جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "فشار کف پایی" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مقایسه متغیرهای فشار کف پایی و فرکانس فعالیت عضلات در افراد سالم و افراد با بازسازی رباط صلیبی قدامیمقدمه
پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACLR)، مکانیک راه رفتن با ایجاد استئوآرتریت در مفصل زانو نامتقارن می شود. در مطالعات پیشین، پژوهشگران بیشتر بر اندازه گیری مقادیر مکانیک راه رفتن بر متغیر اوج سینماتیک و سینتیک و نیروهای تماس مفصلی متمرکز شده اند؛ اما به ندرت مقادیر فشار کف پایی و فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات در افراد با بازسازی رباط صلیبی قدامی و پای پرونیت بررسی شده است. هدف از این مطالعه مقایسه متغیرهای فشار کف پایی و فرکانس فعالیت عضلات طی راه رفتن میان افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی با پای پرونیت و افراد سالم بود.
مواد و روش هامطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی است. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 13 فرد مبتلا به بازسازی رباط صلیبی قدامی با پای پرونیت و 13 فرد سالم بود که میانگین (انحراف معیار) سن آنان به ترتیب (5/4) 2/23 و (1/4) 9/22 سال بود. در طول آزمون، شرکت کنندگان با پای برهنه در یک مسیر 18 متری راه رفتند. اوج متغیر فشار کف پایی در هر دو گروه توسط دستگاه فوت اسکن (نرخ نمونه برداری: 300 هرتز) ثبت شد؛ همچنین فعالیت الکتریکی عضلات درشت نی قدامی، دوقلوی داخلی، پهن خارجی، پهن داخلی، راست رانی، دوسررانی، نیمه وتری و سرینی میانی طی راه رفتن ثبت گردید.
یافته های پژوهش:
نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده افزایش مقادیر اوج فشار کف پایی در قسمت میانی پا (P=0.018) در گروه بازسازی رباط صلیبی قدامی با پای پرونیت نسبت به گروه سالم طی راه رفتن است. علاوه بر این، نتایج تفاوت معنی داری را برای میانگین فرکانس عضلات راست رانی (P=0.012) و پهن خارجی (P=0.042) در مرحله فاز پاسخ بارگذاری و هل دادن در گروه افراد با بازسازی رباط صلیبی قدامی با پای پرونیت در مقایسه با گروه سالم طی راه رفتن نشان داد.
بحث و نتیجه گیریمقادیر اوج فشار کف پایی در قسمت میانی پا و فرکانس فعالیت عضلات راست رانی و پهن خارجی در افراد با بازسازی رباط صلیبی قدامی و پای پرونیت در مقایسه با افراد سالم طی راه رفتن متفاوت است.
کلید واژگان: بازسازی رباط صلیبی قدامی, فعالیت الکتریکی عضلات, پای پرونیت, فشار کف پاییIntroductionAsymmetrical gait mechanics after anterior cruciate ligament reconstruction (ACLR) are associated with the development of post-traumatic knee osteoarthritis. Current measures of gait mechanics have focused on peak magnitudes of knee kinematics, kinetics, and joint contact forces; nonetheless, they have seldom considered the plantar pressure and muscular frequency content in individuals with ACLR and pronate feet (PF). The present study aimed to compare ACLR and PF with healthy controls during walking.
Material & MethodsThe present study was conducted based on a quasi-experimental and laboratory design. The sample of this study comprised 13 people with ACLR and PF and 13 subjects from the healthy group. The mean age scores of patients in the two groups of healthy and sick participants were 22.9±4.1 and 23.2±4.5 years, respectively. During the test, subjects walked barefoot on an 18-m runway. Peak plantar pressure variables in both groups were recorded by a foot scan system (sampling rate: 300 Hz). The electromyography activity of the tibialis anterior, gastrocnemius medialis, vastus lateralis, vastus medialis, rectus femoris, biceps femoris, semitendinosus, and gluteus medius were recorded during walking.
ResultsThe results demonstrated that the peak midfoot region plantar pressure values (P=0.018) were higher in the ACLR/PF group than in the healthy group during walking. In addition, the results highlighted a significant difference in the muscle frequency content of the rectus femoris (P=0.012, d=0.68) and vastus latelarlis (P=0.042) during the loading response and push-off phase in the ACLR/PF group compared to the healthy group during walking.
Discussion & ConclusionPeak plantar pressure values at the midfoot region and rectus femoris and vastus lateralis muscular frequency content in the ACLR/PF group differed from that of the healthy group during walking.
Keywords: Anterior Cruciate Ligament, Electromyography, Pronate Feet, Plantar Pressure -
پیش زمینه و هدف
تاثیر کوله پشتی با وزن های مختلف بر پا که حلقه ارتباطی بدن انسان با سطح زمین است، کمتر موردتوجه محققین بوده است. لذا هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر وزن کوله پشتی بر شاخص تقارن بین پای برتر و غیر برتر در دختران دانش آموز حین راه رفتن بود.
مواد و روش کارپژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی بود. در این مطالعه 20 دانش آموز دختر در دامنه سنی 14 تا 17 کوله پشتی هایی معادل 10، 15 و 20 درصد وزن بدن را طی راه رفتن حمل می کردند. نیروی عکس العمل زمین در نواحی ده گانه پا با استفاده از سیستم اندازه گیری فشار کف پایی در هردو پای برتر و غیر برتر توسط دستگاه سنجش فشار کف پایی جمع آوری شد. نرمال بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف مورد تائید قرار گرفت. سپس از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد.. تمامی آنالیزهای آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22، در سطح معنی داری 05/0≥P انجام شد.
یافته هانتایج نشان داد شاخص تقارن بین پای برتر و غیر برتر در نواحی خارج پاشنه (045/0=P)، کف پایی دو و پنجم (023/0=P) و انگشتان دوم تا پنجم (000/0=P) به طور معناداری در حین حمل کوله پشتی معادل 20 درصد وزن بدن از کوله پشتی معادل 10 درصد وزن بدن بالاتر بود.
بحث و نتیجه گیریبا توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد، افزایش وزن کوله پشتی می تواند منجر به افزایش عدم تقارن بین اندام برتر و غیر برتر شود که نشان دهنده تفاوت و ناهمسانی در عملکرد اندام برتر و غیر برتر دانش آموزان است.
کلید واژگان: کوله پشتی, پای برتر, فشار کف پایی, دانش آموز, شاخص تقارن, راه رفتنBackground & AimsThe impact of the weight of backpacks with different weights on the foot, which is the link between the human body and the ground, has received less attention from researchers. Therefore, the aim of this study was to compare ground reaction force distribution between dominant and non-dominant legs among female students while carrying different loads.
Materials & MethodsThe present study was semi-experimental and laboratory. Twenty female students at age of 14-17 participated as subject in this semi-experimental study. Participants carried backpacks with 10%, 15%, and 20% of body weight during walking. Ground reaction force data of subjects in both dominant and non-dominant legs was collected by a foot pressure system. Repeated measure ANOVA was run to analyze the obtained data. All the analyzes were performed at a significance level of 0.05 using SPSS 22 software.
ResultsThe results showed that the symmetry index between dominant and non-dominant legs in lateral heel (P=0.045), second and fifth metatarsals (P=0.023), toes 2-5 (P=0.000) were significantly greater in carrying backpack 20% of body weight as compared to 10% of body weight.
ConclusionAccording to the results, it seems that increasing weight of backpack can rise the symmetry index between dominant and non-dominant legs that indicate difference and dissimilarity in performance of dominant and non-dominant legs in students.
Keywords: Backpack, Dominant Leg, Plantar Pressure, Student, Symmetry Index, Walking -
سابقه و هدف
: بیرون زدگی دیسک کمر یکی از شایع ترین اختلالات دژنراتیو ستون فقرات است که ممکن است باعث کمردرد و در ادامه منجر به اختلال در هماهنگی حرکتی وضعیتی شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی بر توزیع فشار کف پایی و ساختار دیسک کمر در زنان مبتلا به بیرون زدگی دیسک بود.
روش بررسیدر این تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، جامعه آماری شامل زنان (45 تا 55 سال) دارای کمردرد ناشی از بیرون زدگی دیسک ساکن شهر مشهد بود که تعداد 30 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. میزان توزیع فشار کف پایی و ارتفاع و ساختار دیسک کمری L4-L5 و L5-S1 به ترتیب با استفاده از دستگاه اسکنر فشار کف پا و تصویربرداری پرتو مغناطیسی، قبل و بعد از یک مداخله هشت هفته ای اندازه گیری شد. برنامه تمرینی شامل 45 تا 60 دقیقه تمرین اصلاحی با تواتر سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته بود. در طول دوره، گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی منظمی شرکت نکردند. سطح معنی داری 05/0≥ P در نظر گرفته شد.
یافته هادر پایان هشت هفته مداخله، تفاوت معنی داری در میزان توزیع فشار کف پای راست (001/0 > P) و چپ (001/0 > P)، ارتفاع دیسک کمری L4-L5 (02/0 = P)، ارتفاع دیسک کمریL5-S1 (04/0 = P)، بیرون زدگی دیسک کمریL4-L5 (02/0 = P) و بیرون زدگی دیسک کمریL5-S1 (01/0 = P) بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد.
نتیجه گیریبه طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات اصلاحی می تواند باعث بهبود فشار کف پایی، افزایش ارتفاع و کاهش بیرون زدگی دیسک های کمری L4-L5 و S1-L5 شود. از اینرو، افراد دارای کمردرد ناشی از بیرون زدگی دیسک می توانند از این برنامه تمرینات اصلاحی جهت بهبود شرایط خود بهره ببرند.
کلید واژگان: تمرینات اصلاحی, فشار کف پایی, ساختار دیسک, فتق دیسک کمرBackground and AimLumbar disc herniation is one of the most common spinal degenerative disorders, which may cause low back pain (LBP) and subsequently lead to impaired postural motor coordination. This study aimed to investigate the effect of eight weeks of corrective exercises on plantar pressure distribution and lumbar disc structure in women with lumbar disc herniation.
Materials and MethodsIn this semi-experimental study with a pretest-posttest design, the statistical population included women (aged 45 to 55) with low back pain caused by disc herniation residing in Mashhad. A total of 30 participants were selected as the statistical sample and randomly assigned into two groups: experimental (n=15) and control (n=15). The amount of plantar pressure distribution and the height and structure of the lumbar discs L4-L5 and L5-S1 were measured using a plantar pressure scanner and an MRI, respectively, before and after an 8-week intervention. The training program consisted of 45 to 60 minutes of corrective exercise, three sessions per week for eight weeks. During this period, control group participants did not take part in any regular exercise programs. Significance level was set at P≤0.05.
ResultAt the end of eight weeks of intervention, there were significant differences in pressure distribution of the right foot (P<0.001) and left(P<0.001), lumbar disc height L4-L5(P=0.02), lumbar disc height L5-S1(P=0.04), L4-L5 lumbar disc protrusion(P=0.02), and L5-S1 lumbar disc protrusion(P=0.01) between the experimental and control groups.
ConclusionIn general, the results of the present study showed that corrective exercises can improve plantar pressure, increase height, and reduce protrusion of the L4-L5 and S1-L5 lumbar discs. Therefore, people with back pain caused by disc herniation can benefit from this corrective exercise program to improve their condition.
Keywords: Corrective Exercises, Plantar Pressure, Disc Structure, Lumbar Disc Herniation -
مقدمه
دانش آموزان برای حمل وسایل ضروری مدرسه ناچار به استفاده از کوله پشتی با مشخصات و اوزان مختلف هستند. اطلاعات در دسترس در خصوص اثرات این کوله پشتی ها بر بیومکانیک راه رفتن بسیار محدود می باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر استفاده از کوله پشتی با وزن های مختلف بر متغیرهای کینتیکی و تعادلی کف پای دانش آموزان دختر حین راه رفتن بود.
روش کاردر این مطالعه نیمه تجربی 20 دانش آموز دختر در دامنه سنی 14 تا 17 به شیوه نمونه گیری دردسترس به عنوان آزمودنی مشارکت داشتند. آزمودنی ها کوله پشتی هایی معادل 10، 15 و 20 درصد وزن بدن را طی راه رفتن حمل می کردند. اطلاعات فشار کف پایی افراد با استفاده از سیستم اندازه گیری فشار کف پایی جمع آوری شد. با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر فرضیه های تحقیق مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته هانتایج نشان داد مقدار نیرو در ناحیه داخل پاشنه و کف پایی پنجم به طور معناداری در کوله پشتی های 10 درصد وزن بدن کمتر از حالت های 15 (0/038=p) و 20 (0/038=p) درصد وزن بدن بود. همچنین میزان چرخش پشت پا در حالت حمله کوله پشتی 20 درصد وزن بدن به طور معناداری از حالت 10 درصد بیشتر بود (0/031 =p).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد افزایش وزن کوله پشتی می تواند الگوی توزیع نیرو در پا حین راه رفتن را تغییر دهد و با تغییر در بیومکانیک پا موجب اتخاذ پاسچرهای نامناسب و افزایش ریسک آسیب های اسکلتی- عضلانی در دانش آموزان شود.
کلید واژگان: کوله پشتی, تعادل, نیروی عکس العمل زمین, فشار کف پایی, دانش آموز, راه رفتنIntroductionSchoolchildren have to use backpacks every day on routes with different characteristics and weights to carry their staff. However, the knowledge available on its effects on walking biomechanics is very limited. The purpose of this study was to investigate the effect of using backpacks with different weights on plantar kinetics and balance variables among female students during the stance phase of walking.
MethodsTwenty female students in the age range of 14-17 with available sampling participated as subjects in this semi-experimental study. Participants carried backpacks with 10%, 15%, and 20% of body weight during walking. Plantar pressure data of subjects was collected by a foot pressure system. Repeated measure ANOVA was run to analyze the obtained data.
ResultsThe results showed that the force in the heel medial and fifth metatarsal were significantly lower in 10% of body weight as compared to 15% (p=0.045) and 20% (p=0.038) body weight. Also, heel rotation in carrying a backpack with 20% of body weight was significantly greater than 10% of body weight (p=0.031).
ConclusionAccording to the results, it seems, that increasing the weight of a backpack can alter the pattern of force distribution in the foot during walking. Changing foot biomechanics leads to poor posture adjustment and raises the risk of muscle-skeletal injuries among school students.
Keywords: backpack, balance, ground reaction force, plantar pressure, student, walking -
اثر ساختار کف پا بر ویژگی های فشار کف پایی در کودکان دختر دارای اضافه وزن 10 تا 13 ساله حین راه رفتنهدف
ساختارهای آناتومیکی متفاوت کف پا با عملکرد حرکتی پا در ارتباط است. هدف این مطالعه بررسی اثر ساختار کف پا بر ویژگی های فشار کف پایی در کودکان دختر دارای اضافه وزن 10 تا 13 ساله حین راه رفتن بود.
روش بررسیتعداد 36 دختر دارای اضافه وزن در سه گروه مساوی با ساختار کف پای صاف، گود و طبیعی در این تحقیق شرکت کردند. ویژگی های فشار کف پایی آزمودنی ها حین راه رفتن در مسیر 14 متری و با سرعت خود انتخابی با سیستم اندازه گیری فوت اسکن ثبت و با هم مقایسه شد. حداکثر فشار کف پایی، زمان رسیدن به حداکثر فشار کف پایی، ضربه (Impulse) وارد بر نواحی مختلف پا و درصد سطح تماس نواحی کف پا در مرحله ایستایی اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری MANOVA همراه با آزمون تعقیبی بنفرونی در سطح معناداری 0/05 استفاده شد.
یافته هامیانگین حداکثر فشار کف پای چپ گروه کف پای گود در ناحیه انگشت شست (12/47) بیشتر از گروه کف پای طبیعی (7/93) و گروه کف پای صاف (7/49) بود (0/035=p). میانگین ضربه وارده بر کف پای گروه پای طبیعی (0/86) در نواحی انگشتان دوم تا پنجم پای راست از گروه کف پای صاف (0/49) بیشتر بود(0/008=p). میانگین ضربه در ناحیه شست پای چپ در گروه کف پای گود (2/61) از گروه کف پای طبیعی (0/89) و گروه کف پای صاف (0/88) بیشتر بود(0/045=p).
نتیجه گیریعلیرغم وجود تفاوت های محدود؛ به طور کلی نتایج این پژوهش تفاوت قابل توجهی در ویژگی های فشار کف پایی در ساختارهای آناتومیکی متفاوت کف پای کودکان دختر دارای اضافه وزن را حین راه رفتن نشان نداد.
