به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

sakineh yeganeh

  • احسان اکبرنژاد، سکینه یگانه*، صدیقه محمدزاده

    در مطالعه حاضر اثرات به کارگیری منفرد و توام باکتری Lactobacillus casei  و پروپیونات سدیم به عنوان افزدونی بر شاخص های رشد و ایمنی ماهی زبرا (Danio rerio) مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، تعداد120 قطعه ماهی زبرا با میانگین اولیه وزنی 23/0±335/0 گرم در 12 تانک با تعداد 10 ماهی در هر تانک توزیع شدند. چهار جیره آزمایشی شامل:  تیمار اول یا شاهد، جیره پایه (صفر درصد افزودنی، تیمار 1)، تیمار دوم با باکتری L. casei  (CFU 106 ×5، تیمار 2)، تیمار سوم با 1 درصد پروپیونات سدیم (تیمار 3) و تیمار چهارم با باکتری L. casei  به همراه 1 درصد پروپیونات سدیم (تیمار 4) به مدت 8 هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد که تاثیر جیره های آزمایشی بر میزان وزن نهایی، افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و میزان بازماندگی معنا دار بود به طوری که ماهیان تغذیه شده با باکتری L. casei  و پروپیونات سدیم (تیمارهای 2، 3 و 4) وزن نهایی بالاتری نسبت به گروه شاهد داشتند (05/0>p). اختلاف معناداری در میزان سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز در بین تیمارها وجود داشت و تیمار 4 دارای بیشترین فعالیت بود (05/0>p). اختلاف معناداری بین تیمارها در پروتئین کل سرم، ایمنوگلوبولین، لیزوزیم و کمپلمان ACH50 مشاهده شد به طوری که بالاترین میزان در تیمارهای تغذیه شده با L. casei  و پروپیونات سدیم (تیمارهای 2، 3 و 4) مشاهده شد (05/0 > p).  نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از مکمل های پروبیوتیک باکتری L. casei و پروپیونات سدیم به صورت همزمان (تیمار چهارم) در جیره غذایی ماهی زبرا می تواند بر رشد و سلامت آن تاثیرات مثبتی داشته باشد.

    کلید واژگان: Lactobacillus Casei, پروپیونات سدیم, ماهی زبرا, ایمنی, آنزیم, شاخص بیوشیمیایی
    Ehsan Akbarnejad, Sakineh Yeganeh*, Sedigheh Mohammadzadeh
    Introduction

    The emergence of diseases poses significant challenges for the aquaculture sector. While diseases are natural components of aquatic ecosystems, they often lead to economic repercussions for both aquaculture and fisheries. The restrictions on antibiotic use in aquaculture have prompted the development of environmentally friendly alternatives, such as probiotics and organic acids, which serve as immune stimulants. Short-chain fatty acids and organic acids, along with their corresponding salts are emerging as potential alternatives to antibiotic growth promoters in aquaculture, garnering increasing interest. Probiotics, on the other hand, are live microbial feed supplements that help maintain a healthy microbial balance in the host's gut.

    Methodology

    This study was carried out to evaluate individual and combined effects of the dietary Lactobacillus casei and sodium propionate supplementation on the growth performance and immunity of zebrafish (Danio rerio). A total of 120 zebra fish (335.22 ± 0.23 mg) were placed in 12 tanks with 10 fish per tank and fed with diets containing 0 % Lactobacillus casei and sodium propionate (control, T1) 0.1% Lactobacillus casei (5 x 106 CFU, T2), 1% sodium propionate (T3), and 0.1% Lactobacillus casei bacteria and 1% sodium propionate (T4) for 8 weeks. At the end of the experiment, feeding was halted for 24 hours. Eight fish from each tank were anesthetized with clove oil at a dose of 50 μl/l. After removing the head and tail, the fish were frozen in liquid nitrogen and homogenized using a manual homogenizer. The resulting homogenate was then prepared in 25 mM Tris-HCl buffer (pH 7.2) for the measurement of immune factors.

    Results

    The experimental diets significantly affected the final weight and weight gain of the fish. Fish fed with Lactobacillus casei and sodium propionate had a higher weight compared to the control group (Table 1, p<0.05). The specific growth rate also varied among the diets, with the lowest growth rate observed in the control group and the highest in the groups receiving sodium propionate and Lactobacillus casei, which differed significantly from the control group (p<0.05). No significant differences were found among the treatments in triglyceride, cholesterol, and glucose levels (Table 2, p<0.05). Serum albumin analysis indicated no significant difference between treatments 1 and 3, nor between treatments 2 and 4 (Table 2, p<0.05). However, significant differences were noted between treatments 1 and 3 and treatments 2 and 4, with the highest levels found in treatments 2 and 4. Regarding the globulin index, there was no significant difference between the control group and treatment 3, but significant differences were observed with the other two treatments (Table 2, p<0.05). The highest activities of superoxide dismutase, catalase, and glutathione peroxidase were recorded in treatment 4, which significantly differed from the control group (p<0.05) but showed no significant difference from treatment 3 (Table 3, p<0.05). Significant differences were also observed in total serum protein and immunoglobulin levels, with the highest levels in treatments containing Lactobacillus casei and sodium propionate (treatments 2, 3, and 4), which differed significantly from the control group (Table 4, p<0.05). Notably, significant variations were found in lysozyme and complement levels among the treatments, with the highest levels in treatments 3 and 4 (Table 4, p<0.05).

    Discussion and conclusions

    Fish growth and immunity improved in fish fed supplemented diets compare to the control group. Improving fish performance through organic acids and probiotics is possible in several ways, including reducing gastric pH, which increases pepsin activation, reducing intestinal pH, which leads to increased mineral dissolution and subsequent absorption by organic and probiotics. It can be concluded that the use of a diet containing Lactobacillus casei and sodium propionate in zebrafish has numerous positive effects. Overall, the findings suggest that these supplements can be effectively utilized both separately and in combination, specifically at levels of 1% sodium propionate and 0.1% Lactobacillus casei (5 × 106 CFU) in aquaculture.

    Keywords: Lactobacillus Casei, Sodium Propionate, Zebrafish, Immunity, Enzyme, Biochemical Index
  • سهیل ریحانی پول، سکینه یگانه*، رضا صفری

    هدف تحقیق حاضر امکان سنجی جایگزینی نیتریت سدیم در فرمولاسیون سوسیس معمولی با استفاده از نانوکپسول های حامل آستاگزانتین بود تا از این طریق از مضرات سوسیس کاسته و به ارزش غذایی آن افزوده شود. به همین منظور پس از استخراج رنگدانه آستاگزانتین از میکروجلبک هماتوکوکوس پلوویالیس با استفاده از تکنیک اسید-استون و نانو ریزپوشانی آن با پوشش ترکیبی مالتودکسترین-کازئینات سدیم، نانوکپسول های حامل با نسبت های مختلف، جایگزین نیتریت سدیم در فرمولاسیون سوسیس معمولی شدند و تیمارهای حاصل از نظر اکسیداسیون، فساد میکروبی، شاخص های رنگی و خواص حسی طی 28 روز نگهداری در دمای یخچال مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد اثرگذاری نانوکپسول های حامل آستاگزانتین در زمینه کنترل دو شاخص فساد اکسیداسیونی یعنی تیوباربیتوریک اسید و عدد پراکسید به صورت معنی داری بیشتر از نیتریت سدیم است (0/05>p) و کمترین حد این دو شاخص در تیمارهای دارای بیشترین میزان نانوکپسول های حامل ثبت شد. عکس این نتیجه در مورد بازهای ازته فرار و pH مشاهده شد؛ به این صورت که قدرت نیتریت سدیم در کنترل این دو شاخص به صورت قابل ملاحظه ای بیشتر از نانوکپسول های حامل آستاگزانتین بود (0/05>p). مطابق یافته ها، وقتی 30 تا mg/kg 60 از mg/kg 120 حد مجاز نیتریت سدیم در فرمولاسیون سوسیس با نانوکپسول های حامل آستاگزانتین جایگزین شد، تیمارهای حاصل از نظر میزان و روند بازهای ازته فرار و pH طی دوره نگهداری با تیماری که صرفا حاوی mg/kg 120 نیتریت سدیم است، فاقد اختلاف معنی دار بودند (0/05<p). در ادامه مشخص شد همین تیمارها از نظر شاخص های رنگی و ارزیابی حسی (رنگ، بو، طعم و بافت) تفاوت قابل ملاحظه ای با تیمار حاوی mg/kg 120 نیتریت سدیم ندارند (0/05<p) و بیشترین پذیرش کلی هم مربوط به همین تیمارها می باشد (0/05>p). بنابر یافته های تحقیق حاضر، نانوکپسول های حامل آستاگزانتین پتانسیل مطلوبی جهت جایگزینی نیتریت سدیم در فرمولاسیون سوسیس دارند.

    کلید واژگان: سوسیس, فساد اکسیداتیو, میکروجلبک هماتوکوکوس, نانوکپسول های حامل آستاگزانتین, نیتریت سدیم
    Soheyl Reyhani Poul, Sakineh Yeganeh *, Reza Safari
    Introduction

    One of the synthetic and harmful preservatives used in sausage formulation is sodium nitrite. This compound helps to increase the shelf life and marketability of meat products by preventing the growth of anaerobic bacteria, especially clostridium, exerting an antioxidant effect, stabilizing the red color of meat and improving the taste. Despite these benefits, sodium nitrite is very dangerous for health and it can cause malignant diseases. For this reason, it is necessary to replace this substance using a natural preservative. Pigments extracted from aquatics such as astaxanthin due to having antioxidant activity, antimicrobial properties and pink color may be a good substitute for sodium nitrite. However, these pigments must be nanoencapsulated at first due to their sensitivity to food processing conditions, including high temperatures. The aim of the current research at the first was to extract astaxanthin from Haematococcus pluvialis microalgae using the acid-acetone method and pigment nanoencapsulation using maltodextrin-sodium caseinate combined coating. Then, sodium nitrite in the sausage formulation was replaced by the carrier nanocapsules with different proportions and oxidative and microbial spoilage tests, color and sensory evaluations were performed for different treatments.

    Materials and Methods

    At first, astaxanthin pigment was extracted from Haematococcus pluvialis using the acid-acetone technique. Then, the extracted pigment was nanoencapsulated using maltodextrin-sodium caseinate combined coating and the resulting (carrier) nanocapsules in the form of treatments A (120 mg/kg sodium nitrite), B (120 mg/kg nanocapsules carrying astaxanthin), C (90 mg/kg sodium nitrite+30 mg/kg nanocapsules carrying astaxanthin), D (60 mg/kg sodium nitrite+60 mg/kg nanocapsules carrying astaxanthin) and E (30 mg/kg sodium nitrite+90 mg/kg nanocapsules carrying astaxanthin) were replaced sodium nitrite in the sausage formulation. These treatments were evaluated in terms of oxidative and microbial spoilage, color indices and sensory properties during 28 days of storage at refrigerator along with the control (without sodium nitrite and carrier nanocapsules). This research was conducted in a completely randomized design. Data were analyzed by one-way analysis of variance and the difference between the means was evaluated by Duncan's test at 95% confidence level.

    Results and Discussion

    According to the results, the lowest levels of thiobarbituric acid and peroxide value during the storage period were related to treatments B, E and D (p>0.05). Treatments A and C  had no significant difference in terms of thiobarbituric acid and peroxide value until day 14 (p>0.05), but with increasing storage time, this difference became significant and treatment A showed higher values (p<0.05). The results of this section showed that the power of astaxanthin in controlling oxidative spoilage is significantly greater than sodium nitrite, and if the purpose is only to control this type of spoilage, there is no need to replace or use sodium nitrite. The results also showed that in terms of controlling microbial spoilage, sodium nitrite has more power than nanocapsules carrying astaxanthin. So that, the lowest amount of total volatile basic nitrogen (TVB-N) and the most standardized pH were related to treatments A, C and D (p>0.05) during the storage period (p<0.05). Treatments B and E (p>0.05) were ranked next (p<0.05) in terms of the two mentioned indicators. The results of this section showed that if sodium nitrite reduced from 120 mg/kg to 60 mg/kg  and replaced by nanocapsules carrying astaxanthin in the sausage formulation, the resulting product has the same antimicrobial power as the product containing 120 mg/kg sodium nitrite. Evaluation of the color and sensory properties of treatments showed that A, C and D treatments are at a higher level than B, E (treatments) and control in terms of color indices and general acceptance (p<0.05). The comparison of the color indices and sensory properties of the treatments on days 0 and 28 of storage at refrigerator showed that the color and sensory indices remained constant in the formulated treatments, unlike the control.

    Conclusion

     Nanocapsules carrying astaxanthin with maltodextrin-sodium caseinate combined coating as a natural product with many properties in health, control and prevention of various diseases, have a high efficiency to replace the sodium nitrite in sausage formulation. So that, if 30 to 60 mg/kg of the permissible limit of 120 mg/kg of sodium nitrite in the sausage formulation is replaced by nanocapsules carrying astaxanthin, the resulting product will be similar to the product containing 120 mg/kg of sodium nitrite in terms of shelf life, resistance to oxidative and microbial spoilage, color indices and sensory properties.

    Keywords: Haematococcus Microalgae, Nanocapsules Carrying Astaxanthin, Oxidative Spoilage, Sausage, Sodium Nitrite
  • سکینه یگانه*، سعید وحدت، منیژه بیابانی اسرمی، مهدی نیکو
    هدف

    این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات عناصر کمیاب بر رشد، محتوای روغن، پروفایل اسید های چرب و خواص سوخت بیودیزل جلبک Dunaliella salina انجام شد.

    مواد و روش ها

    سلول های D. salina در محیط کشت گیلارد (f/2) با شوری 117 گرم بر لیتر و با 19 تیمار غذای حاوی درصد های مختلف از عناصر کمیاب (25،، 50 و 75 درصد از غلظت اولیه محیط کشت گیلارد برای هر عنصر) و با 3 تکرار، رشد کردند. در انتهای آزمایش، وزن خشک، میزان چربی، اسید های چرب و خواص سوخت بیودیزل اندازه گیری شدند.

    نتایج

    وزن خشک جلبک به طور قابل توجهی تحت تاثیر غلظت های عناصر کمیاب قرار گرفت. حداکثر زیست توده جلبک و محتوای چربی در غلظت مس 75 درصد به مقدار23/98 ± 08/1425 میلی گرم بر لیتر و32/5 ± 374 میلی گرم بر زیست توده مشاهده شد که نسبت به تیمار شاهد افزایش چند برابری را نشان داد (05/0<P). اکثر متیل استر های اسید چرب بین C14-18 و C22:1n9 قرار داشتند. در تیمار کبالت 25 درصد بالاترین عدد ستان (69/82) و پاین ترین عدد ید (45/123) مشاهده شد که دارای تفاوت معنی دار با تیمار شاهد بود (05/0<P). بالاترین مقدار درجه غیراشباعیت در تیمار منگنز 25 درصد بصورت معنی دار مشاهد شد (05/0<P). بیشترین و کمترین میزان CFPP در تیمار کبالت 75 درصد (50/4 درجه سلسیوس) و کبالت 25 درصد (86/2- درجه سلسیوس) مشاهده شد که نسبت به تمیار شاهد دارای تفاوت معنی داری بودند (05/0<P).

    نتیجه گیری

    بیودیزل با کیفیت بالای به دست آمده از زیست توده جلبک D. salina رشد یافته در تیمار کبالت 25 درصد (عدد ستان بالاتر و اسید های چرب بلند زنجیره غیر اشباع پایین تر)، امکان کشت انبوه آن را برای تولید بیودیزل دارد چراکه با وجود تولید زیست توده کمتر، میزان چربی (92/197 میلی گرم بر زیست توده کل) بیشتر از تیمار شاهد (44/193 میلی گرم بر زیست توده کل) تولید می کند. حتی زیست توده جلبک D. salina که در معرض کمبود برخی از عناصر کمیاب قرار گرفته بود، توانای رشد به اندازه تیمار شاهد (همانند تیمار های روی، منگنز، کبالت و مولیبدات 75 درصد) و یا بیشتر (تیمار مس 75 درصد با مقدار زیست توده 08/1425 میلی گرم وزن خشک) را نشان داد. پتانسیل استفاده از محیط کشت گیلارد (f/2) تغیر یافته در بخش عناصر کمیاب می تواند در طول دوره پرورش بدون اینکه میزان زیادی از زیست توده را از دست بدهد (مانند زمانی که از شوک عناصر پر مصرف مانند نیتروژن و فسفر برای تولید چربی استفاده می شود)، مقدار چربی بیشتری را نسبت به تیمار شاهد حاصل کند.

    کلید واژگان: عناصر کم نیاز, زیست توده جلبک, سوخت زیستی, اسیدهای چرب
    Sakineh Yeganeh *, Saeid Vahdat, Manizheh Biabani Asrami, Mehdi Nikoo
    Objective

    This study was conducted to evaluate the effects of trace elements on growth, oils content, fatty acid profiles, and biodiesel properties of Dunaliella salina.

    Materials and methods

    Algae cells were grown in Guillard medium (f/2) with a salinity of 117 g/L and with 19 nutrient treatments containing different concentrations of trace elements (25, 50 and 75% of the initial concentration of Guillard medium), with 3 repetitions. At the end of the experiment, dry weight and some selected growth parameters, lipids content, fatty acids, and biodiesel fuel properties were determined.

    Results

    Dry weight of algae was significantly influenced by addition levels of trace elements. The maximum algal biomass and fat content were observed in CuSO4 with 75% of standard concentration (1425.1 mg/L and 374 mg/biomass, respectively) and was significantly higher than the control treatment (P < 0.05). Majority of the fatty acid methyl esters were between C14-18 and C22:1n9., The highest cetane number (82.7) and the lowest iodine value (123.5) were found in CoCl2 with 25% of the standard concentration treatment (P < 0.05). Among all treatments, the highest degree of unsaturation was observed in the 25% manganese treatment (P<0.05). The highest and lowest amount of CFPP was observed in cobalt 75% (4.50°C) and cobalt 25% (-2.86°C) treatments, respectively; being significantly higher than the control treatment (P<0.05).

    Conclusions

    High-quality biodiesel that was obtained from D. salina grown in CoCl2 with 25% of the standard concentration (higher cetane number and lower long-chain unsaturated fatty acids) showed the great potential for biodiesel production due to higher lipids content (197.92 mg/total biomass) than the control treatment (193.44 mg/total biomass) from lower mass quantity. The exposure of D. salina to trace elements deficiency revealed the ability of this algae to grow the same rate as control (in case of zinc, manganese, cobalt, and molybdate treatments 75%) or even higher growth (75% copper; 1425.1 mg/d.w.). The use of modified Guillard medium (f/2) could be beneficial during the cultivation period of D. salina to prevent biomass loss to some degree (e.g.  nitrogen and phosphorus shock), resulting in higher lipids production.

    Keywords: Trace Elements, Algae Biomass, Biofuel, Fatty Acids
  • سید محمدرضا طاهری، سکینه یگانه*، همایون حسین زاده صحافی

    توانایی کنترل جنسی یکی از مهمترین عوامل تجاری و کارآمد در صنعت آبزی پروری است. تغییر جنسیت و کنترل بلوغ جنسی از مهمترین اهداف القای هورمون در آبزیان است. خولنجان Alpinia officinarum گیاهی از خانواده زنجبیل و بومی چین است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر عصاره ریزوم گیاه A. officinarum با دوز های مختلف بر نرسازی بچه ماهی تیلاپیای نیل و مقایسه آن با داروی شیمیایی لتروزول بود. تعداد 2760 قطعه نوزاد تیلاپیای نیل هفت روز پس از لقاح با میانگین وزنی 002/0 ± 026/0 گرم در 24 آکواریوم 200 لیتری به طور مساوی و کاملا تصادفی ر ها شدند. نوزادان به مدت 30 روز آزمایش شدند. نرسازی نوزادان با استفاده از یک ترکیب بازدارنده آروماتاز (لتروزول) و عصاره اتانولی ریزوم A. officinarum در هشت تیمار شامل دو گروه شاهد (شاهد، خوراک بدون افزودنی و حلال، خوراک آغشته به اتانول) و 3 تیمار آزمایشی لتروزول شامل 200 ،300 و 400 میلی گرم در کیلوگرم خوراک و عصاره اتانولی ریزوم A. officinarum در 3 تیمار آزمایشی شامل غذای آغشته به 200، 300 و 400 میلی گرم عصاره اتانولی A. officinarum در هر کیلوگرم خوراک و هر تیمار با 3 تکرار انجام شد. برای اندازه گیری هورمون تستوسترون از طریق whole-body و روش ELISA استفاده شد. برای تعیین جنسیت نوزاد ماهی از روش اسکواش استفاده شد. اندازه گیری فراسنجه های رشد، بقا، تعیین جنسیت و شاخص گنادوسوماتیک انجام شد. برای بررسی معنی داری از آزمون واریانس یکطرفه و آزمون دانکن در سطح 05/0 استفاده شد. بر اساس نتایج، کمترین سطح تستوسترون در تیمار شاهد (116/0 نانوگرم در گرم) و بیشترین میزان در تیمار 400 میلی گرم (475/0 نانوگرم در گرم) عصاره خولنجان مشاهده شد (05/0>p). بیشترین و کمترین درصد نر و ماده در لتروزول (400 میلی گرم بر کیلوگرم) به طور معنی داری مشاهده شد (05/0<p). بر اساس نتایج، کمترین وزن نهایی و نرخ رشد ویژه در پایان 30 روز در تیمار شاهد و حلال و بیشترین در تیمار های حاوی A. officinarum مشاهده شد (05/0<p). کمترین و بیشترین میزان FCR و شاخص گنادوسوماتیک در پایان آزمایش در تیمارهای A. officinarum به ترتیب با 300 وmg/kg 400 مشاهده شد (05/0<p). تفاوت معنی داری در نرخ بقا در تمام گروه های آزمایشی مشاهده نشد (05/0>p). با توجه به پاسخ مثبت عصاره اتانولی ریزوم خولنجان با دوز 400 میلی گرم در کیلوگرم در ایجاد جنس نر در بچه ماهیان تیلاپیا در حدود 92% و برتری معنی دار در شاخص های وزن، نرخ رشد ویژه و شاخص گنادوسوماتیک نسبت به تیمار لتروزول می توان از آن برای تولید ماهیان تک جنس نر تیلاپیای نیل در مراکز تکثیر و پرورش استفاده کرد.

    کلید واژگان: نرسازی, تیلاپیای نیل, لتروزول, شاخص گنادوسوماتیک
    Seyed Mohammadreza Taheri, Sakineh Yeganeh *, Homayon Hoseinzadeh Sahafi
    Introduction

    The ability to control sex is one of the most important commercial and efficient factors of the aquaculture industry. Sex reversal and sexual maturity control are among the most important goals of hormone induction in aquatic animals. Plants can be used as a potential alternative to chemical compounds in aquaculture. Alpinia officinarum is a plant from the ginger family, which is native to China. Since the use of plant extracts in aquaculture is a new approach, there is no definite standardization in almost all aspects of plant extract administration and use. So, the purpose of the present study was to investigate the effects of different doses of the rhizome extract of A. officinarum on the sex reversal of Nile tilapia fry and compare it with the chemical drug, letrozole.

    Materials and Methods

    The number of 2760 pieces of Nile tilapia larvae seven days after fertilization with an average weight of 0.026 ± 0.002 g distributed in 24 aquaria (200-L in volume) equipped with aeration and filtration systems in equal and completely random released. Larvae were tested for 30 days. Masculinization of larvae using the combination of letrozole aromatase inhibitor and ethanolic extract of the rhizome of A. officinarum, in eight treatments including two control treatments (control, without additives and solvent, impregnated with ethanol); three experimental dietary treatments including  ethanol solution of 200, 300 and 400 mg/kg of letrozole followed by ethanolic extract of the A. officinarum rhizome in three experimental treatments including 200, 300 and 400 mg/kg, each with three repetitions. Whole-body and ELISA methods were used to measure the testosterone hormone. The squash method was used to determine the sex of fish larvae. The growth parameters, survival, sex determination and gonadosomatic index were measured. One-way analysis of variance and Duncan's test were used to investigate the significance of supplementing by additives at the 0.05% level.

    Results and Discussion

    According to the results, the lowest level of testosterone was observed in the control treatment (0.116 ng/g) while the highest in the 400 mg treatment (0.475 ng/g; p<0.05). The highest and lowest male and female percentages were revealed in Letrozole (400 mg/kg) (p<0.05). According to the results, the lowest final weight and specific growth rate at the end of 30 days were observed in the control and solvent treatments, while it was the highest in the treatments containing A. officinarum (p<0.05). The lowest and highest FCR and gonadosomatic index at the end of the experiment were observed in treatments with 300 mg/kg and 400 mg/kg, respectively (p<0.05). No significant difference was observed in survival rate among all experimental groups (p>0.05). In the present study, the percentage of males increased by elevating dose of A. officinarum and letrozole. The obtained results clearly showed that the A. officinarum has significant effects on reducing FCR and final weight. Based on the results, treatment of 400 mg/kg can upraise the testosterone level and the rate of masculinization in tilapia fry.

    Conclusions

    Given the positive response of the ethanolic extract of A. officinarum rhizome with a dose of 400 mg/kg in creating male in tilapia fry around 92% and significant superiority in weight indices, SGR, FCR and gonadosomatic index compared to letrozole treatment, it can be used to produce single-sex male Nile tilapia. In addition, it is possible to achieve a higher percentage of the male population using a dose of over 400 mg/kg, which was not available in the present study and requires further studies.

    Keywords: Alpinia Officinarum: Masculinization, Nile Tilapia, Letrozole, Gonadosomatic Index
  • عاطفه فردوسیان، سکینه یگانه*، عبدالصمد کرامت امیرکلایی

    این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استفاده از سنگ بازالت در کاهش محتوای مواد نیتروژنی آب و عملکرد رشد ماهی قرمز  به مدت 60 روز انجام شد. برای این منظور 245 قطعه ماهی قرمز، با میانگین وزنی 15/0 ± 42/9 گرم و میانگین طولی 02/0 ± 3 سانتی متر خریداری و پس از سازگاری به مدت یک هفته در تیمارهای آزمایش توزیع شدند. تیمارهای آزمایش شامل تیمار شاهد (بدون فیلتر)، زئولیت با میزان 10 گرم در لیتر، بازالت با مقادیر مختلف 10، 20 و 30  گرم در لیتر بود و برای هر سطح از فیلتر، تراکم ماهیان در طی دوره آزمایش، دو تراکم 5/1 و 3 سانتی متر در هر لیتر در نظر گرفته شد که به تعداد 25 قطعه ماهی برای تراکم 5/1 و 50  قطعه برای تراکم 3 در آکواریوم های 50 لیتری به طور تصادفی توزیع شدند. نتایج و بحث: نتایج این پژوهش نشان داد وجود فیلتراسیون بر میزان رشد ماهی در هر دو تراکم تاثیر مثبت داشته و ماهی ها در تیمارهایی که دارای فیلتر بوده، فاکتورهای رشد بهتری در مقایسه با گروه شاهد داشتند (05/0p<). مقادیر آمونیاک، نیتریت و نیترات در هفته هشتم مطالعه در تیمارهای حاوی فیلتر در هر دو تراکم به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بوده و از محدوده سمی خارج نشدند (05/0p<). با توجه به بررسی های انجام شده مشخص شد که سنگ آتشفشانی بازالت قابلیت بسیار بالایی در جذب ترکیبات نیتروژنی آب دارد و می توان تیمار 10 گرم در لیتر بازالت را به عنوان جایگزین زئولیت 10 گرم در لیتر با زمان احیا طولانی تر پیشنهاد نمود.

    کلید واژگان: حذف مواد نیتروژنی, فیلتراسیون, تراکم ماهی, زئولیت
    Atefeh Ferdosian, Sakineh Yeganeh*, Abdolsamad Keramat Amirkalaei
    Objectives

    The aim of this study was to investigate the effect of using basalt in reducing the nitrogen content of water and the growth performance of goldfish (Carassius auratus) for 60 days.

    Methods

    For this purpose, 245 pieces of goldfish with a mean weight of 9.42 ± 0.15 g and a longitudinal mean of 3 ±0.02 cm were purchased and after adaptation for one week in distribution experimental treatments. Were. Experimental treatments included control treatment (without filter), zeolite with 10 g/l, basalt with different amounts of 10, 20 and 30 g/l and for each level of filter, fish density during the experiment, two densities of 1.5 And 3 cm per liter were considered, which were randomly distributed to 25 pieces of fish for a density of 1.5 and 50 pieces for a density of 3 in 50 liter aquariums.

    Findings

    The results of this study showed that the presence of filtration had a positive effect on fish growth rate and fish had better growth factors in treatments of both densities that had filters compared to the control group (p<0.05). Ammonia, nitrite and nitrate levels in the eighth week of the study in treatments containing filters of both densities were significantly lower than the control treatment and did not exceed the toxic range (p<0.05).

    Conclusion

    According to the studies, it was found that basalt volcanic rock has a very high ability to absorb nitrogen compounds in water and 10 g/l basalt can be treated as a substitute for 10 g/l zeolite with a long reduction time more suggested.

    Keywords: Nitrogen Removal, Filtration, Fish Density, Zeolite
  • سهیل ریحانی پول، سکینه یگانه*، زینب رفتنی امیری

    در تحقیق حاضر پس از استخراج و تخلیص آستاگزانتین از میکروجلبک هماتوکوکوس پلوویالیس به روش اسید-استون، از رنگدانه در دو فرم خالص و نانو ریزپوشانی شده با پوشش ترکیبی مالتودکسترین-کازئینات سدیم در فرمولاسیون رب گوجه فرنگی سنتی استفاده و خصوصیات میکروبی و کیفی محصول طی 28 روز نگهداری در دمای یخچال ارزیابی شد. تیمارهای تحقیق عبارت بود از شاهد، رب های حاوی 3 و 6 درصد آستاگزانتین (به ترتیب A و B) و همچنین 3، 6 و 9 درصد نانوکپسول های حامل رنگدانه (به ترتیب C، D و E). نتایج نشان داد که روند تکثیر قارچ ها، باکتری های کل و لاکتیک اسید در طول دوره نگهداری در تیمارهای حاوی آستاگزانتین و نانوکپسول های حامل آن نسبت به شاهد کندتر و حداقل تعداد میکروارگانیسم های مذکور و همچنین عدد هاوارد مربوط به تیمارهای D و E (05/0<p) بود (05/0>p). شناسایی فلور قارچی تیمارها در روز 28 موید آن بود که دو جنس پنی سیلیوم و آسپرژیلوس فلور عمده محصول را تشکیل می دهند. کمترین و استانداردترین pH در طول دوره نگهداری در تیمارهای C، D و E (05/0<p) ثبت شد (05/0>p). pH دو تیمار A و B (05/0<p) از سه تیمار مذکور بیشتر و نسبت به شاهد کمتر بود (05/0>p). نتایج ارزیابی حسی تیمارها در روز صفر نشان داد که اضافه کردن آستاگزانتین و نانوکپسول های حامل آن، شاخص های رنگ، بو، مزه و بافت (متعاقبا پذیرش کلی) رب گوجه فرنگی را تغییر نمی دهد (05/0<p). در روز 28، شاخص های حسی مذکور فقط در دو تیمار D و E (05/0<p) با روز صفر اختلاف معنی داری نداشتند اما در سایر تیمارها به صورت نامطلوب تغییر کردند (05/0>p). بنابر یافته های تحقیق حاضر، آستاگزانتین مستخرج از میکروجلبک هماتوکوکوس پلوویالیس توانایی مهار فساد میکروبی و ثبات خواص حسی رب گوجه فرنگی نگهداری شده در دمای یخچال را دارد که این توانایی با نانو ریزپوشانی رنگدانه با پوشش ترکیبی مالتودکسترین-کازئینات سدیم ارتقا می یابد.

    کلید واژگان: آستاگزانتین, خواص حسی, رب گوجه فرنگی, فساد میکروبی, مالتودکسترین, نانوکپسول های حامل
    Soheyl Reyhani Poul, Sakineh Yeganeh *, Zeynab Raftani Amiri
    Introduction

     Since heat treatments and special standards are not used in the production of traditional (homemade) tomato paste, fungal and bacterial spoilage in the product occurs extensively during storage in the refrigerator (4°C). Astaxanthin extracted from aquatics has antimicrobial activity and color similar to tomato and can probably be effective in preventing spoilage of tomato paste. In addition, astaxanthin has other properties in the field of preventing and controlling diseases and maintaining human health, which justifies its use in food formulations as an enrichment. Since heat, enzyme, acid, etc. treatments are practiced during the production of tomato paste, these factors may change the structure and thus the function of astaxanthin. For this reason, astaxanthin nanoencapsulation is necessary for its use in tomato paste formulation. 

    Materials and Methods

     In this research, first, astaxanthin was extracted from Haematococcus pluvialis microalgae using the acid-acetone combined method. Then, this pigment was nanoencapsulated using maltodextrin-sodium caseinate coating and the resulting nanocapsules were used together with the pure form of astaxanthin in the formulation of tomato paste. The research treatments were control, tomato pastes containing 3 and 6% astaxanthin (A and B, respectively) and also 3, 6 and 9% nanocapsules carrying the pigment (C, D and E, respectively). These treatments were kept at refrigerator for 28 days and were evaluated (on days 0, 7, 14, 21 and 28) in terms of the total number of fungi, Howard's number (HMC), pH, fungal flora, total bacteria count, amount of lactic acid bacteria and sensory properties. This research was conducted in a completely randomized design. Data were analyzed by One-way Anova and the difference between the means was evaluated by Duncan's test at 95% confidence level.   

    Results and Discussion

     The results showed that the fungi proliferation, total count and lactic acid bacteria were slower than the control during the storage period in the treatments containing astaxanthin and its carrying nanocapsules, and the minimum number of the mentioned microorganisms and Howard's number were related to treatments D and E (p>0.05). Treatments C, B and A were ranked next in this respect (p<0.05). The number of fungi in two treatments D and E from day 0 to 28 varied from 128 to 332 cfu/gr. Also, the Howard number of these treatments was recorded from 18 to 34% in the mentioned time period. However, these two indices in the control ranged from 121 to 792 cfu/gr and 18 to 91%, respectively, during the storage period. The count of total bacteria and the amount of lactic acid bacteria in the control on day 28 were equal to 8.9 cfu/gr and 311 mg/kg, respectively, but these two values were recorded in the E and D treatments on the same day, about 4.8 cfu/gr and 110 mg/kg, respectively. Counting the total number of fungi, bacterias and also Howard's number in control and other treatments showed that the effect of nanocapsules carrying astaxanthin on microbial growth and proliferation is significantly greater than pure astaxanthin (p<0.05). The pH of the treatments varied from 3.9 to 5.8 during the storage period and the most standardized pH (3.9-4.4) was recorded in C, D and E (p>0.05) treatments (p<0.05). The pH of two treatments A and B (p>0.05) was higher than the three mentioned treatments and lower than the control (p<0.05). This finding showed that nanocapsules carrying astaxanthin have a greater effect on controlling the pH of tomato paste than pure astaxanthin during storage at refrigerator (p<0.05). The identification of the fungal flora of the treatments on the 28th day confirmed that two genus of Penicillium and Aspergillus form the main flora of the product. The results of the sensory evaluation of the treatments on day 0 showed that adding astaxanthin and its carrier nanocapsules does not change the color, aroma, taste and texture indicators (subsequently the general acceptance) of tomato paste (p>0.05). On the 28th day, the mentioned sensory indices only in the two treatments D and E were not significantly different from the 0 day, but they changed negatively in the other treatments (p<0.05). 

    Conclusion

     According to the findings of the present research, astaxanthin extracted from Haematococcus pluvialis microalgae has the ability to inhibit fungal and bacterial spoilage and stabilize the sensory properties of tomato paste stored at refrigerator. This properties were improved by adding nanoencapsulated pigment using maltodextrin-sodium caseinate combined coating. Since there were no significant differences between the two treatments containing 6% and 9% of nanocapsules carrying astaxanthin (D and E) in terms of quality indices and microbial spoilage, therefore, the treatment containing 6% nanocapsules is introduced as the optimal treatment.

    Keywords: Astaxanthin, Carrier nanocapsules, Maltodextrin, microbial spoilage, Sensory Properties, Tomato paste
  • سکینه یگانه*، سهیل ریحانی پول

    تولید و فروش پایدار کارخانجات فرآوری و بسته بندی آبزیان، ارتباط تنگاتنگی با شناخت رفتار مصرف کنندگان و ارزیابی اولویت های خرید آن ها دارد. چرا که فقط در صورت ارزیابی و تسلط بر موارد مذکور است که مراکز تولیدی می توانند محصولی مطابق میل بازار تولید و بدین ترتیب بهره وری پایدار و افزایش سود خود را تضمین کنند. هدف تحقیق حاضر نیز ارزیابی رفتار خریداران ماهیان بسته بندی و شناسایی اولویت های آن ها جهت خرید محصول در شهر تهران بود. به همین منظور پرشسنامه ای مبتنی بر فرضیات تحقیق طراحی و توسط جامعه آماری تکمیل شد. جامعه آماری پژوهش کل شهر تهران است که به صورت تصادفی 12 منطقه شهری جهت مطالعه میدانی با حجم نمونه 600 نفر انتخاب شدند. به منظور آزمون فرضیات و بررسی شدت رابطه بین گویه ها، مدل مفهومی متناسب طراحی و توسط نرم افزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای مشخصات بسته بندی، گونه های ماهی، مدل های فرآوری، انواع عرضه و فاکتورهای کیفی به صورت معنی داری بر سازه نگرش موثر بودند که در این بین متغیر کیفیت با ضریب اثر 31/0، بیشترین اثر را بر سازه نگرش داشت. مکان خرید نیز بر سازه کنترل رفتار درک شده اثر معنی داری ارایه کرد و فرض مرتبط به آن تایید شد. از بین سه سازه اصلی مدل (نگرش، هنجار و کنترل رفتار)، نگرش به مصرف با ضریب اثر 63/0، موثرترین سازه بر تصمیم به خرید و مصرف بود. در ادامه مشخص شد دو متغیر قیمت و دسترسی اثر معنی داری بر سازه تصمیم به خرید ندارند و فرضیه های مرتبط با آن ها نیز رد شد. رتبه بندی اولویت های خرید شهروندان تهرانی در رابطه با گونه های ماهی، گونه های پرورشی، انواع عرضه، اوزان بسته، مدل های فرآوری و اماکن خرید نشان داد که رتبه نخست به ترتیب مربوط ماهیان خلیج فارس، قزل آلای رنگین کمان، ماهی کامل شکم خالی با سر، وزن 500 تا 700 گرم، شنیسل و فروشگاه های عرضه مواد پروتیینی بود.

    کلید واژگان: ماهی, بسته بندی, کیفیت, مدل فرآوری, نگرش
    Sakineh Yeganeh*, Soheyl Reyhani Poul

    The purpose of this research was to evaluate the behavior of packaged fish buyers and to identify their priorities for purchasing the product in Tehran city. For this purpose, a questionnaire based on research assumptions was designed and completed by the statistical community. The statistical population of the research is the whole of Tehran city, that 12 urban areas were randomly selected for the field study with a sample size of 600 people. In order to test the hypotheses and examine the intensity of the relationship between the items, a proportional conceptual model was designed and analyzed by Lisrel software. Also, In order to evaluate and rank the priorities of the statistical population in relation to some of product characteristics, Friedman's test was used. The results showed that the variables of packaging characteristics, fish species, processing models, types of supply and quality factors were significantly effective on the attitude, while the quality variable with an effect coefficient of 0.31 had the greatest effect on the attitude. The purchase place also had a significant effect on the perceived behavior control and the hypothesis related to it was confirmed. Among the three main elements of the model, attitude towards consumption with an effect coefficient of 0.63 was the most effective element on the intention to buy. In the following, it was found that two variables, price and access, do not have a significant effect on the purchase decision, and the hypotheses related to them were also rejected. The ranking of purchase priorities of Tehrani citizens in relation to fish species, cultured species, types of supply, pack weights, processing models and shopping places showed that the first rank is related to Persian Gulf fish, rainbow trout, whole fish (empty stomach with head), weight of 500 to 700 grams, schnitzel and protein supply stores.

    Keywords: Fish, Packaging, Quality, Processing model, Attitude
  • سید محمود ربیعی، سکینه یگانه*، مینا اسمعیلی خاریکی
    در مطالعه حاضر خواص آنتی اکسیدانی پروتئین آبکافتی حاصل از ضایعات کفال ماهیان دریای خزر در زمان های مختلف آبکافت مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 20 قطعه ماهی کفال با میانگین وزنی 50 ± 300 گرم تهیه شد و ضایعات شامل سر، باله ها و امعاء و احشاء جهت انجام آبکافت با آنزیم آلکالاز L 4/2 (غلظت آنزیم 1/5 درصد وزن ماده اولیه، دما 55 درجه سانتی گراد و pH 8) در زمان های مختلف آبکافت شامل 30، 60، 120 و 180 دقیقه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد درصد پروتئین و خاکستر در پودر پروتئین آبکافتی نسبت به نمونه ی خام به طور معنی داری افزایش و درصد چربی کاهش یافت (0/05>p). پروتئین محلول و درجه آبکافت ضایعات با افزایش زمان آبکافت تا 120 دقیقه افزایش یافتند(0/05>p). قدرت مهار رادیکال آزاد DPPH با افزایش غلظت پروتئین تا 120 دقیقه، افزایش پیدا کرد(0/05>p) و کمترین مقدار IC50 در زمان 120 و 180 دقیقه (به ترتیب 0/06±1/04، 0/01±0/01 میلی گرم بر میلی لیتر) به دست آمد(0/05>p).  با افزایش غلظت پروتئین و زمان آبکافت، قدرت کاهندگی آهن سه ظرفیتی افزایش معنی داری پیدا کرد (0/05>p).  قدرت مهارکنندگی رادیکال ABTS نیز، با افزایش زمان آبکافت تا 120 دقیقه افزایش یافت (0/05>p). به طور کلی، با توجه به اینکه پروتئین آبکافتی حاصل از ضایعات کفال ماهیان دریای خزر در حذف رادیکال های آزاد DPPH، ABTS و همچنین قدرت کاهندگی آهن سه ظرفیتی عملکرد مناسبی نشان دادند، می توان اظهار داشت که این محصول قابلیت استفاده به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدانی را دارد.
    کلید واژگان: کفال ماهیان دریای خزر, پروتئین آبکافتی, خواص آنتی اکسیدانی, قدرت مهار رادیکال DPPH, قدرت کاهندگی آهن
    Seyed Mahmoud Rabiei, Sakineh Yeganeh *, Mina Esmaeili Kharyeki
    In the present study, the antioxidant properties of protein hydrolysate produced from Caspian mullet by-products at different hydrolysis times were investigated. For this purpose, 20 pieces of Mullet fish with average weight of 300±50 g were prepared, and their by-products including head, fins and viscera were used for hydrolysis by alcalase enzyme 2.4 L (concentration 1.5%, temperature 55 ° C and pH 8) at different hydrolysis times including 30, 60, 120 and 180 minutes. Results showed that protein and ash content of protein hydrolysate powder were significantly increased and fat content significantly decreased compared to the raw samples (p <0.05). The soluble protein and the degree of hydrolysis of Mullet by-products increased with increasing the hydrolysis time up to 120 min (p>0.05). Free radical scavenging (DPPH) assay showed that increased with increasing the protein concentration up to 120 min. (p<0.05). The lowest IC50 value ​​of DPPH scavenging activity was obtained at 120 and 180 min (1.04±0.06 and 1.01±0.01 mg/ml, respectively) (p<0.05). With increasing protein concentration and time of hydrolysis, the reduction ferric ion power increased significantly at all times and protein concentrations (p <0.05). Moreover, ABTS increased with increasing hydrolysis time up to 120 min (p <0.05). In general, due to the proper performance of the Mullet by-products protein hydrolysate on DPPH and ABTS free radicals scavenging and the ferric ion reduction, it can be stated that, this product can be used as an antioxidant compound.
    Keywords: Caspian sea Mullet, Protein hydrolysate, antioxidant properties, DPPH scavenging activity, reduction ferric ion power
  • سمیه سلطان زاده *، حسین اورجی، سکینه یگانه، امید صفری

    مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر کاربرد مجزا و ترکیبی عصاره های گیاهی سیر (Allium sativum)، زنجبیل (Zingiber officinale) و رازیانه (Foeniculum vulgare) به همراه سطوح مختلف آرد کنجاله سویا بر عملکرد رشد و برخی از شاخص های خونی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام گرفت. عصاره های گیاهی (یک درصد سیر، یک درصد زنجبیل، یک درصد رازیانه و مخلوط شامل یک درصد سیر+ یک درصد زنجبیل+ یک درصد رازیانه) به جیره های غذایی در دو سطح پروتئینی از آرد کنجاله سویا (25 و 75 درصد) اضافه شدند. 300 قطعه بچه ماهی قزل آلا (0/26±4/99 گرم) با 10 تیمار غذایی و با 3 تکرار به مدت 8 هفته پرورش داده شدند. در انتهای دوره پرورش، اثر تیمارهای آزمایشی بر عملکرد رشد و برخی از شاخص های خونی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر افزایش معنی داری را در عملکرد رشد (وزن نهایی، افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و نرخ کارایی پروتئین) و شاخص های خونی (میزان گلبول قرمز، گلبول سفید، هموگلوبین، هماتوکریت و میانگین هموگلوبین گلبول قرمز) در تیمارهای آزمایشی (عصاره های گیاهی سیر، زنجبیل و رازیانه) به خصوص مخلوط عصاره های گیاهی (یک درصد سیر+ یک درصد زنجبیل+ یک درصد رازیانه) در جیره های غذایی با سطوح مختلف آرد سویا (25 و 75 درصد) نسبت به تیمار شاهد (بدون عصاره گیاهی) نشان داد (0/05>P). افزودن عصاره های گیاهی سیر، زنجبیل و رازیانه (به خصوص مخلوط عصاره های گیاهی) در سطوح مختلف آرد کنجاله سویا (25 و 75 درصد) در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلا، اثر قابل توجهی بر عملکرد رشد و ایمنی دارد.

    کلید واژگان: کنجاله سویا, عصاره های گیاهی, ماهی قزل آلای رنگین کمان, عملکرد رشد, شاخص های خونی
    Somayeh Soltanzadeh *, Hossein Ouraji, Sakineh Yeganeh, Omid Safari

    The purpose of this study was to determine separate and combined effect of plant extracts of garlic (Allium sativum), ginger (Zingiber officinale) and fennel (Foeniculum vulgare) along with different levels of soybean meal on growth performance and some blood parameters of rainbow trout. plant extracts (1% garlic, 1% ginger, 1% fennel and a mixture including 1% garlic + 1% ginger + 1% fennel) were added to experiment diets at two protein levels of soybean meal (25 and 75%). Three hundred rainbow trouts (4.99±0.26 g) were reared with 10 experiment diets and triplicate groups for 8 weeks. At the end of the experiment, the effect of the experimental treatments on growth performance and some blood parameters was measured. The results showed a significant increase in growth performance (final weight, weight gain, specific growth rate, food conversion ratio and protein efficiency rate) and blood parameters (red blood cell count, white blood cell count, hemoglobin, hematocrit and mean corpuscular hemoglobin (MCH)) in experimental treatments (especially the mixture of plant extracts) compared to the control (without plant extract) (P<0.05). The addition of garlic, ginger and fennel plant extracts (especially the mixture of plant extracts) at different levels of soybean meal (25 and 75%) in the diet of rainbow trout has a significant effect on growth performance and immunity.

    Keywords: Soybean meal, Plant extracts, Rainbow trout, Growth performance, Blood parameters
  • Soheyl Reyhani Poul, Sakineh Yeganeh*

    The aim of present research in the first stage was to extract astaxanthin from Haematococcus pluvialis using acid-acetone method and then nanoencapsulation of the pigment using maltodextrin-sodium caseinate coating. In the next step, antioxidant and antibacterial activities of nanocapsules carrying astaxanthin and the free form of the pigment was evaluated. In order to evaluate antibacterial activity of the samples, Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus, Streptococcus iniae, Bacillus subtilis (Gram positive), Yersinia ruckeri, Escherichia coli and Enterobacter aerogenes (Gram negative) were used. The results showed that the antioxidant activity of nanocapsules carrying astaxanthin is significantly higher than the free form of pigment (p<0.05); In addition, this activity was improved by increasing the concentration of samples from 100 to 200 µg/ml (p<0.05). By astaxanthin nanoencapsulation, the diameter of non-growth zone of the studied bacteria increased (p<0.05), but minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC) of the pigment and its carrier nanocapsules decreased (p<0.05). According to the results of zone of inhibition, Gram positive (except Listeria monocytogenes) and Gram negative bacteria were resistant up to concentrations of 60 and 80 µg/ml of samples, respectively. In the following, the MIC and MBC of the pigment (free and nanoencapsulated forms) for the seven bacteria ranged from 50 to 400 and 100 to 500 µg/ml, respectively. The results of evaluation the antioxidant and antibacterial activities of nanocapsules carrying astaxanthin during storage period (30 days at 4ºC) indicated stability and no significant change of these properties (p>0.05). According to the values of diameter of non-growth zone, MIC and MBC, Listeria monocytogenes was the most sensitive bacteria against astaxanthin and its carrier nanocapsules. Based on the findings, astaxanthin extracted from Haematococcus pluvialis has antioxidant and antibacterial activities, and these properties are improved by the pigment nanoencapsulation using maltodextrin-sodium caseinate coating.

    Keywords: Haematococcus pluvialis, Astaxanthin, Carrier nanocapsules, Maltodextrin, Antioxidant activity, Antibacterial property
  • محسن سلیمانی ایرائی، حسین اورجی*، سکینه یگانه، فرید فیروزبخش، عبدالصمد کرامت

    رشد یک عامل بسیار مهم در بازدهی اقتصادی مزارع پرورش ماهی می باشد که افزایش آن می تواند به بهبود شرایط در استخرها بیانجامد. برای این منظور و در جهت بررسی اثرات هم افزایی سطوح مختلف اسید لاکتیک و پروبیوتیک (Lactobacillus acidophilus) بر عملکرد رشد، کیفیت لاشه و برخی فاکتورهای خونی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) تعداد 540 قطعه ماهی با متوسط وزن 2/1 ± 4/15گرم در 9 تیمار با سه تکرار به مدت هشت هفته تحت تغذیه با جیره های آزمایشی شامل جیره غذایی استاندارد با و بدون اسید آلی و پروبیوتیک قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان وزن نهایی، درصد رشد وزنی، رشد ویژه، بازدهی پروتیین و فاکتور وضعیت بصورت معنی داری در تیمارهای D8 (تغذیه شده با جیره حاوی پروبیوتیک با غلظت CFU/g 107 و اسید لاکتیک به میزان 1 درصد خوراک) و D9 (تغذیه شده با جیره حاوی پروبیوتیک با غلظت CFU/g 109 و اسید لاکتیک به میزان 1 درصد خوراک) و بخصوص در تیمار D9 می باشد (05/0 < p). ضریب تبدیل در تیمار D9 کمتر از سایر تیمارها ثبت گردید (05/0 < p). هیچ اختلاف معنی داری بین تیمارها در مقادیر چربی، پروتیین، خاکستر و رطوبت ثبت نگردید (05/0 ˃ p). میزان هماتوکریت و تعداد گلبولهای سفید در تیمار D8 و D9 بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0 < p) ولی در مقادیر گلبول قرمز و هموگلوبین هیچ تفاوت معنی داری مشاهده نگردید (05/0 ˃ p).

    کلید واژگان: قزل آلای رنگین کمان, رشد, اسید لاکتیک, پروبیوتیک
    Mohsen Soleymani Iraee, Hosein Oraji *, Sakineh Yeganeh, Farid Firouzbakhsh, Abdolsamad Keramat

    Growth is a very important factor in economic efficiency of fish breeding farms, so its increasing can improve the fish ponds conditions. For this purpose and for studying the synergistic effects of different amounts of lactic Acid and probiotic lactobacillus acidophilus on growth function, corpse quality and some blood factors of Oncorhynchus mykiss; 540 fishes with average weight of 4:15 ± 2.1 gr in 9 treatments with 3 repetitions were feed by trial food ration including standard trial food ration with and without organic acid and probiotic of 8 weeks. The results showed that the most final weight; weight growth percentage, specific growth, protein efficiency and qualification factor was existed meaning fully in D8 treatment (which feed by ration including probiotic with 109 cfu/g density and 1 % edible lactic acid, D9 treatment (which feed with ration including 109 cfu/g and 1 % edible lactic acid) and specially in D9. Conversion factor in D9, treatment was recorded lower than other treatments (p < 0/05). No significant difference was recorded in fat, protein, ash and humidity amounts between treatments (p > 0/05). The hematocrit level and white blood numbers in D8 and D9 treatments were more than other treatments (p > 0/05) but there was no significant difference in red blood and hemoglobin numbers (p > 0/05).

    Keywords: Oncorhynchus mykiss, growth, lactic acid, probiotic lactobacillus acidophilus
  • سکینه یگانه*، سهیل ریحانی پول

    هدف تحقیق حاضر استفاده از نانوکپسول های حامل رنگدانه آستاگزانتین در فرمولاسیون سوسیس معمولی به عنوان جایگزین نیتریت سدیم و جستجوی میکروارگانیسم های بیماری زا و عامل فساد در محصول بود. به همین منظور پس از استخراج آستاگزانتین از میکروجلبک هماتوکوکوس پلوویالیس و تولید نانوکپسول های حامل رنگدانه با پوشش ترکیبی مالتودکسترین-کازیینات سدیم، پنج تیمار با نسبت های مختلف نیتریت سدیم و نانوکپسول های حامل آستاگزانتین به همراه شاهد طراحی و طی 28 روز نگهداری در دمای یخچال از نظر وجود باکتری های کلستریدیوم پرفرنجس، استافیلوکوکوس اوریوس، کلی فرم ، سالمونلا، اشریشیاکلی، کلستریدیوم بوتولینوم، باکتری های لاکتیک اسید، کپک ها و مخمرها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد در تیمار دارای حد مجاز نیتریت سدیم یعنی mg/kg120 (تیمار A) و همچنین تیمارهایی که این حد با mg/kg30 (تیمار C) و mg/kg60 نانوکپسول های حامل آستاگزانتین (تیمار D) جایگزین شد، شمارش باکتری های کلستریدیوم پرفرنجس، استافیلوکوکوس اوریوس و کلی فرم در حد استاندارد و کمتر از CFU/gr10 ثبت گردید. در تیمارهای صرفا حاوی mg/kg120 نانوکپسول های حامل (تیمار B) و همچنین دارای mg/kg30 نیتریت سدیم و mg/kg90 نانوکپسول های حامل (تیمار E)، فقط در روز 28، شمارش سه باکتری مذکور بیشتر از CFU/gr10 بود. در ادامه مشخص شد که هیچ یک از تیمارهای تحقیق محتوی باکتری های سالمونلا، اشریشیاکلی و کلستریدیوم بوتولینوم نیستند. همچنین هر پنج تیمار فرموله شده در طول دوره نگهداری از نظر باکتری های لاکتیک اسید در محدوده استاندارد قرار داشتند. نتایج شمارش کپک ها و مخمر ها نشان داد که این تیمارها بر خلاف نمونه شاهد در کل دوره نگهداری فاقد هرگونه کلنی کپک و مخمر بودند. مطابق یافته های این پژوهش، در صورت جایگزینی 50 درصد حد مجاز نیتریت سدیم با نانوکپسول های حامل آستاگزانتین، می توان محصولی عاری از میکروارگانیسم های تهدیدکننده سلامتی تولید کرد. ضمن اینکه با این فرایند، از مضرات نیتریت سدیم کاسته و بواسطه ارزش غذایی و نقش اثبات شده آستاگزانتین در حفظ سلامتی و پیشگیری از بیماری های مختلف، به مفیدبودن محصول افزوده خواهد شد.

    کلید واژگان: فراورده های گوشتی, نیتریت سدیم, نانوکپسول های حامل آستاگزانتین, کلستریدیوم پرفرنجس, استافیلوکوکوس اورئوس
    Sakineh Yeganeh*, Soheyl Reyhani Poul

    The purpose of present study was to use nanocapsules carrying astaxanthin pigment in common sausage formulation as a substitute for sodium nitrite and search for pathogenic and spoilage microorganisms in the product. For this purpose, after extracting astaxanthin from Haematococcus pluvialis microalgae and producing nanocapsules carrying pigment with maltodextrin-sodium caseinate combined coating, five treatments using different proportions of sodium nitrite and nanocapsules carrying astaxanthin along with control were designed and evaluated in term of the presence of Clostridium perfringens, Staphylococcus aureus, coliform, salmonella, Escherichia coli, Clostridium botulinum, lacticacid bacteria bacteria, yeasts and molds during 28 days of storage at refrigerator temperature. The results showed that in the treatment with the permissible limit of sodium nitrite or 120 mg/kg (treatment A) and also the treatments that this limit was replaced by 30 mg/kg (treatment C) and 60 mg/kg (treatment D) of nanocapsules carrying astaxanthin, the counts of Clostridium perfringens, Staphylococcus aureus, and coliform bacteria were within the standard limit and recorded less than 10 cfu/gr. In treatments containing only 120 mg/kg nanocapsules carrying astaxanthin and also containing 30 mg/kg sodium nitrite and 90 mg/kg nanocapsules carrying astaxanthin (treatment E), only on day 28, the counts of three mentioned bacteria were more than 10 CFU/gr. Further, it was found that none of the research treatments contain Salmonella, Escherichia coli and Clostridium botulinum bacteria. Also, all five formulated treatments were within the standard range in terms of lactic acid bacteria during storage time. The results of counting molds and yeasts showed that this treatments, unlike the control sample, did not have any mold and yeast colonies in the whole of storage period. According to the findings of this research if 50% of permissible sodium nitrite limit using nanocapsules carrying astaxanthin is replaced, it is possible to produce a product free of health-threatening microorganisms.

    Keywords: Meat products, Sodium nitrite, Nanocapsules carrying astaxanthin, Clostridium perfringens, Staphylococcus aureus
  • سهیل ریحانی پول*، سکینه یگانه

    از مواردی که نوع و حد کارایی پروتیین های آبکافتی را در صنایع غذایی (انسان و دام، طیور و آبزیان) مشخص می کند، درجه مطلوبیت خواص عملکردی، نوع و ترکیب اسیدهای آمینه است. هدف از پژوهش حاضر در مرحله اول تولید پروتیین آبکافتی از سه منبع شامل ضایعات ماهی (FPH)، مرغ (PPH) و میگو (SPH) و در مرحله دوم مقایسه خواص عملکردی، پروفیل اسیدهای آمینه و شاخص شیمیایی این سه نوع پروتیین بود. نتایج نشان داد که در بین این سه نوع پروتیین، بیشترین میزان حلالیت (18/1±26/94 درصد)، شاخص پایداری امولسیونی (24/2±42/115 دقیقه)، ظرفیت کف زایی (15/3±61/182 درصد) و پایداری کف (46/1±75/134 درصد) و ظرفیت نگهداری آب (2/0±87/4 میلی لیتر در گرم) به صورت معنی داری مربوط به SPH است (05/0>p). ضمن اینکه در زمینه شاخص فعالیت امولسیفایری و ظرفیت جذب روغن بین SPH و FPH اختلاف قابل ملاحظه ای ثبت نشد (05/0<p). در ادامه مشخص شد شاخص پایداری امولسیونی در PPH و FPH تقریبا یکسان است (05/0<p). نسبت اسیدهای آمینه ضروری به کل اسیدهای آمینه در SPH، PPH و FPH به ترتیب 54/0، 55/0 و 52/0 و همچنین نسبت اسیدهای آمینه طعم زا به کل اسیدهای آمینه در این پروتیین ها 35/0، 34/0 و 41/0 گزارش شد. از مقایسه ترکیب اسیدهای آمینه این پروتیین ها با نیازهای ماهی کپور مشخص شد اسیدهای آمینه متیونین و فنیل آلانین در هر سه پروتیین محدود کننده هستند (شاخص شیمیایی کمتر از یک). از بین سه پروتیین تولیدشده فقط SPH به صورت کامل قادر به تامین نیاز های انسان بود و شاخص شیمیایی همه اسیدهای آمینه آن برای انسان بالاتر از یک گزارش شد.

    کلید واژگان: آنزیم فلاورزایم, پروتئین های آبکافتی, خواص عملکردی, ترکیب اسیدهای آمینه
    Sohey Reyhani Poul *, Sakineh Yeganeh

    One of the things that determines the type and limit of efficiency of hydrolyzed proteins in the food industry (humans and livestock, poultry and aquatic animals) is the degree of desirability of functional properties and the type and composition of amino acids. The aim of the present study was to produce hydrolyzed protein from three sources including fish (FPH), poultry (PPH) and shrimp (SPH) waste in the first stage and to compare the functional properties, amino acid profiles and chemical index of these three types of proteins in the second stage. The results showed that among these three types of proteins, the highest solubility (94.26±1.18%), emulsion stability index (115.42±2.24 min), foaming capacity (182.61±3.15) and foam stability (134.75±1.46%) and water holding capacity (4.87±0.2 ml/g) were significantly related to SPH (p<0.05). In addition, no significant difference was recorded between SPH and FPH in terms of emulsifying activity index and oil absorption capacity (p>0.05). It was further found that the emulsion stability index in PPH and FPH are almost the same (p>0.05). The ratio of essential amino acids to total amino acids in SPH, PPH and FPH are 0.54, 0.55 and 0.52, respectively, and the ratio of flavorful amino acids to total amino acids in these proteins is 0.35, 0.34 and 0.41 was reported. Comparing the amino acids of these proteins with the needs of carp, it was found that the amino acids methionine and phenylalanine are limiter in all three proteins (chemical index<1). From among the three proteins produced, only SPH was fully able to meet human needs, and the chemical index of all its amino acids for humans was reported to be higher than one.

    Keywords: Flavourzyme Enzyme, Hydrolyzed Proteins, Functional Properties, Amino AcidsComposition
  • محسن اصغری، سکینه یگانه*، محمود حافظیه
    فناوری بایوفلاک فناوری برای حفظ کیفیت آب از طریق جذب نیتروژن آب و تبدیل آن به پروتیین میکروبی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر افزودن ریزجلبک های Nannochloropsis oculata و Isochrysis galbana بر ترکیب بیوشیمیایی بایوفلاک تولیدی و ترکیب بدنی فیله ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) بود. این مطالعه با 5 تیمار شامل گروه شاهد، تیمار حاوی بایوفلاک، تیمار حاوی بایوفلاک و جلبک N. oculata، تیمار حاوی بایوفلاک و جلبک I. galbana و تیمار حاوی بایوفلاک و ترکیب هر دو جلبک بر ماهیان تیلاپیای انگشت قد با تراکم 15 قطعه در هر مخزن (با حجم آب گیری 150 لیتر) و بدون تعویض آب برای تیمارها در مدت زمان 60 روز انجام شد. بر اساس نتایج، بالاترین مقادیر مربوط به چربی فیله ماهیان، در تیمارهای حاوی بایوفلاک به دست آمد (05/0>p). تفاوت معنی داری در مقادیر وزن خشک و پروتیین لاشه در بین تیمارهای حاوی بایوفلاک مشاهده نشد (05/0<p)، ولی نسبت به گروه شاهد به طور معنی دار بیشتر بودند (05/0>p). میزان خاکستر در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی دار نشان نداد (05/0<p). همچنین، بالاترین مقدار کربوهیدرات در تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>p). بر اساس ارزیابی حسی فیله ماهیان تیلاپیا پرورش یافته در سازگان بایوفلاک و گروه شاهد، رنگ فیله، مزه، بافت، قابلیت جویدن و پذیرش کلی در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی دار نشان نداد (05/0<p). استفاده از 75 % جیره مورد نیاز برای تغذیه ماهیان تیلاپیا، در سازگان بایوفلاک سبب افزایش میزان پروتیین بدن نسبت به گروه شاهد شد. همچنین مقدار چربی نیز در اثر استفاده از این سازگان افزایش یافت. استفاده از جلبک های تک سلولی سبب افزایش میزان حجم بایوفلاک شده و بر ترکیب فیله ماهی تیلاپیای نیل موثر بود.
    کلید واژگان: پروتئین, بایوفلاک, پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب
    Mohsen Asghari, Sakineh Yeganeh *, Mahmoud Hafezieh
    Biofloc technology is a technique to maintain water quality by absorbing water nitrogen and converting it into the microbial protein. The purpose of this study was to investigate the effects of adding Nannochloropsis oculata and Isochrysis galbana on biochemical composition of biofloc and Nile tilapia (Oreochromis niloticus) fillet. This study was carried out using 5 treatments including control (T1), biofloc group (T2), treatments containing biofloc and N. oculata (T3), biofloc and I. galbana (T4), and biofloc and combination of both algae (T5) on Nile tilapia with a density of 15 fish per tank (with water intake volume of 150 liters) and in the system without water exchange in a period of 60 days. According to the results, the highest values of fish fillet fat were obtained in the treatments containing biofloc (p<0.05). No significant difference was observed in the dry weight and carcass protein values among the treatments containing biofloc (p>0.05); however, significantly highest compared to the control (p<0.05). The amount of ash did not show a significant difference among experimental treatments (p>0.05). Also, the highest amount of carbohydrates was observed in the control group (p<0.05). Based on organoleptic properties of tilapia fillets raised in the biofloc system and control treatment, fillet color, taste, texture, chew ability, and general acceptability did not exhibit any significant differences among different treatments (p>0.05). Using 75% of the feeding required for tilapia in the biofloc system caused an elevation in body protein compared to the control treatment. In addition, the amount of fat also upraised due to the employment of this system. Using single-celled algae resulted in an increase in the amount of biofloc and an effect on the composition of Nile tilapia fish fillets.
    Keywords: protein, Biofloc, water physicochemical parameters
  • سکینه یگانه*، میلاد عادل

    در این مطالعه، اثر پروتیین آبکافتی ضایعات ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در جیره بر فراسنجه های خونی، ایمنی، بیوشیمیایی سرم و آنزیم های ضد اکسایشی تاسماهی سیبری جوان (Acipenser baerii) بررسی شد. تعداد 300 عدد تاسماهی سیبری با وزن اولیه 3 ± 67 گرم در 12 مخزن با حجم 2000 لیتر توزیع شده و به مدت 56 روز با سطوح مختلف پروتیین آبکافتی (PH) در چهار تیمار شامل سطوح صفر (شاهد)، 5 (5PH)، 10 (10PH) و 20 (20PH) گرم به ازای هر کیلوگرم جیره غذادهی شدند. بیشترین تعداد گلبول های سفید خون و درصد هماتوکریت در تیمار 10PH و 20PH مشاهده شد که با تیمارهای 5PH و شاهد تفاوت معنی دار داشت (05/0<p). بیشترین مقدار گلوکز و کمترین مقدار تری گلیسرید در تیمارهای 10PH و 20PH به دست آمد (05/0<p). ماهیان تغذیه شده با جیره های 10PH و 20PH از میزان فعالیت آنزیم های AST و ALP کمتری نسبت به گروه شاهد برخوردار بودند (05/0<p). ارزیابی شاخص های ایمنی سرم نشان داد که میزان IgM، C3، ACH50 و میزان فعالیت انفجار تنفسی سرم تاسماهیان تغذیه شده با جیره 10PH با دیگر تیمارها تفاوت معنی داری داشت (05/0<p)، C4 و فعالیت لایزوزیم سرم، در تیمارهای 10PH و 20PH اختلاف معنی دار با تیمارهای 5PH و شاهد داشت (05/0<p). در این بررسی میزان شاخص های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز سرم در تیمارهای 10PH و 20PH اختلاف معنی داری با دیگر تیمارها نشان داد (05/0<p). میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در تیمار 10PH تفاوت معنی داری با دیگر تیمارها نشان داد (05/0<p). در مجموع، تاثیر پروتیین آبکافتی ضایعات ماهی قزل آلای رنگین کمان به خصوص در تیمار 10PH بر روی شاخص های مورد بررسی در تاسماهی سیبری جوان کاملا مثبت و معنی دار ارزیابی شد.

    کلید واژگان: تاسماهی سیبری, پروتئین آبکافتی, فاکتورهای ایمنی, آنتی اکسیدانی
    Sakineh Yeganeh *, Milad Adel

    This study evaluated the effect of different levels of dietary rainbow trout by-product protein hydrolysate on hematological, immunological and biochemical serum parameters and antioxidant enzymes of juvenile Siberian sturgeon (Acipenser baerii). For this purpose, 300 fish with an average weight of 67 ± 3 g were distributed in 12 tanks and were fed for 56 days with different levels of by-product protein hydrolysate (PH) in 4 treatments including 0 (control), 5g (5PH), 10g (10PH) and 20g (20PH per kg of feed. The highest white blood cell count and hematocrit percentage were observed in the treatments of 10PH and 20PH which was significantly different from those fed with 5PH and control (p<0.05). The highest amount of the serum glucose and the lowest amount of triglyceride were obtained in 10PH and 20PH. Fish fed 10PH and 20PH exhibited lower levels of AST and ALP enzymes than the control group (p<0.05). Evaluation of serum immune indices showed that there was a significant difference in IgM, C3, ACH50 and serum respiratory burst activity of fish fed 10PH compared to other treatments (p<0.05). Also, lysozyme activity, total protein content, complement component C4 in fish fed with 10PH and 20PH displayed a significant difference with 5PH and control group (p<0.05). In this study, serum superoxide dismutase and catalase indices in 10PH and 20PH revealed a significant difference with other treatments (p<0.05), in addition to the activity of the glutathione peroxidase (p<0.05). Overall, effects of PH, especially 10PH on the examined indices in Siberian Sturgeon were positive and significant.

    Keywords: Siberian sturgeon, protein hydrolysate, Immune Parameters, Antioxidant enzymes
  • سکینه یگانه*، سهیل ریحانی پول

    در تحقیق حاضر پس از استخراج آستاگزانتین از میکروجلبک هماتوکوکوس (Haematococcus pluvialis) و نانو ریزپوشانی آن با پوشش ترکیبی مالتودکسترین-کازیینات سدیم، نانوکپسول های حامل با نسبت های مختلف، جایگزین نیتریت سدیم (حد مجاز mg/kg120) در فرمولاسیون سوسیس معمولی شدند. سپس خصوصیات میکروبی (شمارش باکتری های مزوفیل، سرماگرا، انتروباکتریاسه، لاکتیک اسید و سودوموناس) و بافتی سوسیس های فرموله شده طی دوره نگهداری (28 روز در دمای یخچال) مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمارهایی که با نسبت های 1 (mg/kg30) به 3 (mg/kg90) و 1 (mg/kg60) به 1 (mg/kg60) نانوکپسول به نیتریت سدیم فرموله شده بودند (C و D)، در مقایسه با تیمار داری 120 میلی گرم بر کیلوگرم نیتریت سدیم (A)، کارایی یکسانی از نظر توانایی مهار رشد و تکثیر گروه های باکتریایی دارند (05/0<p) و در کل دوره نگهداری، حداقل شمارش باکتری ها مربوط به این تیمارها است (05/0>p). تیمار حاوی 90 میلی گرم بر کیلوگرم نانوکپسول و 30 میلی گرم بر کیلوگرم نیتریت سدیم (E) در مهار برخی از گروه های باکتریایی تا اواسط دوره نگهداری قابلیتی در حد تیمارهای A، C و D داشت (05/0<p). همچنین سطح شمارش در تیمار صرفا حاوی نانوکپسول (mg/kg120، B)، به صورت قابل ملاحظه ای کمتر از شاهد بود (05/0>p). نتایج بخش سنجش خصوصیات بافتی تیمارها نشان داد که اثر نانوکپسول های حامل آستاگزانتین بر افزایش ظرفیت نگهداری آب سوسیس ها و همچنین کاهش افت پخت، سختی، صمغیت، قابلیت جویدن و برش بافت بیشتر از نیتریت سدیم است (05/0>p). شاخص های قابلیت ارتجاعی، پیوستگی میان بافتی و تخلخل سوسیس های فرموله شده با نسبت های مختلف نانوکپسول و نیتریت سدیم فاقد اختلاف معنی دار (05/0<p) و مطلوب تر از شاهد بودند (05/0>p). در ادامه مشخص شد که شاخص های بافتی تیمارهای فرموله شده طی دوره نگهداری (بر خلاف شاهد) تغییر معنی داری نداشتند (05/0<p). بنابر یافته ها، نانوکپسول های حامل آستاگزانتین پتانسیل بالقوه ای برای جایگزینی نیتریت سدیم در فرمولاسیون سوسیس به منظور بهبود خصوصیات میکروبی و بافتی دارند.

    کلید واژگان: آستاگزانتین, نانوکپسول های حامل, نیتریت سدیم, سوسیس, خصوصیات میکروبی و بافتی
    Sakineh Yeganeh*, Soheyl Reyhani Poul

    In the present research, after extracting astaxanthin from Haematococcus microalgae and nanoencapsulation it with maltodextrin-sodium caseinate combination coating, carrier nanocapsules with different ratios replaced sodium nitrite (limit of 120 mg/kg) in the sausage formulation. Then, the microbial (Count of mesophilic, psychrophilic, enterobacteriaceae, lactic acid and pseudomonas bacteria) and tissue properties of the formulated sausages were evaluated and compared during the storage period (28 days at refrigerator temperature). The results showed that the treatments that were formulated with ratios of 1 (30 mg/kg) to 3 (90 mg/kg) and 1 (60 mg/kg) to 1 (60 mg/kg) of nanocapsule to sodium nitrite (C and D) have the same efficiency in terms of the ability to inhibit the growth and proliferation of bacterial groups compared to the treatment of 120 mg/kg (A) of sodium nitrite and in the all of storage period, the minimum count of bacteria is related to these treatments. The treatment containing 90 mg/kg of nanocapsules and 30 mg/kg of sodium nitrite (E) had the same ability as treatments A, C and D in inhibiting some bacterial groups until the middle of the storage period. Also, the count level in the treatment containing only nanocapsules (120 mg/kg, B) was significantly lower than the control. The results of measuring the texture characteristics of the treatments showed that the effect of nanocapsules carrying astaxanthin on increasing the water holding capacity of sausages and also reducing of cooking loss, hardness, gumminess, chewiness and tissue cutting is more than sodium nitrite. Springiness, cohesiveness and porosity indices of sausages formulated with different proportions of nanocapsules and sodium nitrite had no significant difference (p>0.05) and were more favorable than the control. In the following, it was found that the texture indicators of the formulated treatments (unlike the control) did not change significantly during the storage period (p>0.05).

    Keywords: Astaxanthin, Carrier nanocapsules, Sodium nitrite, Sausages, Microbial, tissue characteristics
  • سکینه یگانه*، سهیل ریحانی پول

    هدف تحقیق حاضر در مرحله اول استخراج آستاگزانتین از میکروجلبک هماتوکوکوس (Haematococcus pluvialis) با روش ترکیبی اسید-استون و ارزیابی بازده فرایند بود. سپس آستاگزانتین مستخرج با پوشش ترکیبی مالتودکسترین-کازیینات سدیم نانو ریزپوشانی و خواص فیزیکی، آنتی اکسیدانی و رنگی نانوکپسول ها در کنار فرم خالص رنگدانه (طی یک ماه نگهداری در دمای یخچال) ارزیابی شد. نتایج نشان داد با صابونی کردن و خالص سازی اولیه و ثانویه، بازده فرایند استخراج ارتقا و میزان رنگدانه طی مراحل مذکور، از 11/8 به 76/21 میلی گرم بر گرم افزایش یافت. مطابق یافته ها، سایز و پتانسیل زتای نانوکپسول های تولیدشده به ترتیب 1/269 نانومتر و 71/46+ میلی ولت بود؛ ضمن اینکه بازده فرایند ریزپوشانی 19/85 درصد ثبت شد. پروفیل رهایش آستاگزانتین از نانوکپسول ها در محیط مشابه معده (SGF) و روده (SIF) نشان داد که رهایش رنگدانه در SGF از 21/3 تا 28/14 و در SIF از 49/18 تا 89/41 درصد متغیر است. بر اساس نتایج، فعالیت مهار رادیکال آزاد DPPH رنگدانه خالص و نانوکپسول ها (در غلظت های 100 و 200 میکروگرم بر میلی لیتر و روزهای صفر، 15 و 30) به ترتیب از حدود 21 تا 57 و 53 تا 70 درصد متغیر بود. این میزان برای قدرت کاهندگی یون فریک به ترتیب از جذب 12/0 تا 54/0 و 55/0 تا 71/0 در طول موج 700 نانومتر گزارش شد. در آزمون فعالیت کلاته کنندگی فلزات، دامنه تغییرات به ترتیب از 23 تا 52 و 52 تا 75 درصد ثبت گردید. با نانو ریزپوشانی رنگدانه و افزایش غلظت، فعالیت آنتی اکسیدانی آن به صورت معنی داری افزایش یافت (05/0>p)؛ همچنین برخلاف فرم خالص آستاگزانتین، فعالیت آنتی اکسیدانی نانوکپسول های حامل آن در طول زمان نگهداری، ثابت ماند (05/0<p). ارزیابی رنگ محصول نشان داد که شاخص روشنایی (L*) در نانوکپسول ها به صورت معنی داری بیشتر از فرم خالص رنگدانه است (05/0>p)؛ ضمن اینکه شاخص های رنگی نانوکپسول ها (بر خلاف آستاگزانتین خالص) با گذشت زمان، تغییر نکردند (05/0<p).

    کلید واژگان: میکروجلبک هماتوکوکوس, آستاگزانتین, نانوکپسول های حامل, مالتودکسترین, خواص فیزیکی, فعالیت آنتی اکسیدانی
    Sakineh Yeganeh*, Soheyl Reyhani Poul

    The aim of the present research in the first stage was to extract astaxanthin from Haematococcus microalgae (Haematococcus pluvialis) by combined acid-acetone method and evaluate the efficiency of the process. Then, astaxanthin extracted was nanoencapsulated with maltodextrin-sodium caseinate combined coating and physical, antioxidant and color properties of nanocapsules were evaluated along with the pure form of the pigment (during one month of storage at refrigerator temperature). The results showed that with saponification and primary and secondary purification, the efficiency of the extraction process increased and the amount of pigment during the mentioned steps increased from 8.11 to 21.76 mg/g. According to the findings, the size and zeta potential of the produced nanocapsules were 269.1 nm and +46.71 mV, respectively; In addition, the efficiency of the nanoencapsulation process was recorded as 85.19%. The release profile of astaxanthin from nanocapsules in Simulated Gastric Fluid (SGF) and Simulated Intestinal Fluid (SIF) showed that the release of the pigment varies from 3.21 to 14.28 in SGF and from 18.49 to 41.89% in SIF. Based on the results, the DPPH free radical scavenging activity of pure pigment and nanocapsules (at concentrations of 100 and 200 μg/ml and 0, 15 and 30 days) was ranged from about 21 to 57 and 53 to 70%, respectively. This amount for the reduction power of ferric ion was reported from 0.12 to 0.54 and 0.55 to 0.71 absorbance at 700 nm wavelength, respectively. In the metal chelating activity test, the range of changes was recorded from 23 to 52 and 52 to 75%, respectively. With the nanoencapsulation of the pigment and increasing the concentration, its antioxidant activity increased significantly (p<0.05). Also, unlike the pure form of astaxanthin, the antioxidant activity of its carrier nanocapsules remained constant during storage (p>0.05).

    Keywords: Haematococcus microalgae, Astaxanthin, Carrier nanocapsules, Maltodextrin, Physical properties, Antioxidant activity
  • محمدعلی خالدیان، سکینه یگانه*، کبری نودهی

    بررسی مبحث تقابل های دوگانه در آثار ادبی و هنری به جهت درک و دریافت بهتر و عمیق تری از این آثار امروزه مورد توجه زبانشناسان و روایت شناسان معاصر قرار گرفته است. در این پژوهش با نگاهی به آثار و اندیشه های سعدی، به بررسی تقابل های دوگانه یا زوج های متقابل به عنوان یکی از ارکان و عناصر محوری در مولفه هایی که سعدی به بیان مضامین و درونمایه های مرتبط با بهداشت و سلامت روان پرداخته است، توجه نموده ایم. با توجه به ماهیت مولفه های مورد مطالعه در این جستار، پارادایم پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و روش بازنمایی، از طریق تحلیل محتوای کیفی صورت گرفته است. میدان مورد مطالعه و محدوده ی پژوهش حاضر که از طریق نمونه گیری هدفمند از آثار سعدی انتخاب شده، بر اساس اصل بسندگی کفایت شواهد، تعیین گردیده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تقابل واژگان با بار معنایی متقابل و متضاد، بخش قابل توجهی از اشعار و نوشته های سعدی را دربر می گیرد. با نگاهی ساختارگرایانه به نمونه های مورد بررسی درمی یابیم که این نشانه ها تبیین حقیقی و عینی از راهکارهای عملی در کسب آرامش و آسایش روحی را بر اساس آموزه های اخلاقی، عرفانی و تعلیمی از جهت هنری و معنی شناسی مورد توجه قرار می دهد و در قالب تقابل های معنایی، ضمنی، ساختاری در واحد جمله و تقابل های ادبی در کلام سعدی ارایه شده است.

    کلید واژگان: سعدی, روانشناسی مثبت گرا, تقابل دوگانه, بلاغت, بدیع
    Mohammadali Khaledian, Sakineh Yeganeh *, Kobra Nodehi

    Investigating the topic of double contrasts in literary and artistic works for a better and deeper understanding of these works has attracted the attention of contemporary linguists and narratologists. In this research, by looking at Saadi's works and ideas, we have paid attention to the investigation of double confrontations or mutual couples as one of the main pillars and elements in the components that Saadi has expressed the themes and themes related to health and mental health. According to the nature of the components studied in this thesis, the paradigm of the present research is descriptive-analytical and the method of representation is done through qualitative content analysis. The field of study and the scope of the current research, which was selected through a targeted sampling of Saadi's works, were determined based on the principle of sufficiency and sufficiency of evidence. The results of the research show that the contrast of words with opposite and opposite meanings covers a significant part of Saadi's poems and writings. With a structuralist look at the investigated examples, we find that these signs give attention to the real and objective explanation of practical solutions to obtain peace and comfort based on moral, mystical and educational teachings from the artistic and semantic point of view, and in the form of semantic, implicit, A structure in the sentence unit and literary contrasts are presented in Saadi's speech.

    Keywords: Saadi, positive psychology, dual opposition, rhetoric, originality
  • سکینه یگانه*، میلاد عادل

    این مطالعه با هدف تعیین اثر سطوح مختلف پروتیین آبکافتی امعاء و احشاء ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در جیره بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه، آنزیم های گوارشی و فلور باکتریایی تاس ماهی سیبری جوان (Acipenser baerii) انجام شد. برای این منظور، 300 عدد تاس ماهی سیبری جوان با وزن اولیه 3±67 گرم در 12 مخزن با حجم 2000 لیتر توزیع شدند. در هر مخزن 25 ماهی معرفی و طی مدت 56 روز با سطوح مختلف پروتیین آبکافتی (PH) در چهار تیمار شامل: سطوح صفر (شاهد)، 5 (5PH)، 10 (10PH) و 20 (20PH) گرم پروتیین آبکافت شده به ازاء هر کیلوگرم جیره غذادهی شدند. بر اساس نتایج، تمام شاخص های رشد در تیمارهای حاوی پروتیین آبکافتی نسبت به شاهد بهبود یافت (05/0p<) به طوری که بیشترین میزان نرخ رشد ویژه، وزن اکتسابی و درصد افزایش وزن در 10PH به دست آمد (05/0p<). در این تحقیق، کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تیمار 10PH و بیشترین میزان آن در شاهد بود (05/0p<). همچنین ماهیان تغذیه شده با 10PH بالاترین مقدار پروتیین خام (14/0±10/19 درصد) و پایین ترین درصد چربی خام (15/0±60/5) را در ترکیب لاشه نشان دادند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان فعالیت آنزیم های آمیلاز و لیپاز در تیمار 10PH به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0p<). همچنین فعالیت آنزیم تریپسین در تیمار 10PH به طور معنی داری بیشتر از تیمار شاهد و 5PH بود (05/0p<). تعداد باکتری های اسیدلاکتیک در تیمار 10PH، بالاترین میزان را نشان داد (05/0p<). در مجموع، تاثیر پروتیین آبکافتی ضایعات ماهی قزل آلای رنگین کمان به ویژه در تیمار 10PH بر شاخص های رشد، ترکیب لاشه، آنزیم های گوارشی و تعداد باکتری های اسیدلاکتیک روده در تاس ماهی سیبری جوان مثبت و معنی دار بوده است و تیمار 10 درصد پروتیین هیدورلیز شده برای بهبود شاخص های مورد بررسی پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: تاس ماهی سیبری, پروتئین آبکافتی, شاخص های رشد, آنزیم های گوارشی, فلور روده
    Sakineh Yeganeh*, Milad Adel

    This study was aimed to determine the effect of different levels of dietary rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) visceral protein hydrolysate on growth performance, carcass composition, digestive enzymes, and bacterial flora of juvenile Siberian Sturgeon (Acipenser baerii). For this purpose, 300 juvenile Siberian Sturgeon with an average initail weight of 67±3 g were distributed in 12 tanks with a volume of 2000 L. 25 fish was introduced in each tank and were fed with different levels of protein hydrolysate (PH) in 4 treatments including 0 (control), 5 (5PH), 10 (10PH) and 20 (20PH) g of protein hydrolysate per kg of feed for 56 days. Based on the results, all growth indices improved in all treatments containing PH compared to the control (p<0.05) and the highest specific growth rate, weight gain and weight gain percentage were in 10PH and showed a significant difference compared to others (p<0.05). In this study, the lowest rate of feed conversion ratio was observed in 10PH and the highest rate was observed in the control. Fish fed with 10PH had also the highest amount of crude protein (19.10±0.14%) and the lowest percentage of lipid (5.60±0.15%). The results showed that the amylase and lipase enzyme activitites in 10PH treatment was significantly higher than other treatments (p<0.05). Also, trypsin enzyme activity in 10PH was significantly higher than the control and 5PH (p<0.05). The number of lactic acid bacteria in the treatment 10PH showed the highest numbers (p<0.05). In general, the effect of visceral protein hydrolysate, especially in treatment 10PH, on the growth indices, body composition, digestive enzymes, and the number of intestinal lactic acid bacteria of juvenile Siberian Sturgeon was positively and significantly evaluated and this treatment is recommended to improve the investigated parameters.

    Keywords: Siberian Sturgeon, Protein hydrolysate, Growth indices, Digestive enzymes, Intestinal flora
  • سهیل ریحانی پول*، سکینه یگانه، رضا صفری

    از آنجا که فعالیت ضدباکتریایی نایسین در واکنش با پروتیین ها، قندها و لیپیدها کاهش می یابد، نانوریزپوشانی این نگهدارنده جهت حفاظت از خواص ذاتی آن راه حل مناسبی به نظر می رسد. هدف تحقیق حاضر تولید نانولیپوزوم های حامل نایسین با (و بدون) پوشش کیتوزان و ارزیابی خواص فیزیکی و ضدباکتریایی محصول بود. به همین منظور چهار تیمار شامل NN (نانولیپوزوم های حامل نایسین)، NN-CH (0.05)، NN-CH (0.1) و NN-CH (0.5) (نانولیپوزوم های حامل نایسین به ترتیب با پوشش های 05/0، 1/0 و 5/0 درصد کیتوزان) طراحی و مورد آزمون های مختلف قرار گرفتند. نتایج نشان داد میانگین سایز ذرات در تیمارهای مختلف از حدود 110 تا 327 نانومتر متغیر است؛ ضمن اینکه با افزایش میزان کیتوزان در پوشش، ذرات بزرگتر شدند (05/0>P). شاخص توزیع اندازه ذره ای در تیمارها کمتر از 3/0 ثبت شد و ارتباطی با میزان کیتوزان در پوشش نداشت. با افزایش میزان کیتوزان اطراف نانولیپوزوم ها، پتانسیل زتا به صورت معنی داری افزایش (05/0>P) و از 34/55- در تیمار NN به 14/53 میلی ولت در تیمار NN-CH (0.5) ارتقا یافت. همچنین راندمان ریزپوشانی نیز به صورت معنی داری بیشتر شد و از 19/32 در تیمار NN به 14/75 درصد در تیمار NN-CH (0.5) تغییر کرد (05/0>P). مطابق نتایج فعالیت ضدباکتریایی نایسین در دو روش انتشار در محیط کشت آگار و رقیق سازی در لوله، با نانوریزپوشانی نایسین با (و بدون) پوشش کیتوزان، فعالیت ضدباکتریایی آن بیشتر شد (05/0>P). همچنین با افزایش غلظت کیتوزان، فعالیت ضدباکتریایی نانولیپوزوم های حامل افزایش یافت و بیشترین حد آن در تیمار NN-CH (0.5) ثبت گردید (05/0>P). قطر هاله عدم رشد باسیلوس سریوس در برابر تیمارهای تحقیق (با پنج غلظت 5/2 تا 25 میکروگرم بر میلی لیتر) از حدود 5/4 تا 5/17 میلی متر متغیر بود. این میزان برای استافیلوکوکوس اوریوس حدود 1/2 تا 5/26 میلی متر ثبت شد. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) تیمارهای تحقیق برای باسیلوس سریوس به ترتیب در بازه 100 تا 400  و 200 تا 500 میکروگرم بر میلی لیتر قرار داشت. این دو غلظت برای استافیلوکوکوس اوریوس به ترتیب 50 تا 200 و 100 تا 400 میکروگرم بر میلی لیتر ثبت گردید. مطابق یافته ها، نانوریزپوشانی نایسین در قالب نانولیپوزوم های حامل با پوشش کیتوزان موجب ارتقای خواص فیزیکی و ضدباکتریایی آن می شود.

    کلید واژگان: نایسین, نانولیپوزوم, کیتوزان, خواص فیزیکی, فعالیت ضدباکتریایی
    Soheyl Reyhani Poul *, Sakineh Yeganeh, Reza Safari
    Introduction

    Nisin is one of the antimicrobial substances that is used today as a preservative in various foodstuffs. It is a bacteriocin comprised of 34 amino acids and a molecular weight of 3.5 Da. With all the benefits of nisin, there are barriers to its use in dairy and protein rich products. One of these barriers is the combination of nisin with fats, proteins and sugars and the consequent reduction of its antibacterial activity. In the food science and industry, the use of the technique of encapsulation and production of liposome is the best possible solution in such cases. Also, by adding an antimicrobial agent such as chitosan to the coating of nanoliposomes, the antibacterial activity of the product may be increased. The aim of the present research was to produce nanoliposomes carrying nisin with (and without) chitosan coating and to evaluate the physical and antibacterial properties against two gram-positive bacteria, Bacillus cereus and Staphylococcus aureus. 

    Materials and Methods

    In this study, four treatments of nanoliposomes carrying nisin (NN), nanoliposomes carrying nisin coated with chitosan 0.05% ((NN-CH (0.05)), nanoliposomes carrying nisin coated with chitosan 0.1% (NN-CH (0.1)) and nanoliposomes carrying nisin coated with chitosan 0.5% (NN-CH (0.5)) were prepared and examined in terms of physical properties (average particle size, particle dispersity index, zeta potential and encapsulation efficiency) and antibacterial activity (against two gram-positive bacteria, Bacillus cereus and Staphylococcus aureus with two diffusion methods in agar medium and microdilution test). This research was conducted in a completely randomized design and SPSS and EXCEL softwares were used for statistical analysis and drawing of diagram, respectively. Data were analyzed by one-way analysis of variance and the difference between the means was evaluated by Duncan's test at 95% confidence level. 

    Results and Discussion

    The results showed that the average particle sizein different treatments with each other are significantly different (P<0.05) and vary from about 110 to 327nm; Also as the amount of chitosan in the coating increased, the particle size increased (P<0.05). This indicates the successful binding of chitosan to the surface of the nanoliposome, which results in the formation of a layer around the nanoliposome and an increase in particle size. Particle dispersity index was recorded less than 0.3 in all treatments and was not related to the amount of chitosan in the coating. With increasing the amount of chitosan in the coating of nanoliposomes, zeta potential increased significantly (P<0.05). This index changed from -55.34 in NN treatment to 53.14 mV in NN-CH (0.5) treatment. In fact, chitosan as a cationic polysaccharide changes the potential to positive values. As the amount of chitosan in coating of nanoliposomes increased, the encapsulation efficiency increased significantly in the treatments (P<0.05); this index increased from 32.19% in NN treatment to 75.14% in NN-CH (0.5) treatment. The results of the antibacterial activity of nisin in two methods of diffusion in agar medium and microdilution test showed that its antibacterial activity increased with nanoencapsulation of nisin with (and without) chitosan coating (p<0.05). Also, with the increase in chitosan concentration, the antibacterial activity of carrier nanoliposomes increased and the highest antibacterial activity was recorded in NN-CH (0.5) treatment (p<0.05). The diameter of the non-growth halo of Bacillus cereus against the research treatments (with five concentrations of 2.5 to 25 μg/ml) varied from about 4.5 to 17.5 mm. This amount for Staphylococcus aureus was recorded from 2.1 to 26.5 mm. By increasing the concentration of nisin and carrier nanoliposomes, the diameter of the halo of non-growth of both bacteria increased significantly (p<0.05). But an exception was recorded in this case; The diameter of the non-growth halo for Staphylococcus aureus in two concentrations of 2.5 and 5 μg/ml of treatments was the same and had no significant difference (p>0.05). The minimum inhibitory concentration (MIC) and the minimum bactericidal concentration (MBC) of the examined treatments for Bacillus cereus were in the range of 100 to 400 and 200 to 500 μg/ml, respectively. These two concentrations for Staphylococcus aureus were recorded as 50 to 200 and 100 to 400 μg/ml respectively. Based on the values of diameter of non-growth halo, MIC and MBC it can be claimed that Bacillus cereus is more resistant to the examined treatments than Staphylococcus aureus.Nanoencapsulation of nisin in the form of carrier nanoliposomes with chitosan coating is a suitable solution to improve its physical and antibacterial properties. In such a way that by increasing the concentration of chitosan in the coating, both of the aforementioned properties improved significantly. Nanoliposomes carrying nisin with (and without) chitosan coating have the ability to inhibit the growth and killing Bacillus cereus and Staphylococcus aureus bacteria. The antibacterial activity increases with the increase in nisin and carrier nanoliposomes concentrations. The value of non-growth halo, minimum inhibitory concentration and minimum bactericidal concentration confirm that Bacillus cereus is more resistant to nisin and its carrier nanoliposomes than Staphylococcus aureus.

    Keywords: Nisin, Nanoliposome, Chitosan, Physical properties, Antibacterial activity
  • رضا صفری*، سهیل ریحانی پول، سکینه یگانه

    هدف از مطالعه مروری حاضر، ارزیابی خصوصیات ذاتی و کاربردهای مختلف رنگ دانه فیکوسیانین در صنایع غذایی و دارویی است. ضمن این که، در هر بخش سابقه کاملی از تحقیقات انجام یافته در زمینه فیکوسیانین ارایه شده است. فیکوسیانین، رنگ دانه آبی، گیرنده نور با خاصیت آنتی اکسیدانی و فلورسنت در سیانوباکتری ها و دو جلبک از جنس رودوفیت ها و کریپتوفیت ها است. رنگ دانه فیکوسیانین از دو زیر واحد نسبتا مشابهα  وβ  تشکیل شده است. زنجیره آلفا شامل یک فیکوسیانوبیلین متصل به سیستیین 89 و زنجیره بتا شامل دو فیکوسیانوبیلین متصل به سیستیین های 84 و 155 است. فیکوسیانین به شکل تجاری از اسپیرولینا پلاتنسیس، در قالب کشت های فتواتوتروف و در محیط های باز در حوضچه های بزرگ یا استخر های نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیری در حواشی اقیانوس ها تولید می شود. این رنگ دانه با استفاده از تکنیک های مختلف از جمله روش آنزیمی، اولتراسوند، انجماد-انجمادزدایی، حلال معدنی، هموژنیزاسیون، استرس و شوک اسمزی، فشار هیدرواستاتیک بالا، اولتراسانتریفوژ و اولتراهموژنیزاسیون از جلبک مذکور قابل استخراج است. بسته به شرایط استخراج، هر روش دارای مزایا و معایبی است؛ اما دو روش آنزیمی و اولتراسوند نسبت به سایر روش ها کارایی بیشتری دارند. فیکوسیانین دارای خواص دارویی و درمانی متعددی از جمله ضدسرطان و ضدالتهاب است؛ ضمن این که تاثیر مثبت این رنگ دانه بر سلول های عصبی، کلیه و دستگاه ایمنی تایید شده است. فیکوسیانین با دارا بودن سه خاصیت رنگ دهندگی، آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی پتانسل بالقوه ای جهت استفاده در فرمولاسیون مواد غذایی مختلف از جمله ماست، پنیر، بستنی و غیره دارد که این موارد در تحقیقات مختلف ثابت شده است.

    کلید واژگان: فیکوسیانین, ساختار شیمیایی, روش های استخراج, فعالیت ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی, خواص دارویی
    R. Safari *, S. Reyhani Poul, Sakineh Yeganeh

    This review aims to evaluate the intrinsic properties and different applications of phycocyanin pigment in the food and pharmaceutical industries. In addition, in each section, a detailed history of the research conducted in the field of phycocyanin is presented. Phycocyanin is a blue pigment, a light receiver with antioxidant and fluorescent properties in cyanobacteria, and two algae from the genus rhodophytes and cryptophytes. Phycocyanin pigment consists of two relatively similar subunits α and β. The alpha chain contains one phycocyanobilin attached to cysteine 89 and the beta chain contains two phycocyanobilins attached to cysteines 84 and 155. Phycocyanin is commercially produced from spirulina algae (spirulina platensis), in the form of photoautotrophic cultures, and open environments in large ponds or pools in tropical or subtropical areas at the edges of oceans. This pigment can be extracted from the mentioned algae by using different techniques such as enzymatic method, ultrasound, freezing-defrosting, mineral solvent, homogenization, stress and osmotic shock, high hydrostatic pressure, ultracentrifuge, and ultra homogenization. Depending on the extraction conditions, each method has its advantages and disadvantages, but the enzymatic and ultrasound methods are more efficient than other methods. Phycocyanin has many medicinal and therapeutic properties, including anti-cancer and anti-inflammatory; In addition, the positive effect of this pigment on nerve cells, kidneys, and the immune system has been confirmed. Phycocyanin, having three colorings, antioxidant and antimicrobial properties, has the potential to be used in various food formulations, such as yogurt, cheese, ice cream, etc., which have been proven in various research.

    Keywords: Phycocyanin, Chemical structure, Extraction methods, Antibacterial, antioxidant activity, medicinal properties
  • سکینه یگانه*، سهیل ریحانی پول

    هدف از مطالعه حاضر ارزیابی خواص مختلف پپتیدهای زیست فعال (با وزن کمتر از 3 کیلودالتون) نانوریزپوشانی شده با پوشش ترکیبی نانولیپوزوم و کیتوزان بود. به همین جهت، ضایعات مراکز فراوری و بسته بندی میگو با استفاده از آنزیم نیوتراز آبکافت و خواص ضدباکتریایی، آنتی اکسیدانی و ضد فشار خونی محصول در قالب پنج تیمار شامل P (پپتیدهای آزاد)، NP (نانولیپوزوم های حامل پپتید)، NP-CH-0.05 (نانولیپوزوم های حامل پپتید با پوشش 05/0 درصد کیتوزان)، NP-CH-0.01 (نانولیپوزوم های حامل پپتید با پوشش 1/0 درصد کیتوزان) و NP-CH-0.5 (نانولیپوزوم های حامل پپتید با پوشش 5/0 درصد کیتوزان) ارزیابی شد. نتایج نشان داد، همه تیمارهای تحقیق تا حد مشخصی خواص ضد باکتریایی، آنتی اکسیدانی و ضد فشار خونی دارند. تیمارهای P و NP در هر سه خاصیت، مقادیر تقریبا برابری ارایه کردند و خواص آنها اختلاف معنی داری نداشت (05/0<p). تیمارهای دارای پوشش کیتوزان به صورت معنی داری نسبت به تیمارهای P و NP خواص ضد باکتریایی، آنتی اکسیدانی و ضد فشار خونی بیشتری داشتند (05/0>p). در سه تیمار دارای پوشش کیتوزان، با افزایش میزان کیتوزان، هر سه خاصیت مذکور به صورت معنی داری افزایش یافتند (05/0>p). در بین تیمارهای تحقیق، بیشترین فعالیت مهار رشد باکتری های اشریشیاکلای، باسیلوس سریوس و استافیلوکوکوس اوریوس (به ترتیب 96/0±89/45، 75/0±82/34 و 45/1±67/49 درصد)، بالاترین نرخ مهار رادیکال های آزاد DPPH، ABTS و پراکسیداسیون لینولییک اسید (به ترتیب 86/2±52/63، 29/0±91/73 و 11/2±06/89 درصد) و موثرترین خاصیت ضد فشار خونی (29/1±91/37 درصد) نیز مربوط به تیمار NP-CH-0.5 بود.

    کلید واژگان: ضایعات میگو, پپتیدهای زیست فعال, نانولیپوزوم, خواص ضد باکتریایی, فعالیت آنتی اکسیدانی
    Sakineh Yeganeh*, Soheyl Reyhani Poul

    The aim of this study was to evaluate the different properties of bioactive peptides encapsulated with a combined coating of nanoliposome and chitosan. Therefore, the wastes of shrimp processing and packaging centers were hydrolyzed using Neuterase enzyme and the antibacterial, antioxidant and antihypertensive properties of the product were evaluated in the form of five treatments of P (free peptides), NP (peptide-carrying nanoliposomes), NP-CH-0.05 (peptide-carrying nanoliposomes with a coating of 0.05% chitosan), NP-CH-0.1 (peptide-carrying nanoliposomes with a coating of 0.1% chitosan) and NP-CH-0.5 (peptide-carrying nanoliposomes with a coating of 0.5% chitosan). The results showed that all research treatments have certain antibacterial, antioxidant and antihypertensive properties. P and NP treatments provided almost equal values for all three properties and their properties did not differ significantly (p>0.05). Chitosan-coated treatments had significantly more antibacterial, antioxidant and antihypertensive properties than P and NP treatments (p<0.05). In chitosan-coated treatments, with increasing the amount of chitosan in the coating, all three mentioned properties were significantly increased (p<0.05). The highest growth inhibition activity of Escherichia coli, Bacillus cereus and Staphylococcus aureus (45.89±0.96, 34.82±0.75 and 49.67±1.45%, respectively), the maximum amount of inhibition of DPPH, ABTS and linoleic acid peroxidation (63.52±2.86, 73.91±0.29 and 89.06±2.11%, respectively) and also the most effective antihypertensive property (37.91±1.29%) were related to NP-CH-0.5 treatment.

    Keywords: Shrimp waste, Bioactive peptides, Antibacterial properties, Antioxidant activity, Antihypertensive effects
  • سهیل ریحانی پول، سکینه یگانه*
    هدف از مطالعه حاضر مقایسه کارایی آسکوربیک اسید و آلفاتوکوفرول در ترکیب با پروتیین آب پنیر جهت افزایش پایداری اکسایشی میگوی ذخیره شده در دمای یخچال است. به همین منظور نمونه های بافت میگو در قالب چهار تیمار شامل تیمار 1 (شاهد)، 2 (بافت میگو با پوشش پروتیین آب پنیر)، 3 (بافت میگو با پوشش پروتیین آب پنیر و آسکوربیک اسید) و 4 (بافت میگو با پوشش پروتیین آب پنیر و آلفاتوکوفرول) در دمای یخچال به مدت 9 روز ذخیره شدند. به منظور بررسی شدت اکسایش و همچنین پایداری تیمارها در برابر فساد اکسیدایتو، شاخص های پراکسید، اسیدهای چرب آزاد، آنیسیدین و تیوباربیتوریک اسید تیمارها در روزهای صفر، 3، 6 و 9 اندازه گیری شد. نتایج نشان داد پروتیین آب پنیر به تنهایی (تیمار 2) به عنوان پوشش میگو می تواند تا حدی روند اکسیداسیون چربی های میگو را نسبت به شاهد کنترل کند. اما وقتی پروتیین آب پنیر با آسکوربیک اسید (تیمار 3) و آلفاتوکوفرول (تیمار 4) غنی شد، قدرت پوشش ها در برابر فساد اکسیداتیو به صورت معنی داری افزایش یافت (05/0p<). مطابق یافته ها، در طول دوره نگهداری کمترین میزان عدد پراکسید، اسیدهای چرب آزاد، اندیس آنیسیدین و تیوباربیتوریک اسید مربوط به تیمار 3 بود (05/0p<). مقایسه پروفیل اسیدهای چرب میگوی تازه و پروفیل اسیدهای چرب تیمارها در روز نهم نشان داد که پوشش پروتیین آب پنیر حاوی آسکوربیک اسید (تیمار 3) بیشترین نقش حفاظتی را از ساختار اسیدهای چرب داشته است. بنابر نتایج تحقیق حاضر می توان ادعا کرد که پوشش پروتیین آب پنیر- آسکوربیک اسید نسبت به پوشش پروتیین آب پنیر- آلفاتوکوفرول از کارایی بیشتری جهت افزایش پایداری اکسایشی میگو برخوردار است.
    کلید واژگان: میگو, پروتئین آب پنیر, آسکوربیک اسید, آلفاتوکوفرول
    Soheyl Reyhani Poul, Sakineh Yeganeh *
    Introduction
    Shrimps are highly sensitive to oxidation at refrigerator temperature. On the other hand, storage of shrimp in freezing conditions leads to a decrease in product quality after thawing. It should be noted that shrimp oxidation also occurs in freezing conditions, but the oxidation rate in these conditions is much slower than storage in refrigerated conditions. Therefore, it seems necessary to use a method that can control the oxidation of shrimp in both freezing and refrigerating conditions. The aim of this study was to evaluate the feasibility of controlling shrimp oxidation (at refrigerator temperature) using whey protein coating containing ascorbic acid or α-tocopherol, and to compare the efficacy of these antioxidants (in combination with whey protein). 
    Materials and Methods
    In order to advance the purpose of the research, shrimp fillets were stored in four treatments, including treatments No. 1 (control), 2 (shrimp fillet coated by whey protein), 3 (shrimp fillet coated by whey protein + ascorbic acid) and 4 (shrimp fillet coated by whey protein+ α-tocopherol) at refrigerator temperature for 9 days.  In order to evaluate the oxidation intensity and also the stability of the treatments against oxidative damage, peroxide indices, free fatty acids, anisidine and thiobarbituric acid of the treatments were determined on days 0, 3, 6 and 9. This study was implemented in form of completely randomized design and data were analyzed by one-way ANOVA. Significant differences among means were tested by Duncan's test at 95 confidence level. 
    Results and Discussion
    The results showed that whey protein alone (treatment 2) as shrimp coating can partially control the oxidation process of fillet fats compared to control. But when whey protein was combined with ascorbic acid (treatment 3) and α-tocopherol (treatment 4), the coatings' strength against oxidative deterioration significantly increased (p<0.05). According to our findings, during the storage period, the lowest amount of peroxide, free fatty acids, anisidine and thiobarbituric acid indices were related to treatment 3 (p<0.05). During the storage period, all the mentioned indicators (in all treatments) had an increasing trend, but the slope of this trend was different and the lowest slope was related to treatment 3. Comparison of fresh shrimp fillet fatty acid profile with fatty acid profile of treatments at day 9 showed that the whey protein coating combined with ascorbic acid (treatment 3) had the most protective effect on the structure of fatty acids. Overall, according to the results of the present study, it can be claimed that whey protein- ascorbic acid coating is more effective than whey protein-α-tocopherol coating to increase the oxidative stability of shrimp fillet. Therefore, the ascorbic acid is more efficacious than α -tocopherol (in combination with whey protein) in controlling the oxidation of shrimp fillets.
    Keywords: Shrimp, whey protein, Ascorbic acid, α-tocopherol
  • سکینه یگانه*، سهیل ریحانی پول

    هدف از مطالعه حاضر بررسی خواص عملکردی پپتیدهای زیست فعال تولیدی از ضایعات میگو در مراکز فراوری در سه درجه آبکافت است. بدین منظور، ضایعات مراکز فراوری میگو طی سه زمان یک، دو و سه ساعت با استفاده از آنزیم پروتامکس آبکافت و خواص عملکردی پپتیدهای حاصل (SPH1،  SPH2و SPH3) ارزیابی شد. نتایج نشان داد، با افزایش زمان آبکافت از یک به دو و سه ساعت، درجه آبکافت و بازیافت نیتروژنی فرایند به صورت معنی داری افزایش یافتند (05/0<p). مطابق یافته ها، میزان حلالیت SPH3 به صورت معنی داری از SPH2 و SPH1 بیشتر بود و حداکثر میزان آن در 10=pH معادل 54/1±82/97 گزارش گردید (05/0<p). SPH1 نسبت به SPH2 و SPH3 شاخص فعالیت امولسیفایری و پایداری امولسیونی بیشتری داشت. در این پپتید بالاترین مقدار شاخص فعالیت امولسیفایری 84/2±15/68 متر مربع بر گرم ثبت شد که مربوط به 10=pH بود. اما حداکثر شاخص پایداری امولسیونی در 6=pH گزارش شد (08/5±84/166 دقیقه). بیشترین میزان فعالیت کف زایی اندازه گیری شده 91/5±52/165 درصد بود که در SPH1 و 10= pHثبت شد. همچینن حداکثر پایداری کف در بین پپتیدها، معادل 23/3±32/118 اندازه گیری شد که مربوط به SPH1 در 6=pH بود. SPH1 ظرفیت جذب روغن بیشتری (33/0±92/5 میلی لیتر در گرم) نسبت به SPH2 و SPH3 داشت (05/0<p). بیشترین ظرفیت نگهداری آب هم مربوط به SPH3 (71/0±18/5 میلی لیتر در گرم) بود (05/0<p). بنابر یافته ها، خواص عملکردی پپتیدهای تولیدی از ضایعات مراکز فراوری میگو با استفاده از آنزیم پروتامکس در سطح قابل قبولی جهت استفاده در مواد غذایی مختلف قرار دارند.

    کلید واژگان: ضایعات میگو, پروتامکس, پپتیدهای زیست فعال, خواص عملکردی پپتیدها
    Sakineh Yeganeh*, Soheyl Reyhani Poul

    The aim of this study was to investigate the functional properties of bioactive peptides produced from shrimp wastes in processing centers in three degrees of hydrolysis. For this purpose, the wastes of shrimp processing centers were hydrolyzed in three times of one, two and three hours using protamex enzyme and the functional properties of the resulting peptides (SPH1, SPH2 and SPH3) were evaluated. The results showed that with increasing the hydrolysis time from one to two and three hours, the degree of hydrolysis and nitrogen recovery of the process increased significantly (p<0.05). According to the findings, the solubility of SPH3 was significantly higher than SPH1 and SPH2 and its maximum was reported at pH=10, equal to 97.82±1.54% (p<0.05). SPH1 had higher emulsifying activity and emulsion stability index than SPH2 and SPH3. In this peptide, the highest value of emulsifying activity index was reported 68.15±2.84 m2/g, which was related to pH=10. But the maximum emulsion stability index was reported at pH=6 (166.84±5.08 minute). The highest measured foaming activity was 165.52±5.91% which was recorded at SPH1 and pH=10. Also, the maximum foam stability among the peptides was measured 118.32±3.23%, which was related to SPH1 at pH=6. SPH1 had a higher oil absorption capacity (5.92±0.33 ml/g) than SPH2 and SPH3 (p<0.05). The highest water holding capacity (5.18±0.71 ml/g) was related to SPH3 (p<0.05). According to the findings, the functional properties of peptides produced from wastes of shrimp processing centers using protamax enzyme are at an acceptable level for use in various foods.

    Keywords: Shrimp wastes, Protamex, Bioactive peptides, functional properties of peptides
  • سکینه یگانه*، مرجان زرگر

    هدف از این مطالعه، بررسی اثرات پوشش خوراکی کازیینات سدیم غنی شده با اسانس رزماری بر کیفیت و ماندگاری قزل آلای رنگین کمان در مدت 20 روز نگهداری دریخچال می باشد. بدین جهت، محلول های کازیینات سدیم (SC) به شکل 4 تیمار SC فاقد اسانس و SC با اسانس رزماری در سه غلظت (25/0%، 5/0% و 1% (حجمی/وزنی)) تهیه شده، به عنوان پوشش بر روی ماهی قزل آلا اعمال شدند و به مدت 20 روز در یخچال نگهداری شده و هر 4 روز یکبار، آزمایشات شیمیایی (اندازه گیری پی اچ، بازهای ازته فرار، تیوباربیتوریک اسید و پراکسید)، میکروبی (شمارش باکتری های کل و سرماگرا) بر روی آنها انجام شد. نتایج نشان داد که نمونه های شاهد در حدود روز 12 از حد قابل قبول مقادیر میکروبی، شیمیایی تجاوز کردند، در حالی که نمونه های تیمار حاوی 1% اسانس رزماری  پس از 16 روز از نظر بار میکروبی، از حد قابل قبول فراتر رفتند (p<0.05) و حتی پس از 20 روز از حد مجاز پراکسید و تیوباربیتوریک اسید تجاوز نکردند. این مطالعه نشان داد که پوشش کازیینات سدیم دارای خاصیت سد کنندگی در برابر اکسیژن بوده و استفاده از اسانس رزماری در ترکیب پوشش کازیینات سدیم، باعث کاهش فساد اکسیداتیو، شیمیایی و میکروبی قزل آلای رنگین کمان می شود.

    کلید واژگان: ماهی قزل آلای رنگین کمان, ماندگاری, پوشش خوراکی, کازئینات سدیم, Rosmarinus officinalis
    Sakineh Yeganeh*, Marjan Zargar

    The aim of this study was to investigate the effects of sodium caseinate (SC) edible coating enriched with Rosmarinus officinalis essential oil on the quality and shelf life of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) during 20 days of refrigerated storage (4±1˚C).  Aqueous solutions of sodium caseinate (SC) 8% (w/w) were prepared in the form of 4 treatments of SC without essential oil and SC with rosemary essential oil in three concentrations (0.25%, 0.5% and 1% (v/w)), then applied as a coating on the rainbow trout and refrigerated for 20 days, and every 4 days, chemical (pH, total volatile basic-nitrogen, thiobarbituric acid and peroxide value) and microbiological (total viable count and psychrotrophilic count) analysis were performed on them. The results showed that control samples exceeded the acceptable limit of microbiological and chemical values on around days 12, while SC+1%R samples exceeded the acceptable limit after 16 days of storage and did not exceed the peroxide value and thiobarbituric acid limit even after 20 days of storage. This study showed that Sodium casein coating has an inhibitory property against oxygen and the use of rosemary essential oil in its composition reduces the oxidative, chemical and microbial spoilage of rainbow trout.

    Keywords: rainbow trout, shelf life, edible coatings, sodium caseinate, Rosmarinus officinalis
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال