جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "رباعی" در نشریات گروه "علوم اجتماعی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «رباعی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
خاندان جوینی از خانواده های برجسته ایرانی است که افراد آن از عصر سلجوقی تا اوایل دوره ایلخانی صاحب مشاغل حکومتی و دیوانی بودند. جوینی ها اکثرا در کنار هنرپروری و برکشیدن اهالی دانش و ادب، خود نیز اهل فضل و ادب و هنر بودند. در منابع مختلف اشعاری به برخی از افراد این دودمان نسبت داده شده است که در آن میان تعدادی رباعی نیز هست. در پژوهش حاضر رباعیات منسوب به شش نفر از افراد سرشناس خاندان جوینی از منابع کهن گردآوری و بررسی شده است.کلید واژگان: خاندان جوینی, صاحب دیوان, رباعیThe Juvayni family is one of the prominent Iranian families, whose members held governmental and administrative positions from the Seljuk era to the early Ilkhanid period. In addition to their patronage of the arts and promotion of scholars and intellectuals, the Juvaynis themselves were also scholars, literati, and patrons of art. In various sources, poetry has been attributed to some members of this family, including several rubaiyat (quatrains). This study collects and examines the rubaiyat attributed to six prominent members of the Juvayni family from ancient sources.Keywords: Juvayni Family, Poet, Rubaiyat.
-
از جمله نوادر نسخی که برای کتابخانه جلال الدین اسکندر (نوه تیمور گورکانی) تهیه شده، مجموعه ای از اشعار و رسایل است که در سال 813 ق فراهم آمده است و اکنون در کتابخانه موزه گالوست گلبنکیان شهر لیسبون نگه داری می شود. این نسخه ارجمند دارای دو دفتر مجزا در یک مجلد است که یکی به آثار منظوم و دیگری به رسایل اختصاص دارد. اشعار موجود در دفتر اول، دربردارنده آثار بزرگان شعر و ادب فارسی از قرن پنجم تا اوایل قرن نهم است که در متن و هامش نسخه به قلم دو تن از کاتبان دستگاه اسکندر میرزا کتابت شده است: حسن الحافظ و محمود الحسینی. از جمله اشعار موجود در این گلچین شعر، هفت رباعی منسوب به خیام و 22 رباعی منسوب به مهستی گنجوی است که در مقاله حاضر به معرفی و بررسی آن ها می پردازیم. همچنین گزارش کوتاهی از بخش رباعیات منبع مذکور به دست خواهیم داد.
کلید واژگان: اسکندر میرزا, موزه گلبنکیان, رباعی, عمر خیام, مهستی گنجویAmong the rare manuscripts prepared for the library of Jalal al-Din Iskandar (the grandson of Timur Gurkani), is a collection of poems and writings compiled in 813 AH, which is now housed in the Gulbenkian Museum Library in Lisbon. This precious manuscript contains two separate volumes bound together, one dedicated to poetic works and the other to writings. The poems in the first volume include works by prominent Persian poets and scholars from the 5th to the early 9th century, written by two scribes of Iskandar Mirza’s court: Hassan al-Hafiz and Mahmoud al-Hosseini. Among the poems in this anthology are seven quatrains attributed to Khayyām and 22 quatrains attributed to Mahasti Ganjavi, which we introduce and examine in this article. Additionally, we provide a brief report on the quatrains section of the manuscript.
Keywords: Iskandar Mirza, Gulbenkian Museum, Quatrains, Omar Khayyām, Mahasti Ganjavi -
شهاب الدین ابوالحسن طلحه مروزی، از رباعی سرایان مهم اواخر قرن پنجم و نیمه اول قرن ششم هجری است. نام او نخستین بار در تذکره لباب الالباب سدیدالدین محمد عوفی در بخش شعرای خراسان یاد شده است. عوفی هجده فقره از رباعیاتش را نقل کرده است و سایر تذکره نویسان همین اطلاعات و اشعار را در کتب خود آورده اند. سیفی نیشابوری در اواخر قرن ششم هجری در کتاب رسائل العشاق به رباعیات ابوالحسن طلحه استناد کرده و 34 فقره آن را در لابه لای مطالب کتاب گنجانده است. نزه هالمجالس جمال خلیل شروانی نیز یکی از منایع مهم رباعیات ابوالحسن طلحه است. در مقاله حاضر، اطلاعات اندک موجود در مورد زندگی این شاعر و 85 فقره از رباعیات منسوب به او، از سه منبع فوق و پنج منبع دیگر فراهم آمده است. موضوع اغلب رباعیات ابوالحسن طلحه، عشق و گزارش حالات عاشق و معشوق است.
کلید واژگان: ابوالحسن طلحه مروزی, رباعی, رباعی سرایان قرن ششم, تذکره لباب الالباب, رسائل العشاق, نزه هالمجالس, رباعیات سرگردانShihāb al-Dīn Abu''l- Ḥasan Ṭalheh Mivazī was a prominent quatrain poet of the late 5th and early 6th centuries Hijri. His name first appears in Tadhkirat al-Lubāb -ul-Albāb by Sadīd al-Dīn Muḥammad ‘Awfī in the section on poets of Khorasan. ‘Awfī has quoted eighteen quatrains from Ṭalheh’s works, and other biographers have also recorded these details and poems in their books. Seifī Neishābūrī, in the late 6th century Hijri, cited Ṭalheh''s quatrains in his book "Rasā''il al-''Ushāq" and included 34 couplets in the midst of his writings. "Nuzhat al-Majālis" by Jamāl Khalīl Shirwānī is another important source on the quatrains of Abu''l-Ḥasan Ṭalheh. In this article, the scarce information about the life of this poet and 85 quatrains attributed to him is provided from the three mentioned sources and five other references. The predominant themes of Ṭalheh''s quatrains revolve around love and the depiction of the states of lover and beloved.
Keywords: Shihāb Al-Dīn Abu''l- Ḥasan Ṭalheh Mivazī, Rubaiyat, Quatrain Poets Of The 6Th Century, Tadhkirat Al-Lubāb -Ul-Albāb, Rasā''il Al-''Ushāq, Nuzhat Al-Majālis, Wandering Quatrains -
در بسیاری از صفحات مجازی و به تبع آن در کتاب فارسی پایه نهم، رباعی «کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی...» به غلط به خواجه نصیرالدین طوسی نسبت داده شده است. یادداشت پیش رو می کوشد تا سیر انتساب های این رباعی به شاعران مختلف را در طول تاریخ ادب فارسی نشان دهد و در نهایت سراینده اصلی آن را مشخص کند.کلید واژگان: رباعی, انتساب غلط, خواجه نصیرالدین طوسی, باباافضل کاشانی, اوحدالدین کرمانیIn numerous online platforms and consequently in the ninth-grade Persian textbook, the quatrain "Speak little, and speak only for your own interest..." has been erroneously attributed to Khājeh Naṣīral-Dīn Ṭūsī. This note endeavors to trace the misattributions of this quatrain to various poets throughout the history of Persian literature, ultimately identifying its original authorKeywords: Quatrain, Misattribution, Khājeh Naṣīral-Dīn Ṭūsī, Bābā Afḍal Kāshānī, Owḥad al-Dīn Kirmānī
-
شیخ اوحدالدین کرمانی (561-635ق) از چهره های شاخص تاریخ تصوف ایران و شعر صوفیانه فارسی است که حدود دو هزار رباعی به او منسوب است. وی بیشتر عمر خود را در آناتولی گذراند و مریدان بسیار پرورش داد. برخی از مریدان او در نیمه دوم قرن هفتم هجری به گردآوری و تدوین رباعیاتش پرداختند. مولف نزهه المجالس که هم عصر اوحد کرمانی بود، 53 فقره از رباعیاتش را کتاب خود نقل کرد. از جمله نسخه های کهن رباعیات او، دستنویس شماره 2910 کتابخانه ایاصوفیاست که در آن 1641 رباعی اوحد در 12 باب گردآوری و در حدود 706 ق کتابت شده است. نسخه دیگر رباعیات شیخ که در بردارنده 1136 رباعی است و انیس الطالبین و جلیس الصالحین نام دارد، گردآورده فرزند یکی از مریدان شیخ در نیمه دوم قرن هفتم هجری است و در کتابخانه دانشگاه استانبول نگه داری می شود. این نسخه نیز تبویب موضوعی دارد (76 باب). در مقاله حاضر، نسخه کهن دیگری از رباعیات اوحد کرمانی را معرفی می کنیم که در اواخر قرن هفتم یا اوایل قرن هشتم به صورت موضوعی تدوین شده و دارای 1349 رباعی است. این نسخه، متعلق به مجموعه کمانکش امیرخواجه در کتابخانه حاجی سلیم آقای شهر استانبول است.کلید واژگان: اوحدالدین کرمانی, رباعی, عرفان ایرانی, کتابخانه های ترکیه, کتابخانه کمانکش امیرخواجهSheikh Owḥad al-Dīn Kirmānī (561-635 AH) is a prominent figure in the history of Iranian Sufism and Persian Sufi poetry, with around two thousand quatrains attributed to him. He spent most of his life in Anatolia, nurturing numerous disciples. Some of his followers in the latter half of the 7th century AH undertook the task of collecting and compiling his quatrains. The author of "Nuzhat al-Majālis," a contemporary of Owḥad al-Dīn Kirmānī, included 53 quatrains in his book. Among the ancient manuscripts of Owḥad al-Dīn Kirmānī's quatrains is manuscript No. 2910 at the Hagia Sophia Library, containing 1641 quatrains compiled into 12 chapters, transcribed around 706 AH. Another manuscript, containing 1136 quatrains, titled "Anīs al-Ṭālibīn va Jalīs al-Ṣāliḥīn," was compiled by the son of one of Owḥad al-Dīn's disciples in the second half of the 7th century AH and is preserved in Istanbul University Library. This manuscript is also thematically organized into 76 chapters. In this article, we introduce another ancient manuscript of Owḥad al-Dīn’s quatrains, compiled thematically in the late 7th or early 8th century AH, containing 1349 quatrains. This manuscript is part of the Amir Khwaja Collection in the library of Haji Salim Agha in Istanbul.Keywords: Owḥad al-Dīn Kirmānī, quatrains, Iranian mysticism, Turkish Libraries, Amir Khwaja Library
-
یکی از منابع ارزشمند اشعار کهن پارسی، یادداشت هایی است که دارندگان نسخه های خطی در اوراق سفید اول و آخر دستنویس ها، فواصل رسالات، و هامش اوراق کتابت کرده اند. هرچه تاریخ نسخه ها و به طریق اولی تاریخ کتابت این یادداشت ها قدیمی تر باشد، بر ارزشمندی آن ها افزوده می شود. در مقاله پیش رو، 57 رباعی از پنج دستنویس کهن استخراج و با توضیحات لازم عرضه شده است. این رباعیات به نام خیام، مهستی گنجوی، اوحد الدین کرمانی، کمال اسماعیل اصفهانی و دیگران ثبت شده و برخی از رباعیات نیز فاقد نام گوینده است. دو رباعی در این منابع، ترجمه اشعار عربی ویا بالعکس است و از منظر ادبیات تطبیقی در خور اهمیت و استناد است.کلید واژگان: رباعی, خیام, مهستی گنجوی, اوحدالدین کرمانی, دستنویس های کهن, ترجمه منظومOne of the valuable sources of ancient Persian poetry is the notes written by the owners of handwritten manuscripts on the first and last blank pages, the intervals between chapters, and the margins of manuscript pages. The older the manuscripts and the more ancient the recording of these notes, the more valuable they become. In this article, 57 quatrains from five ancient manuscripts are extracted and presented with necessary explanations. These quatrains are attributed to poets such as Khayyām, Mahastī Ganjavī, Owḥaddīn Kirmānī, Kamāl Esmāīl Isfahani, and others. Some quatrains are without a specified author. Two quatrains in these sources are translations of Arabic verses, or vice versa, and are of considerable importance and reference from the perspective of comparative literature.Keywords: Quatrain, Khayyām, Mahastī Ganjavī, Owḥaddīn Kirmānī, Ancient Manuscripts, Poetical Translation
-
عصمت بخارایی از شاعران نامدار ماوراء النهر در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم بود. اشعار او در زمان حیاتش رواج و روایی فراوانی داشت. وی به روایتی در سال 829 و به روایت دیگر در 840 ق درگذشت. بساطی سمرقندی و خیالی بخارایی از شاگردان او بودند و سلطان خلیل نوه تیمور، برای او احترام زیادی قایل بود. دیوانی که از عصمت بخارایی موجود است، دربردارنده 7500 بیت شعر اعم از قصاید، غزلیات، قطعات، رباعیات، ترجیعات و مفردات است. این کتاب با اینکه یک نوبت در سال 1366 به چاپ رسیده، فاقد ویژگی های یک تصحیح علمی است. در بررسی نسخه چاپی و چند دستنویس کهن دیوان عصمت بخارایی، مشخص شد که در سده نهم هجری یکی از گردآورندگان دیوان عصمت، رباعیات کمال اصفهانی، انوری، اوحدی مراغه ای و دیگران را به دیوان او الحاق کرده است. همچنین، برخی از رباعیات مسلم شاعر، از چشم مصحح دیوان او پوشیده مانده است. هدف این مقاله، بررسی این دو موضوع است.
کلید واژگان: عصمت بخارایی, شعر دوره تیموری, رباعی, رباعیات سرگردان, رباعیات الحاقیIṣmat Bukhāraāī was one of the famous Transoxiana poets in the late 8th and early 9th centuries. His poems were very popular during his lifetime. According to one narration, he died in 829 and another narration in 840 AH. Basāṭī Samarkandi and Khiyāl Bukhāraāī were among his students, and Sultan Khalil, the grandson of Timur, had great respect for him. The Divan, which exists now and is attributed to Iṣmat Bukhāraāī, contains 7,500 verses of poetry, including odes, sonnets, fragments, quatrains, tarjiats and monographs. Although this book was published once in 1366, it lacks the characteristics of a scientific edition. In the examination of the published version and some old manuscripts of his Divan, it was found that in the 9th century, one of the compilers of his Divan added the Quatrains of Kamāl Esfahani, Anvri, Ohadi Maraghei and others to his Divan. Also, some definitive quatrains of the poet have not been included by the editor of his Divan. The purpose of this article is to examine these two issues.
Keywords: ‘Iṣmat Bukhāraāī, Timurid period poetry, quatrains, wandering quatrains, supplementary quatrains -
«مکتب خیام» در رباعی، از آغاز بالندگی تا امروز، گستره ای به طول ده قرن و حوزه نفوذی به اندازه همه سرزمین های پارسی گوی، از شبه قاره هند تا اقصای آناتولی داشته است. فهرست دوستداران، همراهان و پیروان خیام در رباعی فارسی، نمایه ای پربرگ و بلندبالاست. یکی از ایشان که در منابع فارسی کمتر درباره اش سخنی رفته است، مصطفی عالی افندی (د. 1008 ق)، شاعر، منشی و تاریخ نگار نامدار عثمانی در دوره حکومت سلطان سلیم و سلطان مراد است که به سه زبان ترکی، فارسی و عربی شعر می گفت و «عالی» تخلص می کرد. وی در سال 1003 هجری دفتری از رباعیات فارسی را به اقتفای رباعیات خیام به همراه دیباچه ای مفصل در شرح حال خود و حکیم عمر خیام ترتیب داد. این دفتر، با نام های «بدیع الرقوم»، «ربیع المنظوم» و «ربیع المرسوم» شناخته می شود. در نوشته حاضر، به معرفی و بررسی این دفتر اشعار پرداخته ام.
کلید واژگان: رباعی, عمر خیام نیشابوری, مصطفی عالی افندی, ربیع المرسوم, بدیع الرقوم, ربیع المنظوم"Khayyām School" in the quatrain, from the beginning of its development until today, has a history of as long as ten centuries and enjoys a sphere of influence as vast as all the Persian-speaking lands, from the Indian subcontinent to the ends of Anatolia. The list of Khayyam's lovers, companions and followers in Persian quatrain is a long and long list. One of them who is less mentioned in Persian sources is Muṣṭafā ‘Ālī Effendi (d. 1008 AH), a famous Ottoman poet, secretary and historian during the reign of Sultan Salim and Sultan Murad, who wrote poetry in three languages: Turkish, Persian and Arabic and was referred to as " Ālī " in his poems. In 1003 AH, he compiled a book of Persian quatrains to follow Khayyam's quatrains along with detailed biography of his own and that of ‘Umar Khayyām. This book is known as "Badi’ 'al-Raqūm", "Rabi' al-Munzūm" and "Rabi’ 'al-Mursūm". In the present article, I have introduced and reviewed this book of poems.
Keywords: Quartet, ‘Umar Khayyām Neyshābūri, Muṣṭafā ‘Ālī Effendi, Badi’ 'al-Raqūm, Rabi' al-Munẓūm, Rabi’ 'al-Mursūm -
جلیل صفربیگی شاعر فعال و توانای ایلامی است. او بیشتر با رباعی سرایی به عنوان شاعری نوگرا و خلاق برای اهل ادب امروز شناخته شده و به خوبی توانسته است در این قالب با مخاطبان خویش ارتباط برقرار کند. یکی از جنبه های مهم و از شاخصه های شعر صفربیگی، به کارگیری طنز است. هرگونه بررسی و کند و کاو در طنز او، داده هایی ضروری و ارزشمند را در اختیار خواننده قرار خواهد داد. در این مقاله با هدف بررسی طنز در رباعیات صفربیگی، شواهد طنز در تمام رباعیات ایشان (10 مجموعه)، استخراج و از لحاظ مضمونی و ادبی، طبقه بندی و تحلیل شد. روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و شیوه انجام پژوهش، توصیفی- تحلیلی بود. سوال کلی پژوهش نیز این بود که بازنمود طنز در رباعیات صفربیگی چگونه است؟ یافته ها حاکی از آن است که در رباعیات صفربیگی 34 مورد طنز اجتماعی، 32 مورد طنز شخصی، 19 مورد طنز مذهبی و 20 مورد طنز فلسفی وجود دارد و این به طور صریح بیانگر توجه خاص شاعر به طنز اجتماعی (فقر، خودکشی، بی عاطفگی و...) است. او به خوبی توانسته طنز را به مثابه شگردی هنری برای بیان مقاصد هنری و اجتماعی خود به کار گیرد و از هر فرصتی برای آفرینش طنز و گوشه و کنایه های مطایبه آمیز و گاه نیش دار استفاده کند.
کلید واژگان: ایلام, صفربیگی, رباعی, طنز, طنز اجتماعیIlam Culture, Volume:22 Issue: 70, 2021, PP 117 -147Jalil-e-Safarbeigi is an active and capable Ilami poet who is mostly known as a modernist and creative poet for Iranian contemporary literary figures with quatrains and has been able to communicate well with his adressees in this format. One of the important aspects and characteristics of Safarbeigi's poetry is the use of irony. Any study of his irony will provide the reader with necessary and valuable data. The importance of zero-sum humor is not only in its humorous aspect, but also it includes many social events.In this article, in order to study irony in his quatrains - ten collections - have been examined, satirical evidences have been extracted, and they have been categorized and analyzed thematically.The findings indicate that there are 34 cases of social satire, 32 cases of personal satire, 19 cases of religious satire and 20 cases of philosophical satire in zero-verse quatrains, and this clearly indicates the poet's special attention to social satire (poverty, suicide, apathy). He has been able to use humor as an artistic technique to express his artistic and social goals, and he has used every opportunity to create humor and humorous and sometimes biting ironies.
Keywords: contemporary poetry, Quatrains, jalil-e-Safarbeigi .irony, social irony -
اهمیت کمال الدین اسماعیل اصفهانی در تاریخ رباعی فارسی غیر قابل انکار است. در جنگ های شعر و منتخبات ادبی، رباعیات بی شماری از او یافت می شود که نشان دهنده توجه خاص ادیبان، به رباعیات کمال اسماعیل است. رباعیات کمال به دلیل مضمون سازی خاص، شگرف کاری های ادبی و تنوع موضوعی، تا چندین سده متوالی در جنگ ها و تذکره ها و مجموعه های شعر نقل می شد. هدف نویسنده از نگارش نوشتار حاضر، معرفی یک دستنویس کهن است که سفینه ای از رسایل و اشعار فارسی و عربی را دربردارد و در آن، تعدادی از رباعیات کمال درج شده است. درج رباعیات کمال اسماعیل اصفهانی با ذکر اسم یا بدون ذکر اسم شاعر در سفینه مورخ 635 ق، گویای آن است که رباعیات این شاعر در زمان حیات او، با اقبال جامعه ادبی ایران روبرو شده و به گزیده های شعر راه یافته است.
کلید واژگان: رباعیات, رباعی, کمال اسماعیل اصفهانی, رباعی فارسی, رباعی سرایانThe importance of Kamaluddin Ismail Isfahani in the history of Persian quatrains is undeniable. In the literary selections, countless quatrains of him can be found, which show the special attention of writers to the quatrains of Kamal Ismail. The quatrains of Kamal were quoted in Jungs and Tadhkiras and collections of poetry for several consecutive centuries due to their special themes, literary wonders and thematic variety. The author's purpose in writing this article is to introduce an ancient manuscript that contains a Safinah of Persian and Arabic dissertations and poems, in which a number of quatrains of Kamal are inserted. The inclusion of Kamal Ismail Isfahani's quatrains with or without mentioning the name of the poet in the Safinah dated 635 AH, shows that the quatrains of this poet during his lifetime, were welcomed by the literary community of Iran and found their way into poetry selections.
Keywords: Quartets, quatrains, Kamal Ismail Isfahani, Persian quatrains -
در کتابخانه مجلس، سفینه ای متعلق به سده دهم هجری وجود دارد که پس از جنگ 14456 کتابخانه گنج بخش (به احتمال بسیار متعلق به اواخر قرن هشتم هجری)، دومین بیاضی است که به سفینه یحیی توفیق (مورخ 754ق.)، گردآورده سعدالدین الهی/ آلهی شباهت بسیار دارد. نگارندگان از رهگذر تصحیح این سفینه دریافتند که هرچند میرافضلی در کتاب رباعیات خیام در منابع کهن از جنگ 14456 کتابخانه گنج بخش بهره برده، اما از میان رباعیات منسوب به خیام که در آن جنگ آمده، شش رباعی در کتاب ایشان نیامده است. همچنین در سفینه یحیی توفیق هم دو رباعی از خیام یا منسوب به او و یک رباعی خیام یا خیامانه، به خطی متفاوت از متن، اما بدون اشاره به نام او آمده، که برای نخستین بار در این نوشتار شناسانده می شوند؛ افزون بر اینها، گرچه سفینه 534 کتابخانه مجلس در سده دهم هجری فراهم آمده، اما به دلیل آنکه این سفینه هم تدوین سومی از دو جنگ کهن پیشین و با حفظ ساختار اصلی آنهاست، باید اعتبار ده رباعی بازیافته از این بیاض را نیز از گونه ابیات دو سفینه پیشین دانست و بایسته است به رباعیات خیام و یا خیامانه در این جنگ توجه جدی شود. بنابراین نوشتار حاضر می کوشد رباعیات بازیافته این سه سفینه را به عنوان تکمله ای بر کتاب رباعیات خیام در منابع کهن ارایه دهد و با استفاده از منابع، صحت انتساب آن ها را به خیام بررسی کند.کلید واژگان: سفینه, سعدالدین الهی, آلهی, رباعی, خیام, رباعیات خیامانهIn the library of the Majlis, there is a Safinah belonging to the tenth century AH, which after the Jung 14456 of Ganjbakhsh Library (probably belonging to the late eighth century AH), is the second collection much similar with the Safinah of Yahyā Tawfiq (dated 754 AH). Through the editing of this Safinah, the authors found out that although Mir Afzali in the book “ Khayyam's quatrains in ancient sources” used the Jung number 14456 of Ganjbakhsh library, but among the quatrains attributed to Khayyam in that Jung, six quatrains are still not found in his book. Also in Yahyā Tawfiq's Safinah, two quatrains of Khayyam or the ones attributed to him, with a different handwriting, but without mentioning his name, are available and are introduced for the first time in this article; In addition, although the Safinah number 534th Library of the Majlis was provided in the tenth century AH, but because this Safinah is also the third compilation of the two ancient Jungs and while preserving their original structure, the validity of the ten quatrains recovered from this Bayaz should also be considered as the same verses mentioned in the previous two Safinah and should pay serious attention to Khayyam or similar to Khayyam's quatrains in this Jung. Therefore, the present article tries to offer the recovered quatrains of these three Safinah as a supplement to the book of Khayyam's quatrains in ancient sources and to check the accuracy of their attribution to Khayyam by using the sources.Keywords: Safinah, Sa’d al-Din Elahi, Ellahi, Quartet, Khayyam, Khayyamaneh
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.