به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "urban sustainability" در نشریات گروه "جغرافیا"

تکرار جستجوی کلیدواژه «urban sustainability» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • نوید آهنگری*، شهربانو موسوی، رضا شهبازنژاد

    در عصر دانش، پیشرفت سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات عنصر اصلی پاسخگویی به بحران های روزافزون محیطی و اجتماعی - اقتصادی شهری تلقی می شود و شهرهای دانش بنیان با استفاده از آن در بهبود کیفیت زندگی شهروندان و کارایی خدمات در راستای توسعه پایدار شهری پیش می تازند. در این پژوهش، قابلیت و کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه شهری دانش بنیان هدف بررسی قرار گرفته است. داده-های مورد تحلیل به طریق پیمایشی و از نمونه خبرگان به تعداد 66 نفر بنا به اشباع نظری که متشکل از کارشناسان معاونت شهرسازی مناطق 22 گانه شهرداری تهران بوده اند، گردآوری شده است. برای تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از روش مدل سازی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افزار SmartPLS3 استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان دادند که میانگین متغیرهای کاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات و توسعه شهری دانش بنیان تهران، همراه با تمام مولفه های آن بر اساس طیف 5 سطحی لیکرت که در دامنه امتیازات از 1 تا 5 کمی سازی شده اند، در دامنه 51/2 تا 5/3 قرار داشته و بنابراین وضعیتی نیمه پایدار دارند. همچنین تاثیر کاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه شهری دانش بنیان دارای ضریب معناداری بزرگ تر از 96/1 بوده و از این رو، مسیر برای مدل اصلی پژوهش مورد تایید قرار دارد. نتیجه این که بهره گیری از کاربرد و قابلیت سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه بخش های فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند راه حلی برای رفع محدودیت های توسعه شهری دانش بنیان در کلان شهر تهران باشد

    کلید واژگان: کاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات, پایداری شهری, توسعه شهری دانش بنیان, کلان شهر تهران
    Navid Ahangari*, Shahrbano Movsavi, Reza Shahbaznejad

    In the era of knowledge, the rapid advancement of information and communication technology (ICT) is considered a crucial factor in addressing the growing environmental, social, and economic challenges in urban areas. Knowledge-based cities, leveraging this technology, are at the forefront of enhancing the quality of life for residents and the efficiency of services towards achieving sustainable urban development. This study aims to explore the potential and application of ICT in knowledge-based urban development. The data analyzed were collected through a survey of 66 experts from the Deputy of Urban Planning in the 22 districts of Tehran Municipality, ensuring theoretical saturation. Structural equation modeling and the partial least squares approach, utilizing SmartPLS3 software, were employed for data analysis. The findings indicate that the variables of ICT application and potential, as well as knowledge-based urban development in Tehran, and their respective components, scored an average ranging from 3.5 to 4.3 on a 5-point Likert scale, suggesting a relatively stable status. Furthermore, the coefficient for the impact of ICT application and potential on knowledge-based urban development exceeded 0.96, confirming the main model of this research. The outcome suggests that investing in research and development of ICT can serve as a solution to overcome the limitations of knowledge-based urban development in the Tehran metropolis.

    Keywords: ICT Use, Capability, Urban Sustainability, Knowledge-Based Urban Development, Tehran Metropolis
  • سعید امانپور*، مهسا دلفان نسب

    انسجام کالبدی در شهرها و پیرامون شهرها می تواند بهبود زیست پذیری شهری را تسهیل کند، زیرا باعث تسهیل دسترسی به خدمات، حمل ونقل پایدار، ارتباطات اجتماعی و ایجاد محیطی زیبا و سالم می شود و بررسی آن در ابعاد مختلف وجودی از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش، تحلیل تاثیر انسجام کالبدی بر زیست پذیری فضاهای پیرامون کلانشهر تهران است و شهر پردیس به عنوان نمونه موردی برای بررسی انتخاب گردید. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ روش توصیفی- تحلیلی است. جهت جمع آوری داده ها و اطلاعات موردنیاز از روش کتابخانه ای، میدانی و پرسشنامه بهره گرفته شد. حجم نمونه این پژوهش 385 نفر(305 نفر شهروندان و 80 نفر متخصص) از شهروندان و از کارشناسان خبره و مدیران و مسئولان شهری و سایر رشته های مرتبط با برنامه ریزی شهری می باشد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار PLS و روش دیمتل موردمحاسبه واقع قرار گرفت. با توجه به نتایج نرم افزار PLS، ضریب تاثیر انسجام کالبدی بر زیست پذیری اجتماعی، اقتصادی، محیطی و کالبدی دارای تاثیر مثبت و رابطه معنادار هستند. نتایج حاصل از روش دیمتل، نشان می دهد که در بین شاخص های انسجام کالبدی، پیوستگی و اصل سلسله مراتب فضایی به ترتیب به عنوان عوامل اثرگذار و اثرپذیر در نواحی شهر پردیس شناخته شد. در بین شاخص های زیست پذیری شهری، عامل کالبدی و عامل زیست محیطی به ترتیب جز عوامل علی و معلول شناسایی شد.

    کلید واژگان: فضاهای پیراشهری, انسجام کالبدی, زیست پذیری شهری, شهر پردیس
    Saeed Amanpour *, Mahsa Delfannasab
    Introduction

    Physical coherence and sustainability in urban areas can contribute to optimizing resource utilization, improving the quality of life for residents, and preserving biodiversity in the city of Pardis. This approach requires collaboration and coordination among organizations, institutions, and the local community in the studied city, so that the goals of physical coherence and sustainability are integrated and synchronized in urban design and development. This research aims to explore the relationship between physical coherence and urban sustainability and identify which components of physical coherence have a greater impact on urban sustainability in Pardis.

    Research Methodology

    The methodology of this research is descriptive-analytical, and based on its objective, it is applied in nature. To gather the necessary information, both library studies and field observations were conducted. In this study, the most important dimensions of physical coherence and urban sustainability were extracted in the form of a table, encompassing physical, social, economic, and environmental factors. In this regard, a questionnaire was first administered to 385 residents in the form of a five-point Likert scale (ranging from "very high" to "very low"), and for the analysis of variables, partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM) was employed to assess their significance. Additionally, a second questionnaire was administered to experts, using a pairwise comparison method with numbers (0 = no effect; 1 = low effect; 2 = moderate effect; 3 = high effect).

    Research Findings

    The coefficients of the impact of physical coherence on social sustainability, economic sustainability, urban sustainability, environmental sustainability, and physical sustainability were found to be 0.452, 0.498, 0.724, 0.526, and 0.487, respectively, indicating a positive and significant relationship. Furthermore, the impact of urban sustainability on social sustainability, economic sustainability, environmental sustainability, and physical sustainability were found to be 0.624, 0.688, 0.727, and 0.673, respectively, indicating a significant relationship between the studied components. Additionally, there is a significant relationship and influence between physical coherence and urban sustainability, as indicated by the T-statistic.The indicators of physical coherence, including coherence, spatial hierarchy principle, unified facades, visual aesthetics, and preservation of the city's identity, are factors that are examined in relation to the design and development of urban spaces and architecture. These indicators and principles determine the interactions between spaces and architectural elements and have a considerable impact on the visual quality and user experience of these spaces. In this regard, the results show that coherence and visual aesthetics, followed by the preservation of the city's identity, are considered causal factors, while the spatial hierarchy principle and unified facades are identified as effect factors. In other words, based on the components of physical coherence and based on the (Di-Ri) value, coherence with a score of 0.284 is identified as the most influential factor, while the spatial hierarchy principle with the lowest score of -0.444 is identified as an effect factor. Therefore, improving coherence between elements and spaces, realizing a reasonable spatial hierarchy principle, using unified facades to create harmony and correlation between architectural elements and spaces, as well as visual aesthetics and preservation of the city's identity, contribute to improving the quality and attractiveness of urban spaces.

    Conclusion

    One of the most significant changes that have occurred in the fabric of contemporary cities compared to ancient cities in Iran is the loss of physical coherence. In ancient Iranian cities, the design and structure of the cities were such that there was a strong physical coherence among different elements of the city, such as alleys, streets, squares, and buildings, which contributed to the overall perception of the city as a well-organized and coordinated unit. However, in modern cities, due to social, economic, and technological developments, physical coherence is often less emphasized. Factors such as unplanned and uncontrolled development, land use changes, increased traffic and vehicles, inconsistent and inappropriate urban reforms, and economic pressures can lead to a decline in physical coherence in cities.Physical coherence is an essential quality for the physical, social, and economic vitality of cities. It means that the urban structure should be designed in a way that establishes good connections and physical relationships among different elements of the city, and a proper combination of public and private spaces, streets, squares, and buildings should be created. This physical coherence in cities ensures a better quality of life for residents, more effective urban functioning, and smoother movement within the city. The aim of this research was to analyze the physical coherence and its impact on urban sustainability in Pardis city. PLS and DEMATEL were used for data analysis. The research findings show that the coefficient of the impact of physical coherence on urban sustainability is significant and meaningful. The T-statistic also indicates the significance of the relationship and the influence of physical coherence on urban sustainability, which reflects the impact of physical coherence on the sustainability of urban spaces. Therefore, preserving and improving physical coherence can be an important objective in urban planning and design to enhance sustainability in Pardis city.The DEMATEL results indicate that coherence is identified as a causal and influential factor, while spatial hierarchy as a spatial principle is identified as an effect and influenced factor. In terms of sustainability indicators, physical, social, and economic factors are identified as causal factors, while environmental factors are identified as effect and influenced factors, with a negative value (-0.471) in the Di-Ri vector. These findings are consistent with the findings of other studies such as Carlos Balas (2010), Edibi Saei Nejad (2019), Piri et al. (2021), Khazraei and Abedini (2022), Alikhani and Zamani (2015), Aghayan (2010), and Khodabandeh et al. (2021).In general, increasing physical coherence to enhance sustainability in Pardis city requires collaboration among urban planning, architecture, sociology, and other related fields to design and construct the city in a harmonious and coordinated manner with the social and cultural needs of the residents.

    Keywords: Space, Physical Coherence, Urban Sustainability, Pardis City
  • حسین طهماسبی مقدم*، لعیا جلیلیان، زهرا وکیلی، زهرا رسول زاده

    شهر شاد نقشی بارزی در توسعه گردشگری دارد که می تواند به صنعت گردشگری در راستای توسعه آن کمک کند. شادی به عنوان یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر سلامت عمومی، در حوزه گردشگری هم جایگاهی بسیار مهم دارد؛ لذا توجه به نقش شهر شاد در توسعه گردشگری، می تواند به تحقق اهداف صنعت گردشگری و پیشرفت آن کمک شایانی نماید. پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش شهر شاد در توسعه گردشگری کلانشهر اصفهان انجام شده است. این پژوهش از نظر روش تحقیق، ترکیبی و از نظر هدف کاربردی می باشد. داده های آماری پژوهش با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده و جامعه آماری تحقیق را اساتید دانشگاه و متخصصین صنعت گردشگری تشکیل داده اند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری و ضریب مسیر در نرم افزار SmartPLS استفاده شد. تحلیل نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد ساختار عاملی بین متغیر های موثر شهر شاد (اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی-معیشتی، مدیریتی- اداری سیاسی، زیست محیطی، روان شناسی، فضایی (کالبدی- فیزیکی) بر توسعه گردشگری اصفهان، روابط علی معناداری وجود دارد و مهم ترین مولفه موثر شهر شاد بر توسعه گردشگری اصفهان بیشتر از بعد اجتماعی فرهنگی، اقتصادی، خدمات و زیرساخت ها، روانشناسی، زیست محیطی و فضایی کالبدی به ترتیب با ضرایب 0/762، 0/239، 0/202، 0/217، 0/229، 0/231، 0/203 در سطح معناداری p</05 بر متغیر وابسته پژوهش (توسعه گردشگری) تاثیر مثبت و معناداری داشته و از میان مولفه های موثر شهر شاد مولفه اجتماعی- فرهنگی بیشترین تاثیر را با ضریب 0/762 و پس از آن مولفه های اقتصادی، فضایی- کالبدی، زیست محیطی، روانشناسی، مدیریتی اداری و خدمات و زیرساخت ها بر توسعه گردشگری کلانشهر اصفهان دارند.

    کلید واژگان: اقتصاد گردشگری, پایداری شهری, شهر شاد, کلانشهر اصفهان
    Hossein Tahmasebi Moghadm *, Leila Jalilian, Zahra Vakili, Zahra Rassoulzade

    A happy city plays a significant role in the development of tourism and can greatly contribute to the tourism industry. Happiness, as one of the most important factors influencing public health, also holds a crucial position in tourism. Therefore, focusing on the role of a happy city in tourism development can significantly aid in achieving the goals and advancement of the tourism industry. This research aims to elucidate the role of a happy city in the tourism development of the metropolitan area of Isfahan. The study employs a mixed-methods approach and is applied in nature. Statistical data were collected using a questionnaire from a sample of 20 university professors and tourism industry experts. Data analysis was conducted using structural equation modeling and path coefficients in SmartPLS software. The results reveal that there are significant causal relationships between the influential factors of a happy city (social-cultural, economic-livelihood, managerial-administrative-political, environmental, psychological, spatial (physical) factors) and tourism development in Isfahan. The most significant component affecting tourism development in Isfahan is the social-cultural factor, followed by economic, spatial-physical, environmental, psychological, and managerial-administrative factors, with coefficients of 0.762, 0.239, 0.202, 0.217, 0.229, 0.231, and 0.203, respectively, all significant at the p<0.05 level. Among these, the social-cultural component has the highest impact with a coefficient of 0.762, followed by economic, spatial-physical, environmental, psychological, managerial-administrative, and service and infrastructure components on the development of tourism in the metropolitan area of Isfahan.

    Keywords: Happy City, Tourism Development, Urban Sustainability, Metropolitan Isfahan
  • نفیسه مرصوصی*، سیده نفیسه اسداله تبار

    از چالش های پیش روی برنامه ریزان شهری، مدیریت مطلوب شهری و منطقه ای و توازن در میزان توسعه شهرها می باشد. در همین راستا، هدف اصلی این پژوهش سنجش پایداری اقتصادی و اجتماعی شهرستان های استان مازندران طی سرشماری سال های 1385 و 1400 است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی-تحلیلی است. روش تحلیل کمی و نوع استدلال به کار رفته از نوع علی-قیاسی است. داده ها و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از آمارنامه های آماری و سرشماری 1385 و 1400 گردآوری شده است. جامعه آماری پژوهش به 30 نفر از اساتید و خبرگان حوزه برنامه ریزی شهری به روش نمونه گیری هدفمند است. پایایی پرسشنامه با ا ستفاده از پیش آزمون و آزمون آلفای کرونباخ با ضریب 812/0 مورد تائید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده های و اطلاعت به دست آمده از مدل های بارومتر پایداری، رادار، کپ لند و الکتر استفاده گردیده است. نتایج حاصل از تکنیک های سنجش پایداری نشان داد شهرستان های ساری، بابل، آمل، قائمشهر، تنکابن و چالوس از رتبه های بالاتری در ابعاد پایداری برخوردارند. همچنین شهرستان های استان مازندران پایداری متفاوتی داشته است و معضل ناپایداری، از نظر اندازه بیشتر به شهرهایی با اندازه کوچک و متوسط و از لحاظ شاخص ها بیشتر به مسائل اقتصادی بازمی گردد. لذا می توان با اجرای راهکارهای حاصل از این پژوهش، پایداری و توسعه یافتگی شهرها را فراهم ساخت.

    کلید واژگان: پایداری, پایداری شهری, پایداری اقتصادی, پایداری اجتماعی, استان مازندران
    Nafiseh Marsousi *, Nafiseh Asadoullahtabar

    One of the challenges faced by urban planners is optimal urban and regional management and balance in the development of cities. the main goal of this research is to measure the economic and social stability of the cities of Mazandaran province during the census of 1385 and 1400. The current descriptive-analytical research method was carried out using the data of government agencies and the census of 1385 and 1400. In order to identify the components of sustainability, 30 professors in the field of urban planning were selected as the sample size. Measuring the economic and social stability of Mazandaran cities in the censuses of 1385 and 1400 is considered an innovation of this research. In order to evaluate the sustainability of the cities of Mazandaran province using questionnaires that were completed by experts in the field of urban planning; Among the models of stability barometer, radar, and electricity, stability factors were ranked. At the end, with the Copeland technique, the final ranking was determined. The results of the sustainability measurement techniques showed that the cities of Sari, Babol, Amel, Qaimshahr, Tankabon and Chalus have higher ranks in terms of sustainability. Also, the cities of Mazandaran province have had different stability, and the problem of instability is more related to small and medium-sized cities in terms of size, and more related to economic issues in terms of indicators. Therefore, it is possible to provide the stability and development of cities by implementing the solutions obtained from this research

    Keywords: Sustainability, Urban Sustainability, Economic Sustainability, Social Sustainability, Mazandaran Province
  • محبوبه سلیمان زاده*، رسول قربانی، محمدرضا پورمحمدی، حسن محمودزاده، احد ابراهیم پور

    اهمیت تامین امنیت غذایی در عصر تغییر اقلیم  موجب توجه روزافزون به نظام های غذایی محلی شده است که کشاورزی در شهرها و محیط های بلافصل اطراف آن یکی از ارکان اصلی آن است. اراضی که به شدت در معرض گسترش های جدید شهری هستند و حفاظت از آنها بدون حمایت برنامه ریزان شهری ممکن نیست. پژوهش حاضر بر خلاف پژوهش های پیشین در زمینه حفاظت از اراضی کشاورزی شهری که اغلب به ابعاد کالبدی یا قانونی موضوع پرداخته اند؛ از دریچه کردار اجتماعی به موضوع مصرف اراضی حاصلخیز کشاورزی برای سایر کارکردهای شهری می پردازد. هدف مقاله حاضر این است که چرایی و چگونگی تغییرات شیوه های مصرف زمین های کشاورزی و امکان مداخله، هدایت و مدیریت آن از منظر کردار اجتماعی بررسی شود. به این منظور اراضی کشاورزی غرب شهر تبریز در یک دوره زمانی بیش از پنجاه سال، قبل از تصویب اولین طرح جامع تبریز تا کنون که سومین طرح جامع شهر تصویب شده است بررسی شده اند. باتوجه به طولی بودن مطالعه و فاصله زمانی از روش بازسازی تاریخی استفاده شده است که برای تحلیل «گفته ها» از تحلیل اسناد تاریخی (به ویژه طرح های توسعه شهری) و برای اقدامات از نقشه های وضع موجود دوره های مختلف در دسترس و مصاحبه با ساکنین محلی استفاده شده است. یافته ها حاکی است در این دوره تغییر منابع سه گانه معانی، مواد و متخصصین در دوره های مختلف مورد بررسی کردارهای اجتماعی را تغییر داده و در صورت استمرار باعث تغییر شیوه های مصرف اراضی به نفع یا ضرر پایداری شهری شده است. بررسی ها نشان می دهد در هر دوره زمانی چندین نگرش هم زمان وجود داشته است که با مواد و شایستگی های متناظر خود کردارهای اجتماعی را شکل داده یا کردار اجتماعی غالب را تضعیف یا تقویت کرده اند، همچنین شاهد اختلاف بین دیدگاه و عمل مدیریت شهری از بالا و مالکان زمین از پایین بوده ایم و شهروندان هم تقویت کننده یا تضعیف کننده کردار غالب اجتماعی بوده اند.

    کلید واژگان: امنیت غذایی, پارک بزرگ آذربایجان, پارک کشاورزی, پایداری شهری, کاربری اراضی
    Mahbubeh Soleimanzadeh *, Rasoul Ghorbani, Mohammadreza Pourmohammadi, Hassan Mahmoudzadeh, Ahad Ebrahimpour

    In the era of climate change, ensuring food security through the utilization of agricultural lands in and around cities is paramount. These lands are threatened by urban expansion, and their preservation requires the support of urban planners. This research examines the issue of repurposing urban agricultural land for other urban uses from a social practice perspective rather than a physical or legal one. The article explores why and how changes in agricultural land use occur and the potential for intervention, guidance, and management of this process from a social practice standpoint. The case study focuses on agricultural lands in the west of Tabriz city over more than 50 years, from the approval of the first urban plan to the present. The study employs historical reconstruction for analysis. “Sayings” are analyzed using texts from urban development plans, while “doings” are derived from maps of the current situation from different years and interviews with long-time neighborhood residents. The findings indicate that changes in the three sources of meanings, materials, and competence have altered social practices in different periods during this period. If this continues, it could lead to changes in land use methods. Also, multiple meanings and corresponding materials and competence coexisted during each period, weakening or strengthening the dominant social practice. Throughout the period, the differing perspectives of urban management, landowners, and citizens have influenced the process of social practice.

    Keywords: Agriculture Park, Food Security, Great Park Of Azarbayjan, Land Use, Urban Sustainability
  • معصومه ثقفی، علی شمس الدینی*، پروانه زیویار

    برنامه ریزی محله محور یعنی چگونگی به کارگیری ظرفیت ها و قابلیت های اجتماعی محله ای است که در آن بر مولفه های مشارکتی، آموزش عمومی و توسعه دارایی مبنایی تاکید کردند. نوشهرگرایی نیز با از طریق رویکرد برنامه ریزی محله محور بر حفاظت از فضای باز، موثر ساختن حمل ونقل، معکوس سازی سرمایه در شهر ها، شکل دهی به مناطق و نواحی و توسعه ی درون زا تاکید می کند. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش برنامه ریزی محله ای در تحقق پایداری شهری با رویکرد نوشهرگرایی در منطقه 14 شهرداری تهران انجام شده است. روش پژوهش توصیفی -تحلیلی بوده است. جمع آوری داده ها به روش می دانی از نوع پیمایشی (پرسشنامه محقق ساخته) انجام شد. ساکنین محلات به عنوان جامعه آماری و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر بوده است و توزیع آن به صورت تصادفی ساده در داخل محلات بوده است. پایای پرسشنامه با الفای کرونباخ (82/0) در سطح مولفه های سنجش شد و برای روایی از نظر اساتید و کارشناساس متخصص بهره گرفته شده است. به منظور تحلیل یافته های از تحلیل همبستگی چد متغیره و تحلیل فریدمن استفاده گردید. یافته های نشان می دهد که محلات شهری منطقه 14 به لحاظ شاخص های برنامه ریزی محله ای با رویکرد نوشهرگرایی تفاوت قابل ملاحظه ای دارند. از این رو کاربری های خدمات موردنیاز، کیفیت حمل ونقلی و کیفیت مسکن در رضایتمندی شهروندان از شاخص های برنامه ریزی محله ای تاثیر گذار بودند که باعث شده برخی محلات امتیاز های بیشتری بگیرد. در این بین محلات ابوذر و پرستار بالاترین امتیازات از نظر برنامه ریزی محله ای گرفتند. شاخص های مانند مشارکت با ضریب 417/0، اعتماد بین ساکنین و مدیران با ضریب 771/0، کیفیت زندگی با ضریب 532/0 و کیفیت فضای شهری و مسکن با ضریب 753/0 به صورت مستقیم بیشترین تاثیر گذاری در تحقق برنامه ریزی محله پایدار دارند. همچنین بین مجموعه متغیرهای مستقل (برنامه ریزی محله ای) و متغیر وابسته تحقیق (پایداری شهری) رابطه همبستگی قوی با ضریب 689/0 وجود دارد.

    کلید واژگان: برنامه ریزی محله ای, پایداری شهری, محلات پایدار, مطقه 14 شهرداری تهران
    Masomeh Saghafi, Ali Shamsoddini *, Parvaneh Ziviar

    Today, tourism as an industry is a dynamic global and social phenomenon whose scientific knowledge and analysis can provide a reliable framework for planning the current and future tourism industry. The aim of this study is to identify the key drivers of tourism in Khorramabad and to investigate how these drivers affect each other. This research is descriptive-analytical in terms of applied goal setting strategy and its method and exploratory based on future research methods. Theoretical data were prepared by documentary method and experimental data by survey method based on Delphi method. The statistical population of the study was 30 experts and specialists in the field of tourism in Khorramabad city were selected by purposive sampling. Delphi methods, cross-impact analysis and MicMac software were used to analyze the obtained data. The results show that what can be understood from the distribution of variables affecting the future tourism situation in Khorramabad is the instability of the system. 4 main factors as key factors on the future of tourism in the city of Khorramabad have the greatest impact, which are: easy access, suitable climate, appropriate and strategic location in the region, the existence of historical monuments. As a result of matrix analysis and evaluation of the impact plan of key factors by direct and indirect methods, 12 key factors including: comprehensive tourism plan, integrated management, private sector investment, development of leisure and tourism centers, easy access, convenient and strategic location in The region, suitable climate, government macro-policy, number of tourist attractions, increase of accommodation centers, existence of important historical monuments and security were identified.

    Keywords: Neighborhood Planning, Urban Sustainability, Sustainable Neighborhoods, District 14 Of Tehran Municipality
  • احمد شیرین سخن، علی شکور*، حمیدرضا جودکی
    اهداف

    بافت های تاریخی و فرسوده شهرها به دلیل شرایط خاص کالبدی، اقتص ادی و اجتماعی خود فرسوده شده و شکافی عمیق بین آنها با سایر بخش های شهری را به وجود می آورد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر ارزیابی شاخص های زیست پذیری شهری در بافت تاریخی شهر کرمانشاه بود.

    روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و در سال 1402 در شهر کرمانشاه به انجام رسید. پس از تهیه لیستی از عوامل و معیارهای موثر بر زیست پذیری شهری، پرسش نامه ای با 38 گویه تهیه شده و توسط جامعه خبرگان مورد سنجش قرار گرفت. پس از بررسی روایی محتوا و نیز حذف سوالات تکراری بر اساس نظرات خبرگان، گویه های پرسش نامه به 32 مورد کاهش یافت. جامعه آماری پژوهش در مرحله بعد، کلیه ساکنین بافت تاریخی شهر کرمانشاه بود (n=378). برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری t و برای اولویت بندی معیارهای اصلی نیز از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد.

    یافته ها

    بعد مولفه های اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی وضعیت نامناسبی را در میان ابعاد زیست پذیری شهری در بافت تاریخی شهر کرمانشاه داشته در حالیکه مولفه زیست محیطی مطلوب و مولفه کالبدی متوسط ارزیابی شدند. بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی، بیشترین وزن به شاخص اقتصادی (801/0) و کمترین وزن به شاخص مدیریتی (501/0) تعلق گرفت.

    نتیجه گیری

    از میان شاخص های زیست پذیری شهری، شاخص اقتصادی بیشترین اهمیت و اولویت را دارد.

    کلید واژگان: زیست پذیری شهری, بافت تاریخی, شهر پایدار
    A. Shirin Sokhan, A. Shakur*, H.R. Joodaki
    Aims

    The deteriorated areas of cities, caused by their physical, economic, and social characteristics results in decay and separation from other metropolitan areas. The aim of this study was to assess the indicators of urban livability in the historical areas of Kermanshah City.

    Methodology

    This is an applied study that was conducted in 2023-2024 in Kermanshah City. After preparing a list of factors, a questionnaire with 38 questions was prepared and evaluated by the expert community. After content validity assessment and the removal of duplicate questions based on expert opinions, the questionnaire items were reduced to 32. The research population in the next stage included all residents of the historical fabric of Kermanshah City (n=378). Statistical analysis was performed using the t-test method and the Analytic Hierarchy Process (AHP).

    Findings

    The social, cultural, economic, and managerial aspects of urban livability in the historical fabric of Kermanshah City were in unfavorable condition, while the environmental condition was desirable, and the physical condition was in an average conditions. The AHP technique provided the highest weight to the economic index and the lowest weight to the managerial index.

    Conclusion

    Among the indices of urban livability, the economic index had the highest level of importance and priority.

    Keywords: Urban Sustainability, Historical Fabric, Sustainable Urban
  • محمد قاسمی سیانی*، نسیم فرتاش مهر

    امروزه فضاهای عمومی در شهرها، بیشتر از همیشه صحنه حضور و تجلی زندگی جمعی و روزمره شهروندان است، به همین دلیل این فضاها نقش بسزایی در سلامت روحی و روانی شهروندان دارند. هدف اصلی این مقاله بررسی نقش فضاهای عمومی در سلامت روانی شهروندان منطقه 2 شهرداری کرمانشاه است. این مقاله براساس هدف، تحقیق کاربردی و براساس ماهیت یک تحقیق توصیفی و تحلیلی است. برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای و ابزار پرسشنامه استفاده شده است. بدین منظور تعداد 384 نفر از شهروندان منطقه 2 کرمانشاه بعنوان جامعه آماری با فرمول کوکران انتخاب گردید و پرسشنامه ها به روش تصادفی ساده بین آنها توزیع و اطلاعات جمع آوری شد. نتایج تحقیق نشان داد که سلامت روان نسبت به فضاهای عمومی در بین زنان در سطح بالاتری از سلامت روان نسبت به مردان قرار دارد ولی سلامت روان در بین افراد مجرد و متاهل تفاوت معناداری با یکدیگر ندارند اما سلامت روان در بین افراد مالک و مستاجر تفاوت معناداری با یکدیگر دارد و افرادی که دارای مالکیت منزل مسکونی خود هستند از سلامت روان بهتری نسبت به مستاجرها برخوردار هستند.همچنین نتایج بررسی شاخص های فضاهای عمومی و سطح سلامت روان با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، بیانگر آن است که همبستگی بین فضاهای عمومی شهری و سلامت روان شهروندان در سطح معنی داری 0.001 ، ضریب همبستگی به دست آمد برابر با 0.183 است که بیانگر آن است که رابطه قوی بین مولفه های فضاهای عمومی و سطح سلامت روان شهروندان برقرار است.

    کلید واژگان: فضاهای عمومی, سلامت روان, آسایش روانی, کرمانشاه, پایداری شهری
    Mohammad Ghasemisiani *, Nasim Fartashmehr

    Today, public spaces in cities are more than ever the scene of the presence and manifestation of the collective and daily life of citizens, for this reason these spaces play a significant role in the mental health of citizens. The main purpose of this article is to investigate the role of public spaces in the mental health of citizens of Region 2 of Kermanshah Municipality. This article is based on the purpose of applied research and based on the nature of a descriptive and analytical research. Library method and questionnaire tool were used to collect data. For this purpose, 384 citizens of the 2nd region of Kermanshah were selected as a statistical population using Cochran's formula, and questionnaires were distributed among them by a simple random method and information was collected. The results of the research showed that women's mental health in public spaces is at a higher level than men's, but there is no significant difference in mental health between single and married people, but there is a significant difference in mental health between owners and tenants. and people who own their own residential houses have better mental health than renters. Also, the results of examining the indicators of public spaces and the level of mental health using the Pearson correlation test indicate that the correlation between urban public spaces and the mental health of citizens is at a significant level of 0.001, the correlation coefficient is equal to 0.183, which indicates that the relationship There is a strong relationship between the components of public spaces and the level of mental health of citizens

    Keywords: public spaces, Mental health, mental comfort, Kermanshah, urban sustainability
  • سیده نفیسه اسدالله تبار*، نفیسه مرصوصی، اسدالله دیوسالار، پری شکری فیروزجاه
    اهداف

    از چالش های پیش روی برنامه ریزان شهری، مدیریت مطلوب شهری و منطقه ای و توازن و تعادل در میزان توسعه شهرها است. در همین راستا، هدف اصلی این پژوهش سنجش و تحلیل روند پایداری اقتصادی و اجتماعی شهرستان های استان مازندران طی سرشماری 1385 و 1400 بود.

    روش شناسی:

     این پژوهش از نوع کمی بوده و به شیوه پیمایشی با استفاده از داده های دستگاه های دولتی و سرشماری 1385 و 1400 انجام شد. به منظور شناسایی مولفه های پایداری، 30 نفر از اساتید و خبرگان حوزه برنامه ریزی شهری به روش تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند که پایایی پرسش نامه با استفاده از پیش آزمون و آزمون آلفای کرونباخ با ضریب 812/0 مورد تایید قرار گرفت. سپس پایداری 16 شهرستان استان مازندران در سرشماری 1385 و 22 شهرستان در سرشماری 1400 با استفاده از مدل های بارومتر پایداری و الکتر، ارزیابی شد. در انتها با تکنیک کاپ لند، رتبه نهایی پایداری شهرها مشخص شد.

    یافته ها

    شاخص های اقتصادی و اجتماعی نشان داد شهرستان های ساری، بابل، آمل، قایم شهر، تنکابن و چالوس از رتبه های بالاتری در ابعاد پایداری برخوردارند. همچنین شهر ساری به دلیل مرکزیت اداری-سیاسی و سیاست قطب رشد، برتری خود راحفظ کرده است و باعث تمرکز فعالیت ها و امکانات اقتصادی، سیاسی و جمعیتی در استان شده است.

    نتیجه گیری

    شهرستان های استان مازندران پایداری متفاوتی داشتند و معضل ناپایداری، از نظر اندازه بیشتر به شهرهایی با اندازه کوچک و متوسط و از لحاظ شاخص ها بیشتر به مسایل اقتصادی باز می گردد.

    کلید واژگان: پایداری شهری, پایداری اقتصادی, پایداری اجتماعی, استان مازندران
    N. Asadoullahtabar*, N. Marsousi, A. Divsalar, P. Shokri Firoozjah
    Aims

    One of the challenges encountered by urban planners pertains to achieving optimal management and balance in the development of urban and regional areas. In relation to this matter, the primary objective of this study was to assess and analyze the trajectory of economic and social stability in the cities of Mazandaran province during the 2006 and 2021 censuses.

    Methodology

    This study, characterized as descriptive-analytical in nature, relied on data obtained from government agencies and the aforementioned censuses conducted in 2006 and 2021. To determine the components of sustainability, a sample of 30 experts was selected using a simple random method. The questionnaire's validity and reliability were established through the calculation of Cronbach's alpha coefficient. Subsequently, the stability of 16 cities in Mazandaran province during the 2006 census and 22 cities during the 2021 census was evaluated employing the stability barometer, Electr, and Vicor models. Finally, the cities' sustainability was assessed through the utilization of the Copeland technique, which enabled the determination of the final ranking.

    Findings

    The findings from the utilization of sustainability evaluation methodologies demonstrated varying degrees of sustainability among cities. Additionally, the economic and social indicators revealed that the cities of Sari, Babol, Amel, Qaimshahr, Tonkabon, and Chalus exhibit higher levels of sustainability. Moreover, the city of Sari has consistently upheld its position of superiority due to its centralization in political-administrative affairs and the implementation of growth pole strategies, leading to the concentration of economic, political, and social activities and resources within the province.

    Conclusion

    In conclusion, the cities within the Mazandaran province have encountered distinct levels of stability, with the issue of instability primarily affecting small and medium-sized cities in terms of their scale, and predominantly associated with economic matters when considering indicators. Consequently, the implementation of solutions derived from this research offers the potential to foster stability and facilitate the development of cities.

    Keywords: Urban Sustainability, Economic Sustainability, Social Sustainability, Mazandaran Province
  • صدیقه لطفی*، لیلا محمدی کاظم آبادی، محمد سلیمانی
    پیشینه و هدف

    امروزه افزایش روزافزون جمعیت شهری و مهاجرت باعث ایجاد چالش های جدیدی در ساختار و عملکرد شهرها در مسایل زیست محیطی، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی شده است. پایداری شهری مفهومی است که به دنبال طرح توسعه پایدار به عنوان پارادایم جدیدی در جهان پدیدار شد و رویکردی است که منجر به عدالت اجتماعی می شود. لازم است بستر مناسبی برای ارزیابی و سنجش پایداری زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در فرآیند برنامه ریزی و توسعه شهری فراهم شود. کلانشهر اراک یکی از آلوده ترین شهرهای کشور است. هدف از پژوهش حاضر سنجش پایداری پهنه های شهر اراک از دیدگاه شهروندان به منظور نشان دادن کیفیت مناطق مختلف شهر است.

    مواد و روش ها

    شهر اراک مرکز استان مرکزی دارای 5 منطقه شهری است، جمعیت آن در سال 1395 بالغ بر 520994 نفر می باشد و از نظر ژیومورفولوژی و زمین شناسی شهر اراک در دره ای واقع شده است که از سه طرف توسط کوه ها و  کویر میقان محصور شده است. با ایجاد چندین کارخانه صنعتی مانند ماشین سازی و صنایع فلزی در دهه 1940 شهر از نظر زیست محیطی آلوده شد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از مطالعه ثانویه و میدانی با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، 4 شاخص اصلی و 13 زیرشاخص مربوط به پایداری در شهر اراک از منابع معتبر در این زمینه تعریف و در قالب یک پرسشنامه 5 گزینه ای در قالب مقیاس لیکرت از بسیار زیاد تا بسیار پایین تنظیم شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه شهروندان شهر اراک که بالای 20 سال سن دارند و همچنین دارای سابقه اقامت بیش از 5 سال در شهر اراک (به دلیل درک ابعاد تحقیق) می باشند، تشکیل می دهد، که 384 نفر می باشد. برای توزیع پرسشنامه ها از نمونه گیری طبقه ای بر اساس مناطق شهری استفاده شد. به منظور سنجش روایی پرسشنامه، نظرات 10 نفر از متخصصان در مورد نسخه اولیه آن اظهار نظر کردند. همچنین برای سنجش پایایی پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد و ضریب پایایی بالای 70/0 درصد به دست آمد که پایایی را تایید کرد. در نهایت اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از GIS و SPSS26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای اندازه گیری شاخص های متغیر از آزمون t تک نمونه ای و آزمون واریانس (ANOVA) و برای رتبه بندی شاخص ها و مناطق شهری از آزمون فریدمن استفاده شد. در نهایت از GIS برای نمایش نتایج تحلیل ها در قالب نقشه با توجه به ابعاد مختلف اجتماعی-اقتصادی و محیطی استفاده شد.

    یافته ها و بحث: 

    نتایج تحقیق نشان داد که میانگین پایداری اقتصادی بیش از 3 است و هر دو حد بالا و پایین مثبت هستند. بنابراین می توان گفت که وضعیت پایداری اقتصادی در مناطق 5 گانه شهر اراک از متوسط به بالا ارزیابی می شود. همچنین میانگین متغیرهای پایداری محیطی و کالبدی - زیرساختی و پایداری فرهنگی - اجتماعی کمتر از 3 و حد پایین و بالایی آنها نیز منفی است. بنابراین با توجه به سطح معنی داری کمتر از 05/0 می توان نتیجه گرفت که میانگین به دست آمده کمتر از مقدار آزمون (3) و وضعیت متغیرهای پایداری اکولوژیکی - زیست محیطی، پایداری کالبدی - زیرساختی و پایداری اجتماعی - فرهنگی است. در 5 منطقه شهر اراک کمتر از حد متوسط و نامناسب ارزیابی می شود. یافته های آزمون فریدمن نشان داد که بیشترین میانگین امتیاز (14/3) به پایداری اقتصادی و کمترین میانگین امتیاز (05/2) به پایداری کالبدی - زیرساختی اختصاص دارد.

    نتیجه گیری

    بررسی پیشینه نظری و پژوهشی نشان داد که پایداری در ارتباط با شاخص های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، ارزش گذاری می شود. توجه به مسایل پایداری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل و محرک های پیشبرد توسعه شهری در سال های اخیر مورد توجه محققان شهرسازی و برنامه ریزان شهری قرار گرفته است. سیاست های سازگار با محیط زیست می تواند پایداری را تقویت کند. پژوهش حاضر نشان داد که پایداری مناطق شهری ارک با توجه به ابعاد مختلف مشهود است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که توصیه های زیر می تواند وضعیت را بهبود بخشد: تقویت صنایع بومی و محلی سازگار با محیط زیست. افزایش فضای سبز و توجه به حریم کارخانه ها می تواند سطح آلاینده ها را کاهش دهد. تعطیلی صنایع آلاینده یا حداقل اصلاح و بهبود آنها.

    کلید واژگان: اراک, اقتصاد, پایداری شهری, صنعت, محیط زیست
    Sedigheh Lotfi *, Layla Mohammedi Kazem Abadi, Mohammad Soleymani
    Background and purpose

    Today, the increasing level of urban population and migration has caused new challenges in the structure and performance of cities in environmental, socio-cultural, and economic issues. Urban sustainability is a concept that emerged as a new paradigm in the world following the sustainable development plan, and it is an approach that leads to social justice. It is necessary to provide a suitable basis for evaluating and measuring environmental, economic, and socio-cultural sustainability in urban planning and development. Arak metropolis is one of the most polluted cities in the country. The purpose of the present study is to measure the sustainability of Arak city zones from the citizens' point of view to show the quality of different city zones.

    Materials and Methods

    The city of Arak, the capital of Markazi Province, has 5 municipal zones and a population of 520,994 in 2016. Regarding geomorphology and geology, Arak is located in a valley surrounded by mountains on three sides and the Miqan desert. With the establishment of several industrial plants, such as machine building and metal industries, in the 1940s, the city became polluted environmentally. The required data and information were collected by secondary and field study using a questionnaire; in order to achieve the objectives of the research, 4 main indicators and 13 sub-indices related to sustainability in Arak were defined from reliable sources in this field and adjusted in the form of a 5-option questionnaire in the form of a Likert scale from very high to very low. The statistical population of the research consists of all the citizens of Arak city who are over 20 years old and have a history of living in Arak city for over 5 years (due to the understanding of the dimensions of the research), which is 384 as sample size. Stratified sampling based on urban neighborhoods were exerted to distribute the questionnaires. In order to measure the validity of the research questionnaire, the opinions of 10 experts commented on the primary version. Also, in order to measure the reliability of the questionnaire, Cronbach's alpha test was exerted, and the reliability coefficient was obtained above 0.70 percent, which confirmed the reliability. Finally, the collected information was analyzed using GIS and SPSS26. To measure indicators for variable, a one-sample t-test and variance test (ANOVA) was used, and Friedman's test was applied to rank indicators and the urban zones. Finally, GIS was applied to display the analysis results in maps regarding the different socio-economic and environmental dimensions.

    Findings and discussion

    The research results showed that the average economic sustainability is more than 3, and the upper and lower limits are positive. So, the status of economic sustainability in the 5 zones of Arak is evaluated from medium to high. Also, the average of the variables of environmental and physical-infrastructural sustainability and socio-cultural sustainability is less than 3, and their lower and upper limits are also negative; Therefore, according to the significance level is less than 0.05, it can be concluded that the average obtained is lower than the value of the test (3) and the status of variables of ecological-environmental sustainability, physical-infrastructural sustainability and socio-cultural sustainability in the  5 zones of Arak are evaluated as less than average and inappropriate. The finding from the Friedman test revealed that the highest average rating (3.14) is assigned to economic and the lowest average rating (2.05) to physical-infrastructural sustainability.

    Conclusion

    The theoretical and research background review showed that sustainability is valued concerning economic, social and environmental indicators. Paying attention to sustainability issues as one of the most important factors and drivers for promoting urban development has been the focus of urban planning researchers and city planners in recent years. Environment-friendly policies could strengthen sustainability. The present research showed that the sustainability of the different urban zones of Ark is evident regarding the different dimensions. So, it can be concluded that the following recommendations could improve the situation as strengthening local and indigenous industries compatible with the environment, increasing green space, concerning the limits of factories can reduce pollutants, and closing polluting industries or at least modifying and improving them.

    Keywords: Arak, Economic sustainability, Urban Sustainability, Industry, Environment
  • مجید گودرزی*، مصطفی محمدی ده چشمه، عفت برزگر
    در حال حاضر یکی از موارد تمام شهرهای کشور، رشد شهرنشینی و تلاش برای داشتن شهرهای زیست پذیر است. این رشد و گسترش کالبدی شهر نتوانسته با شاخص های زیست پذیری شهری هماهنگ شود و این عدم هماهنگی در رشد کالبدی شهر باعث ایجاد محلات برنامه ریزی نشده و عدم تعادل در مناطق شهری برای بهره برداری از منابع محیط زیستی و کمبود خدمات رسانی شده است و در ابعاد مختلف نمود پیدا کرده است که یکی از این ابعاد فشار بر محیط زیست و کاهش زیست پذیری شهری بوده است و مدیریت شهری را برای اداره آن با چالش های متعددی روبه رو کرده است. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر پراکنده رویی شهری و تاثیر آن بر زیست پذیری در کلان شهر اهواز تدوین شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، توصیفی-تحلیلی است.مطابق با نتایج حاصل، مناطق 2 و 3 ازلحاظ نظارت بر کیفیت خدمات شهری در سطح زیست پذیری کم و دیگر مناطق شهر اهواز در وضعیت زیست پذیری خیلی کم قرار گرفته اند. مناطق 2 و 3 شهر اهواز ازلحاظ مشکلات زیست محیطی در وضعیت زیست پذیری متوسط، مناطق 1 و 4 زیست پذیری کم و دیگر مناطق در وضعیت زیست پذیری خیلی کم قرار گرفته اند. ازلحاظ اثر پراکنده رویی شهری بر کاهش امنیت به 4 سطح زیست پذیری خیلی کم (مناطق 5، 6 و 7)، زیست پذیری کم (4 و 8)، زیست پذیری متوسط (منطقه 1) و زیست پذیری زیاد (مناطق 2 و 3) تقسیم شده اند. براساس کاربری های عمومی شهری، مناطق شهر اهواز به دو دسته زیست پذیری کم و خیلی کم تقسیم شده اند و مناطق 1، 2 و 3 نسبت به دیگر مناطق، از وضعیت بهتری برخوردار هستند. ازلحاظ تضعیف هویت و منظر شهری، مناطق 2 و 3 ازلحاظ زیست پذیری در طیف متوسط، منطقه 1 در طیف زیست پذیری کم و دیگر مناطق در طیف زیست پذیری خیلی کم قرار گرفته اند. در پژوهش حاضر برای نخستین بار عوامل موثر بر پراکنده رویی شهر و تاثیر آن بر زیست پذیری در شهر اهواز بررسی شده است.
    کلید واژگان: پراکنده رویی شهری, زیست پذیری شهری, توسعه پایدار, شهر اهواز
    Majid Goodarzi *, Mostafa Mohammadi Dehcheshmeh, Effat Barzegar
    The purpose of this study was to investigate the factors affecting urban sprawl and its impact on livelihoods in Ahwaz metropolis. This research is applied-theoretical in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. The trend of land use changes showed that the amount of built-up area increased, and the area of ​​green and agricultural land uses and so on decreased. The results of Delphi method shows that economic, political-managerial, technological, social-cultural and natural- environmental factors have the most effect on the dispersal of Ahvaz city, respectively. Also, the results of the evaluation of the spillover effects on the biodiversity indices showed that spillover of the urban spill on the increase of the cost of public utilities and consequently the reduction of the quality of services, the weakness of urban service quality monitoring, environmental problems, security decline, public utilities, identity degradation and fragmentation. The landscape has been impressive. According to the results, zones 2 and 3 are very poor in terms of monitoring the quality of urban services and other areas of Ahvaz are in a very poor condition. Zones 2 and 3 of Ahvaz have been in moderate environmental condition, Zones 1 and 4 are low and other zones are very low in terms of livability. In terms of the scattered impact of urban overcrowding on reducing security to four levels of very low viability (areas 5, 6 and 7), low viability (areas 4 and 8), moderate viability (area 1) and high viability (areas 2 and 3) are divided. According to general urban uses, Ahvaz is divided into two categories of low and very low biodiversity, and areas 1, 2 and 3 are better than other areas. In terms of weakening urban identity and landscape, zones 2 and 3 are in the middle range of biodiversity, zone 1 is in the low range of biodiversity and other areas are in the low range of life.In the present study, for the first time, the factors affecting dispersal of the city and its impact on biodiversity are investigated.
    Keywords: Urban dispersal, Urban Sustainability, sustainable development, Ahvaz
  • قباد زرین منش، فروزان فرخیان*

    هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی مولفه های پایداری شهری در شهر لیکک از توابع استان کهگیلوبه و بویراحمد از نوع کاربردی با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی بوده است. نخست 36 شاخص در 4 بعد محیطی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی پایداری شهری با استفاده از اسناد و نظر  23 نفر از خبرگان حوزه مربوطه تعیین گردید. به منظور رتبه بندی عوامل از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و نرم افزار Expert choice استفاده شد. در مطالعه حاضر نرخ ناسازگاری کلیه مقایسات زوجی کم تر از 1/0 بوده است. لذا، سازگاری ماتریس مقایسات قابل قبول است. نوآوری پژوهش حاضر شناسایی شاخص های پایداری در شهری کوچک با موقعیت جغرافیایی و آداب و رسوم و فرهنگ خاص و  به کارگیری معیارهای کمی و کیفی به طور هم زمان و امتیازدهی و اولویت بندی آن ها بوده است. یافته ها نشان داد که به ترتیب عوامل اقتصادی، عوامل محیطی، عوامل کالبدی، و اجتماعی دارای اهمیت بودند. از بین مولفه ها یا زیر معیار ها، وضعیت درآمد و درصد اشتغال به عنوان مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر پایداری شهری قلمداد گردید. بنابراین شاخص های پایداری و درجه اهمیت آن ها در شهر های کوچک، متاثر از شرایط اقتصادی، اجتماعی، محیط زیستی و کالبدی آن جوامع است. رشد نامتوازن شهرنشینی با زیرساخت های نامناسب شهری و عدم فرصت های شغلی کافی موجب ناپایداری شهری می شود. فرآیند پایداری جریانی چند بعدی است که باید ضمن توجه به بهبود وضعیت اقتصادی و ایجاد رفاه همگانی، از نابودی منابع، تخریب محیط زیست و ناهنجاری های اجتماعی اجتناب شود.

    کلید واژگان: پایداری شهری, معیارهای پایداری, تحلیل سلسله مراتبی, شهر لیکک
    Ghobad Zarinmanesh, Forouzan Farrokhian *

    The purpose of the current research was to identify the components of urban sustainability in the city of Likk, of the provinces of Kohgiloyeh and Boyer Ahmad, using a descriptive-analytical method. First, 36 indicators in 4 environmental, economic, social and physical dimensions of urban sustainability were determined by using documents and opinions of 23 experts in the relevant field. In order to rank the factors, AHP and Expert Choice software were used. In the present study, the inconsistency rate of all pairwise comparisons was less than 0.1. Therefore, the consistency of the comparison matrix is ​​acceptable. The innovation of the current research was to identify the indicators of sustainability in a small city with a geographical location and specific customs and culture, and to apply quantitative and qualitative criteria simultaneously and score and prioritize them. The findings showed that economic factors, environmental, physical, and social factors were important. Among the components or sub-criteria, income status and employment percentage were considered as the most important factors affecting urban sustainability. Therefore, the indicators of sustainability and their degree of importance in small cities are affected by the economic, social, environmental and physical conditions of those societies. Unbalanced growth of urbanization with inadequate urban infrastructure and lack of sufficient job opportunities cause urban instability. The process of sustainability is a multi-dimensional flow that should be avoided while paying attention to the improvement of the economic situation and the creation of public welfare, the destruction of resources, the destruction of the environment and social anomalies.

    Keywords: Urban Sustainability, Sustainability Criteria, Analytic Hierarchy, Likak City
  • ابوذر وفایی*

    امروزه مطالعه و بررسی شاخص های توسعه ی پایدار در ابعاد مختلف می تواند معیار مناسبی هم برای تعیین جایگاه نواحی و مناطق به لحاظ توزیع فضایی و مکانی مناسب امکانات و هم عاملی در جهت رفع مشکلات برای دستیابی به رفاه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی ساکنین شهری باشد. با این رویکرد، هدف پژوهش، تحلیل و تعیین سطوح پایداری نواحی و مناطق شهری کاشان به لحاظ برخورداری از شاخص های توسعه ی پایدار در معیارهای 9 گانه است تا از این طریق، ضمن نشان دادن سطح کیفیت زندگی ساکنین، امکانات، کمبودها و نیز درجه ی پایداری نواحی و مناطق، شناسایی شده و در ادامه به ارایه ی برنامه ها و راهبردهایی جهت کاهش کمبودها و محرومیت نواحی و مناطق پرداخته شود. نوع پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه ی انجام، توصیفی-تحلیلی است و تلاش بر آن است با در نظر گرفتن شاخص های تلفیقی توسعه ی پایدار و با رویکرد ترکیبی از مدل های تصمیم گیری چندمعیاره همچون TOPSIS, DEMATEL, ANP  به این پرسش پاسخ داده شود که الگوی توسعه ی فضایی-مکانی در سطح نواحی و مناطق شهر کاشان چگونه است؟ نتایج پژوهش نشان می دهد الگوی توسعه ی فضایی-مکانی در سطح نواحی و مناطق شهر کاشان در کلیه ی شاخص های انتخابی با قرار گرفتن در سه سطح برخوردار، نیمه برخوردار و فرو برخوردار نامتعادل است و نواحی و مناطق از امکانات و خدمات یکسان برخوردار نیستند و در این زمینه می بایست از منابع، توان ها و سرمایه های محیطی، اجتماعی، اقتصادی و اراضی با قابلیت شهر جهت رفع کمبودهای فضایی موردنیاز مناطق و نواحی به نسبت شاخص های پایداری استفاده نمود.

    کلید واژگان: توسعه ی فضایی-مکانی, پایداری شهری, کاشان, مدل های ترکیبی تصمیم گیری چندمعیاره
    Aboozar Vafaei*

    Nowadays, studying and surveying the indicators of sustainable development in different dimensions can be an appropriate criterion to determine the status of areas and regions in terms of locative and spatial distribution of proper facilities as well as a factor to resolve the problems in order to achieve economic, social, cultural and environmental prosperity of urban residents. 

    Aims

    With this approach, the present research aims to analyze and determine the sustainability levels of the regions and urban areas of Kashan in terms of sustainable development indicators in the nine criteria.  While demonstrating the level of quality of life of the inhabitants, the facilities and deficiencies and degree of stability of the areas and regions identified, the research is to provide programs and strategies to reduce deficiencies and deprivation in areas and regions. 

    Methodology

    Regarding the purpose, the type of research is applied and in terms of the method of administration, it is descriptive-analytical. Taking into account the integrated indicators of sustainable development and with the combined approach of multi-criteria decision-making models such as DEMATEL, ANP and TOPSIS, the researcher attempts to answer this question; “How is the locative and spatial development pattern in the levels of the areas and regions of Kashan?”

    Conclusion

    The results of the research display that the locative-spatial development pattern throughout the areas and regions of Kashan is unbalanced in all selected indicators in three levels of benefited, semi-benefited and less-benefited ones; the areas and regions do not benefit the same conveniences and services. Regarding these issues, the resources, aptitudes, social, economic and environmental capitals and urban capable lands should be applied to eliminate the spatial shortages required in the regions and areas in proportion to sustainability indicators.

    Keywords: Locative, Spatial Development, Urban Sustainability, Kashan, Multi-Criteria Decision-Making Combination Models
  • آزیتا رجبی*، سید حسن رسولی، سمانه تیموری، رسول صفائی نمین
    مقدمه

    با توجه به روند رو به رشد جمعیت شهرنشین در اقصی نقاط دنیا و بویژه در کشورهای در حال توسعه، در آینده ای نه چندان دور با جهانی عمدتا شهرنشین مواجه خواهیم شد که جهت برآورده سازی نیازهایشان، زمین شهری را بیش از توان اکولوژیکی اش مورد بهره کشی قرار خواهند داد و همچنین خواسته ها و تقاضاهای خویش را از مسیولین و مدیران شهری طلب خواهند نمود. نظریه شهر هوشمند که بر پایه پاسخ به مشکلات عدیده شهرنشینان در دهه 90 میلادی شکل گرفت مباحث پایداری را همچون اختلاط کاربری ها، دسترسی آسان، حفظ محیط طبیعی و... را در عرصه شهرسازی و برنامه ریزی شهری مطرح ساخت. نظریه شهر هوشمند نکاتی را برشمرد که ضمن حمایت از زندگی نوین شهری بتواند مسایل و مشکلات آن را نیز در قالب  رعایت و اجرا تکنیک های شهرسازی نوین در دل شهرهای موجود و در تضاد با پراکنده رویی شهری برطرف سازد.

    هدف

    هدف از این پژوهش ارزیابی اثرات هوشمندسازی در پایداری شهر نوشهر به عنوان یکی از شهرهای کوچک در کشور می باشد.
    روش شناسی: از آنجا که پژوهش حاضر، خصلت محلی - موضعی داشته و با اتکا و استفاده از زمینه ها و بستر نظریه ها، اصول و قانونمندی های موجود در پی پاسخ گویی به سوالات و دستیابی به اهداف تعیین شده است، از نوع تحقیق کاربردی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه و مصاحبه و مشاهده میدانی استفاده شده است. با استفاده از پرسشنامه، 383 نفر از شهروندان به پرسشنامه ای که در راستای وضعیت هوشمندسازی شهر نوشهر با رویکرد پایداری پاسخ داده و یافته های این بخش با استفاده از تکنیک های آماری، تحلیل عاملی و آزمون تی تک نمونه ای و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS بررسی و تحلیل شده است.

    یافته ها

    در بررسی ضریب همبستگی میان هوشمندسازی و پایداری مشخص شده است که میان این دو متغیر در شهر نوشهر، همبستگی مستقیم و قوی وجود دارد. نتایج حاصل از آزمون تی تک نمونه ای بدین صورت آمده است که وضعیت متغیرهای هوشمندسازی شهر نوشهر با رویکرد پایداری در وضع مناسبی قرار ندارند. نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان داده است که از بین شاخص های شش گانه هوشمندسازی، "حکمرانی هوشمند" با بار عاملی 0.853 بیشترین اولویت را از نظر کارشناسان و متخصصین در هوشمندسازی شهر نوشهر با رویکرد پایداری کسب کرده است. پس از آن "مردم هوشمند" با بار عاملی 0.847 و "محیط زیست هوشمند" با بار عاملی 0.836 دارای بالاترین اهمیت از لحاظ میانگین بار عاملی را دارند.

    نتایج

    در جهت توسعه سطح هوشمندی و پایداری در شهر نوشهر، می توان راهبرد تدوین استراتژی های هوشمندسازی شهری از سوی مدیریت شهری، همراه با رعایت شاخص های پایداری محلی به منظور ارتقاء سطح خدمات به شهروندان توسعه سطح هوشمندی شاخص های محیط زیست (نظیر انرژی، کاربری اراضی، محیط زیست و...) را مطرح نمود.

    کلید واژگان: پایداری شهری, شهرهای کوچک, شهر هوشمند, هوشمندسازی, نوشهر
    Dr.Azita Rajabi, Seyed Hassan Rasouli, Samaneh Teymouri, Rasoul Safaei Namin
    Introduction

    Due to the growing trend of urban population all around the world, especially in developing countries, in the immediate future we will face a predominantly urban world that to meet their needs, urban land will be exploited beyond Its threshold of ecology and people will demand their needs from city officials and managers as a result. The theory of smart city, which was formed based on the answer to the many problems of urban dwellers in the 90s, presented the issues of sustainability such as mixed land use, easy accessibility, preservation of the natural environment, etc. in the field of urban planning and urbanism. This theory demonstrated the points that while supporting modern urban life, can solve its problems in the form of following and implementing new urban planning techniques in the heart of existing cities and in contrast to urban sprawl.

    Aims and Objective:

    The purpose of this study is to evaluate the effects of smartening on the sustainability of Nowshahr as one of the small cities in Iran.

    Methodology

    the present study is of the type of applied research. Questionnaire, interview and field observation tools were used to collect information. Using a questionnaire, 383 citizens participated and the findings of this section using statistical techniques, factor analysis and one-sample t-test and coefficient Pearson correlation was analyzed in SPSS software.

    Results

    In examining the correlation coefficient between intelligence and sustainability, it is found that there is a direct and strong correlation between these two variables in Nowshahr. The results of the one-sample t-test show that the status of intelligent variables in Nowshahr is not in a good position with a stability approach. The results of factor analysis have shown that among the six indicators of smartening, "smart governance" with a factor load of 0.853 has the highest priority in the eyes of experts and specialists in smartening Nowshahr with a sustainable approach. "Smart people" with a factor load of 0.847 and "smart environment" with a factor load of 0.836 have the highest importance in terms of average factor load. In order to develop the level of smartness and sustainability in Nowshahr, a strategy can be developed by urban management along with local sustainability indicators in order to improve the level of services to citizens.

    Keywords: Urban Sustainability, Small Towns, Smart City, Smartening, Nowshahr
  • سعید حسین آبادی*

    امروزه به سرعت بر میزان خودروها و اتکای انسان به این وسیله نقلیه افزوده می شود و به تبع آن محیط های شهری و حمل ونقل از انسان محوری به سوی محوریت خودرو سوق می یابد. وابستگی به ماشین، تهدیدی برای پایداری شهرهاست. ازاین رو در چهار دهه اخیر توجه خاصی به تغییر نوع حمل و نقل و نیز طراحی و برنامه ریزی شهرها صورت گرفته است. به طوری که پارادایم توسعه پایدار شهری و نظریات همراستا با آن مثل نوشهرگرایی نیز بر محدود کردن خودرو شخصی و قابلیت پیاده روی محیط های شهری تاکید می ورزد. هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین شاخصهای محیطی و میزان پیاده روی شهروندان شهر قاین است.تحقیق حاضر از نوع تحقیقات پیمایشی است، شیوه گردآوری داده ها، پرسشنامه ای و جامعه آماری جمعیت شهر قاین است که در حدود 43 هزار نفر،است حجم نمونه 360 نفر از ساکنان این شهر و روش نمونه گیری تصادفی ساده است. سهم هر محله از این حجم نمونه نیز بر اساس سهم جمعیتی آن محله از کل شهر تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد قابلیت پیاده روی محیط در شهر قاین در حد متوسط است. همچنین آزمون رگرسیون چندگانه نشان می دهد که سه متغیر تنوع کاربری ها، پیوستگی شبکه معابر و کیفیت پیاده روها تاثیر مثبتی بر میزان پیاده روی افراد دارند اما رابطه معناداری بین کیفیت بصری با متغیر وابسته (پیاده روی) وجود ندارد.

    کلید واژگان: محیط مصنوع, پیاده روی, قابلیت پیاده روی, شهر قائن
    Saeed Hossein Abadi *
    Introduction

    In the last few decades, the number and use of motor vehicles have increased dramatically in cities across the world and urban spaces and mobility have been dominated by motor vehicles. Thistrend has made various environmental, social, and economic issues for cities and has threatened their sustainable development. Therefore, in recent years, special attention has been paid to changing the mobility model as well as urban design and planning. So that the urban sustainable development paradigm and theories like New Urbanism emphasize the reduction of automobile dependence and increasing the walkability of urban space.Walkability refers to the extent to which an environment is suitable for walking. There are various environmental, social, and economic benefits for walkability in urban spaces. Therefore, recognizing the various factors affecting the walking of citizens, including physical-spatial indicators and planning to improve these indicators can be effective in the sustainable development of cities. Consequently, in the study, the relationship between physical indicators of urban space and citizens' walking rate in Qaen city neighborhoods is analyzed. 

    Data and Method

    The general approach of the present study is descriptive-analytical. This research is applied research and correlational research that seeks to investigate the relationship between a set of variables. The data collection method is library and field study. Statistical population is the inhabitants of Qaen city, that are about 43,000 people. The sample size is 360 people and the sampling method is simple random. The share of each neighborhood in this sample size was determined based on the population share of that neighborhood from the whole city. The dependent variable in this study is citizens' walking rate and the independent variable is composed of the physical-environmental factors, such as access to diverse land uses(land use mix), visual quality of urban spaces, quality of sidewalks, and connectivity of the street network. Multiple regressionhas been used to analyze the data and test the hypotheses.

    Results and Discussion

    The results suggest that there is a positive relationship between the level of land use  diversity and the rate of citizens' walking. So it can be expected that with the increase in the land uses diversity in urban neighborhoods, the probability of walking will increase. The land uses diversity and proximity of residential units to various urban and neighborhood activities (commercial, office, green space, schools, parks, restaurants etc.) makes less need to use motor vehicles and instead, walking is considered as a basic mode of mobility within neighborhoods. On the other hand, the mixture and diversity of land uses in an urban area can cause more people to be present in urban spaces and this presence increases the sense of security that encourages walking.Another finding is that the connectivity of the street network has a positive effect on the level of citizens’ walking. In fact, the connectivity of streets, based on the frequency of intersections and their short distance from each other in a range, helps to connect multiple paths and, on the other hand, reduce the speed of vehicles. This makes it possible, firstly, to select a variety of routes for walking within the neighborhood, and secondly, due to the close distance of the intersections in reducing the speed of motor vehicles, the safety of walking increases.The results also showed that the effect of sidewalk quality is significant on people's walking rate. Thus, it can be said that improving the quality of sidewalks can increase the desire of citizens to walking. However, the relationship between visual quality and walking in the neighborhoods of Qaen city was not conformed. So the visual quality of urban spaces (beauty, cleanliness, lighting, etc.) has not affected the level of citizens’ walking.

    Conclusion

    The study examined four important physical indicators of walkability to determine how much it affects walking in Qaen city. According to the findings, 3 indicators including diversity of land use, connectivity of the street network, and sidewalk quality have a positive and significant effect on the amount of walking, but the visual quality indicator does not have a significant effect on  people's walking. Thus, it can be said that by improving these three indicators along with social and cultural planning, citizens' walking rate is expected to increase in this small city.

    Keywords: Built environment, Walking, Walkability, urban sustainability, Qaen city
  • حسین حاتمی نژاد*، احمد پوراحمد، زییا نیازی

    به دنبال تغییر در شرایط و عوامل موثر در گسترش و توسعه‏ ی شهری در دوران اخیر، محله ‏های مسکونی انسان ساخت جایگاه ویژه‏ای در شکل‏ گیری شهرها و توسعه ‏ی پایدار آن ها داشته ‏اند. توسعه ‏ی شهری پایدار که ازجمله نظریه ‏ها و سیاست‏های اخیر و جاری تلقی می شود، بخش عمده ای از ادبیات شهرسازی سال‏های اخیر را به خود اختصاص داده است. اما نظریه‏ی اخیر در مقیاس محلی هنوز به درستی تبیین نشده و می تواند به ‏عنوان موضوع پژوهش ‏ها مدنظر باشد، توسعه ی پایدار در مقیاس محله مسکونی است. زیست پذیری بهبود کیفیت فضاهای شهری در شهرهای مدرن همراه با انسانی کردن آن ها تا حد ممکن است. پژوهش حاضر سعی دارد تا وضعیت تنوع و توسعه در محلات مسکونی را به عنوان یکی از اساسی ترین ارکان توسعه‏ ی پایدار شهری بسنجد. در این مقاله از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. برای سنجش تنوع و توسعه‏ ی محلات و شاخص های زیست پذیری شهری، الگویی کیفی با 3 شاخص کلی (تنوع در ساخت، تنوع در استفاده و تنوع در کاربران) و 69 متغیر طراحی و استفاده شده است. سپس برای تحلیل اطلاعات و تصمیم گیری نهایی از روش تصمیم گیری چند شاخصه (MADM) غیر جبرانی ماکسی مین و ماکسی ماکس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد به ترتیب محلات 12، 8، 6، 2، 9، 1، 3، 11، 10، 7، 5 و 4 دارای وضعیت مطلوب تنوع و توسعه بوده اند.

    کلید واژگان: پایداری شهری, زیست پذیری شهری, ماکسی مان و ماکسی ماکس, شهر سراب
    Hossein Hataminejad *, Ahmad Pourahmad, Ziba Niazi

    Following the change in conditions and factors affecting urban development in recent times, man-made residential neighborhoods have a special place in the formation of cities and their sustainable development. Sustainable urban development, including recent theories and policies and is considered current, has occupied a major part of the urban planning literature of recent years. But the recent theory at the local scale has not yet been properly explained and can be considered as the subject of research, sustainable development at the residential scale. Viability Improves the quality of urban spaces in modern cities while humanizing them as much as possible. The present study tries to assess the situation of diversity and development in residential neighborhoods as one of the most basic pillars of sustainable urban development. In this article, descriptive-analytical method has been used. To measure the diversity and development of neighborhoods and urban livability indicators, a qualitative model with 3 general indicators (diversity in construction, diversity in use and diversity in users) and 69 variables has been designed and used. Then, for data analysis and final decision making, non-compensatory multi-criteria decision making (MADM) method of Maximin and Maximax was used. The results show that neighborhoods 12, 8, 6, 2, 9, 1, 3, 11, 10, 7, 5, and 4 have the desired status of diversity and development, respectively.

    Keywords: Urban Sustainability, Urban Livability, Diversity index, Maximin, Maxi Max, Sarab City
  • ابوالفضل نوری، علیرضا پورشیخیان*، حسین اصغری، رفعت شهماری
    رشد سریع جمعیت و گسترش شهر نشینی در کلانشهر تهران در دهه های اخیر منجر به افزایش مصرف منابع و انتشار آلودگی ناشی از آن شده است. ادامه این روند می تواند تعادل اقتصادی و اجتماعی درون آن را برهم زند و عدم تعادل اکولوژیک منطقه شهری که در آن قرار گرفته است، را موجب شود . این امر درست خلاف اصول توسعه پایدار برای شهر تهران و محیط زیست آن است. منطقه مورد بررسی در این پژوهش، منطقه 13 کلانشهر تهران است که در شرق شهر تهران و با وسعتی حدود 1283 هکتار می باشد و از این سطح حدود 930 هکتار به بافت پر شهری و مابقی اراضی نظامی ، صنایع ، حرایم و... می باشد. همچنین پارک جنگلی سرخه حصار با مساحتی حدود 394 هکتار در خارج محدوده قانونی و در حاشیه منطقه قرار دارد که از ویژگی های بارز آن برای تبدیل شدن به شهر سبز است. از طرف دیگر قرار گیری این منطقه در حاشیه شرقی تهران و وجود کاربری وسیع نظامی و صنعتی می تواند موانع بزرگی بر سر راه پایداری شهری و شکل گیری شهر سبز باشد. بر این اساس پژوهش حاضر سعی دارد، تا ساختار فضایی-کالبدی موجود منطقه 13 را در چارچوب شاخص های شهر سبز مورد سنجش قرار دهد و ظرفیت ها و چالش های شکل گیری شهر سبز در سطح نواحی آن را مورد ارزیابی و تحلیل قرار دهد
    کلید واژگان: شهر سبز, منطقه 13 تهران, توسعه پایدار, پایداری شهری
    Abolfazl Nouri, Alireza Pourshikhian *, Hassan Asghari, Rafat Shahmari
    The rapid population growth and urbanization in the metropolis of Tehran in recent decades has led to an increase in resource consumption and the spread of pollution. Continuation of this process can upset the economic and social balance within it and cause ecological imbalance in the urban area in which it is located. This is exactly contrary to the principles of sustainable development for the city of Tehran and its environment. The study area in this study is the 13th metropolitan area of Tehran, which is located in the east of Tehran with an area of about 1283 hectares and from this area is about 930 hectares to the urban fabric and the rest of the military lands, industries, sanctuaries, etc. Also, Sorkheh Hesar forest park with an area of about 394 hectares is located outside the legal limits and on the outskirts of the region, which is one of its prominent features to become a green city. On the other hand, the location of this region on the eastern outskirts of Tehran and the existence of a large military and industrial use can be major obstacles to urban stability and the formation of a green city. Based on this, the present study tries to assess the existing spatial-physical structure of Region 13 in the framework of green city indicators and to evaluate and analyze the capacities and challenges of green city formation in its areas
    Keywords: Green city, District 13 of Tehran, sustainable development, Urban sustainability
  • پریسا بیکی*

    هجوم جمعیت به شهرهای بزرگ به منظور بهره گیری از فرصت های اقتصادی، اجتماعی و غیره؛ منجر به شکل گیری چالش های متعددی گردیده که از جمله آن می توان به ضعف اقتصادی، عدم امنیت، مهاجرت و خالی شدن سکنه مناطق مرزی اشاره کرد. توسعه پایدار از مباحث مطرح در زمینه مقابله با مشکلات گوناگون شهرها است که از 1980 به بعد بسیار مورد تاکید می باشد. در همین راستا، از رویکردهای نوین که می تواند نقش کلیدی در تحقق پایداری شهرها داشته باشد، گردشگری است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی وضعیت ابعاد پایداری خواف و سپس تبیین نقش عامل گردشگری بر ابعاد پایداری شهری است. روش تحقیق پژوهش توصیفی - تحلیلی است و برای شناسایی معیارهای اصلی، مبانی نظری مورد بررسی قرار گرفت. معیارهای نهایی مطابق با نظرات صاحبنظران امر استخراج گردید. جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه ساکنان شهر خواف و خبرگان و متخصصین حوزه گردشگری و برنامه ریزی شهری است. در مرحله اول به منظور ارزیابی وضعیت ابعاد چهار گانه پایداری شهری از آزمون T تک نمونه ای در نرم افزار SPSS بهره گرفته شد و سپس برای تحلیل نقش گردشگری بر هریک از ابعاد پایداری شهری از نرم افزار LISREL استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان دهنده آن است وضعیت شهر خواف به لحاظ ابعاد پایداری شهری مطلوب نمی باشد که در این میان پایداری اقتصادی پایین تر سطح مطلوبیت را کسب نمود. همچنین عامل گردشگری بر تمامی ابعاد پایداری شهری تاثیر مثبت و معنادار دارد که بیشترین آن بر پایداری کالبدی (91/0) و پایداری اجتماعی (41/0) است.

    کلید واژگان: پایداری شهری, گردشگری, مناطق مرزی, شهر مرزی خواف, LISREL
    Parisa Beiki *

    population infestation to major cities in order to take advantage of economic, social opportunities, etc.; has led to the formation of several challenges as economic weakness, insecurity, migration and depopulation of border areas. Sustainable development is one of the global issues for dealing with various problems of cities, which has been highly emphasized since 1980. one of the new approaches that can play a key role in achieving the sustainability of cities is the tourism approach. The purpose of this study is to evaluate the situation of sustainability dimensions of the border city of Khaf and then explain the role of tourism on the dimensions of urban sustainability . The research method is descriptive-analytical and to identify the main criteria, research literature and theoretical foundations were examined. the final criteria were extracted in accordance with the opinions of experts. The statistical population of the study includes two groups of residents of Khaf city and experts and specialists in the field of tourism and urban planning. In the first stage, in order to explain the situation of the four dimensions of urban sustainability, one-sample t-test was used in SPSS software and then LISREL software was applied to analyze the impact of tourism factor on each of the dimensions of urban sustainability.the research findings show that the situation of Khaf city is not desirable in terms of urban sustainability. Also, tourism factor has a significant effect on all aspects of urban sustainability.

    Keywords: Urban sustainability, Tourism, Border Regions, Khaf, LISREL
  • علی صادقی، ولی الله نظری*، رضا بیگدلو، عاطفه میرحیدری

    سوانح و مخاطرات طبیعی به دلیل شدت و زمان کوتاه اثرگذاری بر جوامع شهری، تبدیل به یکی از دغدغه های اصلی برنامه ریزان و مدیران شهری در سال های اخیر شده است. ازاین رو، تاب آوری به عنوان رویکرد و روش مناسب در جهت کاهش خطرات حاصل از بحران ها و مخاطرات مطرح شده است. این پژوهش با هدف اندازه گیری میزان تاب آوری منطقه چهار کلان شهر تهران در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، نهادی و کالبدی- محیطی به منظور مقابله با اثرات سوانح طبیعی انجام شده است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی میزان تاب آوری منطقه (4) کلان شهر تهران در برابر مخاطرات طبیعی پرداخته است. تعداد (384) پرسشنامه بر اساس مدل کوکران به صورت تصادفی در میان جامعه آماری یعنی ساکنان (9) ناحیه شهرداری در منطقه (4) که (919) هزار نفر بودند، توزیع شد و (300) پرسشنامه صحیح جمع آوری شده، توسط نرم افزار SPSS و روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون T-Test تک نمونه ای و Friedman Test) تحلیل و بررسی شدند. نتایج حاکی از آن است که در بین ابعاد مختلف تاب آوری شهری در منطقه (4) شهر تهران، وضعیت بعد اجتماعی در برابر مخاطرات طبیعی از مطلوبیت ضعیف و وضعیت ابعاد نهادی، اقتصادی و کالبدی با مطلوبیت خیلی ضعیف همراه است. به طورکلی، مطلوبیت تاب آوری شهری در منطقه (4) کلان شهر تهران در برابر مخاطرات طبیعی با توجه به کلیه ابعاد و شاخص ها خیلی ضعیف است؛ بنابراین، این منطقه در برابر مخاطرات طبیعی تاب آور و پایدار نیست و نیازمند توجه ویژه مسیولان، برنامه ریزان شهری و شهروندان است.

    کلید واژگان: مخاطرات طبیعی, تاب آوری شهری, منطقه 4 کلانشهر تهران
    Ali Sadeghi, Valiolla Nazari *, Reza Bigdelou, Atefe Mirheidar

    Natural disasters and hazards have become one of the main concerns of planners and urban managers in recent years due to the severity and short duration of impact on urban communities. Meanwhile, sustainability is considered as an appropriate approach and method to reduce the risks of crises and hazards. This research was carried out with the aim of measuring the sustainability of Tehran metropolitan's 4th district in social, economic, institutional and physical-environmental dimensions in order to deal with the effects of natural disasters. The research has been carried out using descriptive-analytical method to investigate the sustainability of Tehran metropolitan's 4th district against natural hazards and 384 questionnaires were distributed randomly among statistical society on Cochran model based that 300 correct questionnaires were analyzed by SPSS software and descriptive and inferential statistics (one-sample T-test and Friedman test). The results indicate that among the different dimensions of urban sustainability in Tehran's 4th district, the Social dimension status of the natural hazards is poor and the status of institutional, economic and physical dimensions with very weak desirability and in general, the desirability of urban sustainability in Tehran metropolitan's 4th district with respect to all dimensions and indicators is very weak against natural hazards. Hence, the region is not resilient to natural hazards and requires special attention of officials, urban planners and citizens.

    Keywords: Natural Hazards, Urban sustainability, Tehran metropolitan's 4th district
  • مریم رضاپور، سید حسین بحرینی*، منوچهر طبیبیان

    بسط نظریه کنش ارتباطی دیدگاه ‏‏های نوینی را در برنامه ‏‏ریزی شهری پدید ‏آورده ‏است و تدوین شاخص ‏‏های کنش ارتباطی با رویکرد شهرسازی می‏‏تواند مبنایی برای برنامه‏‏ ریزان شهری باشد. باتوجه به ‏اینکه راه حصول پایداری توجه توامان به بعد اجتماعی درکنار ابعاد اقتصادی و محیطی و برقراری ارتباط متعادل میان آن‏‏هاست و با‏توجه به ‏اینکه پژوهشی با محتوای ارتباط بین کنش ارتباطی با پایداری شهری در کشور انجام‏ نگرفته ‏است، در این پژوهش سعی شده شاخص ‏‏های کنش ارتباطی و برقراری ارتباط میان مولفه‏‏ های کنش ارتباطی و پایداری شهری استخراج شود. در این راستا، فرضیات پژوهش تدوین ‏شد که بر وجود رابطه ‏‏ای معنادار بین کنش ارتباطی و پایداری شهری در شهر تهران به ‏‏عنوان نمونه موردی دلالت ‏دارد. این پژوهش از نوع توصیفی‏-‏ ‏تحلیلی است. چارچوب نظری این پژوهش براساس مطالعات اسنادی است. شناسایی شاخص‏‏های کنش ارتباطی در دو مرحله کتابخانه ‏‏ای و تحلیل کیفی با به ‏کارگیری فن دلفی فازی انجام ‏گرفته ‏است و بخش عملیاتی پژوهش با روش تحلیل کمی و براساس مطالعات میدانی انجام ‏شده ‏است و فرضیات تحقیق در نرم ‏‏افزار SPSS با به‏ کارگیری داده ‏‏های مربوط به 384 پرسش‏نامه آزمون ‏شده‏ است. طبق نتایج تحلیل کیفی، شاخص ‏‏های کنش ارتباطی در چهار گروه اصلی شامل حضور در فضای شهری، عقلانیت ارتباطی، نگرش انتقادی، و سرمایه اجتماعی تدوین ‏شد و نتایج تحلیل کمی نشان ‏داد تغییرات کنش ارتباطی در پایداری شهری و همه ابعاد آن تاثیر مستقیم و بسیار زیادی دارد و تقویت کنش ارتباطی می‏‏تواند به افزایش پایداری در شهر تهران منجر شود. نتایج به ‏‏دست‏‏ آمده می‏‏تواند به ‏‏عنوان چارچوبی مفهومی در طرح‏‏ها و برنامه ‏‏های شهری به‏‏ منظور ارزیابی و ارتقای کنش ارتباطی و به ‏دنبال آن پایداری شهری در‏ ‏اختیار پژوهشگران و برنامه‏‏ ریزان شهری قرار ‏گیرد.

    کلید واژگان: پایداری شهری, تهران, جهان‏زیست, عقلانیت ارتباطی, کنش ارتباطی
    Maryam Rezapour, Hossein Bahrainy *, Manouchehr Tabibian
    Introduction

    Development of communicative action theory in urban planning, has introduced new perspectives in the contexts such as public interest, urban justice, equal social and economic opportunities, empowering deprived urban classes, rejecting the dominance over nature, participation of people, and rejection of the sovereignty of power and money. Considering that the way of achieving urban sustainability is to pay attention to social dimensions along with economic and environmental dimensions and to establish a balanced relationship between them, this research considers communicative action theory as one of the most important areas of sustainability, and believes that for going toward the sustainability; a relationship between stakeholders should be exist from the lower policy levels to the highest levels, and sustainability will not be possible if this discourse and communication is distorted. The purpose of this paper is to evaluate the relationship between communicative action and urban sustainability. In this regard, research hypotheses have been developed that indicate a significant relationship between communicative action and urban sustainability in Tehran city as a case study.

    Methodology

    In this paper, the concept of communicative action includes indicators which are presence in urban space, communicative rationality, critical point of view and social capital; and the concept of sustainability includes the dimensions which are social, economic, environmental, physical, institutional and political; and the relationship between these mentioned variables and dimensions has been investigated. This research is descriptive-analytical. The theoretical framework of this research is based on documentary studies and its operational part is conducted with quantitative analysis based on field study. Based on multistage cluster sampling, region three in the north, region ten in the center and region nineteen in the south of Tehran city were selected. These regions were located on the basis of development indicators such as “housing, education, employment, demographic indicators, access to information; and infrastructure” and were identified respectively as developed, moderate developed and underdeveloped region. Sample size was divided according to the distribution of the population of the administrative neighborhoods of the regions and ultimately (according to the sampling rules) the results will be generalized to the whole city of Tehran. The number of samples based on the Cochran formula was estimated to be 384 that were distributed in proportion to the number of neighborhoods in each of these three regions. The research hypotheses were analyzed by SPSS software.

    Results and discussion

    Reliability of the researcher-made questionnaire of this paper was measured by Cronbach's alpha test and shows that the questionnaire has a high reliability. The questionnaire is also based on content validity and has been reviewed several times. Structural validity (factor analysis) was measured using the KMO test, which indicates the fitting of the data, and the Bartlett test, which suggests that there is the possibility of performing factor analysis on research data. The ten extracted factors are the result of 55 items that have been used in subsequent analyzes.Communicative action analysis was performed based on four components of presence in urban space, communicative rationality, critical point of view and social capital. According to Kruskal-Wallis test, at 99% significance level, the communicative action is different among three regions of Tehran City, so that the third region with the average score of 161.27 has the highest communicative action. These differences indicate that Tehran does not follow a single pattern. But in all three regions, social capital is the highest among the other indexes.The Pearson correlation test was used to identify the relationship between communicative action and urban sustainability. The relationship between communicative action and urban sustainability is significant using Pearson correlation test with a confidence level of 99%, and Pearson coefficient of this relation is about 0.617 in Tehran, which indicates a high correlation between these two concepts. In other words, the reduction or increase of communicative action has a direct and high impact on the sustainability of the city.The results also show that the relationship between communicative action and sustainability is different between the three regions. Thus, the correlation between these two concepts in region three by using Pearson coefficient is 0.635 which is more than of region ten with Pearson coefficient of 0.507 and of the nineteen region with Pearson coefficient of 0.381.In this research, the relationship between communicative action and various dimensions of sustainability has also been evaluated. The relationship between communicative action with social, economic, environmental, physical, institutional and political dimensions of urban sustainability has been measured by Pearson correlation test. The results show that the relationship between communicative action and all dimensions of sustainability is significant at 99% confidence level and the relationship between communicative action and political dimension of sustainability with coefficient of 0.613, social dimension with coefficient of 0.608 and institutional dimension with coefficient of 59.22 is higher among other dimensions.

    Conclusion

    The results show that the changes in communicative action have a direct and significant impact on urban sustainability and all its dimensions; and strengthening communicative action can lead to increase all dimensions of sustainability in Tehran city. In addition, the relationship between communicative action and sustainability varies between the three urban regions. Results show that this relationship in region three is greater than that of region ten; and in the region ten it is more than region nineteen.The third hypothesis of this research is devoted to the relationship between communicative action and the income. The results show that there is a positive and poor correlation between these two variables. With the conclusion of the second and third hypotheses, it can be concluded that the relationship between communicative action and sustainability in a region is more appropriate with the economic conditions. By substantiating the assumptions of this research, its claim to consider communicative action as one of the most important areas of sustainability is accepted.

    Keywords: Communicative Action, Communicative Rationality, Lifeworld, urban sustainability, Tehran
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال