) و متاهل (80 درصد) بودند. نتایج نشان داد در مجموع در هر نوبت کاری به طور میانگین پرستاران 247 دقیقه را به انجام مراقبت های غیر مستقیم می پردازند. بیشترین زمان در مراقبت های غیرمستقیم را گزارش نویسی با میانگین (10/5± 34/9دقیقه در نوبت کاری) و از سوی دیگر، کمترین زمان مربوط به ترتیب خارج کردن وسایل محافظ با میانگین (3/19±6/11 دقیقه در نوبت کاری) و مشورت با همکار و پوشیدن لباس محافظ هر 2 با میانگین و انحراف معیار یکسان (3/55±7 دقیقه در نوبت کاری) ثبت شده است.

    نتیجه گیری:

     نتایج نشان داد در شرایط بحرانی کووید-19 نیاز بیمار به مراقبت های مستقیم و حضور مستمر پرستار بیشتر احساس می شود، اما با وجود تجهیزات پیشرفته در بخش های ویژه برای کاهش مراقبت های غیرمستقیم از بیماران، همچنان زمان مراقبت های غیرمستقیم زیاد است. باتوجه به این شرایط برای ارایه مراقبت پرستاری مناسب مهم است که بر تعداد پرستاران در طی مراقبت از بیماران کووید-19 افزوده و از فعالیت های غیر تخصصی آن ها کاسته شود.

    کلید واژگان: کووید-19, بخش مراقبت ویژه, مطالعه زمان و حرکت, مراقبت پرستاری مستقیم, مراقبت پرستاری غیرمستقیم
    Fatemeh Asvad, Marzieh Adel Mehraban*, Mahboubeh Rasouli
    Background & Aims

    The most important factors for the development of any society are human resources. The intensive care units (ICUs) are the most important departments in the hospitals. Considering the importance of time management for patient care, lack of human resources in this profession, and the fact that nurses spend a lot of time on indirect and non-nursing works, this study aims to investigate the time and type of indirect patient care provided by nurses in the ICU of a hospital in Iran during the COVID-19 pandemic.

    Materials & Methods

    This is a descriptive, cross-sectional, and observational study that was conducted for 6 months. Participants were 42 nurses working in the ICU of Hafte Tir Hospital in Rey, Iran who were randomly selected from different shifts. Their activities were observed and their spent time was recorded by the researcher using the stopwatch mobile application. The data collection tool was the Persian version of the International Classification for Nursing Practice (ICNP) checklist with acceptable face and content validity according to opinions of a panel of experts (5 faculty members and 10 nurses). descriptive statistics (frequency, mean, standard deviation, minimum, and maximum) were used for data analysis by SPSS software, version 22. 

    Results 

    Most of nurses (60%) were in the age group of 30-39 years and 72% of them had a work experience of 11-20 years. Most of the nurses were female (85%) and married (80%). In each shift, nurses spent an average time of 247 minutes providing indirect care. The longest time in indirect care was related to writing nursing reports (34.9 ± 10.5 min per shift) and the shortest time were related to removing personal protective equipment (6.11±3.19 min per shift), consulting with a colleague, and wearing personal protective equipment (both with 7±3.55 min per shift).

    Conclusion

    Although patients need direct care and continuous presence of the nurse more during the COVID-19 pandemic and there are advanced equipment. To provide proper nursing care, it is important to increase the number of nurses and reduce their non-nursing activities.

    Keywords: COVID-19 Intensive care unit, Time, motion study, Direct nursing care, Indirect nursing care
  • حسن رمضان پور سرگز*، مرضیه عادل مهربان، شیما حقانی

    زمینه‭ ‬و‭ ‬هدف:

    ‭ ‬دانشگاه ها‭ ‬موظف‭ ‬به‭ ‬تولید‭ ‬سرمایه‭ ‬انسانی‭ ‬مورد‭ ‬نیاز‭ ‬برای‭ ‬پیشبرد‭ ‬توسعه‭ ‬اجتماعی‭ ‬هستند‭. ‬این‭ ‬امر‭ ‬با‭ ‬خطراتی‭ ‬همراه‭ ‬است‭. ‬بنابراین‭ ‬رهبران‭ ‬آموزشی‭ ‬باید‭ ‬از‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬استقبال‭ ‬کنند‭ ‬و‭ ‬سیاست های‭ ‬مناسب‭ ‬برای‭ ‬مواجه‭ ‬با‭ ‬این‭ ‬خطرات‭ ‬اجرا‭ ‬کنند‭. ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬ازنظر‭ ‬تحقیقات‭ ‬دانشگاهی،‭ ‬دوره ها‭ ‬و‭ ‬مقاطع‭ ‬تحصیلی‭ ‬مورد‭ ‬توجه‭ ‬بسیاری‭ ‬در‭ ‬دانشگاه هاست‭. ‬این‭ ‬در‭ ‬حالی‭ ‬است‭ ‬که‭ ‬در‭ ‬بیشتر‭ ‬جنبه های‭ ‬مدیریت‭ ‬دانشگاه ها،‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬وجود‭ ‬ندارد‭. ‬شیوع‭ ‬اخیر‭ ‬همه گیری‭ ‬ویروس‭ ‬کرونا‭ ‬بر‭ ‬موسسات‭ ‬آموزش‭ ‬عالی‭ ‬در‭ ‬سراسر‭ ‬جهان‭ ‬تاثیر‭ ‬گذاشته‭ ‬است‭. ‬بااین حال،‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬در‭ ‬دانشگاه ها‭ ‬آن طورکه‭ ‬می بایست‭ ‬توجه‭ ‬لازم‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬خود‭ ‬جلب‭ ‬نکرده‭ ‬است‭. ‬این‭ ‬مطالعه‭ ‬با‭ ‬هدف‭ ‬تعیین‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬از‭ ‬دیدگاه‭ ‬کارکنان‭ ‬دانشگاه‭ ‬علومپزشکی‭ ‬ایران‭ ‬در‭ ‬سال‭ ‬1400‭ ‬انجام‭ ‬شد‭.‬

