کوروش سروی مغانلو
-
آلودگی محیطی فلزات سنگین تهدیدی جدی برای اکوسیستم های آبی محسوب می شود که افزایش روزافزون آنها می تواند چرخه زندگی و ذخایر زیستی بسیاری از گونه های زئوپلانکتونی (آرتمیا) را تحت تاثیر قرار دهد. لذا، در مطالعه حاضر اثر سمیت فلز سنگین کادمیوم بر رشد، زنده مانی، فعالیت آنزیم های گوارشی و برخی خصوصیات تولید مثلی Artemia urmiana مورد بررسی قرار گرفت. غلظت کشندگی متوسط (LC50) برای مرحله های ناپلی و بلوغ و در ساعت های 24 و 72، با استفاده از تجزیه وتحلیل آماری پروبیت تعیین گردید. به منظور بررسی اثر سمیت مزمن میانگین غلظت های LC50 72 ساعته استفاده شد و ناپلی ها در قالب 3 تیمار شامل گروه شاهد، 10 درصد LC50 و 20 درصد LC50 به مدت 21 روز پرورش داده شدند. نتایج نشان داد، غلظت های مختلف کادمیوم کلراید باعث کاهش رشد آرتمیای دریاچه ارومیه در روزهای 17 و 21 پرورش شد (05/0>p). همچنین کاهش درصد زنده مانی در تمامی روزهای پرورش مشاهده شد و بیشترین کاهش زنده مانی (9/28 درصد) A. urmiana در غلظت 20 درصد LC50 مشاهده شد (05/0>p). فعالیت آنزیم های گوارشی تحت تاثیر کادمیوم کلراید قرار نگرفتند (05/0p). بر اساس نتیجه گیری نهایی می توان بیان کرد که کادمیوم کلراید منجر به کاهش رشد و زنده مانی و تغییر در فعالیت آنزیم های گوارشی و خصوصیات تولید مثلی در A. urmiana گردید. بنابراین، بایستی در ارتباط با چگونگی مدیریت در دفع پساب های آلوده توجه بیشتری صورت پذیرد.
کلید واژگان: کادمیوم کلراید, رشد, زنده مانی, آنزیم های گوارشی, Artemia UrmianaEnvironmental pollution by heavy metals is considered a serious threat to aquatic ecosystems, and their increase can affect the life cycle and biological reserves of many zooplankton species such as Artemia. Therefore, in the present study, the effects of heavy metal cadmium on the growth, survival, digestive enzymes activity, and some reproductive characteristics of Artemia urmiana were evaluated. For this purpose, the LC50 of cadmium chloride was determined for 24 and 72 hours in the nauplii and adult stages using probit statistical analysis. The average LC50 of 72 hours was used to investigate the chronic toxicity and nauplii was cultured in 3 treatments including the control group, 10% LC50 and 20% LC50 for 21 days. The results showed that different concentrations of cadmium chloride decreased the growth of A. urmiana on 17 and 21 days (p<0.05). Also, a decrease in survival rate was observed on all rearing days and the highest decrease (28.9%) was observed in the 20% LC50 group (p<0.05). The activity of digestive enzymes was not affected by cadmium chloride (p>0.05), however, the activity of alkaline protease and alpha-amylase increased and the activity of lipase decreased with an increase in cadmium chloride concentration. Also, reproductive indices including, the percentage of cyst formation and the number of offspring per reproduction were not affected by the concentration of cadmium chloride (p>0.05). However, the frequency of reproduction and the total number of births decreased and the number of daily births increased (p<0.05). In conclusion, cadmium chloride led to a decrease in growth and survival and changes in the digestive enzyme activity and reproductive indices of A. urmiana. Therefore, more attention should be paid in relation to how to manage the disposal of polluted wastes.
Keywords: Cadmium Chloride, Growth, Survival, Digestive Enzymes, Artemia Urmiana -
این مطالعه با هدف بررسی اثر سطوح مختلف جایگزینی کنجاله سویای خوراک با کانولای تخمیر شده توسط باکتری جنس باسیلوس جدا شده از رسوبات دریای خزر بر بافت های کبد و روده بچه ماهیان تیلاپیای نیل انجام گرفت. بدین منظور 225 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 0/05±1/9 گرم در 5 تیمار آزمایشی شامل تیمار 1، خوراک بدون کانولای تخمیر شده (گروه شاهد)، تیمار 2، خوراک حاوی 12/5 درصد کانولای تخمیر شده، تیمار 3، خوراک حاوی 25 درصد کانولای تخمیر شده، تیمار 4، خوراک حاوی 37/5 درصد کانولای تخمیر شده و تیمار 5، خوراک حاوی 50 درصد کانولای تخمیر شده، به مدت 8 هفته تغذیه شدند. براساس نتایج به دست آمده از بافت شناسی کبد، تفاوتی از نظر شاخص های آسیب شناسی این بافت مانند دژنره شدگی هپاتوسیت ها، تغییرات چربی، التهاب، تغییر شکل هپاتوسیت ها و خون ریزی مشاهده نشد (0/05<P). همچنین نتایج بافت شناسی روده نیز نشان داد که از نظر عارضه های نکروز و التهاب تفاوت آماری معنی داری میان گروه های آزمایشی وجود نداشت (0/05<P). به طور کلی می توان چنین نتیجه گرفت که امکان جایگزینی کامل کنجاله سویا با کنجاله تخمیر شده کانولا وجود دارد، به نحوی که محصول تولیدی تا 50 درصد کل جیره را شامل شود.کلید واژگان: کنجاله سویا, کانولای تخمیر شده, بافت شناسی کبد و روده, تیلاپیای نیل, باسیلوسThe present study was carried out to investigate the effect of replacing soybean meal with canola fermented by Bacillus sp. isolated from Caspian Sea sediments on the liver and intestine tissues of Nile tilapia fingerlings. A total of 225 spicemns with an average weight of 1.9±0.05 g were fed five different experimnetal diets including, treatment 1, diet without fermented canola, treatment 2, diet containing 12.5% fermented canola, treatment 3, diet containing 25% fermented canola, treatment 4, diet containing 37.5% fermented canola and treatment 5, diet containing 50% fermented canola, for 8 weeks. The results revealed that there were no statistically significant differences regarding pathological changes in the liver tissue such as hepatocyte degeneration, liver fatty change, inflammation, disorganized hepatocytes and haemorrhage among different experimnetal groups (P>0.05). Intestinal tissue examination also showed that no significant differences were observed regarding inflammation and tissue necrosis scores (P>0.05). In conclusion, it was possible to completely replace soybean meal by fermented canola meal in Nile tilapia fingerlings diet to the extent that the product constituted 50% of the finished feed.Keywords: Soybean Meal, Fermented Canola, Histology Of The Liver, Intestinal, Nile Tilapia, Bacillus
-
اثر ترکیب عصاره های هیدروالکلی زردچوبه (Curcuma longa L.) و آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss) بر عملکرد رشد، شاخص های تغذیه، فعالیت آنزیم های گوارشی بافت زوائد پیلوریک و آنتی اکسیدانی بافت کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان بررسی شد. سه جیره غذایی آزمایشی شامل جیره پایه (گروه شاهد) و جیره های حاوی 0/5درصد و 1/5 درصد ترکیب عصاره های گیاهی زردچوبه و آویشن شیرازی (با نسبت 1: 2) تهیه گردید. 234 قطعه ماهی به طور تصادفی در سه گروه آزمایشی با سه تکرار (26 ماهی در تکرار) تقسیم و به مدت 8 هفته پرورش داده شدند. تغذیه ماهیان با جیره غذایی حاوی 0/5درصد ترکیب عصاره های گیاهی موجب افزایش کارایی خوراک و شاخص وضعیت (ضریب چاقی) در مقایسه با گروه شاهد شد (0/05>P). ترکیب 1/5 درصد عصاره های گیاهی نرخ رشد روزانه را در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی دار افزایش داد (0/05>P). هر دو سطح عصاره های گیاهی ارزش تولیدی پروتئین را افزایش و ارزش تولیدی چربی را در مقایسه با گروه شاهد کاهش دادند (0/05>P). شاخص کبدی و شاخص احشایی تحت تاثیر هر دو سطح عصاره در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت (0/05>P). افزودن ترکیب عصاره ها به خوراک موجب افزایش معنی دار فعالیت آنزیم های گوارشی آمیلاز و لیپاز گردید (0/05>P). ترکیب عصاره ها به طور قابل توجهی فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز را در کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان افزایش و محتوای مالون دی آلدهید این بافت را نسبت به گروه شاهد کاهش داد (0/05>P). بنابراین، با توجه به تاثیر مثبت عصاره های گیاهی زردچوبه و آویشن شیرازی، استفاده از سطح 0/05 درصد ترکیب عصاره های مذکور در خوراک ماهی قزل آلای رنگین کمان پیشنهاد می گردد.کلید واژگان: عصاره های گیاهی, عملکرد رشد, شاخص های تغذیه, فعالیت آنزیم گوارشی, فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانیJournal of Fisheries, Volume:77 Issue: 2, 2024, PP 107 -121The effect of dietary administration of combination of hydro-alcoholic extracts of turmeric (Curcuma longa L.) and thyme (Zataria multiflora Boiss) on growth performance, nutritional parameters, digestive enzymes activity and antioxidant properties of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) was investigated. Three experimental diets including basal diet (control group) and diets containing 0.5% and 1.5% of combination of turmeric and thyme (ratio of 1:2) extracts were prepared. A total of 234 juveniles of rainbow trout were randomly divided into three experimental groups in triplicates (providing 26 fish per replicate) and reared for eight weeks. Feeding diets contained 0.5 % of the extract increased the feed efficiency ratio and condition factor of rainbow trout compared to the control group (P<0.05). Supplementing 1.5 % plant extract increased the Average Daily Growth (ADG) of the fish in comparison to control group (P<0.05). Both dietary levels of the extracts increased protein productive value and lipid productive value of fish compared to control group (P<0.05). Viscerosomatic and hepatosomatic index were affected by both dietary extract levels compared to control group (P<0.05). Dietary plant extract inclusion significantly increased the activity of amylase and lipase (P<0.05). Similarly, the activity of superoxide dismutase and glutathione peroxidase significantly increased in the liver tissue of rainbow trout following feeding on diets containing the extracts, while malondialdehyde content of the tissue decreased in comparison to the control group (P<0.05). Therefore, considering the promising effects of dietary supplementation of turmeric and thyme extracts, inclusion of 0.5% of the extracts in rainbow trout feed is recommended.Keywords: Phytogenics, Growth Performance, Nutritional Indices, Digestive Enzymes Activity, Antioxidant Enzymes Activity
-
