به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "منطقه 7 تهران" در نشریات گروه "جغرافیا"

تکرار جستجوی کلیدواژه «منطقه 7 تهران» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • شهرام سلطانی، عباس شیخ الاسلامی*، عبدالرضا اصغری

    گسترش روزافزون جمعیت در پهنه بندی جغرافیای شهری کشورهای در حال توسعه به همراه ناکارآمدی برنامه‏های اجتماعی، اقتصادی و به ویژه عدالت اجتماعی پیامدهایی را به دنبال دارد که افزایش جرایم و بزهکاری‏ها یکی از مهم‏ترین آنها محسوب می‏شود. به گونه ای که «شرایط مکان» در وجود و عدم وجود، گسترش یا عدم گسترش جرم حائز اهمیت زیادی دارد. به همین دلیل تلاش برای توسعه امنیت پایدار شهری از طریق شناسایی عوامل موثر پیشگیری از جرم و روش‏های ارتقاء آن به یکی از چالش‏های فراروی برنامه‏‏ریزان، مسئولین و محققان رشته ‏های مرتبط با این موضوعات تبدیل شده است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل کلیدی موثر در راستای توسعه امنیت پایدار از طریق مدل پیشگیری از جرم در منطقه 17 شهر تهران می‏باشد. براین اساس روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و اکتشافی است. تعداد 48 زیرمتغیر عوامل اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، محیطی و نهادی مستخرج از مصاحبه‏های عمیق نیمه‏ساختاری (گرندد تئوری) با 25 کارشناس در رشته‏های قضایی، انتظامی، جامعه‏شناسی و شهرسازی و تلفیق با ادبیات موجود بر اساس نظرات کارشناسان، شناسایی شد و این عوامل از طریق مدل معادلات ساختاری فازی (میک مک فازی زبانی) در چارچوب پرسشنامه اکسل و نظرسنجی از 50 متخصص وزن‏دهی شدند و سپس یافته‏ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. روایی و پایایی پژوهش حاضر از طریق روش «گرندد تئوری» و نظریه «اشتراوس و کوربین» و مصاحبه با کارشناسان پژوهش براساس نظر خبرگان و مراجعه به ادبیات تحقیق مورد تایید قرار گرفتند و متغیرهای منتخب در فرآیند تحقیق قرار گرفتند. براساس یافته‏های پژوهش، 10 زیر متغیر بیکاری، توسعه اجتماعی- اقتصادی، فقر و نابرابری، اعتیاد، رضایت از زندگی، آموزش اجتماعی، انسجام خانوادگی، مشارکت اجتماعی، شبکه معابر و دسترسی و آلودگی نور و روشنایی به عنوان عوامل کلیدی در پیشگیری از جرم انتخاب گردیدند. نتایج بدست‏آمده حاکی از تاثیرات غیرقابل انکار ناهنجاری‏های اجتماعی و اقتصادی در پیشگیری از جرم منطقه دارد و سیاست‏گذاران بایستی با عنایت به چنین نتایجی، مداخلات پیشگیری از جرم را تدوین نمایند.

    کلید واژگان: پیشگیری از جرم, توسعه امنیت پایدار, معادلات ساختاری فازی, منطقه 17 تهران
    Shahram Soltani, Abbas Sheykhaleslami *, Abdulreza Asghari

    The growing population in the urban geographical zoning of developing countries, along with the inefficiency of social and economic programs, and especially social justice, has consequences that increase crime and delinquency is one of the most important. In such a way that the "conditions of the place" are very important in the presence or absence, spread or non-spread of the crime. For this reason, trying to develop sustainable urban security by identifying effective factors in crime prevention and ways to promote it has become one of the challenges for planners, officials and researchers in related fields. The purpose of this study is to identify the key factors affecting the development of sustainable security through the crime prevention model in District 17 of Tehran. Accordingly, the research method is descriptive, analytical and exploratory. 48 sub-variables of socio-cultural, economic, environmental and institutional factors extracted from in-depth semi-structural interviews (grounded theory) with 25 experts in the fields of judiciary, law enforcement, sociology and urban planning and integration with existing literature based on opinions Experts were identified and these factors were weighed through a fuzzy structural equation model (Mick McFuzzy Linguistic) in the framework of an Excel questionnaire and a survey of 50 experts, and then the findings were analyzed. The validity and reliability of the research were confirmed based on the opinion of experts and referring to the research literature. According to the research findings, 10 sub-variables of unemployment, socio-economic development, poverty and inequality, addiction, life satisfaction, social education, family cohesion, social participation, road network and access and light and light pollution as key factors in prevention Were selected from the crime. The results indicate the undeniable effects of social and economic anomalies in crime prevention in the region, and policymakers should develop crime prevention interventions with regard to such results.

    Keywords: Crime Prevention, Sustainable Security Development, Fuzzy Structural Equations, District 17, Tehran
  • حبیب اله فصیحی*، علی موحد، طاهر پریزادی، بابک عباسی کادیجان
    هدف این پژوهش، تحلیل شاخص های مطلوبیت در فضاهای عمومی پیرامون حرم عبدالعظیم حسنی (ع) در منطقه 20 شهرداری تهران است. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه محقق ساخته می باشد که پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ با ضریب 781/0 تایید شده است. جامعه آماری تشکیل شده از حدود 1200 نفر از کسبه محدوده مورد مطالعه بوده که از میان آن ها تمامی کسبه ای (75 نفر) که بیش از 20 سال سابقه کسب در محل داشته اند، انتخاب گردیدند. نمونه های تحقیق، 25 شاخص مطلوبیت فضا را که در سه بعد کالبدی- محیط زیستی، اجتماعی - فرهنگی و اقتصادی در طیف لیکرت دسته بندی شده اند، مورد ارزیابی قرار دادند. برای آزمون تی تک نمونه ای از نرم افزار SPSS و ابزار میان یابی از Kriging و نیز Symbology در سیستم اطلاعات جغرافیایی برای تحلیل داده ها استفاده شد. تلفیق تحلیل موضوعی و موضعی (فضایی) روش بدیعی بوده که در این پژوهش اجرا گردید. نتایج پژوهش دلالت بر سطح متوسط مطلوبیت دارند. با اینکه برخی از شاخص های بعد اجتماعی- فرهنگی مثل امنیت اجتماعی بسیار پایین هستند، در مجموع در این بعد، مطلوبیت فضا بالاتر است. اقدامات صورت گرفته بیش تر کالبد فضا را هدف قرار داده اند. ولی موضعی بودن اقدامات و بی توجهی به میراث فرهنگی و غفلت از ضرورت پیوند با گذشته و هویت مکان سبب شده که این اقدامات حتی در بعد اخیر نیز سطح رضایت بخشی از مطلوبیت فراهم نیاورند. در ارتقای مطلوبیت فضاهای مورد مطالعه، هماهنگی و مشارکت سیاست گذاران، برنامه ریزان و مدیریت شهری از یک سو تولیت آستان و اداره اوقاف از سوی دیگر و ذی نفعان (کسبه محل) ضرورت حتمی دارد.
    کلید واژگان: فضای عمومی, کارکرد فضا, مطلوبیت, پایداری, منطقه 20 تهران
    Habibollah Fasihi *, Ali Movahhed, Taher Parizadiparizadi, Babak Abbasi-E Kadijan
    The purpose of this research is to analyze the indicators of desirability in public spaces around of Abdolazim Hassani shrine in District 20 of Tehran Municipality. The data was obtained by a questionnaire‎. Sample people including 75 business men who have occuppied in the study area for at least 20 years, were selected among the total 1200 people as the responders. They should have evaluated 25 indicators of the space desirability which are classified into physical-environmental, social–cultural, and economic dimensions in accordance to the Likert ranges. One Sample t-Test in SPSS software and Kriging tools in GIS were used to analyze the data. Combining subjective and spatial analysis is the novelty of this research. Findings indicate an average level of desirability. Although some indicators of the socio-cultural dimension, such as social security, are very low, in this dimension, the desirability of the space is in higher level. The measures taken have mostly targeted physical dimension of the space. However, very few actions, and ignoring the cultural heritage and neglecting the need to connect with the past and the identity of the place, have caused these measures, even in the dimension, do not provide a satisfactory level of desirability. In order to promote the desirability of the studied spaces, participation of policy makers, planners and urban management on the one hand, and the managers of the shrine, the Vaqf organization, and the stakeholders (local merchants) on the other hand are essential.
    Keywords: Public Space, Function Of Space, Desirability, Sustainability, District 20 Of Tehran
  • حدیث نصیرزاده *
    زمینه و هدف

    بهینه سازی و کاهش مصرف انرژی، هدفی متعالی در راستای کاهش مخاطرات محیطی و توسعه پایدار شهری است. از این رو، در این پژوهش به نقش بازآفرینی شهری در کاهش مصرف انرژی در کاربری مسکونی منطقه 10 شهرداری تهران پرداخته شده است.

    روش پژوهش: 

    تحقیق حاضر از نظر هدف، توسعه ای-کاربردی و از نظر ماهیت و روش، تحقیقی توصیفی_ تحلیلی است. این تحقیق، مشتمل بر تلفیقی از الگوریتم های یادگیری است که به روش کمی اجرا شده است. جامعه آماری، کلیه ساختمان های مسکونی منطقه 10 شهرداری تهران می باشد. شاخص های ارزیابی مشتمل بر میزان مصرف آب، برق وگاز خانوارها به علاوه 35 شاخص دیگر است که در چهار بعد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی قرار داده شده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش فرآیند گوسی با کرنل جنگل تصادفی و روش پرستیرون چند لایه بهره گرفته شده است. همچنین از نرم افزارArc GIS برای تحلیل فضایی واحدهای ساختمانی و نرم افزار Excel برای محاسبات و دسته بندی داده ها استفاده شده است.

    یافته ها و نتیجه

    یافته ها بیانگر آن هستند که با توجه به ضریب همبستگی 42/0و ریشه میانگین مربعات خطا 24/0 میانگین خطای مطلق 19/0، بخش آزمایش برای پارامتر خروجی آب دارای بهترین عملکرد در مدل فرآیند گوسی بوده است و در بخش آزمایش پارامتر برق، ضریب همبستگی 99/0، ریشه میانگین مربعات خطا 001/0 و میانگین خطا مطلق 001/0 در مدل فوق، دارای بهترین عملکرد از بین مدلسازی بوده و همچین در بخش آزمایش مصرف گاز، ضریب همبستگی 47/0، ریشه میانگین مربعات 39/0خطا و خطای مطلق 33/0 دربین مدلها مدل فوق دارای بهترین عملکرده بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که مقادیر این شاخص درصد قابل قبولی برای تعیین بهترین مدل با توجه به ضریب همبستگی بالاتر و ریشه میانگین مربعات خطا و میانگین خطای مطلق کمتر برای آنالیز حساسیت پارامترهای مستقل قرار دارد.

    کلید واژگان: بازآفرینی شهری, کاربری مسکونی, مصرف انرژی, فرایند گوسی, منطقه 10 تهران
    Hadis Nasirzade *

    Background and goal: 

    Optimizing and reducing energy consumption is a noble goal in the direction of reducing environmental risks and sustainable urban development. Therefore, in this research, the role of urban regeneration in reducing energy consumption in the residential use of District 10 of Tehran Municipality has been discussed.

    Research method

    The present research is developmental-applicative in terms of its purpose and descriptive-analytical in terms of its nature and method. This research consists of a compilation of learning algorithms that has been implemented in a quantitative way. The statistical population is all residential buildings in District 10 of Tehran Municipality. The evaluation indicators include the amount of water, electricity and gas consumption of households in addition to 35 other indicators which are placed in four economic, social, cultural and physical dimensions. To analyze the data, Gaussian process with random forest kernel and multi-layer Presteron method have been used. Also, Arc GIS software has been used for spatial analysis of building units and Excel software for calculations and data classification.

