به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

mehdi kadivar

  • Maryam Tavassoli, Mehdi Kadivar, Amir Ahmad Akhavan, Mohammad Abdigoudarzi, Abbas Moridnia, Samira Chaibakhsh, Mojtaba Beik-mohammadi, Mohammad Mehdi Sedaghat *
    Background

    The saliva and salivary glands of ticks possess a wide range of immuno-pharmacologically active mole-cules that effectively modulate the activity of enzymes, antibodies, and amines that have a role in different biological processes. Derived components from saliva and salivary glands of hard ticks Ixodidae have been characterized as poten-tial natural sources for discovering promising anti-cancer drug candidates.

    Methods

    The anti-cancer activity of salivary gland extracts (SGEs) from Hyalomma anatolicum, Hyalomma drome-darii, Hyalomma marginatum, and Hyalomma schulzei was assessed. MTT assays and flow cytometry were done on the HT-29 colorectal cancer cell line to evaluate the anti-viability and proliferative inhibition.

    Results

    Based on the MTT assay results, the SGEs from Hy. dromedarii had the highest and lowest substantial anti-viability effects on the HT-29 cancer cell and human foreskin fibroblast (HFF) normal cell, respectively. The cytometric assessment revealed a significant increase in the apoptosis and necrosis ratio of the HT-29 cancer cells after treatment with Hy. dromedarii SGEs.

    Conclusion

    The results demonstrated that Hy. dromedarii SGEs have significant anti-proliferative, anti-viability, and apoptotic potential. The result of this study suggests that Hy. dromedarii SGEs is an appropriate candidate for further investigations to identify and purify the mechanisms and molecules involved in the anti-cancer activity of the SGEs.

    Keywords: Tick, Hyalomma, Salivary gland extract, Anti-cancer, HT-29 cell line
  • محیا حسین زاده، محمدیار حسینی*، محمد شاهدی، مهدی کدیور

    در بین آردهای غلات، فقط آرد گندم می تواند یک خمیر ویسکوالاستیک سه بعدی تشکیل دهد. از مواد افزودنی معمولا در صنعت پخت و پز برای بهبود کیفیت محصولات نانوایی استفاده می شود. از جمله این مواد، اکسیدکننده و احیاکننده می باشند. در این پژوهش، ابتدا روی گندم روشن یکسری آزمون های فیزیکی انجام شد، مقداری از گندم آسیاب و روی آرد حاصل آزمون های شیمیایی انجام شد، سپس 13 نمونه 240 گرمی از گندم توزین، یک نمونه فقط با 30 میلی لیتر آب مقطر مشروط و سایر 12 نمونه با 3 سطح از 4 نوع افزودنی مشروط شدند و 24 ساعت بعد، آسیاب شدند و آزمایشاتی روی نمونه ها انجام شد. بررسی نتایج نشان می دهد که درصد گلوتن از 2/27 با افزودن ویتامین C به 3/30، با سیستیین به 8/25، با سیستیین + ویتامین C به 5/24 و با اسید سیتریک به 3/29 رسید، میزان گلوتن بالاتر به معنای تقویت خمیر است. میزان پیوند SS از 25/12 با افزودن ویتامین C به 44/13، با سیستیین به 74/8، با سیستیین + ویتامین C به 87/12 و با اسید سیتریک به 12/12 رسید که تغییر معنی داری نداشت. میزان گلوتاتیون از 9/0، با افزودن ویتامین C به 71/0، با سیستیین به 02/1، با سیستیین + ویتامین C به 75/0، با اسید سیتریک به 93/0 رسید و نسبتا بی تاثیر بود. نتایج مورد انتظار آزمون ظرفیت نگهداری حلال بدین صورت است که افزودن سیستیین باعث تضعیف خمیر، افزودن ویتامین C و سیستیین + ویتامین C باعث تقویت خمیر، افزودن اسید سیتریک در ابتدا باعث تقویت خمیر و افزایش سطح آن باعث تضعیف خمیر می گردد. نتایج بدست آمده از مقایسه نمونه های مشروط شده با افزودنی ها، با نمونه مشروط شده با آب مقطر در برخی سطوح با نتایج مورد انتظار مطابقت داشت و در برخی موارد چنین نبود.

    کلید واژگان: افزودنی ها, اکسید کننده, احیا کننده, اسید سیتریک, گلوتن
    Mahya Hosseinzadeh, Mohammadyar Hosseini *, Mohammad Shahedi, Mehdi Kadivar
    Introduction

    The most important component of wheat proteins is gluten, and the most prominent bonds in gluten are disulfide bonds, which bind glutenin subunits. Therefore, oxidizing and reducing agents with great effects on the thiol-disulfide system of the dough can change the mechanical and rheological properties of the dough. Due to the positive effects of ascorbic acid on the properties of the dough, it is used as a flour improver. To weaken the structure of the dough, reducing agents such as cysteine-L can be used, and by adding organic acids, increasing the specific volume and decreasing the moisture, the pH and hardness are observed in comparison with the control. This study is performed to evaluate the effect of adding reducing compounds, vitamin C and organic acids during the conditioning of wheat and their effect on the yield of the resulting pulp.

    Materials and Methods

    First, Physical properties of wheat include: specific density, colorimetry, estimation of grain length, width and thickness, grain hardness, hectoliters, 1000-grain weight, grain moisture, degree of extraction were measured for the tested wheat. Moisture, pH, ash, particle size, fat, protein and zeal number tests were performed on wheat flour. From elementary cleaned and weighed wheat, 13 samples of 240 g each were weighed separately and poured into plastic bottles. One sample was conditioned with only 30 ml of distilled water and the other 12 samples were conditioned with the following solutions, respectively:1- Cysteine solution at three levels of 0.25, 0.5 and 0.75% by weight 2- Citric acid solution in three levels of 0.3, 0.4 and 0.5% by weight Vitamin C solution in three levels of 100, 150 and 200 ppm 4- solution of 80 ppm vitamin C and 0.1% cysteine, solution of 100 ppm vitamin C and 0.2% cysteine, solution of 120 ppm vitamin C and 0.3% cysteine After 24 hours, the conditioned wheat samples were milled by a laboratory waltz mill, and then subsequent tests including gluten, sulfhydryl-disulfide, glutathione, and solvent retention capacity (SRC) were performed on the samples. Statistical analysis was performed using SAS statistical software in a randomized complete block design. Each measurement was performed in at least three replications and the means were compared at 95% confidence level with the least significant difference in LSD.

    Results and Discussion

    The results of physical tests on wheat grain and chemical tests on flour obtained by milling  the wheat samples without adding additives during conditioning are presented in tables. The results  of gluten, glutathione, sulfhydryl-disulfide and solvent storage capacity tests on samples of conditioned wheat flours are also presented. Based on the results of gluten and glutathione test, it was shown that ascorbic acid is oxidizing and strengthening the dough, but cysteine is reducing and weakening the dough. Simultaneous addition of cysteine and ascorbic acid strengthened the dough, adding citric acid to certain level strengthened the dough as exhibited in the gluten test. However, byond that level, weakened the dough, but in the glutathione test it was almost ineffective. The results of sulfhydryl-disulfide test showed that increasing the amount of vitamin C at three levels of 100, 150 and 200 ppm increases the number of disulfide bonds, although this increase was not in linear trend, which can be due to the limited number of groups of sulfhydryl with a suitable spatial arrangement for oxidation. Accordingly, the number of sulfhydryl groups is significantly reduced, although it does not reach zero. With the addition of reducing cysteine, the opposite trend was the case, as the number of thiol groups increased, the number of disulfide bonds and bridges decreased. The addition of organic acid had no significant effect on both parameters and showed that the performance of these two variables is independent. By adding both reducing and oxidizing compounds, it was found that the oxidizing effect of vitamin C is far greater than the reducing effect of cysteine. Regarding the solvent retention capacity test performed with 4 solvents of deionized water, 50% sucrose, 5% sodium carbonate and 5% lactic acid, the expected results are that the addition of cysteine has a reducing and weakening effect on the dough, adding vitamin C and cysteine + vitamin C strengthens the dough and the addition of citric acid initially strengthens the dough, but by increasing its level weakens the dough, but this effect is small and can beneglected . The results obtained by comparing the samples conditioned with cysteine, vitamin C, citric acid and cysteine + vitamin C, with the sample conditioned with distilled water in some additive levels matched the expected results, but in some cases did not.

    Keywords: additives, Citric acid, oxidizing, reducer
  • مهسا یاری، محمدیار حسینی*، مهدی کدیور
    در این پژوهش، به بررسی تاثیر پروتیاز استخراجی از گندم سن زده (سرین پروتیاز) بر هیدرولیز آرد گندم سالم و تولید پپتید های آزاد حاصل از هیدرولیز پرداخته شده است.
    هدف
    هدف از این مطالعه تولید پپتید های کوتاه زنجیر با خواص عملکردی و درمانی مفید مانند آنتی اکسیدانی توسط پروتیاز گندم سن زده می باشد.
    روش کار
    آزمون های مورد بررسی در این پژوهش، آزمون تعیین فعالیت آنزیمی، آزمون درجه هیدرولیز به روش شناساگر اورتوفتالدهید، خواص عملکردی مانند حلالیت، آنتی اکسیدانی و امولسیون کنندگی، ظرفیت نگهداری حلال (SRC) و در ادامه عکسبرداری با میکروسکوپ الکترونی (SEM) بودند. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح اطمینان 95 درصد انجام گرفت.
    نتایج
    در این مطالعه مشاهده شد که فعالیت آنزیمی آرد گندم سن زده در مقایسه با آرد گندم سالم دارای تفاوت معناداری در سطح اطمینان 95 درصد بود. درجه هیدرولیز آرد گندم تیمار شده با عصاره آنزیمی آرد سن زده در مقایسه با نمونه شاهد (آرد گندم سالم) افزایش پیدا کرد. در رابطه با طول پپتید نیز مشاهده شد که طول پیتید های ایجاد شده در آرد گندم سالم تیمار شده با عصاره آنزیمی سن زده بسیار کوتاه تر از طول پپتید های نمونه شاهد (آرد سالم) بود. با افزایش درجه هیدرولیز، خواص عملکردی مانند خاصیت آنتی اکسیدانی و حلالیت افزایش پیدا کرد اما ظرفیت امولسیون کنندگی روند نزولی داشت. نتایج حاصل از ظرفیت نگهداری حلال (SRC) حاکی از آن بود که با افزایش هیدرولیز، SRCدر حلال اسید لاکتیک کاهش پیدا کرد و در حلال آب بی تاثیر بود. در عکسبرداری با میکروسکوپ الکترونی (SEM) نیز مشاهده گردید که در گندم سن زده نسبت به گندم سالم ساختار پروتیینی تخریب گردیده و گویچه های پروتیینی تا حدودی از بین رفته اند. نتایج حاکی از آن بود که استفاده از پروتیاز عصاره آنزیمی سن زده در تولید پپتید های آزاد به خوبی عمل نموده است.
    کلید واژگان: سرین پروتئاز, آبکافت, پپتید زیست فعال, خاصیت عملکردی, ظرفیت نگهداری حلال
    Mahsa Yari, Mohammadyar Hosseini *, Mehdi Kadivar
    Introduction
    Wheat is the most important sustainable food product for more than a third of the world's population and has more calories and protein than other cereal products in the world diet.The main property that distinguishes it from other products is the unique properties of the resulting dough, which allows it to appear in a variety of breads and other food products such as cakes, biscuits and pasta. These properties in these products depend on the structures and interactions of the grain storage proteins, which together constitute the gluten protein. Lutein is the predominant carotenoid in wheat. Wheat bran and sprouts contain a lot of carotenoids and antioxidant activity compared to endosperm. Lutein along with zeaxanthin is important for human skin and eye health. Heart disease protection may come from whole grains, antioxidants, vitamins, and fiber and minerals. Whole grains are also effective in preventing diabetes. Whole grains appear to protect against heart disease and cancer. Proteins in plant tissue are simple and consist of four main types, including: albumin (soluble in water and dilute buffer), globulins (soluble in salt water) and prolamine (soluble in 90-90% ethanol) and glutlin (soluble in Wheat gluten protein is classically composed of two parts: alcohol-soluble gliadin and alcohol-insoluble glutenin. Glutenins are known as the largest polymers in nature. Wheat proteins can be divided into structural proteins (gluten-free) and storage proteins or (gluten). Structural proteins include albumin, globulin, and amphiphilic. Non-membrane amphiphilic proteins have many effects on grain hardness and rheological properties of dough. Wheat storage proteins are known as prolamins due to their amino acids proline and glutamine. Aqueous salivary secretions act rapidly on the plant cell, first increasing cell respiration and then causing the protoplasm to flow, which is usually due to increased permeability of the cell membrane. They contain soluble amino acids that immediately after secretion on plant materials with the formation of a large number of hydrogen bonds as well as a number of disulfide bonds in the form of gels that gradually become solid. In this study, the effect of extracted protease from aged wheat, protease (serine) has been investigated. The aim of this study was to produce short chain peptides with beneficial functional and therapeutic properties such as antioxidant, antidiabetic, anti-hypertension by aged wheat protease.
    Material and Methods
    The tests include determination of enzymatic activity, degree of hydrolysi, determination of functional properties such as solubility, antioxidant, emulsification, and solvent retention capacity (SRC). Microstructure of the contaminated seed was also investigated by electron microscopy (SEM) ). Statistical analysis was performed using SPSS software at 95% confidence level. First, for extraction of aged wheat flour mix 2 gr of flour with 10 cc of 0.2 M acetate buffer with pH = 3.8 and centrifuge for 5 minutes. The supernatant was separated and filtered from a 0.45 microfilter and stored in the freezer. flour enzymatic activity was performed in the first, 5 cc of 0.75% casein solution in which 50 mM hydrodisodium phosphate buffer with pH= 7 is equilibrated for 10 minutes at 37 ° C by pH. Slow addition of 0.1 N hydrochloric acid is adjusted to this substrate. To this substrate a certain volume of enzyme is diluted with 1 cc of active buffer of 30 mM cysteine hydrochloride monohydrate in 6 mM EDTA and diluted in a bath for 10 minutes and water 37 °C is mixed gently. The reaction is then stopped by adding 5 cc of 30% v / v trichloroacetic acid. At room temperature, cool with Whatman 42 filter paper and measure the absorption at 280 nm visible-ultraviolet wavelengths . For hydrolyse degree, First, make an opa reagent that dissolves 3.81 g of disodium tetra borate + 0.1 g of SDS plus 75 cc of distilled water, then dissolve 80 mg of orthophthaldehyde in 2 cc of 96% ethanol and place it on the shaker with a magnet until to be solved. Add 250 microliters of mercaptoethanol to the main container and then increase the volume to 100 with distilled water. The next step is to add 0.5 g of flour in different proportions with the same enzymatic activity plus 10 cc of distilled water and in the control sample we used water instead of enzyme. Then we put the tubes on the shaker for 30 minutes and then centrifuge for 20 minutes at 10,000 rpm and 4 ° C and add 400 μl to 3 ml of opa and then zero with reagent and then absorb at 340 nm. we read.Also, the effect of this protease enzyme on functional properties and creation of free peptides was investigated.
    Results and discussion
    It was observed that the enzyme extracted from aged wheat performed better in the creation of free peptides and increased the functional properties such as antioxidant properties and solubility, but the emulsifying properties of healthy flour from flour with aged enzymatic extract increased due to lower hydrolysis of healthy flour than healthy flour with aged enzyme. Wheat SRC was carried out according to AACC no. 11-56 method with two solvents of water and lactic acid, the results of which indicated that by increasing hydrolysis, SRC decreased in lactic acid solvent and was ineffective in water solvent. In addition, electron microscopy (SEM) with a magnification of 100 and 50 μm was observed that in aged wheat, protein structure was degraded compared to healthy wheat and protein cells were partially destroyed. These peptides are very beneficial for human health and are used in food industry and various food products.
    Conclusion
    The results of this study showed that the use of protease enzyme of sunn pest flour wheat enzyme extract in the production of free peptides has worked well and also has been very effective in improving functional properties such as solubility, antioxidants. Continuous innovations in the food industry and their higher quality requirements force the food industry to produce flours with specific functional properties. It seems protease isolated from sunn pest wheat flour might be considered as a suitable source for creating peptides with several advantages. According to the results, it was observed that aged wheat protease is a suitable animal protease for peptides with beneficial health benefits. In this study, it was found that in general, the advantages of age protease are the cheapness and availability of aged wheat and its high hydrolysis.
    Keywords: Serine protease, Bioactive peptide, Functional property, Solvent retention capacity
  • بهاره علی عسکری*، نورالله میرغفاری، محمد نعمتی ورنوسفادرانی، مهدی کدیور

    شیر و فرآورده های آن به دلیل ارزش غذایی بالا و مصرف در سنین مختلف، بخش مهمی از رژیم غذایی انسان را تشکیل می دهد. آلودگی شیر به نیترات و فلزات سنگین یک خطر مهم برای انسان تلقی می شود که در دوران کودکی بسیار شایع تر است. شهرستان لنجان در جنوب غربی استان اصفهان قرار دارد و صنایع مختلفی از جمله ذوب آهن اصفهان و فولاد مبارکه در اطراف این شهرستان استقرار یافته اند. همچنین به دلیل فعالیت های کشاورزی در این منطقه، محصولات لبنی از جمله شیرخام می توانند در معرض آلودگی به فلزات سنگین و نیترات قرار گیرند. هدف از این مطالعه، بررسی غلظت سرب، نیترات و نیتریت در شیر خام دامداری های منطقه لنجان است. نمونه برداری از شیر خام در ظروف پلی اتیلنی از 30 واحد گاوداری شامل واحدهای صنعتی، نیمه صنعتی و سنتی مستقر در مناطق مختلف شهرستان انجام گرفت. همچنین 8 نمونه شیر خام و پاستوریزه از یک شرکت فرآوری محصولات لبنی منطقه در چهار روز مختلف کاری جمع آوری شد. نتایج نشان داد محدوده غلظت نیترات 12/6-0 با میانگین 1/41 میلی گرم بر کیلوگرم، نیتریت 3/3-0 با میانگین 0/11 میلی گرم بر کیلوگرم و سرب 0/387-0/006با میانگین 0/03 میلی گرم بر کیلوگرم بود. غلظت نیترات و نیتریت نمونه ها کمتر از استاندارد کدکس (به ترتیب 10 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم) بود. همچنین مقدا ر سرب در 7/16 درصد نمونه ها بیشتر از استاندارد جهانی (0/02 میلی گرم بر کیلوگرم) به دست آمد. ارزیابی ریسک سرب و نیترات برای انسان از طریق مصرف شیر خام در محدوده ایمن بود. ضریب خطر (THQ) برای سرب 0/14، نیترات و نیتریت به ترتیب 0/01 و صفر بود. با این وجود، پایش آلاینده های مختلف در محصولات لبنی در مناطقی که با خطر افزایش آلودگی مواجه هستند، ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: ارزیابی ریسک, سرب, شیرخام, شهرستان لنجان نیترات
    Bahare Aliaskari *, Nourollah Mirghaffari, Mohammad Nemati Varnosfaderany, Mehdi Kadivar

    Milk and dairy products, due to their high nutritional value and consumption by all ages, are an important part of the human diet in many parts of the world. Nitrate and heavy metals contamination of milk is a danger to humans that is much more common in childhood. The Lenjan county in the southwest of Isfahan province and different industries, such as Esfahan Steel Company and Mobarakeh Steel Company, are located around the region. In addition, because of the intensive agricultural activities in this region, dairy products, including raw milk, could be exposed to nitrate and heavy metals pollution. The objective of this study is to investigate the concentration of lead, nitrate, and nitrite in the raw milk of livestock in the Lenjan region. Raw milk sampling was performed in polyethylene containers from 30 farms including industrial, semi-industrial, and traditional units situated in the different parts of the county. Furthermore, eight samples of raw and pasteurized milk from a dairy processing company in the region were collected in four different working days. The vanadium trichloride reduction and graphite furnace atomic absorption methods were used to measure the nitrate and lead concentrations of the samples, respectively. The results demonstrated that the concentration range of nitrate was 0-12.6 with a mean of 1.41 mg/kg; nitrite was 0-3.3 with a mean of 0.11 mg/kg; and lead was 0.006-0.387 with a mean of 0.03 mg/kg. Nitrite and nitrate levels of the samples were less than the standard of Codex (1 and 10 mg/kg, respectively). Moreover, the amount of lead in 16.7% of the samples was higher than the world standard (0.002 mg/kg). The risk assessment of lead and nitrate for humans through the consumption of raw milk was in the safety range. Risk factors (THQ) for lead, nitrate, and nitrite were 0.14, 0.01, and 0.0, respectively. However, monitoring of various contaminants in dairy products in the areas, which are at high risk of contamination, seems to be necessary.

    Keywords: risk assessment, lead, raw milk, Lenjan county, Nitrate
  • نیره کریمی، فریبا زینالی*، محمود رضازاده باری، مهدی نیکو، فروغ محترمی، مهدی کدیور

    پپیتدهای زیست فعال بخش های پروتیینی ویژه ای هستند که بر عملکرد و سلامت بدن انسان تاثیر به سزایی دارند. در این مطالعه تاثیر پروتیین ها و پپتیدهای حاصل از هیدرولیز پروتیین های آمارانت (پروتیین کل، آلبومین و ‌گلوبولین) در مقادیر 1 تا 5 درصد و زمان های مختلف هیدرولیز (5/0، 5/1، 3 و 5 ساعت) بر خواص خمیرترش و کیفیت نان بررسی شد. نتایج نشان داد که پپتیدهای حاصل از هیدرولیز پروتیین کل آمارانت در زمان 3 ساعت دارای بیشترین تاثیر بر رشد لاکتوباسیلوس پلانتاروم (PTCC 1896) (40/11 Log CFU/mL) و ساکارومایسس سرویزیه (PTCC 5052) (32/8 Log CFU/mL) در شرایط آزمایشگاهی بود. این میکروب ها فلور اصلی خمیرترش هستند و مقادیر مختلف پپتید نسبت به نمونه ی شاهد بر رشد آن ها از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت. میزان اسیدیته قابل تیتر و pH پس از 16 ساعت تخمیر در دمای 30 درجه سانتی گراد در خمیرترش حاوی 5٪ پپتید به ترتیب، 33/13 میلی لیتر NaOHو 6/4 بودند که نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. بیشترین میزان فعالیت آبی، حجم مخصوص، اسیدیته قابل تیتر و کمترین آنتالپی در نان تهیه شد از خمیرترش حاوی 3٪ پپتید حاصل شد. بنابراین نان تولید شده از خمیرترش حاوی 3٪ پپتید به عنوان بهترین تیمار جهت افزایش کیفیت نان انتخاب شد.

    کلید واژگان: آمارانت, پروتئین هیدرولیز شده, خمیرترش, ویژگی های نان
    Nayereh Karimi, Fariba Zeynali*, Mahmoud Rezazadeh Bari, Mehdi Nikoo, Forogh Mohtarami, Mehdi Kadivar

    Bioactive peptides are special protein components that have a significant effect on human body function. In this study, the effect of proteins and peptides resulting from the hydrolysis of amaranth proteins (total protein, albumin, and globulin) at levels 1 to 5% and different hydrolysis times (0.5, 1.5, 3, and 5 hours) on The properties of sourdough and the quality of bread were investigated. The results showed that the peptides obtained by hydrolysis of total amaranth protein in 3 hours had the greatest effect on the growth of Lactobacillus Plantarum (PTCC 1896) (11.40 Log CFU / mL) and Saccharomyces cerevisiae (PTCC 5052)  (8.32 Log CFU / mL) in vitro. These microbes are the main flora of sourdough and different amounts of peptides on their growth were statistically significant compared to the control sample. The titratable acidity and pH ‌ after 16 hours of fermentation at 30 ° C in the wet dough containing 5% peptide were 13.33 mL NaOH and 4.6, respectively, which was higher than other treatments. The highest amount of water activity, specific volume, titratable acidity, and the lowest enthalpy in bread was prepared from sourdough containing 3% peptide. Therefore, bread made from sourdough containing 3% peptides was selected as the best treatment to increase the quality of bread.

    Keywords: Amaranth, hydrolyzed protein, sourdough, bread characteristics
  • سعید دانش یار*، محمدرضا کردی، سمانه افشاری، مهدی کدیور
    پروتئین های هموباکس سی هشت(HOXC) و سی نه (HOXC9) پروتئین هایی هستند که در نمو بافت چربی نقش دارند. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین استقامتی بر بیان ژن های هموباکس سی هشت و سی نه در بافت چربی سفید زیر پوستی بود. برای این منظور، 16 موش (سن هشت نه هفته با میانگین وزن 220 گرم) صحرایی نژاد ویستار به صورت تصادفی به دو گروه؛ 1)کنترل (هشت سر) و 2) تمرین استقامتی (هشت سر) تقسیم شدند. موش های گروه تمرینی، به مدت هشت هفته، هفته ای پنج جلسه، تحت تمرین استقامتی تداومی بر روی نوارگردان (با میانگین شدت 25 متر در دقیقه و با میانگین مدت 25 دقیقه) قرار گرفتند. برای اندازه گیری بیان نسبی ژن های هدف در بافت چربی زیرپوستی از روش ریل تایم (Real Time-PCR)استفاده شد. داده ها نشان داد که بیان نسبی ژن پروتئین غیر جفت کننده یک (UCP1) در گروه استقامتی در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری بیشتر بود (P=0.018). با این حال، بیان نسبی ژن های هموباکس سی هشت و سی نه در گروه استقامتی در مقایسه با گروه کنترل از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت (P hoxc9=0.36; Phoxc9=0.52). یافته های این مطالعه نشان داد که تمرین استقامتی تغییری در بیان ژن های هموباکس سی هشت و سی نه در بافت چربی زیرپوستی ایجاد نمی کند؛ که احتمالا بیانگر این است که تمرین استقامتی مورد استفاده در این مطالعه، تغییری در ویژگی بافت چربی سفید از نظر قهوه ای شدن یا سفید شدن بافت چربی سفید، ایجاد نمی کند.
    کلید واژگان: تمرین ورزشی, قهوه ای شدن بافت چربی سفید, همو پروتئین
    Saeed Daneshyar *, Mohammad Reza Kordi, Samane Afshari, Mehdi Kadivar
    Homeobox C8 (Hoxc8) and Homeobox C9 (Hoxc9) are homeoproteins involving in white adipose tissue development. The aim of current study was to investigate the effect of endurance training on gene expression of Hoxc8 and Hoxc9 gene in subcutaneous white adipose tissue (WAT). For this, 16 wistar rats (5 weeks old; an average of 210 gram) were divided into two groups included: 1) Control (n=8) and 2) Endurance Training (n=8). The subjects of training group underwent continues endurance training (by average speed of 25 m/min; by average duration of 25 min) on treadmill for eight weeks (5 session pre week). To measure of gene expression of subcutaneous tissue were used the Real Time (RT) –PCR method. Data showed that gene expression of UCP1 was significantly higher in trained group than control (P=0.018). However, the gene expression of Hoxc8 and Hoxc9 were not significantly different between trained and control groups (Phoxc8=0.36; Phoxc9=0.52). The results of this study showed that the endurance training did not change the gene expression of Hoxc8 and Hoxc9 in subcutaneous WAT, probably suggesting that the endurance training could not change the feature of white adipose tissue with respect to whitening and browning of WAT.
    Keywords: Exercise training, Browning of white adipose tissue, Homeoprotein
  • Neda Mohammadi, Mehdi Kadivar *
    ‎The maximum clique problem (MCP) is to determine a complete subgraph of maximum cardinality in a graph‎. ‎MCP is a fundamental problem in combinatorial optimization and is noticeable for its wide range of applications‎. ‎In this paper‎, ‎we present two branch-and-bound exact algorithms for finding a maximum clique in an undirected graph‎. ‎Many efficient exact branch and bound maximum clique algorithms use approximate coloring to compute an upper bound on the clique number but‎, ‎as a new pruning strategy‎, ‎we show that local core number is more efficient‎. ‎Moreover‎, ‎instead of neighbors set of a vertex‎, ‎our search area is restricted to a subset of the set in each subproblem which speeds up clique finding process‎. ‎This subset is based on the core of the vertices of a given graph‎. ‎We improved the MCQ and MaxCliqueDyn algorithms with respect to the new pruning strategy and search area restriction‎. ‎Experimental results demonstrate that the improved algorithms outperform the previous well-known algorithms for many instances when applied to DIMACS benchmark and random graphs‎.
    Keywords: ‎Branch, bound‎, ‎Core number‎, ‎Maximum clique
  • زهرا داودی*، محمد شاهدی، مهدی کدیور

    از آن جا که فیبر رژیمی نقش مهمی در تغذیه انسان دارد، افزودن آن به نان سبب جبران کمبودهای آن شده و می >تواند نان را به محصولی فراسودمند تبدیل کند. فیبر رژیمی ارزش تغذیه ای نان را افزایش می دهد اما سبب تغییر در خصوصیات رئولوژیکی خمیر و در نتیجه کیفیت نهایی نان می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر افزودن پودر کدو سبز در سطوح مختلف 5%، 10% و 15%  بر خواص رئولوژیکی خمیر و خصوصیات فیزیکوشیمیایی و حسی نان تولید شده بود. در این تحقیق,>ورقه هایی نازک از کدوسبز توسط خشک کن با هوای داغ تا رطوبت 9 درصد خشک شدند و سپس توسط آسیاب پودر شد و در مقادیر مختلف به آرد گندم افزوده شد. برخی از خصوصیات رئولوژیکی خمیر برای هر تیمار توسط دستگاه فارینوگراف اندازه گیری شد. کشش پذیری و مقاومت به کشش خمیر و همچنین ارزیابی بافت نان به منظور بررسی بیاتی آن طی 72 ساعت توسط دستگاه ارزیابی بافت اینستران انجام شد. رنگ سطح نان ها با محاسبه پارامترهای L>*>، a>*> و b>*> ارزیابی شد. جهت انجام آزمون ارزیابی حسی نان از روش هدونیک 5 نقطه ای استفاده گردید. با افزودن پودر کدو سبز میزان خاکستر و فیبر نمونه ها افزایش یافت. با افزایش میزان پودر کدوسبز مقدار آب اضافه شده در فارینوگراف جهت تهیه خمیر به مقدار کمی کاهش در حالی که مقاومت و عدد کیفی خمیر افزایش یافت. غنی سازی آرد گندم با پودر کدوسبز سبب افزایش کشش پذیری و مقاومت به کشش خمیر شد. در نان های غنی شده با پودر کدو سبز میزان پارامتر a*> کاهش پیدا کرد. نان های تیمار شده بافت نرم تری نسبت به نمونه شاهد داشتند. در حالی که سرعت بیاتی در آن ها افزایش یافت. ارزیابی حسی نمونه ها نشان داد که نان های حاوی  پودر کدو سبز پذیرش کلی بیشتری نسبت به نمونه شاهد داشتند.

    کلید واژگان: پودر کدو سبزفیبر رژیمی فراسودمند خواص رئولوژیکی خمیرخواص حسی نان
    Zahra Davoudi*, Mohammad Shahedi, Mehdi Kadivar

    Since the dietary fiber has an important role in human nutrition, Incorporation of fibers into bread can compensate for its shortcomings and change it into functional food. Dietary fibers enhance the nutritional value of bread; however, they change the rheological properties of the dough, thus altering the final product quality. The objective of the present study was to investigate the effect of the addition of zucchini powder in different levels of 5%, 10% and 15% to flour, on the rheological properties of the dough as well as physicochemical and sensory properties of bread. In this study, zucchini slices were dried in a hot-air dryer until reaching 9% moisture content. The zucchini powder was prepared and added to wheat flour in different amounts. Rheological properties were measured for each treatment using a Farinograph instrument. The extensibility and tensile strength of the dough in addition to the bread texture were evaluated using a texture analyzer to investigate the bread staling during 72 h. The color of bread was evaluated by measuring L*, a*, and b* Hunter lab color parameters. The 5-point hedonic scale was used to assess the quality of the bread samples. By increasing the zucchini powder percentage, the amount of ash and fiber increased. As the zucchini powder content increased, the water content absorption slightly decreased, however, the stability and quality index of the dough increased. The zucchini powder caused an increase in the dough extensibility and tensile strength. The redness (a* parameter) of bread which was fortified with zucchini powder decreased with increasing zucchini powder. Treated bread texture was softer than the control while the staling rate increased. Sensory evaluation showed that bread containing zucchini powder has higher overall acceptance than the control sample.

    Keywords: Zucchini powder Dietary fiber Functional FoodRheological propertiesSensory properties
  • سعید دانش یار*، محمدرضا کردی، مهدی کدیور، سمانه افشاری
    هدف
    هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین استقامتی بر بیان میر-196 و میر-133 (miR-196a , miR-133a) در بافت چربی سفید زیر پوستی است.
    روش شناسی
     16 موش صحرایی نژاد ویستار به صورت تصادفی به دو گروه؛ 1)کنترل (تعداد:هشت) و 2) تمرین استقامتی (تعداد:هشت) تقسیم شدند. موش های گروه های تمرینی، به مدت هشت هفته، تحت تمرین استقامتی تداومی بر روی نوارگردان قرار گرفتند. برای اندازه گیری بیان نسبی ژن های هدف از روش ریل تایم پی سی آر (Real Time–PCR) استفاده شد.
    نتایج
    داده ها نشان داد که بیان نسبی ژن «پروتئین غیر جفت کننده یک» (UCP1) در گروه استقامتی در قیاس با گروه کنترل به صورت معناداری بیشتر بود (P<0/05). با این حال، بیان میر-196 و میر-133 (miR-196a , miR-133a) در گروه استقامتی در قیاس با گروه کنترل از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت (P>0/05).
    نتیجه گیری
    یافته های این مطالعه نشان داد که تمرین استقامتی تغییری در بیان میر-196 و میر-133 (miR-196a , miR-133a) در بافت چربی سفید زیرپوستی ایجاد نمی کند؛ دلالت بر این که «بیش تنظیمی بیان ژن پروتئین غیر جفت کننده یک (UCP1) ناشی از تمرین استقامتی»، با تغییرات بیان میر-196 و میر-133 مرتبط نیست.
    کلید واژگان: تمرین استقامتی, میر196, میر133, بافت چربی سفید
    Saeed Daneshyar, Mohammad Reza Kordi, Mehdi Kadivar, Samane Afshari
    Purpose
    The aim of current study was to investigate the effect of endurance training on expression of miR-196a and miR-133a and UCP-1 in subcutaneous white adipose tissue (WAT).
    Methods
    Sixteen wistar rats were divided into two groups included: 1) Control (n=8) and 2) Endurance Training (n=8). The subjects of training group underwent continues endurance training
    on treadmill for eight weeks. The gene expression of target genes was measured by Real Time–PCR method.
    Results
    Data showed that gene expression of UCP1 was significantly higher in trained group than control (P<0.05). However, the expression of miR-196a and miR-133a were not significantly different
    between trained and control groups (P>0.05).
    Conclusion
    The results of this study showed that the endurance training despite the increase in the UCP1 expression, did not change the expression of miR-196a and miR-133a in subcutaneous WAT, indicating that the increase of UCP1 expression occurred by the endurance training did not correspond to change of miR-196a and miR-133a expression induced by the endurance training.
    Keywords: Endurance training, miR-196a, miR-133a, White adipose tissue
  • زهرا رخ بخش، مهدی کدیور*، مهرداد نیاکوثری
    هدف از این تحقیق تهیه ترتیلا از آرد جودوسر و بهینه سازی کیفیت فیزیکی فرآورده حاصل بود. آنزیم های لیپاز و پراکسیداز موجود در دانه های جودوسر با استفاده از عملیات حرارتی، جهت ممانعت از رنسیدیتی چربی موجود در آن غیر فعال شده وآرد جودوسر تهیه گردید. در مرحله بعد ترتیلا با استفاده از آرد جودوسر تهیه شد. برای بهبود بافت ترتیلا به آرد جو دو سر ایزوله آب پنیر،گلوتن و مونو ودی گلیسرید اضافه شد. اثر افزودنی ها طی آزمون های حفظ تنش بافت، مقاومت به شکنندگی و رنگ سنجی مورد بررسی قرارگرفت. طبق نتایج حاصل، با افزایش میزان گلوتن، مقاومت به شکنندگی نمونه تولیدی افزایش یافت. همچنین با افزایش دمای پخت خمیراز 140 تا 160 درجه سلسیوس، میزان روشنایی نمونه تولیدی کاهش یافت. سپس نمونه تولیدی با دو نمونه تجاری تولیدی از آرد ذرت با نام های "پرینگلز" و "تردیلا" از نقطه نظر ترکیبات شیمیایی، بافت، میزان اسید های آمینه، رنگ و خصوصیات ارگانولپتیکی مقایسه گردید. مطالعات نشان داد در سطح 5 درصد، ترتیلا جو دوسر نه تنها از لحاظ بافت و رنگ با پرینگلز و تردیلا اختلاف معناداری نداشت بلکه دارای اسید های آمینه ضروری بالاتر، چربی کمتر و مقدار بیشتر پروتئین با کیفیت بهتر نیز بود. همچنین نمونه های ترتیلا جودوسر، پرینگلز و تردیلا توسط ارزیاب ها از نظر شاخص های تردی، رنگ، طعم و مزه مورد بررسی قرار گرفتند که در سطح 5 درصد نمونه تولیدی دارای اختلاف معنی دار بودند به طوریکه بیشترین امتیاز به ترتیب به پرینگلز، ترتیلا جودوسر و تردیلا تعلق گرفت.
    کلید واژگان: ترتیلا, آرد جودوسر, ارزش فرا تغذیه ای, ارزیابی حسی
    Zahra Rokhbakhsh, Mehdi Kadivar*, Mehrdad Nia Kosari
    The aim of this study was to prepare tortilla from oat flour and optimize the physical quality of the resulting product. Inactivated the lipase and peroxidase enzymes in the oat grains were processed during thermal process operation to prevent lipid rancidity and the oat flour was prepared. At the next stage, tortilla was prepared from oat flour.To improve the texture of tortilla, whey, gluten and mono di glyceride isolates were added to oat flour. The effect of the additives was investigated during tissue stress, fragility resistance and colorimetry tests. According to the results,with increasing gluten level, the fragility resistance of the produced sample was increased.Also, with an increase in the dough baking temperature of 140 to 160 degrees Celsius, the brightness of the produced sample was reduced. Then, the produced samples were compared with two commercial samples of "Pringles" and "Tordilla",which were prepared from maize flour,and chemical compounds, texture meter,amino acid content,colorimetry and organoleptic characteristics were studied. According to the results obtained at 5% level, the Tortilla from oat showed no significant difference in terms of the texture and color quality with the two commercial samples of Pringles and Tordilla as well as had higher essential amino acids, low fat and high quality protein content.Also,the tortilla and two commercial samples of  Pringles and Tordilla were evaluated by the assessors in terms of the indicators of crispiness, color, flavor and taste,which had a significant difference at the level of 5%, so that the highest score was for Pringles, Tortilla and Tordilla, respectively.
    Keywords: Tortilla, Wild Oat Flour, Nutritional Value, Produced Sample
  • زهرا شاهینی، امیدوار فرهادیان *، مهدی کدیور
    درجه حرارت و دوره نوری بر رشد و زیست توده در ریز جلبک ها تاثیر می گذارند. در این تحقیق تاثیر ترکیبی دماهای مختلف20، 25 و 30 درجه سانتی گراد و دوره های نوری مختلف D16L: 8 ، D12L: 12 و D8L: 16 بر تراکم، میزان رشد ویژه، زمان دو برابر شدن و تولید زیست توده ریز جلبک سبز آب شیرین Scenedesmus quadricauda مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت یک طرح کاملا تصادفی در محیط کشت (BBM) Bold Basal’s Medium به مدت 16 روز انجام شد. نتایج نشان داد که تراکم جمعیت، میزان رشد ویژه، زمان دو برابر شدن جمعیت و مقدار زیست توده تفاوت معنی داری در بین تیمار های آزمایشی دارند (05/0P <). بالاترین تراکم (107×11/2 سلول در میلی لیتر) ، بیشترین میزان رشد ویژه (24/0 بر روز) ، بیشترین میزان زیست توده (30/0 میلی گرم در میلی لیتر) و کمترین زمان دو برابر شدن (87/2 روز) در دوره نوری D8L: 16 و دمای 30 درجه سانتی-گراد بدست آمد. کمترین تراکم (106×18/8 سلول در میلی لیتر) ،کمترین میزان رشد ویژه (178/0 بر روز) ، کمترین میزان زیست توده (094/0 میلی گرم در میلی لیتر) و بیشترین زمان دو برابر شدن (897/3 روز) در دوره نوری D8L: 16 و دمای 30 درجه سانتی گراد بدست آمد. بر اساس نتایج بدست آمده می توان بیان نمود که افزایش توائم ساعات نوری با درجه حرارت می تواند سبب بهبود عملکرد جلبک S. quadricauda در کشت های انبوه گردد.
    کلید واژگان: دما, دوره نوری, رشد, زیست توده, Scenedesmus quadricauda
    Zahra Shahini, Omidvar Farhadian *, Mehdi Kadivar
    Temperature and photoperiod affect on the growth and biomass of microalgae. In this study, combined effects of different temperatures (20, 25 and 30°C) and different photoperiods (8L:16D, 12L:12D and 16L:8D) on the density, specific growth rate (SGR), doubling time (Dt) and biomass of freshwater green microalgae Scenedesmus quadricauda were investigated. The experiment was carried out as completely randomized design in Bold Basal,s Medium (BBM) for 16 days. Results showed that density, specific growth rate, doubling time and biomass are significant differences among treatments (P
    Keywords: Temperature, photoperiod, Growth, Biomass, Scenedesmus quadricauda
  • فاطمه سادات ناظری، مهدی کدیور *، ایمان ایزدی، میلاد فتحی
    نان یک ماده ی غذایی متخلخل با بافت اسفنجی می باشد. با توجه به اهمیت توزیع تخلخل در خمیر نان از منظر اثرگذاری بر هدایت حرارتی که در مرحله ی پخت نان حائز اهمیت است و از سویی ارتباط مستقیم آن با ورآمدن و تغییرات حجم خمیر، بررسی توزیع تخلخل در خمیر نان ضرورت داشته و به عنوان اساس این پژوهش برگزیده شده است. از میان روش های قابل استفاده جهت بررسی تخلخل، روش تصویربرداری به کمک پرتونگاری مقطعی با سی تی اسکن و پردازش تصویر انتخاب شد. برای انجام این پژوهش سه گام عملیاتی صورت گرفت: 1) تهیه ی خمیر نان با فرمولاسیون مشخص و شرایط تعیین شده 2) تصویربرداری از خمیر در حال تخمیر، توسط دستگاه سی تی اسکن در چهار زمان مشخص (35، 70، 90 و 160 دقیقه) در طول تخمیر 3) محاسبه ی کمی وکیفی توزیع تخلخل در راستای زمان تخمیر و مکان مقطع مورد بررسی در خمیر (جانبی، میانی و مرکزی) و نیز دستیابی به الگوی پراکندگی تخلخل در هر مقطع خمیر. پارامترهای نامبرده، از طریق پیاده سازی تکنیک های پردازش تصویر بر عکس های حاصل از سی تی اسکن قابل استحصال بوده و نتایج نهایی قابلیت تفسیر و مقایسه داشتند. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که تغییرات تخلخل در طی سپری شدن زمان تخمیر، شیب صعودی داشته و رو به افزایش بود. میزان و پیوستگی توزیع تخلخل در مقاطع مرکزی بیشتر از بخش های میانی و جانبی بود. در حقیقت توزیع تخلخل در نزدیکی پوسته ی خمیر در حداقل بوده، با نزدیک شدن به سمت مرکز افزایش یافته و در مرکز خمیر به حداکثر خود رسید. توزیع حفرات در هر مقطع، بیشتر در بخش قاعده ی خمیر متمرکز بود. با توجه به عکس های حاصل، همواره روند رشد و توزیع تخلخل از قاعده ی خمیر رو به بالا بود. با این حال در نهایت هردو بخش متخلخل نامبرده، به هم پیوسته و ساختار متخلخل یکدستی حاصل گشت.
    کلید واژگان: توزیع تخلخل, سی تی اسکن, پردازش تصویر, خمیر نان, تخمیر
    Fatemeh Sadat Nazeri, Mehdi Kadivar *, Iman Izadi, Milad Fathi
    Bread is a porous product with spongy texture. Given the importance of bread dough porosity distribution in terms of the impact on thermal conductivity that is important in the baking step and on the other hand its direct connection with leavening and dough volume changes, evaluation of porosity in bread dough is recognized as a necessity and has been chosen as the basis of this research. Among the methods used to evaluate porosity, the imagine method by using CT-scan and image processing was taken. To do so, three operational steps were carried out: 1. Preparation of bread dough with specific formulation and set condition. 2. Imaging of the fermenting dough by CT-scan in the four times (35, 70, 90 and 160 minutes). 3. Quantitative and qualitative calculation of porosity distribution during the fermentation time and position of cross-section-examined in the dough (Lateral, medial and central) and also evaluation of porosity distribution pattern in each section of dough. Mentioned parameters were obtained through the implementation of image processing techniques on CT-scan images and final results were able to interpret and compare. The results showed that the porosity alterations during the elapsed fermentation time have ascending slope and consequently rising proceeding. The distribution and continuity of porosity in the central sections were more than lateral and medial ones. Indeed porosity distribution near dough crust is minimal whereas close to the center rises and in the center of the dough reaches to its maximum. Pores distribution in each section was further concentrated in the bottom of the dough. Considering the images, growing and distribution of the porosity always start at dough base and grow upward. However, at the end, both mentioned porous parts joined and uniform porous structure was formed.
    Keywords: Porosity distribution, CT-scan, Image Processing, Bread dough, Fermentation
  • Nastaran Mohammadi Ghahhari, Faezeh Maghsood, Saeed Jahandideh, Majid Lotfinia, Shirin Lak, Behrooz Johari, Asaad Azarnezhad, Mehdi Kadivar
    Background
    Bone marrow mesenchymal stem cells (BM-MSCs) have emerged as a potential therapy for various inflammatory diseases. Because of some limitations, several recent studies have suggested the use of embryonic stem cell-derived MSCs (ESC-MSCs) as an alternative for BM-MSCs. Some of the therapeutic effects of the ESC-MSCs are related to the secretion of a broad array of cytokines and growth factors, known as secretome. Harnessing this secretome for therapeutic applications requires the optimization of production of secretary molecules. It has been shown that aggregation of MSCs into 3D spheroids, as a preconditioning strategy, can enhance immunomodulatory potential of such cells. In this study, we investigated the effect of secretome derived from human ESC-MSCs (hESC-MSCs) spheroids on secretion of IL-1β, IL-10, and tumor necrosis factor α (TNF-α) from lipopolysaccharide (LPS)-induced peripheral blood mononuclear cells (PBMCs).
    Methods
    In the present study, after immunophenotyping and considering mesodermal differentiation of hESC-MSCs, the cells were non-adherently grown to prepare 3D aggregates, and then conditioned medium or secretome was extracted from the cultures. Afterwards, the anti-inflammatory effects of the secretome were assessed in an in vitro model of inflammation.
    Results
    Results from this study showed that aggregate-prepared secretome from hESC-MSCs was able to significantly decrease the secretion of TNF-α (301.7 ± 5.906, p
    Conclusion
    Our study indicated that cell aggregation can be an appropriate strategy to increase immunomodulatory characteristics of hESC-MSCs.
    Keywords: Cell aggregation, Embryonic stem cells, Mesenchymal stem cells, Inflammation, Mononuclear leukocyte
  • Mohammad Salimi-Asl, Hossein Mozdarani*, Mehdi Kadivar
    Introduction
    Polycystic ovary syndrome (PCOS), a multigenic endocrine disorder, is highly associated with low-grade chronic inflammation, however its etiology remains unclear. In this study, we employed dehydroepiandrosterone (DHEA)-treated mice to reveal the molecular mechanism of inflammation and its correlation with oxidative stress in PCOS patients.
    Methods
    miR-21 and miR-146a expression levels were measured using quantitative real-time polymerase chain reaction (qRT-PCR). DNA strand breakage frequency was measured using the single cell gel electrophoresis (SCGE) assay (comet assay) and micronucleus test (MN). CRP levels were measured by ELISA method and ESR values were measured by means of Micro-Dispette (Fisher No: 02-675-256) tubes according to the manufacturer’s instructions. Data were analyzed using one-way ANOVA in SPSS 21.0 software.
    Results
    Our results showed that miR-21 and miR-146a as inflammation markers were upregulated in the sample group in comparison with control group. Erythrocyte sedimentation rate (ESR) and C- reactive protein (CRP) levels were also increased in mouse models of PCOS (p
    Conclusion
    To conclude, increased DNA strand breakage frequency and increased expression levels of miR-21 and miR-146a in DHEA administrated animals suggest that low grade chronic inflammation and oxidative stress can act as the main etiologies of PCOS.
    Keywords: Dehydroepiandrosterone, Inflammation, Micronucleus, Micro RNA, Polycystic ovary syndrome
  • محبوبه کاووسی، محمد خلج کندری*، مهدی کدیور
    زمینه و اهداف

    انتقال هدفمند ناقل ها و حامل های ژنی به سلول ها و بافت های خاص یکی از مهمترین مسائل در آزمایش های ژن درمانی است. باکتریوفاژها حامل-های ژنی مناسبی هستند و روش های مختلفی برای انتقال هدفمند آن ها به سلول های مورد نظر وجود دارد. در این مطالعه تهیه ذرات فاژی هدفمند شده بر پایه فاژ M13 به روش اتصال شیمیایی ارائه می شود.

    مواد و روش ها

    ابتدا سازه فاژمیدی pCMV-Script-GFP از ذرات فاژی GFP توسط فاژ کمکی ExAssist به روش برش درون سلولی با استفاده از سویه میزبان اختصاصی XLOLR برش و با استفاده از فاژ کمکی R408 ذرات فاژیM13حاوی ژن GFP (M13-GFP)تولید شدند. سپس ملکول های پروتئین هولوترانسفرین انسانی با روش اتصال شیمیایی آمیناسیون احیایی به سطح ذرات فاژی حاصل اتصال داده شدند. اتصال ملکول های ترانسفرین به سطح ذرات فاژی با روش phage-ELISA بررسی شد.

    یافته ها

    آزمایشات phage-ELISA نشان داد که اتصال ملکولهای ترانسفرین به سطح ذرات فاژی به درستی انجام گرفته و ذرات فاژیM13 هدفگیری شده با ترانسفرین تهیه شده است. بررسی های بیشتر نشان داد که تقریبا 485 مولکول ترانسفرین به هر ذره فاژی متصل شده است.

    نتیجه گیری

    نتایج حاصل نشان می دهند که روش اتصالات شیمیایی می تواند به عنوان راهکاری مناسب در هدفمندسازی ذرات فاژی M13 با اتصال مولکول های هدفگیری به تعداد زیاد به سطح آن ها مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: اتصال شیمیایی, فاژ M13, هولوترانسفرین, هدفگیری
    Mahboubeh Kavooci, Mohammad Khalaj Kondori*, Mehdi Kadivar
    Background and Objectives

    Targeting transgene carriers and vectors to individual cells and tissues is one of the most important goals of gene therapy. Bacteriophages are of appropriate transgene carriers and there are different methods for their targeting to target cells. Present study reports preparation of targeted M13-based bacteriophage particles by a chemical coupling strategy.

    Materials And Methods

    First, the pCMV-Script-GFP construct was produced via in vivo excision protocol from GFP Phage particles using ExAssist helper phage and XLOLR as specific host. Then, M13 phage particles bearing GFP (M13-GFP) were obtained by single stranded rescue using R408 helper phage. The human holotransferrin molecules were then coupled to the surface of phage particles by reductive amination chemistry. Transferrin molecules bind to the surface of phage particles were studied by phage-ELISA.

    Results

    Phage-ELISA tests showed that holotransferrin molecules were coupled to the surface of M13 phage particles in a correct way and the transferrin-targgeted M13 phage particles were prepared. Further analysis showed that about 485 transferrin molecules coupled per phage particle.

    Conclusion

    The results show that chemical coupling might be considered as a suitable strategy for targeting of M13 particles via coupling of targeting molecules in high density to the phage surface.

    Keywords: Chemical Coupling, M13 Phage, Holotransferrin, Targeting
  • Mehdi Kadivar*
    ýWe give an algorithmý, ýcalled T ∗ý, ýfor finding the k shortest simple paths connecting a certainý ýpair of nodesý, ýs and t ý, ýin a acyclic digraphý. ýFirst the nodes of the graph are labeled according to the topological orderingý. ýThen for node i an ordered list of simple s−i paths is createdý. ýThe length of the list is at most k and it is created by using tournament treesý. ýWe prove the correctness of T∗ and show that its worst-case complexity is O(m鉹梁) in which n is the number of nodes and m is the number of arcs and d ¯ is the mean degree of the graphý. ýThe algorithm has a space complexity of O(kn) which entails an important improvement in space complexityý. ýAn experimental evaluation of T ∗ is presented which confirms the advantage of our algorithm compared to theý ýmostefficient k shortest paths algorithms known so farý.
    Keywords: k shortest path problemý, ýcomplexity of algorithmsý, ýranking of paths
  • سعید دانش یار، محمدرضا کردی *، عباسعلی گائینی، مهدی کدیور، سمانه افشاری
    زمینه و هدف
    مطالعات در زمینه ی اثر تمرینات ورزشی بر بیان بیان ژن پروتئین غیر جفت کننده ی یک(UCP-1) در ذخایر مختلف چربی بدن اندک است، بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، مطالعه ی اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر بیان این ژن در بافت چربی سفید خلف صفاق نمونه های رت بود.
    روش کار
    تعداد 20 رت خریداری شدند و به صورت تصادفی به دو گروه؛ 1)کنترل (تعداد:10) و 2) تمرین استقامتی (تعداد:10) تقسیم شدند. رت های گروه های تمرینی پس از دو هفته آشنایی با محیط و نوارگردان، به مدت هشت هفته، تحت تمرین استقامتی تداومی بر روی نوارگردان قرار گرفتند. پس از اتمام برنامه تمرین، رت ها از طریق تزریق درون صفاقی زایلازین-کتامین بی هوش شدند و بافت چربی خلف صفاق آن ها به سرعت برداشته و فریز شدند. برای اندازه گیری بیان نسبی ژن UCP-1 از روش Real Time (RT) –PCR با نمایان سازی سایبرگرین استفاده شد.
    داده های این تحقیق نشان دادند که بیان نسبی ژن UCP-1 در گروه تمرین کرده استقامتی در قیاس با گروه کنترل به صورت معنادار بیشتر بود (P<0.05، 3.11±1.28 v.s 1.00) و وزن (290±6.60 v.s 310±5.05) و شاخص توده ی بدن (0.54±0.02 v.s 0.60±0.01) در گروه تمرین کرده در قیاس با گروه کنترل به شکل معنادار کمتر بود (P<0.05).
    نتیجه گیری
    تمرینات استقامتی در مدت طولانی، منجر به کاهش اندک وزن و شاخص توده بدن، و افزایش بیان ژن پروتئین گرمازای UCP-1 () در بافت چربی سفید احشائی منطقه ی خلف صفاق می شود. از این حیث، تمرینات ورزشی اثر مضاعف و متفاوتی را در افزایش مصرف انرژی و احتمالا کاهش وزن از طریق تغییر الگوی بیان ژن اعمال می کنند
    کلید واژگان: تمرین استقامتی, UCP, 1, بافت چربی سفید
    Saeed Daneshyar, Mohammad Reza Kordi*, Abbas Ali Gaeini, Mehdi Kadivar, Samane Afshari
    Background
    The studies about the effect of exercise training on expression of Uncoupling Protein 1 (UCP-1) in different adipose depots were few. Thus, the purpose of this study was to investigate the effect of eight weeks endurance training on expression of this gene in retroperitoneal adipose tissue of wistar rats.
    Methods
    20 rats were purchased, and were divided randomly into two groups included: 1) Control (n=10) and 2) Endurance Training (n=10). After two weeks of acclimatization with Environment, the subjects of training group underwent continues endurance training on treadmill for eight weeks. After training program, rats were euthanized under an intraperitoneal injection of xylazin-ketamine and retroperitoneal adipose tissue were quickly dissected out and frozen. The Syber Green Real Time (RT) –PCR method were used to measure the gene expression of UCP-1.Data showed that the gene expression ration of UCP-1 was significantly higher in trained group than control (P<0.05, 3.11±1.28 v.s 1.00) and Body weight (290±6.60 v.s 310±5.05) and body mass index (0.54±0.02 v.s 0.60±0.01) were significantly lower in trained group than control (P<0.05).
    Conclusion
    Long term Endurance exercise training slightly lead to decrease of weight loss and body mass index, to increase of expression of thermogenin protein namely UCP-1 (a main marker of browning of white adipose tissue). In this regard, exercise training has additional and different effect in increasing energy expenditure and probably plays a role in weight loss through the changing of gene expression pattern.
    Keywords: Endurance training, UCP, 1, White adipose tissue
  • Mehdi Kadivar, Najva Alijani, Maryam Farahmandfar, Saman Rahmati, Nastaran Mohammadi Ghahhari, Reza Mahdian
    Background

    One of the most important stimuli in stem cell biology is oxygen. Chemokine receptor 4 (CXCR4) plays a crucial role in the migration and homing of stem cells. In this study, mesenchymal stem cells (MSCs) were exposed to 1% oxygen to investigate the effect of acute hypoxia on CXCR4 gene expression.

    Materials and Methods

    MSCs were isolated from C57BL/6 mouse bone marrow and were identified and expanded in normoxic culture. Cells were incubated at 37°C under 1% hypoxic conditions for periods of 4, 8, 16, 24, and 48 h. After hypoxia preconditioning, the cells were placed in normoxic condition for 8 h to achieve cellular hypoxia-reoxygenation. To assess the level of CXC R4 gene expression, real-time quantitative reverse transcription-polymerase chain reaction was carried out for each group.

    Results

    Data from statistical analysis illustrated that exposure of MSCs to acute hypoxic condition down-regulates CXCR4 expression with the maximum under-expression observed in 4 h (0.91 ± 0.107) and 8 h (50 ± 2.98) groups. Moreover, the relative gene expression of CXCR4 was decreased after hypoxia-reoxygenation by more than 80% in 4 h (0.136 ± 0.018) and 24 h (12.77 ± 0.707) groups.

    Conclusion

    The results suggest that CXCR4 expression in MSCs decreases upon acute hypoxic stress. Furthermore, hypoxia-reoxygenated MSCs showed decreased expression of CXCR4, compared to cells subjected to acute hypoxia. This difference could have resulted from the cells being compatible with low oxygen metabolism. In summary, before the therapeutic application of MSCs, it should be regarded as a necessity to optimize the oxygen concentration in these cells, as it is a critical factor in modulating CXCR4 expression.

    Keywords: CXCR4, gene expression, hypoxia, mesenchymal stem cells
  • Masoumeh Rostami, Zahra Kalaei, Mohammad Amin Pourhoseingholi, Mehdi Kadivar
    Aim
    The aim of this study was to investigate relation between H-ras T81C polymorphism and some of the important risk factors in gastric adenocarcinoma (GA).
    Background
    GA is one of the leading causes of cancer death in most countries. RAS gene is an important member in the PI3K-AKT signaling and the single nucleotide polymorphism at H-rasc DNA position 81 has been demonstrated has an important role in tumor genesis.Patients and
    Methods
    In this study, we carried out single-nucleotide polymorphism analysis in an Iranian population. A total of 100 patients with gastric adenocarcinoma and 100 controls were examined for the presence of T81C H-ras polymorphism using PCR- RFLP assay.
    Results
    Statistical analysis revealed no relationship significant between TT, TC, CC and risk of GA, but, there was a poorly relation between male patient with C-carrier genotype and increasing risk of GA (P=0.07). Also, we investigate effect of four important risk factors for GA. There was a statistically significant difference between increasing of age and susceptibility for GA (OR=1.106, 95%CI=1.073-1.139, P<0.001). We observed a statistically significant between smoking and T81C polymorphism C-carrier genotypes (OR=3.98, 95%CI=1.831-8.68, P<0.001) as this individual had three-time risk for GA. We did not show a significant association between three main genotypes and H. pylori infection for risk of GA.
    Conclusion
    These results suggested that there is no relationship between T81C-HRAS polymorphism and gastric cancer risk in Iranian patients. But, gender (male in our study) and the other risk factor described above have an important role in developing of GA.
  • نسترن محمدی قهاری، حامد محمدی قهاری، مهدی کدیور *
    زمینه

    تومورهای غدد بزاقی (SGT) از نظر هیستوپاتولوژی ضایعاتی متغیر می باشند. یکی از مسیرهای سیگنالینگ اصلی دخیل در ایجاد برخی از تومورها، مسیر protein kinase A است. در این مسیر ژنهای گلیکوژن سنتاز کیناز β (GSK3β) و فاکتور متصل شونده به عنصر پاسخ دهنده cAMP (CREB3) از جمله ژنهایی هستند که در بسیاری از تومورهای انسانی دچار کاهش بیان می شوند. در این مطالعه سطح بیان این ژنها به منظور بررسی تاثیر احتمالی بیان آنها در تکوین تومورهای غدد بزاقی ارزیابی شد.

    روش ها

    تعداد 48 نمونه بافتی از بیماران دارای تومورهای خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی شامل آدنومای پلئومورفیک، تومور وارتینز، کارسینومای موکواپیدرموئید، کارسینومای مجرای بزاقی و کارسینومای با سابقه آدنومای پلئومورفیک به صورت تازه تهیه شد. همچنین هشت نمونه طبیعی به عنوان کنترل استفاده شد. جهت آنالیز سطح بیان ژنهای مذکور از real- time PCR کمی استفاده شد.

    نتایج

    داده ها با روش های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ژن GSK3β در تمام نمونه های آماری به صورت معنی داری ((P<0.05) با کاهش بیان همراه بود. در مورد ژن CREB3 کاهش یا افزایش معنی داری در سطح بیان mRNA مشاهده نشد اما در نمونه های کارسینومای موکواپیدرموئید و کارسینومای مجرای بزاقی تغییرات بیان معنی دار بود.

    نتیجه گیری

    کاهش بیان ژن GSK3β در بسیاری از تومورهای انسانی گزارش شده است. این ژن محرک CREB3 در تکثیر سلولی و تومورزایی می شود. یافته های ما هر چند حاکی از کاهش بیان GSK3β در تومورهای غدد بزاقی است اما نشاندهنده سطح بیان نزدیک به گروه طبیعی برای ژن CREB3 می باشد. بنابر این شاید نتوان بیان نرمال CREB3 را دلیلی برغیر فعال بودن GSK3β در تومورهای غدد بزاقی دانست.

    کلید واژگان: پروفایل بیان ژن, نئوپلاسم های غدد بزاقی, GSK3beta, CREB3
    Nastaran Mohammadi Ghahhari, Hamed Mohammadi Ghahhari, Mehdi Kadivar
    Background

    Salivary gland tumors (SGT) are rare lesions with uncertain histopathology. One of the major signaling pathways that participate in the development of several tumors is protein kinase A. In this pathway, glycogen synthase kinase β (GSK3β) and cAMP responsive element binding protein (CREB3) are two genes which are supposed to be down regulated in most human tumors. The expression level of the genes was evaluated in SGT to scrutinize their possible under expression in these tumors.

    Methods

    Forty eight fresh tissue samples were obtained from patients with benign and malignant SGT, including pleomorphic adenoma, warthin’s tumor, mucoepidermoid carcinoma (MEC), salivary duct carcinoma and carcinoma ex pleomorphic adenoma. Eight normal samples were used as controls. Quantitative real-time PCR was used to analyze the expression level of interest genes.

    Results

    Data was analyzed by statistical methods. GSK3β was downregulate in all samples and all results were statistically significant (P<0.05). CREB3 did not show a significant decrease or increase in its mRNA expression, but the results were significant in MEC and salivary duct carcinoma.

    Conclusion

    GSK3β down regulation has been reported in many human tumors. This gene stimulates CREB3, inducing cell proliferation and oncogenesis. Our findings showed GSK3β down regulation; however, CREB3 expression level was close to normal group. No association between CREB3 expression and inactivated GSK3β could be postulated in SGT.

    Keywords: Gene expression profiling, Salivary Gland neoplasms, glycogen synthase kinase 3 beta (GSK3beta), CREB3 protein
  • مهدی کدیور، فرزانه معصومی گنجگاه
    سابقه و هدف
    افزایش فشار اکسیژن در کشت سلولی نسبت به حالت In vivo، منجر به تغییراتی در بیان برخی از ژن ها و متعاقب آن اختلال در عمل کرد طبیعی سلول ها می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر هیپوکسی حاد 1% بر بیان ژن های Connexin 43 و CXCR4 در سلول های بنیادی مزانشیمی انسان در شرایط In vitro بوده است.
    مواد و روش ها
    پس از کشت، گروهی از سلول های بنیادی تحت تیمار هیپوکسی 1% به مدت 4، 8، 16، 24 و 48 ساعت قرار گرفتند. در گروهی دیگر، پس از اعمال شرایط هیپوکسی، سلول ها به مدت 8 ساعت در شرایط نورموکسی قرار داده شدند. در هر مورد پس از استخراج RNA و سنتز cDNA، به کمک تکنیک Real-time PCR، میزان بیان ژن های مورد مطالعه اندازه گیری و با گروه نورموکسی مقاسیه شد.
    یافته ها
    بیان ژن Connexin 43 در ساعات 4، 8 و 16 هیپوکسی به میزان قابل توجهی افزایش یافت. این افزایش بیان در مورد CXCR4 فقط در ساعت 16 هیپوکسی مشاهده شد. در گروه Hypoxia/Re-oxygenation هر چند بیان ژن در مورد Connexin 43 در ساعت های 4 و 8 به شدت افزایش یافت اما در مورد CXCR4 تغییر معناداری نسبت به گروه هیپوکسی دیده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به این یافته ها، غلظت اکسیژن و مدت اعمال آن نقش اساسی در بیان ژن های CXCR4 و Connexin 43 در سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان دارد. بنابراین بهینه سازی غلظت اکسیژن به منظور دست یابی به حداکثر بیان در مورد هر ژن در این سلول ها ضروری به نظر می رسد
    کلید واژگان: سلول های بنیادی مزانشیمی, هیپوکسی, Connexin 43, CXCR4
    Mehdi Kadivar, Farzaneh Masoumi Ganjgah
    Introduction
    Increased pressure of oxygen in cell culture condition in comparison with in vivo, leads to changes in expression of some genes and subsequently abnormality in some functions of cells. The aim of this study was to investigate the effect of in vitro %1 acute hypoxia on the expression of connexin 43 and CXCR4 in human bone marrow derived mesenchymal stem cells.
    Materials And Methods
    After culturing, a group of stem cells were treated under %1 acute hypoxia for 4, 8, 16, 24 and 48 hours. In another group (Hypoxia/Re-oxygenation), the cells were exposed to normoxia condition for 8 hours following mentioned hypoxia treatment. In each case, RNA was extracted and subsequently cDNA synthesised and then the expression of connexin 43 and CXCR4 genes were compared with normoxia group using real-time PCR technique.
    Results
    Connexin 43 gene expression significantly increased at 4, 8 and 16 hours of hypoxia. This increase in CXCR4 expression was observed in only 16 hours hypoxia. In Hypoxia/Re-oxygenation group, although Connexin 43 gene expression was greatly increased at 4 and 8 hours, CXCR4 gene expression showed no significant change compared with normoxia group.
    Conclusion
    Based on these results, O2 concentration, time of exposure to O2 and and type of it's administration play important roles in the expression of CXCR4 and Connexin 43 in human bone marrow derived mesenchymal stem cells. Regarding the main role of oxygen in expression of these genes, it would be necessary to optimise the O2 concentration to reach the maximum expression in each gene in these cells.
  • Pejman Fard-Esfahani, Mehdi Kadivar, Mojgan Allahyari, Fatemeh Mirkhani
    Background And Objectives
    Significant progress has been made in treatment of hemophilia. Exvivo gene therapy is going popular due to the capability of this method in using isogenic cells for genetic manipulation and reintroducing them into same host after proliferation. Most gene therapy techniques use viral vectors, which usually harbor a strong and non-specific promoter (e.g. CMV early promoter) for driving the downstream gene. This may be a disadvantage due to uncontrollable nature of gene expression. In addition, considering the potentials of recently introduced stem cells as reservoirs and their potential to differentiate to other cell lines, uncontrolled expression may have unknown outcomes. To make gene therapy of hemophilia more resembling to the nature, we supposed f8 promoter might be a good candidate for driving downstream f8 coding sequence.
    Materials And Methods
    To test our hypothesis, we designed and constructed a DNA construct by PCR, which harbors EGFP coding sequence downstream to mouse f8 promoter and transfected it to a mouse hepatoma cell line. Transfection was assayed qualitatively by fluorescent microscopy.
    Results
    Fluorescence was detected in transfected cells a sign of presence of EGFP.
    Conclusion
    f8 promoter can drive expression of downstream genes, a capability which and may have potential to be used in gene therapy of hemophilia. A conclusion that should be examined by further studies.
  • مهدی کدیور، لیلی قاضی زاده
    سابقه و هدف
    نظر به اهمیت مهاجرت سلولی در درمان های مبتنی بر پیوند سلولی و لزوم درک بهتر این مساله، در تحقیق حاضر امکان پیوند سلول های تک هسته ای خون بند ناف انسان در بافت مغز استخوان موش های صحرایی سالم و اشعه دیده بررسی شده است.
    مواد و روش ها
    نمونه های خون بند ناف جمع آوری و پس از جداسازی و شمارش سلولی، تعداد 106×5 سلول به ازای هر حیوان، از طریق ورید دمی به موش های صحرایی بالغ در 13 گروه (1 گروه سالم و 12 گروه پرتو دیده) تزریق شد. سپس در فواصل زمانی مشخص، حیوانات کشته و نمونه های مغز استخوان آن ها گرفته و DNA سلول های آن ها جداسازی و با پرایمرهای اختصاصی STS انسانی تکثیر گشت. در نهایت، محصولات PCR بر روی ژل الکترو فورز مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج PCR درمورد موش های سالم و اشعه دیده، در همه گروه ها منفی بود که نشان دهنده عدم وجود سلول های تک هسته ای مشتق از خون بند ناف انسان در مغز استخوان موش های صحرایی پیوندی می باشد.
    نتیجه گیری
    نتایج ما نشان داد سلول های تک هسته ای مشتق از خون بند ناف انسان، پس از تزریق وریدی به موش های صحرایی قادر به لانه گزینی درمغز استخوان این حیوانات نیستند. این امر ممکن است به علت به دام افتادن سلول ها در سایر اندام ها و یا شرایط نامناسب حاکم بر فیزیولوژی سلول ها جهت مهاجرت و لانه گزینی باشد
    کلید واژگان: مهاجرت سلولی, خون بند ناف, سلول های تک هسته ای
    Mehdi Kadivar, Leily Ghazi Zadeh
    Introduction
    Considering the importance of cell migration in cell therapy protocols and the necessity to understand this issue better. This study was administred to evaluate the homing possibility of human umbilical cord blood mononuclear cells in the irradiated and non-irradiated rats’ bone marrow.
    Materials And Methods
    Human umbilical cord blood was collected and after isolation and cell counting, 5 × 10 6 cells were injected to tail veins of 13 groups (1 healthy and 12 irradiated group) of adult rats. In defined time gaps after injection, transplanted rats were sacrificed and their bone marrow cells were collected. Then, the DNA of these collected cells was extracted and was amplified by PCR using specific primers for human STS. Finally, PCR products were analyzed on gel electrophoresis.
    Results
    PCR results for irradiated and non-irradiated rats in all groups were negative which implied that human umbilical cord blood mononuclear cells did not home in bone marrow of transplanted rats.
    Conclusion
    Our results suggest that human umbilical cord blood mononuclear cells are unable to home in rat's bone marrow after intra-venous injection. This might be the result of trapping of cells into other organs or unknown conditions of cells physiology for migration and homing.
  • Mehdi Kadivar, Neda Memari, Pezhman Fard-Esfahani
    Objective
    The aim of this study was optimization of the PolyFect gene delivery method of pcDNA3.1 expression vector transfected with the mouse pdx-1 gene in three different kinds of mesenchymal stem cells and Hepa cells as well as comparison of transfection efficiency leading to expression of the mentioned gene in the cell types used.
    Materials And Methods
    Rat bone marrow-derived mesenchymal stem cells, C57 mouse bone marrow-derived mesenchymal stem cells, human synovium derived mesenchymal stem cells and Hepa cells were used in this study. After culturing of the mentioned cells, mouse pdx-1 gene were transfected into them using the Qiagen PolyFect kit. 72 hours later, the cells were treated with anti-mouse Pdx-1 antibody and immunocytochemically analyzed using a fluorescent inverted microscope. Transfection conditions were optimized in each of these cells by changing different lipofection parameters such as DNA concentration, PolyFect reagent concentration and cell density.
    Results
    The results demonstrated that for transfection of these cells, the best concentrations of DNA and PolyFect reagent are 400 ng/µL and 6000 ng/µL respectively. For maximum transfection efficiency, the best cell density in 12-well plates was 105 cells in Hepa cells, 1.3×105 cells in rat bone marrow-derived mesenchymal stem cells, 1.5×105 cells in human synovium-derived mesenchymal stem cells and 105 cells in C57 mouse bone marrow-derived mesenchymal stem cells. Under the mentioned optimized conditions, the maximum efficiency of transfection was determined to be 50% for Hepa cells, 40% for rat bone marrow-derived mesenchymal stem cells, 21% for human synovium-derived mesenchymal stem cells and 10% for C57 mouse bone marrow-derived mesenchymal stem cells.
    Conclusion
    These findings implicate that the most important factor extremely influencing transfection efficiency in mesenchymal stem cells is the cell derivation origin. Results of this study can be used in basic and clinical studies dealing with gene therapy in mesenchymal stem cells.
  • مهدی کدیور، فاطمه پیریایی، مینا رمضانی
    سابقه و هدف
    با توجه به استفاده روز افزون از سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از منابع گوناگون در کلینیک، لازم است تا مطالعات پایه ای جهت بررسی تکثیر، تمایز و نیز دیگر ویژگی های بیولوژیک آن ها صورت پذیرد. در مطالعه حاضر، بازده و یا توان تمایز در پنج رده مختلف سلول های بنیادی مزانشیمی با یکدیگر مقایسه گردیده است.
    مواد و روش ها
    سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان خرگوش، رت، موش نژاد C57، جوجه و سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت سینوویوم زانوی انسان با تراکم 5000 سلول در سانتی متر مربع در ظروف 12 خانه ای کشت داده شد. پس از رسیدن سلول ها به سطح رشد مناسب با استفاده از القا کننده های اختصاصی، تمایز به آدیپوسیت، استئوسیت، و کندروسیت، در همه رده ها ایجاد شد. 21 روز پس از القا پتانسیل تمایز،با رنگ آمیزی اختصاصی سلولی وضعیت تمایز در همه رده های سلولی بررسی شد.
    یافته ها
    بر طبق یافته های حاضر، بیش ترین پتانسیل تمایز به آدیپوسیت و استئوسیت در سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان جوجه و بیش ترین پتانسیل تمایز به کندروسیت در سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از سینوویوم زانوی انسان مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه، اختلافاتی در پتانسیل تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از گونه ها و نیز بافت های مختلف مشاهده گردید که می تواند ناشی از اختلاف در ریز محیط آن ها در حالت in vivo باشد. درک این اختلافات می تواند در نهایت منجر به استفاده موثرتر از این سلول ها در کلینیک گردد.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی, سلول های بنیادی مزانشیمی, تمایز سلولی
    Mehdi Kadivar, Fatemeh Piryaei, Mina Ramezani
    Introduction
    Considering the increasing use of mesenchymal stem cells isolated from various sources in the clinic, the basic studies needed to evaluate proliferation, differentiation and other biological characteristics of them done. In the present study, efficiency and power differentiation in five different categories mesenchymal stem cells are compared with each other.
    Materials And Methods
    Bone marrow mesenchymal stem cells from rabbits, rats, C57 mice, chicken and mesenchymal stem cells derived from human knee synovium tissue were cultured with a density of 5000 cells/cm2 in 12-chamber dishes. After the cells reached the appropriate level of growth, specific differentiation inducers were added. 21 days later, differentiation of all stem cells to adipocyte, osteocyte and chondrocyte were evaluated and compared using specific staining methods.
    Results
    Our results indicated that all five mesenchymal stem cells were able to differentiate into osteocyte, adipocyte and chondrocyte. Moreover, the highest potentials for differentiation to adipocyte and osteocyte and chondrocyte were seen in mesenchymal stem cells derived from chicken bone marrow and human synovium, respectively.
    Conclusion
    In this study, differences in the differentiation potential of mesenchymal stem cells isolated from different tissues and species were observed that could be caused by small differences in their environment in vivo. Understanding these differences can lead to more effective use of these cells in the clinic.
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال