جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "job stress" در نشریات گروه "پزشکی"
-
Background
Previous research has shown that the COVID-19 pandemic has negatively impacted the mental health of individuals, particularly healthcare workers (HCWs), who are at the front line of the battle against COVID-19.
ObjectivesThis study aimed to investigate the correlation between job stress and COVID-19-induced anxiety among HCWs.
MethodsThis cross-sectional study was performed in the Chaharmahal and Bakhtiari province of Iran in 2022. Data were collected using three questionnaires, including the Demographic Questionnaire, the Health and Safety Executives (HSE) Questionnaire, and the Corona Disease Anxiety Scale (CDAS). To evaluate the correlation between job stress and COVID-19-induced anxiety, we employed logistic regression using SPSS software (version 22), considering a significance level of 0.05.
ResultsThis study found that HCWs in Chaharmahal and Bakhtiari province experienced moderate levels of job stress, and approximately half of them reported mild COVID-19-induced anxiety. In addition, COVID-19-induced anxiety was influenced by two other factors: History of COVID-19 (OR = 2.24, 95% CI = 1.18 - 6.40) and the history of death in the family due to COVID-19 (OR = 3.46, 95% CI = 1.23 - 9.70). Also, this study showed that job stress increases COVID-19-induced anxiety (OR = 3.80, 95% CI = 1.95 - 8.21).
ConclusionsJob stress has a direct positive effect on COVID-19-induced anxiety. However, the strengthening of the relationship between job stress and COVID-19-induced anxiety may be due to the confounding role of the COVID-19 pandemic. In addition, we must teach HCWs how to manage stress and anxiety during pandemics like the COVID-19 pandemic.
Keywords: Job Stress, COVID-19, Anxiety, Healthcare Workers -
Background and purpose
The covid-19 has severely affected the health care system in various countries, and a review of other similar epidemics has shown that frontline health care workers are at risk of infection as well as adverse physical and mental health outcomes. The purpose of this study is to investigate the psychological effects of the Covid-19 pandemic on indicators including sleep quality, fatigue, and job stress in health professionals.
Materials and methodsThis research was conducted in a hospital, which was one of the centers for the care of patients with covid-19 in Tehran. 90 nurses from the special respiratory care department and 93 people from other professions participated in the study with personal consent. Multidimensional fatigue (MFI), occupational stress (HSE), sleep quality (Pittsburgh sleep quality) questionnaires were used to investigate the studied indicators, and statistical analysis was performed on the data using SPSS26 software.
ResultsThe results of this study show that the quality of sleep and occupational stress among nurses has significantly(p<005) changed, so that the decrease in sleep quality and the increase of occupational stress among nurses is evident, in this study, the correlation between the demographic information of the population and the studied indicators has been investigated.
Conclusionfindings show that the medical staff suffered psychological injuries during the covid-19 pandemic, including increased job stress and reduced sleep quality, which can lead to a wide range of other psychological and functional disorders.
Keywords: Covid 19, Sleep Quality, Job Stress, Multidimensional Fatigue -
Background
Cognitive failures are one of the most important causes of patients' unsafe events. Hence, it is necessary to consider individual and cognitive, as well as extra-organizational characteristics. The present study was conducted to investigate the association between personality traits, job stress, work-family conflict and nurses' cognitive failures.
Materials and MethodsThis descriptive cross-sectional study was conducted among 250 nurses working in three public hospitals in Sari city, Iran, in 2021. The subjects were selected using Stratified Random Sampling. NEO Five-Factor Inventory, Health and Safety Executive (HSE) tool, Work-Family Conflict Scale (WFCS), and Occupational Cognitive Failure Questionnaire (OCFQ) were used to measure personality traits, job stress, work-family conflict, and cognitive Failures, respectively. The data were analyzed in SPSS (ve. 23) and regression analysis with the sequential method was applied.
ResultsAmong 13 studied predictor variables, only extraversion, agreeableness, demand, and role were predictors of cognitive failures. These variables explain 44.1% of the variance of cognitive failure. The b values of neuroticism and conscientiousness to predict cognitive failures were 0.34 and -0.29, respectively (P < 0.001). Although role (b = 0.15, p < 0.001) and demand (b = 0.14, p < 0.001) significantly predict cognitive failure; however, their effect is limited. The results of the study did not provide confirmation for the moderating effect of neuroticism, extraversion, agreeableness, and conscientiousness on the association between work-family conflict, job stress, and cognitive failures.
ConclusionsAlong with environmental and organizational stress factors, evaluating nurses’ personality traits is necessary to control cognitive failures.
Keywords: Nurses, Work-Family Conflict, Job Stress, Cognitive, Personality -
زمینه و هدف
استرس شغلی در پرستاران بخش های ویژه علاوه بر سلامت پرستاران بر رضایت شغلی آنها اثرگذار است و معنویت به عنوان یکی از مولفه های سلامتی می تواند با کنترل استرس ناشی از کار به بهبود عملکرد شغلی منجر شود. لذا مطالعه حاضر به منظور تعیین ارتباط سلامت معنوی با استرس شغلی و رضایت شغلی پرستاران مراقبت ویژه انجام شد.
روش هااین پژوهش از نوع مقطعی از طریق تمام شماری بر 100 پرستار شاغل در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان های شهر ورامین و حومه در سال 1401 انجام شد. داده ها با استفاده از مقیاس "سلامت معنوی"، "استرس پرستاری " و پرسشنامه"رضایت شغلی مینه سوتا" جمع آوری شد.
یافته هاپرستاران مورد مطالعه از سطح متوسطی از سلامت معنوی (13/27 ± 91/23، دامنه: 118-34)، استرس شغلی (21/11 ± 92/51، دامنه:134-44) و رضایت شغلی(10/89 ± 49/52، دامنه:70-26) برخوردار بودند سلامت معنوی (0/207 = r، 0/390 =P ) و زیر مقیاس های آن یعنی سلامت مذهبی (0/244 = r، 0/014 = P) و سلامت وجودی (0/248 = r، 0/013 =P ) با حیطه نوع شغل در رضایت شغلی پرستاران دارای همبستگی مثبت معنادار بود، سلامت معنوی با استرس شغلی پرستاران مورد مطالعه همبستگی را نشان نداد (0/050<P).
نتیجه گیریسلامت معنوی بالاتر می تواند با رضایت شغلی بیشتر در نوع شغل همراه باشد. پیشنهاد می شود نقش سلامت معنوی و ارتباط آن با رضایت شغلی و استرس شغلی در تحلیل های پیشرفته با در نظر گرفتن متغیرهای مداخله گر مورد واکاوی قرار گیرد.
کلید واژگان: پرستار, مراقبت ویژه, سلامت معنوی, استرس شغلی, رضایت شغلیBackground & aimOccupational stress in nurses of special departments, in addition to the health of nurses, has an impact on their job satisfaction, and spirituality as one of the components of health can lead to the improvement of occupational performance by controlling the stress caused by work, therefore, the present study aims to determine the relationship between health spirituality has been done with occupational stress and job satisfaction of special care nurses.
MethodsThis cross sectional study was conducted among a total of over 100 nurses working in the critical care units of hospitals in the city of Varamin and suburbs in 2021. Using census sampling, data were collected using Spiritual Well Being Scale (SWBS), Nursing Stress Scale (NSS), and Minnesota Job Satisfaction (MSQ) questionnaire. Descriptive and analytical statistics were performed using SPSS version 22 software.