    Findings and results

    The findings indicate that according to the correlation coefficient of 0.42 and the root mean square error of 0.24, the average absolute error of 0.19, the test section for the water output parameter has the best performance in the Gaussian process model and In the electricity parameter test section, the correlation coefficient is 0.99, the root mean square error is 0.001, and the average absolute error is 0.001 in the above model, it has the best performance among the modeling, and also in the gas consumption test section, the correlation coefficient is 0.47 , root mean square error of 0.39 and absolute error of 0.33 among the models, the above model has the best performance. The results of this research showed that the values of this percentage index are acceptable for determining the best model due to the higher correlation coefficient and the root mean square error and the lower mean absolute error for the sensitivity analysis of independent parameters.

    Keywords: Urban Regeneration, Residential Use, Energy Consumption, Gaussian Process, District 10 Of Tehran
  • حمید کریمی، آزاده اربابی سبزواری*، فاطمه ادیبی سعدی نژاد، مریم رستم پیشه

    شهرها به عنوان مراکز فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی، در جذب گردشگران نقش بسزایی ایفا می کنند. با افزایش نیاز به توسعه پایدار، توجه به جوانب اکولوژیک در توسعه گردشگری شهری به عنوان یک رویکرد حیاتی و ضروری مطرح می شود. گردشگری پایدار شهری با تاکید بر توان اکولوژیک نه تنها به جلب گردشگران می پردازد بلکه در کنار آن، به حفاظت از محیط زیست و تعادل اکولوژیک شهرها نیز می پردازد. لذا در پژوهش حاضر کوشیده شد تا با نگاهی از داخل به بیرون و با تفکر راهبردی نوین، ضمن شناسایی منابع و توانایی های داخلی و عوامل کلان محیطی و نقاط مثبت، علاوه بر جستجوی عملکردها، راهکارهای مثبت را پیشروی مدیران و مسئولان شهری در رابطه با تحقق توسعه گردشگری پایدار شهری در منطقه 22 در شهر تهران قرار دهد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی - تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از مدل Meta-SWOT، تحلیلPESTEL ،   GIS-10.8و Global Maper.25 بهره گرفته شده است. نتایج  نشان داد در بین منابع و توانایی های داخلی توسعه گردشگری پایدار شهری در منطقه 22 با تاکید بر توان اکولوژیک آن اوزان متفاوتی نسبت به هم دارند به طوری که عامل هایی همچون وجود اراضی طبیعی در شمال، غرب و شرق منطقه و امکان به هم پیوستگی اکولوژیکی (70/1)، وجود دریاچه شهدای خلیج فارس (68/1)، وجود پارک جنگلی چیتگر در منطقه، وجود اراضی نظامی گسترده به عنوان پتانسیلی برای توسعه محیط زیست مبنا و وجود اماکن تفریحی و گردشگری عمومی در منطقه مشترکا با امتیاز (38/1) دارای بیشترین وزن می باشند که این نشانگر با ارزش بودن، تقلیدناپذیری و تناسب سازمانی نسبت به سایر عوامل در توسعه گردشگری پایدار شهری در منطقه 22 می باشند و باید در صدر اقدامات اجرایی مدیران و مسئولان در راستای تحقق آن باشند.

    کلید واژگان: برنامه ریزی راهبردی, گردشگری, توسعه پایدار گردشگری شهری, منطقه 22 تهران
    Hamid Karimi, Azadeh Arbabi Sabzevari *, Fatemeh Adibi Sadinezhad, Maryam Rostampisheh

    As cultural, economic and social centers, cities play a significant role in attracting tourists. With the increasing need for sustainable development, paying attention to ecological aspects in the development of urban tourism is proposed as a vital and necessary approach. Sustainable urban tourism with an emphasis on ecological power not only attracts tourists, but also protects the environment and the ecological balance of cities. Therefore, in the current research, an effort was made to look from the inside out and with new strategic thinking, while identifying internal resources and capabilities, macro environmental factors and positive points, in addition to searching for the functions, to provide positive solutions to city managers and officials. In relation to the realization of sustainable urban tourism development in District 22 in Tehran. This research is applied in terms of purpose, and descriptive-analytical in terms of data collection, and questionnaire is a means of collecting information. Meta-SWOT model, PESTEL analysis, GIS-10.8 and Global Maper.25 have been used for data analysis. The results showed that among the internal resources and capabilities of sustainable urban tourism development in region 22, with emphasis on its ecological power, they have different weights, so that factors such as the presence of natural lands in the north, west and east of the region and the possibility to Ecological coherence (1/70), the existence of Martyrs' Lake in the Persian Gulf (1/68), the existence of Chitgar forest park in the region, the existence of extensive military lands as a potential for the development of the base environment, and the existence of recreational and public tourism places in the region jointly with The score (1.38) has the highest weight, which indicates that it is valuable, inimitable and organizational appropriateness compared to other factors in the development of sustainable urban tourism in region 22, and should be at the top of the executive actions of managers and officials in order to realize it.

    Keywords: Strategic Planning, Tourism, Sustainable Development Of Urban Tourism, Ecological Power, 22Nd District Of Tehran
  • فرزانه ساسانپور*، حجت میرزازاده، رامین محمدی

    هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل تاثیرگذار بر آینده زیست پذیری منطقه 6 کلان شهر تهران و به دنبال آن تحلیل این عوامل برای ارائه سناریوهای مختلف در افق 1420 است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از منظر ماهیت توصیفی تحلیلی محسوب می شود. جامعه آماری، آمار و اطلاعات مربوط به سال 1395 منطقه موردمطالعه که از مرکز آمار ایران کسب شده است و کارشناسان شهرداری و متخصصان و نخبگان شهری می باشد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از روش کتابخانه ای و میدانی و برای تجزیه وتحلیل داده ها از فنون متعدد آینده پژوهی، تحلیل اثرات متقابل (تحلیل ساختاری) و سناریونویسی و همچنین از نرم افزارهای آینده پژوهی نظیر Micmac استفاده شده است. مهم ترین متغیرها و شاخص های تاثیرگذار در تحقق زیست پذیری، در راند اول 60 عامل در راند دوم 33 عامل و در راند سوم نیز بدون تغییر 33 عامل به عنوان عوامل موثر مورد تحلیل قرار گرفتند که در نهایت بر اساس نظر و امتیاز خبرگان و کارشناسان،24 عامل کلیدی و 9 پیشران موثر شناسایی شده اند. زیست پذیری منطقه 6 در ابعاد مختلف در حد نامطلوب می باشد و درنهایت چهار سناریو مختلف مورد تحلیل قرار گرفتند. از میان 33 عامل،3 عامل اصلی به عنوان عوامل کلیدی موثر بر آینده های زیست پذیری انتخاب شد که از کمترین میزان تاثیرگذاری و تاثیرپذیری برخوردارند. این متغیرها شامل اشتغال، تراکم جمعیت، کاهش سرانه های تجاری اداری، نقش فرا منطقه ای، کاهش سرانه های مسکونی، وجود کاربرهای آموزش عالی، کاربری های درمانی فرا منطقه ای و مهاجرت پذیری می باشند

    کلید واژگان: آینده پژوهی, پایداری, زیست پذیری, سناریو نگاری, منطقه 6 تهران
    Farzaneh Sasanpour *, Hojjat Mirzazadeh, Ramin Mohamadi

    The aim of the current research is to identify the factors affecting the future livability of the 6th district of Tehran metropolis and then analyze these factors to present different scenarios in the horizon of 1420. The current research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of nature. The statistical population, the statistics and information related to the year 2015 of the study area, which was obtained from the Iranian Statistics Center and the Delphi method, are municipal experts, specialists and urban elites.To collect the required data, library and field methods have been used, and to analyze the data, various future research techniques, mutual effects analysis (structural analysis) and scenario writing have been used. In this regard, future research software such as Micmac has been used. In the first round, 60 factors, in the second round, 33 factors, and in the third round, 33 factors were analyzed as effective factors without change. Experts have identified 24 key factors and 9 effective drivers. the livability of area 6 is unfavorable in different dimensions and finally four different scenarios were analyzed. Among the 33 factors, 3 main factors were selected as the key factors affecting the future of livability, which have the least influence. These variables include employment, population density, reduction of commercial-administrative per capita, extra-regional role, reduction of residential per capita, presence of higher education users, extra-regional therapeutic uses and immigration

    Keywords: Future Studies, Livability, Sustainability, Scenario Planning, 6 District Of Tehran
  • عبدالامیر مجدم، پروانه زیویار*، تهمینه دانیالی

    امروزه طراحی بیوفیلیک در بین برنامه ریزان شهری جهت حفظ طبیعت و المان های طبیعی در فضاهای شهری رایج شده است. این مفهوم در اصل یک شهر متنوع زیستی است مملو از فضاهای سبز و جایی که شهروندان در جریان معمولی زندگی کار و فراغت، زندگی گیاهی بسیار متنوعی را به چشم می بینند. منطقه یک تهران معمولا آب وهوای خنک و سردی را نسبت به دیگر نقاط تهران دارد. جامعه آماری پژوهش حاضر را شهروندان منطقه یک تهران تشکیل داده که با استفاده از فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، حجم نمونه 384 نفر محاسبه شده است. هدف این پژوهش، سنجش تاب آوری کالبدی مناطق درون شهری در برابر مخاطرات محیطی با رویکرد شهر بیوفیلیک در منطقه یک تهران است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی است. اعتبار پرسشنامه ها نیز توسط خبرگان در حیطه برنامه ریزی شهری مورد تائید قرار گرفته است. در بررسی پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که در این پژوهش برابر با مقدار 0/841 است. اطلاعات به دست آمده از مطالعات میدانی با استفاده از Spss مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است. نتایج پژوهش نشان داد که در بین شاخص های تاب آوری کالبدی، شاخص پایداری زیست محیطی و در بین شاخص های شهر بیوفیلیک، شاخص نهادها و حکومت دارای اهمیت و ضریب بالایی هستند؛ بنابراین ضرورت توجه به این شاخص ها با در نظر گرفتن میزان اهمیت آن ها برای تحقق پذیری و ارتقاء تاب آوری کالبدی در راستای شهرسازی بیوفیلیک ضروری است.

    کلید واژگان: تاب آوری, منطقه درون شهری, مخاطرات محیطی, شهر بیوفیلیک, منطقه 1 تهران
    Abdol Amir Mojadam, Parvaneh Zivyar *, Tahmineh Daniyali

    Today, biophilic design has become popular among urban planners to preserve nature and natural elements in urban spaces. This concept is basically a biologically diverse city full of green spaces where citizens can see a very diverse plant life in the normal flow of work and leisure. The statistical population of the present study is made up of the citizens of the first district of Tehran, and the sample size of 384 people was calculated using Cochran's formula and using the purposeful sampling method. The purpose of this research is to measure the physical resilience of inner-city areas against environmental hazards with the approach of biophilic city in the first district of Tehran. The research method in this research is descriptive-analytical and based on library and field studies. The validity of the questionnaires has also been confirmed by experts in the field of urban planning. Cronbach's alpha coefficient was used to check the reliability of the questionnaires, which is equal to 0.841 in this research. The information obtained from the field studies has been analyzed using Spss. The results of the research showed that among the indices of physical resilience, the index of environmental sustainability and among the indices of the biophilic city, the index of institutions and government have high importance and coefficient; Therefore, it is necessary to pay attention to these indicators by considering their importance for the realization and promotion of physical resilience in the direction of biophilic urban development.

    Keywords: Resilience, Inner City Area, Environmental Hazards, Biophilic City, District 1 Of Tehran
  • نفیسه مرصوصی*، اسماعیل نصیری هنده خاله، محمدرضا حسینی
    اهداف

    منطقه 20 شهرداری تهران یکی از مناطق کمتر توسعه یافته است که به دلیل مشکلاتی نظیر کمبود زیرساخت های هوشمند، فاقد چشم انداز مناسب برای توسعه زیرساخت های مورد نیاز یک شهر هوشمند است. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف ارایه الگویی برای مدیریت یکپارچه زیرساخت داده های مکانی با رویکرد شهر هوشمند در این منطقه انجام گرفت.

    روش شناسی: 

    این پژوهش از نوع پیمایشی بوده و در دو فاز کیفی و کمی در سال 1402 در منطقه 20 تهران به انجام رسید. جامعه آماری پژوهش شامل 16 نفر از خبرگان موضوعی بودند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسش نامه بود. در فاز کیفی، با استفاده از مرور ادبیات موضوع، مولفه های مدیریت یکپارچه زیرساخت داده های مکانی شهر هوشمند شناسایی شدند. پس از اعمال تغییرات بر اساس نظرات خبرگان، 12 مولفه تایید شد. در فاز کمی، به منظور شناسایی شبکه روابط و تعاملات و آزمون نتایج، از روش مدل سازی تفسیری ساختاری استفاده و در نهایت مدل نهایی پژوهش ارایه شد.

    یافته ها

    مولفه تدوین سیاست ها و استانداردهای زیرساخت داده های مکانی در سطح شهرداری به عنوان تاثیرگذارترین مولفه در بالاترین سطح و مولفه های میزان استفاده از داده های مکانی، تعداد دفاتر خدمات الکترونیک، میزان به روزرسانی داده ها، همکاری و هماهنگی بین سه نهاد فرمانداری ری، شهرداری ری و شهرداری تهران در راستای تولید، استانداردسازی و به اشتراک گذاری داده های مکانی و مولفه همکاری و هماهنگی با سایر ادارات تحت عنوان کاربر داده، به عنوان اثرپذیرترین مولفه ها در پایین ترین سطح قرار گرفتند.

    نتیجه گیری

    وجود سیاست ها و استانداردهای تعریف شده در زمینه زیرساخت داده های مکانی، بیشترین اثرگذاری را بر سایر مولفه ها دارد.

    کلید واژگان: مدیریت یکپارچه, زیرساخت داده های مکانی, شهر هوشمند, منطقه 20 تهران
    N. Morsousi*, E. Nasiri Hendehkhaleh, M.R. Hosseini
    Aims

    District 20 of Tehran Municipality is characterized as a less developed region attributable to factors such as insufficient smart infrastructure and the absence of a coherent vision for smart city infrastructure advancement. The primary objective of this research was to develop a comprehensive management framework for spatial data infrastructure integrated with a smart city approach within District 20 of Tehran.

    Methodology

    This investigation, carried out between 2023 and 2024, was divided into qualitative and quantitative phases, with a particular focus on District 20 in Tehran. The study's sample size comprised 16 experts, and data collection methods encompassed semi-structured interviews and questionnaires. During the qualitative phase, the components essential for managing spatial data infrastructure in the context of a smart city were identified through an extensive review of existing literature. Subsequently, following adjustments based on expert feedback, a total of 12 components were validated. In the quantitative phase, structural equation modeling was employed to delineate the network of relationships and interactions, culminating in the presentation of the final model.

    Findings

    The formulation of policies for spatial data infrastructure was recognized as the most influential component at the highest echelon. Factors such as the utilization extent of spatial data, the quantity of electronic service centers, data update frequencies, cooperation and synchronization among the authorities of Rey Governorate, Rey Municipality, and Tehran Municipality in the realms of spatial data production, standardization, and distribution, along with the element of collaboration and synchronization with other entities categorized as data users, were positioned as influential components at the lowest tier.

    Conclusion

    The policies and criteria established within the domain of spatial data infrastructure possess the most significant influence on other elements.

    Keywords: Integrated Management, Spatial Data Infrastructure, Smart City
  • طاهر پریزادی*، علی شماعی، فرهاد خدابخشی

    رشد شتابان جمعیت تهران و نیاز روافزون به زمین برای پاسخ گویی به نیازهای سکونت، فعالیت، خدمات شهری و مانند آن، سبب پیشروی شهر در زمین های حریم و تغییر  چشمگیر و سریع کاربری  این زمین ها شده است.  هدف این مقاله بررسی این تحولات و آینده نگری آن در حریم منطقه 22 شهرداری تهران است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است و ماهیتی کاربردی دارد. اطلاعات مورد نیاز از منابع اسنادی و کتابخانه ای به دست آمده و به استناد آنها روند تغییرات و وضعیت موجود به شکل کیفی و توصیفی، تحلیل شده است. برای شناسایی پیشران های تغییرات آینده، مدل -تفسیری ساختاری در نرم افزار میک مک اجرا گردیده است. در این راستا، با مراجعه به ادبیات تحقیق،  تمامی کاربری ها و فعالیت های حریم شهرها (64 کاربری و فعالیت) استخراج و فهرست شده و با اجرای روش دلفی با شرکت 8 نفر خبره مسائل حریم، 25 کاربری محتمل تعیین شده اند و پس از تکمیل ماتریس مربوط با درج نزدیک ترین عدد صحیح به میانگین ارزیابی خبرگان، خروجی نرم افزار مبنای تحلیل قرار گرفته است. یافته ها نشان دادند که پیش از تشکیل منطقه 22 شهرداری در سال 1371، محدودی شهری منطقه یادشده که حریم وقت شهر بوده، بر مبنای طرح جامع و طرح های بالادستی دیگر، به سرعت با استقرار  کاربری های بزرگ مقیاس فراشهری چون کاربری های ورزشی، پژوهشی- آموزشی، تفریحی و نظامی و نیز کاربری های مجموعه های شهرکی و سکونتگاهی از حالت زمین های  کشاورزی و بایرخارج شده و پس از این سال نیز با شهرک سازی، توسعه فضاهای سبز و تفریحی، کاربری های نظامی، پژوهشی- آموزشی و توسعه راه ها بقیه فضاهای خالی ، تغییر کاربری داده اند. تحلیل پیشران ها نیز نشان داد که در آینده، از مجموع 25 کاربری محتمل، جنگل کاری، طبیعت گردی، ویلاسازی، احداث بوستان ، فروشگاه های بزرگ، اماکن نظامی، اماکن ورزشی و کاربری حمل و نقل، بیشترین تاثیر را بر تغییرات ساختاری-کالبدی حریم خواهند داشت.

    کلید واژگان: رشد شهری, تحولات ساختاری- کالبدی, حریم شهری, منطقه 22 تهران
    Taher Parizadi*, Ali Shamaei

    The rapid growth of Tehran's population and the increasing need for land to respond to the needs of a residence, activity, urban services, etc., caused cities caused the city to move forward in its surrounding lands and changed land uses significantly and quickly. This paper aimed to investigate these changes and their futures in district 22 of Tehran Municipality. It has a descriptive-analytical method and the data is obtained from documentary and library sources. The process of changes and the existing situation were analyzed qualitatively and descriptively. To identify the drivers of future changes, a structural-interpretive model has been implemented using Mic-Mac software. For this purpose, all the land uses and activities (64 land uses and activities) were extracted and listed. Then, by implementing the Delphi method with the participation of 8 experts, 25 possible land uses were determined. After completing the matrix, the nearest rounded figures to the average numbers which were inserted by the experts, are the basis of the analysis. Finding showed that before the formation of the district, in 1972, the urban fringe of the district, large-scale urban land uses such as sports, research-educational, recreational and military land use, as well as urban and residential complexes, established in agricultural and vacant lands.  Then, constructed settlements, parks, and green spaces as well as recreational, military, research-educational lands and roads, were established here. The analysis of drivers also showed that in the future, out of a total of 25 possible land uses, forestry, eco- tourism, constructiing villas and secon homes, parks, malls, military spaces, stadiums and sports places, and roads and transportation terminals cause to main changes on the structural-physical of the studied fringe.

    Keywords: Urban growth, Structural- physical change, Urban fringe, District 22 of Theran
  • جواد سدیدی، حسن احمدی، رامین رضایی شهابی*، امیر پیشوا، امید خیری، قدرت الله نورایی

    کاربری مسکونی یکی از کاربری های مهم و اصلی در نظام کاربری اراضی شهری است که مدیریت ایمنی و توجه به الزامات پدافندی آن به دلیل تراکم بالای جمعیتی در شهرهای بزرگ بسیار حائز اهمیت است. پژوهش حاضر، در زمینه ارزیابی آسیب پذیری کاربری های مسکونی در برابر تهدیدات خارجی با رویکرد پدافند غیرعامل شهری در منطقه 10 تهران است که در قالب مطالعات فضایی مکانی و با اجرای مدل تحلیلی در سه گام انجام شد. ابتدا شناسایی و دسته بندی اصول و الزامات پدافند غیرعامل در سه گروه پارامترهای سازه ای، جمعیتی و مکانی صورت گرفت و با استفاده از ابزار پرسشنامه و نظرسنجی کارشناسی، اولویت های اصول پدافند غیرعامل در ارتباط با فضاهای مسکونی مشخص شد. در ادامه، بر پایه فرآیند تحلیل شبکه ای، تعیین وزن هر یک از معیارها انجام گرفت و وزن حاصل از مدل ANP، در محیط نرم افزار ArcGIS بر لایه های مکانی منطقه اعمال شد. نتایج اجرای مدل نشان داد که از نظر شاخص های سازه ای، بیش از 78 درصد واحدهای مسکونی منطقه، در گروه سازه هایی با میزان آسیب پذیری زیاد قرار می گیرند و از نظر شاخص های جمعیتی، در 88 درصد واحدهای مسکونی در صورت وقوع تهدیدات خارجی میزان آسیب پذیری زیاد است. از لحاظ شاخص های مکانی، بیش از 92 درصد فضاهای مسکونی، با چند نوع کاربری ناسازگار همجوار هستند و بیشترین آسیب پذیری را دارند. به طور کلی نتایج حاصل از روی هم گذاری لایه ها نشان داد بیش از 86 درصد واحدهای مسکونی محدوده در پهنه های آسیب پذیر واقع شده اند و میزان آسیب پذیری واحدهای مسکونی در این پهنه ها بسیار بالاست.

    کلید واژگان: آسیب پذیری, کاربری مسکونی, پدافند غیرعامل, فرآیند تحلیل شبکه ای (ANP), منطقه 10 تهران
    Javad Sadidi, Hassan Ahmadi, Ramin Rezae Shahabi*, Amir Pishva, Omid Kheyri, Godratallah Nooraie

    The pervasiveness of the concept of vulnerability in various dimensions has led to the emergence of the theory of vulnerability in the spatial sciences. According to the theory of vulnerability, in any given space, there is a coefficient of vulnerability, while the levels and amplitude of safety are not evenly distributed on the surface of that space. Residential use is one of the most important and main uses in the urban land use system, and safety management and attention to its defense requirements are very important due to the high population density in large cities. The present study is in the field of assessing the vulnerability of residential uses against external threats with a passive urban defense approach in District 10 of Tehran, which was conducted in the form of spatial studies and by implementing an analytical model in three steps. First, the principles and requirements of passive defense were identified and classified into three groups of structural, demographic and spatial parameters, and using the questionnaire and expert survey tools, the priorities of passive defense principles in relation to residential spaces were determined. Then, based on the network analysis process, the weight of each criterion was determined and the weight of the ANP model was applied to the spatial layers of the region in ArcGIS software. The results of the model showed that in terms of structural indicators, more than 78% of residential units in the region are in the group of structures with high vulnerability and in terms of demographic indicators, in 88% of residential units in case of external threats, the level of vulnerability is high. In terms of spatial indicators, more than 92% of residential spaces are adjacent to several incompatible uses and have the highest vulnerability. In general, the results of overlapping layers showed that more than 86% of residential units in the area are located in vulnerable zones and the vulnerability of residential units in these zones is very high.

    Keywords: Vulnerability, Residential Land Use, Passive Defense, Network Analysis Process (ANP), District 10 of Tehran
  • محمد دوست حسینی، وحید بیگدلی راد*، مریم معینی فر
    اهداف

    امروزه شهرهای جهان در چارچوب اقتصاد جهانی و در قالب ایده های نو و خلاقانه به شدت در رقابت با یکدیگر قرار دارند. از اینرو پژوهش حاضر در راستای این رقابت و با هدف ارزیابی شاخص های مشارکت اجتماعی در شکل گیری منطقه خلاق شهری در محدوده منطقه یازده شهر تهران تدوین شد.

    روش شناسی:

     پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی بوده و در سال 1402 در محدوده منطقه یازده شهرداری تهران انجام شد. جمعیت آماری مورد مطالعه بر مبنای آخرین سرشماری نفوس و مسکن، 308.176 نفر بود که بعد از محاسبه فرمول کوکران 6/383 نفر به دست آمد. از میان ساکنان بومی منطقه یازده شهر تهران و با حذف پرسش نامه های ناقص، 374 پرسش نامه مورد تحلیل قرار گرفت. از این تعداد سهم هر محله منطقه یازده شهر تهران 22 پرسش نامه بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای فضایی به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شده بودند. شاخص ها در قالب پرسش نامه محقق ساخته با 38 گویه تنظیم شد و نتایج داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری به منظور تعیین روابط علت و معلول متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    تاثیر مشارکت با ضریب مسیر 701/5 تاثیر مثبت و معناداری بر مشارکت اجتماعی داشت. همچنین پایداری مشارکت، عمق مشارکت، نرخ مشارکت و تنوع مشارکت به ترتیب با ضریب های 068/2، 226/2، 088/2 و 429/2 تاثیر مثبت و معنادار بر مشارکت اجتماعی را نمایش دادند. همچنین بهبود مشارکت اجتماعی در منطقه خلاق شهری باعث نوآوری، فعالیت شهروندان، کیفیت زندگی و سرمایه انسانی ساکنان منطقه شد.

    نتیجه گیری

    از نظر متغیرهای مرتبط با مشارکت اجتماعی، متغیرهای تاثیر مشارکت اثرگذاری بیشتر و پایداری مشارکت اثرگذاری کمتری را در شکل گیری منطقه خلاق شهری دارد. همچنین زیرشاخص هایی همانند عدم تشخیص و جذب توانایی ها و استعدادهای برتر، ضعف در همکاری و مشارکت افراد از اقشار مختلف جامعه منجر به از دست دادن پتانسیل ها و رشد منطقه خلاق شهری می شود.

    کلید واژگان: منطقه خلاق شهری, خلاقیت, مشارکت, مشارکت اجتماعی, منطقه یازده تهران
    M. Doosthoseini, V. Bigdeli Rad*, M. Moinifar
    Aims

    Nowadays, cities engage in a competition to showcase their innovative approaches within financial frameworks. The objective of this research endeavor was to employ the technique of structural equation modeling to validate a conceptual framework pertaining to social participation in the establishment of creative districts within urban settings.

    Methodology

    The methodology employed for this study involved conducting applied research within District 11 of the Tehran Municipality during the year 2023. The selection of the statistical population was based on the most recent population and housing census, resulting in a total of 308,176 individuals. By utilizing the Cochran formula, a sample size of 383.6 individuals was determined. After eliminating incomplete questionnaires, a total of 374 questionnaires from native residents of District 11 in Tehran were analyzed. Each neighborhood within District 11 made a contribution of 22 questionnaires. Spatial cluster sampling was implemented as the selected method of sampling. The collected data were subsequently subjected to structural equation modeling in order to ascertain the underlying causal relationships between the variables.

    Findings

    The results indicated a significant positive impact of involvement on social participation, as demonstrated by a path coefficient of 0.701. Moreover, several factors including the sustainability, depth, rate, and diversity of participation also displayed favorable and substantial effects on social participation, with corresponding path coefficients of 0.682, 0.226, 0.882, and 0.429. The increased level of social participation within the urban creative district played a pivotal role in promoting innovation, citizen engagement, quality of life, and the human capital of its residents.

    Conclusion

    In relation to the variables pertaining to social participation, it was observed that the variables associated with participation's influence exerted a more substantial impact, while the aspect of participation sustainability displayed a relatively weaker effect on social participation within the context of urban creative districts. Moreover, sub-indicators such as the failure to identify and attract talented individuals, the lack of cooperation and participation from diverse segments of society, contribute to the untapped potential and impede the growth of the urban creative district.

    Keywords: Creative Urban District, Creativity, Participation, Social Participation, District Eleven Tehran
  • اسماعیل عیسی زاده، طاهر پریزادی*، موسی کمانرودی کجوری

    مسکن یکی از عناصر مهم در برآورده کردن نیازهای زیستی، اقتصادی و اجتماعی هر خانوار است. رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت شهرها، مهاجرت از روستا به شهر، استهلاک ساختمان های قدیمی و تخریب آنها، کوچک شدن بعد خانوارها و مسایلی از این قبیل تامین مسکن را به یکی از مشکلات بیشتر شهرها (تهران-بمبیی) به خصوص در کشورهای جهان سوم ازجمله کشور ایران و هندوستان تبدیل کرده است. در پژوهش حاضر به ارزش مبادله ای مسکن در منطقه 10 تهران توجه شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است که به روش کمی انجام شده است. برای بررسی های مرتبط با پژوهش حاضر از روش های رگرسیون و موران استفاده شده که در آن قیمت مسکن (ویلایی، آپارتمانی) به عنوان متغیر وابسته و تعداد 14 شاخص به عنوان متغیرهای مستقل تحقیق در نظر گرفته شده است. در این پژوهش برای تحلیل های فضایی از نرم افزار Gis Arc استفاده شده است. باتوجه به نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره در بین عوامل اثرگذار  اصلی بر نوسان قیمت، عامل درآمد با 17 درصد، عامل تراکم با 77 درصد، قدمت سازه با 63 درصد و نوع سازه با 31 درصد به ترتیب بیشترین تاثیر معکوس را بر نوسان های قیمت مسکن در منطقه 10 تهران دارند.  دسترسی به فضای درمانی بیشترین تاثیر معکوس را بر تعیین قیمت مسکن در جنوب منطقه 10 دارد؛ در حالی که شاخص دسترسی به مراکز تجاری بیشترین تاثیر مستقیم را بر تبیین ارزش مبادلاتی مسکن در منطقه 10 تهران داشته است؛ از این رو بیشترین تمرکز لکه های داغ (بیشترین مبادله مسکن) در قسمت های شمالی و برخی از قسمت های مرکزی منطقه 10 تهران دیده می شود.

    کلید واژگان: ارزش مبادلاتی, مسکن, تغییرات آتی, تله فضایی, منطقه 10 تهران
    Esmail Isazadeh, Taher Prizadi *, Mousa Kamanroudi Kojouri

    Housing is a fundamental component in fulfilling the biological, economic, and social requirements of every household. The rapid urbanization, burgeoning urban populations, rural-to-urban migration, degradation and demolition of aging structures, diminishing household sizes, and housing supply challenges are prevalent issues in many cities, particularly in developing nations, such as Iran and India. This study focused on the housing exchange values in the 10th district of Tehran. The research was purpose-driven and employed a descriptive-analytical approach with a quantitative methodology. Regression and Moran methods were utilized for the investigation with housing prices for villas and apartments as dependent variables and 14 indicators as independent research variables. Spatial analysis was conducted using ArcGIS software. The results of the multivariate regression analysis indicated that household income had a direct impact of 17% among economic factors, while density had a direct effect of 77% among social factors. Additionally, structure age and type accounted for 63% and 31% of the most significant negative impact on housing price fluctuations in the 10th district of Tehran, respectively. Access to medical facilities had the most adverse effect on housing prices in the southern part of District 10, whereas access to commercial centers had the most substantial direct impact on housing exchange values in the district. Consequently, the highest concentration of hot spots indicating the highest housing exchange was observed in the northern and central parts of the 10th district of Tehran.

    Introduction

    In recent years, the housing sector of Iran as a developing country has experienced significant fluctuations, resulting in widespread adverse effects on households, other economic sectors, and even the banking system. Consequently, the impact of monetary policy on the performance of housing market has become a primary concern for policymakers, necessitating appropriate responses from monetary and financial authorities due to the sector's pivotal role in the country. Housing and its market have been the subject of extensive urban studies, particularly in urban economics, over the past 4 decades. The municipality of District 10 of Tehran has undergone rapid physical and economic expansion in the last two decades accompanied by increased investment in construction. Urban management initiatives have further exacerbated this situation, leading to unbalanced spatial developments at the regional level. Weaknesses in the housing sector within the municipality of the 10th district of Tehran include the housing supply-demand gap, particularly among low-income groups, a high number of households requiring assistance, a low proportion of durable residential units, a high prevalence of non-professional constructions, and the greater profitability of land transactions compared to housing construction. Additionally, there has been a surge in trading activities, a disproportionate increase in land prices compared to construction, and an intensified expansion in recent years. Therefore, this research conducted a spatial analysis of urban housing exchange values over a 1-year period (2022). By examining the spatial analysis of housing prices and exchange values, variations in income, culture, urban infrastructures, and perceived social and environmental comfort across different areas and localities could be observed. Consequently, the findings of this study could offer valuable insights for urban planners, managers, and housing investors. 

    Materials and Methods

    This study was applied in its purpose and employed a descriptive-analytical method using a quantitative approach. Multivariable regression analysis was utilized to explore the relationship between factors influencing the exchange value of housing from both consumer and producer perspectives, identifying key determinants affecting housing prices. The research findings were presented through descriptive tables, explanatory tables, and numerous maps created by the researcher. The results highlighted the components and factors with the greatest and least impact on the land and housing market in the neighborhoods of District 10 of Tehran. The study drew on documentary sources, statistical data, censuses, official information from relevant organizations, internal and external information databases, as well as comprehensive and detailed urban development maps and plans to collect theoretical foundations and extract data. Given the significance of direct observation in geographical research, the researchers’ observational method and familiarity with the study area served as the primary research tools supplemented by a researcher-designed questionnaire. The questionnaire primarily focused on gathering land and housing prices from real estate consultants for 2022. The research methodology integrated both quantitative and qualitative approaches. The theoretical framework was developed based on the subject under study and the study employed statistical description and analysis, image processing, and analysis using spatial databases and geographic information systems. Additionally, Excel, SPSS, and ArcGIS software were utilized for data preparation and processing. 

    Research Findings

    One of the most notable and distinctive aspects of this study in comparison to others was the spatial analysis of housing prices in District 10. This involved the integration of geographic information system software and quantitative models, such as hot and cold spot models, Moran, Vansim, and vector map conversion to raster. These were recalculated at the level of study units (statistical blocks of the 10th district of Tehran) revealing the spatial analysis of independent (economic, social, and physical) variables. Despite the highest density of apartment buildings being in the neighborhoods of Hashemi, South Karun, South Salisbil, and North Salisbil in Tehran's 10th district, it appeared that the value of multi-story buildings in the neighborhood of South Zanjan was more influenced by land prices, household income, and employment rates. Three spatial autocorrelation patterns (clustered, scattered, and random) were observed with Moran's coefficient indicating a clustered pattern in relation to the price of villa buildings at the level of North Salisbil, South Karun, and South Karun localities. The economic factors influencing housing prices in 2022 at the level of residential blocks in Tehran's 10th district included land prices, household income, mortgages, and rents. The regression analysis conducted in Excel software revealed a 0.64% correlation between economic indicators and housing prices. The highest correlation between socio-cultural indicators and housing prices in the southern areas of Tehran's 10th district was observed in Imam Khomeini, Hashemi, Karoun, and Kimel streets, the beginning of Nematullah Shah Parori Street, and the end of Malik Ashtar Street. According to Moran's spatial autocorrelation model, the coefficient for the correlation of the indicators of access to uses and services and housing prices was 0.050658%. The highest correlation to all factors was observed in District 10 (north of the region) corresponding to Karun and North Salisbil localities. Access to urban services, military uses, and facilities like airport had led to a significant decrease in prices, while access to commercial, medical, and educational centers had a positive effect on increasing housing prices. 

    Discussion of Results & Conclusion

    Housing stands as a fundamental necessity within any society and fluctuations within this sector exert a profound impact on the broader economy. Therefore, precise forecasting of housing prices holds significant importance for homeowners, investors, and other stakeholders in the housing sector. The presence of a reliable method for predicting housing prices can enhance efficiency of the housing market. The surge in urban population over recent decades coupled with limited access to resources, services, and essential infrastructure has transformed housing into a scarce and invaluable commodity. The housing predicament is a consequence of the industrial revolution and subsequent developments leading to a detachment of its exchange value from its consumption value. Its significance has continued to escalate across diverse societies. This study leveraged spatial descriptions and analyses available in geographic information systems (ArcGIS software) complemented by statistical analyses conducted using Excel and SPSS software.

    Keywords: exchange value, Housing, future changes, Space Trap, 10th district of Tehran
  • مهدی صادقیها*، امید حسینی

    امروزه رشد نرخ شهرنشینی در جهان نه تنها مسائلی نظیر تخریب محیط زیست، ناکارآمدی بافت های شهری و معضلات ترافیکی را به همراه آورده، بلکه بر سلامت ساکنان شهری نیز تاثیری سوء گذاشته است. درواقع سلامتی شهروندان به شدت تحت تاثیر برنامه ها و پروژه های شهری نظیر مسکن، نوسازی شهری و سیستم حمل ونقل قرارگرفته و در معرض تهدید می باشد. از طرفی برنامه های توسعه شهری که در قالب طرح ها اجرا می گردند از مهم ترین ابزار برنامه ریزان در راستای مداخله در امور شهر به شمار می آیند که توجه به آن ها می تواند در زمینه افزایش سلامت شهروندان مناسب باشد. جهت ارزیابی طرح ها از روش های مختلفی استفاده می شود. روش ارزیابی اثرات سلامت (HIA)، با شناسایی ارتباط بین عوامل برنامه ریزی شهری و سلامت، میزان تاثیر یک برنامه شهری را بر سلامت شهروندان می سنجد و قبل از اجرایی شدن یک طرح آثار آن را بر سلامت شهروندان نشان دهد. هدف از انجام این تحقیق به طورکلی شناسایی سلامت در برنامه ریزی شهری و به طور خاص ارزیابی طرح تفصیلی منطقه ده شهر تهران با روش ارزیابی اثرات سلامت می باشد. در مورد روش انجام این پژوهش که از نوع کاربردی است باید گفت که با توجه به مشکلات منطقه ده تهران نظیر ناکارآمدی بافت شهری و مشکلات محیط زیستی و ترافیکی و همچنین در توجه به مبانی نظری، متغیرهای سنجش پژوهش استخراج گردید و سپس به ارزیابی طرح تفصیلی آن با روش ارزیابی اثر سلامت پرداخته شد که در بطن این ارزیابی، ابزارهای مطالعه اسنادی و مصاحبه نیمه ساختاریافته که از نرم افزار expert choice استفاده می کند وجود داشت. یافته های تحقیق نشان داد که هشت معیار در چهار مولفه حمل ونقل و دسترسی پایدار، اقتصاد پایدار و همه شمولی اجتماعی بیشترین تاثیر بر سلامت را دارند. در پایان نیز با ارزیابی طرح تفصیلی منطقه ده به روش آمیخته پژوهشی مشخص شد که معیارهای کیفیت محیط سکونت (با امتیاز 0.271)، دسترسی به خدمات عمومی (0.165) و بهینگی اندازه مسکن (0.143) دارای بیشترین تاثیر منفی بر سلامت شهروندان این منطقه هستند و ضروری است که جهت بهبود وضعیت سلامتی شهروندان منطقه ده شهر تهران توجه اساسی تری به مسائل کیفیت محیط سکونت، دسترسی به خدمات عمومی و بهینگی اندازه مسکن در طرح تفصیلی این منطقه صورت گیرد.

    کلید واژگان: ارزیابی اثرات سلامت (HIA), طرح تفصیلی, منطقه 10 تهران
    Mahdi Sadeghiha *, Omid Hosseini

    Today, the growth of urbanization rates in the world has not only caused issues such as environmental degradation, inefficiency of urban structures and traffic problems, but also has had a negative impact on the health of urban residents. Citizens' health is severely affected and threatened by urban programs and projects such as housing, urban renewal, and the transportation system. On the other hand, urban development programs that are implemented in the form of plans are one of the most important tools of planners in order to intervene in the affairs of the city, and paying attention to them can be appropriate in increasing the health of citizens. Different methods are used to evaluate the designs. The Health Impact Assessment (HIA) method, by identifying the relationship between urban planning factors and health, measures the impact of an urban plan on citizens' health. The purpose of this study is to identify health in general in urban planning and in particular to evaluate the detailed plan of the ten districts of Tehran with the method of assessing health effects. Regarding the method of conducting this research, which is of an applied type, the research evaluation variables were extracted and then its detailed design was evaluated with the method of health impact assessment. There was. Findings showed that eight criteria in the four components of transportation and sustainable access, sustainable economy and social inclusion have the greatest impact on health. Finally, by evaluating the detailed plan of region ten by mixed research method, it was found that the criteria of quality of living environment (with a score of 0.271), access to public services (0.165) and optimality of housing size (0.143) have the most negative impact on health of citizens in this region. And in order to improve the health status of the citizens of ten district of Tehran, it is necessary to pay more basic attention to the issues of quality of housing environment, access to public services and optimization of housing size in the detailed plan of this district.

    Introduction

    Today, the growth of urbanization rates in the world has not only caused issues such as environmental degradation, tissue inefficiency and traffic problems, but also has had a negative impact on the health of urban residents. In fact, the city as a whole and its social and political issues have shown their connection with the components of the city, i.e. its inhabitants and in this regard, new responsibilities of city planners have been revealed, which should pay attention to all the needs of city residents, including their physical and mental health. On the other hand, urban development programs are one of the main tools of urban planners for the development of human societies. Through the development programs that are applied to the whole city, the effects on the citizens will be put, which can endanger the health of the citizens. Assessment of which can determine their effects in different ways. 

    Methodology

    The Health Impact Assessment (HIA) method measures the impact of an urban plan on citizens' health by identifying the relationship between urban planning and health factors. In this study, considering the problems of Tehran's District 10, such as tissue inefficiency and environmental and traffic problems, its detailed design was assessed using the health impact assessment method. In this applied research, after identifying the necessity of the problem, the research literature was compiled based on the method of assessing health effects. Then the proposed criteria and indicators were evaluated. In order to collect research information and data, the method of library / documentary studies (secondary data) and semi-structured interviews have been used. Therefore, health effects were assessed for Detailed plan region 10 of Tehran. Techniques used in the health impact assessment process include steps: screening, delineation, impact assessment, review, and transcendental. In the screening and delineation phase using selected indicators as well as available reports and documents, in addition to a thorough knowledge of the study area, the need and obligation to use a health impact assessment method in research is revealed. In the impact assessment phase, in order to assess the situation in region 10, after determining the indicators affecting health, each of the indicators of the study area is statistically and spatially analyzed and a comprehensive database of indicators is prepared. In order to analyze the information, according to the objectives and nature of the research, in which the application of spatial analysis is also obvious, and determining the weight of the importance of the indicators relative to each other and their combined evaluation, form the indicators. Finally, the effects of the formed process are reviewed for general analysis. 

    Results and discussion

    In order to evaluate the program or in other words, the level of response of the detailed plan to the issue of health, the evaluation checklist was compiled in two parts of the theoretical and executive evaluation of the program. The response rate of each item to the selected criteria and indicators scores from zero to four. Then, the score obtained in the weight and the effectiveness of each of the selected indicators and criteria, which is multiplied by the Delphi method from urban planning experts as well as health department experts in expert choice software, will be the final score of each component in the selected criterion. As mentioned in the introduction of the detailed plan of the region, the plan has proposed a set of goals, strategies and executive strategies that can be assessed to assess the health effects of the program due to or not paying attention to the selected criteria in the stage. Before extracting was paid. According to the table provided, the final score of the strategies in the detailed plan of Region 10 is equal to 0.532 in the component of housing and living environment, which has the greatest impact. Examining the consequences of health determinants in the region shows that the most criterion (urban planning factors) affecting the health of residents in the region is the quality of the living environment. This is also confirmed by the evidence in District Ten, as District Ten is one of the most inefficient areas of the urban fabric and there are many polluting workshops and uses in this area; Therefore, according to the results of the present study and the evaluation of the health effects of the detailed plan of District 10, the most important criterion that affects the health of citizens can be considered the quality of the living environment. After that, equitable access to public services in the region, which in itself is a result of improper urban planning, has been the second most effective criterion. Optimal housing size, access to public transportation, quality housing, and participation are other criteria for urban planning that affect the health of residents in the detailed plan of District Ten, respectively. In the research method, it was stated that the closer the final score number is to +1 and -1, the stronger the relationship is. Therefore, it is now possible to answer research questions in a way that generally affects citizens' health planning. Also, in the present study in the region, ten criteria of residential quality (with a score of 0.271), access to public services (0.165) and housing size optimality (0.143) have the most negative impact on the health of citizens in this region and it is necessary to improve the health of citizens. This area of Tehran should pay more attention to the issues of quality of housing, access to public services and the optimality of housing size in the detailed plan of this area.

    Conclusion

    The increase in urban population in the world has had many consequences in various dimensions on the lives of city dwellers. In fact, in addition to the challenges of self-planning, such as housing and economic problems of cities and citizens, there is a more basic challenge, namely the physical and mental health of citizens. The health impact assessment method, by its own criteria, measures the effect of each of the urban planning factors on the health of the city and citizens and shows in an urban development plan and plan, such as a detailed plan, making suggestions in which areas can increase citizens' health. This study found that there is a significant relationship between urban planning and its tools such as development plans and citizens' health, which is very understandable in the detailed plan of the ten districts of Tehran due to environmental pollution. In this study, after studying the theoretical foundations of the health impact assessment method, the relevant criteria were extracted. The criteria were classified into four components of sustainable economy, social inclusion, transportation and sustainable access, as well as housing and habitable environment. Then, by identifying area ten and its detailed plan, the criteria of the health impact assessment method in area ten were assessed. Findings from the study show that the most important and most important determinant of health in District 10 is the quality of the living environment. In other words, improving the quality of housing in the region has a significant impact on the health of the region. Although this issue has been seen in the objectives of the plan, but the results of this study show that attention to the issue of quality of living environment from the perspective of health impact assessment still need to be considered in detailed plans. Also, other determinants of health based on the results of the research can be considered as the optimal size of housing, access to public transportation, quality housing and participation, which should be given more attention. Compared to other researches, the present study considered that according to the planning criteria, it can affect the health of citizens and, like other limited researches in this field, the health of citizens can be evaluated in an urban development plan.

    Keywords: Health Impact Assessment, HIA, Detailed Plan Of Regain 10 Of Tehran, Impact Assessment Of Urban Development Programs
  • رسول افسری*، فاطمه نیک روش، هاله حسین پور

    ارزیابی و کمی سازی کیفیت زندگی شهری یکی از پیش نیازهای مهم و کلیدی در برنامه ریزی و توسعه شهری است. هدف اصلی مطالعه حاضر ارایه یک استراتژی مبتنی بر سیستم تصمیم گیری چند معیاره مکانی برای ارزیابی کیفیت زندگی شهری در منطقه 2 تهران می باشد. برای این منظور، از 8 زیرمعیار محیطی و 6 زیرمعیار زیرساختی استفاده شد. وزن معیارها و زیرمعیارها موثر بر اساس نظر کارشناسان با استفاده از روش بهترین-بدترین محاسبه شد. سپس از روش میانگین وزنی مرتب شده برای تولید نقشه های کیفیت زندگی شهری در سناریوهای ذهنی مختلف استفاده شد. در نهایت، توزیع مکانی جمعیت در کلاس های مختلف کیفیت زندگی شهری ارزیابی شد. از بین معیارهای زیرساختی و محیطی به ترتیب معیارهای تراکم جمعیت و آلودگی هوا دارای بیشترین تاثیر در کیفیت زندگی شهری بودند. نقشه های کیفیت زندگی شهری در سناریوهای مختلف نشان داد که با افزایش درجه خوش بینی مساحت طبقات با کیفیت زندگی شهری بالا و خیلی بالا افزایش و با کاهش مقدار درجه خوش بینی مساحت طبقات با کیفیت زندگی شهری بالا و خیلی بالا کاهش می یابد. نتایج این مطالعه نشان داد که درصد بالایی از جمعیت در محیط شهری در شرایط کیفیت زندگی شهری پایین ساکن هستند که بیانگر ضرورت ارزیابی وضع موجود کیفیت زندگی شهری و برنامه ریزی برای بهبود وضع وجود می باشد

    کلید واژگان: کیفیت زندگی شهری, سیستم اطلاعات جغرافیایی, میانگین وزنی مرتب شده, روش بهترین-بدترین, منطقه 2 تهران
    Rasoul Afsari *, Fatemeh Nickraveh, Haleh Hosseinpour

    Evaluation and quantification of the quality of urban life is one of the important and key prerequisites in urban planning and development. The purpose of this study is to provide a strategy based on a multi-criteria decision-making system to evaluate the quality of urban life. For this purpose, 8 environmental criteria and 6 infrastructure criteria were used. The weight of the effective criteria was calculated based on the opinion of experts using the BWM. Then, the OWA method was exerted to produce urban life quality maps in different mental scenarios. Finally, the spatial distribution of the population in different classes of quality of urban life was evaluated. Among the infrastructural and environmental criteria, population density and air pollution had the most significant impact on the quality of urban life. The quality of urban life maps in different scenarios showed that with the increase in the degree of optimism, the area of the classes with high and very high quality of urban life increases, and with the decrease of the degree of optimism, the area of the classes with high and very high quality of urban life decreases. The results of this study showed that a high percentage of the population in the urban environment lives in conditions of low quality of urban life, which indicates the necessity of evaluating the current state of the quality of urban life and planning to improve the existing state.

    Introduction

    The growth of cities since the beginning of the 20th century, the exponential increase of the urban population, the inappropriate and disorganized physical growth, and the quantitative approach to urban planning and neighborhoods have changed the culture of neighborhoods, inter-neighborhood migrations, and dissatisfaction with the quality of urban environments, which has been accompanied by the loss of identity and sense of belonging among residents. Therefore, to deal with such a trend, an approach called the quality of urban life has been proposed to create a desirable urban life. This approach is based on the belief that urban places, as part of human identity, also form an emotional bond between people and their surroundings. Therefore, paying attention to the quality of urban life can create a sense of belonging and identity in citizens towards the urban environment. Thus, this study aims to evaluate the quality of urban life in District 2 of Tehran by insisting on risk in decision-making. To achieve this goal, a risk-based expert system based on a geographic information system will be used. This system's ability is flexible in creating a wide range of scenarios (very optimistic to very pessimistic).

    Methodology

    The spatial data in this study includes satellite-based data, location-based field data, and spatial layers collected from related organizations. The research method in this study includes five steps. In the first stage, using past studies and experts' opinions, effective criteria for the quality of urban life were identified, and a spatial database of these data was created. In the second stage, due to the different sources of the collected data, the pre-processing operation was done on the data first. Then, according to the type of criterion, a map of the criteria was prepared using spatial analysis in GIS. Normalization of the criteria map, calculation of weight, and importance of criteria and sequential weights were done in the third stage. In the fourth step, using the ordered weighted averaging method, quality of urban life maps was prepared in different decision-making scenarios for environmental and infrastructure dimensions. Also, at this stage, the final quality of urban life maps was prepared by combining the two considered dimensions. Finally, in the fifth stage, an assessment of population distribution in urban quality of life classes was done.

    Results and discussion

    In this study, in the environmental dimension, air pollution, discomfort index, and vegetation cover criteria had the highest weight, and elevation, distance from stream network, and distance from fault had the lowest weight. Also, in terms of infrastructure, population density and distance from the road network have the most weight, and the criteria of distance from industrial areas and medical centers have the least weight. The visual evaluation of the quality of urban life maps in the environmental dimension shows that the eastern and central half of the studied area has a better quality of urban life than other regions. This is due to the adjustment of the urban microclimate in accordance with the increase of vegetation, reduction of air pollution, and improvement of the condition of discomfort index towards the eastern and central parts, directly affecting other environmental indicators. Regarding infrastructural criteria, the areas located north of the study area have the worst quality of urban life, and most areas with very low quality of urban life are located in these areas. However, the central parts of the studied region have a more favorable quality of urban life than other parts. The road network infrastructure, subway stations, medical centers, and parks are more concentrated in these areas than in others.
    The combination of urban life quality maps in environmental and infrastructure dimensions showed that with the increase in the degree of optimism, the area of the areas located in the high and very high quality of urban life class increases, and the area of the areas located in the low and very low quality of urban life class decreases. So, the very low, low, medium, high, and very high quality of urban life in the very pessimistic scenario was 11.84, 20.07, 11.17, 3.73, and 1.58 km2, respectively. In a very optimistic scenario, these values would reach 3.46, 6.42, 13.79, 15.78, and 8.96 km2.

    Conclusion

    From an environmental point of view, air pollution and distance from the fault criteria, respectively, have the most and the least impact on modeling the quality of urban life. Also, in terms of infrastructure, the population density criterion has the most impact, and the distance from industrial areas criterion has the least impact in modeling the quality of urban life. The central and eastern regions of the studied region have better urban life quality conditions than other regions. With the increase in the degree of optimism, the area of the areas located in the class of high and very high quality of urban life increases, and the area of the areas located in the class of low and very low quality of urban life decreases. In the very pessimistic, pessimistic, intermediate, optimistic, and very optimistic scenarios, respectively, 5.31, 7.94, 10.24, 14.66, and 24.73 square kilometers of the studied area have suitable urban life quality conditions (high and very high class). In a very pessimistic state, 650,963 and 9,162 thousand people of the study area population are located in areas with unsuitable (low and very low class) and suitable (high and very high) quality of urban life, respectively. The results of this study can be useful for managers and planners to implement plans and programs to improve the quality of urban life.

    Keywords: quality of urban life, Geographic Information System, Ordered weighted averaging (OWA), Best-Worst Method (BWM), District 2 of Tehran
  • مریم غلامیان، فرح حبیب*، حمید ماجدی، حسین ذبیحی

    فضاهای شهری بخش هایی از بافت شهری هستند که عموم مردم به آن دسترسی فیزیکی و بصری دارند و بستری برای فعالیت های انسان و برقراری تعاملات اجتماعی محسوب می شود. استفاده گسترده از فضا برای فعالیت های  اجتماعی نشان دهنده موفقیت فضاهای شهری است. الگوهای استفاده از فضا از جمله الگوهای مکث و حرکت کاربران از عوامل تعیین کننده کارایی این فضاها هستند. با توجه به اهمیت این موضوع، این پژوهش با هدف تحلیل الگوهای ادارکی- رفتاری کاربران در فضاهای عمومی منطقه پنج تهران با استفاده از روش چیدمان فضا انجام گرفت و جهت نیل به این هدف از نرم افزار  Depth mapاستفاده شد. برای این منظور، مجموعه تحلیل های اهمیت ساختار و هم پیوندی در سطح منطقه پنج صورت گرفت و سه مولفه اتصال، یکپاچگی، عمق  و میزان ارتباط آنها باهم باتوجه به مقیاس محدوده بررسی قرار گرفت. باتوجه به ساختار نسبتا شطرنجی محدوده مطالعاتی، معابر اصلی که نقش شریانی دارند، بیشترین پتانسیل را از جهت کیفیت اتصالی فضاها را دارا بودند. کمترین مقدار هم مربوط به مجموعه های مسکونی غرب منطقه بود. بیشترین میزان هم پیوندی مربوط به مرکز منطقه به سمت جنوب منطقه بود. بخش های غربی و شمالی منطقه عمق فضایی بیشتری داشتند. توپوگرافی مناطق شمالی بر فرم دسترسی ها تاثیر  گذاشته و عمق فضایی بیشتر این نواحی را نسبت به مناطق جنوب منطقه سبب شده است. از دیگر نتایج این پژوهش، ارتباط نسبتا منطقی  بین دو شاخص هم پیوندی و اتصال شاخص و درنتیجه میزان قابلیت ادراک این شاخص ها است (16/0=R2). یعنی عموما با افزایش اتصال، هم پیوندی فضاهای منطقه پنج افزایش می یابد. بنابراین تحلیل همزمان این دو شاخص در فضاهای موردنظر منطقه 5 بیشترین قرابت را با تحلیل کیفیت های تاثیرگذار بر فضاهای عمومی دارند

    کلید واژگان: چیدمان فضا, الگوهای رفتاری - ادراکی, منطقه پنج تهران, فضاهای شهری
    Maryam Gholamian, Farah Habib *, Hamid Majdi, Hossein Zabihi

    Urban spaces are parts of the urban fabric that the general public has physical and visual access to, and it is considered a platform for human activities and establishing social interactions. Wide use of space for social activities shows the success of urban spaces. Patterns of space use, including patterns of pause and movement of users, are factors that determine the efficiency of these spaces. Considering the importance of this topic, this research was conducted with the aim of analyzing the perceptual -behavioral patterns of users in the public spaces of Panj district of Tehran by using the method of space layout and depth map software was used to achieve this goal. For this purpose, a series of analyzes of the importance of structure and interconnection was carried out at the level of five regions, and the three components of connection, integrity, depth and the degree of their relationship were examined according to the scale of the area. According to the relatively checkerboard structure of the study area, the main thoroughfares, which have an arterial role, had the greatest potential in terms of the connecting quality of the spaces. The lowest amount was related to residential complexes in the west of the region. The highest degree of connection was related to the center of the region to the south of the region. The western and northern parts of the region had greater spatial depth. The topography of the northern regions has affected the form of the accesses and has caused the greater spatial depth of these regions compared to the southern regions of the region. Among the other results of this research, there is a relatively logical relationship between the two indicators of interlinking and index connection, and as a result, the degree of perception of these indicators (R2=0.16). That is, generally, with the increase of connection, the interconnection of the spaces of zone five increases. Therefore, the simultaneous analysis of these two indicators in the targeted spaces of Region 5 has the greatest affinity with the analysis of the qualities affecting public spaces .

    Keywords: Spacsyntax, Behavioral-perceptual patterns, District 5 of Tehran, Urban spaces
  • امیرمحمد صالح آبادی، سید هادی قدوسی فر*، علی محمدپور

    برنامه ریزان منظر به دنبال ایجاد ارتباط مناسب میان توزیع مکانی خدمات پارک های شهری با ساکنین شهر ها هستند. توازن توزیع فضایی فضا های سبز شهری یکی از جدید ترین موضوعات مورد مطالعه در حوزه برنامه ریزی منظر در سطح جوامع علمی جهان است. بررسی مطالعات پیشین نشان می دهد که برای انجام تحلیل های متناسب با توازن فضایی از تکنیک هایی همچون تحلیل شبکه و منطق فازی در GIS استفاده می شود. روش های تحلیلی مذکور از دیدگاه فنی به بانک اطلاعاتی گسترده نیاز دارند که باعث صرف هزینه های بسیار خواهد شد. هدف این پژوهش، ارایه مدلی برای اندازه گیری نابرابری فضایی، بدون استفاده از داده های تحلیل شبکه است که نشان دهنده عدم دسترسی به خدمات پارک های شهری باشد. از این رو مقاله حاضر با تعیین حوزه عرضه و تقاضا برای هر پارک به کمک ضریب فاصله هندسی و ضریب توزیع فضایی، جنبه ای نوآورانه را برای محاسبه آن پیشنهاد می دهد. یافته های این پژوهش نشان می دهد شاخص حوزه عرضه و تقاضای اولیه نسبت به شاخص حوزه عرضه و تقاضای جدید دقت کمتری دارد و شاخص D نتایج را مورد ارزیابی قرار می دهد. انتظار می رود یافته های پژوهش، به برنامه ریزان منظر شهری کمک کند تا به طور کلی محدوده خارج از دسترس پارک ها را درک کرده و اولویت برای ارایه خدمات متوازن پارک ها به مخاطب را تعیین کنند. نتایج به دست آمده به کمک تحلیل GIS نشان می دهد پارک هایی که شاخص D آ ن ها حد واسط 0.08 تا 0.03 است، نسبت میان ضرایب آن ها در محدوده هشدار قرار دارند و پارک هایی با شاخص D بین 0.7 تا 0.34 در محدوده بحرانی هستند. منطقه یک تهران به اندازه کافی پاسخگوی نیازهای عرضه و تقاضای ساکنان نیست و در بخش هایی از منطقه، این کمبود کاملا احساس می شود. همچنین نشان می دهد پارک هایی با مساحت کم و فاصله کم از یکدیگر، وضعیت عرضه و تقاضای  نامطلوب تری دارند، زیرا فاصله کم پارک های کوچک از یکدیگر، از قدرت آن ها در جذب افراد از فواصل طولانی تر می کاهد.

    کلید واژگان: دسترسی فضایی, سنجش نابرابری فضایی, خدمات پارک شهری, منطقه 1 تهران
    AmirMohammad Salehabadi, Seyed Hadi Ghoddusifar *, Ali Mohammadpour
    Introduction

    One of the most important consequences of the rapid growth of urbanization and the physical development of Iranian cities in recent decades has been the disintegration of the distribution system of urban service centers. Urban parks and green spaces played a special role in creating this social inequality for citizens' access to city services. Park green spaces (PGS) are considered essential public infrastructure due to the benefits they have for urban residents. Such benefits include recreation, viewing natural landscapes, protecting the urban environment, preventing disasters, and improving the quality of life. According to the worrying consequences of the urban landscape planners regarding the imbalance in the spatial distribution of urban green spaces, it seems that the ideas and theories attributed to urban greening and universal access to desirability Green cities have the potential to act as a decisive force in the main agenda. Similar to the ideal of "public goods" and the diffuse benefits of access, green goals can serve as a means to de-emphasize asymmetric power relations and conflicts over competing resources, which risk re-creating unjust outcomes. In this article, the ASD index (Equation1) of Lee and Hong (2013) is used to measure the level of shortage or excess supply of urban park services. One of the innovative aspects of this research is the use of the distributive justice index to measure ASD, which is introduced as new ASD. With the help of this index, it is possible to find out how effective each park is based on the index received through the calculations made in the supply and demand model. In other words, this article measures the quality of locating parks in the supply and demand model with the effect of their spatial distribution justice. This causes that in addition to the longitudinal distance between parks and residential blocks, the factors affecting their public services will also be involved in the calculations to bring the findings closer to the current situation. Many studies have been conducted on the topic under discussion.

    Materials & Methods

    This study is an information modeling research. For that purpose, it's practical and developmental research to measure the degree of the supply shortage or demand excess for urban park facilities. In other words, the present study uses situational weight index and distributive justice for ASD. This research is mixed regarding data collection methods, relies on library methods to review resources, selects 50 points for field observations to collect location information, and extracts the required parameters to create a database based on reference land information. This research will be dependent on the modeling analysis method and using GIS analysis functions. The analysis of input data, including qualitative and quantitative information, is performed using standard coding and weighting methods. ASDi, which is the quantitative difference between supply and demand in park services per unit area ('area' hereafter), is defined as follows .This research was used by combining the positional weight index and distribution justice for ASD to explain the new ASD index(Equation2).
    Equation. 

    Results and discussion

     To measure the spatial justice of an urban park, mathematical communications and formulas will be used in this study, which the authors optimize to suit the specific conditions of the parks. Indicators are:› Determining the share of each park in the population under the sphere of influence,   Measuring the efficiency of parks,  The distance of residential blocks from parks, The population of residential blocks in the sphere of influence of parks.

    Conclusion

    The findings of this study show that parks that have high park efficiency, the final branches of spatial justice of parks are also high, with the difference in areas where Metropolitan and Regional parks are adjacent to neighborhood parks. The final index of spatial justice improves and expands the parks relative to their efficiency.Based on the empirical analysis, the spatial disparities can be even greater when service availability and population demand are high. City planners should decide to build new parks by considering areas where demand is higher than the supply, not just based on whether there are many parks nearby because residents in the densely populated areas may suffer from a lack of services even though many parks are located nearby.The “new ASD” method has advantages for studying the parks of Region 1 of Tehran, which can be summarized as follows:New ASD can be interpreted intuitively because the results are measured in square meters, which should provide more parking spaces or the number of people at risk of park shortages. The per capita green space parameter allows the demand unit to be equated with supply, allowing planners to easily calculate the size of parks that should be more in priority and low supply areas.The results of the analysis can be obtained based on determining the geographical coverage of the park services. Based on the planning information drawn using legal criteria, planners can support their arguments about the location of other parks by recognizing spatial inequality.Although different social groups were not considered in the analysis, like other studies that looked at ethnic subclasses to highlight park service inequality among different ethnic groups, the methodological process of new ASD estimation can be easily extended to apply to different social groups. For example, some landscape planners In Tehran, they may be interested in studying spatial inequality, for example, people with disabilities, different age groups, or men and women separately.

    Keywords: Spatial accessibility, spatial disparity measure, urban park service, Region 1 of Tehran
  • محمد مولایی قلیچی*، هادی جوادزاداقدم، رضا جهان بین، نصراله کاردگر

    امروزه با توجه به این که برنامه ریزی توسعه کالبدی شهر، به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری محسوب می شود، پراکنده رویی شهری به عنوان یکی از محوری ترین بحث ها در سراسر جهان مطرح است. این پدیده در اثر برهم کنش عوامل متعددی ظاهر می گردد و یکی از راهکارهای مدیریت، کنترل و کاهش اثرات منفی آن، شناسایی همین عوامل اثرگذار در بروز پدیده پراکنده رویی در شهرهاست. از این رو شناخت عوامل موثر در شکل گیری و گسترش شهرها می تواند در اتخاذ تصمیم های مناسب برای آینده آن ها کمک نماید. شهر تهران به عنوان پایتخت کشور طی سال های گذشته از نظر فیزیکی روند رو به رشد فزاینده ای را تجربه کرده است. به دلیل رانت های حاصل از رشد پراکنده و دست اندازی به اراضی اطراف که منجر به بروز ناهنجاری هایی در فرآیند رشد فیزیکی آن شده ، درک مکانیزم روند گسترش فیزیکی این شهر، از اهم اهداف تحقیق حاضر است. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. در این راستا با تجزیه و تحلیل داده های تراکمی رشد هوشمند، شامل متوسط طبقات، ضریب تراکم، متوسط سطح اشغال مسکونی، تراکم خالص مسکونی (نفر در هر هکتار)، متوسط سطح مسکونی (مترمربع)، مساحت زمین مسکونی (هزار مترمربع)، تراکم ناخالص جمعیتی (نفر در هر هکتار)، تعداد قطعه مسکونی در محلات 14 گانه منطقه2 شهرداری تهران با استفاده از مدل تحلیلی الکتر و آنتروپی به بررسی موضوع پرداخته شده است.

    کلید واژگان: پراکنده رویی, شاخص های تراکمی, الکتر, منطقه 2 تهران
    Mohamad Molaei Qelichi*, Hadi Javadzad Aghdam, Reza Jahanbin, Nasrollah Kardgar
    Introduction

    Today’s urban sprawl is a more challenging issue because urban physical development planning is a basic necessity of urban development plans. This phenomenon is caused by different factors that interact, and one of the strategies of management, control, and decreasing adverse effects is identifying these influencing factors in the emergence of urban sprawl. Therefore, recognizing the effective factors in the formation and expansion of cities can be helpful in the suitable selection decisions for their future. As the country's capital in the past years, Tehran experienced physical growth. Because sprawl benefits and encroachment around land caused some crudity in the city's physical growth, understanding this city's mechanisms of physical expansion is the critical goal of this research.

    Materials and Methods

    This research is a descriptive analytic one. In this regard, summative data of smart growth include average floor, compression ratio, residential average occupancy level, residential net density (persons per hectare), average residential area (square meters), residential land area (thousand square meters), gross population density (persons per hectare) have been analyzed. Also, the number of residential plots in 14 neighborhoods of district 2 of Tehran municipality using ELECTRE and ENTROPY has been assessed.

    Results and Discussion

    The research showed the ranking of 14 neighborhoods in the 2nd district of Tehran from the view of density indicators based on the Elector model. So that the first to fourth neighborhoods, located in the northern part of the region, with a number of 10 to 12 predominance, have a better situation in terms of density indicators.

    Conclusion

    The increase in density in the 2nd district of Tehran has been associated with negative consequences instead of positive results, regardless of the network structures of roads, accesses, and development of public transportation. Although policies to increase density have been taken in recent years, the lack of establishment of appropriate structures, especially in user distribution areas and the transportation system's defects, have caused severe disturbances. So, in this situation, the intensive growth of the city can be called a weak and incomplete approach.

    Keywords: Sprawl, density indicators, ELECTRE, region 2 of Tehran
  • شاهین خالدی، فرح حبیب*، حمید ماجدی
    پوشش گیاهی شهری خدمات ارزشمند اکوسیستم را به شهرها و ساکنان آنها عرضه می کند. با روشن تر شدن اهمیت این خدمات چند وجهی، بهبود شبکه فضای سبز متناسب با ویژگی های محیطی و آب وهوایی هر شهر با روندی افزایشی در سطح جهان دنبال می شود. بام های سبز نیز به عنوان عنصری مهم در تقویت پوشش گیاهی و فضای سبز مورد توجه قرار گرفته اند. کاربرد بام سبز در کلان شهر تهران می تواند به کاهش مصرف انرژی ساختمان ها و کاهش پیامدهای مخاطراتی مانند آلودگی هوا، آلودگی صوتی و جزایر گرمایی کمک کند و در بهبود تنوع زیستی شهری مفید باشد. در شرایطی که انتشار گازهای گلخانه ای در حال افزایش است و پیامدهای تغییر آب وهوا بر زندگی شهری اثر می گذارد، کاربرد بام سبز می تواند گامی در جهت افزایش تاب آوری باشد. لازم است اجزای بام سبز در راستای رویکرد ساختمان سبز، هوشمند و پایدار، بهینه سازی و هوشمندسازی شوند.
    کلید واژگان: بام سبز, شهر سبز, شهر هوشمند, نوآوری و فناوری, منطقه یک تهران
    Shahin Khaledi, Farah Habib *, Hamid Majidi
    Urban vegetation provides valuable ecosystem services to cities and their residents. With the increasing recognition of the multifunctional benefits of these services, improving green space networks tailored to the environmental and climatic characteristics of each city is a global trend. Green roofs have also gained attention as an important element in enhancing vegetation coverage and green spaces. The implementation of green roofs in Tehran can contribute to reducing building energy consumption and mitigating hazards such as air pollution, noise pollution, and heat islands, while enhancing urban biodiversity. In a time when greenhouse gas emissions are on the rise and the impacts of climate change are affecting urban life, the application of green roofs can be a step towards increasing resilience. It is necessary to optimize and integrate green roof components within the framework of green, intelligent, and sustainable building approaches.
    Keywords: Green roof, Green city, Smart city, Innovation andTechnologies, district 1 of Tehran
  • اشرف تشکری، حمیدرضا آدابی*، پروانه زیویار

    توسعه بافت های جدید در شهرها علاوه بر نادیده گرفتن بافت تاریخی و دگرگونی شکل و ساختار قدیمی شهر، گسترش عناصر کالبدی جدید و فراموشی عناصر باارزش تاریخی است. در کشورهای توسعه یافته که دارای میراث فرهنگی غنی هستند، حفظ و احیای بافت باارزش تاریخی در چارچوب مدیریت فضایی آن و توسعه فضاهای عمومی همچنان یک حوزه مهم و پیوند دایمی موفقیت است. از این منظر، بافت های باارزش تاریخی به عنوان مکان هایی ویژه و فرصت آفرین به لحاظ مولفه های کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و مردم شهر محسوب می شوند. بر این اساس هدف تحقیق، تحلیلی عملکرد فضای عمومی شهری در بافت باارزش تاریخی منطقه 12 تهران می باشد.روش تحقیق حاضر با توجه به ماهیت موضوع و هدف کلی آن، از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و در منطقه 12 کلانشهر تهران با ابزار پرسشنامه به تعداد 50 نفر انجام گرفته است. مولفه ها در 3 بخش فرهنگی، کالبدی و اجتماعی و در قالب 20 متغیر مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در سنجش میزان تاثیرگذاری فضای عمومی و بافت تاریخی از آزمون پیرسون، تی و رگرسیون استفاده شده است.یافته ها نشان می دهد یک واحد تغییر در انحراف معیار اقدامات فرهنگی و پویایی زندگی بومی و محلی باعث می شود تا انحراف معیار متغیر وابسته (فضای عمومی بافت تاریخی) به اندازه 81 و 70 درصد تغییر کند. در حالی که یک واحد تغییر در انحراف معیار الگوی فعالیت تنها باعث می شود تا انحراف معیار متغیر وابسته به اندازه 24 درصد تغییر نماید.نتایج نشان می دهد که مولفه اجتماعی دارای وضعیت بهری نسبت به کالبدی و فرهنگی دارا می باشد. به عبارت دیگر متغیرهای اقدامات فرهنگی و پویایی زندگی بومی و محلی به مراتب سهم بیشتری در مقایسه با سایر متغیرها بر عهده دارند.

    کلید واژگان: بافت های تاریخی, فضاهای عمومی, منطقه 12 تهران
    Ashraf Tashakkori, Hamidreza Adabi *, Parvaneh Zivyar

    In developed countries that have a rich cultural heritage, preservation and restoration of valuable historical context in the framework of its spatial management and the development of public spaces is still an important area and a permanent link to success. From this point of view, valuable historical contexts are considered as special and opportunity-creating places in terms of physical, social, cultural components and the people of the city. Based on this, the purpose of the research is to analyze the performance of the urban public space in the valuable historical context of the 12th district of Tehran.According to the nature of the subject and its general purpose, the present research method is descriptive and analytical and it was conducted in the 12th district of Tehran metropolis with the help of a questionnaire on the number of 50 people. The components have been evaluated in 3 cultural, physical and social sections and in the form of 20 variables. Pearson, t and regression tests have been used to measure the impact of public space and historical context.The findings show that one unit of change in the standard deviation of cultural actions and the dynamics of native and local life causes the standard deviation of the dependent variable (public space of historical context) to change by 81 and 70 percent. While a unit change in the standard deviation of the activity pattern only causes the standard deviation of the dependent variable to change by 24%.The results show that the social component has a better status than the physical and cultural components. In other words, the variables of cultural actions and the dynamics of native and local life have a far greater contribution compared to other variables.

    Keywords: Historical contexts, PUBLIC SPACES, district 12 of Tehran
  • سید مجتبی نجاتی، مجید ولی شریعت پناهی*، تهمینه دانیالی
    امروزه بازار زمین و مسکن همواره از بازارهای درآمدزا بوده است و این مسیله در طی دهه های اخیر در کشورهای درحال توسعه به خصوص ایران، از رونق بالا و اهمیت زیادی برخوردار بوده است. در این رابطه همواره گسترش زمین شهری و یا الحاق نقاط روستایی به آن توانسته به عنوان یک رانت دولتی مورداستفاده قرار گیرد و نقش مهمی در گسترش شهر و همچنین ایجاد سکونتگاه های غیررسمی ایفا نماید. اکنون آنچه کلان شهرهای ایران به خصوص تهران با آن مواجه می باشد، سکونتگاه های غیررسمی است که یکی از عوامل اصلی تشکیل دهنده آن رانت های اقتصادی است. لذا هدف پژوهش حاضر تحلیل نقش اقتصاد رانتی بر سکونتگاه های غیررسمی پیراشهری (موردمطالعه: روستاهای حاشیه منطقه 19 شهر تهران) می باشد. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش تحقیق، پیمایشی است. داده های موردنیاز تحقیق به روش اسنادی - میدانی (پرسشنامه) گردآوری شده است. جامعه آماری تحقیق شامل خبرگان و صاحب نظران حوزه های برنامه ریزی روستایی، برنامه ریزی شهری و... است که حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 50 نفر تعیین شد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات نیز از نرم افزار SPSS بهره گرفته شد. نتایج نشان داد اقتصاد رانتی بر تمامی شاخص های سکونتگاه های غیررسمی پیراشهری تاثیرگذار است، که شدت این رابطه در جنبه های مدیریتی و اجتماعی در سطح منطقه 19 تهران بیشتر می باشد.
    کلید واژگان: اقتصاد رانتی, سکونتگاه های غیررسمی, روستاهای پیراشهری, منطقه 19 تهران
    Seyyed Mojtaba Nejati, Majid Vali Shareeatpanahi *, Tahmina Daniyali
    Today, the land and housing market has always been one of the income-generating markets, and this issue has enjoyed high prosperity and great importance during recent decades in the developing countries, especially Iran. In this regard, the expansion of urban land or the annexation of rural areas to it has always been used as a state rent and plays an important role in the expansion of the city and the creation of informal settlements. Now, what Iran's metropolises, especially Tehran, are facing is informal settlements, one of the main factors of which is rentier economy. Therefore, the aim of the current research is to analysis of the role of rentier economy on the indicators of in the urban peripheral Informal Settlements (Case of study: border villages of 19th district of Tehran). This research is applied in terms of purpose and survey in terms of the nature and method of research. The data required for the research has been collected using the documentary-field method (questionnaire). The statistical population of the research includes experts and experts in the fields of rural planning, urban planning, etc., and the sample size was determined using the purposeful sampling method of 50 people. SPSS software was also used for data analysis. The results showed that the rent economy affects all the indicators of the urban peripheral Informal Settlements, and the intensity of this relationship is higher in the management and social aspects at the level of the 19th district of Tehran.Today, the land and housing market has always been one of the income-generating markets, and this issue has enjoyed high prosperity and great importance during recent decades in the developing countries, especially Iran. In this regard, the expansion of urban land or the annexation of rural areas to it has always been used as a state rent and plays an important role in the expansion of the city and the creation of informal settlements. Now, what Iran's metropolises, especially Tehran, are facing is informal settlements, one of the main factors of which is rentier economy. Therefore, the aim of the current research is to analysis of the role of rentier economy on the indicators of in the urban peripheral Informal Settlements (Case of study: border villages of 19th district of Tehran). This research is applied in terms of purpose and survey in terms of the nature and method of research. The data required for the research has been collected using the documentary-field method (questionnaire). The statistical population of the research includes experts and experts in the fields of rural planning, urban planning, etc., and the sample size was determined using the purposeful sampling method of 50 people. SPSS software was also used for data analysis. The results showed that the rent economy affects all the indicators of the urban peripheral Informal Settlements, and the intensity of this relationship is higher in the management and social aspects at the level of the 19th district of Tehran.Today, the land and housing market has always been one of the income-generating markets, and this issue has enjoyed high prosperity and great importance during recent decades in the developing countries, especially Iran. In this regard, the expansion of urban land or the annexation of rural areas to it has always been used as a state rent and plays an important role in the expansion of the city and the creation of informal settlements. Now, what Iran's metropolises, especially Tehran, are facing is informal settlements, one of the main factors of which is rentier economy. Therefore, the aim of the current research is to analysis of the role of rentier economy on the indicators of in the urban peripheral Informal Settlements (Case of study: border villages of 19th district of Tehran). This research is applied in terms of purpose and survey in terms of the nature and method of research. The data required for the research has been collected using the documentary-field method (questionnaire). The statistical population of the research includes experts and experts in the fields of rural planning, urban planning, etc., and the sample size was determined using the purposeful sampling method of 50 people. SPSS software was also used for data analysis. The results showed that the rent economy affects all the indicators of the urban peripheral Informal Settlements, and the intensity of this relationship is higher in the management and social aspects at the level of the 19th district of Tehran.
    Keywords: Rentier Economy, Informal Settlements, Urban peripheral villages, District 19 of Tehran
  • فرزانه ساسان پور*، مدیا حکیمی

    تحقیق حاضر با هدف شناسایی و ارزیابی بنیان های بوم شناختی و تاثیر آن ها بر زیست پذیری منطقه یک کلان شهر تهران انجام شده است. کلان شهر تهران همانند سایر کلان شهرهای دیگر با مشکلات بسیاری در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی همچون کاهش زیست پذیری و کمرنگ تر شدن اهمیت بنیان های بوم شناختی در ساختار زندگی شهری روبرو است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. با بهره گیری از تکنیک TOPSIS و با استفاده از فرایند سلسه مراتب AHP شاخص های بوم شناختی وزن دهی و با تکیه بر منطق FUZZY نواحی ده گانه منطقه 1 رتبه بندی شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد از بین این نواحی ناحیه 4 با ارزش 957/0 بالاترین رتبه و ناحیه 8 با ارزش 243/0 پایین ترین رتبه را از نظر تاثیر بنیان های بوم شناختی بر زیست پذیری کسب نموده است. می توان نتیجه گرفت هرچه بنیان های بوم شناختی در مناطق شهری بیش تر و دارای کیفیت بالاتری باشد، نقش آن ها در زیست پذیری مناطق شهری بیش تر خواهد بود. نوآوری این پژوهش شناسایی بنیان های بوم شناختی موجود در منطقه یک و استفاده از تکنیک  AHP و FUZZY است.

    کلید واژگان: بنیان های بوم شناختی, زیست پذیری, توسعه پایدار, منطقه یک تهران
    Farzaneh Sasanpour *, Media Hakimi

    The present research has been conducted with the aim of identifying and evaluating the ecological foundations and their impact on livability of district 1 of Tehran metropolis. Tehran metropolis, like other metropolises, is facing many problems in economic, social, environmental and physical fields, such as reduction of livability and diminishing the importance of ecological foundations in the structure of urban life. The method of this research is descriptive - analytical and it is applied in terms of purpose. By using Topsis technique and AHP hierarchy process, ecological indicators were weighted and ranked based on FUZZY method of the ten regions of district 1. The results show that among these regions district 4 with a value of 0.957 has the highest and  district 8 with a value of 0.243 has the lowest rank in terms of the impact of ecological foundations on livability . It can be concluded that the more and higher quality the ecological foundations are in urban areas, their role will be more in the viability of urban areas. The innovation of this research is to identify the existing ecological foundations in district 1 and use of AHP and FUZZY techniques.

    Keywords: Ecological foundations, livability, Sustainable Development, district 1 of Tehran
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال