جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مرگ » در نشریات گروه « ادیان و عرفان »
تکرار جستجوی کلیدواژه «مرگ» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
نشریه عرفان اسلامی، پیاپی 79 (بهار 1403)، صص 217 -231
مرگ پیچیده ترین و اساسی ترین مفهوم در نزد برگمان و محور بنیادین و دغدغه اصلی آثارش بود، اما بایدگفت برگمان نیز مانند برسون انسان و دردها و رنج های وی را در معرض دید قرارمی دهد، او به نوعی مسیح انسان هاست. در این پژوهش نگارنده درصدد است تا به بررسی مفهوم مرگ در سینمای وی بپردازد، نتیجه پژوهش حاکی از آن است که برگمان مرگ را به صورت سفری سازنده و عبرت آموز به نمایش درمی آورد که حتما مخاطب به هر نحوی و با هر برداشتی، علاقه مند به همزادپنداری با کاراکتر فیلم شده و با او همراه می شود. اما جاودانه ترین اثر برگمان که در آن دغدغه اصلی خود، یعنی مرگ و جستجوی خدا را به نمایش می گذارد مهر هفتم است. شوالیه ای خسته از جنگ های صلیبی برمی گردد و در جدالی نابرابر بازی شطرنجی را با مرگ آغازمی کند. در این اثر برگمان تقابلی از هنر و تمدن و طبیعت را درصحنه های گوناگون به نمایش می کشد. خلق لحظه های متفاوت از زندگی انسان هایی که هرکدام به نوعی متفاوت می اندیشند و اینکه چگونه هرکدام با مرگ روبه رو می شوند از شاهکارهای برگمان است. اوج نمایش فیلم سکانسی است که در آن شوالیه در داخل کلیسا برای کشیش اعتراف می کند و دوربین با یک نمای بسته و کات دار تصویری را نشان-می دهد که در آن مرگ با شنل سیاهش به جای کشیش نشسته است.
کلید واژگان: سینمای دینی, برگمان, اگزیستانسیالیسم, مرگ}Death is the most complex and fundamental concept in Bergman's eyes, which was the main axis and the main concern of his works, but it must be said that Bergman, like Bresson, exposes human beings and their pains and sufferings, he is a kind of Christ of mankind. In this research, the author is trying to investigate the concept of death in cinema, the result of the research indicates that Bergman presents death as a constructive and instructive journey, which the audience must be interested in identifying with in any way and with any perception. The character is filmed and accompanies him. But the most immortal work of Bergman, in which he shows his main concern, i.e. death and the search for God, is the seventh seal. A tired knight returns from the crusades and starts a chess game with death in an unequal fight. In this work, Bergman shows a contrast between art, civilization and nature in various scenes. Creating different moments from the lives of people who each think differently and how each one faces death is one of Bergman's masterpieces. The climax of the film is the scene where the knight confesses to the priest inside the church and the camera shows a close-up shot of Death in his black cloak sitting instead of the priest.
Keywords: Religious Cinema, Bergman, Existentialism, Death} -
برخی اندیشمندان مسلمان و مسیحی با نگاهی یگانه انگارانه به انسان، تصویری صرفا جسمانی از معاد ارایه می دهند. تبیین های جسم انگارانه از معاد در فضای اسلامی و مسیحی این تصور را پدید می آورد که آیا اندیشمندان هر دو مذهب، مسیری یکسان را پیموده اند. بررسی زمینه های یگانه انگاری و جسم انگاری معاد در فضای اسلامی و مسیحی، نقاط اشتراک و افتراق این اندیشمندان را نمایان می سازد. در این نوشتار با مطالعه آثار جسم انگاران اسلامی و مسیحی، انگیزه گرایش آنان مورد توجه قرار گرفت. نتیجه آنکه زمینه های شکل گیری اندیشه ی جسم انگاری در فضای اسلامی و مسیحی، متفاوت از یکدیگر است. اندیشمندان اسلامی به علت وجود نصوص فراوان پیرامون معاد جسمانی، معاد جسمانی را مسلم دانسته و از این رو برای اثبات آن، حقیقت انسان را به جسم و جسمانی فروکاستند؛ اما در فضای مسیحی، به سبب رشد علوم تجربی و نگاه فیزیکالیستی به پدیده های عالم، دوگانه انگاری انسان مورد خدشه قرار گرفت؛ از این رو اندیشمندان برای اثبات معاد به تبیین های جسم انگارانه از معاد روی آوردند. در فضای اسلامی رشد علوم عقلی سبب تثبیت دوگانه انگاری و نفی تبیین های جسم انگارانه شد؛ اما در فضای مسیحی رشد مکاتب عقلی و فلسفی عامل نفی دوگانه انگاری و گرایش به تبیین های مادی انگارانه از انسان و به تبع آن معاد گشت.
کلید واژگان: جسم انگاری, معادجسمانی, فیزیکالیسم, جاودانگی, مرگ}Some Muslim and Christian thinkers present a completely physical picture of the resurrection with a monotheistic view of man.And thinkers of both religions are thought to have followed the same path. An examination of the resurrection physicalist contexts in the Islamic and Christian contexts reveals the commonalities and differences of these thinkers. In this article, the works of Muslim and Christian physicalist are examined and their motivation for physical resurrection is examined.The result is that the background to the formation of the physicalist thought about the resurrection in Islam and Christianity is differentIslamic thinkers considered it definite due to the existence of verses and hadiths about the physical resurrection. Therefore, in order to explain the bodily resurrection, they reduced the truth of man to the body. In the Christian context, the development of experimental science and the physicalist view of world phenomena undermined human dualism. Thus, Western thinkers provided physical explanations of the resurrection based on the human body. In the Islamic context, the growth of philosophical thought led to the establishment of dualism. But in the Christian context, the growth of philosophical thought led to the rejection of dualism.
Keywords: Physicalism, dualism, immortality, Bodily resurrection, Death} -
اینکه در ورای این زندگی و پس از مرگ چه عقوبت و سرانجامی برای انسان تدارک دیده شده، مسیله‌ای است که از دیرباز و دوران کهن تا امروز ذهن کنجکاو بشر را به خود مشغول داشته است. در این میان، در تمدن‌های کهن ایرانی، میان‌رودانی و یونانی که به‌نوعی در بارانداز اساطیری، بر تمدن‌های هم‌عصر و پس از خود نیز اثر گذاشتند، اندیشیدن به چیستی و ماهیت مرگ و اینکه چه سرانجامی برای آدمی و غایت او در نظر داشتند، از مسایل مهمی است که در این پژوهش بر اساس بررسی اسناد و شواهد تاریخی و دینی و با رویکردی توصیفی‌تحلیلی درصدد پاسخگویی بدان هستیم. بدین‌سان با واکاوی منابع حماسی و اساطیری و متون دینی چنین برمی‌آید که در برخی تمدن‌ها، همچون میانرودان و یونان، اندیشیدن درباره مسئله مرگ و غایت آدمی با گذر زمان و برخورد با تمدن‌ها و دستاوردهای فرهنگی سایر ملل موجب پیدایش افکار منسجم و گاه متناقضی شد که در برخی موارد مشابه با یکدیگر بودند. بدین‌سان، اهالی دو تمدن یادشده با نگرش منفی به مرگ، جهان پس از مرگ را غالبا در زیر زمین و در جایی تاریک قلمداد کردند؛ اما در ایران با وجود برخی تشابهات جزیی با تمدن‌های یادشده، از ابتدا به‌دلیل ظهور دین زرتشت، کماکان مسئله مرگ و حیات پس از مرگ، ماهیت و کیفیتی یکسان و منطقی و امیدوارنه را دارا بود. همچنین افزون بر برخورد تمدن‌ها که موجب تشابهات در نگرش به غایت زندگی می‌شود برخورد با زیستگاه، اقلیم و ساختار سیاسی مدنی متفاوت، عامل مهمی است که در کل، جهان‌بینی انسان به فلسفه آفرینش، زندگی و دنیای پس از مرگ را شکل می‌دهد.
کلید واژگان: دنیای اخروی, مرگ, ایران, یونان, میان رودان} -
در اندیشه هر فیلسوفی معمولا یک یا چند مفهوم کلیدی وجود دارد که نماینده نظام فکری وی و مبنای وجود و فهم دیگر مفاهیم و تفکرات اوست. مفهوم مرگ در اندیشه افلاطون نیز یک مفهوم کلیدی است. در فلسفه افلاطون شاهد نسبتی عمیق میان مفاهیم فلسفه، کاتارسیس و مرگ هستیم و از این رو به نظر می رسد فهم آنها و تبیین نسبت میان آنها می تواند بستری مناسب برای فهم بهتر اندیشه وی ایجاد کند. هدف نویسندگان از این تحقیق که به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است، نشان دادن پیوند میان سه مفهوم «فلسفه»، «کاتارسیس» و «مرگ فیلسوفانه» است. مراحل پژوهش نیز بر پایه نوشته های افلاطون خواهد بود تا بدین وسیله بابی برای فهم بسیاری از مفاهیم اندیشه وی گشوده شود. نتیجه اینکه در اندیشه او فلسفه، مرگ فیلسوفانه و کاتارسیس بر بنیان واحدی استوارند و با آنکه فلسفه به گفتمانی خاص میان دو نفر اطلاق می شود و مرگ عبارت از جدایی روح از بدن و تزکیه به معنای کاتارسیس و پاک سازی روح از تعلقات بدنی است، اما در هر سه مورد مفهوم مشترک جدایی نفس از امور سیال و روآوردن به موجود حقیقی و سرمدی نهفته است؛ از این رو نه تنها به لحاظ مصداقی کارکرد یگانه ای دارند و هیچ یک از آنها بدون دیگری امکان پذیر نیست، تطابق ضمنی در مفهوم این سه نیز وجود دارد.کلید واژگان: افلاطون, معرفت, کاتارسیس, مرگ, دیالکتیک}There tend to be key concepts in the thought of any philosopher which represents their intellectual system and serves as a ground for the existence and understanding of other concepts and thoughts of his. The concept of death is such a key concept in Plato’s thought. In his philosophy, there is a profound relation among the concepts of philosophy, catharsis, and death. It seems that understanding them and explaining the relation among them might pave the path for a better understanding of his views. By adopting a descriptive-analytic method, we aim to show the connection among “philosophy,” “catharsis,” and “philosopher’s death.” The stages of this research are in accordance with Plato’s writings so as to open a door to an understanding of many concepts in his philosophy. We conclude that in his view, philosophy, the philosopher’s death, and catharsis are all grounded in the same foundation. It is true that philosophy is a particular kind of discourse between two persons, death is the separation of the soul from the body, and catharsis is the purification of the soul from bodily attachments, but all these three cases involve a common concept of the soul’s separation from flowing things and its turning toward the real and eternal being. Thus, not only do they have the same function in terms of their instances and none of them is possible without the other, there is also an implicit correspondence in their concepts as well.Keywords: Plato, Knowledge, catharsis, Death, dialectic}
-
بیشتر فیلسوفان مسلمان معتقدند که انسان مرکب از نفس مجرد و بدن است و نفس مجرد حقیقت او را تشکیل می دهد. لازمه پذیرش تجرد نفس این است که نفس مجرد که با مرگ از بدن جدا می شود، اولا بدون نیاز به بدن می تواند به حیات خود ادامه دهد؛ ثانیا برای بقا به عامل بیرونی نیاز ندارد. در مقابل، آنچه از قرآن برداشت می شود این است که انسان فی نفسه باقی نیست و با مرگ از میان می رود؛ از این رو ادامه زندگی انسان پس از مرگ وابسته به خداوند است و اوست که با قدرت خود همه یا برخی از انسان ها را زنده نگه می دارد یا پس از فاصله ای زمانی، بار دیگر زنده می کند. روش این مقاله ترکیبی است از تحلیل منطقی لوازم نظریه تجرد نفس و بررسی دلالت آیات محوری قرآن درباره مرگ و مقایسه این دو. هدف این مقاله نشان دادن این است که نظریه فلسفی تجرد نفس با برخی از آموزه های قرآنی درباره مرگ و زندگی اخروی سازگار نیست.
کلید واژگان: تجرد نفس, بقای نفس, مرگ, زندگی اخروی, آموزه های قرآنی}A majority of Muslim philosophers believe that the human is composed of an immaterial soul and a body, where his nature is constituted by the immaterial soul. The immateriality of the soul implies that after its death and detachment from the body, the immaterial soul will survive without a need for a body, on the one hand, and will need no external factors for its survival, on the other. What is implied by the Quran, however, is that the human does not survive by itself and is annihilated with death. Thus, the human posthumous survival depends on God who gives a new life to some or all people with His power or revives them after an interval. The method of this paper is a composition of a logical analysis of the implications of the theory of the immateriality of the soul and a consideration of the implications of central Quranic verses concerning death, as well as a comparison between the two. The paper aims to show that the philosophical theory of immateriality of the soul is not compatible with some Quranic doctrines concerning death and afterlife.
Keywords: immateriality of the soul, survival of the soul, Death, afterlife, Quranic doctrines} -
مهمترین عامل شکل گیری فلسفه و گرایش انسان به تفکر و اندیشیدن، مرگ است. اگر مرگ نبود، انسان هیچ گاه به «بودن» و «فلسفه هستی خویش» نمی اندیشید؛ از این رو اساس جهان بینی هر انسانی در چگونگی نگرش او به مرگ خلاصه می شود. شاعران عارف در کنار دیدگاه الهیاتی و عرفانی که به مساله مرگ داشته اند و فلسفه وجودی مرگ را با رویکرد عرفانی تبیین کرده اند، از منظر روان شناسی و اجتماعی نیز به موضوع مرگ و مرگ اندیشی نگریسته اند و به عوامل ترس انسان از مرگ و حالات روانی که از مرگ اندیشی به فرد دست می دهد و نیز تاثیر وضعیت اجتماعی افراد در روی آوردن به مرگ اندیشی اشاره کرده اند. در شعر این شاعران، مرگ یکی از ارکان مهم به شمار می رود که مضامین و مفاهیم اصلی جهان بینی آنان با مرگ و مرگ اندیشی ارتباط نزدیک و انکارناپذیری دارند. مفاهیمی چون «عزلت گزینی»، «دنیا ستیزی»، «اغتنام فرصت»، «ناپایداری دنیا»، «زود گذری عمر» و «نصیحت و تعالیم اخلاقی» همگی در پیوند با مساله مرگ معنادار می شوند.
کلید واژگان: مرگ, زندگی, رستاخیز, عرفان, شعر فارسی}Pajooheshname Erfan, Volume:12 Issue: 23, 2020, PP 193 -216The most important cause in appearance of philosophy and man’s tendency to meditation and thinking is death. If there were not death, the man never thinks to his existence. Therefore, the foundation of each person’s thought is summerized in his attitude to death. In poetry of mystic poets, death is one of the important elements that the main concepts of their thoughts are related to death and death-thinking. The concepts like “Secluding”, “World-quarreling”, “Seizing an opportunity”, “Transience of world”, “Transience of life” and “Exhortation and moral instructions” all are became meaningful in relation with death. These poets also have had the psychological and sociological approach to death-thinking. They also have mentioned the causes of human’s fear of death and psychic states that are result of death-thinking and also the influence of social circumstances in death-thinking has been illustrated in their thoughts.
Keywords: Death, Life, Resurrection, Mysticism, Persian poetry} -
«باور به حیات پس از مرگ» یکی از واکنش های نظری انسان به عطش جاودانگی است و برجسته ترین تجلیگاه آن، ادبیات دینی می باشد. مهابهاراتا و ارداویراف نامه دو متن کلاسیک دینی هستند که به ترتیب به فرهنگ دینی هندویی و زرتشتی تعلق دارند. یودیشتیرا و ویراف، که اساسا وجود انسانی را در دو سنت دینی متفاوت نمادپردازی می کنند، در قالب نوعی سفر روحانی، وضعیت انسان ها را در دنیای دیگر تجربه و توصیف می نمایند. جستار پیش رو با تطبیق این دو متن دینی درمی یابد که در هر دو متن، مرگ امری محتوم، اما نامطلوب است؛ هرچند نه به معنای نابودی، بلکه به معنای گذر از یک نشیه وجودی به مرتبه وجودی دیگر. در این دو متن دینی، کردار صحیح، دوشادوش پندار نیک و گفتار نیک، اهمیت بسزایی در سعادت آدمی دارد و نسیان جوهر الهی و اسارت مادی، ناشی از عدم بصیرت است. با وجود این، برخلاف مهابهاراتا که فرجام انسان را بر اساس هم آموزه سمساره (بازتولد) و هم انگاره بهشت و دوزخ تبیین می کند، ارداویراف نامه فقط از استقرار در بهشت یا دوزخ پس از مفارقت روح از بدن و عبور از پل چینود سخن می گوید.
کلید واژگان: ارداویراف نامه, بهشت, دوزخ, مرگ, مهابهاراتا}One of man’s theoretical reactions to the thirst for immortality is the “belief in the afterlife” whose most prominent manifestation is represented by religious literature. Mahabharata and the epistle of Arda Viraf are two classical religious texts that belong to Hindu and Zoroastrian cultures, respectively. Yudhishtira and Viraf, who basically symbolize man’s existence in two different religious traditions, experience and describe human condition in the other world in the form of a spiritual journey. Comparing and contrasting these two religious texts, this article concludes that according to both texts, death is inevitable, but undesirable—though, not in the sense of annihilation, but in the sense of a passage from one existential state to another. These two religious texts consider good conduct, good thought and good speech play an important role in human happiness, and the lack of divine essence and material bondage is ascribed to lack of insight. However, unlike Mahabharata which explains man’s end according to both the doctrine of Saṃsāra (rebirth) and the idea of paradise and hell, the epistle of Arda Viraf merely speaks about the dwelling in paradise or in hell after the separation of soul form the body and crossing Chinvat Bridge.
Keywords: the epistle of Arda Viraf, paradise, hell, death, Mahabharata} -
یکی از حقایق تردید ناپذیر حادثه مرگ است که برای هر انسانی رخ می دهد. در این باره که حقیقت مرگ چیست و با مرگ چه اتفاقی می افتد، در مکاتب مختلف دیدگاه های متفاوتی بیان شده است. از نظر عرفان ابن عربی و نیز حکمت متعالیه ملاصدرا، انسان دارای دو ساحت نفس و بدن، و نفس مدبر بدن است. ملاصدرا با توجه به این نوع نگاه به حقیقت وجودی انسان، و نیز با توجه به حرکت جوهری نفس، مرگ را به معنای پایان حرکت نفس و به فعلیت رسیدن آن و در نتیجه، جدا شدن آن از بدن مادی می داند. ابن عربی نیز با توجه به این دو ساحت وجودی انسان و نیز با توجه به چگونگی نظام خلقت از دیدگاه عرفانی، مرگ را به معنای جدا شدن نفس از بدن و بازگشت آن به جایگاه اصلی اش می داند. البته از نظر ملاصدرا با تحقق مرگ، نفس به طور کلی پیوندش را با بدن قطع می کند؛ اما از نظر ابن عربی، این قطع ارتباط به طور کلی نیست. به هر حال، از نظر عرفان و فلسفه، مرگ امری معدوم کننده نیست، بلکه امری وجودی و موجب کمال برای نفس است.کلید واژگان: حقیقت, مرگ, عرفان, فلسفه}One of the undeniable facts is the death that occurs for every human being. There are various points of view about the essence of death and its subsequent events in different schools. The human being has two dimensions of the soul and body, which the soul is the director of body from the viewpoint of Ibn al-Arabi's mysticism and Mulla Sadra's Hikmat al-Muta’li. Considering this fact about the truth of the human existence, and also due to the substantial motion of the soul, Mulla Sadra considers death as the end of the soul's movement and its realization, and consequently, its separation from the material body. Considering two dimensions of the human existentialism and also the quality of the system of creation from the mystical point of view Ibn 'Arabi also considers death as the separation of the soul from the body and its returning to its original position. Of course, from the viewpoint of Mulla Sadra, with the realization of death, the whole body interrupts its connection with the body, but Ibn Arabi believes that this disconnecting is not general. However, in terms of mysticism and philosophy, death is not an annihilator matter, but an existential matter that brings perfection for the soul.Keywords: The Truth , death, mysticism , philosophy}
-
نشریه عقل و دین، پیاپی 19 (پاییز و زمستان 1397)، صص 135 -159ملاصدرا بخش مهمی از مبانی فلسفی خویش را صرف تمهید مقدمات اثبات معاد جسمانی می نماید. وی با تجزیه این مقوله به دو مساله عینیت بدن دنیوی و اخروی و همچنین وجود تعارضات گزاره های آن, به ارائه تبیین درخور در باب حشر جسمانی می پردازد. عمده مبانی صدرا در این مقوله به دو حوزه وجودی و معرفتی بازگشت می کند. وی در حوزه وجودی بر اساس لحاظ وحدت و فردیت خارجی موجودات, هویت اصالی هر موجود را حقیقت تشکیکی وجود می داند که اتصاف آن به ترکیب از ماده، صورت و یا جنس و فصل, محصول خلاقیت و انتزاع ذهن از فرایند اشتداد بوده است. از نظر وی فرایند مرگ نیز عینا گونه ای از اشتداد وجودی بوده و در نتیجه مستلزم انقلاب یا هرگونه تغییر و تحولی در هویت انسان نخواهد بود. صدرالمتالهین بر این اساس به دفع تعارضات حوزه وجودی می پردازد. در حوزه معرفتی نیز, وی با تمسک به مبنای خود در تجرد خیال و ادراکات خیالی به دفع تعارض احتمالی اجتماع فرایند مرگ و حشر جسمانی اهتمام می ورزد. درستی آزمایی این تبیین در معیار کلام حق نشان می دهد که رویکرد ملاصدرا در مقوله حشر جسمانی با تبیین قرآنی آن سازگار است.کلید واژگان: معاد جسمانی, مرگ, بدن, عینیت, خیال}Aghl va Deen, Volume:10 Issue: 19, 2018, PP 135 -159Mulla Sadra devotes a significant part of his philosophical foundation to the preparation of the proofs of physical resurrection. He Provides good explanation by analyzing this category in two questions of the identityof the worldly and the hereafter bodies and as well as the contradictions of its propositions. The basic foundations of Sadra in this category are return to two ontological and epistemological fields. In the ontological field, he has considered truth of being gradation as the Main identityof each being based on the unity and individuality of beings, that its connection to the combination of matter and form orgenus and difference is the product of the creativity of the soul from intensity process. In his view, the death process is equally a kind of existential intensity, and therefore does not require revolution or any change in human identity. Accordingly, Sadr al-Mota'alehin solves conflicts in the field of existence. In the Epistemologyfield, he with his basis in immortality of imagination and imaginative perceptions solves a possible conflict of unity of death's process and bodily resurrection. The correctness of this explanation in the criterion of the god'sword shows that Mulla Sadra's approach to bodily resurrection is consistent with its Quranic explanation.Keywords: bodily resurrection, Death, Body, Identity, Imagination}
-
نزدیک بودن عرفان با دین اسلام و ارتباط گسترده آموزه های عرفانی با مسائل شرعی و اصول خاص این دین و تاثیرپذیری شاعران، نویسندگان و به ویژه عرفا از مکاتب اسلامی و مبانی اعتقادی آن در طول تاریخ شعر و ادب پارسی همواره منجر به پیدایش آثاری جامع در حوزه عرفان ایرانی- اسلامی شده است. توانمندی خاص عرفا و بزرگان علم فلسفه و کلام سبب تلفیق این دو حوزه (عرفان و آموزه های اسلامی) با یکدیگر شده و بر شمول کلی این آثار نیز افزوده است. در این میان، مولانا و شبستری، صرف نظر از وجوه مشترک اعتقادی در ایدئولوژی و سبک شخصی خویش، با بهره گیری از مشرب عرفانی و اسلامی، توانسته اند در آثار برجای مانده از خویش، سیمایی کامل از اصول اعتقادی خود را ارائه دهند که اعتقاد به معاد جسمانی و روحانی، از موضوعات مشترک در جهان بینی این دو عارف است. اگرچه میزان توجه به مسائل اعتقادی و نگرش فکری در مثنوی معنوی (به دلیل حجم بالای مطالب) بیشتر و در گلشن راز (به دلیل حجم محدود مطالب) بسیار کمتر از سایر موضوعات و مسائل متشابه است؛ اما می تواند پژوهش های تازه و بی نظیری را به خود اختصاص دهد که نگارندگان در این جستار، مساله قیامت را در اندیشه مولانا و شبستری با استناد به اصول و آموزه های اسلامی به طور تطبیقی بررسی می کنند تا از این رهگذر برخی از اعتقادات و شالوده های فکری این قبیل شاعران عارف مشرب، بر مخاطبان آشکار شود.کلید واژگان: مرگ, قیامت, معاد جسمانی و روحانی, مولانا, شبستری}The proximity of mysticism with Islam, and the extensive relationship of mystical education with Sharia issues and special principles of Islam, and the effectiveness of poets, writers, and especially Islamic mystics and doctrines throughout the history of Persian poetry and literature, have always led to the creation of comprehensive works of art in the field of Iranian Islamic mysticism. Special capability of mystics and great scholars of philosophy and Islamic philosophy has caused the combination of these two fields, namely mysticism and Islamic education, and has added to their general coverage, too. In this regard, Rumi and Shabestary, regardless of their common grounds of beliefs in ideology and personal style, had been able to project their doctrines totally in their remaining works of art, out of which believing in physical and spiritual resurrection is a common issue in their worldview. Although the attention toward tenets and attitudes in Masnavi-e-Manavi by Rumi is more, due to a large amount of points available, and lesser in Golshan-e-Raaz, on account of restricted points available, than other similar issues, it can designate fresh and unique researches per se so that the writers endeavor to investigate the matter of resurrection comparatively in the minds of Rumi and Shabestary base on evidences of Islamic tenets and trainings, so that some of the dogmas and beliefs of some mystic poets of this kind could be revealedKeywords: Death, resurrection, physical, spiritual resurrection, Rumi, Shabestary}
-
در سال 1955 جفری گورر جامعه جدید غرب را متهم کرد که از اعتراف به واقعیت مرگ خودداری می ورزد. از نگاه وی، در جامعه جدید غرب مرگ امری ممنوعه تلقی می شود، یعنی چیزی که باید از انظار مخفی نگاه داشته شود، از آن بحثی نشود و حتی الامکان از آرای عمومی زدوده گردد. انسان جدید با تجاهل نسبت به مرگ و مردن می کوشد تا آن را از خود دور کند. مراکز پزشکی و نیز موسسات کفن و دفن هم به تقویت چنین نگرشی می پردازد و سعی دارند نشان دهند که در زندگی انسان مرگ از حقیقت و واقعیت اساسی برخودار نیست. الیزابت کوبلر راس از جمله اندیشمندانی است که معتقداند این طرز تلقی باید تغییر کند و انکار مرگ باید جای خود را به پذیرش و قبول مرگ بدهد. کوبلر راس کار خود را با انتشار کتاب در باب مرگ و مردن (1969م) آغاز کرد. وی در این کتاب با استناد به مشاهدات تجربی مدعی شد که بیماران در آستانه مرگ به هنگام اطلاع از مرگ خویش، در جریان فرآیندی پنج مرحله ای قادر به پذیرش مرگ خود می شوند. این مراحل عبارتند از: انکار ، خشم، چانه زنی، افسردگی و در نهایت پذیرش. این نظریه از زمان طرح آن مورد نقدهای فراوان قرار گرفت که از جمله آنها می توان به عدم توجه به پژوهش های قبلی صورت گرفته در زمینه مرگ، وجود ابهام در مراحل پنجگانه، محدودیت در روش جمع آوری اطلاعات، عدم توجه به تفاوت های فردی و نیز تاثیر محیط بر فرد و نظایر آن اشاره کرد. به رغم نقدهای وارد شده، نظریه کوبلر راس تاثیر بسزایی بر مطالعات و مباحث مرگ شناسی و نیز رهیافت های اتخاذ شده در مواجهه با مرگ داشته است، تا آنجا که امروزه کوبلر راس را بزرگ ترین مرگ شناس معاصر می شمارند.کلید واژگان: الیزابت کوبلر راس, مرگ, انکار مرگ, پذیرش مرگ, بیماران در شرف مرگ, مرگ اندیشی}In 1955 Geoffrey Gorer condemned the new western society to avoid acknowledging the reality of the death. For him in the new western society death is thought of as a forbidden thing, namely something that should to be hidden and laid aside from the public opinion. The new man by feigning ignorance of the death and dying, try to make it far from him or her. Medical centers and burial institutions support this attitude and attempt to show that in humans life the death does not enjoy of any essential reality. Elisabeth Kubler-Ross was one of the thinkers that believe that this attitude should to be change and that the denial of death is placed by its acceptance. Kubler-Ross begun her work by the book On Death and Dying (1969). In her book, by appealing to empirical observations, she claims that terminally ill patients when are faced with the reality of their impending death, through a mechanism of five stages can arrive at the acceptance of their death. These stages are denial, anger, bargaining, depression, and eventually the acceptance. This theory or model from the time of its appearance was the subject of many critiques such as not making use of previous researches done on the topic of death and dying, ambiguity in the five stages, limitations of method of gathering information, not to pay attentions to individual differences and also to the impact of environment on the person. However, Kubler-Ros's theory played a crucial role in the field of thanatological studies and debates so that nowadays she is known as the greatest cotemporary thanatologist.Keywords: Elisabeth Kubler-Ross, Death, Denial of Death, Acceptance of Death, Terminally ill Patients, Thanatology}
-
دین زرتشت، از جمله ادیانی است که پیروان آن خود را در زمره ادیان توحیدی به شمار می آورند. بر اساس باورهای زرتشتیان، روح انسان با مرگ از بین نرفته، به حیات خود ادامه می دهد. مرگ در نگاه ایشان، جدایی روح از تن بوده و آن را به منزله انتقال به عالم دیگر دانسته اند. آنچه موجب تمایز دین زرتشت از سایر ادیان توحیدی شده، نگاه آنان به چیستی مرگ است. در نظر آنان، مرگ از جمله شرور در عالم بوده که خالق و پدیدآورنده آن اهریمن است، و اهورامزدا به طور مستقیم در ایجاد آن دخالتی ندارد. مرگ بر موجودات عالم تحمیل شده، وظیفه مومن زرتشتی این است که با مرگ و سایر اموری که در نظر آنان شر است، به مقابله و مبارزه بپردازد. این مقاله، با نگاه توصیفی تحلیلی و بر اساس متون اوستایی، پهلوی و مستندات زرتشت پژوهان نگاشته شده است. نویسنده، با فرض توحیدی بودن دین زرتشت، به نقد و بررسی انتساب این امور به دین اصیل زرتشت پرداخته است.کلید واژگان: جاودانگی روح, مرگ, اهریمن, خالقیت, دیومرگ, شرور}Zoroastrianism is one of the religions the followers of which regard themselves as following a monotheistic religion. According to Zoroastrian doctrines, mans soul does not annihilate with death; it continues to live. From a Zoroastrian point of view, death means the separation of soul and body and mans transfer into the other world. What distinguishes Zoroastrianism from other monotheistic religions is this religions idea about the quiddity of death. The followers hold that death is one of the evils in the world the creator of which is devil and Ahura Mazda has no direct interference in it. Death is imposed on the worlds creatures and a Zoroastrian believer is duty- bound to fight against it and the other evils. The present descriptive-analytical paper is written based on the Avesta and Pahlavi texts and documentations of Zoroastrian scholars. In the end, assuming the monotheistic nature of Zoroastrianism, the author reviews the attribution of these beliefs to the true religion of Zoroastrianism.Keywords: Eternity of soul, Death, Evil, Creativity, the Demon of death, Devil}
-
تبیین و تحلیل مسئله مرگ از دغدغه های همیشگی برخی فیلسوفان از جمله ملاصدرا بوده است و او نیز کوشیده است از منظر فلسفی آن را تبیین کند. به یقین مبانی فکری هر فیلسوفی در تحلیل فلسفی او از مرگ تاثیرگذار است و لوازم و پی آمدهای خاصی را نیز در پی دارد. این مقاله می کوشد چیستی، چرایی و چگونگی مرگ را از منظر ملاصدرا بکاود و پس از تبیین مبانی فلسفی او همچون حرکت جوهری و رابطه نفس و بدن، آثار و لوازم تحلیل او را از مرگ روشن سازد. طبیعی بودن، ضرورت، حقانیت و وجودی بودن مرگ و نیز فناناپذیری انسان با مرگ، عمومی بودن مرگ و نیز کراهت از مرگ از آموزه های دینی هستند که با مبانی صدرایی تبیین بهتری می یابند. البته برخی آموزه های دینی نیز وجود دارند که با تبیین صدرایی ناسازگار می نمایند. پایان بخش این مقاله بررسی دو مورد از این گونه آموزه ها، یعنی آموزه دینی رجعت و استکمال برزخی است.کلید واژگان: ملاصدرا, مرگ, تبیین های فلسفی, مرگ طبیعی}Philosophers, including Mullā Ṣadrā, have always been concerned to provide an explanation and an analysis of death. Sadra tried to give a philosophical account of death. A philosophers intellectual principles will indubitably affect their philosophical analysis of the problem of death and will have certain consequences and implications. In this paper, I seek to delineate what, why and how death happens from Mulla Sadras point of view, and I shall then elucidate the consequences of his analysis of death in terms of his philosophical principles, such as substantial motion and the soul-body relation. There are some religious doctrines, such as the naturalness, necessity, truth and existentiality of death and human survival after death, that can be better accounted for in terms of Sadraean principles. however, there are religious doctrines that seem incompatible with the Sadraean account. This paper ends with an examination of two such doctrines: that of raja (return of certain people after Imam Mahdis reappearance) and perfection in barzakh (the world after death and before the resurrection).Keywords: Mulla Sadra, Death, Philosophical Accounts, Natural Death}
-
فصلنامه میقات حج، پیاپی 93 (پاییز 1394)، صص 143 -158مرگ، حقیقتی است که هیچ کس را فرار از آن ممکن نیست و بشر برای نجات و تاخیر آن، هیچ راهی را کشف نکرده و نخواهد کرد. اما آنچه این حقیقت را آسان می کند، شیوه و چگونه مردن است. بعضی مرگ ها عزت آفرین و سعادت بخش است؛ مانند مرگی که در راه احیای دین خدا باشد که مقام شهادت را هدیه می کند. بعضی مرگ ها اگرچه در حد و درجه شهیدان عرصه جهاد نیستند، ولی چون در مسیر الهی اتفاق می افتند، خداوند از آن به «هجرت الی الله » تعبیر نموده، پاداش او را خود ضمانت کرده است. از انواع جان باختن در مسیر حق که در روایات معصومان(علیهم السلام) مورد ستایش قرار گرفته، مرگ در مسیر حج و در حرمین شریفین؛ مکه و مدینه است. کسی که با این ویژگی از دنیا برود از او به مغفور، امان یافته از فزع اکبر، آرامش یافته، دارای مرگ آسمانی و نداشتن حساب و عذاب قیامت نام برده شده است. اینها نمونه هایی از آثار چنین مرگی خواهد بود.کلید واژگان: هجرت الی الله, منا, سالک, احرام, مرگ, زائر, حج}Miqat Hajj, Volume:24 Issue: 93, 2015, PP 143 -158Death is a fact that no one can not escape from it. And to save mankind or delay of death has not been detected any way and will not find. But what makes this truth easy is to discover quality and manner of death. Some deaths are proud-making and prosperous like the death in the revival of the religion of Allah that grants the state of martyrdom. Some deaths although are not to the extent and degree of the martyrs of jihad arena, but since occurred on the divine path, God has treated it as a migrated to God, and its reward will be guaranteed by Himself. One of the deaths on the right paths which is hailed and praised in the traditions of the imams (a) is a death in the Hajj way and the Two Holy Mosques of Mecca and Medina. The one who dies with the features is mentioned as forgiven, protected from the Great horror, relaxed, enjoying a heaven death, and having no account and doom of Resurrection day and the cited traits are the features and examples of such a death.Keywords: migration to God, Mina, Wayfarer, Ihram, death, pilgrim, Hajj}
-
مردم بین النهرین نیز همچون سایر فرهنگ های جهان باستان به مرگ می اندیشیدند و درباره زندگی پس از مرگ به گمانه زنی می پرداختند. ولی، آنچه توجه هر پژوهشگری را به هنگام مطالعه اسطوره های بین النهرینی به خود جلب می کند، هراس فراوان آنان از مرگ و سرنوشت روان، و متعاقب آن یاس و ناامیدی شدیدی است که بر تمامی اسطوره های این سرزمین کهن و پهناور سایه افکنده است. در این مقاله فلسفه مرگ و سرنوشت روان در باورهای ساکنان بین النهرین بررسی می شود و پیامدهای ترس و هراس از این پدیده بر جهان بینی و نوع زندگانی ساکنان این سرزمین واکاوی می گردد.کلید واژگان: مرگ, روان, خاکسپاری, جهان مردگان, سرنوشت}The ancient Mesopotamians, like other ancient people, were thinking about death and the hereafter; but, what attract the scholars attention are their deep fear of death, therfore they describe a horrible fate for the deceased in their myth. As a consequence, the Mesopotamian myths were shadowed by a deep despair and hopelessness. This article tries to survey the concept of death according to Mesopotamian mythology and analyzes their feeling about life, death and hereafter.Keywords: Mesopotamian mythology, death, spirit, funeral, underworld, fate}
-
مرگ اندیشی و اندیشه پایان هستی انسان یکی از دغدغه های بشر از ابتدای پیدایش بوده و هست. در این خصوص آموزه های مختلفی در فرهنگ های جوامع مختلف، اعم از دینی و غیردینی، شکل گرفته که طیف وسیعی از انکار همه آنچه بعد از حیات است تا آموزه فروغ جاودانه در جهان بعد را در بر می گیرد. ادیان الاهی با تکیه بر آموزه های غیربشری در خصوص این مسئله ماوراء الطبیعی گزاره های کامل تر و مفصل تری عرضه کرده اند که می تواند دورنمایی شفاف تر برای پیروانشان به ارمغان آورد. در این میان، دو دین اسلام، به عنوان مدعی خاتمیت ادیان، و دین زرتشت، به عنوان مدعی کهن ترین ادیان الاهی، هر کدام به تفصیل این انگاره را با بیانی شیوا به تصویر کشیده اند. مقایسه این دو تصویر از مرگ به همراه آموزه های پیشینی و پسینی آن تشابهات و تفاوت های شگفت انگیزی را نمایان می کند که می تواند نکات آموزنده ای را در بر داشته باشد. این نوشتار در پی آن است که با مقایسه تطبیقی نگاه به مرگ به عنوان یکی از مهم ترین آیین های گذار بین دو دین، تشابهات و تفاوت های این دو و میزان تاثیر و تاثر آنها از یکدیگر را معین کندکلید واژگان: مرگ, زرتشت, اسلام, دخمه, قبر, تدفین, آیین های عزاداری}from the very beginning of the world human being has been preoccupied with the fact of death and the end of life. Regarding death, there are various instructions in different cultures either religious or irreligious including a wide range of beliefs from the eternal world to denial of whatever after life is. It can be claimed that Divine religions, relying on non-humanly teachings, supply their followers with a more brightened perspective through a comprehensive and consistent package of instructions about this supernatural subject. Amongst the religions, Islam as the termination of divine ones and Zoroastrianism as the oldest religion separately explained the subject of death in a clear method. A comparison between these explanations along with their pre-instructions and post-instructions indicates some amazing similarities and differences including some informative points as well. The present article aims at investigating and comparing the views of Islam and Zoroastrianism on death rituals according to the instructions of transmission, surveying their influences on each other as wellKeywords: Death, Zoroastrianism, Islam, Mind, Impurity, Crypt, Grave, Ghosl, Funeral, Burial, mourning ceremony}
-
اعتقاد به آخرالزمان و فرجام جهان و انسان یکی از مولفه های سنت های دینی است. در مکتب عرفانی یهود، یعنی قبالا، نیز اعتقاد به فرجام امور، در دو حوزه انسانی و کی هانی، بسیار پررنگ است؛ در فرجام شناسی انسانی این مکتب، انسان ها کالبدهای معنوی خاصی موسوم به نفش، روئح و نشامه دارند که هر کدام اقتضائات خاص خود را دارد و بر این اساس تاکید شده که حیات آدمیان پس از مرگ منقطع نشده و آنها در عوالم مختلفی با درجات متفاوت، به زندگی خود ادامه می دهند. انسان ها پس از مرگ مورد داوری خداوند قرار می گیرند و بر حسب اعمال نیک و بدشان به بهشت یا دوزخ می روند. در برخی متون قبالا به تناسخ نیز اشاره شده؛ بدین ترتیب که بعد معنوی انسان بدکار پس از مرگ دوباره به این عالم بازخواهد آمد. فرآیند بازگشت های متوالی آن قدر ادامه می یابد که او نسبت به سفیروت (صفات الاهی) معرفت کافی کسب کندکلید واژگان: قبالا, فرجام انسانی, مرگ, بهشت, دوزخ, عوالم پس از مرگ}Religious Studies, Volume:1 Issue: 1, 2013, PP 83 -103The belief in apocalypse and the end of the world is one of the components of religious traditions. In Jewish mysticism, as an esoteric aspect of Judaism, belief in both human and cosmic spheres is so important. According to Kabbalah Eschatology, human has spiritual bodies, called Nefesh, Roah, and Neshamah, and each has special requirements due to its level. Accordingly, the human life is not finished after death; rather it will continue to live in different levels. After death, man, being judged according to his deeds, goes to heaven or hell. Reincarnation is also referred in some texts of Kabbalah, thus the spiritual dimension of human evil comes back to this world after death. The process continues until the human attains sufficient knowledge to Sefirot (divine attributes)Keywords: Kabbalah, Human Eschatology, Death, heaven, hell, Worlds after death}
-
خواب، رویا و مرگ از پدیده های مرموز و پرشگفت بشری است که پیوسته ذهن انسان را به خود مشغول داشته است. اندیشمندان، عارفان، روانشناسان و... همگی تلاش کرده اند تا از زاویه نگاه خویش پرتوهایی به این عوالم ناشناخته افکنده، گوشه هایی از آن را روشن و تشریح کنند.
در اندیشه دینی خواب و مرگ هر دو مسئول انتقال روح به عالم ملکوت اند و از این رو شباهت بسیاری به یکدیگر دارند، با این تفاوت که در مرگ انتقال دائم روح صورت می گیرد و در خواب انتقال موقت.
مولوی با بهره گیری از اندیشه های قرآن و حدیث، علاوه بر خواب و مرگ طبیعی، انواع دیگر این دو پدیده را از منظر عرفانی مورد توجه قرار داده است. در این پژوهش تلاش شده است تا با بررسی خواب و مرگ از دیدگاه عرفانی، ارتباط این دو از نظر مولوی تشریح و تبیین گردد.
کلید واژگان: خواب, رویا, مرگ, عارفان, مثنوی مولوی}Sleep، dream، and death are mysterious and wonderful phenomena of human being that constantly have kept the mind preoccupied. Scholars، mystics، psychologists، etc. all have tried to illuminate the unknown worlds from their own perspectives and make a part of it clarified and explain it. In religious mentality، both sleep and death are in charge of transferring soul into the heaven thus they look very much alike. The difference is that in death soul is transferred permanently while in sleep that is temporary. Inspired by the Koranic and tradition، Mowlavihas dealt with other kinds of these phenomena mystically in addition to those of sleep and natural death. This paper tries to study sleep and death from mysticism point of view and their relationship are discussed and explained by Mowlana.Keywords: Sleep, dream, death, mystics, MasnaviMowlavi} -
یکی از موضوعات پرداخته شده در مثنوی معنوی، موضوع خیره کننده، حیاتی و مهیج مرگ) death) است. مولانا با تمسک به آموزه های اسلامی و عرفانی، به تبیین و تشریح این مهم پرداخته و رسالت خویش را به ابنای الزمان، خاصه طی طریق کنندگان کوی دوست ادا نموده است. ضرورت توجه به این موضوع از آن روست که تا چیستی، چرایی و فلسفه وجودی مرگ از دیدگاه عرفانی و دینی به عنوان یکی از گذرگاه های مهم زندگی انسان موشکافی شود و برای اذهان سالکان، روشن گردد که مرگ نه تنها نابودی نیست بلکه تولد است نه تنها ناگوار نیست بلکه از بین برنده حجابی (curtain) بین عاشق و معشوق است. به سخن دیگر مرگ در حکم «جسر یوصل الحبیب الی الحبیب» است. مرگ آزمون و محکی است برای مدعیان کوی دوست و مشتاقان محبوب ازلی. مولانا با این نگرش، مرگی که برای بسیاری از انسانها ناشناخته و منزجرکننده بوده است به گونه ای دلنشین عرضه داشته است و خاطر نشان می سازد که هیچ چیز در آفرینش از جمله مرگ، بی حکمت آفریده نشده است.
کلید واژگان: مثنوی, مولوی, مرگ, انواع مرگ, مرگ سرخ}One of the things addressed in MasnaviManavi is the amazing، critical، and exciting topic of death. Contributed by Islamic and mystical education، Mowlanahas explained and discussed that and has done his share on time related issue dedicated to those who make a time trip. The necessity to that is the fact that the existence، reason، and philosophy of death should be scrutinized mystically and religiously as one of the important passage of the life of human being and it should be clarified for mystics that not only death is not destruction but also it is a birth which is not sorrowful but removing the veil between the lover and the beloved. In other words، death is like linking the lover to the beloved. Death is a test and a benchmark for lovers of God. Mowlana has explained the unknown and obnoxious death in a pleasant way and has emphasized that there is nothing in creation which is made without philosophy.Keywords: Masnavi, Mowlana, death, types of death, red death} -
مساله ی مرگ و میل جاودانگی از دل مشغولی های وجودشناختی انسان است. هندوئیسم همچون ادیان دیگر همواره در پی رفع یا تسکین این دل مشغولی بوده است. وداها و اوپانیشادها اصالت بعد روحانی و جاودانگی آن را به گونه های مختلف مورد اهتمام و پذیرش قرار داده اند. بهگودگیتا نیز جاودانگی نفس را صراحتا در دفتر دوم و تلویحا با شاهدهایی در دفترهای دیگر تایید می کند. گیتا با تصور انسان به مثابه روح جاودانه، مرگ را در معنای زوال کامل، امری موهوم می داند. عدم امکان تبدیل واقعی (وجود) به غیرواقعی (عدم)، مهمترین استدلال گیتا در اثبات توهم زوال نفس است. به رغم تنوع معانی جاودانگی، گیتا با همراه سازی آن با مساله ی آگاهی و معرفت (جنانه) معنای متعال تری از حقیقت جاودانه ی انسان ارائه کرده است. نظریه ی سانکیه ای، نظریه ی ودانته ای، استدلال مربوط به اثبات توهم مرگ، اطلاق مفهوم جاودانگی، ویژگی های جیون موکتا، تمایز «اپاره ویدیا» از «پاره ویدیا»، آموزه ی اوتاره و انگاره ی زادمرد که هر یک به نوعی موید جاودانگی نفسند، شاهدهای تلویحی گیتا را در اذعان به جاودانگی نفس با مدلول «آگاهی از جاودانگی خویشتن» تشکیل می دهند.
کلید واژگان: نفس, سانکیه, جاودانگی, مرگ, بهگودگیتا}Death and desire for immortality are among the man''s ontological questions. Hinduism like other religions، at the given tenets، has managed to remove or relief human distress of immortality. Vedas and Upanishads، in one or other way، have attended and accepted the man''s composite of two dimension and excellence of its spiritual aspect. Bhagavad-Gita too has endorsed immortality of soul explicitly in chapter 2 and implicitly in other chapters by some evidences. Gita by supposing man as immortal soul، refuses reality of death. Impossibility of conversion of real to unreal is the most important ratiocination of Gita in proving illusion of soul''s extinction. Despite of diversity of immortality''s connotation، Gita by companying it with knowledge (jnana) has given more supreme concept of man''s immortality. Theories of Sankhya and Vedanta، reasoning to prove illusion of death، absoluteness of immortality، Jivan mukta''s qualities، distinction of para-vidya from apara-vidya، doctrine of Avatara، and the idea of reincarnation are gita''s implicit proofs of immortality of soul by connotation of «cognizance of own self''s immortality».Keywords: Soul, Death, Sankhya, immortality, Bhagavad, Gita}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.