ResultsThe nurses had average levels of spiritual health (91.23 ± 13.27, range: 34-118), job stress (92.51 ± 21.11, range: 44-134), and job satisfaction (49.52 ± 10.89, range: 26-70). The Pearson correlation showed that religious health (r = 0.244, P = 0.014), existential health (r = 0.248, P = 0.013), and spiritual health (r = 0.207, P = 0.039) were positively related to job satisfaction in the domain of occupation type. There was no significant correlation between spiritual health and job stress (P>0.05).
ConclusionHigher spiritual health may be associated with greater job satisfaction in the type of job. It is suggested that the role of spiritual health and its relationship with job satisfaction and job stress should be analyzed in advanced analyses, taking into account intervening variables.
Keywords: Nurse, Critical Care, Spiritual Health, Job Stress, Job Satisfaction -
IntroductionIncreasing job stress weakens the nurses’ health, subsequently increasesemotional exhaustion, and decreases their efficiency; therefore, the aim of this study was toinvestigate the effect of resilience and optimism on emotional exhaustion and job stress innurses fighting against the COVID-19 epidemic in Hajar Hospital of Shahrekord in Iran in2021-2022.MethodsThe method of the current study is practical in terms of purpose and descriptivesurvey in terms of data collection. The statistical population included 330 nurses workingin inpatient wards of patients with COVID-19 in Hajar Hospital of Shahrekord; the samplesize was determined using Cochran’s formula (178 people) and available methods. Thedata were collected through standard questionnaires including resilience questionnaire byConnor and Davidson (2003); optimism questionnaire by Caliskan & Uzunkol (2018); jobstress questionnaire by Sosik & Godshalk (2000), and emotional exhaustion questionnaire byMaslach & Jackson (1981).ResultsThe findings showed that job stress had a significant effect on the nurses’ emotionalexhaustion (P=0.000). Also, optimism had a significant effect on the nurses’ emotionalexhaustion with the mediation of job stress (P=0.004) and resilience had a significant effecton the nurses’ emotional exhaustion with the mediation of job stress (P=0.025).ConclusionAccording to the results of the research, it was found that as nurses’ optimismand resilience increased and their stress decreased, their emotional exhaustion also decreased.Therefore, hospital supervisors could be helpful in formulating strategies in the field ofincreasing hope and positive energy, as well as training nurses to enhance their resilience.Keywords: Resilience, Optimism, Emotional Exhaustion, Job Stress, COVID-19
-
مجله ارگونومی، سال یازدهم شماره 3 (پاییز 1402)، صص 229 -239اهداف
منابع انسانی مهم ترین سرمایه و عامل استراتژیک هر سازمانی و به خصوص بیمارستان ها است. برای بهره برداری بیشتر از این سرمایه به منظور بهبود کیفیت خدمات بیمارستان، نیاز است مدیران با به کارگیری راهبردهای مناسب، عوامل استرس زای شغلی را کاهش دهند و حذف کنند. کاهش استرس در ارتقای روحیه و انگیزه ی منابع انسانی بیمارستان نقش بسزایی دارد. بنابراین، در این پژوهش، راهبردهای مدیریتی به منظور کاهش استرس شغلی منابع انسانی در بیمارستان امام رضا (ع) واقع در زرندیه بررسی شده است.
روش کارپژوهش حاضر برحسب هدف، از نوع کاربردی است. از نظر روش، از نوع توصیفی تحلیلی و از نظر روش گردآوری داده ها، میدانی پیمایشی است. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمام صاحب نظران بیمارستان امام رضا (ع) است. 28 نفر به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، پرسش نامه ی ماتریسی محقق ساخته در زمینه ی مسئله ی پژوهش بود. داده ها با تکنیک Taxsonomy تجزیه وتحلیل شدند.
یافته هابا توجه به تحلیل داده ها مبنی بر محاسبه ی ضریب اهمیت شاخص های پژوهش، اعتمادبه نفس با 28/1%=Wj و انگیزش و روحیه ی کارمند با 27/1%=Wj شاخص های موثر شناسایی شدند. همچنین، بر اساس تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده در این پژوهش با تکنیک تکسونومی، در میان راهبردهای مدیریتی مختلف به منظور کاهش استرس شغلی، سه راهبرد تقویت فضای کاری بر اساس صمیمیت با 0/469=CI، راهبرد شفافیت اهداف شغلی (شفافیت در نقش ها و وظایف) با 5/521=CI و مدیریت مشارکتی با 3/798=CI در اولویت قرار گرفتند.
نتیجه گیریبر اساس نتایج این تحقیق، نیاز است مدیران بیمارستان به منظور کاهش استرس شغلی نیروی انسانی، راهبردهای صمیمیت در فضای کاری، شفافیت در نقش ها و سبک مدیریت مشارکتی را تدوین و پیاده سازی کنند.
کلید واژگان: راهبردهای سازمان, استرس شغلی, منابع انسانی, بیمارستانJournal of Ergonomics, Volume:11 Issue: 3, 2024, PP 229 -239ObjectivesHuman resources are the most important capital and strategic factor in any organization, especially hospitals. Managers need to employ suitable strategies to decrease and remove job stressors to utilize this capital more effectively for enhancing the quality of hospital services. Reducing occupational plays a significant role in improving the morale and motivation among the hospital's human resources. In this research, management strategies were investigated to reduce occupational stress among human resources in Imam Reza Hospital, Zarandiya, Iran.
MethodsThe current applied research was conducted based on the descriptive-analytical method. The data were collected using the field survey method. The statistical population of the research included all experts working at the Imam Reza Hospital. The samples (n=28) were selected using a snowball sampling method. The data collection tool in this research was a researcher-made matrix questionnaire in the context of the research problem. The data were analyzed by the Taxonomy technique.
ResultsAccording to the data analysis based on the calculation of the importance coefficient of the research indicators, self-confidence with Wj = 28.1% and employee motivation and morale with Wj = 27.1% were identified as effective indicators, Moreover, based on the data analysis obtained in this research with the Taxonomy technique, among different management strategies to reduce job stress, strengthening the work environment by intimacy (confidence interval [CI]=0.469), transparency of job goals (transparency in roles and tasks, CI=5.521), and participatory management (CI=3.798) were prioritized.
ConclusionBased on the results of this research, hospital managers need to develop and execute strategies focused on creating a more intimate work environment, transparent roles, and a collaborative management approach to alleviate employee occupational stress.
Keywords: Hospital, Human resources, Job stress, Management strategies -
مقدمه
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی استرس شغلی در رابطه بین راهبرد های مقابله ای و گران باری شغلی با کیفیت زندگی حرفه ای در پرستاران بخش فوریت های روان پزشکی بود.
روش کاردر قالب یک طرح همبستگی از بین پرستاران زن و مرد شاغل در بیمارستان خورشید، مدرس و فارابی شهر اصفهان در سال 1402-1401 تعداد 157 نفر به شیوه نمونه گیری دسترس انتخاب شدند. پرستاران به پرسشنامه های استرس شغلی (HSE)، راهبردهای مقابله ای (لازاروس و فولکمن،1987)، گرانباری شغلی (اسپکتور و جکس،1998)، کیفیت زندگی حرفه ای (استم،2010) پاسخ دادند. یافته ها در چارچوب مدل سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 و SmartPLS4 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هانتایج به دست آمده از مدلسازی معادلات ساختاری حاکی از بین راهبردهای مقابله ای منفی و گرانباری شغلی با استرس شغلی رابطه معنی داری دارند اما رابطه راهبردهای مقابله ای مثبت با استرس شغلی معنی دار نبود (05/0p)؛ اما رابطه هر دو راهبرد مقابله ای مثبت و منفی با کیفیت زندگی حرفه ای معنی دار به دست نیامد.
نتیجه گیرینتایج نشان داد که استرس شغلی میانجی رابطه راهبرد مقابله ای منفی و گرانباری شغلی با متغیر کیفیت زندگی حرفه ای در پرستاران بود و نقش میانجی معنی داری در رابطه بین راهبرد های مقابله ای مثبت با کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران نداشت.
کلید واژگان: استرس شغلی, راهبرد های مقابله ای, گران باری شغلی, کیفیت زندگی حرفه ای, پرستارانIntroductionThe purpose of the present study was to investigate the mediating role of job stress in the relationship between coping strategies and job burden with quality of professional life in psychiatric emergency department nurses.
methodsIn the form of a solidarity project, 157 people were selected from among the male and female nurses working in Khurshid, Modares and Farabi hospitals in Isfahan in 2022-2023 through convenience sampling. Nurses responded to occupational stress questionnaires (HSE), coping strategies (Lazarus and Folkman, 1987), job burden (Spector and Jacks, 1998), quality of professional life (Stem, 2010). The findings were analyzed in the framework of structural equation modeling and using SPSS22 and SmartPLS4 software.
FindingsThe results obtained from structural equation modeling indicate that there is a significant relationship between negative coping strategies and job burden with job stress, but the relationship between positive coping strategies and job stress was not significant (p<0.05). The relationship between both job stress and job burden variables with the quality of professional life was significant (p<0.05); However, the relationship between both positive and negative coping strategies with quality of professional life was not significant (p<0.05).
ConclusionThe results showed that occupational stress was the mediator of the relationship between negative coping strategies and job burden with the variable of quality of professional life in nurses, and it did not have a significant mediating role in the relationship between positive coping strategies and the quality of professional life of nurses.
Keywords: Job Stress, Coping Strategies, Job Burden, Quality Of Professional Life, Nurses -
سابقه و هدف
استرس شغلی یک مشکل فزاینده در سراسر جهان است که نه تنها بر سلامتی و رفاه کارمندان بلکه بر بهره وری سازمانها نیز تاثیر می گذارد جو ارگونومی نشان دهنده درک کارکنان از حمایت و تاکید سازمان بر طراحی و اصلاح شغل به منظور بهبود "عملکرد عملیاتی" و " سلامت و رفاه کارکنان" می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارائه مدلی برای تبیین استرس شغلی با محوریت جو ارگونومی با استفاده از رویکرد سیستم استنتاج فازی- عصبی تطبیقی صورت گرفت.
مواد و روش هااین پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان رسته بهداشتی-درمانی یکی از بیمارستانهای شهرستان ارومیه است. مدل از طریق معیار های ارزیابی RMSE [1]، MAE [2] و R2 [3] اعتبار سنجی گردید.
یافته هاضریب همبستگی بین جو ارگونومی با استرس شغلی برای 376 داده، 0.629- است. که نشان دهنده رابطه معکوس می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از تایید با اعتبار بالای مدل سیستم استنتاج فازی-عصبی تطبیقی (RMSE=0.02)، برای ارزیابی و پیش بینی استرس شغلی با محوریت جو ارگونومی می باشد.
نتیجه گیریجو ارگونومی و ابعاد آن شامل عملکرد عملیاتی و سلامت شغلی و رفاه کارکنان با استرس شغلی کارکنان به صورت معکوس رابطه دارد. مدل ارائه شده می تواند با قابلیت اعتماد بالایی میزان استرس شغلی کارکنان را با استفاده از جو ارگونومی پیش بینی نماید.
کلید واژگان: جو ارگونومی, استرس شغلی, سیستم استنتاج فازی عصبی تطبیقیBackground and purposeJob stress is a growing problem worldwide that affects not only the health and well-being of employees but also the productivity of organizations. Ergonomics climate shows employees' understanding of the organization's support and emphasis on job design and modification in order to improve "operational performance" and "employee well-being". The present study aims to provide a model to explain Job stress with a focuson ergonomics climate was made using the adaptive neuro-fuzzy inference system approach.
Materials and methodsThis research is applied in terms of purpose and descriptive and correlational in terms of data collection method. The statistical population of the current research is the healthcare staff of one of the hospitals in Urmia city. model through evaluation criteria RMSE[1], MAE[2] and R2[3] were validated.
FindingsThe correlation coefficient between ergonomic climate and job stress for 376 data is - 0.629. which indicates an inverse relationship. The obtained results indicate the high validity of the model of Adaptive Neuro-Fuzzy - Inference System (RMSE=0.02) for evaluating and predicting Job stress centered on ergonomics climate.
ConclusionErgonomics climate and its dimensions including operational performance and employee well-being have an inverse relationship with job stress of employees. The presented model can predict with high reliability the level of job stress of employees using ergonomics climate.
Keywords: Ergonomics Climate, Job Stress, Adaptive Neuro-Fuzzy Inference System -
زمینه و هدف
استرس نوعی فرسودگی جسمی یا روانشناختی است که بر اثر مشکلات واقعی و یا خیالی بوجود می آید. عامل استرسزای شغلی از طریق کاهش تمرکز، تردید در انجام کارها، سهم بسزایی در بروز اعمال ناایمن از سوی شاغلین دارد. سه نوع زمان واکنش با نامهای ساده، تشخیصی و انتخابی مشخص شده است. زمان واکنش یک عامل مهم در اجرای بسیاری از تکالیف حرکتی است. هدف از این مطالعه، سنجش ارتباط بین زمان واکنش و استرس شغلی است.
روش کاراین مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی، در میان 120 نفر از کارکنان اورژانس انجام گرفت. برای اندازه گیری زمان واکنش و استرس شغلی از دستگاه زمان سنج واکنش و نسخه ایرانی پرسشنامه استرس شغلی HSE استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-20 انجام و 05/0 <p معنادار تلقی گردید.
یافته هامیانگین استرس شغلی، زمان واکنش ساده، تشخیصی و انتخابی در جامعه مورد مطالعه بترتیب 51/125، 98/310، 50/473 و 82/453 بدست آمد. آزمون تی مستقل نشان داد که جنسیت روی استرس شغلی و زمان واکنش تاثیرگذار نیست. ضمنا طبق آزمون پیرسون، بین استرس شغلی با زمان واکنش تشخیصی و انتخابی رابطه معنادار و معکوس وجود دارد به طوری که با افزایش نمره استرس شغلی (کاهش استرس)، کاهش زمان واکنش نیز مشاهده شد (05/0<p). ولی بین استرس شغلی با زمان واکنش ساده رابطه معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیریتوصیه میگردد در مشاغلی که نیازمند زمان واکنش کوتاه و دقت بالایی هستند، با کاستن از استرس افراد، عملکرد شغلی آنها بهبود یابد. بدین ترتیب از حوادث ناشی از کار که بعضا به دلیل کندی افراد در انجام واکنش لازم صورت میگیرد، جلوگیری شود. از سویی توصیه میگردد علاوه بر معاینات فیزیکی، افراد از نظر شرایط روحی و روانی نیز مورد پایش قرار گیرند.
کلید واژگان: استرس شغلی, زمان واکنش, پرسنل اورژانس بیمارستانJournal of Health, Volume:15 Issue: 1, 2024, PP 121 -131Background & objectivesStress is a kind of physical or psychological exhaustion caused by real or imagined problems. Occupational stressors play a major role in influencing employees' actions by reducing focus and creating doubt. Three types of reaction time, including simple, diagnostic, and selective, are essential in the performance of various motor tasks.
MethodsThis descriptive-analytic study was conducted cross-sectionally among 82 emergency personnel. Reaction time and job stress were measured using a reaction timer and the Iranian version of the HSE Job Stress Questionnaire, respectively. Data analysis was performed using SPSS-20, and a significance level of p<0.05 was considered.
ResultsThe mean values for job stress, simple reaction time, diagnostic reaction time, and selective reaction time in the study population were 125.51, 310.98, 473.50, and 453.82, respectively. An independent T-test indicated that gender does not affect occupational stress and reaction time. Additionally, according to the Pearson test, a significant inverse relationship was found between job stress and diagnostic and selective reaction times, indicating that as job stress increases (or stress reduces), a reduction in reaction time is observed (p<0.05). However, there was no significant relationship found between job stress and simple reaction time.
ConclusionIt is recommended that in jobs requiring high reaction time and accuracy, improving job performance by reducing individual stress should be prioritized. This approach can help prevent work-related accidents, which are sometimes caused by delayed responses. Additionally, it is advisable to monitor individuals not only through physical examination but also in terms of their mental and psychological conditions.
Keywords: Job Stress, Reaction Time, Emergency Staff -
زمینه و هدف
در محیط های کاری عاملی اصلی که می تواند کنترل کارکنان را در هم بشکند و زمینه ی بروز پرخاشگری در کارکنان را فراهم کند، استرس شغلی است. به همین دلیل در این پژوهش نقش مدل عدم تعادل تلاش-پاداش در بروز زورگویی در محیط کار مورد بررسی قرار گرفته است
روش کاراین مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است. در پژوهش حاضر به منظور سنجش متغیرها از دو پرسشنامه خود گزارش دهی عدم توازن تلاش- پاداش سیگریست و اعمال منفی استفاده شد. جامعه پژوهش کارکنان یکی از پتروشیمی های واقع در جنوب کشور بودند و با استفاده از روش سرشماری تعداد 202 نفر وارد مطالعه شدند. تجزیه و تحلیل ها با نرم افزار SPSS18 و با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی انجام شد
یافته هامیانگین و انحراف معیار سن و سابقه کار افراد شرکت کننده در مطالعه حاضر به ترتیب برابر با 32/9±13/40 و 50/9±9/15 سال بود. 147 نفر (8/72 درصد) از شرکت کنندگان زن و 174 نفر (1/86 درصد) متاهل بودند. از نظر وضعیت تحصیلات نیز مشخص شد که 9/10 درصد دارای مدرک کاردانی، 2/81 درصد دارای مدرک کارشناسی و مابقی افراد دارای مدرک کارشناسی ارشد یا بالاتر بودند. حدود سه چهارم افراد استخدام رسمی بودند. بر اساس نتایج مدل رگرسیون چند متغیره، از بین متغیرهای مورد بررسی در این مطالعه، عدم توازن تلاش-پاداش و تعهد افراطی به صورت معناداری قادر به پیش بینی تغییرات نمره زورگویی بودند (001/0>P)
نتیجه گیریبراساس نتایج کارکنانی که بین دروندادها و بروندادها در شغل احساس عدم تعادل دارند همچنین کارکنانی که دارای ویژگی تعهد افراطی هستند بیشتر دست به انجام رفتارهای منفی به شکل زورگویی در محیط کار میزنند.
کلید واژگان: زورگویی در محیط کار, عدم توازن تلاش - پاداش, تعهد افراطی, استرس شغلیJournal of Ergonomics, Volume:11 Issue: 2, 2024, PP 121 -129Background and PurposeIn work environments, job stress is the main factor that can break the control of employees and provide the context for the occurrence of aggression in employees. For this reason, this study investigated the role of the effort-reward imbalance model in the occurrence of bullying in the workplace.
MethodThis study was descriptive-analytical in nature. In this research, to measure the variables, two self-report questionnaires, the effort-reward imbalance scale and the negative actions questionnaire, were used. The research population was employees of one of the process industries, and 202 people were included in the study using the census method. Analyses were performed using SPSS 18 software, Pearson’s correlation coefficient, and linear regression.
ResultThe total number of participants in the study was 202. The average age and work experience of the participants in this study were 40.13±9.32 and 15.9±9.50 years, respectively. Among the participants, 72.8% were male and 86.1% were married. In terms of educational status, 10.9% had an associate's degree, 81.2% had a bachelor's degree, and the rest had a master's degree or higher. About three-fourths of the people were officially employed, and the rest were working on a contract basis. Based on the results of the multivariate regression model, among the variables investigated in this study, effort-reward imbalance and extreme commitment were able to significantly predict the changes in the bullying score (P<0.001).
ConclusionEmployees who feel imbalanced between inputs and outputs in the job, as well as employees who have the characteristic of extreme commitment, are more likely to engage in negative behaviors in the form of bullying in the workplace.
Keywords: bullying in the workplace, effort-reward imbalance, over commitment, job stress -
IntroductionJob stress can lead to nursing errors. Therefore, due to the spread of the corona virus disease and excessive fatigue of the medical staff, this study was conducted to investigate the relationship between job stress and nursing errors during the Covid-19 pandemic in 2022.MethodsThis is a descriptive correlational study conducted during the covid-19 pandemic on 130 nurses of the teaching hospitals of Yazd University of Medical Sciences. The data were collected using standard questionnaires of occupational stress (HSE questionnaire) and nursing errors. Data was analyzed using descriptive and analytical statistics using SPSS version 22.ResultsThe overall mean score of job stress was 119.3, which indicates a high (severe) job stress level in the studied nurses. Also, the overall mean score of nursing errors was 35.15, which indicates high levels of nursing errors. Finally, there was a statistically significant relationship between job stress and nursing errors (P=0.031). As the level of occupational stress increased, the incidence of nursing errors enhanced.ConclusionA wide range of factors play a role in the occurrence of nursing errors, and occupational stress is one of them. Identifying other factors and removing them from the work environment increase the quality of care and patient safety. It is necessary to identify the amount and stress factors in future and try to eliminate them by providing management solutions.Keywords: Job Stress, Nursing error, Corona Pandemic, Teaching Hospitals
-
مقدمه
استرس شغلی یکی از عوامل اساسی کاهش بهره وری در سازمان ها و ایجاد عوارض جسمی و روانی در کارکنان است؛ لذا، هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین ابعاد مختلف استرس شغلی و رضایت شغلی در بین حسابداران بود.
روش کاراین مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی درباره 60 نفر از حسابداران صورت گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های استرس شغلی HSE (نقش، ارتباط، حمایت مسیولان، حمایت همکاران، کنترل، تقاضا و تغییرات) و رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شد. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار آماری 22 SPSS، در سطح معنی داری 05/0=P تجزیه وتحلیل شدند.
یافته هانتایج نشان داد که بین استرس شغلی و بعضی از عوامل دموگرافیک از قبیل سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و سابقه کار، رابطه معناداری وجود ندارد. استرس شغلی و 6 مولفه از 7 مولفه آن (مولفه های ارتباط، حمایت مسیولان، حمایت همکاران، کنترل، تقاضا و تغییرات) با رضایت شغلی رابطه معنی داری در سطح 05/0=P داشت.
نتیجه گیریبا توجه به ارتباط بین رضایت و استرس شغلی، می توان با تمرکز بر ابعاد مختلف استرس شغلی و بهبود نقش، ارتباط، حمایت مسیولان و همکاران، سطح استرس شغلی را کاهش و به دنبال آن، سطح رضایت شغلی را افرایش داد.
کلید واژگان: استرس شغلی, رضایت شغلی, حسابدارانIntroductionJob stress is one of the main factors that reduce productivity in organizations and cause physical and psychological complications among employees. Therefore, the aim of this study was to investigate the relationship between different dimensions of job stress and job satisfaction among accountants of North Khorasan University of Medical Sciences.
MethodThis descriptive-analytical cross-sectional study was conducted on 60 accountants. Questionnaires on job stress (role, communication, support from officials, support from colleagues, control, demands, and changes) and job satisfaction from Minnesota were used to collect data. The collected data was analyzed using SPSS22 with a significance level of P=0.05.
ResultsThe results showed that there was no significant relationship between job stress and some factors such as age, education level, marital status, and work experience. Job stress and 6 of its 7 components (communication, support from officials and colleagues, control, demands, and change) were significantly related to job satisfaction (P=0.05).
ConclusionSince job satisfaction is related to different dimensions of job stress, it can be increased in accountants by improving the different dimensions of job stress, including role, communication, and support from officials and colleagues
Keywords: Accountants, Job stress, Job satisfaction -
زمینه وهدف
علیرغم اینکه مشتری مداری امروزه به عنوان یکی از راهبردهای اصلی نقش مهمی در موفقیت سازمانها ایفا می کند. مدل های موجود مشتری مداری فاقد جهت گیری در حوزه روانشناختی هستند و این برای شرکت ها و سازمانهایی که حیات آنها بستگی به مشتری دارد کافی نیست. پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی معادلات ساختاری رابطه بین تنیدگی شغلی، بهزیستی روانشناختی و مشتری مداری با نقش میانجی رضایت شغلی در بین کارکنان بانک مسکن کرمانشاه انجام شد
روش بررسیپژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی، از لحاظ نحوه ی گردآوری اطلاعات توصیفی و شیوه اجرا همبستگی است جامعه آماری کارکنان بانک مسکن کرمانشاه (420=N) تشکیل دادند که حجم نمونه (201=n)به صورت نمونه گیری در دسترس و با استفاده از فرمول کوکران در سال (1401) تعیین گردید. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد بهزیستی روانشناختی ریف (1989)، فرسودگی شغلی ماسلاچ (1997)،رضایت شغلی اسمیت و هالین (1969)، تنیدگی شغلی فیلیپ ال رایس (1992)، نارضایتی شغلی خلج و رحمانی (1400)، استرس شغلی جونزوهمکاران (2010) و مشتری مداری دوناوان (2004) گردآوری و با روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد.
یافته هایافته ها نشان داد رضایت شغلی برمشتری مداری تاثیر مثبت دارد. بهزیستی روانشناختی برمشتری مداری به طور مستقیم و با واسطه رضایت شغلی تاثیر مثبت دارد. همچنین تنیدگی شغلی بر مشتری مداری به طور مستقیم و با واسطه رضایت شغلی تاثیر منفی دارد.
نتیجه گیریمدل پیشنهادی بانکها و موسسات مالی و خدماتی را در حفاظت از کارکنان خود وایجاد راهبردهای بهداشت روانی در داخل سازمان ها راهنمایی و الگویی کاربردی برای مشتری مداری ارائه می کند.
کلید واژگان: مشتری مداری, بهزیستی روانشناختی, رضایت شغلی, تنیدگی شغلیBackground and AimsCustomer orientation plays an important role in the success of organizations as one of the main strategies today. The existing models of customer orientation lack orientation in the psychological field, and this is not enough for companies and organizations whose life depends on the customer. The present study was conducted to investigate the structural equation model of the relationship between job stress, psychological well-being, and customer orientation with the mediating role of job satisfaction among the employees of Kermanshah Housing Bank.
Methodsaccording to the practical purpose, the present study is correlational in terms of the method of collecting descriptive information and the method of implementation. The statistical population was formed by the employees of Maskan Bank Kermanshah (N=420), and the sample size (n=201) was available by sampling. And it was determined using Cochran's formula in 1401. The data were collected through the standard psychological well-being questionnaires of Ryff (1989), Maslach's job burnout (1997), Smith and Hallin's job satisfaction (1969), Philip L. Rice's job strain (1992), Khalaj and Rahmani's job dissatisfaction (2021), job stress Jones et al (2010) and Donavan's customer orientation (2004) were collected and analyzed by structural equation modeling method.
ResultsThe findings showed that job satisfaction positively affects customer orientation. The psychological well-being of the orbiting customer has a positive effect directly and through job satisfaction. Also, job stress hurts customer orientation directly and through job satisfaction.
ConclusionThe proposed model of banks and financial and service institutions in protecting their employees and creating mental health strategies within organizations provides guidance and a practical model for customer orientation.
Keywords: customer orientation, psychological well-being, job satisfaction, job stress -
Background
Emergency medical services (EMS) workers are constantly in exposure to intense physical and mental distress secondary to their obligatory at-once attendance to emergency medical situations.
ObjectivesThis study’s aim was to compare the effect of foot reflexology with olive oil and peppermint inhalation on job stress and fatigue severity among the workers of EMS affiliated with the Zanjan University of Medical Sciences.
MethodsThis was a clinical trial conducted on 69 employees of urban and road EMS units. The subjects were randomly divided into three groups. The first intervention group received foot reflexology with olive oil in the stress- and fatigue-reduction regions of the feet for three 20-minute sessions over a 3-month period. For the second intervention group, three drops of 10% peppermint essential oil were poured on a gauze, which was held 10 cm away from the nose. The control group received no intervention. The data were collected using the Esipo and Spokane job stress questionnaire and the Fatigue Severity Scale (FSS). The data were analyzed by SPSS 21 software.
ResultsThe results of the ANOVA test revealed no significant difference in the overall mean scores of fatigue severity and job stress between the study groups before the interventions; however, the mean scores of fatigue severity (P<0.002) and job stress (P<0.001) showed a statistically significant difference between the study groups after the intervention.
ConclusionConsidering the effectiveness of both interventions, each of the interventions can be used to reduce the job stress and fatigue of emergency medical workers.
Keywords: Reflexology massage, peppermint inhalation, Job stress, fatigue severity -
مقدمه و هدف
رانندگان اتوبوس با عوامل زیان آوری از قبیل صدا و ارتعاش مواجهه دارند که ممکن است منجر به افزایش سطح استرس شغلی در آن ها شود. این مطالعه با هدف ارزیابی استرس شغلی رانندگان اتوبوس های شهری در مواجهه روزانه با صدا و ارتعاش انجام شده است.
روش اجرا:
این مطالعه مقطعی با مشارکت 103 نفر از رانندگان اتوبوس های شهری همدان در سال 1399 انجام شد. از دستگاه های Svan 104 و Svan 106 برای ارزیابی مواجهه روزانه رانندگان با صدا و ارتعاش تمام بدن و دست-بازو استفاده شد. استرس شغلی از طریق پرسشنامه فیلیپ ال رایس اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نسخه 24 نرم افزار SPSS در سطح معناداری 0/05 کمک گرفته شد.
نتایجمیانگین مواجهه رانندگان با صدا برابر با 3/5±79/50 دسی بل و میانگین شتاب معادل ارتعاش تمام بدن و دست-بازو به ترتیب برابر با 0/16± 0/62و 06/0±0/44 متر بر مجذور ثانیه بود. بیشتر رانندگان (4/87 درصد) دارای استرس شغلی شدید بودند. بین امتیاز استرس شغلی و مواجهه با صدا همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد. در حالی که مواجهه با ارتعاش تمام بدن و دست -بازو، همبستگی معناداری با امتیاز استرس شغلی نداشت.
نتیجه گیریبا توجه به بالا بودن شیوع استرس شغلی شدید در بین رانندگان اتوبوس های شهری و همبستگی معناداری که بین مواجهه با صدا و استرس شغلی مشاهده شد توصیه می شود که با سرویس های دوره ای و جایگزینی اتوبوس های فرسوده، تدابیری برای کاهش سطح مواجهه رانندگان با صدا اندیشیده شود.
کلید واژگان: استرس شغلی, صدا, ارتعاش تمام بدن, ارتعاش دست-بازو, رانندگان اتوبوسBackground and ObjectivesBus drivers are exposed to harmful agents such as noise and vibration which may led to increasing the level of job stress among them. The aim of this study was to evaluation of job stress among urban bus drivers with respect to daily noise and vibration exposures.
MethodsThis cross-sectional study carried out with participation of 103 urban bus drivers in Hamadan, 2020. The drivers' exposure to noise and vibration were measured using Svan 104 and Svan 106, respectively. The job stress was measured through Phillippe L. Rice questionnaire. Data analysis preformed using SPSS 24 and the significant levels of 0.05.
ResultsThe mean exposure of drivers with noise was 79.50±3.51 dB. Their exposure with whole body vibrations (WBV) and hand-arm vibrations (HAV) were 0.62±0.16 and 0.44±0.06 m/s2, respectively. Most drivers (87.4 percent) had sever job stress. A significant positive correlation was observed between noise and job stress; whereas, there was no significant correlation between WBV and HAV with job stress.
ConclusionRegarding high prevalence of severe job stress among bus drivers and the positive correlation between noise and job stress, it is highly recommended that the noise exposure were subside through periodic services and maintenance as well as applying new buses instead of the old ones.
Keywords: Job stress, noise, whole body vibration, hand-arm vibration, bus drivers -
مقدمه
هوش هیجانی به عنوان توانایی شناخت و کنترل عواطف و هیجان های خود، یک شاخص روانشناختی نوین برای ارزیابی رفتار در محیط کار می باشد. استرس شغلی نیز به عنوان عدم تعادل میان نیازهای شغل و توانایی های فرد، همواره از چالش های اصلی محیط کار بوده است. از اینرو، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر میزان هوش هیجانی کارکنان بر استرس شغلی آنان، در یکی از صنایع نفت تهران صورت پذیرفت.
روش بررسیاین پژوهش کاربردی و از دسته مطالعات تحلیلی-مقطعی است. جامعه این پژوهش متشکل از 300 نفر بود که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب گردیدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های هوش هیجانی Bar-On و استرس شغلی HSE استفاده شد. همچنین از نرم افزارهای LISREL8.72 به منظور برآورد اثر علی بین متغیرهای پژوهش و SPSS18 به منظور محاسبه شاخص های توصیفی و مقایسه میانگین متغیرها استفاده شد.
نتایجهوش هیجانی و استرس شغلی کارکنان دارای ارتباط معکوس معناداری بودند؛ به عبارتی میزان هوش هیجانی بالاتر، با کاهش میزان استرس شغلی همراه می باشد. زیرمقیاس های انعطاف پذیری و خودابرازی در آزمون هوش هیجانی و زیرمقیاس های ارتباط و نقش در آزمون استرس شغلی، به ترتیب در هر آزمون دارای بیشترین و کمترین مقدار عددی بودند. همچنین، میزان هوش هیجانی و استرس شغلی کارکنان مستقل از سن و تحصیلات آنان بود.
نتیجه گیریمیزان هوش هیجانی کارکنان از جمله عوامل موثر بر میزان استرس شغلی ایشان می باشد. بنابراین بکارگیری مهارت های هوش هیجانی در محیط کار می تواند به نسبت قابل توجهی از میزان استرس شغلی کارکنان بکاهد.
کلید واژگان: هوش هیجانی, استرس شغلی, مدل معادلات ساختاری, صنعت نفت تهرانIntroductionEmotional intelligence, as the ability to recognize and control one's emotions and feelings, is considered a new psychological approach to evaluating behavior in workplaces. Job stress, as an imbalance between job needs and individual abilities, has always been one of the main challenges of workplaces. Therefore, this research was conducted in one of the oil industries in Tehran to investigate the effect of employees' emotional intelligence on their job stress.
Materials and MethodsThis research is a practical and analytical cross-sectional study. The population of this research, consisting of 300 employees, was selected by random stratified sampling. In this research, two questionnaires, Bar-On emotional intelligence, and HSE job stress were completed. Also, for data analysis, LISREL 8.72 and SPSS 18 software were used to estimate the causal effect between research variables and calculate descriptive indices as well as compare average variables.
ResultsThe employees' emotional intelligence and job stress had a significant inverse relationship; In other words, a higher level of emotional intelligence was associated with lower job stress. The subscales of responsibility and self-expression in the emotional intelligence test, and the subscales of relationship and role in the job stress test, had the highest and lowest numerical values in each test, respectively. Also, based on the results, employees' emotional intelligence levels and job stress were independent of their age and education level.
ConclusionEmployees' emotional intelligence level affects their amount of job stress. Therefore, applying emotional intelligence skills in workplaces can significantly reduce the level of employees' job stress.
Keywords: Emotional Intelligence, Job stress, Structural Equation Model, Tehran oil industry -
اهداف
کارکنان در صنایع نفت و گاز با اضطراب های مختلفی مواجه می شوند، پیدایش بیماری کرونا و گسترش سریع آن ممکن است بر میزان اضطراب این افراد بیفزاید. هدف از این تحقیق بررسی نقش میانجی فرسودگی شغلی در رابطه بین اضطراب کرونا و استرس شغلی است.
روش کارتحقیق حاضر یک تحقیق توصیفی پیمایشی است، که در سال 1400 صورت پذیرفته است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان عملیاتی شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت است؛ که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه برابر با 310 نفر به دست آمد؛ ابزار اصلی گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه مقیاس اضطراب کرونا، پرسش نامه فرسودگی شغلی و پرسش نامه استرس شغلی است. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیه های تحقیق از تحلیل مسیر در نرم افزار SMART PLS استفاده شد.
یافته هااضطراب کرونا بر فرسودگی شغلی با ضرایب (T=11/22 = 0/42 , R2) و استرس شغلی با ضرایب (T=9/24 = 0/48 , R2) تاثیر معناداری دارد. همچنین تاثیر فرسودگی شغلی بر استرس شغلی با ضرایب (T=9/24 = 0/38 , R2) معنا دار است. ضریب اثر VAF برای تاثیر اضطراب کرونا بر استرس شغلی با نقش میانجی فرسودگی شغلی برابر با 0/51 و ضریب معنا داری آن 7/52 است. بنابراین نقش میانجی فرسودگی شغلی بین دو متغیر اضطراب کرونا و استرس شغلی تایید شد.
نتیجه گیریاضطراب کرونا به صورت مسقیم و غیر مستقیم باعث اثرات منفی بر کارکنان است و باید برای عملکرد بهتر کارکنان سطح اضطراب کرونا در صنایع مختلف کاهش یابد.
کلید واژگان: اضطراب کرونا, فرسودگی شغلی, استرس شغلیObjectivesEmployees in the oil and gas industry face various anxieties. The occurrence of corona disease and its rapid spread may increase the anxiety level of these people. The aim of this study is to investigate the mediating role of burnout in the relationship between corona anxiety and work stress.
MethodsThe present study is a descriptive survey conducted in 1400. The statistical population of this research is all operational employees of Engineering and Construction Company of Oil Industries; Cochran formula was used to obtain a sample size of 310 people; the main instrument used to collect information is Corona Anxiety Scale Questionnaire, Job Burnout Questionnaire and Questionnaire. In this research, path analysis in SMART PLS software was used to analyze and test the research hypotheses.
ResultsCorona anxiety has a significant effect on job burnout with coefficients (T=11.22 = 0.42, R^2) and job stress with coefficients (T=9.24 = 0.48, R^2). The effect of burnout on job stress is also significant with coefficients (T=9.24 = 0.38, R^2). The VAF effect coefficient for the effect of corona anxiety on job stress with the mediating role of burnout is equal to 0.51 and its significance coefficient is 7.52. Therefore, the mediating role of job burnout between the two variables corona anxiety and job stress was confirmed.
ConclusionCorona anxiety has a direct and indirect negative effect on employees, and the level of corona anxiety in different industries should be reduced to improve employee performance.
Keywords: Corona anxiety, Job burnout, Job stress -
مقدمه
حرفه پرستاری یکی از چالش برانگیزترین مشاغل در میان مراقبت های بهداشتی است که بسیاری از این چالش ها می تواند به کاهش کارایی و فرسودگی شغلی در میان آنان منجر شود؛ بنابراین، پژوهش حاضر به منظور بررسی الگوی ساختاری تعهد سازمانی، استرس شغلی، سرمایه روان شناختی و فرسودگی شغلی در میان پرستاران شهر کرمانشاه، در سال 1400 انجام شد.
مواد و روش هااین پژوهش از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی است که به روش مدل یابی معادلات ساختاری انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل پرستارانی بود که در بیمارستان های دولتی و خصوصی سطح شهر کرمانشاه در سال 1400 شاغل بودند. حجم نمونه پژوهش 300 نفر بود و از روش نمونه گیری تصادفی و طبقه ای استفاده گردید. داده ها با آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تحلیل شدند. نرم افزار استفاده شده SPSS vol.19 و AMOS بود. سطح معناداری P<0.05 در نظر گرفته شد.
یافته های پژوهش:
میانگین و انحراف معیار متغیر فرسودگی شغلی 72/17±17/63، تعهد سازمانی 26/17±09/78، سرمایه روان شناختی 28/22±452/115 و استرس شغلی 89/12±63/38 بود. تحلیل داده ها حاکی از برازش مناسب الگو است. نتایج پژوهش نشان داد که تعهد سازمانی (=-0.35β، P=0.02)، استرس شغلی (=-0.39β، P=0.02) و سرمایه روان شناختی (β=-0.64، P=0.001) بر فرسودگی شغلی اثر مستقیم معنادار داشتند؛ همچنین تعهد سازمانی (β=0.31، P=0.001) و استرس شغلی (β=0.75، P=0.001) بر سرمایه روان شناختی اثر مستقیم معنادار داشتند. سرمایه روان شناختی به واسطه تعهد سازمانی و استرس شغلی بر فرسودگی شغلی (β=0.18، P=0.001) اثر غیرمستقیم معنادار داشت؛ یعنی نتایج آزمون سوبل 9/1 برای تعهد سازمانی و برای فرسودگی شغلی 56/3 در سطح P<0.05 معنادار بود؛ بنابراین، اثر استرس شغلی در رابطه با سرمایه روان شناختی و فرسودگی شغلی بیشتر از تعهد سازمانی بود.
بحث و نتیجه گیریباورهای فراشناخت و طرح واره های هیجانی می تواند پیش بینی کننده مفیدی در افکار خودکشی مصرف کنندگان مواد باشدمدیران پرستاری می توانند مداخلاتی برای ارتقای تعهد سازمانی و سرمایه روان شناختی پرستاران اجرا کنند؛ همچنین در بعد کاهش استرس و فرسودگی شغلی جامعه پرستاران نیز با تقویت مولفه های تعهد سازمانی و سرمایه روان شناختی می توان گام های موثری برداشت.
کلید واژگان: فرسودگی شغلی, تعهد سازمانی, استرس شغلی, سرمایه روان شناختی, پرستارIntroductionThe nursing profession is one of the most challenging jobs in health care, and many of these challenges can lead to a decrease in efficiency and burnout among nurses. Therefore, the present study aimed to investigate the structural model of organizational commitment, job stress, psychological capital, and job burnout among nurses in Kermanshah, Iran, in 2021.
Material & MethodsThis descriptive correlational study was conducted using structural equation modeling. The statistical population of the research included nurses who worked in public and private hospitals in Kermanshah in 2021. The sample size was calculated at 300 cases who were selected via random and stratified sampling methods. Data were analyzed in SPSS (version 19) and AMOS software packages using descriptive statistics, Pearson correlation coefficient, and structural equations. The significance level was P<0.05.
FindingsThe mean scores of job burnout, organizational commitment, psychological capital, and job stress were reported as 63.17±17.72, 78.09±17.26, 115.452±22.28, and 38.63±12.89, respectively. Data analysis indicated a good fit of the model. The research results pinpointed that that organizational commitment (β=-0.35, P=0.02), job stress (β=-0.39, P=0.02), and psychological capital (β=-0.64, P=0.001) had a significant direct effect on job burnout. Moreover, organizational commitment (β=0.31, P=0.001) and job stress (β=0.75, P=0.001) had a significant direct effect on psychological capital. Psychological capital had a significant indirect effect on job burnout through organizational commitment and job stress (β=0.18, P=0.001). That is, the results of the Sobel test for organizational commitment (1.9) and burnout (3.56) were significant at the P<0.05 level. Job stress exerted a more marked effect on the relationship between psychological capital and job burnout.
Discussion & ConclusionNursing managers can implement interventions to improve nurses' organizational commitment and psychological capital. Furthermore, effective steps can be taken to reduce the stress and burnout of the nursing community by strengthening the components of organizational commitment and psychological capital.
Keywords: Job Burnout, Job Stress, Nurse, Organizational Commitment, Psychological Capital -
مقدمه
استرس شغلی را می توان جمع شدن عوامل استرس زا در وضعیت های مرتبط با شغل دانست که بیشتر افراد نسبت به استرس زا بودن آن توافق دارند و می توان آن را به عنوان عامل مستقیم قصد ترک شغل در نظر گرفت پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی درمان واقعیت مجازی و مقایسه اثربخشی آن با درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر مولفه های استرس شغلی کارکنان دارای استرس شغلی انجام گرفت.
روش بررسیطرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و مرحله ی پیگیری بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دارای استرس شغلی در یک شرکت خصوصی در شهر اصفهان در سال 1400 بود. نمونه ی پژوهش شامل 45 کارمند بود که به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب و بطور تصادفی در سه گروه 15 نفری درمان واقعیت مجازی، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و کنترل جایگزین شدند. افراد دو گروه مداخله در جلسات مداخله شرکت کردند؛ گروه آزمایش اول تحت هشت جلسه ی 20 دقیقه ای به طور هفتگی درمان مبتنی بر واقعیت مجازی ، گروه آزمایش دوم تحت هشت جلسه ی هفتگی 45 دقیقه به استناد از بسته آموزشی کابات زین (1990 و 2013) قرار گرفتند، اما برای گروه کنترل، مداخله ای صورت نگرفت. شرکت کنندگان در سه مرحله به پرسشنامه استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان استاینمتز (HSE) (1990) پاسخ دادند. داده های پژوهش با تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 در دو سطح توصیفی و استنباطی تحلیل شدند..
نتایجنتایج تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی بیانگر آن بود که هر دو شیوه مداخله به طور یکسان و موثری سبب کاهش استرس شغلی در زمینه های نقش، ارتباط، حمایت همکاران و تغییرات در کارمندان شده و اثر هر دو مداخله در طول زمان ثابت باقی مانده است (01/0>P). اگر چه هر دو شیوه مداخله سبب کاهش فشار و استرس شغلی کارکنان و مولفه های استرس در زمینه های حمایت مسیولین، کنترل و تقاضا شده و اثر آن در طول زمان نیز ثابت باقی مانده، اما درمان واقعیت مجازی در هر دو مرحله موثرتر بوده است (05/0>P).
نتیجه گیرینتایج نشان داد دوره های واقعیت مجازی و کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند سبب کاهش تنش ها و استرس شغلی پرسنل و کارکنان سازمان ها شود.
کلید واژگان: درمان مواجهه با واقعیت مجازی, کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی, استرس شغلی, کارکنانIntroductionjob stress is defined as the accumulation of stressful factors in job-related situations, which most people agree is stressful, and it can be the direct factor in the intention to leave the job. The present study investigates the effectiveness of virtual reality exposure therapy and compares its effectiveness with mindfulness-based stress reduction based on mindfulness on the components of job stress employees with job stress.
Materials and MethodsThe research design was a semi-experimental pre and post-test with a control group and a follow-up phase. The statistical population included all employees with job stress in a private company in Isfahan City in 2022, and the research sample included 45 employees who were randomly divided into three groups of 15: virtual reality therapy, mindfulness-based stress reduction therapy, and Controls were replaced. The people of the two intervention groups participated in the intervention sessions; The first experimental group underwent eight 20-minute weekly sessions of virtual reality therapy, and the second experimental group underwent eight weekly 45-minute sessions based on the Kabat-Zin training package (1990 and 2013), but for the control group no interventions were performed. The participants responded to the occupational stress questionnaire of the Health and Safety Institute of England Steinmetz (HSE) (1990) in three stages. The research data were analyzed with analysis of covariance and Bonferroni's post hoc test and using SPSS23 statistical software at two descriptive and inferential levels.
ResultsThe results of covariance analysis and Bonferroni's post hoc test indicated that both intervention methods equally and effectively reduced occupational stress in the fields of role, communication, support of colleagues, changes in employees, and the effect of both interventions remained stable over time (P<0.01). Although both methods of intervention reduced the pressure and job stress of employees, and the components of stress include support, control, and demand from officials, and its effect remained constant over time, virtual reality treatment was more effective in both stages (P>0.05).
ConclusionThe results showed that virtual reality courses and stress reduction based on mindfulness can reduce the tensions and job stress of personnel and employees of organizations.
Keywords: Virtual Reality Exposure Therapy, Mindfulness-Based Stress Reduction, Job Stress, Employees -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال شصت و ششم شماره 4 (پیاپی 190، مهر و آبان 1402)، صص 1036 -1048مقدمه
شیوع و گستردگی استرس در محیط کار، محققان را بر آن داشته است که به تحلیل گسترده این موضوع در سازمان و تاثیر آن بر عملکرد کارکنان بپردازند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر ارائه مدلی برای کاهش استرس شغلی بر اساس تیپ های شخصیتی و میانجیگری جو سازمانی کارکنان ادارات برق تهران بود.
روش کارروش پژوهش با استفاده از معادلات ساختاری و جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارمندان شاغل در ادارات برق مناطق 22 گانه تهران بزرگ در سال 1398 بود. بدین منظور از بین کارکنان مناطق 22 گانه تهران بزرگ با روش خوشه ای تصادفی 13 منطقه انتخاب شد و تعداد کل کارکنان این 13 منطقه 316 نفر بود که همه آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استرس شغلیHSE (1990)، جو سازمانی هالپین و کرافت (1963) و تیپ شخصیتی نئو (2005) استفاده شد. برای تحلیل داده های پژوهش از مدل یابی معادلات ساختاری واز نرم افزارهای AMOS و SPSS استفاده شد.
نتایجشاخصهای برازش مدل نشان از برازندگی مناسب مدل با دادهها داشت. اولین یافته این است که تیپ های شخصیتی با نقش واسطه ای جو سازمانی بر کاهش استرس شغلی تاثیر دارند
نتیجه گیریبا توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت که تیپ شخصیتی بر استرس شغلی با میانجی گری جو سازمانی موثر است.
کلید واژگان: استرس شغلی, تیپ های شخصیتی, جوسازمانیIntroductionThe prevalence and spread of stress in the work environment has prompted researchers to analyze this issue in the organization and its effect on the performance of employees. Therefore, the aim of the current research was to provide a model to reduce job stress based on personality types and the mediation of organizational climate of Tehran electricity department employees.
MethodsThe research method using structural equations and the statistical population of this research included all the employees working in the electricity departments of the 22 districts of Greater Tehran in 2018. For this purpose, 13 regions were selected from among the employees of the 22 regions of Greater Tehran by random cluster method, and the total number of employees in these 13 regions was 316, all of whom were selected as samples. To collect data, HSE occupational stress questionnaire (1990), Halpin and Craft's organizational climate (1963) and Neo's personality type (2005) were used. Structural equation modeling and AMOS and SPSS software were used to analyze the research data.
ResultsThe fit indices of the model showed the appropriate fit of the model with the data. The first finding is that personality types with the mediating role of organizational climate have an effect on reducing job stress.
ConclusionAccording to the findings, it can be said that personality type is effective on job stress through the mediation of organizational climate.
Keywords: Job Stress, Personality Types, Organizational Climate
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.