به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "nasrollāh monshi" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"

تکرار جستجوی کلیدواژه «nasrollāh monshi» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی nasrollāh monshi در مقالات مجلات علمی
  • علی حسن نژاد*

    زبان به عنوان مهم ترین ماده ادبیات و اساسی‍ترین وسیله ارتباط، نقش انکارناپذیری در خلق آثار ادبی دارد. شاعران و نویسندگان برای بهره گیری از قدرت زبان و غنای اثر ادبی از ابزارهای مختلفی استفاده می کنند که هنجارگریزی معنایی یکی از آن هاست که بهره‍ گیری از آن در نثر، جلوه‍ گری و شعرگونگی را به‍ دنبال خواهد داشت. با توجه به کاربرد زیاد عناصر خیال‍ انگیزی در کلیله و دمنه نصرالله منشی بررسی شیوه های هنجارگریزی معنایی در این اثر در شناخت اسلوب زبانی و ادبی نثر قرن ششم اهمیت ویژه ای دارد که تاکنون به آن توجه شایانی نشده است. در این پژوهش با بهره‍ گیری از شیوه توصیفی- تحلیلی و نیز مطالعات کتابخانه‍ ای، ضمن تکیه بر الگوی ارائه شده توسط فرزان سجودی برای دسته‍ بندی انواع هنجارگریزی معنایی، نخست به هنجارگریزی معنایی تعریف، و انواع آن توضیح داده شد، سپس بسامد تک تک آن ها از کلیله و دمنه استخراج گردید. نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن است که نصرالله منشی برای خیال‍انگیزی بیشتر و استفاده بهتر از زبان، از هنجارگریزی معنایی بهره گرفته است. هنجارگریزی معنایی به روش انسان‍ پنداری بیشتر به‍ کار رفته و بسامد آن در قیاس با انواع دیگر هنجارگریزی معنایی بیشتر است که در واقع یکی از ویژگی‍های سبکی کلیله و دمنه به شمار می رود. نصرالله منشی به همه حیوانات که شخصیت‍های اصلی داستان‍ها هستند، مشخصه‍ ها و ویژگی‍ های انسانی بخشیده است و این موضوع می‍تواند در مطالعات سبک‍ شناسانه این اثر و مقایسه آن با سایر آثار هم‍دوره‍اش مورد توجه قرار گیرد.

    کلید واژگان: آشنایی زدایی, کلیله و دمنه, هنجارگریزی معنایی, نصرالله منشی, نثر فنی
    Ali Hassannezhad *

    Language, as the primary medium of literature and communication, plays a crucial role in creating literary works. Among the various tools writers and poets use to harness language's power and enrich their work is semantic deviation, a concept that emerged with the formalist school of literary criticism. Formalism brought fundamental changes to literary studies, asserting that every literary work is independent and self-sufficient. The school aimed to break free from past literary norms and boundaries, challenging conventional linguistic and literary principles. Formalists argued that literature's essence lies in deviating from these conventional language boundaries. According to formalists, style emerges from deviating from standard language use. They posited that a literary work's imaginative quality stems from surpassing common language norms for artistic purposes. Semantic deviation, in particular, became a fundamental tool for writers and poets to create novel meanings in their work. This perspective led to the introduction of the concept of defamiliarization in literature, emphasizing the idea that literary language should make the familiar strange, thereby enhancing the reader's perception and engagement with the text. Shklovsky introduced the concept of defamiliarization as a technique writers and poets use to make their texts appear unfamiliar to readers. This view, held by Russian formalists, was later challenged and expanded by the Prague school of linguistics. Unlike the formalists, who focused solely on defamiliarization in literary texts, the Prague school considered all textual elements, both familiar and unfamiliar. They argued that these elements are intertwined and mutually dependent, making it impossible to examine them in isolation. This holistic approach led to the replacement of defamiliarization with the concept of foregrounding. When a writer employs defamiliarization techniques, it creates a static and conflicting relationship between these mechanisms and other textual elements. However, foregrounding affects the overall structure of the text more dynamically. According to Leach, foregrounding occurs through two main methods parallelism and deviation. Parallelism can be thought of as an unexpected degree of regularity in the text, whereas deviation is an unexpected degree of irregularity in the text. This perspective provides a more comprehensive framework for analyzing literary techniques and their effects on the text as a whole. Non-normativity in literature occurs when a writer or poet uses terms and combinations that break the boundaries of standard language, challenging the reader's mind. This deviation from norms can be classified into eight main categories: lexical, syntactic, phonological, graphological, semantic, dialectal, stylistic, and historical, all of which affect meaning in various ways. Semantic deviation involves using phrases and sentences in novel ways, creating meanings that differ from their conventional usage in standard language. This is achieved through innovative semantic relations and imaginative forms. Nasrollāh Monshi's Kalilah va Demnah is notable for its significant use of imaginative elements, making it an important text for understanding the linguistic and literary style of 6th-century prose. This study aims to reexamine Kalilah va Demnah through the lens of semantic deviation, using the model presented by Farzān Sojudi. This study employs a descriptive-analytical approach, explaining each type of semantic deviation based on Sojudi's perspective. Using a library research method and focusing on Nasrollāh Monshi's Kalilah va Demnah, the study categorizes and presents numerous examples of semantic deviation according to the specified theory. The research findings indicate that Nasrollāh Monshi consistently used semantic deviation in Kalilah va Demnah to enhance the text's imaginative quality and make better use of language. The frequency of semantic deviation in this work is higher compared to other types of norm deviation. This study contributes to our understanding of the literary techniques employed in classical Persian literature and highlights the importance of semantic deviation in creating ornate prose.

    Keywords: Defamiliarization, Foregrounding, Semantic Deviation, Kalilah Va Demnah, Nasrollāh Monshi, Ornate Prose
  • شیوا ناشودی، محبوبه ضیاءخدادادیان *، فرزاد عباسی
    زمینه و هدف

    تفکر فلسفی مقوله ای است که کودکان را برای بدل شدن به انسانی اجتماعی و در عین حال، اهل فکر و تحلیل یاری میرساند و موانع شناختی موجود را تا حد زیادی رفع میکند. در واقع، بواسطه آشنایی کودکان با مولفه های تفکر فلسفی، میزان شناخت و گستره درک فردی و اجتماعی آنها رشد پیدا میکند. متون ادبی بویژه آثاری که برای کودکان نوشته شده اند، در تبیین مفاهیم مرتبط با تفکر فلسفی تاثیر شگرفی دارند. در گستره ادبیات فارسی، آثار متعددی خلق شده اند که از مولفه های مرتبط با این مقوله برای تبیین مطالب گوناگون انسان ساز و رشددهنده استفاده کرده اند. در این بین، نصرالله منشی در کلیله و دمنه از این شگردها بهره برداری کرده است. در تحقیق حاضر، اصلیترین و پرتکرارترین شگردهای نصرالله منشی در باب شیر و گاو از کتاب کلیله و دمنه که منجر به تفکرزایی فلسفی گردیده، کاویده شده است تا به این پرسش پاسخ داده شود که روش های تفکرآفرینی فلسفی در باب مذکور از کلیله و دمنه چه بوده است؟

    روش ها

    این پژوهش با استناد به منابع کتابخانه ای و روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است.

    یافته ها

    نویسنده سعی کرده است به مولفه های متنوعی از تفکر فلسفی همچون: «تصمیم گیری؛ حل مسئله؛ تجزیه و تحلیل؛ قیاس و سنجش؛ پرسشگری؛ مهارت کشف؛ استدلال» اشاره کند و این شاخصه ها را در مخاطبان بویژه گروه کودکان رشد دهد.

    نتیجه گیری

    کتاب مذکور از ظرفیتهای لازم برای بازنمایی مسائل گوناگون فردی و گروهی برای مخاطبان عام و خاص (کودکان) برخوردار بوده و میتوان از لایه های فکری مستتر در آن برای تلقین و آموزش غیرمستقیم تفکر فلسفی به کودکان استفاده کرد.

    کلید واژگان: نصرالله منشی, کلیله و دمنه, تفکر فلسفی, کودک, اندیشه
    Shiva Nashoodi, Mahboubeh Zia Khodadadian *, Farzad Abbasi
    BACKGROUND AND OBJECTIVES

    Philosophical thinking is a category that helps children to become social human beings and at the same time, people of thinking and analysis, and removes the existing cognitive barriers to a great extent. In fact, by familiarizing children with the components of philosophical thinking, the amount of knowledge and scope of their personal and social understanding grows. Literary texts, especially works written for children, have a tremendous impact in explaining concepts related to philosophical thinking. In the field of Persian literature, many works have been created that have used the components related to this category to explain various human-building and developmental content. In the meantime, Nasrollah Monshi in Kelila and Demneh has taken advantage of these tricks. In the present research, the main and most frequent methods of Nasrollah Monshi in the chapter on milk and cow from the book Kelila and Demneh, which led to philosophical thinking, have been explored in order to answer the question of what were the methods of philosophical thinking in the mentioned chapter of Kelila and Demneh?

    METHODOLOGY

    This research was done based on library sources and descriptive-analytical method.

    FINDINGS

    The author has tried to understand various components of philosophical thinking such as: "decision making; Problem solving; analyze; comparison and measurement; questioning; discovery skills; "Argument" and develop these characteristics in the audience, especially children.

    CONCLUSION

    The mentioned book has the necessary capacities to represent various individual and group issues for general and special audiences (children) and it is possible to use the intellectual layers hidden in it to indirectly teach philosophical thinking to children.

    Keywords: Nasrollah Monshi, Kelila, Demneh, philosophical thinking, child, thought
  • فرانک جهانگرد*، طیبه گلستانی حتکنی
    کلیله ودمنه بهرام شاهی، با واسطه یک زبان میانجی به فارسی ترجمه شده است، بااین حال تطابق جنبه های تعلیمی و دینی آن با فرهنگ ایران در قرن ششم قابل توجه و معنی دار است. این نکته زمینه ای برای بررسی این اثر بر اساس نظریه «نظام چندگانه اون زهر» و «روش گیدیون توری» به دست می دهد. طبق این روش در گام نخست پاره ای از بن مایه های مشترک متن با فرهنگ مقصد استخراج و ریشه یابی شده، در گام دوم نقشه نگاری بخشی از متن مقصد روی معادل آن در زبان مبدا صورت گرفته و در گام سوم استراتژی های به کاررفته در ترجمه طبقه ‏بندی شده است. یافته های پژوهش در گام نخست نشان می دهد بن مایه های حکایت های کلیله ودمنه (چه در بعد جهانی، چه با سرچشمه ایرانی یا هندی) در بین ادیان آسیایی و اقوام شرقی مشترک اند و از ارزش های دینی و اخلاقی به شمار می روند. در گام دوم نقشه نگاری حکایت «مرغ باران و وکیل دریا» روی حکایت مشابه آن در پنچاتنترا به مطالعه تطبیقی «سیمرغ» و «گرودا» انجامید و خاستگاه مشترک این دو پرنده اسطوره ای را نشان داد. در گام سوم استراتژی های ترجمه شامل حذف، تغییر و جایگزینی و افزایش تبیین و نشان داده شد مترجم چگونه با استفاده از این شیوه ها بین فرهنگ مبدا (متن اصلی) و فرهنگ مقصد تعادل به وجود آورده است. این پژوهش نشان می دهد آنچه در ترجمه نصرالله منشی نقش محوری و مرکزی دارد، فرهنگ مقصد است و مترجم با تمرکز بر آن، عناصر فرهنگی را انتقال داده و در این میان با افزایش عناصر ایدیولوژیک به متن، آن را به گفتمان غالب نزدیک تر کرده است.
    کلید واژگان: ترجمه ادبی, نظریه نظام چندگانه, اون زهر, گیدئون توری, کلیله ودمنه, نصرالله منشی
    Faranak Jahangard *, Tayyebeh Golestani
    Bahramshahi’s Kalīla wa-Dimna was translated into Persian through an intermediary language. However, the didactic and religious aspects of Bahramshahi’s Kalīla wa-Dimna have a strong association with the Iranian society and culture of the sixth century. This study is based on Polysystem Theory and Gideon Toury’s three-stage methodology. According to his methodology, the translation should be situated within the target culture and the themes which are common to the translation and target culture be extracted. Then, the target text segments are mapped onto the source language segments, and finally the strategies used in the translation are categorized. The findings suggested that the themes of Kalīla wa-Dimna stories (whether from a global perspective or from an Iranian or Indian perspective) are common among Asian religions and Eastern nations. These themes carry religious and moral values. In the second step, the story “The Seabird and The Sea Agent” was compared and contrasted against its counterpart “Simorgh and Gruda” in the Panchatantra. The comparative analysis suggested the two mythical birds had a similar origin. This is followed by the identification of such translation strategies as deletion, modification, replacement and enhancement in the target text. It was found that the translator used these strategies to create a balance between the source culture and the target culture. This study also showed that the target culture played a central role in Nasrollah Monshi’s translation, which assisted the translator to render culture-specific items. The translator brought the text closer to the dominant discourse by increasing the number of ideological elements in the text.
    Keywords: literary translation, polysystem Theory, Even-Zohar, Gideon Toury, Kalīla wa-Dimna, Nasrollah Monshi
  • جمیله اخیانی*

    کلیله و دمنه در همه عصرها به منزله کتاب حکمت و سیاست نگریسته شده و توجه ویژه ای به آن شده است. ترجمه فارسی نصرالله منشی از این کتاب در قرن ششم آن را به منزله نخستین اثر مصنوع فارسی به یکی از آثار مهم نثر فارسی و سرمشق اهل ادب تبدیل کرد و سبب منسوخ شدن ترجمه های پیشین شد. اهمیت این ترجمه سبب شده است که کتاب مذکور بارها تصحیح و چاپ شود و در این میان تصحیح مجتبی مینوی به مثابه تصحیحی موفق در محافل دانشگاهی مشهور شد. با وجود دقت نظر فراوان استاد مینوی و نکته های اصلاحی که بعدا برخی پژوهندگان گوشزد کرده اند، هنوز در آن به عباراتی برمی خوریم که معنایشان در شکل کنونی مبهم است و خواننده را سردرگم می کند. در مقاله حاضر، بخشی از این عبارات بررسی شده و پس از تبیین ابهام های آنها، کوشش شده است با تصحیح قیاسی و براساس قرینه های درون متنی، سبک نویسنده، شواهدی از دیگر بخش های کتاب، و نیز شواهدی از متون کلاسیک فارسی صورت درست احتمالی پیشنهاد شود. براساس پژوهش حاضر، تحریف، جابه جایی واژه ها، و افتادگی عناصر دستوری ممکن است دلیل نارسایی معنایی این عبارات باشد.

    کلید واژگان: کلیله و دمنه, نصرالله منشی, تصحیح متن, تصحیح قیاسی, تحریف
    Jamileh Akhyani*

    Kelileh and Demneh has received special attention as a book of wisdom and politics throughout history. Nasrollah Monshi’s translation of the book into Persian in the sixth century turned it into one of the most important works of prose in Persian literature and a model for literary writers, and outdid other translations of the same book. The significance of this translation has made its numerous republications, edition, and correction inevitable. In Iranian academia, the edition and correction by Mojtaba Minovi has gained a popular foothold. Despite Minovi's significant contribution to improving the quality of the book, there are some phrases whose meaning is ambiguous and confuse readers. This study examines some of these phrases in the first step and subsequently offers corrections by drawing on textual parallels, the author's style, textual evidence from other parts of the book, and evidence from classical Persian texts. This study suggests that distortion, word shift, grammatical errors cause ambiguity in the selected phrases.

    Keywords: Kelileh, Demneh, Nasrollah Monshi, text correction, deductive correction, distortion
  • نقد کلیله و دمنه نصرالله منشی با تاکید بر مکتب کلاسیسم
    محمد خسروی شکیب، یوسف علی بیرانوند*، محمدرضا جوادی

    مکتب کلاسیسم از جمله مکاتب قدیمی اروپاست که بیش از 2300 سال سیطره خود را بر ادبیات آنجا حفظ کرد. از جمله اصول این مکتب نگاه به گذشته، تقلید از طبیعت، عقل گرایی، اخلاق گرایی و... است. کلیله و دمنه ترجمه نصرالله منشی اگرچه در محدوده جغرافیایی مکتب کلاسیسم قرار ندارد؛ ولی اصول این مکتب را می توان در آن جست و بررسی کرد. هدف این پژوهش آن است که به روش توصیفی- تحلیلی، اصول مکتب کلاسیسم را در کلیله و دمنه نصرالله منشی مورد بررسی قرار دهد. نتایج به دست آمده از این قرار است: 1- نصرالله به کتاب های گذشتگان نظر دارد و بعضا مضامین و روش آن ها را مورد تقلید قرار می دهد. 2- نویسنده با حفظ تناسبات لفظی و با حفظ ارسال معنی به تقلید از طبیعت می پردازد. 3- کلیله و دمنه، جنبه خوشایند و آموزنده بودن را در خود دارد؛ به عنوان مثال هم به تناسبات لفظی و معنوی توجه دارد و هم علوم مختلف را آموزش می دهد. 4- کلیله و دمنه، اگرچه از زبان حیوانات است؛ از آنجا که ویژگی های پذیرفتنی برای حیوانات بیان می کند، حقیقت نما است. 5- کلیله و دمنه دارای رویکردهای اخلاق دینی، غیردینی و اخلاق با تکیه بر فرهنگ هندوییسم است.

    کلید واژگان: کلاسیسم, کلیله و دمنه, نصرالله منشی, تقلید از طبیعت, اخلاق
    The Classicism Analysis of Nasorllah Monshi's Kalila wa Dimna
    Mohammad Kosravishakib, Yosofali Beiranvand *, Mohammadreza Javadi

    Classicism is one of the oldest literary schools which dominated more than 2300 years over European literature. The major principles of this literary school include looking at the past, imitating nature, rationalism, moralism, and teaching with enjoyment. Though the Persian literary work namely Kelile and Demne is not included in geographical domain of this literary school, the prominent features of the school can be applied to it. In a descriptive-analytical method, the study attempts to investigate classist principles of the Kelile and Demne. The prominent results include the followings: 1. Kelile and Demne of Nasrallah Monshi consider the classic works of the past and sometimes imitate their themes and style. 2. It imitates nature and social experiences. 3. It attempts to teach pleasurably. For example, it considers proportions in form and meaning and teaches different sciences. 4. Kelile and Demne narrates some fables which seem to be real if we consider their cultural backgrounds. It is a technique that is called verisimilitude. 5. In bringing moral contents and themes, Kelile and Demne encompasses Islamic morality, humanistic morality, and Indian morality. Hence, Kelile and Demne can be generally categorized as moral classic work of literature.

    Keywords: Classicalism, Kalila, Demna, Nasrollah Monshi, Imitation of nature, Ethics
  • رحمان قربانی*
    در زبان فارسی اشعار زیادی وجود دارند که سراینده اصلی آنها هنوز مشخص نشده است. یکی از این موارد، قصیده مشهوری با مطلع «سلام علی دار ام الکواعب/ بتان سیه چشم عنبرذوایب» است. تاکنون چند تحقیق در این باره صورت گرفته و منوچهری دامغانی، امیر معزی، برهانی، حسن متکلم کاشی و ابوالمعالی نصرالله منشی به عنوان سرایندگان قصیده مذکور معرفی شده اند. پژوهش حاضر با بررسی استدلال های به کاررفته در مطالعات پیشین و با استناد به سندی جدید، شاعر این قصیده را معرفی می کند. استناد نویسنده به نسخه خطی مهم و ارزشمند «تذکره الشعرا»، مشهور به «جنگ 900 مجلس» است. گردآورنده این نسخه، سیم کش سمرقندی را شاعر این قصیده می داند. برخلاف شعرای قبلی، شواهد امر صحت این ادعا و انتساب را تایید می کند. در این مقاله، نخست صحت انتساب قصیده به منوچهری، امیر معزی، برهانی و حسن متکلم بررسی و رد می شود. سپس با تمرکز بر پژوهش سروری که از اعتبار و سندیت بیشتری برخوردار است، دلایل چهارگانه او در انتساب چکامه به نصرالله منشی به چالش کشیده می شود. در پایان، سه دلیل دیگر برای ترجیح تعلق شعر به سیم کش سمرقندی مطرح می شود.
    کلید واژگان: قصیده ام الکواعب, جنگ 900 مجلس, سیم کش سمرقندی, نصرالله منشی
    Rahman Qorbani *
    There are a lot of poems in Persian language Their poetry has not yet been determined. One of these cases is the famous ode "Om-al-Kavaeb". So far, several studies have been carried out on this topic, and Manouchehri Damghani, Amir Mo'azi, Borhani, Hasan Motekallam Kashi and Nasrollah Monshi have been introduced as poets of this ode. In this study, by studying the reasons used in previous studies and referring to a new document, introduced the true poet of this ode. The author's citation is an important and valuable manuscript, "Tazkarah al-Shoa'ra", known as "Ontology No. 900". The collector/ author of this Ontology, Introduces Simkesh –e- Samarqandi's as a poet of this poem. Contrary to previous poets, several reasons confirm this claim and assignment. In this paper, firstly, the authenticity of the assignment this ode to Manouchehri, Amir Mo'azi, Borhani and Hasan Motekallam is analyzed and rejected. Then, with a focusing on research of Sorori which has more authenticity, challenged her four In assigning a poem to Nasrallah Monshi. In the end, mention three other reasons for Confirm this claim.
    Keywords: Om-al-Kavaeb, Ontology No. 900, Simkesh –e- Samarqandi, Nasrollah Monshi
  • غلامرضا غلامی درگاهی *، فاطمه نظری فر، خاطره سلیمانی
    اصل کلیله ودمنه هندی و به زبان سانسکریت بوده است. این کتاب از آن دست آثاری است که مختص و محدود به ملت خاصی نمانده و به زبان اقوام مختلف ترجمه شده است، برخی از محققان کلیله و دمنه را سر منشا پیدایش ادبیات تطبیقی می دانند. مقاله حاضر، به دلیل روایی بودن این متون ابتدا تعریفی از ساختار و محتوا به دست می دهد، سپس ویژگی های زبانی و عناصر داستانی کلیله و دمنه نصرالله منشی، نسخه ای ازکلیله عربی ابن مقفع و سپس داستان های بیدپای بخاری را بررسی می کند و شباهت ها و اختلاف ها را بر اساس دیدگاه آمریکایی در ادبیات تطبیقی روشن می سازد. حاصل کار اینکه، این سه اثر از نظر زبانی و بلاغی و گاهی اندیشگی، با هم متفاوتند و زبان در متن نصرالله منشی با اطناب بیشتری همراه است، متن ابن مقفع سهل و روان است و ایجاز دارد و متن بخاری دارای مساوات است؛ نصرالله منشی، با گرایش به نثر فنی، سجع، موازنه و ترصیع را فراوان به کار برده و به همین خاطر دارای اطناب است؛ اما متن ابن مقفع، نثری مرسل و داستان های بیدپای دارای متنی ساده و روان است و نثر منشی، منشیانه و نمونه عالی نثر فنی است. در حوزه واژگانی نیز داستان های بیدپای غنی تر و وسیع تر از متن نصرالله منشی و ابن مقفع است.
    کلید واژگان: کلیله و دمنه, حمامه المطوقه, ادبیات تطبیقی, نصرالله منشی, عبدالله بخاری, ابن مقفع
    Gholamreza Gholami Dargahi *, Fatemeh Nazari Far, Khatereh Soleimani
    The original version of Indian-Kelileh va Demneh was Sanskrit. This book is one of the works that has not been limited to a particular nation and has been translated into different tribes. Some scholars believe that Kelileh va Demneh is the source of the emergence of comparative literature. Due to the validity of these texts, the present article first gives a definition of the structure and content, then the linguistic and the elements of the book, and the introduction of Nasrallah Monshi, the Arabic version of Ibn Moghaf and then the story. It examines the strength of Bid Pay by Bokhari and highlights similarities and differences based on the American perspective in comparative literature. The result of this is that these three works are linguistically and rhetorically different, and sometimes different, and the language is wide in the text of Nasrallah, the text of Ibn Moghafa is more abounded with metonymies, the text of Ibn Moghafa is easy and true, like the text of Bokhari; Nasrallah Monshi, with the tendency towards the technical prose, has used abundance, balance, and shrine, and therefore has abundance; but the text of Ibn Moghfa, is based on prose and the stories of Bid Pay have a simple and fluid text, and the prose of Monshi, is a great example of technical prose. In the lexical category, the stories of Bidpay are richer and wider than the texts of Nasrallah Monshi and Ibn-e-Moghafa.
    Keywords: Kelileh va Demneh, Hamemeh Al Matoogheh, Comparative Literature, Nasrollah Monshi, Abdollah Bokhari, Ibn Moghfa
  • عبدالرضا مدرس زاده*، فاطمه نعنافروش، محبوبه خراسانی
    کتاب ارجمند کلیله و دمنه یکی از تاثیرگذارترین متون ادب فارسی است که کوشش کرده است به زبان حیوانات حرف های جدی و اساسی مورد نیاز انسان را بیان کند. در کنار همه آنچه به عنوان زیرساخت های شکل گیری ترجمه نصرالله منشی در این کتاب مطرح است، به نظر می رسد تغییر اوضاع سیاسی و نهایتا آشفتگی های دوران، مترجم فرزانه را متقاعد کرده است که بسیاری از دردها و دشواری ها و گرفتاری ها را به زبان حیوانات بیان کند و این را می توان از باب های اضافه شده به متن اصلی کتاب هم دریافت.راست این است که سلجوقیان بی کم ترین استحقاق و شایستگی اداره ایران، بر مسند قدرت قرارگرفتند و این پریشان احوالی پیش آمده بر چنین استیلایی کار را بر اهل فرهنگ و اندیشه سخت کرد. نصرالله منشی موفق شده است در سایه تحولات سیاسی سلجوقی سبک و سیاق کتاب خویش را دست کم در بخش بازتاب اندیشه به سوی نقد رفتارها پیش ببرد و حتی به آموزش شیوه های کشورداری به پادشاهان کم مایه سلجوقی دست بزند؛ حتی اگر این آموزش به زبان حیوانات باشد. هنر مترجم کلیله و دمنه استفاده از نقاب تمثیل های جانوری (fable) در به تصویر کشیدن اوضاع جامعه ای است که چندان خوشایند او نیست و کافی است گوش به فریادهای مترجم در مقدمه و متن کتاب بسپاریم.
    کلید واژگان: ادبیات تعلیمی, نصرالله منشی, کلیله و دمنه, تمثیل, دوره سلجوقی
    The venerable book of KelilehVa Demneh is one of the most influential Persian Literary texts which tries to render human’s essential needs and serious words in animal language. Besides all issues which can be considered as the frame-work of creating the translation, it seems that the political changes and ultimately the era disorders have persuaded the translator to render some of the pains and difficulties in animals’ language. Furthermore, it can be understood that this chapter has been appended to the main text. It is true that Seljuk had governed Iran without any worthiness and qualification. This kind of disorder and ascendancy was so difficult for educational and thoughtful people. In the light of political changes, Nasrollah Monshi has managed to expand his book style to criticize behaviors, at least in the chapter of thought reflection. He has even managed to teach the Seljuk ignoble kings in animals’ languages. The translator’s art is to depict the status of society by means of fables which is not his own interest. It is obvious just when you listen to the translator’s cries in the text and introduction of the book.
    Keywords: Didactic Literature, Nasrollah Monshi, Kelileh Va Demneh, Fable, Seljuk era
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال