جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "آمینوگلیکوزید" در نشریات گروه "پزشکی"
-
زمینه و اهداف
با توجه به استفاده گسترده از داروهای ضد میکروبی در دامپزشکی و افزایش تولیدات دامی، به نظر می رسد خطر گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی در جوامع انسانی بیشتر به دام و حیطه دامپزشکی مربوط می شود. در این مطالعه مقاومت آنتی بیوتیکی، مقاومت سطح بالا به آمینوگلیکوزیدها و فراوانی ژن های مرتبط با مقاومت آمینوگلیکوزیدی در بین گونه های انتروکوکوس بررسی شد. جدا شده از مدفوع اسب کاسپین مورد مطالعه قرار گرفت.
مواد و روش کاردر یک دوره یکساله در سال 1400، گونه های انتروکوکوس از مجموع 140 نمونه مدفوع اسب کاسپین جدا و با آزمایشات بیوشیمیایی شناسایی شدند. برای بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها از روش انتشار از دیسک و تعیین حداقل غلظت مهارکننده رشد با روش براث میکرودایلوشن و برای تعیین فراوانی چهار ژن مرتبط با مقاومت به آمینوگلیکوزیدها از روش PCR استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هادر مجموع 100 انتروکوکوک از نمونه های مدفوع اسب جدا شد. آزمایش حساسیت ضد باکتریایی نشان داد که 72 درصد از جدایه ها به حداقل یک آمینوگلیکوزید مورد بررسی مقاوم بودند و 38 درصد از جدایه ها فنوتیپ مقاومت سطح بالا به جنتامایسین و/یا استرپتومایسین را نشان دادند. ژن دو عملکردی aac(6')-Ie-aph(2′′)-Ia شایع ترین ژن مرتبط با مقاومت بود و در 73/61 درصد (53 از 72) جدایه ها شناسایی شد. فراوانی ژن های aph (3')-IIIa، aph(2'')-Ib و ant(6)Ia به ترتیب 69/44، 48/61 و 70/83 درصد در بین جدایه های مقاوم به آمینوگلیکوزید بود. فراوانی ژن های مقاومت آمینوگلیکوزیدی در جدایه های مولد بیوفیلم بیشتر بود (P<0.05).
نتیجه گیرییافته های ما نشان دهنده وجود ژن های متعدد کدکننده مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در گونه های انتروکوکوس جدا شده از میکرو فلور طبیعی اسب در شمال ایران است و بر لزوم توجه مداوم در مورد نظارت صحیح بر استفاده از ترکیبات ضد میکروبی در دامپزشکی تاکید می کند.
کلید واژگان: گونه های انتروکوکوس, اسب, میکروفلورا, مقاومت دارویی, آمینوگلیکوزیدBackground and AimDue to the widespread use of antimicrobials in veterinary medicine and the increase in livestock production, it seems that the risk of spreading antibiotic resistance in human societies is more related to animals and the veterinary field. In this study, antibiotic resistance, high-level aminoglycoside resistance and frequency of aminoglycoside resistance associated genes among Enterococcus spp. isolated from Caspian horse feces were studied.
Materials and MethodsOne year from 2021-2022, Enterococcus spp. were isolated from 140 Caspian horse fecal samples and identified by biochemical tests. The disk diffusion and determination of minimum inhibitory concentration by broth microdilution method were used to examine the antibiotic resistance of isolates and PCR method was used to determine the frequency of four aminoglycoside resistance associated genes. The data were analyzed using SPSS software and the Chi-square test.
ResultsA total of 100 Enterococcus spp. was isolated from equine fecal samples. Antibacterial susceptibility testing revealed that 72% of isolates were resistant to at least one tested aminoglycoside and 38% of isolates showed high-level gentamicin and/or streptomycin resistance phenotype. Bifunctional gene aac(6′)-Ie-aph(2″)-Ia was the most common resistance associated gene and was detected in 73.61% (53/72) isolates. The frequency of aph (3´)-IIIa, aph(2'')-Ib and ant(6)Ia was 69.44%, 48.61% and 70.83% respectively, among aminoglycoside resistant isolates. Aminoglycoside resistance genes' frequency was higher in biofilm-positive isolates (P<0.05).
ConclusionOur findings demonstrate the presence of multi aminoglycoside resistance encoding genes in Enterococcus spp., isolated from equine normal microflora in northern Iran, and support the ongoing concern about proper monitoring of antimicrobial use in veterinary.
Keywords: Enterococcus spp., Equine, Microflora, Drug Resistance, Aminoglycosides -
زمینه و اهداف
شیگلا عامل ایجاد شیگلوز در جهان است. درمان آنتی بیوتیکی در این باکتری مهم است، اما اخیرا گونه های شیگلا حاوی ژن های aph، aadE، aacA-aphD نسبت به آمینوگلیکوزیدها مقاومت نشان داده و روند درمان را با مشکل مواجه کرده اند. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی مولکولی ژن های مقاومت آمینوگلیکوزید شیگلا دیسانتریه جدا شده از کودکان و بیان آن تحت تاثیر نانوذرات کورکومین است.
مواد و روش کاردر این مطالعه 60 نمونه اسهال جمع آوری شده از بیمارستان های تهران در سال 1401 مورد استفاده قرار گرفت. جدایه های شیگلا دیسانتری با آزمایش های بیوشیمیایی و میکروبی شناسایی شدند. وجود ژن های aadE،aacA-aphD و aph با روشMultiplex-PCR تایید شد. سپس ازReal-time PCR برای بررسی بیان ژن aadE در حضور نانوذرات کورکومین استفاده شد.
یافته هااز 60 نمونه اسهالی مورد بررسی، 12 سویه (40 درصد) اسهال خونی شیگلا با آزمایش های بیوشیمیایی شناسایی شد. 10 ایزوله (83/3 درصد) حامل ژن aadE، 6 ایزوله حامل ژن aacA_aphD و 1 ایزوله حامل ژن aph بودند. مقدار Sub MIC نانوذرات کورکومین در بیان ژن، 128میکروگرم بر میلی لیتر و تغییر برابری برای این ژن 1/03- است.
نتیجه گیریبا توجه به وجود ژن aadE در 83/3 درصد از جدایه ها، بررسی وجود این ژن در ارائه مدل درمانی مناسب برای بیماران آلوده به این باکتری و همچنین بیان ژن aadE به عنوان بیشترین اهمیت حائز اهمیت است. مشترک بیان ژن مقاومت به آمینوگلیکوزید در حضور نانوذرات کورکومین به مقدار نسبی کاهش یافت. بنابراین، نانوذرات کورکومین می تواند جایگزین مناسبی برای درمان سویه های حامل ژن های مقاومت آمینوگلیکوزید باشد.
کلید واژگان: شیگلا دیسانتری, مقاومت آنتی بیوتیکی, آمینوگلیکوزید, کورکومین, نانو ذراتBackground and AimShigella is the causative agent of shigellosis in the world. Antibiotic treatment is important in this bacterium, but recently Shigella species containing the aph, aadE, aacA-aphD genes have shown resistance to aminoglycosides and have hampered the treatment process. Therefore, the aim of this study is a molecular investigation of Shigella dysenteriae aminoglycoside resistance genes isolated from children and its expression under the influence of curcumin nanoparticles.
Materials and MethodsIn this study, 60 diarrhea samples collected from Tehran hospitals in 2022 were used. Shigella dysenteriae isolates were identified by biochemical and microbial tests. The presence of aadE, aacA-aphD, and aph genes was confirmed by the Multiplex-PCR method. Then, real-time PCR was used to investigate the expression of aadE gene in the presence of curcumin nanoparticles.
ResultsFrom the 60 diarrhea samples examined, 12 strains (40%) of Shigella dysentery were identified by biochemical tests. Ten isolates (83.3%) carried the aadE gene, six isolates carried the aacA_aphD gene, and one isolate carried the aph gene. The Sub MIC value of curcumin nanoparticles on aadE gene expression is 128 µg/mL, and the Fold Change for this gene is -1.03.
ConclusionConsidering the presence of aadE gene in 83.3% of Shigella dysenteriae isolates, it is important to investigate the presence of this gene in providing a suitable treatment model for patients infected with this bacterium, as well as the expression of aadE gene as the most common one. The expression of the aminoglycoside resistance gene was reduced to a relative amount in the presence of curcumin nanoparticles. Therefore, curcumin nanoparticles can be a suitable alternative for the treatment of strains carrying aminoglycoside resistance genes.
Keywords: Shigella dysenteriae, Drug Resistance, Aminoglycoside, Curcumin, Nanoparticles -
زمینه و اهداف
انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین (VRE) و انتروکوک های مقاوم به آمینوگلیکوزیدهای سطح بالا (HLAR) روش های درمانی موجود برای انتروکوک ها را در سراسر جهان پیچیده کرده اند. مطالعه موجود برای ارزیابی وقوع سویه های HLAR و VRE در یک مرکز مراقبت های عالی در هند و مطالعه ارتباط HLAR با انتروکوک های حساس به وانکومایسین (VSE) و VRE برنامه ریزی شد.
مواد و روش کاردر مجموع 50 ایزوله انتروکوک از نمونه های بالینی مختلف در مطالعه گنجانده شد. گونه گذاری بر اساس آزمایش های استاندارد بیوشیمیایی انجام شد. HLAR به روش دیسک دیفیوژن با استفاده از دیسک 150 میکروگرم جنتامایسین و دیسک 200 میکروگرم استرپتومایسین مورد آزمایش قرار گرفت. الگوهای حساسیت به وانکومایسین با استفاده از روش های رقیق سازی دیسک وانکومایسین و آگار گزارش شد.
یافته ها و نتایجنمونه های چرکی اکثرا برای جداسازی سویه های انتروکوکی (40%) بودند. 54 درصد سویه های جدا شده HLGR، 32 درصد HLSR و 14 درصد ایزوله ها برای HLGR و HLSR مثبت بودند. 61/7 درصد از جدایه های Enterococcus faecium مقاومت به جنتامایسین سطح بالا (HLGR) و 43/75 درصد جدایه های Enterococcus faecalis به استرپتومایسین سطح بالا (HLSR) مقاوم بودند. هنگامی که VRE با VSE مقایسه شد، میزان HLSR در VRE 4/64٪ تشخیص داده شد، در حالی که در VSE 32/55٪ بود. میزان HLGR در VRE 11/62% و در VSE 41/87% بود. ارتباط HLGR با HLSR (HLAR) 2/32٪ در VRE و 13/95٪ در سویه های VSE بود. سویه های انتروکوک افزایش الگوهای مقاومت ضد میکروبی خود را نشان می دهند. افزایش چنین سویه هایی در محیط های مراقبت های بهداشتی باید محفوظ و کنترل شود تا از عفونت های پیچیده جلوگیری شود.
کلید واژگان: آمینوگلیکوزید, انتروکوک, HLAR, ونکومایسین, انتروکوک مقاوم به ونکومایسینBackground and AimVancomycin resistant Enterococci (VRE) and high level aminoglycoside resistant (HLAR) Enterococci have complicated the available treatment modalities for Enterococci worldwide. The existing study was planned to evaluate the occurrence of HLAR and VRE strains in a tertiary care center in India and to study the association of HLAR with vancomycin sensitive Enterococci (VSE) and VRE.
Materials and MethodsA total of 50 enterococcal isolates from various clinical specimens were incorporated in the study. Speciation was done on the basis of standard biochemical tests. HLAR was tested by the disc diffusion method using 150µg gentamicin disc and 200 µg streptomycin discs. Vancomycin susceptibility patterns were reported using vancomycin disc and agar dilution methods.
Results & ConclusionPus samples comprised of the majority for the isolation of enterococcal strains (40%). 54% isolated strains were HLGR, 32% were HLSR and 14% isolates were positive for both HLGR and HLSR. 61.7% of Enterococcus faecium isolates demonstrated resistance for high-level gentamicin (HLGR) and 43.75% Enterococcus faecalis isolates were resistant to high-level streptomycin (HLSR). When VRE was compared to VSE, the rate of HLSR was detected to be 4.64% in VRE, while it was 32.55% in VSE; the rate of HLGR was noted to be 11.62% in VRE and it was 41.87% in VSE. The association of HLGR with HLSR (HLAR) was 2.32% in VRE and 13.95% in VSE strains. Enterococci strains are showing an increase in their antimicrobial resistance patterns. The increment of such strains in health care settings has to be reserved and controlled to avert complicated infections.
Keywords: Aminoglycoside, Enterococci, HLAR, Vancomycin, Vancomycin resistant Enterococci -
زمینه و هدف
استافیلوکوکوس اوریوس یکی از شایعترین عوامل بیماریزای بیمارستانی به شمار می رود که می تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از عفونتها مانند عفونت ادراری شود. این باکتری قادر به تشکیل بیوفیلم می باشد که منجر به بروز عفونتهای عودشونده و مزمن می شود. استافیلوکوکوس اوریوس از توانایی باالیی جهت کسب مقاومت نسبت به طیف وسیعی از آنتی بیوتیکها مانند متی سیلین، ونکومایسین، آمینوگلیکوزیدها و... برخوردار می باشد که این امر منجر به ظهور سویه های مقاوم به چند دارو می شود و درمان عفونتهای حاصل از این باکتریها را با سختی مواجه می کند. هدف این مطالعه تعیین فراوانی agr تایپهای مختلف و مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها در میان سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مولد بیوفیلم جداسازی شده از بیماران مبتال به عفونت ادراری در اصفهان بود.
مواد و روش هادر طی سال 1396 ،در مجموع 119 سویه مشکوک به استافیلوکوکوس اوریوس جداسازی شده از بیماران مبتال به عفونت ادراری از آزمایشگاه یک بیمارستان مرجع در اصفهان جمع آوری و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن nucA مورد تایید قرار گرفتند. جهت بررسی توانایی تولید بیوفیلم سویه ها از آزمونهای کیفی ژلوز قرمز کنگو و کمی میکروتیتر پلیت استفاده گردید و مقاومت سویه های مولد بیوفیلم نسبت به 8 آنتی بیوتیک مختلف به روش انتشار دیسک و بر اساس دستورالعملهای CLSI تعیین گردید. حضور ژنهای مختلف مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها و همچنین agr تایپهای مختلف در میان سویه ها به ترتیب با استفاده از آزمونهای PCR جداگانه و PCR-multiplex مورد بررسی قرار گرفت.
یافته هاتمامی 119 سویه جداسازی شده به عنوان سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مورد تایید قرار گرفتند و با استفاده از آزمونهای کیفی ژلوز قرمز کنگو و کمی میکروتیتر پلیت، 78 سویه)66 درصد(قادر به تولید بیوفیلم قوی و متوسط بودند که در این میان 12 درصد سویه ها به عنوان مولد اسالیم شناسایی شدند. نتایج حاصل از آزمون تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد که 43، 35 ،36 ،73 ،32 ،41 ،46 و 43 درصد سویه ها به ترتیب نسبت به سفوکسی تین، جنتامایسین، کانامایسین، استرپتومایسین، آمیکاسین، توبرامایسین، آزیترومایسین و اریترومایسین مقاوم بودند. عالوه بر این، 44 ،32 و 17 درصد سویه ها به ترتیب واجد ژنهای agr لوکوس واجد بیوفیلم مولد های سویه درصد 40 ،دیگر طرف از. بودند aph(3')-IIIa و ant(6)-Ia ،aac(6')-Ie-aph(2'')-Ia نبودند و agr تایپ I فراوانترین تایپ در میان سویه ها بود.
نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر موید شیوع باالی سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مولد بیوفیلم و مقاوم به آنتی بیوتیک در میان بیماران در بیمارستان مورد مطالعه در اصفهان می باشد که انتشار این سویه ها تهدید بزرگی برای سالمت جامعه محسوب می شود.
کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس, عفونت ادراری, بیوفیلم, آمینوگلیکوزید, agr تایپینگBackground and purposeMyrtus Communis is a shrub and evergreen plant that grows in the plains of Asian countries including Iran and Mediterranean countries. Since ancient times, the essential oil of this plant has been used as a disinfectant. In addition to its antiseptic effect, it is used as a stomach booster and also to cure respiratory and urinary tract diseases. The aim of this study was to determine the antimicrobial effect of the plant essential oil on the H37Rv standard strain and clinical isolates of Mycobacterium tuberculosis.
MethodologyThe plant essential oil was extracted using a Clevenger Apparatus, then using the Kirby-Bayer standard disk diffusion method, the antimicrobial property of the plant essential oil was determined by determining the minimum inhibitory concentration (MIC) against 4 different strains of Mycobacterium tuberculosis compared to the standard strain H37Rv in Four concentrations were evaluated.
FindingsIn this study, it was shown that there was a significant difference between the different concentrations determined for microbe cultivation, in the plant essential oil, the minimum inhibitory concentration(MIC) against two bacterial strains was equal to (7.5 mg/ml). It is known that the minimum bactericidal concentration (MBC) of two strains was equal to (15 mg/ml). The highest inhibitory concentration was equal to (15 mg/ml) and one strain was inhibited at this concentration and the lowest inhibitory concentration was The concentration was equal to (3.75 mg/ml). Also, MIC and the MBC against the standard strain were (1.87 and 3.75 mg/ml) respectively. This shows the significant effect of the antimicrobial properties of the essential plant in reducing the growth of bacteria.
ConclusionThe results of this study indicate the positive effect of the essential oil of the case in the treatment of tuberculosis. Therefore, the compounds in the essential oil of this plant can be used to develop and produce new Tuberculosis drugs.
Keywords: Medicinal Plants, Mycobacterium Tuberculosis, Microorganisms, Case Plants -
مقدمه
عفونت های ادراری یکی از شایعترین عفونتهایی می باشد که موجب مراجعه بیماران به بیمارستانها می شود. اشریشیاکلی از عوامل اصلی ایجاد کننده عفونت های ادراری می باشد. شیوع مقاومت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی از نگرانی های سیستم های بهداشتی-درمانی در سرتاسر جهان می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و شیوع ژنهای آمینوگلیکوزید استیل ترانسفراز در اشریشیاکلی های جدا شده از عفونت های ادراری بیماران سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین (ع) زابل بود.
مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی-مقطعی در فاصله زمانی مهر 1398 لغایت فروردین 1400 در مجموع 110 جدایه اشریشیاکلی، از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین (ع) زابل جمع آوری شد. پس از تعیین هویت، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش کربی بایر و مطابق با دستورالعمل های موسسه استاندارد آزمایشگاهی و بالینی تعیین شد. شیوع ژنهای مقاومت آمینوگلیکوزیدی aac (3)-Ia، aac(2)-Ia و aac (6)-Iaبا استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته هادر این مطالعه بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه های مورد بررسی نسبت به مروپنم و جنتامایسین دیده شد، به طوری که 91درصد جدایه ها به این آنتی بیوتیک ها حساس بودند. همچنین بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های سفالوتین و آمپی سیلین دیده شد بطوری که به ترتیب 60 و 90 درصد جدایه ها مقاوم بودند. هشت جدایه (7درصد) حامل ژن aac(3)-Ia و 5 جدایه (5/4 درصد) حامل ژن aac(6)-Ia بودند.
بحث و نتیجه گیریبا توجه به بالا بودن میزان مقاومت در برابر برخی از آنتی بیوتیک ها مانند آمپی سیلین و سفالوتین تجویز آنها باید محدود شود. براساس یافته های این مطالعه مقاومت دربرابر آمینوگلیکوزیدها و شیوع ژنهای آمینوگلیکوزید استیل ترانسفراز بالا نیست ولی پایش دایمی باکتری های حامل ژنهای مقاومت آمینوگلیکوزیدی جهت پیشگیری از گسترش عفونت های مقاوم به درمان ضروری است.
کلید واژگان: اشریشیاکلی, عفونت ادراری, آمینوگلیکوزید, مقاومت آنتی بیوتیکیYafteh, Volume:24 Issue: 1, 2022, PP 1 -10BackgroundUrinary tract infection (UTI) is one of the most prevalent infections in patients referred to hospitals. Escherichia coli (E. coli) is the leading cause of UTI. Emerging and spreading infection by aminoglycoside resistant isolates is a healthcare concern worldwide. The present study aimed to investigate the antibiotic resistance patterns and prevalence of aminoglycoside acetyltransferases genes in E. coli isolated from UTI.
Materials and MethodsA total of 110 non-duplicate isolates were collected from patients referred to Amiralmomenin Hospital, Zabol, Iran, from September 2019 to April 2021. Antibiotic resistance profiles were determined using the Kirby-Bauer test according to guidelines of Clinical Laboratory Standard Institutes (CLSI). The prevalence of aminoglycoside acetyltransferases genes (aac (3)-Ia, aac (6)-Ia, and aac (2)-Ia) was determined by PCR.
ResultsIn this study, 90% of isolates were susceptible to meropenem and gentamycin. Also, the highest resistance of isolates was against ampicillin with 90% and cephalothin with 60%. Eight (7%) and 5 (4.5%) of isolates were aac (3)-Ia and aac (6)-Ia positive, respectively.
ConclusionPrescribing ampicillin and cephalothin should be restricted due to their high resistance. Based on the findings of the present study, the prevalence of aac (3)-Ia and aac (6)-Ia genes was not at a high level, however, constant monitoring must be conducted to control the spread of infection by drug-resistance isolates.
Keywords: Aminoglycoside, Antibiotic Resistance, Escherichia coli, Urinary Tract Infection -
سابقه و هدف
آمینوگلیکوزیدها (AG) مانند آمیکاسین که به طور گسترده در نوزادان برای پیشگیری و درمان عفونت ها استفاده می شود، اثرات نفروتوکسیک دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی تغییرات فیلتراسیون گلومرولی در کمک به تشخیص آسیب توبولار کلیوی حاد (AKI) به دنبال تجویز آنتی بیوتیک در نوزادان بستری به دلیل سپسیس طراحی شد.
مواد و روش هادر این مطالعه مقطعی-توصیفی، 45 نوزاد بستری در NICUبیمارستان آموزشی- درمانی کودکان طالقانی شهر گرگان با تشخیص سپسیس تحت درمان با آمیکاسین و آمپی سیلین با 45 نوزاد دیگر تحت درمان با آمپی سیلین و سفو تاکسیم مورد مقایسه قرار گرفتند. GFR با استفاده از فرمول شوارتز (کراتینین سرم/قد *45/0) محاسبه شد و براساس جدول فاناروف طبقه بندی شد. میانگین و انحراف استاندار د BUN،Cr و GFR نوزادان در روزهای 1 و 7 در گروه ها بررسی شد. نتایج مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافته هادر گروه آمیکاسین و آمپی سیلین 2 مورد (4/4 درصد) و در گروه آمپی سیلین و سفوتاکسیم 1 مورد (2/2 درصد) دچار AKI شدند. در گروه دریافت کننده آمیکاسین و در گروه دریافت کننده ی سفوتاکسیم میانگین Cr روز هفتم و GFR روز هفتم از نظر آماری تفاوتی نداشتند (0/05>p).
استنتاجاستفاده از ترکیب آمیکاسین و آمپی سیلین در نوزادان نسبت به استفاده از آمپی سیلین و سفوتاکسیم، در ایجاد آسیب کلیوی تفاوت معناداری ندارد و در صورت رویداد آسیب کلیوی در نوزادان تحت درمان، باید به دنبال علت دیگری به جز آنتی بیوتیک مصرفی بود.
کلید واژگان: GFR, نفروتوکسیستی, آسیب توبولار کلیوی حاد, آمینوگلیکوزید, آمیکاسینBackground and purposeAminoglycosides (AG) such as Amikacin that are widely used to prevent and treat infections in neonates have nephrotoxic effects. The aim of this study was to evaluate the role of urinary index to Glomerular filtration rate (GFR) in diagnosis of tubular renal injury following administration of Amikacin in neonates admitted to neonatal intensive care unit (NICU).
Materials and methodsIn this descriptive cross-sectional study, 45 neonates admitted to NICU with confirmed sepsis undergone treatment with Amikacin and Ampicillin and 45 neonates were treated with Ampicillin and Cefotaxime. GFR was calculated using Schwartz's formula (serum creatinine/height * 0.45) and categorized based on Fanaroff table. In both groups, BUN, Cr, and GFR were measured at days one and seven. Data analysis was performed in SPSS.
ResultsTwo (4.4%) patients in the group treated with Amikacin and Ampicillin and one (2.2%) in the group who received Ampicillin and Cefotaxime developed acute kidney injury (AKI). GFR changes and Cr levels at day seven were not found to be significantly different between septic neonates treated with Amikacin and Ampicillin and neonates treated with other non-aminoglycosidic antibiotics (P>0.05).
ConclusionThere was no difference in incidence of AKI between neonates receiving Amikacin and Ampicillin and those who received Ampicillin and Cefotaxime. Hence, AKI in these neonates requires further evaluations.
Keywords: Glomerular Filtration rate, nephrotoxicity, acute kidney injury, aminoglycoside, amikacin -
مقدمهمهم ترین عامل بیماری زایی استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به واسطه تشکیل بیوفیلم توسط یک ادهسین بین سلولی پلی ساکاریدی می باشد که تولید آن توسط اپرون icaADBC تنظیم می گردد. IS256 باعث تغییر فاز تشکیل بیوفیلم توسط غیر فعال کردن اپرون ica می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع IS256 و تشکیل بیوفیلم در استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جدا شده از پوست افراد سالم می باشد.مواد و روش ها91 جدایه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس از سطح پوست افراد سالم جمع آوری گردید. تمام جدایه ها از نظر تشکیل بیوفیلم به روش میکروتیترپلیت مورد بررسی قرار گرفتند. جهت بررسی حضور IS256 از روش PCR با پرایمرهای اختصاصی استفاده گردید. به علاوه تمام جدایه های دارای IS256 از نظر مقاومت آمینوگلیکوزیدی، فلوروکینولون ها، ماکرولیدها و گلیکوپپتیدها به روش دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز شد.
یافته های پژوهش: از 91 جدایه تنها 8 (79/8 درصد) دارای IS256 بودند. نتایج با روش میکروتیتر پلیت نشان می دهد که توانایی اتصال در 58 (73/63 درصد) فاقد اتصال، 6 (6/6 درصد) ضعیف، 14 (38/15 درصد) متوسط و 13 (29/14درصد) تولیدکننده بیوفیلم قوی بودند. در جدایه های دارای IS256، 6 (75 درصد) فاقد اتصال، 1 (5/12 درصد) ضعیف و 1 (5/12 درصد) تولیدکننده بیوفیلم متوسط بودند. جدایه های دارای IS256، 3 (5/37 درصد) به جنتامایسین، 2 (25 درصد) به آمیکاسین، 2 (25 درصد) به استرپتومایسین، 1(5/12 درصد) به سیپروفلوکساسین، 1 (5/12 درصد) به افلوکساسین و 4 (50 درصد) به اریترومایسین مقاوم بودند اما هیچ مقاومتی به وانکومایسین مشاهده نگردید.بحث و نتیجه گیرینتایج حاکی از این است که ارتباطی بین IS256 و تشکیل بیوفیلم وجود ندارد. مقاومت چندانی در جدایه های دارای IS256 به آمینوگلیکوزیدها مشاهده نگردید که کاملا با نقش شناخته شده IS256 در ایجاد مقاومت آمینوگلیکوزیدی مغایرت دارد.کلید واژگان: استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس, بیوفیلم, IS256, آمینوگلیکوزیدIntroductionBiofilm formation mediated by a polysaccharide intercellular adhesin (PIA) is considered a major pathogenic factor of staphylococcus epidermidis. PIA production is regulated by icaADBC operon. IS256 causes phase variation of biofilm formation by inactivation of ica operon. This study was aimed at investigating the prevalence of IS256 and biofilm formation in staphylococcus epidermidis isolated from healthy human skin.Materials and Methods91 isolates of staphylococcus epidermidis were collected from the surface of healthy human skin. All the isolates were examined in terms of ability of biofilm formation by Microtiter plate assay. PCR technique with specific primers was used to determine the presence of IS2556. Additionally, all the isolates containing IS256 were examined in term of aminoglycoside resistance, fluoro- quinolones, macrolides, and glycopeptides by disk diffusion method. Data were analyzed using SPSS software.
Findings: Out of the 91 isolates, only 8 (8/79%) cases contained IS256. The microtiter plate assay results showed that attachment abilities 58 (63/73%) lacked, 6 (6/6%) were weak, 14 (15/38%) were moderate and 13 (14/29%) were strong biofilm producers. The isolates containing IS256, 6 (75%) lacked, 1 (12/5%) was weak, and 1(12/5%) was moderate biofilm producer. The isolates containing IS256, 3 (37/5%) were resistant to gentamicin, 2 (25%) to amikacin, 2 (25%) to streptomycin, 1(12/5%) to ciprofloxacin, 1(12/5%) to ofloxacin and 4 (50%) were resistant to erythromycin, but no resistance to vancomycin was observed.
Discussion &ConclusionsThe results demonstrated no relation between the IS256 and biofilm formation. Not mutch resistance to aminoglycosides was observed in isolates containing IS256 hich. This is quite incompatible with the so-called role of IS256 in forming aminoglycoside resistance.Keywords: staphylococcus epidermidis, biofilm, IS256, aminoglycoside -
اهمیت بالینی آمینوگلیکوزیدها از آن جهت است که علیه طیف وسیعی از باکتری های هوازی خصوصا باکتری های گرم منفی، بسیاری از استافیلوکوک ها و برخی استرپتوکوک ها موثر می باشند و بیشترین کاربرد را در درمان عفونت های ناشی از باسیل های گرم منفی هوازی و بی هوازی اختیاری نشان می دهند. ترکیب یک آمینوگلیکوزید با یک عامل ضد دیواره مانند بتالاکتام و یا گلیکوپپتیدها ایجاد اثر سینرژیستی روی ایزوله های حساس نموده و می تواند در درمان عفونت ها موثر باشد. امروزه باکتری ها، مقاومت چندگانه ای را نسبت به برخی از آنتی بیوتیک ها ازجمله آمینوگلیکوزیدها نشان می دهند. مقاومت اکتسابی به آمینوگلیکوزیدها هم در باکتری های گرم منفی و هم در باکتری های گرم مثبت گزارش شده است. سه مکانیسم مقاومت شامل تغییر در جایگاه ریبوزومی اتصال دارو، کاهش در نفوذپذیری دارو و غیر فعال سازی آنزیماتیک دارو، مسئول مقاومت به آمینوگلیکوزیدها می باشند. بنابراین، شناسایی مکانیسم مقاومت آن و یافتن گروه های عاملی جدید در کاهش مقاومت حائز اهمیت می باشد.کلید واژگان: آمینوگلیکوزید, مقاومت آنتی بیوتیکی, ژنThe clinical significance of aminoglycosides is due to effect of gram-negative bacteria, staphylococcus aureus and some streptococcus. It is most application in the treatment of infections caused by facultative aerobic gram-negative bacilli. Combination of an aminoglycoside with beta-lactam or glycopeptide has synergistic effect on sensitive bacteria and can be effective in the treatment. Today, some bacteria have multiple resistances to some antibiotics, including aminoglycosides. Acquired resistance to aminoglycosides in Gram-negative bacteria and gram-positive bacteria have been reported. Three resistance mechanisms involve a change in the position of the ribosomal binding of drugs, decreasing drug permeability and enzymatic drug inactivation. So, Identification of resistance mechanisms and find new functional groups is important in reducing resistance.Keywords: Aminoglycoside, Antibiotic resistant, Gene
-
شناسایی مولکولار ژنهای عامل مقاومت به آمینوگلیکوزید ها و متی سیلین در نمونه های بالینی استافیلوکوک اورئوسسابقه و هدفاستافیلوکوک اورئوس یکی از مهم ترین عوامل ایجاد کننده عفونت در جامعه و بیمارستان می باشد. مقاومت به آمینوگلیکوزیدها بواسطه آنزیم های خاصی ایجاد می شود که توسط ژن هایی که توانایی گردش بین سویه ای توسط عناصر ژنتیکی متحرک مانند ترانسپوزونها را دارا می باشند،کد می شوند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی حضور ژنهای aac(6'')Ie/aph(2«)، aph(3'')-IIIa1 ، ant(4'')-Ia1 به همراه ژن mecA است.مواد و روش هادر این مطالعه مقطعی، 113 ایزوله استافیلوکوک اورئوس از579 نمونه مختلف بالینی جداسازی شد. برای تعیین سویه های مقاوم به متی سلین از روش تعیین حداقل غلظت مهاری با نوارهای E-test اوگزاسیلین استفاده شد. شناسایی ژنهای aac(6'')Ie/aph(2»)، aph(3'')-IIIa1، ant(4'')-Ia1 و mecA با استفاده از روش PCR، انجام شد. همچنین ارتباط حضور ژنهای آمینوگلیکوزیدی و ژن mecA نیز بررسی گردید.یافته هااز 113 ایزوله بالینی استافیلوکوک اورئوس که با تست های فنوتیپی تایید شده بودند،53 ایزوله (46/91 %) دارای ژن mecA، 43 ایزوله(38/05%) دارای ژنaac(6'')Ie/aph(2«)، 19ایزوله(16/81%) دارای ژن aph(3'')-IIIa1 و22 ایزوله(19/47%) دارای ژن ant(4'')-Ia1 بودند. همچنین بین حضور ژن مقاومت به متی سیلین و ژنهای عامل مقاومت به آمینوگلیکوزید ارتباط معنی داری بدست آمد. این در حالی بود که بین نوع نمونه های جدا شده و حضور ژنهای مقاومت نیز در برخی موارد ارتباط معنی داری مشاهده شد(0/005p≤).نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان داد که استفاده مکرر از آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی به همراه آنتی بیوتیک های بتالاکتامی می تواند زمینه ظهور سویه های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به چند آنتی بیوتیک (MDR) را فراهم کند.با تجویز مناسب و کنترل شده آنتی بیوتیک ها می توان از بیشتر شدن این مقاومت ها و ظهور سویه های دارای مقاومت چندگانه، جلوگیری کرد.کلید واژگان: استافیلوکوک اورئوس, آمینوگلیکوزید, مقاومت دارویی, مقاومت به متی سیلینMolecular Identification of responsible resistance to aminoglycosides genes in clinical samples of Staphylococcus aureus
-
زمینه و هدفآمینوگلیکوزیدها از جمله آنتی بیوتیک هایی هستند که با آنتی بیوتیک های بتالاکتامی برای درمان بسیاری از عفونت های استافیلوکوکی کاربرد دارند. بروز مقاومت در سویه های مقاوم به واسطه آنزیم هایی صورت می گیرد که توسط ژن های موثری تولید می شوند که سبب تخریب ساختار آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی می گردند. هدف از این مطالعه، بررسی حضور ژن هایaac(6'')Ie/aph(2«)، aph(3'')-IIIa1 ، ant(4'')-Ia1 و mecA در ایزوله های استافیلوکوک است که نقش موثری در مقاومت های آمینوگلیکوزیدی دارند.مواد و روش هادر این بررسی توصیفی-مقطعی، از مجموع 459 نمونه بالینی، 113 نمونه بالینی شامل 68 استافیلوکوک اپیدرمیدیس و 45 استافیلوکوک ساپروفیتیکوس با تست های بیوشیمیایی و مولکولی جداسازی شد. برای تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی از روش تعیین حداقل غلظت مهاری با نوارهای E-test استفاده شد. سپس برای تعیین حضور ژن های عامل مقاومت به آمینوگلیکوزیدها از پرایمرهای اختصاصی این ژن ها استفاده شد.یافته هااز 68 ایزوله به دست آمده از استافیلوکوک ساپروفیتیکوس، 39 ایزوله(35/57 درصد) دارای ژن mecA بودند. هم چنین 13ایزوله(11/19 درصد) دارای ژن aac(6'')Ie/aph(2»)، 9 ایزوله(23/13 درصد) دارای ژنaph(3'')-IIIa1 و 5 ایزوله(3/7 درصد) دارای ژن ant(4'')-Ia1 بودند. از 45 ایزوله استافیلوکوک ساپروفیتیکوس نیز 23 ایزوله(11/51 درصد) دارای ژن mecA ، 8 ایزوله(77/17 درصد) دارای ژن aac(6'')Ie/aph(2«)، 4 ایزوله(8/8 درصد) دارای ژن aph(3'')-IIIa1 و 2 ایزوله(4/4 درصد) دارای ژن ant(4'')-Ia1 بودند.نتیجه گیریبا بررسی آماری انجام شده مشخص شد که شیوع ژن های آمینوگلیکوزیدی در بین ایزوله های مقاوم به متی سیلین بیشتر می باشد و این امر بیان کننده این است که سویه های مقاوم به متی سیلین شرایط مناسبی را برای کسب مقاومت به آنتی بیوتیک های دیگر دارا می باشند.کلید واژگان: استافیلوکوک ساپروفیتیکوس, استافیلوکوک اپیدرمیدیس, آمینوگلیکوزید, مقاومت داروییBackgroundAminoglycosides are used as antibiotics in combination with beta-lactamas for many treatments of staphylococcal infections. Development of resistance in resistant strains can be done by enzymes produced by effective genes that cause the destruction of aminoglycoside antibiotics. The aim of this study was to investigate the prevalence of the aac (6 ') Ie / aph (2 "), aph (3') - IIIa1, ant (4 ') - Ia1 genes and mecA in staphylococcus strains which play an effective part in the resistance of aminoglycosides.Materials And Methodsin this descriptive cross-sectional observation, 113 clinical samples including 68 isolate of Staphylococcus epidermidis and 45 isolate of Staphylococcus saprophyticus of 459 clinical samples were identified by biochemical and molecular tests. The antibiotic susceptibility pattern of isolates was determined using MIC method by E-test strips. Then, to determine the presence of genes responsible for resistance to aminoglycosides, gene-specific primers were used.ResultsOf 68 isolates obtained from saprophyticus Staphylococcus aureus, 39isolates(57.35%) were mecA gene. As well, 13 isolates (19.11%) have aac (6 ') Ie / aph (2 ") gene, 9 isolates (13.23%) have aph (3') - IIIa1 gene and 7 isolates (7.3%) have ant (4 ') - Ia1 gene. Of 45 isolates of Staphylococcus saprophyticus, 23 isolates(51.11%) have mecA genes, 8 isolates (17.77%) have aac (6') Ie / aph (2 ") gene, 4 isolates (8/8%) have aph (3 ') - IIIa1 gene and 2 isolates (4.4%) have gene ant (4') - Ia1 gen.ConclusionStatistical analysis showed that the prevalence of aminoglycoside genes is more among strains resistant to methicillin and this would suggest that methicillin-resistant strains are easy situation for the acquisition of resistance to other antibiotics.Keywords: Aminoglycosides, Drug resistance, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus saprophyticus
-
سابقه و هدفاستافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین) MRSA (به عنوان یک عامل بیماری زای بیمارستانی شناخته می شود که واجد توانایی ایجاد طیف وسیعی از عفونتها است. آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی از دسته ترکیبات ضد میکروبی هستند که جهت درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوک ها استفاده می شوند. این مطالعه با هدف تعیین فنوتایپی و ژنوتایپی مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی در میان سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین جدا شده از 2 بیمارستان در شهر تهران در طی سالهای 1390 و 1391 به انجام رسیده است.روش کاردر طی 1 سال، 575 سویه استافیلوکوکوس اورئوس بررسی شدند. مقاومت این سویه ها نسبت به اگزاسیلین و سفوکسیتین با استفاده از استانداردهای CLSI بررسی شد. سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین) MRSA (انتخاب شدند و مقاومت این سویه ها نسبت به 15 آنتیبیوتیک مختلف تعیین گردید. حداقل غلظت مهار کننده از رشد آنتی بیوتیک های اگزاسیلین، ونکومایسین و جنتامایسین به روش broth microdilution و حضور ژنهای mecA و pvl به روش PCR تعیین گردید. جهت انجام SCCmec و ccr تایپینگ از آزمونهای multiplex-PCR استفاده شد و حضور ژنهای مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها نشان داده شد.یافته هادر این مطالعه 127 سویه) 1 / 22 %(استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به متیسیلین و سفوکسیتین مقاومت نشان دادند و واجد ژن mecA بودند. بالاترین میزان مقاومت نسبت به پنیسیلین) 100 %(، اریترومایسین) 91 %(، سیپروفلوکساسین) 90 %(، کانامایسین (86 %(، توبرامایسین) 84 %(و کلیندامایسین) 81 %(مشاهده شد و 60 % سویه ها نیز نسبت به جنتامایسین مقاوم بودند. همچنین تمای سویه ها نسبت به ونکومایسین، لینزولاید و کینوپریستین دالفوپریستین حساس بودند. سی و شش و - 32 درصد سویه ها از مقاومت بالایی) MIC بیش از 512 میکرگرم در میلی لیتر(نسبت به اگزاسیلین و جنتامایسین برخوردار بودند. SCCmec تایپ III و ccr تایپ 3 غالبترین تایپها در میان سویه ها بودند. فراوانی ژنهای aac(6’)-Ie+aph(2’)، ant(6)-Ia، an (4’)-Ia و aph(3’)-IIIa به ترتیب 77، % 55، % 50 % و 26 % بود. حضور ژن pvl تنها محدود به سویه های MRSA اکتسابی از جامعه) CA-MRSA (بود.نتیجه گیرینتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده شیوع سویه های MRSA مقاوم به آمینوگلیکوزیدها در بیمارستانهای شهر تهران است. این سویه ها که از مقاومت بالایی نسبت به سایر آنتی بیوتیک ها نیز برخوردار هستند واجد SCCmec تایپ III میباشند که نشان دهنده ماهیت بیمارستانی این سویه ها است. همچنین ظهور سویه های SCCmec تایپ IV واجد حساسیت بالا نسبت به تمامی آنتی بیوتیک ها به استثنای پنیسیلین که مستعد کسب مقاومت نسبت به عوامل ضد میکروبی هستند یک هشدار برای سیستم بهداشتی کشور است.
کلید واژگان: MRSA, آمینوگلیکوزید, SCCmec تایپینگ, ccr تایپینگ, pvlBackground And ObjectiveMeticillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) now is well documented as a nosocomial pathogen causing a variety of infections in human. Aminoglycosides are a class of bactericidal antibiotics which play an important role in treatment of staphylococcal infections. The aim of this study was to illustrate the phenotypic and genotypic resistance to aminoglycosides among MRSA strains isolated from 2 hospitals in Tehran, during 2011 and 2012.Materials And MethodsDuring a year, a total of 575 strains of S. aureus were collected and analyzed further. Resistance of strains to ozacillin and cefoxitin was determined using disk diffusion method in accordance with guidelines of CLSI. MRSA strains were collected and susceptibility of strains to 15 different antibiotics was determined. Minimum inhibitory concentrations (MICs) of oxacillin, vancomycin and gentamicin were evaluated using broth microdilution assay, and presence of mecA and pvl gene was showed by PCR method. For SCCmecand ccr typing, multiplex-PCR assays were employed and the genes encoding aminoglycoside modifying enzymes were detected.ResultsIn this study, 127 strains were resistant to oxacillin and cefoxitin and also harbored mecAgene. The highest resistance was to penicillin (100%), erythromycin (91%), ciprofloxacin (90%), kanamycin (86%), tobramycin (84%) and clindamycin (81%) and also, 60% of strains were gentamicin resistant. On the other hand, all isolates showed susceptibility to vancomycin, lynezolid and quinupristin–dalfopristin. Thirty six and 32% of MRSA strains were resistant to high level of oxacilin and gentamicin (MIC≥ 512 μ g/ml). SCCmec type III and type 3 ccr were the dominant types among MRSA strains. the frequency of aac(6’)-Ie+aph(2’), ant(6)-Ia, ant(4’)-Ia and aph(3’)-IIIa, were detected successfully in 77%, 55%, 50% and 26% of strains. Moreover, the presence of pvl gene was limited to community acquired MRSA strains.ConclusionOur findings illustrated the presence of aminoglycoside resistant strains of MRSA in hospitals in Tehran. These strains also showed high level resistance to other antibiotics and harbored SCCmec type III, indicating their hospital origin. Moreover, emergence of MRSA strains with high susceptibility to all classes of antibiotics, except for penicillin, are able to acquire antibiotic resistance genes, is an urgent for public health.Keywords: MRSA, aminoglycoside, SCC mec typing, ccr typing, pvl -
سابقه و هدف
اشریشیا کلی از شایع ترین عوامل اتیولوژیک عفونت مجاری ادراری است. غیرفعال سازی آنزیماتیک آمینوگلیکوزید توسط آنزیم های تغییردهنده ی آمینوگلیکوزیدها(ÂMËs) اصلی ترین مکانیسم مقاومت به این داروها در اشریشیا کلی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع ژن مقاومتی ant(2′′)-Ïaدر میان جدایه های بالینی اشریشیاکلی از ادرار با روش PÇR می باشد.
مواد و روش هادر 276 جدایه اشریشیاکلی از ادرار، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در مقابل آنتی بیوتیک های جنتامیسین، توبرامایسین، کانامایسین، آمیکاسین و نتیل میسین (MÂST، ÜK) با روش انتشار دیسک با رعایت اصول ÇLSÏ تعیین شد. DNÂ جدایه ها استخراج و جهت تشخیص ژن مقاومتی ant(2′′)-Ïaبا روش PÇR استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد 63/24 درصد از ایزوله های اشریشیاکلی به توبرامایسین، 18/23 درصد به کانامایسین، 01/21 درصد به جنتامیسین،15/6 درصد به نتیل میسین و 62/3 درصد به آمیکاسین مقاوم بودند. در 88/47 درصد از جدایه های اشریشیا کلی ژن ant(2′′)-Ïa شناسایی شد.
استنتاجاز آن جایی که شیوع مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی به دلیل انتقال مقاومت در میان باکتری ها توسط عناصر قابل انتقال نظیر ترانسپوزون ها و پلاسمیدها بالاست، لذا ردیابی مسیرهای انتقال مقاومت در بین باکتری های مختلف بسیار مهم است.
کلید واژگان: آمینوگلیکوزید, اشریشیا کلی, ژن ant(2′′), Ïa, عفونت ادراریBackground and PurposeËscherichia coli is the most prevalent etiologic agent of urinary tract infection. Ënzymatic inactivation of aminoglycosides by aminoglycoside-modifying enzymes is the main mechanism of resistance to these antibiotics in Ëscherichia coli. The aim of this study was detection of ant (2′′) -Ïa gene among aminoglycoside resistant clinical isolates of Ë. coli using PÇR method
Materials And Methods276 clinical isolates of Ë. coli were collected، antibiotic susceptibility patterns of isolates were determined by disk diffusion method for gentamicin، amikacin، tobramycin، kanamycin and netilmicin paper disks considering ÇLSÏ principles. Çhromosomal DNÂ of the isolates was extracted using DNÂ extraction kits and PÇR method was used for detection of the ant (2′′) -Ïa gene
ResultsResults of disk diffusion showed that 24. 63%، 23. 18%، 21. 01%، 6. 15% and 3. 62% of Ë. coli isolates were resistant to tobramycin، kanamycin، gentamicin، netilmicin and amikacin، respectively. Ânt (2′′) -Ïa gene was detected in 47. 88% of Ë. coli isolatesÇonclusion: Because of high prevalence of resistance toward aminoglycoside antibiotics due to its transfer among bacteria by transferable elements such as transposons and plasmids، tracing of transfer routs among different bacteria is very important.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.