کلید واژگان: اضافه وزن, انواع ساختار پا, فشار کف پایی, راه رفتنPurposeDifferences in foot structure are thought to be associated with differences in foot function during movement. The aim of this study was to investigate the effect of foot structure on plantar pressure characteristics in overweight girl children aged 10-13 years during walking.
MethodsThirty-six overweight girls with pes planus, pes cavus and normal feet structures participated in this study. The plantar pressure characteristics of the subjects were measured using the foot-scan system while walking on a 14-meter gait-way at a self-selected speed. Peak plantar pressure, time to reach the peak pressure, percentage of the plantar contact area and impulse were measured. MANOVA and Bonferroni post hoc test were used for statistical analyses at a significance level of 0.05.
ResultsThe mean peak pressure of the left foot of the pes cavus group under the hallux (12.47) was greater than that of the normal (7.93) and pes planus (7.49) groups (p=0.035). The mean impulse underneath the 2-5 toes zone of the right foot of normal (0.86) group was greater than pes planus (0.49) group (p=0.008). The mean impulse also was greater under the hallux zone of the left foot among pes cavus group (2.61) than those in normal (0.89) and pes planus (0.88) groups (0.045).
ConclusionDespite the existence of minor differences; in general, the results of this study did not show a significant alteration in plantar pressure characteristics among overweight children with different foot structures during walking.
Keywords: Overweight, Foot types, plantar pressure, walking -
مقدمه
ضعف و تغییر استراتژی تعادلی می تواند بر تقارن توزیع فشار کف پایی تاثیر گذارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرینات ثبات مرکزی همراه با مانور فروبردن شکم به داخل، بر تقارن توزیع فشار کف پایی در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
موارد و روش هادر این مطالعه تجربی 30 زن مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی مراجعه کننده به پنج کلینیک ارتوپدی شهر همدان در سال 1399 شرکت کردند و به صورت تصادفی به گروه های تجربی و کنترل تخصیص یافتند (هر گروه 15 نفر). گروه تجربی به مدت 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی همراه با مانور فروبردن شکم به داخل را انجام دادند. گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. توزیع فشار کف پایی، قبل و بعد از مداخله ارزیابی شد. از تحلیل کوواریانس برای مقایسه نتایج بین گروهی استفاده شد.
یافته هاگروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل با اندازه اثر بالا در تقارن توزیع فشار پای راست - چپ (749/0,ηp2= 001/0 P<)، تقارن توزیع فشار جلو - عقب پای راست (556/0,ηp2= 001/0 P<) و تقارن توزیع فشار جلو - عقب پای چپ (597/0,ηp2= 001/0 P<) اختلاف معنی داری داشت.
نتیجه گیریپیشنهاد می شود بیماران، ترکیبی از تمرینات ثبات مرکزی و مانور فرو بردن شکم به داخل را انجام دهند تا از طریق افزایش فعال سازی عضلات عمقی به عنوان عضلات ثبات دهنده و تنفسی، هر دو جنبه مکانیکی و تنفسی عضلات مرکزی بدن را تقویت کنند. ترکیب این پروتکل ها از طریق تثبیت ستون فقرات می تواند باعث پراکندگی نیروهای مضاعف شده و توزیع فشار کف پایی متعادل شود و شدت درد کاهش یابد.
کلید واژگان: کمردرد, تمرین, هالوینگ, تقارن, فشار کف پاییIntroductionWeakness and change of balance strategy can affect the plantar pressure distribution symmetry. The aim of the present study was to determine the effect of core stability exercises (CSE) along with the abdominal drawing-in maneuver (ADIM) on the plantar pressure distribution symmetry in women with chronic non-specific low back pain (CNLBP).
Materials and MethodsIn this experimental study, the statistical population was 30 women with CNLBP referred to five orthopedic clinics in Hamedan in 2020. They were randomly assigned to experimental and control groups (15 people in each group). The experimental group performed CSE along with ADIM for 8 weeks. The control group did not receive any intervention. Plantar pressure distribution was evaluated before and after the intervention. Analysis of covariance was used to compare the results between the groups.
ResultsThe experimental group with a higher effect size in the symmetry of the right-left foot pressure distribution (ηp2=0.749, p<0.001), the symmetry of the fore-back pressure distribution of the right foot (ηp2=0.556, p<0.001), and the symmetry of fore-back pressure distribution of the left foot (ηp2= 0.597, p<0.001) had a significant difference with the control group.
ConclusionIt is suggested that patients perform a combination of CSE and ADIM to strengthen both the mechanical and respiratory aspects of the core muscles of the body through increasing the activation of deep muscles as stabilizing and respiratory muscles. The combination of these protocols through stabilization of the spine can disperse the high forces and balance the plantar pressure distribution, and reduce the pain intensity.
Keywords: Low back pain, Exercise, Hollowing, Symmetry, Plantar pressure -
مقدمه
بررسی متغیرهای فشار کف پایی امروزه درک درستی از آسیب های احتمالی وارده به کف پا می دهد تحقیق حاضر تاثیر شش هفته تمرینات ترامپولین بر فشار کف پایی و کیفیت زندگی افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی بود.
روش کارپژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و کاربردی است است که در آن از پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. 30 بیمار نوروپاتی به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (15 نفر) و شاهد (15نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت شش هفته و هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه ای تمرینات ترامپولین را انجام دادند . قبل و بعد از دوره ی تمرینی متغیرهای حداکثر فشار کف پایی بیماران توسط دستگاه فوت اسکن ارزیابی گردید.
یافته هاتحلیل استنباطی داده ها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس انجام گردید(0/05=p) نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات ترامپولین بر حداکثر فشار کف پایی حین راه رفتن (0/01 =p) تاثیر داشت.
نتیجه گیریبا توجه به یافته های پژوهش مبنی بر شش هفته تمرینات ترامپولین بر حداکثر فشار کف پایی بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی تاثیر مثبت داشته و این تمرینات می تواند در فرایند توان بخشی جسمانی بیماران دیابتی مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: تمر ینات ترامپولین, فشار کف پایی, راه رفتن, افراد دیابتی سالمندIntroductionInvestigating plantar pressure variables today gives a correct understanding of possible injuries to the soles of the feet. The present study was the effect of six weeks of trampoline exercises on the plantar pressure and quality of life of people with diabetic neuropathy.
MethodologyThe current research is semi-experimental and applied in which pre-test and post-test with control group were used. 30 neuropathic patients were selected in a purposeful and available manner, and then they were randomly divided into two experimental and control groups (n=15). The experimental group performed 3 sessions of 60 minutes trampoline exercises for six weeks. Before and after the exercise period, the variables of maximum plantar pressure of the patients were evaluated by foot scan machine.
ResultsThe inferential analysis of the data was done using the statistical test of covariance (P=0.05). The research results showed that trampoline exercises had an effect on the maximum pressure of the soles of the feet while walking (P=0.01).
ConclusionAccording to the findings of the research, six weeks of trampoline exercises have a positive effect on the maximum plantar pressure of patients with diabetic neuropathy, and these exercises can be used in the physical rehabilitation process of diabetic patients.
Keywords: trampoline training, plantar pressure, walking, elderly diabetics -
مقدمه
بسیاری از مشاغل نیازمند ایستادن طولانی مدت در طی انجام فعالیت می باشند به گونه ای که سبب ایجاد درد و ناراحتی در کمر، اندام تحتانی و به ویژه کف پا و در نتیجه توزیع نامناسب فشار در کف پا می شود. از این رو این مطالعه با هدف بررسی تاثیر کفپوش ارگونومیک و کفپوش رایج بر توزیع فشار کف پایی در افراد سالم انجام؛ تا بر اساس آن اثر استفاده از کفپوش ارگونومیک در مقایسه با کفپوش رایج توزیع مناسب تر و کاهش فشار وارد برکف پا مشخص شود.
روش بررسیاین مطالعه توصیفی-تحلیلی بروی 16 دانشجو با میانگین سنی31/7 ±87/27 و شاخص توده بدنی31/4±15/24 انجام شد، با توجه به مطالعات قبلی در مطالعات مقایسه ای و آنالیز داده های حاصل از نمونه ها پایلوت حجم نمونه با در نظر گرفتن فاصله اطمینان 95 درصد با روش نمونه گیری در دسترس تعیین شد. هریک از شرکت کنندگان به مدت یک ساعت در دو سطح مختلف استفاده از کفپوش ارگونومیک و سطح عادی و توزیع فشار کف پایی با استفاده از دستگاه pedar-x در حالتی که افراد داوطلب پابرهنه بودند، در 8 نقطه آناتومیکی اندازه گیری شد. داده های حاصل با آزمون های آماری تی زوجی و ویلکاکسون و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایجنتایج این مطالعه نشان داد کفپوش ارگونومیک به صورت معناداری باعث کاهش میانگین فشار وارد بر کف پا شده است (001/0p≤). همچنین اختلاف معناداری در میانگین فشار وارد برکف پا چپ و راست در نقاط مختلف آناتومیکی هنگام استفاده از کفپوش و سطح عادی وجود دارد (001/0p≤).
نتیجه گیری:
بین میانگین فشار کف پایی در کفپوش ارگونومیک و کفپوش رایج تفاوت وجود دارد.کفپوش ارگونومی نسبت به سطح زمین باعت توزیع مناسب تر، همچنین کاهش فشار وارد بر کف پا در هنگام انجام فعالیت های استاتیک می شود.
واژه های کلیدی: اختلالات اسکلتی عضلانی، ایستادن طولانی مدت،کفپوش ارگونومیک، فشار کف پایی، دستگاه pedar-xکلید واژگان: اختلالات اسکلتی عضلانی, ایستادن طولانی مدت, کفپوش ارگونومیک, فشار کف پایی, دستگاه pedar-xIntroductionMany occupations require prolonged standing during exercise, which is one of the most important causes of musculoskeletal disorders, causing pain and discomfort in the back, lower limbs, and especially the soles of the feet, resulting in improper distribution of pressure in the soles of the feet. Epidemiological studies also show a strong association between prolonged standing and pressure on the lower back and lower limbs. One of the ergonomic solutions to reduce the problems caused by long-standing activities is to correct the surface under the fee. Therefore, this study investigates the effect of ergonomic flooring and conventional flooring on the distribution of foot pressure in healthy individuals; based on that, the effect of using ergonomic flooring in comparison with conventional flooring, more appropriate distribution, and reduction of pressure in the sole can be determined.
Materials and MethodsThis descriptive-analytical study was performed on 16 students with a mean age of 27.87±7.31 and a body mass index of 24.15±4.31. According to previous comparative studies and data analysis obtained from pilot samples, by considering the 95% confidence interval, the samples were determined by the convenience sampling method. Each participant was measured at eight anatomical points for one hour at two different surfaces of ergonomic and ordinary floor. Foot pressure distribution using a pedar-x device while the volunteers were barefoot. Data were analyzed by paired t-test and Wilcoxon using SPSS software.
ResultsThis study showed that the ergonomic flooring significantly reduced the mean pressure on the plantar pressure (p≤0.001). Also, there is a significant difference in the mean pressure of left and right legs in different anatomical points when using ordinary surfaces and flooring (p≤0.001).
ConclusionThere is a difference between the distribution of plantar pressure in ergonomic flooring and conventional flooring. Ergonomic flooring has better distribution than the ground and reduces the pressure on the sole during static activities.
Keywords: Musculoskeletal Disorders, Prolonged Standing, Ergonomic Flooring, Foot Pressure, Pedar-x -
مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، سال چهل و دوم شماره 1 (پیاپی 145، فروردین و اردیبهشت 1399)، صص 40 -47زمینه
راه رفتن با کارآیی مناسب نیاز به تعامل سه سیستم حسی جهت حفظ تعادل دارد. در افراد نابینا، فقدان درونداد بینایی می تواند برای مکانیک راه رفتن مضر باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه متغیرهای فشار کف پایی طی راه رفتن با و بدون استفاده آنی از کفی بافت دار در افراد نابینا بود.
روش کارطرح پژوهش حاضر از نوع مطالعه خود-کنترلی بود. تعداد 12 مرد نابینا (میانگین سنی: 39/4±66/29 سال) جهت شرکت در این پژوهش داوطلب شدند. جهت اندازه گیری متغیرهای فشار کف پایی طی راه رفتن با و بدون کفی بافت دار از دستگاه فوت اسکن (نرخ نمونه برداری: 300 هرتز) استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری توسط آزمون تی هم بسته انجام گردید. سطح معنی داری برابر 05/0 بود.
یافته هامدت زمان اتکا بین دو شرایط راه رفتن با و بدون کفی اختلاف معنی داری را نشان نداد . نتایج نشان داد میزان جابجایی مرکز فشار در راستای داخلی-خارجی طی راه رفتن با کفی حدود 51/35 درصد کمتر از شرایط راه رفتن بدون کفی بود. اوج فشار کف پایی و اوج نیروها در اولین استخوان کف پایی طی راه رفتن با کفی به ترتیب به میزان 69/25 درصد و 30/64 درصد در مقایسه با راه رفتن بدون کفی کمتر بود. در حالی که اوج فشار کف پایی در دومین و سومین استخوان کف پایی طی راه رفتن با کفی به ترتیب به میزان 03/20 درصد و 99/28 درصد در مقایسه با راه رفتن بدون کفی بیشتر بود. هم چنین اوج نیرو در دومین استخوان کف پایی طی راه رفتن با کفی 70/19 درصد بیشتر از راه رفتن بدون کفی بود.
نتیجه گیریکفی بافت دار سبب بهبود کنترل پاسچر در راستای داخلی-خارجی طی راه رفتن گردید. بنابراین می توان استفاده از این کفی را برای افراد نابینا توصیه نمود. انجام پژوهش های بیشتر در این زمینه توصیه می شود.
کلید واژگان: افراد نابینا, مرکز فشار, اوج نیرو, فشار کف پایی, کفی بافت دارBackgroundEfficient walking requires the interaction of the three sensory systems for a good maintenance of the balance. In blind people, lack of visual input can harm for walking mechanics. The aim of this study was to compare plantar pressure variables during walking with and without immediate use of textured insoles in blind subjects.
MethodsThe design of the present study was self-controlled study. 12 blind men (age: 29.66±4.39 years) volunteered to participate in this study. A foot scan system (sampling rate: 300 Hz) was used for measuring plantar pressure variables during walking with and without textured insoles. Paired sample t-test was used for statistical analysis. Alpha level was set at p< 0.05.
ResultsStance time duration did not show any significant difference between both walking with and without insole conditions (p>0.05). Results demonstrated that the medio-lateral displacement of the center of pressure during walking with insoles was lower than that walking without insoles by 35.51% (p= 0.001). First metatarsal peak plantar pressure and force during walking with insoles decreased by 25.69% (p= 0.020) and 64.30% (p= 0.004), respectively. While, peak plantar pressure in second and third metatarsals during walking with insoles increased by 20.03% (p= 0.041) and 28.9% (p= 0.023), respectively. Also, peak force in second metatarsal during walking with insoles was greater than that during walking without insoles by 19.70% (p= 0.010).
ConclusionTextured insoles improved medio-lateral postural control during walking. Therefore, it could be recommended for blind individuals. However, further study is warranted.
Keywords: Blind Individuals, Center of Pressure, Peak Force, Plantar Pressure, Textured Insoles -
اهداف
پلانتار فاشیاتیس التهاب فاشیای کف پا و یکی از رایج ترین علت های درد پاشنه است که باعث بروز درد در سمت داخلی استخوان پاشنه می شود. هدف از این مطالعه مروری بررسی تاثیر انواع ارتوزهای پا بر توزیع فشار کف پایی در افراد مبتلا به پلانتارفاشیاتیس است.
روش بررسیجست وجوی نظام مند بانک های اطلاعاتی PubMed , Science Direct, Web of Knowledge Google Scholar و Scopus با استفاده از کلمات کلیدی plantar pressure, plantar fasciitis, heel pain, foot orthoses, orthotic insoles برای شناسایی مقالات چاپ شده در این زمینه، انجام شد. جامعه آماری تمام مطالعاتی بود که فشار پاشنه و کف پا را در افراد مبتلا به پلانتارفاشیاتیس بررسی کرده بودند. به علاوه مطالعات مربوط به دیدگاه های مختلف به پلانتارفاشیاتیس نیز شناسایی شدند. 13 مقاله از سال 1999 تا 2018 به زبان فارسی و انگلیسی، بررسی شدند که 9 مقاله مستقیم تاثیر ارتوزهای پا بر میزان فشار پاشنه و کف پا را ارزیابی کرده بودند و بر اساس معیارهای ورود برای بررسی نهایی انتخاب شدند.
یافته هااین مقالات انواع ارتوزهای پا شامل کفی سفارشی ، کفی پیش ساخته، کفی فومی، کاپ پاشنه سیلیکونی، پد پاشنه فومی، پد پاشنه ویسکوالاستیک و نوار چسب را بررسی کردند و فشار پاشنه و کف پا را با استفاده از دستگاه های مختلف اندازه گیری کردند. نتایج نشان داد کفی ها می توانند در کاهش حداکثر فشار و همچنین کاهش میانگین فشار موثر باشند. در یک مطالعه میزان حداکثر فشار کل، قبل از استفاده از کفی ها 12 نیوتن بر سانتی متر مربع بود و با استفاده از کفی سفارشی ساخت و کفی پیش ساخته به ترتیب به 7/7 نیوتن بر سانتی متر مربع و 8/7 نیوتن بر سانتی متر مربع کاهش یافت. بعضی مطالعات میزان اختلاف این دو کفی در کاهش فشار پاشنه و کف پا را ناچیز شمرده اند. در یک مطالعه بیان شده هر دو کفی به یک مقدار (13درصد) حداکثر فشار را در سمت داخل پاشنه کاهش می دهند. در مقایسه کفی پیش ساخته با پد پاشنه فومی و کاپ پاشنه سیلیکونی و بالابرنده پاشنه، کاهش فشار در گروه کفی پیش ساخته بیشتر از سایر گروه ها بود (0/001>P). کفی های سیلیکونی نیز باعث کاهش فشار پاشنه می شوند، اما این مقدار معنادار نیست (1=P). همچنین بنابر مطالعات، پدها و کاپ های پاشنه نیز در کاهش فشار کف پا نقش دارند (0/05>P).
نتیجه گیریاگرچه همه انواع ارتوزهای پا در کاهش فشار پاشنه و کف پا تاثیر دارند، تاثیر کفی های سفارشی ساخت و پیش ساخته در کاهش فشار، بیشتر از ارتوزهای پاشنه است. همچنین در بیشتر مطالعات، کفی های سفارشی ساخت نسبت به کفی های پیش ساخته مختلف تاثیر بیشتری داشتند، اما اختلاف اندک بین نوع سفارشی و پیش ساخته در کاهش مقدار فشار، باعث می شود تا نتوان نتیجه قطعی گرفت که کدام یک از کفی ها بر دیگری برتری دارد.
کلید واژگان: فشار کف پایی, درد پاشنه, پلانتارفاشیاتیس, ارتوزهای پا, کفیObjectivePlantar fasciitis is a plantar fascia inflammation and one of the most common causes of heel pain, causing pain in the inner side of the heel bone. The purpose of this investigation was to analyze the effect of different foot orthoses on the distribution of foot pressure in patients with plantar fasciitis.
Materials & MethodsThe systematic search of PubMed, Science Direct and Web of Knowledge databases was conducted using keywords such as plantar pressure, plantar fasciitis, heel pain, foot orthoses, and orthotic insoles to identify published articles in this field. The statistical population was all studies that examined heel and foot pressure in patients with plantar fasciitis. In addition, studies on different perspectives were identified in plantar fasciitis. From 1999 to 2018, thirteen articles were evaluated in Persian and English, nine of which directly evaluated the effect of foot orthoses on heel and foot pressure, and were selected based on entry criteria for the final examination.
ResultsNine articles were selected for inclusion in the study. These articles examined types of foot orthoses include, custom insole, prefabricated insole, foam insole, silicone heel cup, foam heel pad, viscoelastic heel pad, and tape and then measured heel and foot pressure using various devices. The results show that the insoles can be effective in reducing the maximum pressure and also reducing the average pressure. In one study, the maximum total pressure before using the insoles was 12 and decreased using custom insoles and prefabricated insoles respectively 7/7 and 8/7. Some studies have found little difference between these two insoles in reducing the heel and foot pressure. In one study, both insoles reduced the maximum pressure at the inside of heel to a value of 13%. Compared to the prefabricated insole with foam heel pad and silicone heel cup and heel lift, decrease pressure in prefabricated insoles was higher than other groups (P<0.001). Silicone insoles also reduce the pressure of the heel, but this is insignificant (P=1). Also, according to studies cups and pads also contribute to decreasing foot pressure (P<0.05).
ConclusionAlthough all types of foot orthotics are effective in reducing the heel and foot pressure, the effect of custom-made and prefabricated insoles in reducing foot pressure was greater than heel orthoses. Also, in most studies, custom-made insoles were more effective than different prefabricated insoles, however, the slight difference in reducing the amount of pressure by the prefabricated and custom-made insoles makes it impossible to come to a definite conclusion regarding the superiority of the insoles.
Keywords: plantar pressure, plantar fasciitis, heel pain, foot orthoses, orthotic insoles -
مقدمه و اهداف
امروزه متغیرهای فشار کف پایی یکی از پارامترهای مهم در تحلیل بیومکانیک راه رفتن می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی متغیرهای فشار کف پایی در افراد نابینا در مقایسه با همسالان سالم بود.
مواد و روش ها14 مرد نابینا و 16 مرد سالم داوطلب شرکت در مطالعه حاضر شدند. برای اندازه گیری متغیرهای فشار کف پایی طی مرحله استانس راه رفتن از دستگاه فوت اسکن استفاده شد. داده های متغیر های فشار کف پایی با فرکانس نمونه برداری 300 هرتز ثبت شد. جهت تحلیل های آماری از آزمون آنالیز واریانس چندمتغیره استفاده شد. سطح معناداری برابر 05/0 بود.
یافته هایافته ها نشان داد سرعت راه رفتن افراد نابینا در مقایسه با افراد سالم کمتر بود (05/0>p). نتایج نشان داد زمان رسیدن به اوج اولیه منحنی نیروی عمودی عکس العمل زمین در لحظه برخورد پاشنه (001/0=p)، میانه اتکا (004/0=p) و جدا شدن پنجه پا (002/0=p) در گروه نابینا در مقایسه با گروه سالم به ترتیب برابر 7/42، 4/36، و 8/23 میلی ثانیه بالاتر بود. نرخ بارگذاری عمودی در گروه نابینا در مقایسه با افراد سالم حدود 2/32 درصد کمتر بود (002/0=p). میزان جابه جایی مرکز فشار در راستای قدامی-خلفی در گروه نابینا حدود 1/8 درصد کمتر از گروه سالم بود (008/0=p). در متغیرها فشار کف پایی و اوج نیروها بین دو گروه اختلاف معناداری مشاهده نشد (05/0<p).
نتیجه گیریبه نظر می رسد سرعت پایین راه رفتن در افراد نابینا و همسان بودن اوج نیروها و متغیرهای فشار کف پایی می توان بیان نمود این افراد در ریسک آسیب بیشتری در مقایسه با افراد سالم قرار دارند.
کلید واژگان: راه رفتن, فشار کف پایی, نرخ بارگذاری, نابیناBackground and AimsThe Frequency Domain analysis of Ground reaction forces is one of the mechanical parameters that play a significant role in the vulnerability of people while walking and running. The purpose of the present study was to compare the frequency domain analysis of ground reaction forces in deaf and healthy control people during running.
Materials and MethodsA quasi-experimental study was carried out on 30 males who were equally divided into a healthy group and a group with hearing loss problems (Deaf group). Peak plantar pressure variables in deaf individuals and healthy controls were recorded using a foot scan system (sample rate: 300 Hz).
ResultsThe results showed that the frequency content with the number of essential harmonies in the Toe foot (p= 0.012) and foot finger 2 to 5 (p=0/035) in deaf were smaller than those of the healthy controls. Also, the frequency content with power 99.5% in the fourth metatarsal (P=0.038) and fifth metatarsal (P=0.019) in deaf were greater than those of the healthy controls. Moreover, stance time during running in deaf group was more than that of the healthy control group (p=0.032).
ConclusionStance time during running in deaf group was more than that of the healthy control group, which has the potential for injury in these people.
Keywords: Frequency domain of ground reaction forces, Running, Deaf -
مقدمه و هدف
ساختارهای متفاوت پا با تفاوت در عملکرد آن در حین حرکت در ارتباط است. هدف از این مطالعه مقایسه الگوی توزیع فشار کف پایی دوندگان با ساختارهای متفاوت کف پا بود.
روش60 مرد و زن با ساختارهای پای صاف، گود و نرمال در این مطالعه شرکت کردند. شرکت کنندگان در مسیر 17 متری مورد مطالعه 6 بار با سرعت 3/3 متر بر ثانیه دویدند. حداکثر فشار کف پایی، حداکثر نیروی کف پایی و ایمپالس وارد بر نواحی مختلف پا و همچنین نسبت نیروی داخلی-خارجی و درصد زمانی هر یک از فازهای استانس با استفاده از دستگاه فوت اسکن اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری ANOVA و MANOVA با آزمون تعقیبی بنفرونی در سطح معناداری0/05 استفاده شد.
یافته هاافراد با کف پای صاف توزیع بار بیش تری در نواحی انگشت شست، انگشتان کوچک، متاتارسال دوم و وسط پا نسبت به افراد دارای پای گود و نرمال داشتند (0/05>P). همچنین، بارهای وارد بر گروه پای گود در نواحی متاتارسال پنجم، بخش خارجی و داخلی پاشنه از گروه های پای صاف و پای نرمال بیش تر بود (0/05>P).
نتیجه گیریبه نظر می رسد که افراد با ساختارهای متفاوت کف پا الگوی توزیع فشار متفاوتی را نسبت به یکدیگر به نمایش می گذارند. مطالعات آتی برای بررسی سایر اثرات مختلف تفاوت در ساختار پا به خصوص در زمینه شناسایی آسیب های متفاوت برای افراد هر گروه لازم است
کلید واژگان: ساختار پا, فشار کف پایی, دوندگانBackground and AimDifferences in foot structure are thought to be associated with differences in foot function during movement. The aim of this study was to comparison of plantar pressure distribution in runners with different foot types.
Methods60 male and female runners with normal, flat and cavus foot types participated in this study. Participants ran in 17-m run-way at 3.3 m/s for six times. Peak plantar pressure, peak plantar force and impulse underneath each region of foot, and medio-lateral and relative time for stance phases were recorded by Footscan® platform. For data analysis, ANOVA and MANOVA with Bonferroni post hoc statistical tests at significance level of 0.05 were used.
ResultsFlat feet group have more loading rate in toe1, lesser toes, second metatarsal and midfoot than normal and cavus foot groups. Also, loading rate in fifth metatarsal, lateral and medial heel at cavus group was higher compared to flat and normal groups.
ConclusionIt seems individuals with different foot types exhibit different plantar pressure distribution patterns. Future studies are needed to assess other effects of different foot structures especially to identify injury patterns for each group
Keywords: Foot Structure, Plantar Pressure, Runners -
زمینه و هدفهدف از این پژوهش بررسی اثرات تمرینات راه رفتن الاستیکی بر اوج متغیرهای فشار کف پایی و اوج نیروهای وارده بر مناطق ده گانه پا، اوج نیروی عمودی، زمان رسیدن به آن و جابجایی مرکز فشار در افراد دارای کمردرد طی دویدن بود. ) و تجربی 12 مرد دارای عارضه کمردرد بود. این افراد به دو گروه کنترل (تعداد: 29مواد و روش هانمونه پژوهش حاضر شامل هفته تمرینات الاستیک راه رفتن را انجام دادند. مقادیر فشار کف پایی طی پیش 6) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 17(تعداد: هرتز) ثبت شد. 300 و پس آزمون توسط دستگاه فوت اسکن (نرخ نمونه برداری:یافته هانتایج نشان داد که طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون در گروه تجربی میزان اوج نیرو وارده بر بخش خارجی پاشنه بزرگتر می باشد. بعاوه، طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون در گروه تجربی میزان اوج فشار وارده بر بخش های کف پایی چهارم و کف پایی پنجم کوچکتر می باشد. همچنین طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون در گروه کنترل میزان اوج نیرو وارده بر بخش کف پایی سوم و بخش های داخلی و خارجی پاشنه بزرگتر بود.نتیجه گیرییافته های پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات راه رفتن الاستیکی بر روی مدت زمان اتکا اثر معنی داری را دارا نمی باشد. همچنین تمرینات الاستیکی راه رفتن میزان اوج نیرو وارده بر بخش خارجی پاشنه را افزایش و میزان اوج فشار وارده بر بخش های کف پایی چهارم و کف پایی پنجم را کاهش داد.کلید واژگان: راه رفتن الاستیک, فشار کف پایی, کمردرد, دویدنAims andBackgroundThe aim of this study was to investigate the effects of elastic gait training on the peak plantar pressure variables and peak forces of 10 regions of the foot, peak of vertical force, time to peak of vertical force and displacement of center of pressure in patients with low back pain during running.Materials And MethodsThe sample of this study included 29 men with low back pain. These subjects were divided into control (n=12) and experimental (n=17) groups. The experimental group did elastic gait training for 6 weeks. Peak plantar pressure variables during both pre and post-test were recorded by a foot scan system (sample rate: 300 Hz).
Findings: In the experimental group, findings demonstrated greater peak force on lateral part of the heel during posttest than in pre-test. Moreover, lower peak pressure in the fourth and fifth metatarsal regions were observed during post-test than in pre-test. In control group, greater peak forces in third metatarsal part, lateral, and medial parts of the heel were observed during post-test compared to pre-test.ConclusionFindings of this study demonstrated that elastic gait training did not have any significant effect on stance time. Also, elastic gait training increased peak force in lateral part of the heel and decreased peak pressure in fourth and fifth metatarsal parts.Keywords: Elastic gait, Plantar pressure, Low back pain, Running -
زمینه و هدفسرمادرمانی به عنوان یک روش جهت کاهش درد ناشی از آسیب حاد بافت های نرم استفاده می شود. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر سرمادرمانی عضلات چهارسرران با اسپره یخ بر متغیرهای فشارکف پایی فوتبالیست های مرد طی فاز استانس دویدن می باشد.روش بررسی17 فوتبالیست مرد سالم با میانگین سنی 3/3±7/23 سال برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. داده ها توسط دستگاه فوت اسکن (RsScan International Footscan®) که در فاصله 10 متری از ابتدای مسیر 15 متری قرار داده شده بود، جمع آوری گردید. نرم افزار پا را به ده منطقه جداگانه مجزا تقسیم می نمود. از آزمودنی ها خواسته شد تا قبل و بعد از سرمادرمانی در مسیر 15 متری بدوند که این کار بعد از گرم کردن اولیه انجام شد. بعد از پیش آزمون از آزمودنی ها خواسته شد تا در وضعیت سوپاین قرار گیرند و فرآیند سرمادرمانی با اسپره یخ انجام شد.یافته هانتایج پژوهش حاضر افزایش معنادار مقادیر اوج فشار کف پایی را بعد از سرمادرمانی در دو ناحیه انگشت شست (003/0=P) و اولین متاتارسال (043/0=P) طی فاز استانس دویدن نشان داد.نتیجه گیرینتایج پژوهش حاضر نشان داد که سرمادرمانی در طی فعالیت های ورزشی همچون دویدن ممکن است افراد را در معرض آسیب قرار دهد.کلید واژگان: اسپره یخ, فشار کف پایی, سرمادرمانیBackground And ObjectivesCryotherapy is often used as an immediate treatment method to relieve acute pain of soft tissue injuries. The current study aimed to investigate the direct effect of quadriceps muscles cooling with ice spray on plantar pressure variables during stance phase of running in male soccer players.
Subjects andMethodsSeventeen healthy male soccer players with mean age of 23.7±3.3 years were recruited to participate in this study. Data were collected using a foot scan pressure-sensitive floor mat (RsScan International Footscan®) which was flush mounted in the 10th m of a 15 m-long walkway. The software divided the foot into 10 separate anatomical regions. Participants were instructed to run before and after cryotherapy, which was established following a warm-up period from three trials along a 15 m walkway. After pretest, the subjects were asked to lie down in a supine position, and ice spray was used for cryotherapy.ResultsSignificant increases in peak plantar pressure variables of toe (P= 0.003) and first metatarsal areas (PConclusionThe results suggest that cryotherapy during sporting events such as running may place the individuals in a vulnerable injurious position.Keywords: Ice spray, Plantar pressure, Cryotherapy -
زمینه و هدفخستگی عضلات پیرامون یک مفصل می تواند باعث تغییر الگوی حرکت، تغییر در هم انقباضی عضلات آن مفصل، تغییر نیروی عکس العمل زمین و در نتیجه افزایش خطر آسیب دیدگی شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر خستگی موضعی عضلات دورکننده ران بر ویژگی های فشار کف پایی در مرحله استانس راه رفتن انجام شد.روش بررسیاین مطالعه شبه تجربی روی 22 پسر در محدوده سنی 21-15 سال انجام شد. برای ایجاد خستگی عضلات دورکننده ران از پروتکل خستگی حرکت ابداکشن ران با بار 50 درصد یک تکرار بیشینه استفاده شد. متغیرهای میانگین فشار، حداکثر فشار، مدت زمان استپ و سطح تماس کف پایی هنگام راه رفتن در هر دو پا قبل و پس از اجرای پروتکل خستگی ثبت شد.یافته هاپس از خستگی موضعی عضلات دورکننده ران، با وجود مشاهده کاهش نسبی در متغیرهای میانگین فشار، مدت زمان استپ و سطح تماس و افزایش در ماکزیمم فشار؛ اما این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیریخستگی موضعی عضلات دورکننده ران ویژگی های فشار کف پایی را در مرحله استانس راه رفتن تغییر قابل توجهی ایجاد نمی کند.کلید واژگان: عضلات دورکننده ران, خستگی موضعی, راه رفتن, فشار کف پاییBackground And ObjectiveMuscles fatigue around the joint can altere the movment pattern and incrasing the risk of muscle damage. This study was done to determine the effect of hip abductor muscles fatigue on plantar pressure characteristics during stance phase of gait.MethodsThis quasi-experimental studywas done on 22 males with age ranes of 15-21 years olds. Hip abduction protocol with 50% of one-repetition maximum was used to induce hip abductor muscles fatigue. Average pressure, plantar peak pressure, step duration and the plantar contact area in both feet distribution were collected using before and after the fatigue protocol during gait.ResultsDespite the relative reduction in average pressure, contact area and step duration and plantar increase in peak pressure after abductors fatigue, but these differences were not significant.ConclusionThis study showed that the hip abductor muscles fatigue can not alter plantar pressure characteristics during stance phase of gait.Keywords: Hip abductor muscles, Fatigue, Gait, Plantar pressure
-
مقدمهیکی از روش های کاهش فشار بر سطح کف پا جهت جلوگیری از زخم ناشی از دیابت، استفاده از کفی طبی است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثرات استفاده از ساپورت قوس عرضی پا (پد متاتارسال) بر فشارهای وارد بر ناحیه پنجه پا بود.مواد و روش هادر این کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی، 18 داوطلب (5 زن و 13 مرد) دچار نوروپاتی محیطی ناشی از دیابت شرکت کردند. فشار وارد آمده بر کف پای افراد در حین راه رفتن، با استفاده از یک صفحه ثبت فشار در سه حالت تصادفی پای برهنه، دارونما و پد متاتارسال اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر تجزیه و تحلیل گردید.یافته هاپد متاتارس در مقایسه با پای برهنه و دارونما، باعث کاهش معنی دار میانگین فشار وارد آمده بر پنجه در فاز استانس راه رفتن شد (001/0 > P). همچنین، پد متاتارس در مقایسه با پای برهنه و دارونما، میزان انتگرال نیرو- زمان را در ناحیه پنجه به طور معنی داری کاهش داد (001/0 > P). اختلاف معنی داری در اندازه انتگرال فشار- زمان کل سطح کف پا بین حالات مختلف مشاهده نشد.نتیجه گیریپد متاتارس می تواند از طریق انتقال فشار به نواحی دیگر (میدفوت)، میزان فشار وارد آمده بر پنجه را کاهش دهد. به نظر می رسد که استفاده از برجستگی پد متاتارسال بتواند در پیشگیری از زخم پنجه پای افراد مبتلا به دیابت موثر باشد.کلید واژگان: پای دیابتی, نوروپاتی محیطی, فشار کف پایی, پد متاتارسIntroductionFoot insoles are widely used to reduce excessive pressure exerted on the plantar surface of the foot and prevent diabetic foot ulceration. The objective of this study was to investigate the effects of the metatarsal pad on pressure on the forefoot area.Materials And MethodsThis randomized crossover clinical trial was conducted on 18 volunteers (5 women and 13 men) with diabetic peripheral neuropathy. Plantar pressure was recorded while participants walked over a plantar pressure platform in three random conditions of barefoot, with a placebo intervention, and with a metatarsal pad. The processed variables were statistically analyzed using repeated measure one-way ANOVA.ResultsThe metatarsal pad caused a significant reduction in mean pressure on the forefoot compared to the barefoot and placebo conditions (PConclusionThe metatarsal pad transfers the forefoot load to the midfoot area, thereby, reducing the pressure exerted on the forefoot. This finding implies that using a metatarsal pad can be an effective intervention to prevent diabetic foot ulceration.Keywords: Diabetic foot, Peripheral neuropathy, Plantar pressure, Metatarsal pad
-
مقدمهاطلاعات اندکی در ارتباط با اثر تکنیک بریسینگ زانو بر روی متغیرهای فشار کف پایی موجود است. هدف این پژوهش تعیین اثر فوری بریس حمایت کننده کشکک زانو روی متغیرهای فشار کف پایی در زنان طی فاز استانس راه رفتن بود.
روش کارتعداد 17 زن در این مطالعه شرکت کردند. فشار کف پایی آزمودنی ها با استفاده از دستگاه فشار کف پایی طی راه رفتن با پای پرهنه در دو وضعیت با و بدون استفاده از بریس جمع آوری شد. از تست تی همبسته جهت تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معنا داری 05/0≥P در نظر گرفته شد.
نتایجدر وضعیت استفاده از بریس حمایت کننده کشکک زانو، آزمودنی ها تاخیر بیشتری را در زمان رسیدن به اوج فشار کف پایی پس از تماس اولیه پا با زمین نشان دادند (026/0=P). در مقادیر توزیع فشار کف پایی نواحی ده گانه کف پا پیش و هنگام استفاده از بریس، اختلاف مشاهده نشد. هنگام استفاده از بریس حمایت کننده کشکک، مقدار COPx به طور معناداری در طی فاز پروپالژن راه رفتن بیشتر بود (01/0=P).
نتیجه نهایی: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بریسینگ از طریق ایجاد تاخیر در زمان آغاز اوج فشار کف پایی بر عملکرد اندام تحتانی و در نتیجه جهت ایجاد پایداری دینامیکی مفصل زانو طی فاز استانس راه رفتن موثر است. برای روشن تر شدن آثار بریسینگ بر متغیرهای فشار کف پایی طی راه رفتن، نیاز به انجام مطالعات بیشتری است.
کلید واژگان: فشار کف پایی, راه رفتن, بریس حمایت کننده کشکک زانو, فاز استانسBackground And AimThere is limited information regarding the effects of knee bracing on plantar pressure variables. The aim of this study was to determine the immediate effects of a supporting patellar brace on plantar pressure variables in healthy females during stance phase of gait.Material And Methods17 women (age: 22. 3 ± 1. 31 years) participated in this study. Plantar foot pressure of the subjects was measured by foot scan pressure plate while walking barefoot with and without wearing supporting patellar brace. Dependent t-test was used for data analysis. P≤0. 05 was considered significant.ResultsPeak plantar pressure was delayed during initial heel contact while using supporting patellar brace (P=0. 026). In regard to the distribution of pressure، no significant difference was found in the ten regions on the plantar surface when subjects walked with and without brace (P>0. 05). The center of pressure displacement (COPx) was more during propulsion phase of gait while using knee brace (P = 0. 01).ConclusionThe results of this study indicated that bracing could influence lower extremity function by delaying peak plantar pressure and consequently provide dynamic stability of the knee joint during stance phase of gait. Further studies are needed to advance our understanding of the effects of bracing on plantar pressure variables during gait.Keywords: Plantar pressure, Gait, Supporting patella brace, Stance phase -
هدفهدف این مقاله، مقایسه توزیع فشار کف پایی و نیروی عکس العمل عمودی زمین در اندام غالب و غیرغالب افراد سالم با استفاده از تکنیک آنالیز اجزای اصلی (PCA) بود.
روش بررسیدر این تحقیق تحلیلی و مقایسه ای 20 مرد و زن بالغ سالم از بین نمونه های در دسترس به صورت ساده انتخاب شدند. توزیع فشار کف پایی و نیروی عکس العمل عمودی زمین با استفاده از سیستم پدار مورد اندازه گیری قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های تی زوج، آنالیز واریانس یک سویه (ANOVA)، ضریب همبستگی پیرسون و PCA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها: تفاوت معناداری در الگوی توزیع فشار مردان و زنان و هم چنین پای غالب و غیر غالب وجود نداشت. برای سمت غالب فشار و نیروی مربوط به پاشنه، انگشتان، انگشت شست و متاتارس اول و در سمت غیرغالب فشار و نیروی مربوط به ناحیه خارج وسط پا، ناحیه خارج جلوی پا، متاتارس اول و پاشنه نقاط مهم شناخته شد.نتیجه گیریبه نظر می رسد سمت غالب مسئولیت پیشروی و پذیرش وزن و سمت غیرغالب مسئولیت کنترل تعادل را بر عهده داشته باشد. بنابراین در هنگام بررسی بیومکانیکی عملکرد پنجه، غالب یا غیرغالب بودن آن باید مدنظر قرار گیرد.
کلید واژگان: تقارن در راه رفتن, فشار کف پایی, نیروی عکس العمل عمودی زمین, آنالیز اجزای اصلیObjectivesThe aim of this study was the comparison of plantar pressure distribution and vertical ground reaction force between dominant and none-dominant limbs in healthy through using Principle Component Analysis (PCA) technique.Materials and MethodsThis study was quasi-experimental in which 20 healthy adult males and females were selected from available subjects. Subject’s plantar pressure distribution and vertical ground reaction force measured using the Pedar-X system. The obtained data were analyzed by Paired-t test، one way analyze of variance، Pearson coefficient correlation and PCA.ResultsANOVA and Paired-t test did not show any significance difference between males and females and dominant and non-dominant limb pressure pattern، (P>0. 05). PCA recognized pressure and force applied on the heel، fingers، big toe and first metatarsal regions for the dominant limb and lateral mid foot، lateral fore foot، first metatarsal and heel regions for non-dominant limb، as important parameters.ConclusionThe results of this study showed that، dominant limb is responsible for propulsion and weight acceptance and non-dominant limb is responsible for balance control. Therefore during biomechanical evaluation of feet، difference between function of dominant and non-dominant limb must be considered.Keywords: Symmetry in Gait, Plantar pressure, Vertical ground reaction force, PCA -
مقدمه
اثر وضعیت غیر طبیعی پا بر عملکرد حرکتی اندام تحتانی به ویژه در بین کودکان و نوجوانان کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه الگوی فعالیت عضلات منتخب اندام تحتانی و ویژگی های فشار کف پایی پسران نوجوان دچار صافی کف پا منعطف با گروه نرمال هنگام راه رفتن بود.
مواد و روش هاتعداد 12 نفر نوجوان با ساختار صافی کف پا و 12 نفر با ساختار پای نرمال با استفاده از روش شاخص قوس طولی میانی پا در این مطالعه شرکت کردند. فعالیت الکترومایوگرافی عضلات تیبیالیس انتریور، پرونئوس لانگوس، سولئوس، بخش خارجی و داخلی عضله گاستروکنیمیوس به همراه ویژگی های فشار کف پایی آزمودنی ها هنگام راه رفتن با پای برهنه در یک مسیر 10 متری با سرعت خودانتخابی جمع آوری شد. داده ها با روش آماری Independent t تجزیه و تحلیل گردید.
یافته هافعالیت الکتریکی قسمت داخلی و خارجی عضله دو قلو طی مرحله انتقال وزن در افراد با پای نرمال نسبت به گروه با صافی کف پا به طور معنی داری بیشتر بود (001/0 = P)؛ در حالی که قسمت داخلی گاستروکنیمیوس در مرحله انتهای استانس فعالیت کمتری (048/0 = P) داشت. حداکثر فشار وارد شده در نواحی انگشت شست، انگشتان دوم تا پنجم، متاتارسال دوم و سوم و قسمت داخلی پاشنه در افراد دچار صافی کف پا بیشتر بود. به علاوه میزان تغییرات مرکز فشار پا در مراحل انتقال وزن، مید استانس و کل مرحله استانس، بین دو گروه تفاوت مشاهده شد (به ترتیب: 011/0 = P، 015/0 = P و 050/0 = P).
نتیجه گیریوضعیت غیر طبیعی پا می تواند بر تغییر فعالیت عضلات اندام تحتانی و ویژگی های توزیع فشار کف پایی هنگام راه رفتن موثر باشد. نتایج این تحقیق بر لزوم بررسی دقیق و جامع وضعیت غیر طبیعی پا بر عملکرد اندام تحتانی هنگام راه رفتن برای طراحی برنامه درمانی مناسب تاکید داشت.
کلید واژگان: صافی کف پا, راه رفتن, فعالیت الکترومیوگرافی, فشار کف پاییIntroductionThe effect of abnormal foot structure on dynamic function in lower extremity, particularly among children and adolescents has yet received little attention. The purpose of this study was to determine the electromyographic (EMG) activation patterns of selected lower limb muscles and plantar pressure characteristics during gait in teenage boys with normal and flat foot deformity.
Materials And MethodsTwelve subjects with flat foot and twelve with normal foot defined by arch index method participated in this study. Surface electromyographic activity of selected lower limb muscles for tibialis anterior, peroneus longus, soleus, medial and lateral gastrocnemius were recorded. Plantar pressure characteristics were measured at their self-selected walking speed along a 10 m walkway. Independent t-test was used for statistical analyses.
ResultsEMG of medial and lateral gastrocnemius muscles were significantly greater in individuals with normal foot compared with flat foot group during loading response phase (P = 0.001) While medial gastrocnemius showed a decreased activation in terminal stance phase (P = 0.048). Peak pressure under foot regions including hallux and other toes, head of 2nd and 3th metatarsals and medial part of heel was greater in pes planus group. Center of pressure displacement was different between two groups during loading response, mid stance, and stance phase (P = 0.011, P = 0.015, and P = 0.050, respectively).
ConclusionAbnormal foot posture could change the lower limb muscle activity and plantar pressure parameters during gait. The results of this study suggest that further studies can focus on the effects of foot abnormality on dynamic function in lower extremity to understand the underlying mechanisms and also set the suitable treatment manner.
Keywords: Flat foot, Gait, Electromyography, Plantar pressure -
هدفکوتاهی اندام تحتانی (LLD) از جمله مشکلاتی است که تغییراتی را در پارامترهای مختلف از جمله توزیع فشار کف پایی حین گام برداری به وجود می آورد. از این رو هدف این تحقیق برسی تقارن در پارامترهای منتخب توزیع فشار کف پایی سالمندان غیر دیابتی دارای کوتاهی پا (LLD) بود.
روش برسی: 21 سالمند دارای کوتاهی اندام (1.5 تا 3 سانتی متر) شهرستان اصفهان به صورت نمونه ی در دسترس در این تحقیق مشارکت نمودند. فشار کف پایی و پارامترهای مرتب با آن با استفاده از پلت فرم EMED مدل (Emed 1 ST4 platform) در 5 گام مورد اندازه گیری قرار گرفت. از 5 گام مذکور برای هر پا سه گام میانگین گیری شد و پس از تقسیم کف پا به 11 ناحیه، حداکثر فشار، نیرو، سطح تماس، زمان تماس، انتگرال فشار-زمان و انتگرال نیرو زمان در هر ناحیه مورد محاسبه قرار گرفت. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) برای گزارش رکوردها، از آزمون t وابسته برای مقایسه ی پارامترهای پای کوتاه و بلند (P≤0.05) و از شاخص تقارن (SI%) نیز برای برسی وضعیت تقارن در پارامترهای منتخب فشار کف پایی استفاده شد.یافته هانتایج حاصل از آزمون t وابسته به جز سطح تماس در ناحیه ی فورفوت و انگشتان 3، 4 و 5 (P<0.05) هیچگونه اختلاف معناداری را بین دو سمت کوتاه و بلند نشان نداد. شاخص تقارن (SI%) نیز نشان داد که در ناحیه ی پاشنه ی سمت کوتاه زمان تماس کمتر، در ناحیه ی مید فوت سمت کوتاه نیرو و فشار کمتر و در ناحیه ی فورفوت کوتاه فشار بیشتر می باشد.بحث و نتیجه گیریبا توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد که زمان تماس اولیه و پذیرش وزن در پای کوتاه کاهش می یابد که این فرایند موجب افزایش فشار ناحیه ی فورفوت در مرحله ی قبل از پوش آف شده و متاتارسال ها را در معرض خطر استرس فرکچر قرار می دهد. به همین منظور برای برطرف نمودن این مشکل و اصلاح الگوی گام برداری پای کوتاه استفاده از کفی هایی که ارتفاع معقولانه ای به پاشنه و در نتیجه زمان تماس می دهند پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: فشار کف پایی, شاخص تقارن, سالمندان, کوتاهی اندام تحتانی LLD
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.