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر سمیت مزمن حشره کش دیازینون به عنوان یکی از پرمصرف ترین سموم مورد استفاده در زمین های زراعی و باغ های اطراف دریاچه ارومیه، بر شاخص های رشد، بقاء، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و گوارشی در گونه Artemia urmiana صورت گرفت. ابتدا LC50 حشره کش دیازینون برای مراحل مختلف سنی آرتمیا شامل ناپلی، متاناپلی و بالغین در ساعت های 24، 48 و 96 با استفاده از آزمون پروبیت سنجش شد. LC50 دیازینون برای ناپلی در ساعت های عنوان شده به ترتیب 23/769، 9920 و 0/008، برای متاناپلی 2/231، 0/015 و 0/002 و برای بالغین 0/919، 0/038 و 0/007 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. برای بررسی اثر سمیت مزمن حشره کش دیازینون بر شاخص های زیستی، A. urmiana در قالب 4 تیمار کنترل، 25 درصد LC50، 50 درصد LC50 و 100 درصد LC50 به مدت 15 روز پرورش داده شد. شاخص های رشد و درصد بقاء در روزهای 8، 11 و 15 و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و گوارشی کل زی توده آرتمیاها در انتهای دوره سنجش شدند. بیشترین مقدار رشد و بقاء در تیمار کنترل و کمترین آن ها در تیمار 100 درصد LC50 مشاهده شد (0/05>P). فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در تیمارهای 25 درصد LC50 و 50 درصد LC50 کاهش یافت (0/05>P). فعالیت آنزیم های کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز نیز در تیمارهای 25 درصد LC50 و 50 درصد LC50 در مقایسه با تیمار 100 درصد LC50 کاهش یافت (0/05>P). بین تیمارهای مختلف در فعالیت آنزیم های آلکالین پروتیاز و لیپاز اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/05<P). فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز با افزایش غلظت دیازینون کاهش یافت (0/05>P). به طور کلی می توان نتیجه گرفت که دیازینون باعث کاهش رشد و بقاء در A. urmiana خواهدشد و اثرات منفی بر فعالیت آنزیمی دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر جهت حفظ این گونه، استفاده از حشره کش دیازینون در مناطق اطراف دریاچه ارومیه بایستی کنترل شده باشد.کلید واژگان: دیازینون, رشد, بقاء, آنزیم های آنتی اکسیدانی و گوارشی, Artemia urmianaJournal of Fisheries, Volume:76 Issue: 2, 2023, PP 237 -249This study was carried out with the aim of investigating the effect of diazinon insecticide chronic toxicity as one of the most widely used poisons used in agricultural lands and gardens around Lake Urmia on growth, survival, antioxidant and digestive enzyme activity indices of Artemia urmiana. First, the LC50 of diazinon insecticide for different age stages, including nauplii, post larvae and adults, were measured at 24, 48 and 96 hours using the probit analysis. The LC50 of diazinon for nauplii 23.769, 0.992, 0.008, post larvae 2.231, 0.015, 0.002 and adults 0.919, 0.038, 0.007 (mg/l) were obtained. To investigate the effect of chronic toxicity of diazinon, A. urmiana was cultured in the form of 4 treatments, control, 25% LC50, 50% LC50 and 100% LC50 for 15 days. The growth and survival indices were measured on days 8, 11 and 15, and the activity of antioxidant and digestive enzymes of the biomass were measured at the end of the period. The highest amount of growth and survival was observed in the control treatment and the lowest in the 100% LC50 treatment (P<0.05). The activity of superoxide dismutase decreased in 25% LC50 and 50% LC50 treatments (P<0.05). The activities of catalase and glutathione peroxidase enzymes also decreased in the 25% LC50 and 50% LC50 treatments compared to the 100% LC50 treatment (P>0.05). There was no significant difference between different treatments in the activity of alkaline protease and lipase enzymes (P<0.05). Alpha-amylase enzyme activity decreased with increasing diazinon concentration (P>0.05). In general, it can be concluded that diazinon reduces growth and survival in A. urmiana and has negative effects on enzyme activities. According to the results of the present research, in order to preserve this species, the use of diazinon insecticide in the areas around Lake Urmia should be controlled.Keywords: diazinon, Growth, Survival, Antioxidant, Digestive enzymes, Artemia urmiana
-
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر پودر ماهی فاسد به همراه اثرات حفاظتی ویتامین های E و C بر شاخص های رشد، خون شناسی و بیوشیمیایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان انجام گرفت. بدین منظور 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 0/25±12/75 گرم در چهار تیمار شامل تیمار 1: جیره غذایی حاوی پودر ماهی تازه، تیمار 2: پودر ماهی فاسد، تیمار 3: پودر ماهی فاسد به همراه سطح کم مکمل ویتامینی (mg/kg 100 میلی گرم/کیلوگرم ویتامین E، 200 میلی گرم/کیلوگرم ویتامین C) و تیمار 4: پودر ماهی فاسد به همراه سطح زیاد مکمل ویتامینی (200 میلی گرم/کیلوگرم ویتامین E، 400 میلی گرم/کیلوگرم ویتامین C)، به مدت 60 روز تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش، شاخص های وزن نهایی، نرخ رشد ویژه، درصد افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شدند. همچنین شاخص های خونی، کلسترول، تری گلیسیرید، HDL و LDL مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که شاخص های رشد نهایی، نرخ رشد ویژه و درصد افزایش وزن بدن در تیمارهای 2، 3 و 4 کاهش و ضریب تبدیل غذایی افزایش یافت (0/05≥P). تعداد گلبول های سفید (WBC) و هموگلوبین (Hb) در تیمارهای 3 و 4 و تعداد گلبول های قرمز (RBC) و درصد هماتوکریت (Htc%) در تیمار 3 افزایش یافت (0/05≥P). تری گلیسیرید تحت تاثیر مکمل ویتامینی در تیمارهای 3 و 4 کاهش یافت (0/05≥P) ولی کلسترول و LDL در تیمارهای 2 و 3 افزایش و در تیمار 4 کاهش یافت (05/0≥P). HDL نیز در تیمارهای حاوی مکمل ویتامینی 3 و 4 افزایش یافت (0/05≥P). می توان چنین نتیجه گیری نمود که پودر ماهی فاسد بر شاخص های رشد، خون شناسی و بیوشیمیایی تاثیر منفی دارد و مکمل ویتامینی در کاهش این اثرات در شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی موثر است.کلید واژگان: پودر ماهی فاسد, ویتامین های E و C, شاخص های رشد, فراسنجه های خون شناسی و بیوشیمیایی, ماهی قزل آلای رنگین کمانJournal of Fisheries, Volume:76 Issue: 2, 2023, PP 181 -194The present study was carried out with the aim of investigating the effect of a dietary spoiled fish meal along with the protective effects of vitamins E and C on the growth, hematological and biochemical indices of rainbow trout fingerlings. For this purpose, 240 rainbow trout fingerlings with an average weight of 12.75±0.25g were fed on 4 treatments diets including: 1: a diet containing fresh fish meal; treatment 2: a diet with spoiled fish meal; treatment 3: a diet with spoiled fish meal and low level of vitamin supplements (100mg/kg vitamin E, 200mg/kg vitamin C) and treatment 4: a diet containing spoiled fish meal and high levels of vitamin supplements (200mg/kg vitamin E, 400mg/kg vitamin C) for 60 days. At the end of the test period, the indices of final weight, specific growth rate, body weight gain, and food conversion ratio were calculated. Also, hematological parameters, cholesterol, triglyceride, HDL, and LDL were evaluated. Based on the obtained results, the final weight, specific growth rate, and body weight gain decreased in treatments 2, 3, and 4, while the food conversion ratio increased (P≥0.05). WBC and Hb increased in treatments 3 and 4 (P≥0.05). RBC and Htc% augmented in treatment 3 (P≥0.05). Triglyceride diminished in treatments 3 and 4 (P≥0.05), but cholesterol and LDL increased in treatments 2 and 3 and decreased in treatments 2 (P≥0.05). HDL has grown in treatments 3 and 4 (P≥0.05). It can be concluded that spoiled fish meal harms growth, hematological, and biochemical indices, and vitamin supplements are impacts on reducing these effects in hematological and biochemical indices.Keywords: Spoiled fish meal, vitamin E, vitamin c, growth indices, hematological, biochemical parameters, Rainbow trout
-
در این مطالعه اثر آفلاتوکسین B1 (AFB1) و زیرالنون (ZEA) خوراک روی ماهی قرمز، Carassius auratus، مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع تعداد 540 قطعه ماهی قرمز انگشت قد با میانگین وزنی 0/12±6/25 گرم به صورت تصادفی در قالب 9 تیمار آزمایشی با 3 تکرار با جیره های غذایی آزمایشی شامل سه سطح AFB1 (0، 50 و 100ppb) و سه سطح ZEA (0، 500 و 1000ppb) به مدت 60 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. شاخص های رشد و تغذیه و همچنین آسیب های بافتی وارد بر آبشش و روده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که آلودگی خوراک با AFB1 و ZEA باعث کاهش عملکرد رشد و شاخص های تغذیه ای گروه های آزمایشی شد؛ بیشترین و کمترین میزان ضریب رشد حرارتی (TGC)، وزن نهایی بدن (FBW)، افزایش وزن بدن (WG) و ضریب رشد روزانه (DGC) به ترتیب متعلق به گروه کنترل و AFB50ZEA1000 بود (0/05>P). اگرچه شاخص های تغذیه ای، از جمله نسبت بازده پروتیین (PER)، ارزش پروتیین تولیدی (PPV) و بازده چربی (LER) در بین گروه های آزمایشی مختلف تفاوت معنی داری نداشتند (0/05<P)، اما ماهی های تغذیه شده با خوراک حاوی 500ppb ZEA کمترین مقدار LPV را داشتند (0/05>P). همچنین بیشترین میزان التهاب بافت روده (0/75±4/0) و نکروز (0/75±4/0) در گروه AFB100 ZEA500 مشاهده شد (0/05>P). همچنین، استفاده همزمان از AFB1 و ZEA در جیره غذایی شدت آسیب های بافتی شامل اتصال رشته های آبششی، هایپرپلازی، احتقان و خونریزی را تقریبا در تمامی تیمارهای حاوی AFB1 و ZEA افزایش داد (0/05>P). بنابراین، خوراک حاوی AFB1 و ZEA می تواند سبب کاهش شاخص های عملکرد رشد ماهی حتی در غلظت هایی کمتر از سطوح امن توصیه شده برای آبزیان گردد. به عبارتی باید در مورد آستانه ایمن مایکوتوکسین ها در خوراک از نظر سلامتی و عملکرد ماهی تجدید نظر شود.کلید واژگان: مایکوتوکسین, رشد, بافت شناسی, ماهی, آبزی پروریJournal of Fisheries, Volume:76 Issue: 2, 2023, PP 251 -264The effects of dietary aflatoxin B1 (AFB1) and zearalenone (ZEA) co-contamination on goldfish, Carassius auratus, was investigated. Total of 540 C. auratus fingerlings with an average body weight of 6.25±0.12g were randomly distributed in nine different experimental groups with 3 replicates comprised of three dietary levels of AFB1 (0, 50 and 100ppb) and ZEA (0, 500 and 1000ppb). Fish were fed with the experimental diets for 60 days. Then growth and nutritional indicate and pathology of gill and intestinal tissue were investigated. The results showed that dietary AFB1 and/or ZEA contamination depressed the growth performance, and nutritional indices of the experimental groups; the highest and lowest WG, final body weight, TGC and DGC were belonged to control group and AFB50ZEA1000, respectively (P<0.05). Although the nutritional indices, including PER, PPV and LER, were not significantly different among the experimental groups (P>0.05), the fish fed the diet containing 500 ppb ZEA had the lowest value of LPV (P<0.05). The highest intestine tissue inflammation (4.0±0.75) and necrosis (4.0±0.75) scores were observed in AFB100ZEA500 group (P>0.05). Also, the simultaneous presence of AFB1 and ZEA in the diet increased the severity of the gill tissue damage, including hyperplasia, congestion, hemorrhage, and lamellar fusion in almost all treatments containing AFB1 and ZEA (P<0.05). The results revealed that dietary co-contamination of AFB1 and ZEA could negatively affect fish performance at concentration even lower than those indicated in the literature implying that the safe feed mycotoxin thresholds would be revised in terms of fish welfare and performance.Keywords: Mycotoxins, Growth, pathology, Fish, Aquaculture
-
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر سطوح مختلف کانولای تخمیر شده با باکتری جنس باسیلوس جدا شده از رسوبات دریای خزر بر شاخص های رشد، تغذیه، ترکیب لاشه و فعالیت آنزیم های گوارشی بچه ماهیان تیلاپیای نیل انجام گرفت. 225 عدد بچه ماهی با میانگین وزنی 05/0±90/1 گرم در 5 تیمار آزمایشی شامل شاهد، تیمار 1: خوراک بدون کانولای تخمیر شده، تیمار 2: خوراک حاوی 5/12 درصد کانولای تخمیر شده، تیمار 3: خوراک حاوی 25 درصد کانولای تخمیر شده، تیمار 4: خوراک حاوی 5/37 درصد کانولای تخمیر شده و تیمار 5: خوراک حاوی 50 درصد کانولای تخمیر شده، به مدت 8 هفته تغذیه شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، شاخص های رشد و تغذیه در تیمارهای مختلف آزمایش اختلاف معنی داری را در مقایسه با گروه شاهد نشان ندادند (05/0<p). نتایج تجزیه تقریبی لاشه ماهیان نشان داد که پروتیین در تیمارهای 2، 3 و 4، چربی و رطوبت در تیمارهای 3، 4 و 5 و خاکستر در تیمارهای 4 و 5 در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافتند (05/0>p). همچنین نتایج فعالیت آنزیم های گوارشی روده ماهیان نشان داد که آلکالین پروتیاز در تیمارهای 3 و 4، لیپاز در تیمارهای 2 و 3 و آلفا آمیلاز در تیمار 3 در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافتند (05/0>p). به طور کلی، می توان چنین نتیجه گرفت که استفاده از 50 درصد کانولای تخمیر شده در خوراک بچه ماهیان انگشت قد تیلاپیای نیل بدون اثر منفی بر شاخص های رشد و تغذیه امکان پذیر است.
کلید واژگان: کانولای تخمیر شده, رشد, شاخص های تغذیه, آنزیم های گوارشی, تیلاپیای نیل, باسیلوسThe present study was carried out to investigate the effect of different dietary levels of fermented canola meal by the Bacillus isolated from Caspian Sea sediments on growth and nutritional indices, proximate body composition, and digestive enzymes activity of Nile tilapia fingerlings. A total of 225 fry fish with an average weight of 1.90±0.05 g were fed with five different experimental diets including treatment 1: a diet without fermented canola, treatment 2: a diet containing 12.5% fermented canola, treatment 3: a diet containing 25% fermented canola, treatment 4: a diet containing 37.5% fermented canola, and treatment 5: a diet containing 50% fermented canola for 8 weeks. Results revealed that the growth and nutrition indices did not significantly differ among various experimental groups (p>0.05). Proximate analyses of the body composition showed that the protein contents of treatments 2, 3, and 4, the lipid and moisture contents of treatments 3, 4, and 5, and also the ash contents of treatments 4 and 5 were increased compared to the control group (p<0.05). Also, the results of digestive enzymes activity showed that the alkaline protease activity of treatments 3 and 4, lipase activity of treatments 2 and 3 and also the alpha amylase activity of treatment 3 were increased in comparison with the control group (p<0.05). In general, it was concluded that incorporating 50% of fermented canola did not affect growth performance and nutritional indices in Nile tilapia fingerlings.
Keywords: Fermented canola, Growth, Nutritional indices, Digestive enzymes, Nile tilapia, Bacillus -
با توجه به مصرف حشره کش سایپرمترین در کشاورزی استان آذربایجان غربی و احتمال ورود آن به دریاچه ارومیه، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر سم سایپرمترین بر رشد، زنده مانی و برخی شاخص های فیزیولوژیک Artemia urmiana انجام گرفت. بدین منظور، ابتدا غلظت کشندگی متوسط (LC50) سایپرمترین برای ساعت های 24، 48 و 96 در مراحل ناپلی، متاناپلی و بالغین با استفاده از آزمون پروبیت به دست آمد. میانگین غلظت های LC50 96 ساعته به منظور بررسی اثر سمیت مزمن استفاده شد. در ادامه ناپلی ها در قالب 4 تیمار شامل گروه شاهد، 25 درصد LC50، 50 درصد LC50 و 100 درصد LC50 به مدت 15 روز پرورش داده شدند. در پایان آزمایش شاخص های رشد، زنده مانی، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و گوارشی کل بدن سنجیده شدند. نتایج نشان داد غلظت های مختلف سایپرمترین باعث کاهش رشد و زنده مانی در آرتمیای دریاچه ارومیه شد (05/0>p) و میزان این کاهش به سن آرتمیا و مدت زمان مواجهه بستگی داشت. بیشترین کاهش رشد و زنده مانی مراحل مختلف زندگی A. urmiana در گروه 100 درصد LC50 مشاهده شد (05/0>p). نتایج فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی نشان داد که سایپرمترین منجر به کاهش سطوح سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و مالون دی آلدیید شد (05/0>p) اما تغییری در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز مشاهده نشد (05/0<p). همچنین فعالیت آنزیم های گوارشی لیپاز و آلفا-آمیلاز تحت تاثیر سایپرمترین کاهش یافتند (05/0>p) اما در فعالیت آلکالین پروتیاز اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0<p). به طور کلی، می توان بیان کرد که حشره کش سایپرمترین منجر به کاهش رشد، زنده مانی و کاهش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و گوارشی در A. urmiana شد.
کلید واژگان: حشره کش سایپرمترین, رشد, آنزیم های آنتی اکسیدانی, آنزیم های گوارشی, Artemia urmianaRegarding the use of cypermethrin insecticide in agriculture in West Azerbaijan and the possibility of its entry into the Urmia Lake, the present study was conducted to investigate the effect of cypermethrin on growth, survival, and some physiological parameters of Artemia urmiana. For this purpose, the LC50 of cypermethrin for 24, 48, and 96 hours in the nauplii, post-larva, and adult stages were obtained using the probit test. The average LC50 of 96 hours was used to study the effect of chronic toxicity. Then, the Naplii was cultured in 4 treatments including the control group, 25% LC50, 50% LC50, and 100% LC50 for 15 days. At the end of the experiment, growth, survival, antioxidant enzymes activity, and digestive enzymes activity of the whole body were evaluated. The results showed that different concentrations of cypermethrin decreased the growth and survival of A. urmiana (p<0.05) and the amount of this decrease depended on the age of Artemia and the exposure duration. The highest decrease in growth and survival of different life stages of A. urmiana was observed in the 100% LC50 group. The results of antioxidant enzymes activity showed that cypermethrin decreased the levels of superoxide dismutase, catalase, and malondialdehyde (p<0.05), but there was no change in the activity of glutathione peroxidase (p>0.05). Also, the activities of lipase and alpha-amylase enzymes were decreased (p<0.05), but no significant difference was observed in the alkaline protease activity (p>0.05). In conclusion, the cypermethrin insecticide decreased the growth, survival, and antioxidant and digestive enzymes activities in A. urmiana.
Keywords: Cypermetherin insecticide, Growth, Antioxidant enzymes, Digestive enzymes, Artemia urmiana -
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر حفاظتی ویتامین های E و C در کاهش آثار روغن ماهی اکسید شده جیره غذایی، بر شاخص های رشد، خون شناسی و بیوشیمیایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان انجام گرفت. بدین منظور، 240 عدد بچه ماهی با میانگین وزنی 25/0±75/12 گرم در 4 تیمار آزمایشی شامل تیمار 1: جیره های غذایی حاوی روغن ماهی تازه، تیمار 2: روغن ماهی اکسید شده، تیمار 3: روغن ماهی اکسید شده به همراه سطح کم مکمل ویتامینی (100 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین E، 200 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین C) و تیمار 4: روغن ماهی اکسید شده به همراه سطح زیاد مکمل ویتامینی (200 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین E، 400 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین C)، به مدت 60 روز تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش، شاخص های نرخ رشد ویژه (SGR)، درصد افزایش وزن بدن (%WG) و ضریب تبدیل غذایی (FCR) محاسبه شدند. همچنین شاخص های خونی و بیوشیمیایی سرم (کلسترول، تری گلیسیرید، HDL و LDL) مورد سنجش قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصله، در تیمارهای 2، 3 و 4 شاخص های SGR و %WG کاهش و FCR افزایش یافت (05/0>p). تعداد گلبول های سفید (WBC)، تعداد گلبول های قرمز (RBC)، هموگلوبین (Hb) و هماتوکریت (Htc) در تیمارهای 2، 3 و 4 افزایش یافت (05/0>p). همچنین تری گلیسیرید و HDL به ترتیب در تیمارهای 3 و 4 افزایش یافت (05/0>p). همچنین برای شاخص های کلسترول و LDL سرم، اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف وجود نداشت (05/0<p). در نهایت، نتیجه گیری شد که روغن ماهی اکسید شده اثرات سوء بر شاخص های رشد، خون شناسی و بیوشیمیایی دارد و مکمل ویتامینی در کاهش این اثرات بر فراسنجه های خون شناسی و بیوشیمیایی موثر است.
کلید واژگان: روغن ماهی اکسید شده, ویتامین های E و C, شاخص های رشد, فراسنجه های خونی و بیوشیمیایی, ماهی قزل آلای رنگین کمانThe present study aimed to evaluate the protective effect of vitamins E and C on reducing the effects of dietary oxidized fish oil on the growth, hematological and biochemical indices of rainbow trout fry. For this purpose, 240 fries with an average weight of 12.75±0.25 g were fed with 4 treatments including, treatment 1: a diet containing fresh fish oil, treatment 2: a diet with oxidized fish oil, treatment 3: a diet containing oxidized fish oil along with the low level of vitamin supplements (100 mg/kg vitamin E, 200 mg/kg vitamin C) and treatment 4: a diet with oxidized fish oil along with the high level of vitamin supplement (200 mg/kg vitamin E, 400 mg/kg vitamin C) for 60 days. At the end of the trial, the indices of specific growth rate (SGR), weight gain percentage (WG), and food conversion ratio (FCR) were calculated. Also, the hematological and serum biochemical parameters: cholesterol, triglyceride, high density lipoprotein (HDL), and low density lipoprotein (LDL) were measured. Based on the obtained results, the SGR and WG, were decreased in 2, 3 and 4 treatments and the FCR was increased (p<0.05). The white blood cells (WBC), red blood cells (RBC), hemoglobin (Hb), and hematocrit (Htc) levels were increased in 2, 3, and 4 treatments (p<0.05). The triglyceride and HDL contents were increased in 3 and 4 treatments, respectively (p<0.05). Also, there were not significant differences between different treatments for serum cholesterol and LDL indices (p>0.05). Finally, it was concluded that oxidized fish oil has adverse effects on growth, hematological and biochemical indices, and the vitamin supplements are effective in reducing these effects on the hematological and biochemical parameters.
Keywords: Oxidized fish oil, Vitamins E, C, Growth indices, Hematological, biochemical parameters, Rainbow trout -
در تحقیق حاضر، اثرات افزودن ویتامین C، آستازانتین و لسیتین سویا به جیره غذایی بر قابلیت لقاح (درصد لقاح و تخم های چشم زده) و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) مایع تخمدانی ماهی آزاد دریای خزر (Salmo caspius) بررسی شد. بدین منظور، 9 جیره آزمایشی مختلف: C0A0L0 (صفر میلی گرم در کیلوگرم ویتامین C، صفر میلی گرم در کیلوگرم آستازانتین و صفر درصد لسیتین سویا)، C300A50L0، C700A100L0، C0A50L6، C300A100L6، C700A0L6، C0A100L9، C300A0L9 و C700A50L9 فرموله شد و مولدین (05/0±51/2 کیلوگرم) به مدت چهار ماه تغذیه شدند. پس از حصول رسیدگی جنسی و تخم کشی، مایع تخمدانی برای سنجش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی (AAE) و بررسی قابلیت لقاح آن، جدا شد. از مخلوط اسپرمی 9 مولد نر برای سنجش قابلیت لقاح استفاده شد. نتایج حاکی از افزایش هماوری نسبی و AAE مایع تخمدانی بود. کمترین هماوری نسبی (38±640 تعداد تخمک در کیلوگرم وزن مولد)، فعالیت آنزیم های SOD، CAT و GPx (به ترتیب 60/67±33/816 واحد در میلی لیتر، 40/0±29/1 نانومول در دقیقه در میلی لیتر و 08/0±06/1 نانومول در دقیقه در میلی لیتر) در مایع تخمدانی ماهیان گروه C0A0L0 مشاهده شد که با سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (05/0p<). بالاترین درصد لقاح و درصد تخم های چشم زده در تیمار C300A100L6 (به ترتیب 13/5±66/91 درصد و 3/1±63/87 درصد) به دست آمد که با تیمار آب شیرین (به ترتیب 16/4±66/77 درصد و 1/5±86/47 درصد) اختلاف معنی داری داشتند (05/0p<). طبق نتایج این تحقیق افزودن 100 میلی گرم در کیلوگرم آستازانتین به همراه حداقل 300 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین C و حداقل 6 درصد لسیتین سویا می تواند موجب افزایش هماوری نسبی، قابلیت لقاح پذیری و AAE مایع تخمدانی ماهی آزاد دریای خزر شود.
کلید واژگان: آستازانتین, تخم چشم زده, آنزیم آنتی اکسیدانی, لسیتین سویا, لقاح, مایع تخمدانی, ویتامین CIn this study, the effects of dietary addition of vitamin C, astaxanthin, and lecithin on the fertility ability (percentage of fertilization and eyed-eggs) and activity of SOD, CAT and GPx in the ovarian fluids of Caspian trout (Salmo caspius) were investigated. For this purpose, nine different experimental diets: C0A0L0 (0 mg kg-1 vitamin C, 0 mg kg-1 astaxanthin and 0% soybean lecithin), C300A50L0, C700A100L0, C0A50L6, C300A100L6, C700A0L6, C0A100L9, C300A0L9, and C700A50L9 were formulated and the broodstocks (2.51±0.05 kg) were fed for four months. After sexual maturation and spawning, the ovarian fluids were isolated to measure the activity of antioxidant enzymes (AAE) and to evaluate its fertilization ability. The sperm mixture of 9 male broodstocks was used to measure fertilization ability. The results showed an increase in the relative fecundity and AAE in ovarian fluid. The lowest relative fecundity (680±38 eggs per Kg of broodstock weight) and SOD, CAT, and GPx (816.33±67.60 u/ml, 1.29±0.40 nmol/min/ml and 1.06±0.08 nmol/min/ml, respectively) were observed in C0A0L0 which significantly different from other treatments (p<0.05). The highest percentage of fertilization and eyed-eggs were obtained in C300A100L6 (91.66±5.13% and 87.63±1.3%, respectively) which significantly different from the freshwater treatment (77.66±4.16% and 47.86±5.1%, respectively; p<0.05). According to the results of this research, adding of 300 mg kg-1 vitamin C with 100 mg kg-1 astaxanthin and 6% lecithin can increase the relative fecundity, fertilization ability and AAE in ovarian fluids of Caspian brown trout.
Keywords: Antioxidant enzyme, Astaxanthin, Eyed-eggs, Fertilization, Ovarian fluids, Soybean lecithin, Vitamin C -
در تحقیق حاضر اثرات افزودن ویتامین C، آستازانتین و لسیتین سویا در جیره غذایی بر برخی فراسنجه های بیوشیمیایی مایع تخمدانی (پروتیین کل، آنزیم های ACP، ALP، LDH و AST) و کارایی تولیدمثلی (هماوری نسبی و درصد لقاح) در ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius) بررسی شد. بدین منظور 9 جیره آزمایشی مختلف ترکیبی از سطوح 0، 300 و 700 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین C، 0، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم آستازانتین و 0، 6 و 9 درصد لسیتین سویا (C0A0L0، C300A50L0، C700A100L0، C0A50L6، C300A100L6، C700A0L6، C0A100L9، C300A0L9، C700A50L9) ساخته شد و مولدین (05/0±51/2 کیلوگرم) به مدت چهار ماه تغذیه شدند. پس از حصول رسیدگی جنسی و تخم کشی، مایع تخمدانی برای سنجش فراسنجه های بیوشیمیایی جدا و تخمک برای بررسی کارایی تولیدمثلی استفاده شد. بررسی نتایج نشان داد که میزان پروتیین کل مایع تخمدانی در تیمارهای C300A100L6، C700A50L9، C700A0L6، C0A100L9 و C300A0L9 افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد داشت (05/0>p). همچنین کمترین مقادیر LDH در تیمارهای C300A100L6، C0A100L9 و C0A50L6 بدست آمد که با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشتند (05/0>p). تیمارهای C700A0L6 و C0A100L9 دارای کمترین مقادیر AST و بیشترین مقادیر ALP بودند که با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشتند (05/0>p). بالاترین هماوری نسبی و درصد لقاح در تیمارهای C0A100L9 و C300A100L6 مشاهده شد که اختلاف معنی داری با تیمار شاهد داشت (05/0>p). به طور کلی می توان بیان کرد افزودن همزمان سطح 300 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین C با مقادیر 100 میلی گرم بر کیلوگرم استازانتین و 6 درصد لسیتین منجر به کاهش آنزیم های AST و LDH در مایع تخمدانی و بهبود هماوری نسبی و درصد لقاح شد.
کلید واژگان: آستازانتین, کارایی تولیدمثلی, لسیتین سویا, ماهی آزاد دریای خزر, مایع تخمدانی, ویتامین CCJournal of Fisheries, Volume:75 Issue: 2, 2022, PP 239 -254In this study, the effects of different levels of dietary supplementation with vitamin C, astaxanthin and lecithin on some biochemical indices of ovarian fluid (Total protein, ACP, ALP, LDH and AST enzymes) and reproductive performance (fecundity and fertilization rate) of Caspian brown trout (Salmo trutta caspius) were investigated. For this purpose, nine experimental diets were formulated and supplemented with different combinations of vitamin C at levels of 0, 300 and 700 mg kg-1 diet, astaxanthin at levels of 0, 50 and 100 mg kg-1 diet and soybean lecithin at levels of 0, 6 and 9% (C0A0L0, C300A50L0, C700A100L0, C0A50L6, C300A100L6, C700A0L6, C0A100L9, C300A0L9, C700A50L9) and broodstocks (2.51±0.05 kg) were fed for four months. After maturation and stripping, ovarian fluid was separated for biochemical indices and oocytes used for reproductive performance. Based on the results, a significantly increase was observed in the total protein content of ovarian fluid of fish fed with the treatments C300A100L6, C700A50L9, C700A0L6, C0A100L9 and C300A0L9 compared to the control (p<0.05). Also, the lowest LDH were obtained in treatments C300A100L6, C0A100L9 and C0A50L6, which were significantly different from the control (p<0.05). Treatments C700A0L6 and C0A100L9 had the lowest AST and the highest ALP values, both of which were significantly different from the control (p<0.05). The highest fecundity and fertilization rate were observed in C0A100L9 and C300A100L6 treatments which were significantly different from the control (p<0.05). In conclusion, dietary supplementation of 300 mg kg-1 vitamin C with 100 mg kg-1 astaxanthin and 6% lecithin led to a decrease in AST and LDH enzymes activity and improvement of fecundity and fertilization rates.
Keywords: Astaxanthin, reproductive performance, soybean lecithin, Salmo trutta caspius, Ovarian fluid, vitamin c -
در تحقیق حاضر اثرات افزودنی ویتامین C، آستازانتین و لسیتین سویا بر فراسنجه های یونی (پتاسیم، سدیم، کلسیم و منیزیم) و بیوشیمیایی (پروتیین کل، کلسترول و گلوکز) مایع تخمدانی و اثر تحریک کنندگی آن بر مدت زمان تحرک اسپرم در ماهی آزاد دریای خزر (Salmo trutta caspius) بررسی شد. بدین منظور 9 جیره آزمایشی مختلف: C0A0L0 (صفر میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین C، صفر میلی گرم بر کیلوگرم آستازانتین و صفر درصد لسیتین سویا)، C300A50L0، C700A100L0، C0A50L6، C300A100L6، C700A0L6، C0A100L9، C300A0L9 و C700A50L9 ساخته شد و مولدین (05/0±51/2 کیلوگرم) به مدت چهار ماه تغذیه شدند. پس از حصول رسیدگی جنسی و تخم کشی، مایع تخمدانی برای سنجش فراسنجه های یونی و بیوشیمیایی جدا شد. به منظور بررسی اثر تحریک کنندگی مایع تخمدانی بر تحرک اسپرم، پس از اسپرم کشی، مقدار 1 میکرولیتر از اسپرم با مایع تخمدانی ماهیان آزمایشی و آب شیرین (به عنوان تیمار شاهد) زیر میکروسکوپ مطالعه و مدت زمان تحرک اسپرم با زمان سنج ثبت شد. بررسی نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر یون های سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم به ترتیب در ماهیان گروه C300A100L6، C300A100L6، C0A100L9 و C300A100L6 بدست آمد که با تیمار C700A50L9 اختلاف معنی داری داشت (p<0.05). همچنین بیشترین میزان پروتیین، کلسترول و گلوکز در تیمارهای C700A50L9، C0A50L6 و C0A100L9 مشاهده شد که با تیمار C0A0L0 اختلاف معنی داری داشت (p<0.05). کمترین مدت زمان تحرک اسپرم در آب شیرین (25/2±96/43 ثانیه) بدست آمد که باسایر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (p<0.05)؛ به علاوه بیشترین زمان تحرک اسپرم در تیمارهای C300A100L6 و C0A100L9 (به ترتیب 03/2±76/80 و 79/1±7/80 ثانیه) مشاهده شد.
کلید واژگان: آستازانتین, ویتامین C, لسیتین سویا, ماهی آزاد دریای خزر, مایع تخمدانی, مدت زمان تحرک اسپرمIn this study, the effects of different levels of dietary supplementation with vitamin C, astaxanthin and lecithin on ionic (K+, Na+, Ca2+ and Mg2+) and biochemical (Total protein, cholesterol and glucose) indices of ovarian fluid, also its effect on sperm motility duration in Caspian brown trout (Salmo trutta caspius) were investigated. For this purpose, nine experimental diets: C0A0L0 (0 mg kg-1 vitamin C, 0 mg kg-1 astaxanthin and 0% soybean lecithin), C300A50L0, C700A100L0, C0A50L6, C300A100L6, C700A0L6, C0A100L9, C300A0L9 and C700A50L9 were formulated and broodstocks (2.51±0.05 kg) were fed for four months. After maturation and stripping, ovarian fluid was separated for ionic and biochemical indices. To evaluate sperm motility, 1 μl of milt was placed under a microscope with fresh water (as a control treatment) or ovarian fluid of experimental fishes. Sperm motility was measured with a chronometer. Results showed that the highest amounts of Na+, K+, Ca2+ and Mg2+ ions were obtained in ovarian fluid of C300A100L6, C300A100L6, C0A100L9 and C300A100L6, respectively, which were significantly different from C700A50L9 (p<0.05). Also, the highest levels of protein, cholesterol and glucose were observed in C700A50L9, C0A50L6 and C0A100L9 treatments, which were significantly different from C0A0L0 treatment (p<0.05). Lowest duration of sperm motility was obtained in fresh water (43.96±2.25 seconds) which was significantly different from other treatments (p<0.05); however, the highest sperm motility was observed in C300A100L6 and C0A100L9 treatments (80.76±2.03 and 80.7±1.76 seconds, respectively).
Keywords: Astaxanthin, Ovarian fluid, Salmo trutta caspius, Soybean lecithin, Sperm motility, Vitamin C -
مطالعه حاضر با هدف تعیین آسیب های علف کش رانداپ بر بافت روده بچه ماهی کپور معمولی و اثر افزودن پودر گیاهان دارویی آویشن (Rosmarinus officinalis) و رزماری (Zataria multiflora) به جیره غذایی برای کاهش آسیب ها انجام پذیرفت. به این منظور، 300 قطعه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی 5/1±15 گرم در قالب 5 تیمار تقسیم و در سه مرحله شامل مرحله اول: با جیره غذایی حاوی 20 گرم در کیلوگرم از پودر گیاهان به تنهایی و یا ترکیبی (تیمارهای 3-5)، مرحله دوم، با جیره غذایی دارای 3/2 میلی گرم در کیلوگرم سم رانداپ (تیمارهای 2-5) و مرحله سوم با جیره غذایی بدون سم و پودر گیاهان دارویی تغذیه شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که در انتهای مرحله اول روده ماهیان ساختار میکروسکوپی طبیعی داشتند. در پایان مرحله دوم، تغییرات بافتی از قبیل نکروز و ریزش پرزهای روده، حفره دار شدن سلول های اپیتلیالی روده، نفوذ سلول های التهابی، ادم و پرخونی در گروه دریافت کننده سم (تیمار 2)، مشاهده شد، ولی ماهیانی که جیره های غذایی حاوی رزماری و آویشن دریافت کردند (تیمارهای 3 و 4)، آسیب های بافتی خفیفی نشان دادند. به علاوه، افزودن ترکیب دو گیاه به جیره (تیمار 5) اثرات بهبودی بیشتری نسبت به تیمارهای 3 و 4 داشت. بر اساس نتایج مرحله سوم، بعد از گذشت دو هفته دوره بهبودی، ترمیم معنی دار ساختار بافت نسبت به مرحله قبل مشاهده شد (05/0<p). به طور کلی، افزودن گیاهان آویشن و رزماری به جیره غذایی بچه ماهی کپور معمولی توانست باعث کاهش آسیب های بافت روده ناشی از سم رانداپ شود.
کلید واژگان: آسیب های بافتی, روده, علف کش, گیاهان دارویی, کپور معمولیThe present study was aimed to determine the intestinal histopathological changes of common carp fingerling following dietary exposure to Roundup® and the efficacy of dietary inclusion of medicinal plants thyme and rosemary powders to decrease such tissue changes. For this purpose, 300 fingerlings with an average body weight of 15±1.5g were randomly distributed to 5 treatments and fed at 3 different stages as follow: stage 1 with a diet containing 20g/kg of plant powder alone or in combination (treatments 3-5), stage 2 with a diet containing 2.3 mg/kg of Roundup® (treatments 2-5) and stage 3 feeding with diets with neither contaminant nor the medicinal plant powders. Results showed that at the end of the first stage, intestinal tissue had normal microscopic appearance. Pathological changes including necrosis, detachment of intestinal villus, vacuolation in intestinal epithelial cells, infiltration of inflammatory cells along with edema and hyperemia were observed at the end of the second stage in those groups exposed to dietary Roundup® (treatment 2), but those fish previously received diets supplemented with rosemary or thyme (treatments 3 and 4) showed mild tissue changes. Furthermore, simultaneous dietary administration of rosemary and thyme powders (treatment 5) resulted in better tissue protection. Based on the results of the stage 3, after two weeks long recovery period, tissue significant structure amendment was observed in comparison to the previous stage (P<0.05). In conclusion, dietary inclusion of medicinal plant Rosmarinus officinalis and Zataria multiflora powders could reduce the histopathological changes in intestine of common carp fingerling exposed to dietary Roundup®.
Keywords: Tissue Damage, Intestine, Herbicide, Medicinal plant, Cyprinus carpio -
در مطالعه حاضر تاثیر سطوح مختلف چند مکمل آنتی اکسیدانی جیره غذایی روی شاخص های رشد و بیوشیمیایی سرم خون در بچه ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 9 جیره آزمایشی (× 3 تکرار) با سه نوع ترکیب آنتی اکسیدانی شامل ویتامین E در سطوح 0، 100 و 150 میلی گرم در کیلوگرم غذا؛ کوآنزیم Q10 درسطوح 0، 10 و 20 میلی گرم در کیلوگرم غذا و منابع سلنیوم (معدنی، آلی و نانو) در سطوح 0، 3/ و 5/0 میلی گرم در کیلوگرم غذا ساخته شد. در ادامه ماهیان با تراکم 25 قطعه برای هر تکرار به صورت تصادفی توزیع و به مدت 56 روز مورد تغذیه جیره های آزمایشی قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده، افزایش نسبی در شاخص های رشد ماهیان تغذیه شده با تیمار شامل 5/0 میلی گرم نانوسلنیوم + 100 میلی گرم ویتامین E مشاهده گردید. بالاترین مقدار گلوکز در تیمار مکمل شده با سطح 5/0 میلی گرم نانوسلنیوم + 100 میلی گرم ویتامینE بدست آمد. از لحاظ کلسترول و تری گلیسرید، گروه های تغذیه شده به ترتیب با تیمار شامل 5/0 میلی گرم سلنیوم معدنی + 150 میلی گرم ویتامین E + 20 میلی گرم کوآنزیم Q10 و تیمار شامل 5/0 میلی گرم نانوسلنیوم + 100 میلی گرم ویتامین E بیشترین مقدار را نشان دادند. به طور مشابه، بالاترین مقادیر شاخص های کلسترولی HDL و VLDL در تیمار مکمل شده با 5/0 میلی گرم نانوسلنیوم در ترکیب با 100 میلی گرم ویتامین E مشاهده گردید. در مقابل تیمار شاهد بالاترین مقدار LDL را نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد که تیمار مکمل شده با نانوسلنیوم در سطح 5/0 میلی گرم و ویتامین E در سطح 100 میلی گرم می تواند در بهبود شاخص های رشد و بیوشیمیایی سرم خون ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان موثر باشد.
کلید واژگان: بیوشیمیایی سرم, رشد, سلنیوم, کوآنزیم Q10, قزل آلای رنگین کمان, ویتامین EJournal of Fisheries, Volume:74 Issue: 4, 2021, PP 597 -611In the present study, the effects of different levels of dietary antioxidant supplements on growth performance and biochemical indices in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) fingerlings were investigated. For this aim, nine experimental diets were formulated and supplemented with different combinations of three antioxidants including vitamin E (VE) at levels of 0, 100 and 150 mg kg-1 diet), coenzyme Q10 (CoQ10) at levels of 0, 10 and 20 mg kg-1 diet and selenium forms (mineral, organic and nano-selenium (Nano-Se)) at levels of 0, 0.3 and 0.5 mg kg-1 diet. The fish were randomly divided into these diets with stocking density of 25 per replicate and fed for 56 days. Based on the results, a relative increase was observed in the growth indices of fish fed with the treatment containing 0.5 mg Nano-Se + 100 mg VE. The highest of glucose content was obtained in supplemented treatment with 0.5 mg Nano-Se + 100 mg VE. For cholesterol and triglyceride, the highest values were reported in fish fed with treatments containing 0.5 mg mineral Se + 150 mg VE + 20 mg CoQ10 and 0.5 mg Nano-Se + 100 mg VE, respectively. Similarly, the highest values of HDL and VLDL indices were observed fish fed with 0.5 mg Nano-Se + 100 mg VE. In contrast, the control treatment showed the highest LDL value. The results of this study revealed that supplemented diet with Nano-Se at level of 0.5 mg and VE at level of 100 mg can be effective in improving the growth and blood biochemical indices of rainbow trout.
Keywords: blood biochemical, Selenium, Biometrics, Coenzyme Q10, Rainbow trout, vitamin E -
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات آفلاتوکسین ب1 و زیرالنون بر تغییرات شاخص های رشد و ترکیب لاشه ماهی کاراس طلایی انجام گرفت. بدین منظور 675 قطعه بچه ماهی به وزن تقریبی 12/0±25/6 گرم در قالب 9 تیمار آزمایشی با جیره های غذایی حاوی سه سطح آفلاتوکسین ب1 (AF) (ppb 0، 50 و 100) و سه سطح زیرالنون(ZER) (ppb 0، 500 و 1000) به مدت 60 روز تغذیه شدند. سپس شاخص های رشد و ترکیب لاشه مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج ، شاخص افزایش وزن در بچه ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی 1000ZER50AF و 1000ZER100AF (تیمارهای 7 و 9) نسبت به گروه شاهد کاهش یافته است (05/0 < p). گروه هایی که با جیره حاوی 50AF، 500ZER100AF و 1000ZER100AF تغذیه شده بودند، افزایش وزن کمتری را نشان دادند (05/0 < p). ضریب رشد ویژه در سطوح 50AF، 100AF و 1000ZER و تیمارهای ترکیبی دو سم کاهش قابل ملاحظه ای نسبت به گروه شاهد داشت (05/0 < p). اگرچه در مورد شاخص ضریب تبدیل غذایی تفاوت معنی داری بین تیمارها وجود نداشت ولی کمترین مقدار در گروه فاقد سم (تیمار 1) و بیشترین مقدار در تیمار 9 (1000ZER100AF) مشاهده شد (05/0 < p). کمترین پروتئین لاشه در تیمار 6 (500ZER و 50AF) مشاهده شد (05/0 < p). همچنین پایین ترین چربی لاشه در تیمار 4 (500ZER) دیده شد (05/0 < p). کمترین رطوبت هم در تیمار 7 (1000ZER50AF) مشاهده شد (05/0 < p). می توان چنین نتیجه گیری نمود که هم آفلاتوکسین ب1 و هم زیرالنون هر کدام به تنهایی باعث کاهش در شاخص های رشد و تغییرات ترکیب لاشه می شوند، اما حضور هم زمان دوسم بیشترین تاثیر را در این شاخص ها دارند.کلید واژگان: شاخص های رشد, ترکیب لاشه, ماهی کاراس طلایی, آفلاتوکسین ب1, زیرالنونJournal of Fisheries, Volume:74 Issue: 1, 2021, PP 153 -163The purpose of this study is to investigate the effects of aflatoxin B1 and zearalenone in regards to changes in growth indices and body composition of gold fish. For this purpose, 675 juvenile fish weighing approximately 6.25±0.12 grams in the form of 9 experimental treatments with diets containing three levels of Aflatoxin B1 (AF) (0, 50 and 100 ppb) and three levels of Zearalenone (ZER) (0, 500 and 1000 ppb) and they were fed for 60 days. Then, growth indices and body composition were measured. Based on the results, the weight gain in juveniles fed diets containing AF50 with ZER1000 andAF100ZER1000 (treatments 7 and 9) decreased compared to the control group (p<0.05). Groups fed with diet containing AF50, AF100ZER500, and AF100ZER1000 showed lower weight gain (p<0.05). Specific growth rate at levels of AF50, AF100, ZER1000 and combination treatments of two toxins had a significant decrease compared to the control group (p <0.05). Although there was no significant difference between treatments in indices of feed conversion ratio, the lowest value was observed in the group without toxin (treatment 1) and the highest value was observed in treatment 9 (AF100ZER1000) (p >0.05). The lowest body protein was observed in treatment 6 (AF50ZER500) (p <0.05). Also, the lowest body fat was observed in treatment 4 (ZER500) (p <0.05). The lowest moisture was observed in treatment 7 (AF50ZER1000) (p <0.05). It can be concluded that both Aflatoxin B1 and Zearalenone alone, reduce growth indices and changes in body composition, but the simultaneous presence of two toxins has the greatest effect on these indices.Keywords: growth indices, Body Composition, goldfish, Aflatoxin B1, Zearalenone
-
مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض بافتی ناشی از سموم آفلاتوکسین ب 1 و زیرالنون بر بافت کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام گرفت. در این مطالعه تعداد 540 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن 23/0 ±07/12 گرم (انحراف معیار ± میانگین) در 9 تیمار آزمایشی با سه تکرار طی 60 روز با جیره محتوی غلظت های متفاوت آفلاتوکسین ب 1 و زیرالنون به طور جداگانه و همزمان تغذیه شدند. در این رابطه، از غلظت های 50 و 100 قسمت در میلیارد (ppb) آفلاتوکسین ب 1 و 300 و ppb 600 زیرالنون برای تغذیه ماهیان استفاده شد. پس از پایان دوره آزمایش، بافت کبد ماهیان نمونه برداری و آسیب های بافتی بصورت کیفی و نیمه کمی مورد بررسی قرارگرفت. عوارض بافت شناسی ناشی از مواجه بافت کبد ماهی با آفلاتوکسین ب1 و زیرالنون شامل نکروز و تغییر شکل هپاتوسیت ها بود. شدت ضایعات بافتی با افزایش سطح جیره ای آفلاتوکسین ب1 و زیرالنون بصورت جداگانه و همزمان افزایش یافت. نتایج نشان داد که شدت این آسیب ها در ماهیان دریافت کننده جیره حاوی همزمان سموم آفلاتوکسین ب1 و زیرالنون بیشتر از سایر تیمارها بود.
کلید واژگان: مایکوتوکسین, زیرالنون, هیستوپاتولوژی, جیره غذایی, آلودگی, قزل آلای رنگین کمانThe aim of this study was to evaluate the histological effects of aflatoxin B1 (AFB1) and zearalenone (ZEA) on the liver tissue of the rainbow trout. In this study, 540 rainbow trout 12.07±0.23 g (Mean±SD), as 9 experimental treatments with three replications were fed separately and simultaneously with diets containing different concentrations of AFB1 and ZEA over 60 days. In this regard, the concentrations of 50 and 100 ppb AFB1 and 300 and 600 ppb of ZEA were used. At the end of the experimental period, the liver tissue was sampled and pathological changes were qualitatively and semi-quantitatively examined. The toxin-induced histological damage included necrosis and deformation of hepatocytes. The severity of tissue lesions increased with increasing dietary levels of AFB1 and ZEA separately and simultaneously. The results showed that the severity of lesions was higher in fish receiving diets containing combinations of AFB1 and ZEA in comparison to other treatments.
Keywords: Mycotoxin, Zearalenone, Histopathology, Diet, Contamination, Rainbow trout -
زمینه و هدف
در سال های اخیر استفاده از گیاهان دارویی برای بهبود شاخص های رشد و سیستم ایمنی ماهیان، مورد توجه بوده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر افزودن عصاره های هیدروالکلی کاسنی و علف چای بصورت مجزا و ترکیبی به جیره غذایی بر شاخص های رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام گرفت.
روش کاربرای این منظور 720 قطعه ماهی به وزن تقریبی 5±100 گرم در قالب 4 تیمار شامل گروه شاهد، تیمار 3% عصاره کاسنی، تیمار 3% عصاره علف چای و تیمار ترکیبی هر دو گیاه به مدت 12 هفته مورد تغذیه قرار گرفتند. در انتهای پژوهش شاخص های رشد (وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، افزایش وزن، ضریب چاقی و شاخص کبدی) و فعالیت آنزیم های گوارشی (لیپاز، آمیلاز و پروتیاز) بررسی گردید.
یافته هابیشترین و کمترین میزان افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و شاخص کبدی به ترتیب در تیمارهای 3% کاسنی و 3% علف چای مشاهده شد (0/05<p). همچنین کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی و بیشترین میزان ضریب چاقی نیز مربوط به تیمار 3% کاسنی بود (0/05<p). بالاترین میزان فعالیت آنزیم های آمیلاز و پروتیاز در تیمار 3% کاسنی مشاهده شد (0/05>p). بالاترین میزان فعالیت آنزیم لیپاز در تیمار 3 % کاسنی و پایین ترین میزان فعالیت آن در تیمار ترکیب دو گیاه مشاهده شد، ولی اختلافی بین تیمارهای مختلف نسبت به تیمار شاهد وجود نداشت (0/05<p).
نتیجه گیریدر مجموع افزودن 3 % عصاره کاسنی به جیره غذایی باعث بهبود شاخص های رشد و فعالیت آنزیمهای گوارشی ماهی قزل آلای رنگین کمان می شود.
کلید واژگان: کاسنی, علف چای, رشد, آنزیم های گوارشی, ماهی قزل آلای رنگین کمانIntroduction &
ObjectiveIn recent years, the use of medicinal plants has been considered to improve growth and immune system indices of fish. Therefore, the present study was carried out to investigate the single and combined effects of Chicory and St John's-wort hydro-alcoholic extracts on growth indices and digestive enzymes activity of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss).
Material and MethodsFor this purpose, 720 fish with an average body weight of 100±5 g were randomly allocated to four distinct treatments including a control group, 3% chicory extract, 3% St John's-wort extract and a combined treatment containing 1.5% chicory and 1.5% St John's-wort extract. The experiments lasted for 12 weeks and growth indices (final weight, food conversion rate, specific growth rate, weight gain, condition factor and hepatosomatic index) and digestive enzymes activity (lipase, amylase and protease) were measured.
ResultsThe highest and lowest weight gain, specific growth rate and hepatosomatic index were observed in 3% extract of chicory and 3% St John's-wort extract, respectively (p>0.05). Also, the lowest food conversion ratio and the highest condition factor belonged to group received diet supplemented with 3% chicory (p>0.05). The highest amylase and protease activity were observed in 3% chicory treatment (p<0.05). In addition, the highest and lowest lipase activity was observed in 3% chicory and combined treatment, respectively, however they did not significantly differ (p>0.05).
Conclusiondietary inclusion of 3% chicory extract would improve the growth indices and digestive enzymes activity of rainbow trout.
Keywords: chicory, H. perforatum, growth, Digestive enzymes, Rainbow trout -
مطالعه حاضر با هدف بررسی سمیت آفلاتوکسین بر بافت های مختلف ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام گرفت. در این مطالعه تعداد 207 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن ابتدایی 2/0±67/9 گرم در 3 تیمار (گروه شاهد، 25 و ppb 50 سم آفلاتوکسین ب 1) به مدت 8 هفته پرورش یافتند. پس از پایان آزمایش بافت های مختلف ماهیان آزمایشی از نظر آسیب های احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. عوارض هیستوپاتولوژیکی ناشی از مواجهه بافت های مختلف ماهی با آفلاتوکسین شامل هیپرپلازی و تخریب تیغه های ثانویه آبشش و تغییرات عروقی و ادم و نکروز نورونی در مغز و همچنین تخریب و نکروز راسی پرزهای روده و زواید پیلوریک بود. شدت ضایعات بافتی با افزایش میزان آفلاتوکسین ب1 به جیره غذایی افزایش یافت به طوری که این آسیب ها در ماهیان دریافت کننده جیره حاوی ppb 50 آفلاتوکسین شدیدتر از گروه تیمار شده با جیره دارای ppb 25 آفلاتوکسین بیشتر بود.
کلید واژگان: مایکوتوکسین, هیستوپاتولوژی, جیره غذایی, آلودگی, قزل آلای رنگین کمانJournal of Fisheries, Volume:73 Issue: 2, 2020, PP 149 -161Present study was carried out to assess effects of aflatoxin B1 on different rainbow trout tissues. In the present study, 207 rainbow trout fingerlings with an average body weight of 9.67±0.2 g were reared for eight weeks in three distinctive treatments (control group, 25 and 50 ppb aflatoxin B1). At the end of the trial, various tissues of experimental groups were studied regarding probable histological alterations. Histological alterations due to dietary aflatoxin B1 exposure including hyperplasia and lamellar necrosis in the gill, necrotic and vascular changes in the brain along with inflammatory cell infiltration and necrotic changes in the intestinal and pyloric region were evident. The severity of pathologies was more pronounced in those fish received 50 ppb aflatoxin B1 content in comparison to the group fed 25 ppb toxin contaminated diet.
Keywords: Mycotoxin, Histopathology, Diet, Contamination, Rainbow trout -
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر عصاره های هیدروالکلی گیاهان دارویی مرزنجوش (Origanum vulgare L.) و علف چای (Hypericum perforatum) بر رشد، شاخص های ایمنی و فعالیت آنزیم های گوارشی و آنتی اکسیدانی ماهی قزل آلای رنگین کمان طرح ریزی و اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (صفر درصد)، تیمار 3 درصد مرزنجوش، تیمار 3 درصد علف چای و ترکیب هر دو گیاه (5/1 درصد) بود. شاخص وضعیت اختلاف معنی دار بین تیمار 3 د رصد مرزنجوش با سایر تیمارها وجود داشت. بالاترین میزان وزن نهایی در تیمار 3درصد مرزنجوش مشاهده شد (05/0>P). ضریب رشد ویژه تیمار 3 درصد مرزنجوش نسبت به تیمار شاهد 30/8 درصد افزایش و ضریب تبدیل غذایی آن 34/2 درصد کاهش داشت. فراسنجه های ایمنی (ایمونوگلوبولین، فعالیت مسیر فرعی کمپلمان و لیزوزیم سرم) و آنزیم های آنتی اکسیدانی (گلوتاتیون پراکسیداز، کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز) ماهیان تیمارهای مختلف تحت تاثیر جیره های غذایی قرار گرفتند (05/0>P)، بطوریکه کمترین و بیشترین میزان این فراسنجه ها به ترتیب متعلق به گروه شاهد و 3 درصد مرزنجوش بود (05/0>P). اختلاف معنی داری از نظر فعالیت آنزیم های گوارشی (آمیلاز، لیپاز و پروتئاز) میان تیمار 3 درصد مرزنجوش و تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>P). در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از عصاره هیدروالکلی گیاه مرزنجوش بطور مشخصی موجب بهبود شاخص های ایمنی و فعالیت آنزیم های گوارشی زوائد پیلوریک و آنتی اکسیدانی کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان در شرایط پرورشی خواهد شد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر عصاره های هیدروالکلی گیاهان دارویی مرزنجوش (Origanum vulgare L.) و علف چای (Hypericum perforatum) بر رشد، شاخص های ایمنی و فعالیت آنزیم های گوارشی و آنتی اکسیدانی ماهی قزل آلای رنگین کمان طرح ریزی و اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (صفر درصد)، تیمار 3 درصد مرزنجوش، تیمار 3 درصد علف چای و ترکیب هر دو گیاه (5/1 درصد) بود. شاخص وضعیت اختلاف معنی دار بین تیمار 3 د رصد مرزنجوش با سایر تیمارها وجود داشت. بالاترین میزان وزن نهایی در تیمار 3درصد مرزنجوش مشاهده شد (05/0>P). ضریب رشد ویژه تیمار 3 درصد مرزنجوش نسبت به تیمار شاهد 30/8 درصد افزایش و ضریب تبدیل غذایی آن 34/2 درصد کاهش داشت. فراسنجه های ایمنی (ایمونوگلوبولین، فعالیت مسیر فرعی کمپلمان و لیزوزیم سرم) و آنزیم های آنتی اکسیدانی (گلوتاتیون پراکسیداز، کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز) ماهیان تیمارهای مختلف تحت تاثیر جیره های غذایی قرار گرفتند (05/0>P)، بطوریکه کمترین و بیشترین میزان این فراسنجه ها به ترتیب متعلق به گروه شاهد و 3 درصد مرزنجوش بود (05/0>P). اختلاف معنی داری از نظر فعالیت آنزیم های گوارشی (آمیلاز، لیپاز و پروتئاز) میان تیمار 3 درصد مرزنجوش و تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>P). در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از عصاره هیدروالکلی گیاه مرزنجوش بطور مشخصی موجب بهبود شاخص های ایمنی و فعالیت آنزیم های گوارشی زوائد پیلوریک و آنتی اکسیدانی کبد ماهی قزل آلای رنگین کمان در شرایط پرورشی خواهد شد.کلید واژگان: افزودنی های غذایی, مرزنجوش, علف چای, قزل آلای رنگین کمان, آبزی پروریJournal of Fisheries, Volume:72 Issue: 4, 2020, PP 339 -352The present study was conducted to investigate the effects of hydroalcoholic extracts of Marjoram and St John's Wort on growth, immune indices and activity of digestive and antioxidative enzymes in rainbow trout. Treatments included the control group, 3% Marjoram, 3% St John's Wort and the combination of both extracts (1.5%). The condition factor of fish received 3% Marjoram extract was significantly different from other experimental groups. The highest final weight belonged to diet supplemented with 3% Marjoram extract (P<0.05). SGR showed an 8.3% increase in 3% Marjoram extract in comparison to the control group and FCR showed a 2.34% decrease in the same treatment as well. The immune indices (immunoglobulin, complement sub-path activity,and serum lysozyme) and antioxidant enzymes activity (glutathione peroxidase, catalase, and superoxide dismutase) of different treatments were affected by the experimental diets (P <0.05). The lowest and the highest values belonged to the control group and 3% Marjoram extract, respectively (P <0.05). There were significant differences in digestive enzymes activity (amylase, lipase, and protease) (P<0.05) between the 3% Marjoram extract treatment in comparison to the control group regarding. In conclusion, the results showed that dietary supplementation of the hydroalcoholic extract of Marjoram significantly improved the innate immune indices and digestive and antioxidant enzymes activity of rainbow trout under the commercial farming conditions.Keywords: feed additives, Marjoram, St John's Wort, Rainbow trout, Aquaculture
-
نشریه تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک، سال سی و دوم شماره 3 (پیاپی 124، پاییز 1398)، صص 110 -117در پژوهش حاضر اثر استفاده از پودر گیاهان دارویی (رزماری و آویشن) بر فعالیت آنزیم های گوارشی روده ی ماهی قزل آلای رنگین گمان (Oncorhynchus mykiss) تغذیه شده با جیره غذایی آلوده به آفلاتوکسین B1 در تراکم های مختلف پرورش مورد ارزیابی قرارگرفت. بدین منظور 600 قطعه ماهی با میانگین وزنی 3±90 گرم، در 6 تیمار آزمایشی شامل دو تراکم پرورش (15 و 45 کیلوگرم بر متر مکعب)، حضور سم آفلاتوکسین در جیره غذایی (0 و 50ppb) به همراه افزودن 4 درصد ترکیب پودر گیاهان دارویی (شامل 2 درصد پودر آویشن شیرازی و2درصد پودر رزماری) تقسیم شدند. هر تیمار در سه تکرار انجام شد و آزمایش به مدت 6 هفته ادامه یافت. پرورش در تراکم بالا (45 کیلوگرم در مترمکعب) و تغذیه با جیره غذایی آلوده به سم آفلاتوکسین موجب افزایش معنی دار میزان فعالیت آنزیم های گوارشی شامل آمیلاز، لیپاز و آلکالین پروتئاز شد (05/0≥P). همچنین، استفاده از پودر گیاهان آویشن و رزماری در جیره غذایی آلوده به آفلاتوکسین، توانست اثر پاتولوژیک آفلاتوکسین بر افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی را تعدیل نماید (05/0≥P). با توجه به نتایج حاصل می توان بیان داشت که ترکیب برابر پودر گیاهان رزماری و آویشن در سطح مورد مطالعه توانایی کنترل آثار نامطلوب سم آفلاتوکسین بر فعالیت آنزیم های گوارشی روده ماهیان قزل آلای رنگین کمان پرورشی در تراکم های مختلف را دارد.کلید واژگان: آنزیم های گوارشی, آفلاتوکسین, آویشن شیرازی, رزماری, تراکم پرورشThe effect of stocking density and dietary aflatoxin B1 along with rosemary and thyme powders on intestinal digestive enzymes activity of rainbow trout was evaluated. Total of 600 fish with an average weight of 90±3 were randomly allotted among six experimental groups consisted of two stocking density (15 and 45 kg.m-3), aflatoxin contamination (0 and 50 ppb) with/without including 4 % herbal blend powder (2% rosemary and 2% thyme). Each treatment was replicated thrice and the experiment was lasted for 6 weeks. Stocking at high density and receiving aflatoxin B1 contaminated diet resulted in higher digestive enzymes activity including amylase, lipase and alkaline protease (p≤0.05). It seemed that including herbal blend consisting of rosemary and thyme powder could mitigate pathologically elevated digestive enzymes activity due to dietary aflatoxin contamination (p≤0.05). In conclusion, dietary inclusion of rosemary and thyme multi-blend in aflatoxin contaminated diets at the studied level could ameliorate undesirable effects of aflatoxin on intestinal digestive enzymes activity of rainbow trout reared at various densities.Keywords: Digestive enzymes, aflatoxin, Shirazi Thyme, rosemary, Stocking density
-
زمینه و هدفآلودگی جیره غذایی با آفلاتوکسین، باعث آسیب های بافت کبد و تضعیف سیستم ایمنی در آبزیان میگردد. متابولیت های فعال برخی از گیاهان دارویی در بازدارندگی رشد قارچ و ممانعت از سنتز آفلاتوکسین موثر است.بنابراین مطالعهحاضرباهدفبررسیآسیب های بافت کبد ناشی از سمآفلاتوکسین ب 1و پتانسیلحفاظتیپودر آویشن و رزماریدر ماهیقزل آلایرنگین کمان انجامپذیرفت.روش کارتعداد 225 قطعه ماهی با وزن متوسط 5±90گرم در قالب 3 تیمار شامل گروه شاهد(جیره غذایی فاقد سم آفلاتوکسین ب1)، تیمار دوم(جیره غذایی حاوی ppb 50سم آفلاتوکسین ب1) و تیمار سوم (جیره غذایی دارای ppb 50 سم آفلاتوکسین ب1 و ترکیب 2 درصد پودر گیاه آویشن و 2 درصد پودر گیاه رزماری) به مدت 6 هفته تغذیه شدند. سپس آسیب های بافت کبد با استفاده از روش های H&Eو رنگ آمیزی Masson-Trichrom، هم چنین سنجشفعالیت آنزیم های التهابی کبدی مورد بررسی قرار گرفت.یافته هابر اساس نتایج H&E عارضه هایی مانند نفوذ سلول های ایمنی، پرخونی عروق، ادم و نکروز سلول های کبدی در تیمار دوم و با شدت بیشتری در تیمار سوم مشاهده شد. در رنگ آمیزی Masson-Trichrom شدیدترین میزان فیبروز در تیمار سوم مشاهده شد(05/0p<). فعالیت آنزیم های التهابی کبد نیز در تیمار سوم افزایش معنی داری نسبت به گروه های دیگر داشت(05/0p<).نتیجه گیریبه طور کلی سم آفلاتوکسین موجب آسیب های بافتی در کبد گردیده و افزودن پودر گیاهان آویشن و رزماری باعث تشدید این آسیب ها می گردد.کلید واژگان: آسیب های بافت کبد, آفلاتوکسین ب1, ماسون تری کروم, آنزیم های التهابی کبد, قزل آلای رنگین کمانInroduction & Objective: Dietary aflatoxin contamination cause liver tissue damage and
immunosuppression in aquatic animals. Active metabolites of some medicinal herbs have promising effects
on controlling fungi growth and aflatoxin contamination of feedstuffs. This study was to investigate liver
pathogenesis of aflatoxin B1 and protective potency of rosemary and thyme powder in rainbow trout.Material and MethodsTherefor, 225 fish with an average weight of 90±3 g were allocated amongst
three treatments including control group (diet devoid of aflatoxin B1), treatment two (diet included with 50
ppb aflatoxin B1) and treatment three ( 50 ppb aflatoxin B1 contaminated diet containing 2% rosemary and
2% thyme powder). After 6 weeks of feeding on the diets, hepatic tissue pathologies were studied using H&E
and Masson-Trichrom staining methods. Serum inflammatory enzymes activity were also assayed.ResultsH&E staining results were indicative of immune cell infiltration, congestion, edema and necrosis
of hepatic tissue in groups two and three, with severe tissue alterations in third experimental group. Mason-
Trichrom showed advanced tissue fibrosis in treatment three (p<0.05). Inflammatory enzymes activity also
showed higher activity in fish fed on third experimental diet (p<0.05).ConclusionAflatoxin B1 resulted in hepatic tissue pathologies and rosemary and thyme powder
inclusion to such a diet exacerbated the pathological alterations.Keywords: Hepatic Tissue Pathology, Aflatoxin B1, Masson-Trichrom, Hepatic Inflammatory Enzymes, Rainbow Trout -
یکی از چالش های صنعت آبزی پروری، وجود سموم مایکوتوکسینی در جیره آبزیان و اثرات تخریبی آن بر ماهی است که برای تعدیل یا رفع این مشکل می توان از مواد آنتی اکسیدانی در جیره استفاده کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش حفاظتی گیاهان آویشن و رزماری جیره غذایی در کاهش اثر سمی آفلاتوکسین ب1 و زیرالنون جیره بر برخی شاخص های ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان انگشت قد انجام پذیرفت. تعداد 180 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (2/0±3 گرم) در سه تیمار شامل تیمار 1 فاقد سم (تیمار شاهد)، تیمار 2 حاوی µg/kg50 آفلاتوکسین ب1 و µg/kg400 زیرالنون و تیمار 3 حاوی µg/kg50 آفلاتوکسین ب1 و µg/kg400 زیرالنون به همراه %2 پودر رزماری و %2 آویشن (در سه تکرار) به مدت 4 هفته تیمار شدند. نتایج نشان داد که فعالیت لیزوزیم و کمپلمان، آنتی بادی و گلبول های قرمز و سفید تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفتند (05/0<P)، اما شاخص های تکثیر لنفوسیت، قدرت فاگوسیتوزی نوتروفیل ها و نسبت لنفوسیت به نوتروفیل تحت تاثیر تیمارهای مورد مطالعه قرار گرفتند (05/0>P) و کمترین و بیشترین میزان این شاخص ها به ترتیب به تیمار دوم و سوم اختصاص داشت (05/0>P). نتیجه آن که افزودن پودر گیاهان رزماری و آویشن به جیره غذایی، سبب بهبود سیستم ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان تغذیه شده با جیره های غذایی آلوده به سموم قارچی، به ویژه در شاخص های تکثیر لنفوسیت و نسبت لنفوسیت به نوتروفیل شد.کلید واژگان: مایکوتوکسین, گیاهان دارویی, سیستم ایمنی, قزل آلای رنگین کمانNowadays, the aquaculture industry is challenged with dietary mycotoxin contamination and their undesirable effects on fish. It is believed that feed containing antioxidants might be useful to modulate or even eradicate such problems. This study was to investigate the protective role of thyme and rosemary powder in the diet to reduce the toxic effects of dietary aflatoxin B1 and zearalenone contamination on some immune indices of rainbow trout fingerlings. Total number of 180 fish (3±0.2g) were allotted into three treatments including treatment one as control group (without toxin), treatment two received feed containing 50µg/kg aflatoxin B1 + 400µg/kg zearalenone and treatment three fed diet contaminated with 50µg/kg aflatoxin B1 + 400µg/kg zearalenone and contained 2% rosemary and 2% thyme powder (triplicate) for 4 weeks. The results showed that lysozyme and complement activity, serum total antibody content along with red and white blood cell counts were not affected by experimental diets (P>0.05). While lymphocyte proliferation and neutrophils phagocytosis indices and lymphocyte to neutrophil ratio were affected by treatments (P<0.05), as the lowest and the highest level of these indices, belonged to treatments two and three, respectively (P<0.05). The results showed that adding rosemary and thyme powder to mycotoxin contaminated diet could improve immune parameters of rainbow trout especially lymphocyte proliferation and lymphocyte to neutrophil ratio.Keywords: Mycotoxin, Medicinal Herbs, Immune System, Oncorhynchus mykiss
-
در این تحقیق تعداد 360 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (O. mykiss) با متوسط وزنی 2/0±93/10 گرم در 3 تیمار زهر (8، 12 و 16 میکرو گرم پودر زهر زنبور عسل) و شاهد (جیره غذایی تجاری فاقد زهر زنبور عسل) هر کدام با 3 تکرار به مدت 60 روز با جیره های آزمایشی مورد تغذیه قرار گرفتند. بررسی شاخص های رشد نظیر افزایش وزن بدن ، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، درصد افزایش وزن بدن و شاخص وضعیت از ماهیان در ابتدا و انتهای دوره آزمایش انجام شد. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که طول و وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، درصد افزایش وزن بدن، افزایش وزن بدن، شاخص وضعیت و ضریب تبدیل غذایی نسبت به گروه کنترل با بهبود معنی داری همراه بود. همچنین نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بهترین مقادیر به دست آمده در طول نهایی (09/0±76/17) و وزن نهایی(005/0±05/78)، ضریب رشد ویژه (05/0±30/3)، درصد افزایش وزن بدن (6/0±11/86)، افزایش وزن (8/0±12/67)، شاخص وضعیت (02/0±39/1) و ضریب تبدیل غذایی (009/0±54/0) در تیمار 16 میکرو گرم پودر زهر زنبور عسل بوده است. در مجموع نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن است که استفاده از زهر زنبور عسل در سطوح مورد مطالعه، قابلیت تاثیرگذاری بالایی بر افزایش عملکرد رشد و تغذیه در ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی دارد.کلید واژگان: O, mykiss, زهر زنبور عسل, فاکتورهای رشد, مکملIn this study, 360 rainbow trout fingerlings with an average body weight of 10.93 ± 0.2 g were divided into 3 group of BV (8, 12 and 16 μg of bee venom powder) and a control group (commercial diet free of honey bee venom) with three respective replicates. After one week adaptation with experimental conditions, the fish were fed with experimental diets for 60 days. Results showed that final length, final weight, specific growth rate, percentage of body weight gain, body weight gain, condition factor and feed conversion ratio significantly improved in comparison with control group without any dietary venoum supplementation (p> 0.05). Furthermore, the results of this study showed that the highest values of final length (17.76 ± 0.09), final weight (78.05 ± 0.005), specific growth rate (3.30 ± 0.05), percentage of body weight gain (86.11 ± 0.6), body weight gain (67.12 ± 0.8), condition factor (1.39 ± 0.02) and the lowest feed conversion ratio (0.54 ± 0.009) belonged to group received 16 μg/kg feed bee venom powder. Accordingly, Incorporating honey bee venom in commercial diet at the experimental levels significantly improved the growth indices of rainbow trout fingerlings.Keywords: Growth indices, Honey bee venom, supplementation, rainbow trout
-
در پژوهش حاضر اثر تراکم نگهداری و سم آفلاتوکسین B1 به همراه پودر گیاهان آویشن و رزماری جیره غذایی بر فعالیت آنزیم های گوارشی زوائد پیلوریک قزل آلای رنگین کمان مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور 600 قطعه ماهی با میانگین وزنی 3±90 گرم، در 6 تیمار آزمایشی شامل دو تراکم پرورش (15 و 45 کیلوگرم بر متر مکعب)، حضور سم آفلاتوکسین در جیره غذایی (0 و ppb 50) به همراه افزودن 4 درصد ترکیب پودر گیاهان آویشن و رزماری تقسیم شدند. هر تیمار در سه تکرار انجام شد و آزمایش به مدت 45 روز ادامه یافت. پرورش در تراکم بالا (45 کیلوگرم در مترمکعب) و تغذیه با جیره غذایی آلوده به سم آفلاتوکسین در مقایسه با گروه شاهد موجب افزایش معنی دار میزان فعالیت آنزیم های گوارشی شامل آمیلاز، لیپاز و آلکالین پروتئاز شد (05/0>P). استفاده از پودر گیاهان آویشن و رزماری در جیره غذایی شاید به دلیل عدم دسترسی ماهی به ترکیبات فعال گیاهی موجود در درون سلول های گیاهی، نتوانست اثر پاتولوژیک آفلاتوکسین بر افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی را تعدیل یا خنثی نماید (05/0<P). درک سازوکار تاثیر تراکم و آلودگی جیره غذایی با آفلاتوکسین بر افزایش میزان فعالیت آنزیم های گوارشی و اهمیت چنین افزایشی بر فیزیولوژی گوارش آبزی هدف مستلزم مطالعات بیشتری در آینده است.
کلید واژگان: آفلاتوکسین, آویشن, رزماری, قزل آلای رنگین کمان -
در این پژوهش اثر تراکم های مختلف نگهداری و سم آفلاتوکسین B1 به همراه ترکیب پودر آویشن شیرازی و رزماری بر فیزیولوژی گوارش ماهی قزل آلای رنگین کمان بررسی شد. بدین منظور 600 قطعه ماهی با میانگین وزنی 3±90 گرم، در 6 تیمار شامل (1) تراکم پرورش kg.m-3 15- تغذیه با جیره غذایی فاقد سم آفلاتوکسین، (2) تراکم پرورش kg.m-3 45- تغذیه با جیره غذایی فاقد سم آفلاتوکسین، (3) تراکم پرورش kg.m-3 15- تغذیه با جیره غذایی حاوی ppb 50 سم آفلاتوکسین، (4) تراکم پرورش kg.m-3 45- تغذیه با جیره غذایی حاوی ppb 50 سم آفلاتوکسین، (5) تراکم پرورش kg.m-3 15- تغذیه با جیره غذایی حاوی 4% پودر گیاهان آویشن و رزماری و ppb 50 سم آفلاتوکسین و (6) تراکم پرورش kg.m-3 45- تغذیه با جیره غذایی حاوی 4% پودر گیاهان آویشن و ppb 50 سم آفلاتوکسین، تقسیم شدند. فعالیت آلکالین پروتئاز، لیپاز و آمیلاز تحت تاثیر تراکم پرورش بطور معنی داری افزایش یافت (05/0>p). همچنین، بیشترین میزان فعالیت آنزیم آمیلاز و آلکالین پروتئاز متعلق به گروه تغذیه شده با جیره غذایی فاقد پودر گیاهان دارویی پرورش یافته در تراکم Kg/m3 45 بود (05/0>p). میزان فعالیت آنزیم لیپاز ماهیان تغذیه شده با جیره غذایی حاوی پودر گیاهان دارویی بطور معنی داری کمتر از ماهیان گروه مقابل بود (05/0>p). بررسی های بافت شناسی نشان داد که پرزهای روده ماهیان پرورشی در تراکم بالا (کیلوگرم ماهی بر مترمکعب) و تغذیه شده با جیره غذایی دارای ppb 50 آفلاتوکسین دچار تخریب شد. اما افزودن ترکیب پودر آویشن و رزماری مانع بروز این عارضه شد. بنظر می رسد بافت روده توانایی تحمل شرایط تنشی ازدحام بالا را دارد، اما اگر این ازدحام با آلودگی جیره غذایی با آفلاتوکسین همراه گردد، برای ماهی قابل تحمل نیست. البته، بررسی های تکمیلی نظیر سنجش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی بافت روده برای درک بهتر سازوکار این تغییرات توصیه می شود.کلید واژگان: بافت شناسی, بخش پیشین روده, رزماری, آویشن, آبزی پروری, قزل آلای رنگین کمانThe effect of stocking density and dietary aflatoxin B1 along with including rosemary and thyme powders on digestive enzymes activity of rainbow trout was evaluated. 600 fish with an average weight of 90±3 were randomly allotted into six experimental groups consisted of (1) stocking at 15 kg.m-3- feeding diet devoid of aflatoxin, (2) stocking at 45 kg.m-3-feeding diet devoid of aflatoxin, (3) stocking at 15 kg.m-3-feeding diet containing 50 ppb aflatoxin, (4) stocking at 45 kg.m-3-feeding diet containing 50 ppb aflatoxin, (5) stocking at 15 kg.m-3-feeding diet containing 4% rosemary and thyme powder and 50 ppb aflatoxin and (6) stocking at 45 kg.m-3-feeding diet containing 4% rosemary and thyme powder and 50 ppb aflatoxin. Activity of alkaline protease, lipase and amylase was only affected by fish stocking density to the extent that those fish were reared in higher density showed increased digestive enzymes activity (p<0.05). Interactive effect of two studied factors (stocking density and dietary supplementation of medicinal plants) significantly affected activity of amylase and alkaline protease. However, lipase was only affected by dietary supplementation of medicinal plants. The highest amylase and alkaline protease activity were recorded in those fish received diet devoid on medicinal plants and stocked at 45 kg.m-3 (p<0.05). Those fish received diet containing medicinal plant powder significantly had lower activity (p<0.05). Proximal intestine histological examinations revealed that those fish stocked at higher density and received aflatoxin contaminated diet had villi detachments. Nevertheless, dietary inclusion of herbal blend consisted of rosemary and thyme powder could retrieve such tissue abnormality. It seemed that intestine could resist tension from higher stocking density or dietary aflatoxin contamination; however, their combination was not endurable for fish. Meanwhile, further complementary researches such as assaying antioxidant enzymes activity are warranted to precisely elucidate the underlying mechanism behind such alterations.Keywords: Histology, Proximal intestine, Rosemary, Thyme, Rainbow trout
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.