به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

شیرین طغیانی

  • علی ملک عباسی، شیرین طغیانی خوراسگانی*، امیرحسین شبانی، سروش مدبری، دیوید ویانا

    طی چند دهه گذشته رشد فزاینده شهرها سبب تحولات گسترده ای در مناطق مختلف جهان شده است. به طوری که این روند در شهرهای صنعتی و کلان شهرها با فراهم شدن امکانات رفاهی موجب گسترش ابعاد فیزیکی آنها شده و تبعات مختلفی را به همراه داشته است. یکی از اثرات مهم رشد فیزیکی شهرها تحول در فرم اولیه آنهاست که تاثیر مستقیم بر محیط اطراف خود دارد. پژوهش حاضر با هدف تحلیل روند نظریه های متمرکز بر فرم شهرها و تغییرات اقلیمی، با روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از مرور نظام مند داده ها و خروجی 39 منبع برگزیده از مجموع 705 مقاله منتخب از پایگاه های داده Google Scholar ، Scopus، Web of Science و علم نت است که مشخص می کند کدام یک بر دیگری ارجحیت دارد. بررسی ها نشان می دهد که پژوهش های صورت گرفته در زمینه فرم شهرها سابقه طولانی تری نسبت به تغییرات اقلیمی داشته اما این مطالعات همسو با تقابل این دو متغیر نبوده و هیچ برنامه ریزی منسجمی در این خصوص صورت نگرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در نظریات مطرح شده، توسعه فیزیکی شهرها رابطه ای معکوس با اقلیم داشته، به مرور طی 30 سال گذشته جدی تر شده، و نظریات فرم شهری از ابتدا عاملی بازدارنده در تغییر فرم فیزیکی شهرها برای بهبود شرایط اقلیمی نبوده است. همچنین مشخص گردید که مهم ترین عوامل در بررسی اثرات متقابل تغییر فرم شهرها و تغییرات اقلیمی شامل شناخت موقعیت جغرافیایی، شکل و اندازه فیزیکی شهرها، فاصله شهرها از یکدیگر، فرایندها و چالشهای توسعه می باشد.

    کلید واژگان: تغییرات اقلیمی, فرم شهر, فرایند توسعه, بازدارندگی
    Ali Malekabbasi, Shirin Toghyani Khorasgani, Amirhosein Shabani, Soroush Modabberi, David Leite Viana
    Introduction

    Over the past few decades, the increasing growth of cities has caused extensive changes in different regions of the world. This trend in industrial cities and metropolises, with the provision of comfort facilities, has led to the expansion of their physical dimensions and has brought various consequences. Changes of initial form of the urban area’s is one of the most important factors of the physical growth of the cities which has a direct impact on the surrounding environment. In the past, mankind has tried to examine, plan and even adapt preventive methods for cases where environmental changes took effect suddenly and in a short period, such as floods and storms, based on historical data and records, the causes and conditions of its occurrence to predict. But only during the last few decades, those changes that have had long term effects, such as climate change, without any objective representation, have been measured and investigated with different methods and found its harmful effects. Mankind has not yet found a special solution for it.

    Materials and Methods

    The purpose of this research is to study the orientation of theories focused on the Urban Form and Climate Change, with a descriptive-analytical method and using systematic review’s of data which the output was 39 selected sources out of 705 selected articles from the Scholar Google, Scopus and Web of Science database, determines why and how they are specified and which one is distinguished from the other. Due to the contrast of two variables and the multidisciplinary nature of this research, the issue of urban form has had more weight in opinion raised. Due to a better review, references from 1960 to 2020 were selected and the main keywords were considered without any specific geographical restrictions.

    Results and Discussion

    in this research, the urban form has been examined as the physical part of a city, considering all its details and conditions. Studies show that the researches conducted in the filed of the Urban Form have longer history than Climate Change, but these studies are not consistent with the opposition of these two variables and no proper planning has been done in this regard. The findings of the research indicate that in the proposed theories, the physical development of cities has an inverse correlation with the climate, it has become more serious over the past 30 years, and the urban form theories have not been a deterrent factor in changing the physical form of the cities to control climatic conditions. In order to investigate the mutual effect of urban form and climate change, two important points should be considered. First, the basic changes of the city should be examined in specific period that had the most impact, and secondly, the climate change process should be examined in the same time frame. These points help to better analyze what is needed to reduce climate impact.

    Conclusion

    The most important factors in examining the mutual effects of changing the urban form and climate change include knowing the geographical location, the physical shape, size of cities, the distance between cities, development process and challenges. It is believed that many theories based on urban form could act in a way to propose a preventive plan regarding the climate change challenge. The components of this research have gained importance over the past years with the intensification of climate change effects, but it still has an unknown part of a puzzle that if there is a change in the from of today’s cities, can we imagine better condition for the climate in the future?

    Keywords: Climate Change, Urban Form, Development Process, Deterrence
  • سید مجید فارغیان قمی، فرشته احمدی*، مصطفی بهزادفر، شیرین طغیانی

    سنت گرایی به عنوان رویکردی در فلسفه معاصر، مکتبی است که نسبت به مدرنیته، موضعی به شدت انتقادی دارد. آرا و دیدگاه های انتقادی سنت گرایان نسبت به مدرنیته در حوزه های گوناگون از جمله فلسفه هنر سبب شده اند دیدگاه های آنان در حوزه شهرسازی و معماری نیز مورد توجه و عنایت قرار گیرد. گرچه تقریبا هیچ یک از چهره های سرشناس و نظریه پرداز سنت گرا، معمار یا شهرساز نبوده اند، اما نقدهای جدی آنان به مدرنیته و بیان مفاهیمی چون «تقدس زدایی از فضای شهر» و «دنیوی سازی مکان و زمان» و نیز تدوین آثاری درباره هنر اسلامی و آسیب شناسی تمدن اسلامی (مانند بعضی آثار بورکهارت و سید حسین نصر) سبب شده اند دیدگاه های آنان به طور جدی در حوزه شهرسازی و معماری جوامع اسلامی به ویژه ایران مطرح و اثرگذار باشند. در عین حال، آرای سنت گرایان با نقدهای جدی نیز مواجه بوده اند. این نوشته سعی دارد با بررسی دیدگاه های سنت گرایان و نقدهای وارد بر ایشان، ضمن ارزیابی نسبت به دست آوردها و کاستی های این مکتب به ویژه در حوزه شهرسازی ایرانی اسلامی، به تحلیلی درباره میزان اثرگذاری و قابلیت دیدگاه سنت گرایی در فرآیند تحقق شهر اسلامی ایرانی دست یابد. این نوشته به نقد و بررسی سنت گرایی طبق تعریف مصطلح آن می پردازد. سنت گرایان مزبور در مجموع دچار افراط و تفریط هایی شده اند. در این مقاله سعی می شود رویکردهای دیگری از سنت گرایان اصول گرا که همه جانبه گر و عمیق تر نسبت اسلام را با خلق آثار هنری و معماری و شهرسازی بیان نموده اند، برای تحقیقات بعدی و مکمل این تحقیق معرفی شوند. این پژوهش به روش اسنادی-کتابخانه ای در مرحله جمع آوری اطلاعات و به روش استدلال منطقی در مرحله تحلیل و استنتاج به این نتیجه رسید که بخش بزرگی از دستاوردهای سنت گرایی در تقابل با مدرنیته در مقام نقد مدرنیته است. به نحوی که آسیب شناسی پیامدهای نامطلوب مدرنیته در حوزه شهرسازی و معماری توانسته است الهام بخش و عامل محرک برای بسیاری از اندیشمندان، صاحب نظران، اساتید و تصمیم گیران باشد. لکن در عمل و در مقام تحقق پذیری و دستیابی به شهر اسلامی توفیق چندانی پیدا نکرده است. در این متن تلاش شده است با کنکاش و بررسی این موضوع، به رهیافتی برای تحقق پذیری شهر اسلامی دست یابیم.

    کلید واژگان: شهر اسلامی, سنت گرایی, نقد مدرنیته, شهرسازی معاصر
    Seyed Majid Fareghian Ghomi, Fereshteh Ahmadi*, Mostafa Behzadfar, Shirin Toghyani

    Traditionalism as an approach in contemporary philosophy has a highly critical stance towards modernity. The opinions and critical views of traditionalists towards modernity in various fields, including the philosophy of art, have caused their views to be taken into account in the urbanism and architecture. Although almost none of the famous traditionalist theorists were architects or urban planners, their serious criticisms of modernity, has helped to shape the concepts such as the desanctification of the city space and the "secularization" of space and time. Also, Burkhart and Seyed Hossein Nasr works on Islamic art and the pathology of Islamic civilization have been created seriously prominent and influential in urbanism and Islamic architecture, especially in Iran. At the same time, the opinions of traditionalists have faced serious criticism. This article tries to make an assessment of the achievements and shortcomings of this school, especially in the field of Islamic Iranian urbanism, by examining the traditionalist viewpoints and the criticisms leveled at theme and analysis of the effectiveness and capability of traditionalist viewpoints in the process of realizing the Islamic-Iranian city. This article reviews traditionalism according to its terminological definition. The above-mentioned traditionalists have suffered extremes and excesses. In this article, it is tried to introduce other approaches of fundamentalist traditionalists who have expressed the comprehensive and deeper relation between Islam and the creation of artworks, architecture and urbanism. It is also necessary to introduce these approaches for further and complementary of this research.  This research came to the conclusion that a large part of the achievements of traditionalism in contrast with modernity is in the position of criticism of modernity, using the method of library documents in the information gathering stage and the method of logical reasoning in the analysis and inference stage. In such a way that the pathology of the adverse consequences of modernity in urbanism and architecture has been able to inspire and motivate many thinkers, experts, professors and decision-makers; However, in practice and in terms of realization and achieving the Islamic city, it has not been very successful. In this text, an attempt was made by exploring and examining this issue to reach an approach for the realization of the Islamic city.

    Keywords: Islamic city, traditionalism, criticism of modernity, contemporary urbanism
  • مهدی غلامی، حمید صابری*، شیرین طغیانی

    فضای شهری متعلق به عموم شهروندان هر شهر و سایر افراد حاضر در شهر می باشد. از این رو برنامه ریزان شهری می بایست در راستای مطلوبیت بخشیدن به فضای شهری، و با مدیریت صحیح و کارآمد، موجبات آسایش و امنیت شهروندان را به وجود آورند. هدف این پژوهش بررسی میزان مطلوبیت فضای شهری شهر اهواز بوده است. روش تحقیق کمی از نوع توصیفی تحلیلی و جامعه آماری کلیه شهروندان بالایی 15 سال شهر اهواز در سال 1399 بوده است. بر اساس فرمول کوکران از کل مناطق شهری اهواز تعداد 375 نمونه به صورت خوشه ای برآورد گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون T تک نمونه ای، آزمون T مستقل و تحلیل واریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان داده است که میزان مطلوبیت فضای شهری شهر اهواز، از حد استاندارد و مطلوب کمتر است و در میان مناطق هشتگانه شهر اهواز، منطقه 2 در وضعیت مناسبتری قرار دارد.

    کلید واژگان: فضای شهری, فضای عمومی, مطلوبیت, کلانشهر اهواز
    Mehdi Gholami, Hamid Saberi *, Shirin Toghyani

    The urban space belongs to the general citizens of each city and other individuals present in the city. Therefore, urban planners should aim to create comfort and security for citizens to improve the urban space through appropriate and proficient management. The purpose of this research was to investigate the desirability of urban space in Ahwaz. The research methodology employed a quantitative approach in a descriptive-analytical manner, and the statistical population consisted of all citizens aged 15 and above in Ahwaz in 2020. Using Cochran’s formula, a sample size of 375 was estimated, considering all urban areas of Ahwaz as a cluster. The collected information was analyzed using the SPSS software, employing a one-sample t-test, independent t-test, and one-way analysis of variance. The results indicate that the desirability of urban space in Ahwaz falls below the standard and desirable level, with District 2 being in a more favorable situation among the eight districts of Ahwaz.

    Keywords: Ururban space, public space, desirability, Ahwaz Metropolis
  • مهدی محرری، فرشته احمدی*، محمد نقی زاده، شیرین طغیانی
    خیابان ها فضاهای عمومی شهر هستند که ساختار شهرها را شکل می دهند و برخی از آن ها به مثابه فضای شهری عمل می کنند و نیازمند توجه مدیران، مسیولان، برنامه ریزان و طراحان شهری هستند. احداث خیابان های جدید در بافت قدیم یا جدید شهرها، تعریض خیابان ها و نگهداری از آن ها؛ موجب ایجاد چالش های متنوع در جنبه های مختلف شهر می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی مبانی و اصول طراحی خیابان شهری و بیان راه کارهایی برای ارتقای کیفیت خیابان های شهری با تمسک بر آموزه های اسلامی و فرهنگ و هنر ایرانی است. جمع آوری اطلاعات موردنیاز از طریق مشاهده، برداشت های میدانی و مطالعات اسنادی و تحلیل اطلاعات و داده ها، به کمک بهره گیری از روش های تحلیلی و توصیفی، مستندسازی و تحلیل گرافیکی صورت گرفته است. کیفیت شهرها وابسته به کیفیت خیابان ها هستند و کیفیت خیابان ها نیز برآمده از جزییات خیابان ها هستند. برای ارتقاء کیفیت شهرها می توان کیفیت فضاهای شهری ازجمله خیابان ها را افزایش داد. این تحقیق به بیان شاخص های تاثیرگذار بر روی کیفیت خیابان ها می پردازد و آن ها را به پنج دسته کلی که عبارت اند از: عملکردی، زیباشناختی، زیست محیطی، آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی تقسیم می کند. اطلاع از جهان بینی، اقلیم، نیازها و فرهنگ مردم هر شهر برای برنامه ریزی و طراحی خیابان شهری واجد اهمیت است. در این نوشتار شاخص های بسیاری بیان شدند که همگی آن ها در طراحی، نگهداری و ارتقای خیابان های موجود موثر هستند.اهداف پژوهش: تدوین اصول طراحی و برنامه ریزی خیابان شهری با بهره گیری از آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی.ارایه نمونه راه کارهای پیشنهادی برای برنامه ریزی، طراحی و برخورد با خیابان شهری باتوجه به آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی.سوالات پژوهش: شاخص های موثر در برنامه ریزی، طراحی و مدیریت خیابان شهری باتوجه به آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی چیست؟نمونه راه کارهای پیشنهادی برای برنامه ریزی، طراحی و برخورد با خیابان شهری باتوجه به آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی چیست؟
    کلید واژگان: خیابان شهری, آموزه های اسلامی, فرهنگ ایرانی, طراحی شهری
    Mahdi Moharreri, Fereshte Ahmadi *, Mohammad Naghizade, Shirin Toghyani
  • نگاهی بر ارتباط بین تناسبات در نظام آفرینش با تناسبات معماری در بناهای تاریخی اسلامی ایران
    مجید طاهری دمنه، ابوذر مجلسی کوپائی*، شیرین طغیانی
    تناسب رابطه بین اندازه ها است و در هنرهای تجسمی بر رابطه ی مناسب میان اجزاء با یکدیگر و با کلیت شکل گرفته از اجزاء دلالت دارد. علاوه بر رابطه بین اندازه ها، تناسبات کیفی یا به عبارتی مناسبت نیز در جای جای نظام آفرینش و در ساخته های بشری وجود دارد. عدالت در سطح نظام هستی به معنای نوعی توازن و تناسب در نظام هستی و قرار گیری هر چیز سر جای خود می باشد که این همان تناسب کیفی است که به آن عدالت تکوینی هم می گویند. در این راستا با مطالعه مفاهیم و مصادیق تناسبات کمی و کیفی و نیز نظریه های مربوط به هنر اسلامی به روش توصیفی- تحلیلی و با استدلال منطقی این نتیجه به دست آمد که تناسبات در بعد کمی و کیفی به عنوان جلوه ای از حسن خداوندی در مخلوقات تجلی می یابد و سپس توسط هنرمند مورد ادراک قرار گرفته و بازتاب آن در آثار بشری و از جمله معماری متجلی می شود. حسن الهی که در مخلوقات متجلی شده در هنر در قالب هندسه، تناسبات، هماهنگی، ریتم، تعادل و... توسط هنرمند بروز می یابد. در معماری هندسه و تناسبات نمود عدل و تقدیر خدایی و تجلی حسن اوست که هنرمند آن را باز تابش داده است. عدالت در معماری و شهرسازی به توازن و تناسب همه جانبه و فراگیر یعنی تناسبات کمی و مناسبات کیفی تعبیر می شود و رعایت تناسب یعنی زیبایی به معنای واقعی آن.
    کلید واژگان: تناسبات کمی, تناسبات کیفی, نظام آفرینش, معماری اسلامی ایران
    A look at the relationship between proportions in the system of creation and architectural proportions in Islamic monuments of Iran
    Majid Taheri Demneh, Aboozar Majlesi Koopayi *, Shirin Toghyani
    Proportion is the relationship between dimensions, and in the visual arts it implies a proper relationship between components with each other and with the totality formed by the components. In addition to the relationship between dimensions, there are qualitative or, in other words, appropriate proportions in place of the system of creation and in human constructions. Justice at the level of the system of existence means a kind of balance and proportion in the system of existence and the placement of everything in its place, which is the same qualitative proportion, which is also called developmental justice. In this regard, by studying the concepts and examples of quantitative and qualitative proportions as well as theories related to Islamic art in a descriptive-analytical method and with logical reasoning, it was concluded that quantitative and qualitative proportions as a manifestation of God's goodness in creatures. It is found and then perceived by the artist and its reflection is manifested in human works, including architecture. The divine goodness that is manifested in the creatures manifested in art in the form of geometry, proportions, harmony, rhythm, balance, etc., is expressed by the artist. In architecture, geometry and proportions represent the divine justice and destiny and the manifestation of his goodness, which the artist has reflected. Justice in architecture and urban planning is interpreted as comprehensive and all-encompassing balance and proportion, that is, quantitative proportions and qualitative relations, and observance of proportion means beauty in its true sense.
    Keywords: Quantitative proportions, qualitative proportions, system of creation, Islamic architecture of Iran
  • محمد بناییان مفرد، شیرین طغیانی*، حمید صابری

    امروزه ضرورت بررسی آینده در چارچوب مدل های آینده پژوهی و با رویکرد برنامه ریزی راهبردی دارای اهمیت بسیاری می باشد. مقاله حاضر از نظر ماهیت هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق توصیفی-تحلیلی در راستای هدف شناخت و تحلیل پیشران های تبیین کننده برنامه ریزی راهبردی در شهر اصفهان می باشد. که از روش اسنادی و دلفی هدفمند جهت شناسایی شاخص های مفهومی استفاده شد. حجم نمونه کارشناسان و متخصصان مرتبط با موضوع پژوهش(30نفر)می باشند، که از بین 100 نفر  متخصصین و مدیران شهری و اساتید دانشگاه(جامعه آماری) انتخاب شدند. پژوهش حاضر با بهره گیری از تکنیک تحلیل اثرات متقاطع که یکی از روش های متداول و مورد پذیرش آینده نگاری است و با استفاده از برنامه Micmac به تحلیل مولفه های برنامه ریزی راهبردی شهر اصفهان پرداخته است. بدین منظور ابتدا با مطالعه اسناد فرادست تمامی عوامل دخیل در برنامه ریزی راهبردی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و با استفاده از روش دلفی 39 مولفه در  4 حوزه(کالبدی، فرهنگی-اجتماعی، نهادی-مدیریتی، ساختاری-فرایندی) به عنوان شاخص های برنامه ریزی راهبردی استخراج شد. از میان 39 عامل یاد شده،  پس از بررسی چگونگی و میزان اثر گذاری این عوامل  بر یکدیگر بر وضعیت آینده شهر اصفهان با روش های مستقیم و غیر مستقیم، 10عامل کلیدی که بیشترین نقش را در وضعیت آینده برنامه ریزی راهبردی شهر اصفهان دارند، انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد، ارزیابی و کاربست برنامه ریزی راهبردی در شهر اصفهان نیازمند به دید جامع و چند جانبه است. چرا که تحقق برنامه ریزی راهبردی در این شهر با ارتباط ساختاری قوی در بین این پیشران ها مرتبط است.

    کلید واژگان: آینده پژوهی, برنامه ریزی راهبردی, مدل دلفی, شهر اصفهان
    Mohammad Banaeian Mofrad, Shirin Toghyani*, Hamid Saberi

    Today, the need to examine the future in the framework of future research models and with a strategic planning approach is critical. In terms of the present article's purpose and the descriptive-analytical research method, it is in line to identify and analyze the explanatory drivers of strategic planning in Isfahan. Targeted documentary and Delphi methods were used to identify conceptual indicators. The sample size is experts and specialists related to the research topic (30 people), who were selected from among 100 experts, city managers, and university professors (statistical community). The current research has analyzed the strategic planning components of Isfahan city by using the cross-effects analysis technique, one of the standard and accepted forecasting methods, and the Micmac program. For this purpose, all the factors involved in strategic planning were analyzed and investigated by studying the documents using the Delphi method;39 components in 4 areas (physical, cultural-social, institutional-management, structural-process) were used as indicators. Strategic planning methods were extracted. Among the 39 mentioned factors, after examining how and how much these factors affect each other on the future state of Isfahan city with direct and indirect methods, ten key factors play the most role in the future state of strategic planning of Isfahan metropolis were chosen. The results show that the evaluation and application of strategic planning in the city of Isfahan requires a comprehensive and multifaceted view because The realization of strategic planning in this city is related to the solid structural connection between these drivers.

    Keywords: Future studies, Strategic planning, Isfahan city, Delphi model
  • مجید طاهری دمنه، ابوذر مجلسی کوپائی*، شیرین طغیانی

    بشری وجود دارد. عدالت در سطح نظام هستی به معنای نوعی توازن و تناسب در نظام هستی و قرار گیری هر چیز سر جای خود می باشد که این همان تناسب کیفی است که به آن عدالت تکوینی هم می گویند. مکان یابی مناسب، توجه به محیط، استفاده از مصالح مناسب، مناسبت سازه و معماری، پرهیز از بیهودگی و توجه به انسان و تمامی مراتب نیازهای او در معماری از جمله اصول معماری می باشند که لزوم توجه به آنها در شکل گیری معماری منطقی یا عدالت محور اجتناب ناپذیر است. همه ویژگی هایی که با واژه مناسبت یا مناسب بودن همراه هستند، به نوعی از مصادیق تناسبات کیفی در معماری ایرانی تناسب رابطه بین اندازه ها است و در هنرهای تجسمی بر رابطه ی مناسب میان اجزاء با یکدیگر و با کلیت شکل گرفته از اجزاء دلالت دارد. نمونه های زیادی از نسبت های زیبا و به ویژه نسبت طلایی در طبیعت یافت می شود (تناسبات کمی). همچنین در آثار معماری گذشته به خصوص آثار معماری ایران در دوره اسلامی نسبت های زیبا کاربرد عمیق و وسیعی دارند. علاوه بر رابطه بین اندازه ها، تناسبات کیفی یا به عبارتی مناسبت نیز در جای جای نظام آفرینش و در ساخته های به شمار می روند و به عنوان جلوه ای از عدالت محوری مطرح هستند. در این پژوهش با بررسی تناسبات کمی و کیفی در نظام آفرینش و در معماری اسلامی به تبیین ارتباط بین این دو پرداخته شده است. در این راستا با مطالعه مفاهیم و مصادیق تناسبات کمی و کیفی و نیز نظریه های مربوط به هنر اسلامی به روش توصیفی- تحلیلی و با استدلال منطقی این نتیجه به دست آمد که تناسبات در بعد کمی و کیفی به عنوان جلوه ای از حسن خداوندی در مخلوقات تجلی می یابد و سپس توسط هنرمند مورد ادراک قرار گرفته و بازتاب آن در آثار بشری و از جمله معماری متجلی می شود. حسن الهی که در مخلوقات متجلی شده در هنر در قالب هندسه، تناسبات، هماهنگی، ریتم، تعادل و... توسط هنرمند بروز می یابد. در معماری هندسه و تناسبات نمود عدل و تقدیر خدایی و تجلی حسن اوست که هنرمند آن را باز تاب داده است. عدالت در معماری و شهرسازی به توازن و تناسب همه جانبه و فراگیر یعنی تناسبات کمی و مناسبات کیفی تعبیر می شود و رعایت تناسب یعنی زیبایی به معنای واقعی آن.

    کلید واژگان: تناسبات کمی, قرآن, تناسبات کیفی, نظام آفرینش, معماری اسلامی ایران
    Majid Taheri Damaneh, Abuza Majlesi Kupaei *, Shirin Toghyani

    There is humanity. Justice at the level of the system of existence means a kind of balance and proportionality in the system of existence and putting everything in its place, which is the qualitative proportionality that is also called developmental justice. Appropriate location, attention to the environment, use of appropriate materials, appropriateness of structure and architecture, avoiding futility and paying attention to man and all levels of his needs in architecture are among the principles of architecture, the need to pay attention to them is inevitable in the formation of rational or justice-oriented architecture. All the features that are associated with the word appropriateness or appropriateness are some examples of qualitative proportions in Iranian architecture, the proportion of the relationship between sizes, and in the visual arts, it indicates the appropriate relationship between the parts with each other and with the whole formed from the parts. Many examples of beautiful proportions and especially the golden ratio are found in nature (quantitative proportions). Also, in the architectural works of the past, especially the architectural works of Iran in the Islamic period, beautiful proportions have a deep and wide application. In addition to the relationship between sizes, qualitative proportions or in other words occasion are also considered in places of the creation system and in constructions and are considered as a manifestation of central justice. In this research, by examining the quantitative and qualitative proportions in the creation system and in Islamic architecture, the relationship between the two has been explained. In this regard, by studying the concepts and examples of quantitative and qualitative proportions as well as theories related to Islamic art in a descriptive-analytical method and with logical reasoning, the conclusion was reached that proportions in the quantitative and qualitative dimension are a manifestation of God's goodness in manifested creatures. It is found and then perceived by the artist and its reflection is manifested in human works including architecture. God's goodness that is manifested in the creations in art in the form of geometry, proportions, harmony, rhythm, balance, etc. is revealed by the artist. In architecture, geometry and proportions are the expression of God's justice and destiny and the manifestation of His goodness, which the artist has reflected. Justice in architecture and urban planning is interpreted as balance and all-round and inclusive proportions, that is, quantitative proportions and qualitative relationships, and compliance with proportion means beauty in its true sense.

    Keywords: Quantitative proportions, Quran, qualitative proportions, creation system, Islamic architecture of Iran
  • مرجان امجد، فرهنگ مظفر*، شیرین طغیانی، وحید قاسمی

    بعد مکانی نیاز به تعلق، آشکارکننده پیوند انسان و مکان است. اگر چه حاشیه مادی ها باعث حضور و ثبات عناصر طبیعی در شهر اصفهان هستند؛ توسعه جوامع انسانی، تغییر شیوه زندگی و استقرار گروه های جمعیتی جدید در منازل آپارتمانی سبب قطع ارتباط طبیعت مادی ها و ساکنان شده و این عدم ارتباط بر ضعف حس تعلق افراد افزوده است. از آن جا که تعامل میان انسان و محیط بر ارتباط کاربران با محیط های ساخته شده و حس تعلق آنان موثر است، این مقاله در پی یافتن پاسخ  این سوال است: " مولفه های عوامل کالبدی- محیطی نتیجه بخش بر افزایش حس تعلق به مکان ساکنان محلات مسکونی مجاور مادی ها کدامند؟" شناسایی و طبقه بندی مولفه های کالبدی- محیطی موثر بر حس تعلق ساکنان و همچنین نحوه و میزان تاثیر گذاری عوامل عملکردی و ادراکی حاصل از عوامل کالبدی- محیطی مادی ها در ایجاد حس تعلق ساکنان، هدف اصلی این پژوهش است.در جهت پاسخ به سوالات از روش همبستگی استفاده شد. جمع آوری داده ها به منظور مرور نتایج تحقیقات صورت گرفته به روش اسنادی از جمله نوشته ها و ادبیات، داده های آماری، اسناد تاریخی و اسناد دیداری صورت گرفت. مطالعه میدانی بصورت گردآوری داده از ساکنان محلات مجاور مادی ها با ابزار پرسشنامه و به روش پیمایشی صورت پذیرفت. داده های حاصل از پرسشنامه توسط نرم افزار Spss نسخه(26) و Amos  نسخه (24) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد، بین طبیعت زیبای ماد ی ها با چهار مولفه "عناصر طبیعی، خوانایی، خاطره انگیزی، منحصر به فرد بودن" و عوامل عملکردی با "مولفه های خودبسندگی و لذت از مکان" و عوامل ادراکی با "مولفه های رضایتمندی، اشتیاق، افتخار، مردم دوستی و سازگاربودن" رابطه مستقیم وجود دارد که بر ارتباط کاربران با محیط تاثیر گذاشته و حس تعلق به مکان ساکنان همجوار مادی ها را افزایش می دهد.

    کلید واژگان: مادی ها, حس تعلق به مکان, محلات مسکونی, شهر اصفهان
    Marjan Amjad, Farhang Mozafar*, Shirin Toghyani, Vahid Ghasemi

    Todaychr('39')s, the need to belong is one of the substantial basic human needs, in which the location dimension of this comprehensive need reveals the relationship between humans and location. Interest in nature and its elements could significantly affect the userschr('39') relationship with built environments and their sense of belonging. In this regard, the natural urban elements have long been known as signs. Here, such urban signs, physically or mentally, via impressive quality and features, can play an outstanding role in providing a memorable image of urban places. The Madi that move from the southwest to the northeast of Isfahan has affected the texture and the surrounding area and the historical, physical, and social characteristics of the location where they passed. The interaction of two factors, namely humans and the environment, represents their active and passive effect. Humans give meaning to locations and act based on their environmentschr('39') cultural values ​​following them. paper seeks to answer two main questions as follows: 1- What factors can be categorized as the physical-environmental elements of the Madi that affect the sense of belonging? 2- What is the effect of the functional and perceptual factors, a concept derived from Madischr('39')s physical-environmental factors, on the sense of belonging? Meanwhile, the proposed hypotheses are as follows: Hypothesis 1: Readability, uniqueness, the sense of calm, comfort, coziness, and familiarity are some of the physical-environmental components affecting the sense of belonging of inhabitants. Hypothesis 2: There is a significant relationship between the functional and perceptual factors, a concept derived from the physical-environmental factors of the Madi, and the sense of belonging of inhabitants. The field study was implemented by collecting data from the neighborhoods adjacent to the Madi using a questionnaire and a survey method. The studychr('39')s statistical population was then considered to the inhabitants adjacent to Isfahan Madi using the regular random sampling with a sample size of 100 people. The data achieved from the questionnaire were then analyzed by SPSS software in two parts: descriptive and inferential statistics. After estimating the path analysis model, it is found that the factor burden of physical-environmental effect can affect first on functional factors (0.905) via components of self-sufficiency and enjoyment of the active location, and secondly on perceptual factors (0.746) via components of satisfaction, desire, honor, humanitarianism, and compatibility are effective. Furthermore, according to the obtained results, it can be concluded that there is a direct relationship between the beautiful nature resulting from the existence of the Madi and four components including readability, uniqueness, sense of calm and comfort, coziness and familiarity, and functional and perceptual factors, which affects the userschr('39') relationship with the environment as well as increases the sense of belonging to the neighboring inhabitants of the Madi.

    Keywords: Isfahan city, Madi, Sense of belonging to the place, residential areas
  • علی اوصانلو، علیرضا عندلیب*، شیرین طغیانی

    امروزه در بهبود محیط زیست شهری همچون نوسازی بافت‎های فرسوده ضرورت بهره برداری از آموزه‎ها و تجارب گذشته با استفاده از مدل‎ها، به ویژه مدلی مفهومی که از نظریه ای بومی استفاده کرده و با شرایط زمینه ای کشور ما سازگاری داشته باشد، ضروریست. لذا این پژوهش چارچوب خود را بر مبنای فرایندی نوین برای دستیابی به تغییرات مثبت در نوسازی بافت‎های فرسوده قرار داده است. در این مقاله ابتدا نظریه "نوسازی متوازن بافت‎های فرسوده شهری" تبیین گشته و از آن در نمونه موردی (بافت فرسوده مرکزی شهر زنجان) استفاده می شود. نتایج حاصل شده از گام نخست، برای استفاده در "مدل سازی داینامیکی سیستم بافت فرسوده" مورد استفاده قرار می گیرد. متغیر‎های پژوهش که برای استفاده در مدل سازی استفاده می شوند، شامل تعداد فراوان شاخص‎ها، مولفه‎ها و عناصر کالبدی بافت فرسوده شهری می باشند که از منابع معتبر نظری و مطالعات میدانی و پرسشنامه و نیز استفاده از نظر نخبگان به روش دلفی، به دست می آیند و در نهایت با استفاده از روش تحلیل عاملی، به شاخص‎های مهم و تاثیرگذار کاهش می یابند. پژوهش حاضر از حیث هدف، کاربردی و از حیث روش، پیمایشی محسوب می شود. جامعه آماری این پژوهش ساکنین و استفاده کنندگان از بافت فرسوده مرکزی شهر زنجان می باشند که 375 نفر از شهروندان به عنوان جامعه نمونه به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. نتایج این پژوهش در "مدل نوسازی متوازن" نشان می دهد که بافت فرسوده مرکزی زنجان، در بعد کالبدی، از توازن خارج گشته و اولویت‎های اقدام برای به توازن رسانیدن بافت را مشخص می نمایند. خروجی "مدل سیستم داینامیک نرم افزار ونسیم" نیز از رو به نامتوازن بودن سیستم بافت فرسوده در آینده حکایت دارد. همچنین مدل‎های سیستم داینامیک، صحت نتایج نظریه متوازن را تایید می کند.

    کلید واژگان: بافت فرسوده, سیستم داینامیک, نوسازی متوازن, زنجان
    Ali Osanlu, Alireza Andalib *, Shirin Toghyani

    Today, it is critical to apply the teachings and experiences of the past by using the models, especially a conceptual model making use of a local theory being compatible with the context of our country in order to improve the urban environment, such as renovating urban decay. Therefore, this research based its framework on a new process to achieve positive changes in rejuvenating decay areas. In this article, the "Balanced Renovation of Urban Decay" Theory was first explained and it was used in a case study (central urban decayed tissue of Zanjan). The results of the first step were used for "dynamic modeling of decayed networks". The research variables used for modeling included a large number of indicators, components and social elements of the urban decay, resulting from valid theoretical sources and field studies, questionnaires, as well as using the experts’ opinions through Delphi method. This is while they are finally reduced to important and effective indicators using factor analysis method. The present study was applied in terms of objective and a survey in terms of methodology. The statistical population of this study consisted of the residents and users of the decay central part of Zanjan, i.e., 375 citizens selected as the sample population by random sampling. The findings of this study in the "Balanced Renovation Model" suggested that the urban decay of central Zanjan was out of balance from a social dimension and the priorities for action to balance the area were determined. The output of the "Dynamic Software System Model" also indicated that system will be moving in an unbalanced direction in the future. Dynamic system models also confirm the accuracy of Balanced Theory results.Today, it is critical to apply the teachings and experiences of the past by using the models, especially a conceptual model making use of a local theory being compatible with the context of our country in order to improve the urban environment, such as renovating urban decay. Therefore, this research based its framework on a new process to achieve positive changes in rejuvenating decay areas. In this article, the "Balanced Renovation of Urban Decay" Theory was first explained and it was used in a case study (central urban decayed tissue of Zanjan). The results of the first step were used for "dynamic modeling of decayed networks". The research variables used for modeling included a large number of indicators, components and social elements of the urban decay, resulting from valid theoretical sources and field studies, questionnaires, as well as using the experts’ opinions through Delphi method. This is while they are finally reduced to important and effective indicators using factor analysis method. The present study was applied in terms of objective and a survey in terms of methodology. The statistical population of this study consisted of the residents and users of the decay central part of Zanjan, i.e., 375 citizens selected as the sample population by random sampling. The findings of this study in the "Balanced Renovation Model" suggested that the urban decay of central Zanjan was out of balance from a social dimension and the priorities for action to balance the area were determined. The output of the "Dynamic Software System Model" also indicated that system will be moving in an unbalanced direction in the future. Dynamic system models also confirm the accuracy of Balanced Theory results.

    Keywords: Worn Texture, Dynamic system, Systems thinking, balanced renovation
  • فلورا بیابانی، محمدجواد صافیان*، شیرین طغیانی، مینا سادات طباطبایی

    مکان بنیادی‎ترین مفهوم در معماری و شناخت ماهیت مکان از ضروریات امر طراحی معماری است و از‎ آنجا‎که طی دوره مدرن با تغییراتی در فهم معنای مکان مواجهیم و این تغییرات بر طراحی‎های دوران مدرن و پس از آن، تاثیرات عمیق و گاه ناخوشایندی گذارده ‎‎‎به ‎شکلی ‎که معماری، وظیفه اصلی خود یعنی ساخت مکان زندگی آدمی به‎ نحو اصیل و پاسخگویی به وجه سکنی‎گزیدن آدمی را تا حدود زیادی فرو‎‎گذاشته است، لذا در این پژوهش سعی بر آن ‎شده تا با شناخت مفاهیم مکان در یونان باستان(خاستگاه تفکرات غربی بعدی ‎‎‎به‎ ویژه تفکر مدرن) تا عصر مدرن و یافتن ریشه‎ های تحول ماهیت و تطور معنای آن، به این پرسش‎ها پاسخ دهیم که مفهوم مکان نزد متفکران باستان و نیز علل تغییر فهم مکان در عصر مدرن چه بوده ‎است و این دگرگونی، چه تاثیری بر فهم مکان در معماری عصر مدرن گذارده‎است. از یافته‎ های این پژوهش دگرگونی معنایی عظیم مکان در عصر مدرن و جایگزینی آن با مفهوم فضا در معماری مدرن است که حاصل توجه عمده به ویژگی امتداد‎داری مکان، ظهور کار‎کردگرایی در افول مکان به مفهوم سایت و نگاه به مکان به عنوان کالا می‎باشد.

    کلید واژگان: مکان, فضا, معماری مدرن, خورا, توپوس
    Flora Biabani, Mohammad Javad Safian *, Shirin Toghyani, Mina Sadat Tabatabaei

    Place is the most fundamental concept in architecture and is a necessity of architectural design, and since we face changes in our understanding of place notion in the modern era which have had distinctly profound and sometimes unpleasant effects on modern and subsequent designs- in a way that architecture has largely neglected its primary task of making the noble place of human life, and its responsibility in human dwelling dimension- in order to find the roots of the evolution in place nature and its meaning, we will answer these two question: what the concept of place has been for ancient thinkers? What have been the reasons for changing the understanding of place in the modern era? How these changes have affected the understanding of place in modern architecture? and yet we will try to understand the concepts of place in ancient Greece (as the origin of western thoughts especially modern thinking) versus the modern, and finally the main findings of this study are the massive semantic transformation of place in modern age and its replacement by space in modern architecture design which mainly is the result of major attention paid to the extendedness of place, the emergence of functionalism in degradation of place, and the commercialization of place.

    Keywords: place, Space, Modern Architecture, Chôra, Topos
  • مریم نجفی، محمد نقی زاده*، شیرین طغیانی، محمود محمدی

    ورود و گسترش مبانی دانش شهرسازی در این دوران از خارج ایران و به کار بستن آن بدون ملاحظات، منجر به آشفتگی شهرهای معاصر ایران شده است. این موضوع انگیزه شده تا تلاش هایی برای بومی سازی دانش شهرسازی و معماری و به ویژه مبانی این دانش آغاز شود. برخی از این تلاش ها با رجوع به متون ارزشمند ایرانی و با برگرفتن بخش هایی از آن ها، وجهه ی بومی به نوشتارهای شهرسازی یا معماری ایرانی بخشیدند. این مقاله نیز بر این روش برای بومی سازی دانش و نوشتارهای شهرسازی تاکید کرده و در میان مراحل تولید علم، مرحله ی «نظریه» را که مرحله آسیب پذیرتر علم شهرسازی ایران در برابر دانش وارداتی بوده، موردتوجه قرار داد. سپس با انتخاب متون کهن با موضوع اخلاق عرفانی، «روشی عام» برای نظریه پردازی و یا بومی سازی نظریات در حوزه شهرسازی پیشنهاد کرد. این روش تلفیقی از دو شیوه «نظریه پردازی» و «هرمنوتیک» البته نوع موردقبول آن نزد عالمان مسلمان است.

    کلید واژگان: شهرسازی, نظریه پردازی, متون اخلاق عرفانی
    Maryam Najafi, Mohammad Naghizadeh *, Shirin Toghyani, Mahmoud Mohammadi

    Implementing the urbanism science has increased recently in Iran. Utilization of this imported science in Iran without sufficient attention to has resulted in contemporary confused cities. These matters have motivated urbanism researchers to naturalize urbanism science through valuable old texts written by Muslim scholars. Up to now, "Nahj_al-Balagha", "Shahnameh of Ferdowsi", "Hafez's Divan", "Mosibatname of Attar", "Nasir Khusraw's Safarname", "Haft-Peikar of Nezami" and "Ibn Kaldun's Moghadame" have been used by researchers in the texts of urbanism or architecture. The titles, sentences, themes and contents of these texts were extracted and employed in urbanism texts. This article emphasizes on usage of old Persian texts for production or indigenization of urbanism science and offers the method for it. There are three steps to achieve this purpose.1) Firstly, two subjects were defined in the theoretical part:The process of science production was defined to include six stages: worldview, philosophy, paradigm, theory, model and phenomenon. The weakness in theorization is the most important issue in Iranian Urbanism. In addition, western science has mostly been imported to Iran from "theory" stage. Therefore, it's necessary to focus on "Theory" stage or "Theorization".Among different subjects of old valuable texts, "mystical ethics" is selected in this article, as mysticism and ethics had been employed in Iran's tradition cities. Also, Mystical ethics are matched with stages of "Islamic monotheism worldview", "Islamic philosophy" and "Islamic paradigm". Moreover, the goal of mystical ethics is personality prosperity and then social prosperity. 2) Secondly, In the A section, there is a way of "Theorization" that has been accepted by Muslim scholars. It has four levels: 1- the ideas, 2- discovery of the relationship, 3- description and expansion, 4- implementation.In the B section, there is an accepted method for usage a text. This famous method has been called "Zaherieh and Batenieh" and includes multiple steps.3) Finally, both of the processes ("Theorization" and "Zaherieh and Batenieh") are united to make up the final method for employing of old Persian texts in order to produce or indigenize the theories of Iranian urbanism. This method includes the following instructions.The brief rules in the texts of mystical ethics are used as "Ideas" in urbanism theories.The rules of mystical ethics have apparent and ambiguous meanings. So it's necessary to acquire them according to proposed method.It is necessary to create a relationship between the ethical code and urbanism subject. This step is called "discovery of the relationship". (The gained meanings in the previous stage will be of help to this step). There are two states in this part: if ethical rule has a relationship with existing theory, it would be transformed into a native theory; otherwise, a new theory should be created.The "expansion" stage includes enough description for growing up the hidden theory. One way is comparing ethics and the fact in the city. If there is a difference, the ethical code must be prevailed.The "implementation" step is suggested as a subject of a future article.

    Keywords: urbanism, theorization, mystical-ethical texts
  • مرجان امجد، فرهنگ مظفر*، شیرین طغیانی، وحید قاسمی

    حاشیه مادی ها، مرز رویارویی انسان و طبیعت، قابل ترکیب با عناصر معماری و موثر بر طراحی سیما و منظر محلات شهری است. امروزه توسعه جوامع انسانی بر سکونت مردم بی تاثیر نبوده، چنانچه تغییر شیوه زندگی و آپارتمان نشینی، باعث ایجاد فاصله بین طبیعت مادی ها و ساکنان گشته است. ساکنان به عنوان گروه های جمعیتی جدید به محلات وارد شدند. استقرار در منازل آپارتمانی باعث قطع ارتباط با طبیعت شد و این عدم ارتباط بر ضعف حس تعلق مکان آنان افزود. به این ترتیب بناهای مسکونی جدید بدون توجه به بناهای پیرامون خود و بر اساس سلیقه های شخصی شکل گرفت و سیمای محلات از آشفتگی و نابسامانی ناشی از عدم هماهنگی در ترکیب عناصر نما متاثرشد. این پژوهش با هدف بررسی نحوه و چگونگی تاثیر حس تعلق بر مولفه های نمای محلات مسکونی، در مجاورت طبیعت مادی ها از دیدگاه ساکنان، به دنبال پاسخگویی به این سوال است که تاثیر حس تعلق مکان بر ویژگی های نمای محلات مسکونی مجاور مادی های اصفهان  از دید ساکنان چیست؟ پژوهش از نظر جمع آوری اطلاعات، پژوهش میدانی و از نظر مسیر اجرا از نوع پژوهش های ترکیبی متوالی با پارادایم پراگماتیسم است. داده های کیفی با استفاده از مشاهدات مستقیم، مطالعه اسنادی و مصاحبه با متخصصین، گردآوری و تحلیل محتوای مضمون (تماتیک)  انجام شد، سپس داده های کمی در بستری پیمایشی به روش تهیه پرسشنامه از ساکنان محلات مسکونی مجاور مادی ها گردآوری و  توسط نرم افزار Spss و Amos تحلیل شد و تحلیل ها یکجا مورد تفسیر قرارگرفت. نتایج مطالعات نشان داد که حس تعلق و مادی ها بر نما تاثیر معنادار دارند. از دیدگاه ساکنان، حس تعلق بیشترین تاثیر را به ترتیب بر مولفه ی فرم و اندازه ، سپس بر اجزای نما و در درجه سوم بر مولفه مصالح دارد و مولفه های مادی ، به ترتیب با خاطره انگیزی، خوانایی، آرامش و آسایش اقلیمی و منحصر به فرد بودن باعث افزایش تاثیر طبیعت موجود بر نما شده اند. بنابراین توجه به زیر ساخت سبز مادی های اصفهان و جلب مشارکت ساکنان تحت تاثیر حس تعلق آن ها، ارتقای شاخص های کالبدی نمای بناهای مسکونی مجاور مادی ها را به همراه خواهد داشت.محاسبه گردید.

    کلید واژگان: نمای بناهای مسکونی, اجزای نما, فرم و اندازه, مصالح, حس تعلق به مکان, مادی
    Marjan Amjad, Farhang Mozaffar *, Shirin Toghyani, Vahid Ghasemi
    Background and Objectives

    Maadi's are the distinguishing characteristic of Isfahan city in comparison with other cities of Iran. Their calm and inviting side where humans and nature get along together can be combined with architectural elements, affecting the urban feature and landscape of urban neighborhoods. The facade of residential buildings adjacent to the Maadis greatly enjoys the sense of belonging to the existing space. It is one of the most influential factors in creating a connection between residential spaces and existing nature. The vital factor in this research is the response to the dual relationship between man and nature. Also, we focused on the impact of this relationship on the landscape and residential building envelopes. It is critical to meet residents' needs and expectations and provide a more favorable environment for users.

    Methods

    This research has the characteristics of quantitative and qualitative studies. The field research and implementation path are a type of consecutive exploratory combined research with a pragmatism paradigm in terms of data collection. In the first stage, the data of the qualitative study was collected in the field by performing interviews. In this stage of the qualitative data collection, a set of activities was performed, such as bibliographic study, observation, photographs, and interviews with experts. Finally, the thematic analysis method was used to classify the patterns of meaning from the data set. In the second stage, the quantitative study, a survey was done based on the researcher-made questionnaires, the answers, and it was used to apply the appropriate tools. The questionnaires were evaluated on a five-point Likert scale and randomly distributed among neighboring residents of Maadis. The data obtained from the questionnaires were analyzed by SPSS and AMOS software. Descriptive and inferential statistics were analyzed in SPSS software. The Cronbach's alpha was used to evaluate the reliability of the questionnaires, and the Kolmogorov-Smirnov test was applied to evaluate the normality of data distribution. In order to measure and analyze the effectiveness path of the Maadis component and the sense of belonging to the facade component, a set of variables related to each of them was entered into AMOS software. For confirmatory factor analysis of the mentioned component variables, structural equation modeling was used in AMOS software. Finally, both qualitative and quantitative analyses were interpreted at once.

    Findings

      The path coefficients of the central hypothesis, regression coefficients, and the number of partial indicators related to the hypothesis showed an effective relationship between the components, but they did not have the same value. The items of the Maadi's component were all identified with a strong and positive effect. The study of the components of the sense of belonging showed that emotional belonging had a  substantial and positive effect on all items. In addition, the functional and conceptual components, with substantial and positive effects on one item, indicated a significant relationship between the components of Maadis and the sense of belonging with the components of the facade.

    Conclusion

    The results have shown that the sense of belonging and Maadis existence significantly affect facades. From the resident's perspective, the sense of belonging has the most significant effect on the facade, form, and size, then the facade components and the materials. So that in the component of form and size, elements such as the use of curved lines and volumes that are reminiscent of the movement and twisting of water in Maadis were considered significant. The human scale in the facade by using different divisions, creating complete and empty spaces by balcony design, the porch and retreat in floors, unity, and harmony between adjacent facades, coordination in the forms used in the facade as well as avoiding uniformity and the height of more than three floors, respectively, had the most significant value and impact from the residents' point of view. From the resident's perspective, the sense of belonging has the most significant effect on the facade, form, and size, then the facade components and the materials. The Maadis components, with their evocativeness, readability, tranquility and climatic comfort, and uniqueness, respectively, increased the impact of existing nature on the facade. Therefore, paying attention to the green infrastructure of Isfahan Maadis and attracting the participation of residents, under the influence of their sense of belonging, promotes the physical characteristics of the facades of the residential buildings adjacent to the Maadis.

    Keywords: Residential Facade, Facade Components, Form, Size, Materials, Sense of belonging
  • علی حسین پور، داریوش مرادی چادگانی*، شیرین طغیانی خوراسگانی، الهام ناظمی
    سابقه و هدف

    منظر فرهنگی1 از دهه 1990 میلادی، توسط سازمان علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو)، به عنوان یک زمینه موضوعی میان رشته و فرارشته معرفی، و به صورت رسمی در دستورکار توسعه جوامع عضو سازمان قرار گرفت. در حالیکه از دهه 1920 میلادی، صاحب نظران زیادی در این زمینه مطالعه و فعالیت نموده و متون مرتبط با آن را منتشر کرده اند. بوم شناسی انسانی2 به مطالعه ارتباط انسان ها با یکدیگر و با محیط زندگی خویش مربوط می شود و پیوند تنگاتنگی با منظر فرهنگی دارد و کارکرد دوگانه ای در تحقق پذیری همزمان ارتقای ارزش های منظر فرهنگی و بهبود بوم شناسی انسانی ایجاد می کند. سابقه این مفهوم به سال 1907 میلادی باز می گردد و از آن زمان تاکنون، نظریه پردازان مرتبط با این موضوع با مطرح نمودن موضوع های متنوع فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در تلاش برای بهبود رابطه انسان و محیط زیست بودند. هدف این مقاله، دست یابی به چگونگی دگرگونی مفهوم منظر فرهنگی در گذر زمان و تداوم آن در تعامل با بوم شناسی انسانی است، به گونه ای که قابل پیاده سازی در یک فرآیند برنامه ریزی ارتقای منظر فرهنگی باشد.

    مواد و روش ها

    نوع پژوهش در این مقاله یک پژوهش توصیفی - تحلیلی است و روش شناسی آن بر پایه روش پژوهش ساختاری - تاریخی استوار شده است. محدوده زمانی این پژوهش از سال 1908 میلادی که نخستین استفاده از عبارت «منظر فرهنگی» در خارج از قلمرو هنر و نقاشی صورت گرفت تا سال 2020 (سال انجام این پژوهش) است. به این منظور با انجام بازبینی متون مرتبط با چارچوب های نظری، فنی و تجربی منظر فرهنگی و بوم شناسی انسانی، و به کارگیری روش تحلیل متون مدون، برپایه روش های پژوهش تحلیل ساختاری تاریخی و تحلیل قیاسی، زمینه های مشترک منظر فرهنگی و بوم شناسی انسانی در یک توالی زمانی مبتنی بر روابط علت و معلولی، سازمان دهی شده است. در این شیوه پژوهش، شواهد، مدارک و اسناد تاریخی به عنوان مواد پژوهش، پژوهشگر را در پاسخ به سوال «چه بوده است؟» یاری می کنند. تفسیر شواهد با نگاهی «مشروط و احتمالی» نسبت به علیت (در مقابل جبر) و بهره گرفتن از تبیین های ترکیبی از دیگر ویژگی های این روش پژوهش است که به آن ماهیت تطبیقی - تاریخی می دهد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز پژوهش، شواهد تاریخی و از نوع کیفی هستند و از مسیرهای چهارگانه (1) متون و منابع اولیه (2) متون و منابع ثانویه (3) متون مربوط به سوابق جاری (4) متون بازگردآوری شده به دست آمده اند.

    نتایج و بحث:

     دست یابی به آگاهی افراد و جوامع برای شناسایی و توصیف مناظر فرهنگی سرزمین خویش و تلاش برای ثبت جهانی آن به منظور حفاظت و ارتقای ارزش های منظر فرهنگی از راه «مدیریت منابع فرهنگی» که جایگزین «حفاظت از میراث فرهنگی» می شود، قابل تحقق است. در مقابل اندیشمندان در قلمرو دانش بوم شناسی انسانی در پی کشف راه حل برای بهبود رابطه میان انسان و زیست بوم انسانی هستند و همزمان پژوهشگران و فعالان حرفه ای در قلمرو دانش منظر فرهنگی بر شناسایی و توصیف مناظر فرهنگی متمرکز می شوند. از سوی دیگر، با توجه به اهمیت برنامه ریزی و تصمیم سازی فرآیندمحور، توجه به نقش بازیگران و همچنین ضرورت تاکید بر اصل عدم قطعیت، ماهیت میان رشته ای بودن انگاشت های منظر فرهنگی و بوم شناسی انسانی، دگرگونی ها و پیچیدگی های محیط های طبیعی و انسان ساخت، رهیافت برنامه ریزی راهبردی و بویژه برنامه ریزی پیشایندی می تواند پیوند محتوایی و فرآیندی بین این قلمروهای دانش دوگانه را برقرار نماید.

    نتیجه گیری

    نتیجه این پژوهش، پیشنهاد الگوی برنامه ریزی پیشایندی با توجه به اجزای انگاشت منظر فرهنگی و بوم شناسی انسانی است که توجه ویژه ای به مطالعه تاریخی و توصیف و تحلیل دوره ای شواهد دارد. این الگو به صورت یک فرآیند دوگانه با دو مرحله کلان ((1) مستندسازی و تدوین برنامه (2) اشتراک گذاری و شش مرحله خرد (شناخت ارزش های منظر فرهنگی، تشخیص روابط علت و معلولی، تحلیل اثر، توسعه راهبردهای واکنشی، توسعه برنامه های پیشایندی مبتنی بر شواهد و اشتراک گذاری برنامه های پیشایندی مرتبط با ارزش های منظر فرهنگی میان بازیگران کلیدی)، پیشنهاد گردید. در مرحله نخست از این فرآیند، با استفاده از مشاهدات و مطالعات میدانی، ارزش های منظر فرهنگی شناسایی و توصیف می شوند، سپس با استفاده از تحلیل محتوای مصاحبه های هدفمند پیرامون روابط علت و معلولی هر یک از ارزش های یاد شده، همزمان تحلیل اثر نیز صورت گرفته و اقدام به توسعه راهبردهای واکنشی می شود. در مرحله دوم نیز با پیشنهاد برنامه های پیشایندی مبتنی بر شواهد و اشتراک گذاری برنامه های پیشایندی مرتبط با ارزش های منظر فرهنگی میان بازیگران کلیدی، افزون بر معکوس نمودن روند افت ارزش های منظر فرهنگی، ارتقای آن ها نیز در دستورکار قرار می گیرد.

    کلید واژگان: بوم شناسی انسانی, منظر فرهنگی, برنامه ریزی پیشایندی, مدیریت منابع فرهنگی, دگرگونی, تحلیل ساختاری تاریخی, تحلیل تطبیقی
    Ali Hosseinpour, Darioush Moradi Chadegani *, Shirin Toghyani, Elham Nazemi
    Introduction

    The cultural landscape since the 1990s was introduced by the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) as an interdisciplinary subject, and formally was determined on the agenda of the organization’s member communities, while since the 1920s, many scholars have studied and published the related theories. Human ecology is concerned with the relation between human and their environment and is closely linked to the cultural landscape and has the dual function of simultaneously realizing the promotion of cultural landscape values and improving human ecology. Human ecology theorists since 1907 AD have been trying to improve the relationship between human and the environment by doing research on cultural, social, and economic issues. The purpose of this article is to explore transformations of the cultural landscape over time and its continuity in interaction with human ecology that can be implemented in a planning process to promote cultural landscape.

    Material and methods

    The type of research in this paper was descriptive-analytical and its methodology was based on historic structural research. The time frame of this research was from 1908, when the first use of the cultural landscape took place beyond the realm of art and painting, until 2020 –the year of this research. Reviewing texts related to theoretical, technical, and experimental frameworks of the cultural landscape and human ecology, and applying documentary analysis, based on historic-structural analysis and comparative analysis, the common fields of the cultural landscape and human ecology were organized in a sequence of cause and effect relations based on time. In this research, the evidence (especially historical evidence) as the research material led the researcher to answer the question “What was it?”. This research method was historical-adaptive that evidence was interpreted with a "contingent and probabilistic" (versus algebra) view of cause and effect and used synthetic explanations. Data and information that were required for this research were historical and qualitative evidence and were gathered from four paths (1) primary texts and sources (2) secondary texts and sources (3) current texts (4) recovered texts.

    Results and discussion

    Findings of historic-structural analysis of cultural landscape showed that it is transformed and evolved from “product of nature and humanity” to “representation of the diversity of the relation between human and nature to display unique methods of sustainable land use, properties resulting from the constraints of the natural environment, and mental interaction between human with nature”. Theorists' concern in international experiences is the awareness of individuals and communities to diagnose and describe cultural landscapes in their country and attempt to register them globally in order to protect and enhance the values of the cultural landscape. This can be achieved through “cultural resources management”, which replaces “protection of cultural heritage”. While human ecology, with common substantive with cultural landscape, focuses on interactions between human and the environment in order to inform individuals and communities of the devastating impact of some human actions on ecosystems and cultural landscapes. Scholars in this field of knowledge seek to find solutions to improve the relationship between human and nature, while at the same time researchers and professional activists in the field of the cultural landscape are focused on identifying and describing cultural landscapes. On the other hand, referring to the importance of process-oriented planning and decision-making, attention to the role of actors as well as the need to emphasize the uncertainty principle, the interdisciplinary of the cultural landscape and human ecology concepts, transformations and complexities of natural environments, and anthropogenesis, “strategic planning” approach, and in particular “contingency planning”, can establish a substantive and process link between these dual knowledge domains.

    Conclusion

    The results of this paper proposed a model of contingency planning related to the cultural landscape and human ecology, with a focus on the historical study and periodic description and analysis of evidence, suggesting a two-step process with two levels (1) documentation and programming and (2) sharing, and six steps (cognition cultural landscape values, identifying cause and effect relations, analyzing the impact, developing response strategies, developing evidence-based contingency plans and sharing contingency plans related to cultural landscape values among key actors). In the first level of this process, cultural landscape values are identified and described using surveys and field observations, and then simultaneously analyzing impacts and developed response strategies by analyzing the substantive of purposeful interviews about the cause and effect relations of each of these values. In the second level, reverse the trend of decreasing cultural landscape values and promote them by proposing evidence-based contingency plans related to the cultural landscape values and sharing them among key actors.

    Keywords: human ecology, cultural landscape, antecedent planning, cultural resource management, Transformation, historic-structural analysis, comparative analysis
  • جواد پورشریفی، منوچهر طبیبیان*، محمد مسعود، شیرین طغیانی
    شهرها سیستم های به هم پیچیده و به هم وابسته ای هستند که نسبت به سوانح طبیعی همچون زلزله بسیار آسیب پذیرند. این مقاله علاوه بر متغیرهای لحاظ شده توسط سایر پژوهشگران در رابطه با کالبد شهرها ، با در نظر گرفتن شرایط ساختگاه طبیعی شهرها نگاه عمیق تری بر تاب آوری در شهرها در برابر زلزله داشته ، نوعی مدل تاب آوری ارایه نموده و آن را بر روی شهر قزوین که در منطقه به شدت لرزه خیز و پهنه با خطر نسبی بالا قرار دارد ، مورد بحث قرار داده است. با استفاده از روش های تجزیه و تحلیل کمی و کیفی، داده های پژوهش پردازش و با تحلیل روابط بین متغیرها، وضعیت تاب آوری شهر قزوین تعیین گردید. نظر به اهمیت همزمان داده های توصیفی و مکانی شهر قزوین از نرم افزار G.I.S جهت تحلیل اطلاعات استفاده گردیده، همچنین در ارزیابی ضریب اهمیت متغیرهای اثرگذار از روش تحلیل سلسله مراتبی و نرم افزار Expert choice استفاده شده است. در نهایت اصول و معیارهای مستخرج شده از دیدگاه متخصصین شهری با وضعیت فعلی شهر مقایسه شده و از این طریق نقاط آسیب پذیر شهر قزوین با تفکیک متغیر مشکل ساز شناسایی گردیده است. خروجی مدل نشان می دهد وسعت آسیب پذیری در شهر قزوین به اندازه ای است که عملا راهبرد اقدام در زمان اختلال و بازگشت به حالت اولیه بی تاثیر است و تمرکز باید بر خود سازماندهی و افزایش ظرفیت در زمان پیش از وقع زلزله باشد.
    کلید واژگان: زلزله, تاب آوری شهری, بستر طبیعی قزوین, مدل تاب آوری, شهر قزوین
    Javad Poursharifi, Manouchehr Tabibian *, Mohammad Masoud, Shirin Toghyani
    Cities are complex and interdependent systems that are very vulnerable to natural hazards. This study, in addition to the variables that other researchers presented concerning the city's body, has taken a deeper look at the intensification of earthquakes in cities, taking into account the natural conditions of cities, provides a functional model and applies it to the city of Qazvin, which has been discussed and analyzed in the highly seismic and high-risk region. Based on the proposed model for the resilience of Qazvin against earthquakes, 31 urban experts have been surveyed and interviewed. Using quantitative and qualitative analysis, the research data were processed, the relationship between variables was analyzed, and finally, the comparative situation of Qazvin city was determined. Regarding the importance of both descriptive and spatial data of Qazvin, the GIS software has been used for analyzing information. Also, the hierarchical analysis method and its software called "Expert Choice" were used to evaluate the importance factor of effective variables. Finally, the principles and criteria extracted from the urban experts' viewpoint were compared to the current situation of the city, and thus the vulnerable points in the city of Qazvin have been identified based on the relevant suspicious variable. The model output shows that Qazvin's vulnerability is so widespread that the strategy of action during disruption and returning to the initial state is ineffective. It is better to focus on self-organization and increased pre-earthquake capacity.
    Keywords: earthquake, city resilient, natural site of Qazvin, resilient model, Qazvin
  • Manuchehr Tabibian, Mahsa Mostaghim *, Shirin Toghyani, Amir Gandomkar

    Urban transport is one of the main sub-sectors of urban development and planning. Every day, citizens communicate with the networks of pedestrians, vehicles and various types of transport and use urban transport to respond to a range of occupational, educational, shopping, recreational and other needs; so transport has become one of the most important aspects of citizens’ life quality. Unfortunately, in recent years, due to the vehicle route-based development, many transportational issues have emerged and as long as the urban development plans are based on vehicle routes it will not be possible to achieve sustainable transport. In order to overcome such problems, it is necessary to assess the urban transport from sustainability perspective in the first step and then propose solutions to improve existing conditions. The purpose of present research is to analyze the status of sustainable urban transport in areas which are located in the central texture of cities are selected as the sample and the current transport system of this area of cities has been studied. The research method is descriptive-analytical and is carried out with an emphasis on the relationship between the urban form and the patterns of travel using GIS and statistical analysis together. The results of statistical surveys show that commercial land use has a greater impact on the pattern of personal vehicle-travel compared to the public transport. Regarding the density in height, it was found that by increasing the density, people tend to walk more and desire to use personal vehicle decreases. It can be said about the communication network that the high proportion of spaces related to the network is increasing with the desire of individuals to drive with personal cars. For this reason, we tried to further assess this communication comprehensively and in an integrated manner through space syntax data

    Keywords: Sustainable Development, Sustainable transport, urban neighborhoods, Qom City
  • مهدی محرری، محمد نقی زاده*، فرشته احمدی، شیرین طغیانی

    یکی از موضوعاتی که شهرهای امروز ایران با آن مواجه اند، موضوع نگهداری و ارتقاء خیابان های موجود است. نحوه مدیریت و برخورد با این خیابان ها موجب بروز مشکلات متنوع در جنبه های مختلف شهرها شده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اصول نگهداری و ارتقای خیابان شهری با تمسک بر آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی است. همچنین این تحقیق به بیان راهکارهایی برای ارتقای کیفیت خیابان های شهری با بهره مندی از آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی می پردازد. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از طریق مشاهده، برداشت های میدانی و مطالعات اسنادی و تحلیل اطلاعات و داده ها، به کمک بهره گیری از روش های توصیفی تحلیلی، مستندسازی و تحلیل گرافیکی صورت پذیرفته است. کیفیت شهرها وابسته به کیفیت خیابان ها هستند و کیفیت خیابان ها نیز برآمده از جزییات خیابان ها هستند. خیابان های شهری نیازمند توجه، نگهداری و ارتقاء هستند تا همیشه برای شهروندان جذاب و مطلوب باشند. نتایج حاصل از این تحقیق، بی توجهی به فرهنگ، دین و مذهب شهروندان و نیازهای آنها، مصالح و هنر بومی آنهاست که موجب به وجود آمدن فضاهای شهری بی کیفیت و بی هویت در کلان شهرهای امروز ایران شده است. این پژوهش به دنبال ارایه الگو برای طراحی خیابان های شهری نبوده و در راستای تدوین اصول و مبانی برای برنامه ریزی و طراحی خیابان های شهری مبتنی بر آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی، گام بر می دارد. خیابان مطلوب برای شهروندان ایرانی علاوه بر اینکه می بایست ظواهر آن منطبق بر آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی باشد، لازم است بواطن آن نیز اسلامی و ایرانی باشد. صرف درست بودن ظواهر می توان گفت تنها نفاق به دست آمده و با اصلاح بواطن می توان صداقت را در فضاهای شهری جاری ساخت.

    کلید واژگان: خیابان شهری, آموزه های اسلامی, فرهنگ ایرانی, خیابان امام رضا (ع) مشهد
    Mahdi Moharreri, Mohammad Naghizade*, Fereshte Ahmadi, Shirin Toghyani

    One of the issues facing todaychr('39')s cities in Iran is the issue of maintaining and upgrading existing streets. The way of managing theses streets and dealing with them has caused various problems in different aspects of cities. The purpose of this research is investigating the principles of maintenance and promotion of urban streets with a focus on Islamic teachings and Iranian culture. This research also explains some ways to improve the quality of urban streets using Islamic teachings and Iranian culture. Gathering information was done through observation, field study and documentary studies. Using content analysis methods, documenting and graphical analysis, information and data were analyzed. The quality of the cities depends on the quality of the streets and the quality of the streets is also based on the details of the streets. After designing and constructing urban streets, they need attention, maintenance and promotion in order to be always attractive and desirable for citizens. The results of this study indicate neglecting the indigenous material, art, culture, religion, needs and interests of citizens which has led to the construction of unqualified urban spaces in the metropolitan areas of todaychr('39')s Iranian cities. This research did not seek to provide a template for urban streets designing, but it is in direction of developing principles of planning and designing urban streets based on Islamic teachings and Iranian culture. In addition to having appearances according to Islamic teachings and Iranian culture, desirable street for Iranian citizens should also be Islamic and Iranian internally. With Just the correctness of appearances it can be said that only hypocrisy is obtained, but with internal reforming, honesty can be created in urban spaces.

    Keywords: urban street, Islamic teachings, Iranian culture, urban design
  • نبی الله کلبادی، شیرین طغیانی
    زمینه و هدف

    امروزه، در ادبیات برنامه ریزی شهری، برای سنجش میزان مطلوبیت عملکردهای شهری، وضعیت پایداری مورد ارزیابی قرار می گیرد. به دلیل بی توجهی به نقش مراکز قدیمی در ارتقای هویت اجتماعی، اقتصادی، کالبدی شهری؛ مشکلات و مسایل شهری به صورت شدیدتری ظاهرشده اند. هدف اصلی از مقاله حاضر ارزیابی روابط بین مولفه های پایداری و میزان تاثیرگذاری این مولفه ها بر پایداری محلات شهری در جغرافیای قدیم شهر تهران است.

    روش بررسی

    محله سنگلج به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است.داده های پژوهش با استفاده از برداشت میدانی به دست آمده است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی بوده و تحلیل داده ها به روش مدل سازی معادلات ساختاری  و نرم افزار Smart Pls3 انجام شده است .

    یافته ها

    حاکی از آن است که میانگین مولفه های تبیین کننده پایداری، همچنین سهم هر یک از این مولفه ها در تبیین پایداری محله سنگلج متفاوت است؛ سرزندگی و منظر بیشترین و تناسب و دسترسی کمترین سهم را در تبیین پایداری داشته اند .

    بحث و نتیجه گیری

    تغییر و تحولات امروزی چه به لحاظ محتوایی چه به لحاظ رویه ای تاثیر شگرفی بر میزان پایداری هر محله داشته است. در محلات قدیمی به دلیل تمرکز بر عملکرد و کلان نگری ، با یک بافت ارگانیک، یکپارچه و بسته ، متمرکز و متراکم، تناسبات همگن با میزان فضاهای باز حداقل و فضاهای سبز ضعیف تری مواجه می شویم.مشکل سنگلج عمدتا کالبدی است؛ لذا راه حل این مشکل نیز باید بیشتر بر مسایل کالبدی متمرکز باشد. در سنگلج می توانیم با یک مدیریت مناسب نسبت به اصلاح و نوسازی کالبد اقدام نماییم و میزان بهره برداری و کارایی سطح محله را افزایش دهیم؛ به عبارت دیگر لازم است برای بهبود وضعیت پایداری در این محله ، ارتقای وضعیت دسترسی و تناسب در اولویت قرار گیرد.

    کلید واژگان: جغرافیای تهران, بافت قدیم شهری, توسعه پایداری شهری, توسعه پایدار محلی, محلات پایدار
    Nabiollah Kolbadi, Farah Habib *, Shirin Toghyani
    Background and Objective

    Today assessing the sustainability status is one of the best ways to measure the amount of desirability of urban Function. Due to neglection towards the role of old centers in promoting the social, economic and urban identity, the amount of urban issues and problems significantly increased and become more sever. The main purpose of this paper is to assess the relationship between sustainability components and evaluate the impact of these components on the sustainability of urban nabourhoods in the old geography of Tehran.

    Method

    The Sanglag district was selected as the case study. Research data was obtained through field survey. The research method was descriptive-analytic and data analysis was conducted with the use of Structural Equation Modeling and Smart Pls3 software.

    Findings

    The findings of this study indicate that the average of sustainability component and also the contribution of each component in detrmining the sustainability of Sanglag district are different. The appropriateness and access components, has the least contribution in detrmining the sustainability of this district.  

    Discussion and Conclusion

     Contemporary changes, both in terms of content and procedure, have hade a significant effect on sustainability of each district. In old neighborhoods, the main focus is on the performance and macro issue consideration, and with the organic, integrated, closed, centralized, and dense context there is weaker homogeneous consistency with minimum open spaces and green spaces. In Sanglae, we can modify and renovate the district with a proper management and increase the utilization and efficiency of the neighborhood.

    Keywords: Geography of Tehran, urban old texture, urban sustainable development, Local Sustainable Development, Sustainable communities
  • Javad Poursharifi *, Manouchehr Tabibian, Mohammad Masoud, Shirin Toghyani

    Cities are among the most fragile life settlements due to their complex internal structure and the influence by different variables. Given the realities of these settlements, in devastating events such as earthquakes, these cities will be definitely more fragile; consequently, returning to normal life seems to be much longer and costly. Given the importance of the issue, in addition to variables taken into account by other researchers in terms of urban structure, this paper has a deeper look at the resilience of cities to earthquakes by considering the conditions of natural sites of cities. It also provides a model of resilience, discusses, and analyzes it in the city of Qazvin, which is located in a high-seismic region with a high relative risk zone. According to the preventive approach to resilience of cities, this program will significantly reduce damages caused by earthquake in the future. In this paper, the algorithm of this model is proposed based on the information obtained from the information analysis on resilience and earthquake, and with regard to the necessity of prioritizing the variables. In fact, this model places a high analytical priority on differentiation of different areas of cities based on natural conditions of their site, and it systematically addresses the issue from the outset. This causes the vulnerability of all parts of the city not to be considered the same under natural conditions and, according to the facts in the natural site, the effect of earthquake on the components of the city are observed, and the critical points are identified. The model output shows that vulnerability in Qazvin is so widespread that the strategy of action during disruption, and returning to initial state are ineffective, and it is better to focus on self-organization and increased pre-earthquake capacity.

    Keywords: Cities resilience, Earthquake, Natural site, model, Stressors
  • مریم نجفی، محمد نقی زاده، شیرین طغیانی*، محمود محمدی

    یکی از شیوه های ایجاد و یا بومی کردن متن های شهرسازی در ایران، خصوصا در سال های اخیر بهره گیری از متون کهن ارزشمند ایرانی بوده است. متن های شهرسازی که تاکنون از متون کهن ایرانی الهام گرفته اند، هیچکدام بر شیوه خاصی تاکید نکرده اند، اما این مقاله قصد دارد، شیوه ای را برای این امر معرفی کند. همچنین برای درک بهتر از این روش، از میان متون کهن، متن های با موضوع «اخلاق»، بعنوان متون پایه برگزیده شده است. پرسش اصلی که این مقاله به آنها پاسخ می دهد عبارتست از: روش مناسب بهرهگیری از متون اخلاق ایرانی-اسلامی برای تدوین متون شهرسازی چگونه است؟ از اینرو می توان مقاله حاضر را یک مقاله روش شناسی دانست. با عنایت به اینکه شیوه مناسب برای نگارش مقاله قطعا می بایست شیوه ای بومی باشد، جستجوی منابع کتابخانه ای در میان شیوه ها و روش های بومی ایرانی صورت گرفت و سرانجام در علوم بلاغت و بدیع زبان فارسی شیوه هایی برای بهره گیری از اثر اولیه بمنظور ایجاد اثر جدید یافت شد. در علم بلاغت اسلامی و زیرمجموعه آن، یعنی بدیع، حدود شانزده آرایه یا صنعت ادبی مرتبط با بهرهگیری از متن اولیه در متنی دیگر بررسی شد. از میان آنها، «اقتباس» که دارای مفهوم وسیع و دربرگیرنده پانزده آرایه دیگر بود، نه بعنوان یک آرایه جزیی بلکه به مثابه روش اصیل ایرانی برای بهره گیری از متون قدیمی ایرانی در تدوین متون جدید شهرسازی پیشنهاد شد. در بخش مبانی نظری از یکسو گونه های اقتباس و از سویی دیگر انواع متون اخلاقی معرفی شدند. سپس با شیوه استنباط و استدلال منطقی هریک از شیوه های مختلف اقتباس برای بهره گیری از انواع متون اخلاقی تشریح شد. در نتایج ابتدا با شیوه اقتباس، نحوه برداشت از عناصر متن اولیه که شامل لفظ، معنا، موضوع، فرم نگارش و نوع زبان بودند و نیز تغییرات آنها از جمله افزایش، کاهش، تبدیل، تاویل، جابجایی، برجسته سازی و ساده نویسی، بودند، در انواع متون اخلاقی بیان شد. سپس چگونگی بکارگیری انواع اقتباس از گونه های متون اخلاقی تشریح شد. با اینکه اکثر گونه های اقتباس برای انواع متون اخلاقی کاربرد داشت، اما استفاده از هر یک در متون اخلاق اسلامی با سه وضعیت مناسب، غیرمناسب و مجاز نیز مشخص شد.

    کلید واژگان: متون شهرسازی, اقتباس, متون اخلاق اسلامی
    Maryam Najafi, Mohammad Naghizadeh, Shirin Toghyani*, Mahmood Mohammadi

    It is clear that each community should be have the specific urbanism science. Science localization is an obvious matter. This matter has motivated Iranian researchers, in urbanism field, to naturalize urbanism science having been imported to Iran. One method for producing or indigenizing urbanism texts in Iran, especially in recent years, is Utilization of Iranian-valuable texts. There are high valuable-native texts that could be reused for compilation new texts in urbanism field. So far, urbanism researchs have been done that inspired from Iranian-valuable text, such as "Nahj_al-Balagha", "Shahnameh of Ferdowsi", "Hafez's Divan", "Mosibatname of Attar", "Nasir Khusraw's Safarnama", "Haft-Peikar of Nezami" and "Ibn Kaldun's Moghadame", but none of these researchs were expressed a systematic method. However, this article suggests a specific method to use old texts for creating new urbanism texts. In other words, the main aim of this article is presented an efficient method for Using the Iranian's-Valuable Texts in order to compile new urbanism texts. In this article, "Islamic ethical texts" have been selected for better cognition of suggested method and as a case study too. Ethical texts don't directly mention about urban and urbanism, while explain the best ways of life and relationships in societies. Three questions are intended to be answered here, which are following bellow: 1. What is the proper method of using the Iranian's-Valuable Texts for writing the new urbanism texts? 2. How this method  would be applied in different ethical texts? and finally, 3. which kind of urbanism texts would be written by this method?  Therefore, it can be said that this paper is a methodology article.
    The usage of primary text for creating new text is a theory that is called "Intertextuality". However, Intertextuality has not been used here. Because it is not coincident to Iranian culture. A native technique for doing this research is needed. Hence, after many researches among the Iranian techniques, the suitable technique has been found which had called the science of rhetoric (Balaghat) and the science of rhetorical embellishment (Badi). There were about sixteen literary techniques and figures of speech in Balaghat and Badi science. But only one of them, "Eghtebas" or "adaptation", has been selected as the chosen method in this article, as it has the most complete definition in compare to fifteen remained figures. furthermore, it has become quite operationally in other fields as literature and art. The first step in adaptation is selection of the original text. In this regard, it's necessary to consider somethings such as being valuable of the first text, similarity between the culture of the first text and  the new one, timeless and placeless contents of the original text and finally, convertible subject of the original text to the second text. Texts with content of "Islamic ethics" have been selected as a subject of old-valuable text which have the whole of mentioned considerations.
    In the theoretical part, two subjects are defined: The ethical texts and different types of Eghtebas. The ethics have an old and strong precedence in Iran's history. The goal of ethical texts is personality prosperity and after that social and urban prosperity. Four different Islamic ethical texts are introduced. These four types are based on four-different definition about ethics. They are included: 1-Mystisim ethics, 2-philosophy ethics, 3-narative ethics and 4- literary ethics. "Mysticism ethics texts" are based on "Intuition". "Philosophy ethical text" are base on "wisdom", "Narrative ethical text" are based on revelation and "literary ethical texts" are based on "expediency". Then, different kinds of Eghtebas are explained. In major division, Eghtebas has three different types; "dramatic changes", "moderate changes" and "no changes". In minor division of Eghtebas, "dramatic changes" are included: "Re-created", "Revision", "Using title" and "Amiq". Also "moderate changes" are included: "Re-writing", "Selective writing" and "Abridgment".
     
    The results answer to three questions that previously mentioned.
    -Firstly, four kinds of Eghtebas are explained in relation with four ethical texts by using the inference and logical reasoning method. The new texts of urbanism would be adopted base on the ethical texts. It seems that almost all species of the Eghtebas species are usable for the four types of ethical texts. Althoug, their relation has been shown with "suitable", "unsuitable" and "allowable" position. For every type of the ethical texts, there is a more appropriate Eghtebas that is included: "Re-created" for usage from "Mysticism ethics, "Revision" for "literary ethics", "Re-writing" for "Philosophy ethics" and "Selective writing" for "Narrative ethics".
    -Secondly, the writer of urbanism text can extract word, meaning, subject, writing form and type of language from the original text and reuse them with three positions of "no changes", "dramatic changes" ("Re-created", "Revision", "Using title" and "Amiq") and "moderate changes" ("Re-writing", "Selective writing" and "Abridgment") in urbanism text.
    -Finally, the new urbanism texts can have different topics such as theoretical and philosophical foundations, normative theories, qualitative features, utopia and urbanism history.

    Keywords: urbanism texts, Eghtebas, Islamic-ethical texts
  • نادیا قشلاقی، شروین میرشاهزاده*، شیرین طغیانی، شادی عزیزی

    پیشینه و اهداف :

    فضاهای آموزشی که بخش عمده ای از زمان روزانه دانش آموزان را به خود اختصاص می دهد، صرفا به منظور برآورده سازی نیازهای آموزشی به وجود نمی آید، بلکه باید وجوه گوناگون کنش های متقابل دانش آموزان و محیط کالبدی را در برگرفته و همچنین حس تعلق به محیط مدرسه را موجب شود، زیرا که این حس موجب پیوند فرد با مکان خواهد شد. چنانچه دانش آموزانی که در این محیط های آموزشی مشغول تحصیل هستند، معنای حاکم بر آن را ادراک نمایند، می توانند با آن محیط ارتباط بهتری برقرار نمایند. امروزه بررسی حس تعلق در مدارس کمتر مورد توجه بوده است و بیشتر نیاز های آموزشی دانش آموزان در آنها مد نظر قرار می گیرد. پرداختن به این امر ویژه و بررسی این مورد در دانش آموزان مقطع دبیرستان به واسطه رفتار آگاهانه آنها بسیار حایز اهمیت است.  امروزه رابطه تعلق آمیز دانش آموزان و فضای مدارس، بسیار حایز اهمیت است؛ از این رو شناخت مولفه های موثر محیط هدف پژوهش حاضر است. به نظر می رسد یکی از عوامل موثر بر این رابطه توجه به معنای محیط است.

    روش ها

    گردآوری داده ها از طریق روش پیمایشی صورت پذیرفته است، به این صورت که هم از پرسشنامه های گوناگون، هم از مشاهده مستقیم و پیاده کردن مشاهدات بر روی نقشه استفاده شده است. روش پژوهش با توجه به سوال های باز ترکیبی از نوع متوالی است. مرحله تجزیه و تحلیل نیز، با اتکا بر نتایج حاصل از پرسشنامه، به شناخت رابطه آنها با خصوصیات فضا می پردازد.

    یافته ها

    جهت گردآوری داده ها، از روش پیمایشی و طرح پرسشنامه های باز و بسته و مشاهده مستقیم و ثبت رفتار دانش آموزان توسط پژوهشگر و نگرش سنجی از دانش آموزان دوره دبیرستان و در مدارس غیرانتفاعی تغییر کاربری یافته، در منطقه 1 شهر تهران استفاده گردید. پرسشنامه در 6 بخش کیفی تدوین و مورد تحلیل قرار گرفت.

    نتیجه گیری

    نتایج پژوهش نشان می دهد تاثیر ویژگی های فرمی - فضایی مدارس به واسطه داشتن قابلیت های معنایی بر احساس تعلق دانش آموزان از سایر مولفه های محیطی بیشتر است. به عبارت دیگر در بین سطوح مختلف معنای محیط، سطح چهارم و پنجم معنا که سطح نشانه ای معنا قلمداد می شود، از سطوح دیگر معنا برای دانش آموزان مهم تر است؛ و علت آن عمدتا ریشه در معانی ارزشی و عاطفی فضا دارد. در واقع میان سطوح معنایی حاصل از فضای مدارس غیرانتفاعی تغییر کاربری یافته و وضعیت مطلوب دانش آموزان در فضاهای آموزشی رابطه کاملا مستقیم وجود دارد. به عبارت دیگر مولفه های عاطفی و ادراکی محیط مدارس در صورتیکه از سطوح نمادین معنا در فضا بهره ببرند بهتر می توانند با وضعیت مطلوب ذهنی دانش آموزان ارتباط برقرار نمایند.

    کلید واژگان: معماری, سطوح معنایی, وضعیت مطلوب, حس تعلق
    N. Gheshlaghi, Sh. Mirshahzadeh *, Sh. Toghyani, Sh. Azizi
    Background and Objectives

    Educational spaces, which take up a large part of students' daily time, are not created merely to meet educational needs, but should include the various aspects of student interaction and the physical environment that give rise to a sense of belonging to the school. This feeling will connect the person with the place. Students who are studying in these educational environments can understand the meaning of it, they can communicate better with that environment. Today, the study of the sense of belonging in schools has received less attention and mostly the educational needs of students have been taken into account. Addressing this special issue and examining it among high school students is very important because of their awared behavior. At the present, the relationship between students and the school environment is very important; therefore, the purpose of this article is understanding the effective components of the environment. It seems that one of the factors influencing this relationship is the meaning of the environment.

    Methods

    The data collection was don based on a survey method, using both questionnaires and direct observation and mapping observations. The research method according to open-ended questions is a combination of consecutive ones. The analysis stage also relies on the results of the questionnaire to identify their relationship with the characteristics of space.

    Findings

    Data collection was done through survey and open and closed questionnaires and direct students’ behavior observation. The questionnaire was developed and analyzed in 6 qualitative sections.

    Conclusion

    The results of the research indicate that the effect of form-spatial school features on student's belongingness is higher than other environmental factors, due to semantic capabilities. In other words, in various levels of environment’s meanings, the fourth and fifth levels of meaning, which are considered to be the symbolic meaning, are more important than other levels of meaning for students, and its cause is largely rooted in the value and emotional meanings of space. In fact, there is, a completely direct relationship between the semantic levels of changed function of non-profit school space and the ideal situation of students in educational spaces. In other words, the emotional and perceptual components of the school environment can better communicate with the student's mental state if they use the symbolic levels of meaning in space.

    Keywords: architecture, Meaning levels, Ideal condition, Sense of belongingness
  • آرش پسران*، شهاب کریمی نیا، الهام ناظمی، شیرین طغیانی

    تبعات پیشرفت انرژی و سهولت استفاده از وسایل سرمایش و گرمایش مکانیکی، منجر به افزایش مصرف انرژی و کمرنگ شدن نقش کالبد و عناصر معماری در تامین شرایط آسایش شده است. این امر خصوصا در طراحی ساختمان های مسکونی کوچک و متوسط بیشتر به چشم می خورد. در این ساختمان ها حتی انرژی مصرفی به درستی مهندسی نمی شود. این درحالیست که کنکاش در مطالعات معماری سنتی و بومی ایران خصوصا در اقلیم گرم و خشک، گویای توانایی ساختمانهای سنتی در تامین شرایط آسایش بدون استفاده از تجهیزات مکانیکی می باشد. این نوشتار فرضیه ی «وجود رابطه معنادار میان ساختار هندسی و سرمایش ایستا در خانه های سنتی شهر شیراز »را با روش توصیفی -تحلیلی و با هدف یافتن ارتباط در ساختار هندسی طراحی معماری در جهت رسیدن به شرایط بهینه آسایش با کمترین مصرف انرژی و در سریعترین زمان طراحی، بررسی می کند. در این راستا از منابع اسنادی، مطالعات و برداشت های میدانی و مشاهده بهره گرفته شده است. رایانه، نرم افزار دیزاین بیلدر و اتوکد، دوربین عکاسی و وسایل اندازه گیری از جمله ابزار تحقیق بوده اند. نمونه ها شامل پنج ساختمان مسکونی و سنتی مربوط به دوره قاجار در شهر شیراز هستند که بر اساس الگوی هندسی آنها، مدل های مبنا استخراج، در نرم افزار دیزاین بیلدر شبیه سازی و آنالیز انرژی انجام گرفته است. در ادامه با تطبیق آنالیزها با استاندارد رده بندی انرژی در ایران، امکان ارزیابی و یافتن سطح خانه های مذکور از منظر انرژی به وجود آمد. در نهایت از آنالیزهای نرم افزار دریافت شد که الگوهای هندسی و ساختاری بکار رفته در خانه های انتخاب شده با تامین شرایط آسایش منطبق است. همه الگوهای مبنای استخراج شده بدون هیچ تغییری در اجزا، موفق به دریافت برچسب رده انرژی C شد. در مرحله بعد با بهینه کردن ساختار بنا امکان ارتقاء به سطح B و A به وجود آمد، که می توان گفت، طراحی معماری نوین بر گرفته از نظریه پیمون قادر است با سرعت و سهولت بالا امکان افزایش کیفیت مصرف انرژی در ساختمان را به وجود آورد.

    کلید واژگان: پیمون, سرمایش ایستا, معماری سنتی, دیزاین بیلدر, خانه های قاجار شیراز
    Arash Pesaran *, Shahab Kariminia, Elham Nazemi, Shirin Toghyani

    The promotion of technology and science is one of the Manifestations of community development and is one of the main programs in developing countries. Following this development limitations and problems also appear. Due to advances in technology and consequently increasing energy consumption, especially in the housing sector, numerous issues including costs and environmental pollution, arise. In parallel to these issues in recent decades, in the design of small and medium-sized country houses, the calculations of the installation engineer related to comfort and low energy consumption have received little attention. Whereas in the past, according to traditional Iranian architectural patterns, passive cooling without energy consumption has been the most important part of providing comfort in hot and dry climates. Also, it seems to be a particular link between the architectural design patterns formed by geometrical proportions and the climatic design, that made the design faster and less neglected to provide comfort. However, today, with advanced computing technologies, we still see numerous buildings with severe deficiencies in climate design. This article assumes that there is a significant geometric structure from the perspective of static cooling in the traditional houses of Shiraz, seeking to find the relationship between the geometric structure of the architectural design to detect the optimal conditions of comfort with the lowest energy consumption and the fastest design time. In this regard, evaluating past designs with a point of view of energy based on new standards is a priority for the research path. The research method is descriptive-analytical and due to variation in passive cooling techniques and methods, along with computer analysis. After selecting the samples according to the criteria and extracting the geometric design pattern, base model production and energy analysis with the use of Design Builder software are performed, which enables the evaluation of the energy level of houses by adaptation of the analysis to the Iranian energy classification standard. Finally, it can be concluded that the geometrical and structural patterns used in the selected homes are significantly consistent with the comfort conditions. In other words, the numerical proportions available at "Peymon", could produce a structure of dimensions and coexistence of components at the time of architectural designing that, in addition to meeting the structural and aesthetic requirements, were responsive to current energy consumption standards. At the time of the designing of the buildings, due to the lack of installation systems, this privilege was obtained only through static methods. In the performed analyzes, all extracted base patterns without any change in the components conducted Energy class label C. Next; it was possible to upgrade to B and A levels by optimizing the structure with thermal Insulation and double glazed window, etc. In the end, we can say that the modern architectural design inspired by the "peymoon" theory can increase the quality of energy consumption in the buildings with high speed and ease. So if in today's buildings, in the architectural design process, we use a pattern-based approach to the peymoon structure, at least in possible parts such as facades or general geometry؛ Not only can design time be reduced, but even without the need for installation engineer calculations in the energy field (which is usually eliminated in the design of small and sometimes medium-sized houses) much better conditions can be achieved in terms of energy efficiency.

    Keywords: peymoon, passive Cooling, Traditional Architecture, Design Builder, Qajar Homes in Shiraz
فهرست مطالب این نویسنده: 21 عنوان
  • شیرین طغیانی
    شیرین طغیانی
    استادیار شهرسازی، شهرسازی، هنر معماری و شهرسازی، موسسه آموزش عالی نجف آباد، نجف آباد، ایران
نویسندگان همکار
  • فرشته احمدی
    : 3
    فرشته احمدی
    استادیار مهندسی شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
  • مرجان امجد
    : 2
    مرجان امجد
    استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
  • مجید طاهری دمنه
    : 2
    مجید طاهری دمنه
    دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد
  • دکتر فرح حبیب
    : 1
    دکتر فرح حبیب
    استاد دانشکده هنرومعماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
  • محمدجواد صافیان
    : 1
    محمدجواد صافیان
    دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه اصفهان، ، ایران
  • دکتر امیر گندمکار
    : 1
    دکتر امیر گندمکار
    دانشیار گروه جغرافیا، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال