اثر عدم اطمینان درباره افراد بر همنوایی با رفتار جامعه پسند و نقش تعدیل کننده جنسیت و نیاز به بندش

این پژوهش با هدف بررسی اثر عدم اطمینان درباره افراد بر همنوایی با رفتار جامعه‏پسند و نقش تعدیل کننده جنسیت و نیاز به بندش انجام گرفته است.

جامعه آماری این پژوهش شامل زنان و مردان 20 تا 40 سال بود که از آن تعداد 120 آزمودنی به روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها تکلیفی مبتنی بر رایانه به شکل یک بازی سودآور با استفاده از نرم افزار سایکوپای طراحی گردید تا میزان رفتار جامعه‏پسند آنها در شرایط مختلف مواجهه با محرک مبهم بررسی شود. همچنین از فرم کوتاه پرسشنامه نیاز به بندش ریس و پیلاتی (2020) نیز استفاده شد. داده‏ها با روش مدل های آمیخته و در نرم-افزار R مدل‏سازی شد.

در مدل‏یابی حاصل از نتایج پژوهش، مطلوب‏ترین مدل نشان داد که مواجهه با محرک مبهم با ضریب 84/0 و متغیر نیاز به بندش با ضریب 54/0 موجب افزایش رفتار همنوایی در بروز رفتار جامعه‏پسند شده‏اند و نیاز به بندش نقش تعدیل‏کننده دارد. همچنین جنسیت در مدل مطلوب وارد نشده و اثر آن معنادار نبود.

نتیجه ‏گیری: 

نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که مواجهه با شرایط مبهم موجب افزایش همنوایی بروز رفتار جامعه‏پسند می‏نماید و نیاز به بندش این امر را افزایش می‏دهد اما جنسیت نقشی در این اثر ندارد.