    روش‭ ‬بررسی:

    ‭ ‬پژوهش‭ ‬حاضر‭ ‬به‭ ‬شیوه‭ ‬مقطعی‭ ‬از‭ ‬نوع‭ ‬توصیفی‭ ‬است‭ ‬که‭ ‬نمونه های‭ ‬آن‭ ‬224‭ ‬نفر‭ ‬از‭ ‬کارکنان‭ ‬اداری‭ ‬دانشگاه‭ ‬علومپزشکی‭ ‬ایران‭ ‬بودند‭ ‬که‭ ‬به روش‭ ‬مستمر‭ ‬انتخاب‭ ‬شدند‭. ‬بازه‭ ‬نمونه گیری‭ ‬به مدت‭ ‬1‭ ‬ماه‭ ‬از‭ ‬اول‭ ‬آذرماه‭ ‬سال‭ ‬1400‭ ‬تا‭ ‬پایان‭ ‬آن‭ ‬ماه‭ ‬بود‭. ‬پرسشنامه‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬زابلی‭ ‬و‭ ‬همکاران‭ ‬که‭ ‬جهت‭ ‬بررسی‭ ‬روایی‭ ‬محتوای‭ ‬2‭ ‬پرسشنامه‭ ‬اصلی،‭ ‬از‭ ‬نظرات‭ ‬متخصصان،‭ ‬شامل‭ ‬3‭ ‬نفر‭ ‬از‭ ‬اعضای‭ ‬هییت‭ ‬علمی‭ ‬دانشکده‭ ‬پرستاری‭ ‬و‭ ‬مامایی‭ ‬استفاده‭ ‬شد‭. ‬پرسشنامه‭ ‬در‭ ‬اختیار‭ ‬کارکنانی‭ ‬که‭ ‬حداقل‭ ‬1‭ ‬سال‭ ‬سابقه‭ ‬کار‭ ‬در‭ ‬دانشگاه‭ ‬داشتند،‭ ‬قرار‭ ‬گرفت‭. ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬در‭ ‬6‭ ‬حیطه‭ ‬که‭ ‬حیطه‭ ‬اول‭ ‬آن‭ ‬مربوط‭ ‬به‭ ‬میزان‭ ‬شناخت‭ ‬کارکنان‭ ‬از‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر،‭ ‬حیطه‭ ‬دوم‭ ‬وضعیت‭ ‬ساماندهی‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر،‭ ‬حیطه‭ ‬سوم‭ ‬وضعیت‭ ‬سیاست ها‭ ‬و‭ ‬رویه ها،‭ ‬حیطه‭ ‬چهارم‭ ‬وضعیت‭ ‬آموزش‭ ‬خطر،‭ ‬حیطه‭ ‬پنجم‭ ‬جایگاه‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬و‭ ‬نهایتا‭ ‬حیطه‭ ‬ششم‭ ‬نظارت‭ ‬بر‭ ‬تحلیل،‭ ‬ارزشیابی‭ ‬و‭ ‬کنترل‭ ‬خطر‭ ‬که‭ ‬در‭ ‬مجموع‭ ‬پرسشنامه‭ ‬در‭ ‬45‭ ‬سوال‭ ‬در‭ ‬مقیاس‭ ‬لیکرت‭ ‬5‭ ‬گزینهای‭ ‬بررسی‭ ‬شد‭. ‬اطلاعات‭ ‬بهدستآمده‭ ‬با‭ ‬نسخه‭ ‬26‭ ‬نرم افزار‭ ‬SPSS‭ ‬در‭ ‬2‭ ‬بخش‭ ‬آمار‭ ‬توصیفی‭ ‬و‭ ‬آمار‭ ‬استنباطی‭ ‬تجزیه‭ ‬و‭ ‬تحلیل‭ ‬شد‭. ‬در‭ ‬بخش‭ ‬آمار‭ ‬توصیفی‭ ‬از‭ ‬جداول‭ ‬توزیع‭ ‬فراوانی‭ ‬برای‭ ‬متغیرهای‭ ‬کیفی‭ ‬پژوهش‭ ‬و‭ ‬شاخصهای‭ ‬عددی‭ ‬کمینه،‭ ‬بیشینه،‭ ‬میانگین‭ ‬و‭ ‬انحراف معیار‭ ‬برای‭ ‬متغیرهای‭ ‬کمی‭ ‬پژوهش‭ ‬استفاده‭ ‬شد‭. ‬برای‭ ‬بررسی‭ ‬ارتباط‭ ‬بین‭ ‬متغیرهای‭ ‬فردی‭ ‬با‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬از‭ ‬آزمون‭ ‬تی‭ ‬مستقل،‭ ‬تحلیل‭ ‬واریانس‭ ‬و‭ ‬ضریب‭ ‬همبستگی‭ ‬پیرسون‭ ‬استفاده‭ ‬شد‭.‬

    یافته ها‭ ‬:

    نتایج‭ ‬نشان‭ ‬داد‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬در‭ ‬حیطه‭ ‬میزان‭ ‬شناخت‭ ‬کارکنان‭ ‬از‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬با‭ ‬میانگین‭ (‬2/60±0/84‭) ‬بالاترین‭ ‬و‭ ‬در‭ ‬حیطه‭ ‬نظارت‭ ‬برتحلیل،‭ ‬ارزیابی‭ ‬و‭ ‬کنترل‭ ‬خطر‭ ‬با‭ ‬میانگین‭ (‬2/38±0/87‭) ‬پایینترین‭ ‬میانگین‭ ‬نمره‭ ‬را‭ ‬در‭ ‬بین‭ ‬سایر‭ ‬حیطه ها‭ ‬کسب‭ ‬کردند‭. ‬نمره‭ ‬کل‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ (‬2/‬44±0/82‭) ‬بود‭ ‬که‭ ‬نشان‭ ‬می دهد‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬از‭ ‬دیدگاه‭ ‬کارکنان‭ ‬بخش‭ ‬اداری‭ ‬دانشگاه‭ ‬علوم‭ ‬پزشکی‭ ‬ایران‭ ‬در‭ ‬سطح‭ ‬ضعیف‭ ‬قرار‭ ‬دارد‭. ‬آزمون های‭ ‬آماری‭ ‬نشان‭ ‬داد‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬با‭ ‬متغیرهای‭ ‬جنسیت‭ (‬P=‬0/02)‬،‭ ‬گذراندن‭ ‬دوره‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر ‭ (‬P<0/001 ‬و‭ ‬تحصیلات ‭ (‬P=0/02‭) ‬ارتباط‭ ‬آماری‭ ‬معناداری‭ ‬داشت،‭ ‬بهطوریکه‭ ‬میانگین‭ ‬نمره‭ ‬کسب شده‭ ‬در‭ ‬مردان‭ ‬بالاتر‭ ‬از‭ ‬زنان‭ ‬و‭ ‬همچنین‭ ‬در‭ ‬کارکنانی‭ ‬که‭ ‬دوره‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬را‭ ‬گذرانده‭ ‬بودند‭ ‬نیز‭ ‬بالاتر‭ ‬از‭ ‬سایر‭ ‬کارکنان‭ ‬بود‭. ‬مقایسه‭ ‬دوبه دو‭ ‬توکی‭ ‬همچنین‭ ‬نشان دهنده‭ ‬آن‭ ‬بود‭ ‬که‭ ‬میانگین‭ ‬نمره‭ ‬کسب شده‭ ‬در‭ ‬کارکنان‭ ‬با‭ ‬تحصیلات‭ ‬در‭ ‬سطح‭ ‬کارشناسی ارشد‭ ‬به طور‭ ‬معناداری‭ ‬بالاتر‭ ‬از‭ ‬کاردانی‭ ‬بود‭ (‬P=0/03‭) ‬و‭ ‬در‭ ‬سایر‭ ‬سطوح،‭ ‬این‭ ‬اختلاف‭ ‬معنادار‭ ‬نبود‭.‬

    نتیجه گیری:

    ‭ ‬نتایج‭ ‬پژوهش‭ ‬نشان‭ ‬داد‭ ‬در‭ ‬مجموع‭ ‬کارکنان‭ ‬دانشگاه‭ ‬علومپزشکی‭ ‬ایران‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬در‭ ‬این‭ ‬دانشگاه‭ ‬را‭ ‬در‭ ‬سطح‭ ‬ضعیفی‭ ‬ارزیابی‭ ‬کرده اند‭. ‬بنابراین‭ ‬برای‭ ‬استقرار‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر‭ ‬در‭ ‬دانشگاه،‭ ‬در‭ ‬همه‭ ‬حیطه ها‭ ‬نیاز‭ ‬به‭ ‬اهتمام‭ ‬بیشتری‭ ‬است‭. ‬به‭ ‬منظور‭ ‬نظارت‭ ‬مناسب‭ ‬و‭ ‬صحیح‭ ‬برتحلیل،‭ ‬ارزیابی‭ ‬وکنترل‭ ‬خطر،‭ ‬مدیران‭ ‬ارشد‭ ‬باید‭ ‬امکانات‭ ‬و‭ ‬ابزارهای‭ ‬لازم‭ ‬برای‭ ‬ارزیابی،‭ ‬تحلیل‭ ‬وکنترل‭ ‬خطر‭ ‬را‭ ‬فراهم‭ ‬کنند‭ ‬و‭ ‬ناظرانی‭ ‬که‭ ‬آموزش‭ ‬کافی‭ ‬دیده اند‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬کار‭ ‬گیرند‭ ‬تا‭ ‬در‭ ‬صورت‭ ‬اجرای‭ ‬نامناسب‭ ‬مدیریت‭ ‬خطر،‭ ‬اقدامات‭ ‬کنترلی‭ ‬خود‭ ‬را‭ ‬انجام‭ ‬دهند‭ ‬و‭ ‬دانشگاه‭ ‬را‭ ‬در‭ ‬مسیر‭ ‬درستی‭ ‬در‭ ‬جهت‭ ‬دستیابی‭ ‬به‭ ‬اهداف‭ ‬استراتژیک‭ ‬خود‭ ‬قرار‭ ‬دهند‭.‬

    کلید واژگان: مدیریت خطر, کارکنان, دانشگاه
    Hasan Ramazanpour Sargiz*, Marzieh Adel Mehraban, Shima Haghani

    Background & Aims :

    Risk management in academic research, courses, and degrees is crucial in universities. However, there is no evidence for risk management in most aspects of university management. This study was conducted to determine the risk management Evaluation from the Staff's Perspective of Iran University Medical Sciences In 2021.

    Materials & Methods:

     This is a descriptive cross-sectional study. The research samples were 224 staff of the Iran University of Medical Sciences selected by the available sampling method. The data collection tool was a risk management questionnaire. Risk management was classified into six dimensions. The first dimension is related to the level of employees' knowledge of risk management. The second dimension of risk management status. The third dimension includes policies and procedures. The fourth dimension is related to training status. The fifth dimension was the position of risk management, and finally, the sixth one was monitoring, analysis, evaluation, and risk control. In total, the questionnaire was examined in 45 questions on a 5-point Likert scale and was classified into three levels: poor (score less than 3), moderate (score 3 to 4), and good (score more than 4). The data were analyzed using SPSS software, version 26. The numerical indices of minimum, maximum, Mean±SD for the quantitative variables of the research were used. Friedman test was used to examine the relationship between domains and independent t-test, and analysis of variance and Pearson correlation coefficient was used to investigate the relationship between individual variables and risk management.

    Results:

    The results showed that most employees (59.4%) were women and the majority (48.7%) were 45-36 years old. The majority of employees (72.8%) were married. Most of the participants (54.4%) worked in administrative headquarters. More than half of the employees (53.1%) had a university degree at the undergraduate level, and only 12.5% of them had completed risk management courses. The results showed that the total score of risk management was 2.44±0/82. The Friedman test result showed a statistically significant relationship between employees' knowledge of risk management and all areas of risk management (p = 0.00). Statistical tests showed that risk management had a statistically significant relationship with the variables of gender (P = 0.02), risk management (P<0.001), and education (P=0.02). The mean score was higher in men than women, and also in employees who had passed the risk management course was higher than other employees. Two-to-two Tukey comparison also showed that the average score obtained by employees with master's degree education was significantly higher than an associate degree (P=0.03). At other levels, this difference was insignificant.

    Conclusion

    The results showed that, generally, from the perspective of the Iran University of Medical Sciences staff, risk management at this university is poor. In this regard, the development of educational programs, the adoption of policies and procedures, and the establishment of monitoring programs to implement risk management should be seriously pursued at the university.

    Keywords: Risk management, Staff, University
  • Zobeideh Behjeh, Marzieh Adelmehraban, Mahboobeh Namnabati*
    Background

    Home care service is considered as comprehensive care for children with chronic disease or COVID‑19. This study aimed to investigate the factors affecting the implementation of a home care nursing program for such children in 2019–2020.

    Materials and Methods

    A descriptive‑analytical study was conducted with 198 nurses working in pediatric wards of selective hospitals of Isfahan University of Medical Sciences. The data were collected through an author‑administered questionnaire with 44 questions. The questionnaire was designed in two parts. Part one involved gathering the demographic data of the participants. Facilitating and barrier factors of the implementation of the care were prioritized and examined in part two by using the Likert scale in both the individual and the organizational domains. The data were analyzed using the mean frequency and paired t test.

    Results

    The mean (SD) score of individual and organizational facilitating factors were 65.65 (16.24) and 65.98 (11.29), respectively, and the mean (SD) score of the organizational barriers was 82.04 (14.36), which was significantly higher than the mean score (SD) of the individual barriers of 57.94 (14.82) (t197 = 21.32, p < 0.05). The most important individual facilitating factor (53.82%) was “respectful communication with the family,” and the most important organizational facilitator (80.40%) was “Physicians’ support of the nurses.”

    Conclusions

    Organizational factors were the most significant barriers. Therefore, the findings of this study will help policymakers in the program implementation.

    Keywords: Chronic diseases, COVID‑19, home care services, nurses, pediatrics
  • Ali Toghyani, Jahanbakhsh Rahmani*, Shayesteh Salehi, Marzieh Adel Mehraban
    Background

    Blended learning is the thoughtful integration of online and face-to-face learning, which is widely accepted in nursing education.

    Objectives

    Despite its importance and complicacy, few studies investigated this issue. This study aimed to extend knowledge regarding factors contributing to effective blended learning in nursing education.

    Methods

    Following the Attride-Stirling content analysis method, we searched PubMed, Elsevier, Emerald, Science Direct, ProQuest, and Springer databases and national databases of SID and MagIran to identify relevant studies using various combinations of online, semi-online, hybrid, and mixed keywords from 2005 to 2018.

    Results

    Four main themes were identified, content, context, educational activities, and evaluation. Nine identified organizer themes were as follows: Content objectives, flexibility, control and evaluation, technological capabilities, support system, teaching activities, learning activities, performance feedback, and evaluation methods. Finally, 23 basic themes codes were obtained as factors that should be embedded in the online nursing curriculum.

    Conclusion

    Blended learning is a rational and flexible method to improve the educational performance of nursing students. However, it should be based on need assessment, appropriate planning and execution, and evaluation and feedback.

    Keywords: content analysis, hybrid curriculum, nursing
  • Ali Toghyani, Jahanbakhsh Rahmani*, Shayesteh Salehi, Marzieh Adelmehraban
    Background

    Despite the importance of integrated education in nursing, limited studies have been conducted to develop appropriate tools to assess its importance in Iran.

    Objectives

    The present study aimed to develop a questionnaire and psychometrically assess the importance of integrated education in nursing from the perspective of faculty members.

    Methods

    This is a consecutive exploratory mixed study conducted in two stages. In the first stage, the concept of Intergrated training was explained via qualitative theme analysis and the relevant key themes of the identification articles were coded. Sampling was purposeful and continued until saturation. In the second (quantitative) stage, first the face and content validity was reviewed and the necessary corrections were made by 15 experts. Then, the reliability of the questionnaire was calculated using internal consistency method (Cronbachchr('39')s alpha) and the construct validity of the instrument was calculated using exploratory factor analysis.

    Results

    203 items were extracted via qualitative content analysis and review of related scientific texts. After performing face and content validity (qualitative and quantitative) 162 items remained. Exploratory factor analysis led to the removal of 50 items and thus 112 items in 4 factors (dimension or scope), including educational content, educational activities, context and conditions. An evaluation was extracted which explained these 4 factors of 87.774 of the total variance. The reliability of the instrument with Cronbachchr('39')s alpha was 0.92.

    Conclusion

    The questionnaire on the feasibility of the integrated curriculum in the field of nursing with features such as reliability and validity can be easily used by faculty members and policy makers. It is suggested that other psychological features of the instrument such as convergent and divergent validity be examined in future studies

    Keywords: integrated curriculum, nursing, psychometric assessment, questionnaire
  • Marzieh Adel Mehraban*, Akram Mhdian, Mousa Alavi
    Background

    Technology has made the quality of health care evolve, and widely deployed in healthcare service systems, but the entrance of technology to a defective system would intensify the same problems and the stress resulting from its application to users, which is called "Techno-stress".

    Objectives

    This study aimed to assess the relationship between Technology Management and Techno-stress level among nurses. Data were analyzed using mean, standard deviation, Pearson and linear regression in SPSS 16.

    Methods

    This survey was conducted to evaluate the frequency, intensity and levels of “Techno-stress and its dimensions” and “Technology Management by Two validated questionnaires.

    Results

    The mean score of Techno-stress in the studied samples (195 registered nurses) was 51.55 ± 15.607 (highest mean score in the field of feeling pressure and the lowest mean score in the technology involving). In addition, there was a significant correlation Technology Management and the Techno-stress score (r= -0.242, p<0.001). In addition, the highest correlation between the score of the Technology Management and the feeling stress (r= 0.422, p<0.001) Implication.

    Conclusions

    Nurses experience an overall relative Techno-stress and this related to nursing how managers do about technology. Nursing managers of medical centers need to plan to eliminate the stress caused by the use of technology and better management in order to eliminate and prevent the Techno-stress.

    Keywords: techno-stress, nursing administration, technology assessment, technology
  • الهه موسوی، اکرم اعرابی*، مرضیه عادل مهربان، سهیلا مژده
    مقدمه

    کار تیمی در بین مراقبین سلامت برای افزایش کیفیت خدمات و ارایه مراقبت های ایمن و موثر اهمیت دارد. اتاق عمل نیز به عنوان محیطی که افراد با تخصص های مختلف در آن کار میکنند نیازمند کار تیمی مناسب است. هدف از این مطالعه تعیین چگونگی کار تیمی و عوامل مرتبط با آن از دیدگاه مراقبین سلامت در اتاق عمل می باشد.

    مواد و روش ها

    مطالعه حاضر از نوع توصیفی می باشد که نمونه و جامعه مورد مطالعه آن 217 نفر از مراقبین سلامت شامل جراح، رزیدنت، متخصص بیهوشی، کاردان یا کارشناس اتاق عمل و کاردان یا کارشناس بیهوشی در اتاق عمل های 9 بیمارستان آموزشی شهر اصفهان در ایران می باشند که به روش نمونه گیری سهمیه ای و طبقه ای وارد مطالعه شدند.  ابزار گردآوری داده ها در پژوهش حاضر پرسشنامه «پرسش نامه ارزیابی تیم» (Team Assessment Questionnaire)  و یک پرسش نامه محقق ساخته بود که پایایی و روایی آنها در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان اندازه گیری شده است. اطلاعات در نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شد.

    یافته ها

    از 217 نمونه 132 نفر زن و 85 نفر مرد بودند. میانگین و انحراف معیار سن افراد 9/34 و 61/0 بود. متوسط نمره کارتیمی در این پژوهش 05/2 ± 67/194 بود، که با توجه به سیستم نمره دهی تعیین شده برای پرسشنامه در این مطالعه قوی ارزیابی شد.

    نتیجه گیری

    میزان کار تیمی در میان مراقبین سلامت در اتاق عمل قوی و نسبتا قوی بود. اما اختلاف نمره های گروه های مختلف مراقبین سلامت با هم نشان دهنده تفاوت درک افراد از رفتارهای مرتبط با کار تیمی است. عوامل مرتبط با کار تیمی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند شامل، سیستم پاداش، پیشرفت تکنولوژی و یادگیری روش های نوین در اتاق عمل بودند که هر سه ارتباط معنی دار با نمره حاصل از کار تیمی داشتند.

    کلید واژگان: اتاق عمل, کار تیمی, مراقبین سلامت
    Elahe Mousavi, Akram Aarabi*, Marzieh Adel Mehraban, Soheila Mojdeh
    Introduction

    Effective healthcare team among healthcare providers is important to improve the quality of services and to provide safe and effective care. The purpose of this study was to evaluate the of healthcare team work and its related factors in operating room

    Methods and Materials:

     The current study is a descriptive-analytic study and the study population consisted of 217 healthcare providers who work in operating rooms of nine educational hospitals in Isfahan, Iran. For gathering data in this study, two assessment tools including a researcher designed questionnaire and a Team Assessment Questionnaire (TAQ) had been used. Finally, healthcare providers were divided into five groups according to the scoring system.

    Results

    From 217 samples, 132 were female and 85 were male. The mean of age were 34.9 respectively. The mean score of the teamwork in this study was 194.67 ± 2.05; which according to the scoring system of questionnaire it was considered strong for this study.

    Conclusion

    Healthcare providers in the operating rooms mostly had a strong or relatively strong teamwork score. But the difference between the various groups inside operating room team represents different perception about the healthcare team behaviors. The results of this study also indicated that the advancement of technology, learning new methods and rewards system are factors influencing the teamwork in the operating room

    Keywords: Operating Room, Healthcare team, Healthcare providers
  • Mousa Alavi, Omeleila Baharlooei, Marzieh Adelmehraban
    Background
    Despite advances in diabetes treatment, the rate of readmission is still relatively high among these patients, especially in older population. Various factors may predict readmission in these patients; hence, the aim of this study was to assess the role of psychosocial factors in predicting readmission among diabetic elderly hospitalized in selected hospitals of Isfahan.
    Materials And Methods
    In this cross‑sectional study conducted from January to September 2016, 150 diabetic elderly hospitalized in selected hospitals affiliated with Isfahan University of medical sciences were chosen using a convenient sampling method. The initial information was collected by a three‑part questionnaire consisting of (a) demographic characteristics, (b) 21‑item depression, anxiety, and stress scale (DASS‑21), and (c) multidimensional scale of perceived social support (MSPSS). Further information about readmission was gathered 3 months after completing the questionnaires through a phone call follow‑up. Descriptive and inferential statistics (discriminant function analysis test) were used to analyze the data.
    Results
    During 3 months after discharge, 44% of hospitalized diabetic elderly were readmitted. Analytical model predicted the readmission status of 109 individuals (of total 150 persons) in the studied units (success rate of 72.2%). Among predicting factors, depression and social support had the most and the least important roles in predicting readmission rate, respectively.
    Conclusions
    Interventions to improve mental status (i.e., decreasing levels of depression, anxiety, and stress) and develop social support are suggested to reduce the risk of readmission among diabetic elderly patients. Nevertheless, future studies are needed to verify the value of such interventions.
    Keywords: Aged, patient readmission, psychosocial factors
  • Omeleila Baharlooei, Mousa Alavi *, Marzieh Adelmehraban
    Background
    Currently, researchers seek to identify factors related to length of hospital stay in elderly in order to reduce burden on the health system. The importance of either physiological or psychological factors in determining health outcomes has been well stablished; however, the possible contribution of psychosocial factors particularly in elderly patients with diabetes is also of special importance. This study aimed to know what psychosocial variables predicts length of hospital stay in elderly patients with diabetes.
    Methods
    This was a cross-sectional, correlational study conducted on 150 elderly patients from July-October 2015. Convenient sampling method was used to recruit the subjects. The data was collected by a three-part questionnaire consisted of demographic and health related characteristics, 21-item depression anxiety stress scale (DASS-21) and multidimensional scale of perceived social support (MSPSS).
    Results
    The mean ± standard deviation of length of hospital stay was 15.6 ± 7.7 days. Findings from multiple regression analysis showed that the models of predicting length of hospital stay in subgroups of both women (P = 0.001, F6,77 = 4.45) and men (P = 0.03, F6,71 = 2.43) were significant. The entered variables in subgroups of women and men accounted for 27% and 18% of total variance (R2) of the length of hospital stay, respectively. None of the psychosocial variables in women significantly predicted the lengths of hospital stay. However, one out of three predicting psychosocial variables (i.e. stress) in men significantly predicted the length of hospital stay (β = 0.39, t = 2.1, P = 0.04).
    Conclusion
    The results emphasized the importance of promoting social support of elderly patients with diabetes, particularly in patients who are women, have higher levels of stress, have higher period of disease and a history of hospitalization in the past 6 months in order to lower length of hospital stay and finally promote health status in elderly patients with diabetes. Further studies regarding the effect of each of these factors on health condition of elderly with diabetes are recommended.
    Keywords: Psychosocial Factors, Length of Stay, Elderly, Diabetes, Iran
  • Tahere Moradi, Marzieh Adel Mehraban, Mahin Moeini
    Background
    Performance appraisal is an essential component of health care organizations for the improvement in quality of patients’ care. Awareness of managers’ and employees’ perception of performance appraisal can lead to improved performance appraisal quality. The purpose of this study was to compare the perception of performance appraisal among managers and nursing staff of hospitals affiliated to Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
    Materials And Methods
    This descriptive‑analytical and cross‑sectional study was conducted among 75 managers and 313 nurses in 2014. The participants were selected through a two‑stage quota‑random sampling. Data were collected using two researcher‑made questionnaires (nursing managers and nurses’ questionnaires). Data were analyzed using descriptive and statistical tests using the Software Package for the Social Sciences software.
    Results
    The mean score of managers’ and nurses’ perception of the current performance appraisal was 56.8 (14.2) and 51.4 (14.5), respectively. A significant difference was observed between managers’ and nurses’ perception of performance appraisal (P = 0.004). The participants’ perception was examined in terms of performance appraisal method, the consequences of performance appraisal, and the necessity of performance appraisal. In general, perception of managers was more positive than employees.
    Conclusions
    The evaluation of the perception of nurses revealed deficiencies in the process of performance appraisal. Moreover, managers had a more positive perception than employees toward the current pattern of performance appraisal. The results of this study can be effective on the decisions of authorities in this field.
    Keywords: Performance appraisal, nurse managers, nursing staff, Iran
  • مرضیه عادل مهربان*، اعظم مولادوست
    مقدمه
    لازمه توانمند شدن دانشجویان پرستاری در مهارت های بالینی از جمله، مهارت مدیریت، ایجاد فرصت کافی برای کسب و تمرین این مهارت ها در محیط بالین است. لذا با توجه به اهمیت موضوع و عدم وجود اطلاعات و مطالعات قبلی در این زمینه، این پژوهش با هدف ارزیابی کارآموزی مدیریت دانشجویان پرستاری به روش کمی و کیفی طراحی گردید.
    روش ها
    این پژوهش به صورت ترکیبی (Mixed Methods) از نوع هم زمان در دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان سال 1390 در دو بخش کمی و کیفی انجام شد. در بخش کمی اطلاعات از 80 دانشجوی پرستاری در غالب پرسشنامه ارزشیابی کارآموزی مدیریت که روایی آن قبلا تایید شده بود (8/0r=) جمع آوری شد. به طور هم زمان اطلاعات مربوط به نحوه انجام کارآموزی در بخش کیفی مطالعه با انجام مصاحبه با 18 دانشجوی پرستاری جمع آوری گردید و نتایج به روش تحلیل محتوای کیفی آنالیز گردید.
    نتایج
    یافته های بخش کمی مطالعه نشان داد که دانشجویان اغلب درانجام فعالیت های روتین مانند نوشتن گزارش روزانه، تحویل و تحول در بخش، بسیار ماهر شده اند اما در فعالیت های خاص و غیرتکراری مانند درخواست ماهیانه وسایل مورد نیاز، مشارکت در آموزش ضمن خدمت کادر پرستاری مهارت کمی داشته اند. در بخش کیفی مطالعه 48 کد مفهومی استخراج شد، این تجارب در دو طبقه تجارب یادگیری و مشکلات کارآموزی طبقه بندی گردید. تجارب یادگیری در 5 زیرطبقه سازمان دهی، هماهنگی، کنترل، شناخت و برنامه ریزی، و ثبت و گزارش دهی طبقه بندی شد. مشکلات کارآموزی در سه بعد مشکلات مربوط به مربی، ماهیت کارآموزی و محیط کارآموزی طبقه بندی شد.
    نتیجه گیری
    این پژوهش نشان داد که گرچه دانشجویان اغلب درانجام فعالیت های روتین ماهر شده اند، اما برخی از این فعالیت ها یک بار هم توسط دانشجو تجربه نشده است. همچنین نتایج مشخص نمود مشکلاتی در ارتباط با اجرای کارآموزی در زمینه ماهیت کارآموزی، مربی و محیط کارآموزی وجود دارد که رسیدن به اهداف کارآموزی را تحت تاثیر قرار می دهد.
    کلید واژگان: مدیریت پرستاری, تحلیل محتوای کیفی, پژوهش ترکیبی, ارزیابی مهارت های بالینی
    Marzieh Adel Mehraban *, Azam Moladoust
    Introduction
    Enabling nursing students in clinical skills such as management is only possible through creating enough opportunities for obtaining and practicing such skills in a clinical environment. Therefore, given the importance of this issue and lack of information and backgrounds on the subject, this study aimed to evaluate management internship of nursing students through both qualitative and quantitative methods.
    Methods
    This concurrent mixed methods study was conducted in nursing faculty of Isfahan University of Medical Sciences in 2011 and data were gathered in two phases, qualitative and quantitative. 80 nursing students were selected in the quantitative phase (65 females and 15 males) who completed a management internship evaluation questionnaire whose validity had been verified earlier (r=0.8). At the same time, data about internship procedures were collected for the qualitative phase by interviewing 18 nursing students. Quantitative and qualitative data were analyzed by descriptive methods and qualitative content analysis respectively.
    Results
    Findings of the quantitative phase showed that students became mostly proficient in routine activities such as writing a daily report and delivery and change in wards while had little proficiency in special and non-routine activities such as applying for monthly necessary equipment and participating in staff on-the-job training. In the qualitative phase, 48 conceptual codes were extracted. These experiences were classified into two categories of learning experiences and internship problems. Learning experiences were classified into five subcategories: organization, coordination, control, assessment and planning, and recording and reporting. Internship problems were classified into three subcategories: instructor-related problems, nature of internship training, and the internship environment.
    Conclusion
    The results demonstrated that although students mostly became proficient in routine activities, they had never experienced some of these activities. This study also showed that there are barriers to implementation of such internships in terms of the nature, instructor, and environment which will have impacts on achieving internship objectives.
    Keywords: Nursing management, Qualitative Content analysis, mixed methods study, Clinical skills evaluation
  • اعظم مولادوست، حیدرعلی عابدی، مرضیه عادل مهربان، مینو متقی
    مقدمه
    تولید پسماندهای پزشکی در دهه های اخیر در نتیجه افزایش رشد جمعیت، افزایش تعداد بیمارستان ها، وسیع شدن تسهیلات مراقبت سلامتی و استفاده از مواد قابل دفع نظیر سرنگ ها، و سوزن ها برای انجام مداخلات پزشکی و پرستاری افزایش چشمگیری یافته است. هدف از این پژوهش شناسایی عملکرد کادر پرستاری شاغل در بیمارستان های شهر اصفهان که خود تولیدکنندگان اصلی پسماندهای پزشکی محسوب می شوند، بود.
    روش بررسی
    این پژوهش یک مطالعه توصیفی همبستگی کاربردی است که بر روی 320 نفر از کادر پرستاری بخش های جراحی بیمارستان های شهر اصفهان در سال 1391 خورشیدی انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر دو بخش بود بخش اول شامل مشخصات دموگرافیک واحدهای مورد پژوهش و بخش دوم شامل سوالات مدیریت پسماندهای پزشکی بودکه روایی صوری و محتوای آن ها توسط ده نفر از اعضای محترم هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان و دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مورد تایید قرار گرفته و پایایی نیز در مطالعه ای به صورت پایلوت مورد بررسی و با آلفای کرونباخ 7 /0 مورد تائید قرار گرفت.پس از گردآوری داده ها، با استفاده ازنرم افزارSPSS نسخه 16 و آزمون های آماری t مستقل، همبستگی پیرسون، one-wayANOVA تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    در بخش عملکرد کادر پرستاری براساس نمره وضعیت تفکیک و جمع آوری بر حسب بخش، جنسیت و با توجه به آزمون t مستقل نشان دهنده عدم رابطه معنی دار بود (1/0p=). میانگین و انحراف معیار در بخش های مربوط به وضعیت تفکیک و جمع آوری از مجموع 100 نمره، در بخش تفکیک دارای میانگین 04/74 انحراف معیار 39/20 و در جمع آوری با میانگین 40/80 و انحراف معیار 73/13بود. ضرایب همبستگی نشان دهنده عدم رابطه معنی دار بین سن و سابقه کار و تحصیلات با نمره تفکیک و جمع آوری، اما بین ساعات آموزش با نمره تفکیک رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت، دربخش نظارت سرپرستاران بر مراحل مدیریت پسماند میانگین نمره (از100 نمره) در قسمت های تفکیک (4/74)، بسته بندی(2/73)، جمع آوری (8/78) و حمل و نقل (95) بود که نشان دهنده بالاتر از حد متوسط در تمام مراحل است.
    نتیجه گیری
    عملکرد کادر پرستاری در نمره وضعیت تفکیک و جمع آوری و آزمون مربوطه براساس بخش مردان و زنان بین آن ها تفاوت معنی داری وجود نداشت. براساس یافته های پژوهش، در مورد آموزش های کادر پرستاری در زمینه مدیریت پسماندهای پزشکی نیازمند توجه ویژه ای با تدوین برنامه های آموزشی سالیانه و ایجاد چارچوب هایی جهت این آموزش ها که می تواند به صورت کارگروهی، چهره به چهره، فیلم، اطلاعیه، بروشور، پمفلت و ایجاد گروه های آموزشی در بیمارستان ها باشد.
    کلید واژگان: پرستار بهداشت جامعه, بخش جراحی بیمارستان, پسماندهای پزشکی, مدیریت دفع زباله, ایران
    Azam Moladoost, Heidar Ali Abedi, Marzieh Adel Mehraban, Minoo Motaghi
    Introduction
    The medical waste productions increases in the recent decades because of hospitals development, health care equipment's promotion, and applying syringe. These residue's unsuitable waste disposal is the important threat for the environment health. Nurse's Performance in hospitals, which is important in medical waste disposal, is an issue that needs to be investigated.
    Methods
    This is a descriptive- applied across correlation study was performed on 320 cases of surgical nursing staff in hospitals in Isfahan in 2012. The data were collected by researcher-made questionnaire. questionnaire which included two parts; the first part contains demographic characters of the cases and the second part contains some questions about waste disposal. Questionnaire’s content and face validity were confirmed by 10 academic members, and reliability were examined in pilot study (chronbach alpha= 0/7). Data were analyzed in SPSS software (16) by using independent t-test, Pearson correlation, one-way ANOVA analysis.
    Results
    The research data showed no significant relation in the different nurse's operation in separating hospital waste (T test p=0.1). Also, there was no significant difference among separating condition in different shifts (ANNOVA p=0/85). In separating hospital waste, the average was 74.04, and variance was 20.39 and in collecting the average was 80.04 and variance was 13.73. The coefficient is showing no significant relation between the age and job records, but the relation between education hours and separation degree was significant. In the controlling part of the supervisor's management on evacuating residues, the scores are 74.4 for separation part, packing (73.2), collecting (78.8), transporting (95) which are showing the upper than average level in all parts.
    Conclusion
    Performance status score of nurses in the separation and collection of relevant test under section there was no significant difference between men and women. Also the separation of state and collect the relevant test between male and female nurses working in different shifts, age and years of work and study, there was no significant association.However, the separation and collection of the hours of training, there was a significant relationship between staff nurses Scores on the regulatory status of Supervisors resolution, packing, collection, transportation represents the average is higher than average (50%) and the shipping was 95. Based on the findings and results of studies on the training of nurses in the management of medical wastes require special training program annually And create a framework that can be used for this training as teamwork, face-to-face, video, announcements, brochures, pamphlets and training groups is in the hospital.
    Keywords: Nurses, Community Health, Surgery Department, Hospital, Medical Waste, Waste Management, Iran
  • Marzieh Adel Mehraban, Marzieh Hasanpour, Ahmadreza Yazdannik, Sima Ajami
    Background
    In recent decades, health care systems has greatly influenced by the technology development. The technology is helpful to enhance quality of care, reduce costs and improve patient care if appropriate training be applied for technology users. Technology user’s training has been studied in some quantitative studies; however, a few investigators have studied the challenges which nurses’ experienced in this regard..
    Objectives
    This qualitative study conducted to explain how nurses explain and perceive challenges in technology user’s training..
    Materials And Methods
    This qualitative study was conducted in 2012 by using the content analysis technique in which data were collected through interview. Twenty-four nurses who were occupied in hospitals affiliated to Isfahan University of Medical Sciences were selected by using purposive sampling and in-deep semi-structured interviews (focus-groups and individual interviews) were done. The content of data was analyzed by the Zhang and Wildmouth’s method..
    Results
    Initial concepts evolved after content analyzing and five main categories were emerged. Theses categories were “Everything and everyone teach” technology users but there are “No effective training”, “Uninformed resources”, and managers always “Rely on trial and error” and there are some “Learning Barriers”..
    Conclusions
    The result of this study outlined important concerns of nurses regarding biomedical technology user training, and determined the need for further education to modernized healthcare system for promoting and expanding patient care..
    Keywords: Heath Care, Nursing Research, Qualitative Research, Nursing Education
  • Marzieh Adel Mehraban, Marzieh Hassanpour, Ahmadreza Yazdannik, Sima Ajami
    Background
    Over the years, the concept technology has modified, especially from the viewpoint of the development of scientific knowledge as well as the philosophical and artistic aspects. However, the concept of technology in nursing are still poorly understood. Only small qualitative studies, especially in Iran, have investigated this phenomenon and they just are about information technology. The aim of this study is to gain a better understanding of the concept of technology in the view of Iranian nurses.
    Materials And Methods
    This study was qualitative explorative study which was done with a purposeful sampling of 23 nurses (staffs, supervisors and chief nurse managers) working in Isfahan hospitals. Unstructured interviews were including 13 individual interviews and 2 focused‑group interviews. In addition to this, filed notes and memos were used in data collection. After this data transcribing was done and then conventional content analysis was used for data coding and classification.
    Results
    The results showed that there are various definitions for technology among nurses. In the view of nurses, technology means using new equipment, computers, information technology, etc). Data analysis revealed that nurses understand technology up to three main concepts: Change, Equipment and Knowledge.
    Conclusions
    In deep overview on categories, we found that the most important concept about technology in nursing perspective is equipment. Therefore, it is necessary to develop deep understanding about the possible concepts technology among nurses. We suppose that technology concepts must be defined separately in all disciplines.
    Keywords: Concept, content analysis, Iran, nursing, qualitative research, technology
  • Parvin Ghalriz, Narges Fakhari, Tayebeh Mehrabi, Mahin Moeini, Zohreh Ghazavi, Marzieh Adel Mehraban
    Background
    Working in managerial posts, nurses need to know the management concepts and skills such as changemanagement. This knowledge can improve the quality of patients care. This research was a study on the change conceptby describing the nursing managers'' experiences as an agent for change.
    Methods
    It was a qualitative research based on phenomenology. Data were collected from matron nurse managers workingin the hospitals of the Isfahan University of Medical Sciences. Sampling method was purposive and continued untildata saturation. The number of participants was 13. Data were collected by open interviews and the analysis of data wasbased on the Colaizzi''s method.
    Results
    The findings consist of 220 concepts classified in five main concepts including prospect, outcome, variables,stimulator, and acceptation.
    Conclusion
    The findings showed that most nurse managers have some experiences of change state as a change agent.Since hospitals and health centers are in direct contact with people of all social groups and their activities benefit thepublic, nurses should pay more attention to health care development and change.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال