amir mirzaei
-
به منظور بررسی تاثیر باکتری های افزاینده رشد گیاه روی سیستم ریشه ای گندم در شرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله استان ایلام در سال زراعی 99- 1398 اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل ارقام مختلف گندم (سرداری، کریم، کوهدشت و ریژاو) و منابع مختلف کودی شامل شاهد (عدم مصرف کود)، کود شیمیایی اوره (تامین 50 درصد نیاز گیاه)، باکتری آزوسپیریلیوم + کود شیمیایی اوره تامین 50 درصد نیاز گیاه)، باکتری ازتوباکتر + کود شیمیایی اوره (50 درصد نیاز گیاه)، باکتری آزوسپیریلیوم + ازتوباکتر + کود شیمیایی اوره (50 درصد نیاز گیاه) و تامین 100 درصد نیاز گیاه با اوره بود. صفات مورد ارزیابی در این پژوهش شامل طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه، حجم ریشه، سطح ریشه، قطر ریشه، طول مخصوص ریشه، تراکم طول ریشه، حجم مخصوص ریشه، تراکم بافت ریشه و چگالی سطح ریشه بود. بیشترین طول ریشه (6/115 سانتی متر)، حجم ریشه (3/13 سانتی مترمکعب)، سطح ریشه (2/137 سانتی مترمربع)، طول مخصوص ریشه (9/46 سانتی متر طول ریشه بر گرم وزن خشک ریشه)، حجم مخصوص ریشه (0045/0 گرم وزن خشک ریشه بر سانتی مترمکعب حجم خاک)، تراکم طول ریشه (214/0 سانتی متر طول ریشه بر سانتی مترمکعب خاک)، تراکم بافت ریشه (4/32 گرم ریشه بر مترمکعب حجم خاک) و چگالی سطح ریشه (5/127 سانتی متر مربع بر سانتی مترمکعب) در رقم ریژاو × باکتری آزوسپیریلیوم + ازتوباکتر + 50 درصد کود شیمیایی اوره نسبت به شاهد(عدم مصرف کود) و کمترین طول ریشه، حجم ریشه، سطح ریشه، طول مخصوص ریشه، حجم مخصوص ریشه، تراکم طول ریشه، تراکم بافت ریشه و چگالی سطح ریشه در رقم سرداری × شاهد (عدم مصرف کود) مشاهده گردید. با توجه به نتایج به دست آمده در شرایط دیم، گندم رقم ریژاو با توجه به ساختار ریشه ای گسترده و مناسب تر در حضور باکتری آزوسپیریلیوم + ازتوباکتر عملکرد قابل قبولی را توانست به دست آورد، بنابراین می توان این رقم را پیشنهاد داد.
کلید واژگان: تراکم بافت ریشه, تراکم طول ریشه, حجم ریشه, حجم مخصوص ریشه, قطر ریشهAgroecology journal, Volume:16 Issue: 2, 2025, PP 197 -218IntroductionAmong the nutrients used by the plant for the growth of nitrogen due to its participation in the structure of proteins, amino acids, coenzymes and nucleic acids are the main factors involved in plant growth and fertility. In recent decades, a group of soil bacteria in the rhizosphere has been introduced as plant growth-promoting bacteria that have been able to improve crop growth. In addition to the positive effects on soil properties, these bacteria are economically and environmentally beneficial and a good alternative to chemical fertilizers. Azotobacter and Azpirillum are the most important Plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR) in plants that, in addition to bio-stabilizing nitrogen, produce growth-promoting hormones such as auxin, gibberellin, and cytokines. Modification of root system architecture by PGPR implicates the production of phytohormones and other signals that lead to enhanced secondary root branching and development of the root system. Since accessible water is the main factor limiting growth in rainfed agriculture, so one of the ways to improve nutrition and plant growth is to use PGPR. Therefore, this study was carried out on the role of Azospirillum + Azetobacter on root traits of new wheat cultivars in Ilam province.
Materials and MethodsIn order to investigate the effect of growth-promoting bacteria on root system criteria in wheat under dryland conditions, a field experiment was carried out as a factorial arrangement based on a randomized complete block design with three replications at the farm station of Sarablah Agricultural Research Center during 2019-2020 cropping season. Experimental treatments include different wheat cultivars (Sardari, Karim, Koohdasht and Rijaw) and treatment of different fertilizer sources, including control (without fertilizer treatment), 50% urea chemical fertilizer (50% of required), Azospirillum + 50% 50% urea chemical fertilizer (50% of required), Azetobacter + 50% N fertilizer, Azospirillum + Azetobacter + 50% urea chemical fertilizer (50% of required) and 100% urea chemical fertilizer (100% of required). Each experimental plot consisted of eight planting rows with a row spacing of 20 cm and a length of 4 m. Nitrogen fertilizer (120 kg.ha-1) was applied at planting and stalking stage based on soil test. Phosphorus fertilizer was applied from triple superphosphate source at the recommended rate of 50 kg.ha-1at planting time. In this study, root length, root fresh and dry weight, root volume, root surface, root diameter, specific root length, root length density, root specific mass, root tissue density and root surface area density were evaluated. Experimental data were analyzed using SAS statistical program. Comparison of means were done by Duncan test and graphs were drawn with Excel software.
Results and DiscussionThe results of this study showed that the interaction between cultivar × fertilizer sources was significant in root characteristics of dryland wheat, so that the maximum root length (115.6 cm), root volume (13.3 cm3), root surface (137.2 cm2), specific root length (46.9 cm root length.g-1 DW root), specific root mass (0.0045 g of DW roots.cm-3 soil volume), root length density (0.214 cm root length.cm-3 soil volume), root tissue density (32.4 g root.cm-3 soil volume) and root surface area density (127.5 cm2.cm-3) was obtained in Rijo cultivar × Azospirillum + Azetobacter + 50% 50% urea chemical fertilizer (50% of required) compared to control treatment (without fertilizer sources).
ConclusionThe results showed that due to the lack of rainfall in most rainfed fields of the province and also due to the positive effect of fertilizer biofertilizer in maintaining soil moisture, improving the physical and chemical quality of soil, to achieve proper grain yield in rainfed conditions of biofertilizer with chemical fertilizer Used nitrogen. In this study, it was observed that in the combined system of biochemical and chemical fertilizers, the rooting system increases so that the maximum root length, root volume, root area, root-specific volume, root length density, root tissue density and root surface density was observed from Rijaw cultivar × Azospirillum + Azetobacter + 50% N chemical fertilizer. Bacteria increase plant growth by affecting the plant by improving physiological and biochemical conditions to increase resistance to adverse environmental factors in rainfed agriculture. Therefore, the results of this study can be concluded that in rainfed conditions where the intensity and fluctuations of rainfall are not predictable, having a strong root system can greatly reduce the harmful effects of water deficit against environmental stresses in the region and cause an acceptable increase in the yield of dryland wheat grain.
Keywords: Root Diameter, Root Length Density, Root Specific Volume, Root Tissue Density, Root Volume -
ادغام دو روش ارزیابی پایداری بهترین پیش بینی های نااریب خطی (BLUP) و AMMI در آزمایشهای ناحیه ای بر پایه شاخص پایداری میانگین وزنی نمرات مطلق (WAASB)، به ارزیابی بهتر ژنوتیپهای گیاهی کمک میکند. در پژوهش حاضر پایداری13 ژنوتیپ پیشرفته و ارقام عدس، در سه منطقه خرم آباد (لرستان)، زنجیره (ایلام) و سرارود (کرمانشاه) طی سه سال زراعی (401-1398) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور ارزیابی برهمکنش ژنوتیپ × محیط، دو روش AMMI و BLUP با معرفی دو شاخص WAASB و WAASBY تلفیق شدند و پایداری عملکرد ژنوتیپها با رسم نمودارهای گوناگون ارزیابی گردید. با توجه به معنیدار بودن برهمکنش ژنوتیپ × محیط بر پایه نتیجه آزمون درست نمایی نسبی (LRT)، امکان تجزیه دادهها به روش BLUP وجود داشت. بر این اساس بالاترین عملکرد دانه پیش بینی شده با روش BLUP مربوط به ژنوتیپ 12 و پس از آن ژنوتیپهای 6 ، 4، 3، 5 و 9 بودند که عملکرد دانه پیش بینی شده بیشتر از میانگین کل داشتند. به منظور فراهم کردن امکان گزینش همزمان بر اساس عملکرد و پایداری، با تلفیق دو شاخص عملکرد دانه و پایداری (WAASB)، شاخص WAASBY بدست آمد. با در نظر گرفتن سهم 50 درصد برای هر یک از دو جزء عملکرد و پایداری، 7 ژنوتیپ دارای WAASBY بالاتر از میانگین بودند. مقدار WAASBY به ویژه در مورد ژنوتیپهای 6،3 ،5 و 2 به طور قابل توجهی بالاتر از سایر ژنوتیپها بود و بر اساس عملکرد دانه و پایداری به عنوان بهترین ژنوتیپها شناسایی شدند.
کلید واژگان: تجزیه مقادیر منفرد, گزینش همزمان, میانگین وزنی نمرات مطلق, نمودار موزائیکی, تجزیه BLUPThe integration of the two stability assessment methods of the best linear unbiased predictions (BLUP) and AMMI in multi- environment experiments based on the stability index of weighted average absolute scores (WAASB) helps to better evaluate plant genotypes. In the present study, the seed yield stability of 13 advanced lentil genotypes was evaluated in a multi-environment trials in three locations including; Khoramabad, Ilam and Kermanshahn in 2019-2022 cropping seasons. The experimental design was randomized complete block design with three replications. In order to evaluate genotype × environment interaction, AMMI and BLUP methods were combined by introducing WAASB and WAASBY indicators and the yield stability was evaluated by drawing various graphs. Considering the significant G×E interaction based on the results of the relative likelihood test (LRT), it was possible to perform BLUP analysis on the data. The highest predicted seed yield by BLUP method belonged to genotype no. 12 followed by genotypes no. 6, 4, 3, 5 and 9 which had higher than average predicted seed yield. To enable simultaneous selection based on both seed yield and yield stability, by combining seed yield (Y) and WAASB, a new index “WAASBY” was created. Considering 50% contribution of each of the two components of seed yield and yield stability, seven genotypes showed above average WAASBY. Genoypes no. 3, 6, 5 and 2 had considerably higher WAASBY when compared with other genotypes and was identified .
Keywords: Single Value Decomposition (SVD), Simultaneous Selection, Weighted Average Of Absolute Scores, Mosaic Plot, BLUP -
نشریه صنعت لاستیک ایران، پیاپی 113 (بهار 1403)، صص 106 -134
دست یافتن به سطح یکسانی از اکتشاف و بهره برداری در سازمان آسان نیست، اما می توان مدت زمان رسیدن به آن را کوتاه تر کرد. سازمان هایی که اکتشاف را ترجیح میدهند و استخراج را کنار میگذارند، دچار هزینههای آزمایش کردن میشوند، بدون اینکه مزایای چندانی از آن به دست آورند. این شرکت ها سرشار از ایدههای ارائه نشده و قابلیت های غیرمتمایز هستند. در مقابل، سازمان هایی که اکتشاف را کنار میگذارند و درگیر استخراج میشوند، احتمالا در دام توازن ثابت میافتند، یعنی پیشرفتی نمیکنند و فقط بازدهی دارند. ایجاد یک توازن مناسب بین اکتشاف و استخراج فاکتور اصلی در شکوفایی سیستم هر شرکت است. ازاین رو هدف این پژوهش طراحی و تبیین مدل دوسوتوانی سازمانی در هلدینگ های چندمنظوره بوده است. روش تحقیق این پژوهش آمیخته از نوع اکتشافی است. ابتدا با استفاده از روش دلفی مدل دوسوتوانی سازمانی در هلدینگ های چندمنظوره شکل گرفت. بر اساس روش دلفی، 16 مقوله فرعی در قالب 2 مقوله اصلی (اکتشاف و بهره برداری) اجزای مدل را تشکیل می دهند. سپس با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری مدل اندازه گیری اجزای مدل و مدل ساختاری کل مدل در سطح هلدینگ های چندمنظوره اعتبارسنجی شد. بر اساس یافته های روش مدل سازی معادلات ساختاری، در سطح هلدینگ های چندمنظوره موردبررسی، عامل «اکتشاف» از طریق زیر بعدهای «ارتباطات»، «استراتژی»، «انعطاف پذیری»، «توانمندی»، «چشم انداز»، «ساختار»، «فرهنگ سازمانی»، «گرایش کارآفرینی» و «مدیریت کاوشگر» و عامل «بهره برداری» از طریق زیر بعدهای «استراتژی»، «انطباق»، «توانمندی»، «چشم انداز»، «ساختار»، «فرهنگ سازمانی» و «مدیریت»، متغیر مکنون مرتبه ی بالاتر «دوسوتوانی سازمانی» را تبیین می کنند.
کلید واژگان: دوسوتوانی سازمانی, هلدینگ های چندمنظوره, روش دلفی, مدل سازی معادلات ساختاریIt is not easy to achieve the same level of exploration and exploitation in the organization, but the time to reach it can be shortened. Organizations that prefer discovery and abandon exploration incur the costs of experimentation without gaining much benefit from it. These companies are full of untapped ideas and undifferentiated capabilities. In contrast, organizations that abandon exploration and engage in extraction are likely to fall into the trap of steady equilibrium. Creating a proper balance between exploration and exploitation is the main factor in the prosperity of any company's system. Therefore, the aim of this research was to design and explain the organizational ambidexterity model in multi-purpose holdings. The research method of this mixed research is exploratory. First, using the Delphi method, the organizational ambidexterity model was formed in multipurpose holdings. Based on the Delphi method, 16 subcategories in the form of 2 main categories constitute the components of the model. Then, using the structural equation modeling method, the measurement model components and the structural model of the whole model were validated at the level of multi-purpose holdings. Based on the findings of the structural equation modeling method, at the level of multi-purpose holdings under investigation, the "exploration" factor through the sub-dimensions of "communications", "strategy", "flexibility", "capability", "vision", "structure", "organizational culture" , "Entrepreneurial tendency" and "exploratory management" and "exploitation" factor through the sub-dimensions of "strategy", "adaptation", "capability", "vision", "structure", "organizational culture" and "management", the latent variable They explain the higher ."order of "organizational ambidexterity.
Keywords: Organizational Ambidexterity, Exploration, Exploitation, Multipurpose Holdings, Delphi Method, Structural Equation Modeling -
Objective
The present study aimed to compare the effectiveness of emotion-focused therapy and short-term psychodynamic therapy on sexual dysfunction and the quality of sexual life in women attending counseling and psychotherapy centers in Isfahan.
MethodsThe research design was a quasi-experimental pre-test, post-test, and follow-up. The population included all women in Isfahan province suffering from sexual dysfunction in 2023. Sixty individuals were selected through purposive sampling and randomly assigned into three groups: twenty in the first experimental group, twenty in the second experimental group, and twenty in the control group. The first experimental group underwent emotion-focused psychological intervention based on the therapeutic protocol by Gilbert (2014) in fifteen 60-minute sessions, and the second experimental group received short-term psychodynamic psychological intervention based on the therapeutic protocol (Davanloo, 2013) in twelve 60-minute sessions held weekly, followed by a one-month follow-up. The control group was placed on a two-month waiting list for the most effective intervention. Data collection for analysis was conducted using the Rosen et al. (2000) Women's Sexual Dysfunction Questionnaire and the Simonds et al. (2005) Women's Sexual Life Quality Questionnaire. Data analysis was performed using mixed ANOVA with SPSS version 25.
FindingsThe findings indicated that both treatments were effective in reducing sexual dysfunction in women (F = 73.08, p < .001) and improving the quality of sexual life (F = 18.02, p < .001). However, there was a significant difference between the effectiveness of the two therapeutic methods in reducing sexual dysfunction and increasing the quality of sexual life in women (p < .001).
ConclusionIt can be concluded that both emotion-focused and short-term psychodynamic therapies are effective in reducing sexual dysfunction and improving the quality of sexual life in women. Both treatments can be used to reduce psychological issues in women attending counseling centers.
Keywords: Emotion-Focused Therapy, Short-Term Psychodynamic Therapy, Sexual Function, Quality Of Sexual Life, Women -
مقدمه و هدف
عدس یکی از حبوبات مهم در مناطق مدیترانهای است که بهخاطر ارزش تغذیهای و نقش آن در بهبود حاصلخیزی خاک، بهطور گستردهای کشت میگردد. علاقه به حبوبات، بهعنوان یک منبع پروتئینی جایگزین گوشت در آینده، در حال افزایش هست. شناسایی ژنوتیپهای با عملکرد بالا و سازگار به دامنه گستردهای از محیطها، یکی از هدف های عمده در برنامه های به نژادی گیاهان زراعی از جمله عدس میباشد. ترکیب دو روش ارزیابی پایداری بهترین پیش بینی نااریب خطی (BLUP) و اثرات اصلی جمعپذیر و برهمکنشهای ضرب پذیر (AMMI) در آزمایشهای ناحیه ای و گزینش پایداری چندصفتی (MTSI)، به ارزیابی بهتر ژنوتیپ های گیاهی و دستیابی به نتایج دقیق تر کمک می کند. مدل های اثرات اصلی جمعپذیر و برهمکنش ضربپذیر (AMMI) و بهترین پیشبینی نااریب خطی (BLUP)، از جمله روش های چند متغیره کاربردی در ارزیابی آزمایش های چند محیطی هستند. مدل اثرهای مختلط خطی (LMM) و روش برآوردگر حداکثر درستنمایی محدود شده (REML)، از روشهای مهمی هستند که برای تجزیه دادههای آزمایشهای چند محیطی پیشنهاد شدهاند. در این راستا، با تجزیه به مولفههای اصلی یا تجزیه ارزش منفرد بر روی ماتریس، بهترین پیشبینیهای نااریب خطی (BLUP ها) بهدست آمده از برهمکنش ژنوتیپ و محیط انجام میشود. در این روش از شاخص پایداری میانگین وزنی نمرات مطلق بهترین پیشبینیهای نااریب خطی (WAASB)، میانگین وزنی شاخص پایداری WAASB و متغیر وابسته (WAASBY) استفاده میشود. محققان شاخص پایداری چند صفتی (MTSI) بر مبنای تجزیه عاملی را نیز پیشنهاد کردهاند که در آن، عملکرد دانه و صفات دیگر و پایداری هر کدام از آنها به طور همزمان برای شناسایی ژنوتیپهای پایدار استفاده میشود. این پژوهش برای شناسایی ژنوتیپهای پایدار و پرمحصول عدس در کشت پائیزه انجام شد.
مواد و روش ها:
برای ارزیابی پایداری عملکرد دانه 12 ژنوتیپ عدس به همراه سه شاهد کیمیا، بیله سوار و توده محلی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاههای تحقیقات کشاورزی خرمآباد (لرستان)، زنجیره (ایلام) و سرارود (کرمانشاه) بهمدت سه سال زراعی (401 -1398) اجرا گردید. هر کرت شامل چهار خط کاشت به طول چهار متر و با فاصله 25 سانتی متر از یکدیگر بود. در طول فصل رشد، علاوه بر مراقبت های معمول زراعی نظیر وجین علف های هرز و مبارزه با آفات، از صفات و خصوصیات موردنظر مانند تعداد روز تا 50% گلدهی، ارتفاع بوته و تعداد روز تا رسیدگی یاداشتبرداری به عمل آمد. پس از رسیدگی و برداشت آزمایش، وزن صد دانه و عملکرد هر کرت اندازه گیری گردید. تجزیه واریانس مرکب با استفاده از نرمافزار SAS انجام و میانگین صفات تیمارها بهروش LSD مورد مقایسه قرار گرفت. برای تجزیه های آماری، بسته تجزیه آزمایشهای چند محیطی با نام Metan Ver.1.9.0 در محیط نرمافزار R بهکار گرفته شد. برای برآورد کمیت های پایداری، تجزیه مقادیر منفرد (SVD) بر روی ماتریس بهترین پیش بینی های نااریب خطی (BLUPها) بهدست آمده از برهمکنش های ژنوتیپ در محیط با یک مدل اثر مختلط خطی (LMM) به کار برده شد. اجزای واریانس با روش حداکثر درستنمایی محدود شده (REML) برآورد شدند. پس از تجزیه واریانس داده ها، برای برآورد پارامترهای پایداری WAASB و WAASBY (برای انتخاب همزمان بر اساس میانگین عملکرد و پایداری) ریشه های مشخصه حاصل از تجزیه AMMI بر روی BLUP، به کار برده شدند و بهترین ژنوتیپها با این دو شاخص گزینش شدند. از شاخص میانگین هارمونیک ارزشهای ژنوتیپی (HMGV)، مقادیر پایداری ژنوتیپی بهدست آمد. سازگاری ژنوتیپ ها بر پایه شاخص عملکرد نسبی ارزش های ژنوتیپی (RPGV) ارزیابی شد. شاخص میانگین هامونیک و عملکرد نسبی ارزش ژنوتیپی (HMRPGV) برای ارزیابی همزمان پایداری، سازگاری و عملکرد دانه استفاده شد.
یافته ها:
اثر محیط، ژنوتیپ و برهمکنش ژنوتیپ در محیط بر صفات عملکرد دانه، ارتفاع بوته، تعداد روز تا گلدهی، تعداد روز تا رسیدگی، دوره پر شدن دانه، سرعت پر شدن دانه، سرعت تشکیل عملکرد دانه، بهرهوری از بارش و متوسط وزن تک دانه، معنی دار بود. اثر ژنوتیپ بر همه صفات بهجز دوره پر شدن دانه معنیدار بود. بر پایه تجزیه بای پلات، ژنوتیپهای 4، 6، 7، 9 و 10 علاوه بر داشتن بیشترین عملکرد دانه، از پایداری عملکرد بیشتری هم برخوردار بودند. آزمون اسکری نشان داد سه مولفه اصلی اول، به ترتیب 45/41، 19/13 و 14/34 درصد از تغییرات برهمکنش ژنوتیپ × محیط بهدست آمده از BLUP را برای عملکرد دانه و روی هم 78/87 درصد از تغییرات را توجیه کردند. بر اساس شاخص پایداری میانگین وزنی نمرات مطلق بهترین پیشبینی نااریب خطی (WAASB) ژنوتیپهای 6 ، 10 و 12 پرمحصول و پایدار بودند. ژنوتیپ های 1 و 10 از نظر شاخص گزینش چند صفتی (MTSI)، ژنوتیپ های برتر بودند. شاخص میانگین هارمونیک و عملکرد نسبی ارزش ژنوتیپی (HMRPGV)، ژنوتیپهای 10، 9، 4 و 12 را به عنوان ژنوتیپ هایی معرفی کرد که علاوه بر عملکرد دانه، از پایداری و سازگاری بالایی نیز برخوردار بودند.
نتیجه گیری:
در مجموع و بر اساس تمام تجزیه ها، ژنوتیپ 10 پایدارترین ژنوتیپ بود که علاوه بر عملکرد دانه، از نظر سایر صفات اندازه گیری شده نیز بر ژنوتیپ های دیگر برتری داشت و می تواند نامزد معرفی بهعنوان رقم جدید باشد.
کلید واژگان: آزمون نسبت درست نمایی, ارزش های ژنتیکی, بهترین پیش بینی نااریب خطی, حداکثر درست نمایی محدود شده, سازگاریBackgroundLentil is a popular legume crop in the Mediterranean region, widely grown for its nutritious seeds and improving soil fertility. Interest in legumes is increasing as a protein source to replace meat in the future. Identification of high-yield genotypes with adaptation to a wide range of environments is one of the major goals in crop and lentil breeding programs. Combining the best linear unbiased predictions (BLUP), additive main effects, and multiplicative interaction (AMMI) methods in multi-environment experiments and multi-trait stability selection (MTSI) helps to better evaluate plant genotypes and achieve more accurate results. Additive main effect and multiplicative interaction (AMMI) and BLUP are two methods for analyzing multi-environment trials. The linear mixed effects model (LMM) and the restricted maximum likelihood (REML) estimator methods are among the important methods that have been proposed to analyze the data of multi-environmental experiments. In this regard, the BLUPs obtained from the interaction of genotype and environment are performed with principal component analysis or single value analysis on the matrix. This method uses the stability index of the weighted average of absolute scores of the best unbiased linear forecasts (WAASB), the weighted average of the stability index of WAASB, and the dependent variable (WAASBY). Researchers have also proposed an MTSI based on factor analysis, in which grain yield, other traits, and the stability of each are simultaneously used to identify stable genotypes. This research aimed to identify stable and high-yielding lentil genotypes in autumn cultivation.
MethodsTo evaluate the seed yield stability of 12 lentil genotypes along with three check genotypes, including Kimia, Bileh Sawar, and local landrace, an experiment was conducted as a randomized complete block design with three replications at Agricultural Research Stations of Khorramabad (Lorestan), Zanjireh (Ilam), and Sararoud (Kermanshah) in three cropping years (2019-2022). Each plot consisted of four lines with a length of 4 m and a distance of 25 cm from each other. iIn addition to the usual crop care such as weeding and pest control, the desired traits and characteristics, such as the number of days to 50% flowering, plant height, and number of days to maturity, were measured during the growing season. Hundred-seed weights and the yield of each plot were measured after the maturity and harvesting of experiments. Combined analysis of variance (ANOVA) was performed using SAS software, and the average traits of the treatments were compared using the LSD test. For statistical analyses, the Metan Ver.1.9.0 (multi-environment trial analysis) package was used in the R software environment. To estimate stability quantities, singular value decomposition (SVD) was applied to the matrix of BLUPs obtained from genotype-by-environment interactions with an LMM. Variance components were estimated by the REML method. After analyzing the variance of the data, the stability parameters of WAASB and WAASBY (for simultaneous selection based on average performance and stability) were estimated using the eigenvalues obtained from the AMMI analysis on BLUP, and the best genotypes were selected with these two indicators. Genotypic stability values were obtained from the Harmonic Average of the Genotypic Values (HMGV) index. The compatibility of genotypes was evaluated based on the relative performance index of genotypic values (RPGV). The harmonic mean index and relative performance of genotypic value (HMRPGV) were used to simultaneously evaluate stability, compatibility, and seed yield.
ResultsThe effect of environment, genotype, and genotype × environment interaction were significant on seed yield, plant height, days to flowering, days to maturity, seed filling period, seed filling ratio, seed yield formation rate, rainfall efficiency, and single seed weight. The genotype effect was significant on all traits, except for the seed-filling period. Based on the biplot analysis, genotypes 4, 6, 7, 9, and 10 had higher yield stability in addition to the highest seed yield. The Scree test showed that the first three principal components explained 45.41, 19.13, and 14.34% of the genotype × environment interaction variation obtained from BLUP for grain yield, respectively; in total, they justified 78.87% of the variation. Based on a weighted average of absolute scores of WAASB, genotypes 6, 10, and 12 were high-yielding and stable. Genotypes 1 and 10 were superior based on the (MTSI). The harmonic mean and HMRPGV introduced genotypes 10, 9, 4, and 12 as the genotypes that had high stability and compatibility in addition to high seed yields.
ConclusionBased on all the analyses, genotype 10 was the most stable genotype, which, in addition to seed yield, was superior to other genotypes in terms of the other measured traits and can be a candidate for introduction as a new cultivar.
Keywords: Adaptability, BLUP, Genetic Values, LRT, REML -
اهداف
هدف از این تحقیق ارزیابی کارایی مدل های تجزیه پایداری با استفاده از مدلهای امی (AMMI) و بلاپ (BLUP) بود .
مواد و روش هادر این تحقیق 19 ژنوتیپ پیشرفته عدس به همراه سه رقم شاهد کیمیا، بیله سوار و توده محلی در ایستگاههای تحقیقات کشاورزی خرم آباد (لرستان)،زنجیره (ایلام) و سرارود (کرمانشاه) به مدت دو سال زراعی(1397-99) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تعیین کمیت پایداری ژنوتیپی، از تجزیه مقادیر منفرد (SVD) با یک مدل اثرمخلوط خطی (LMM) استفاده شد.
یافته هانتایج آزمون نسبت درست نمایی (Likelihood ratio test, LRT) نشان داد که برهم کنش ژنوتیپ × محیط بر عملکرد دانه معنی دار بودند. بنابراین، تجزیه BLUPs برای این دادهها مناسب تشخیص داده شد. نمودار موزاییکی نشان داد که سهم مجموع مربعات ژنوتیپ و برهمکنش ژنوتیپ × محیط در مجموع مربعات کل به ترتیب 75/6 و 36/34 درصد بود. بای پلات اولین مولفه اصلی محیط در برابر عملکرد اسمی نشان داد که ژنوتیپهای 13، 6، 16، 9 و 10 از پایداری بیشتری برخوردار بودند.
نتیجه گیریبای پلات عملکرد دانه در برابر میانگین وزنی نمرات مطلق (WAASB نشان داد که ژنوتیپ های 10، 16، 1، 20، 15 ، 4 ،13 و 7 به دلیل بزرگی متغیر پاسخ (داشتن عملکرد بالا) و پایداری بالا (مقادیر پایین WAASB)، بسیار پر محصول و پایدار بودند. شناسایی ژنوتیپها با معیار WAASBY نشان داد که ژنوتیپ های 16 و 1 پر محصول و پایدار بودند و می تواند نامزد معرفی ارقام جدید باشند.
کلید واژگان: تجزیه مقادیر منفرد, گزینش همزمان, میانگین وزنی نمرات مطلق, عدس, نمودار موزاییکیBackground and ObjectivesThe aim of study was to evaluate the efficiency of yield stability analysis models by BLUP and AMMI models.
Materials and methodsIn this research, nineteen advanced lentil genotypes along with three cultivars of check Kimia, Bileh Sawar and local mass in agricultural research stations of Khorramabad, Ilam and Sararoud in the form of complete blocks design. Randomly with three repetitions and for two crop years (2018-2020), were evaluated. To quantify the genotypic stability, singular value decomposition (SVD) was used with a linear mixed effect model (LMM).
ResultsThe likelihood ratio test (LRT) indicated that the effect of GEI was significant on seed yield. Therfore, the best linear unbiased predictors (BLUPs) analysis was considered appropriate for these data. Mosaic plot showed that the portion of sum squares of genotype (G) and sum squares of genotype by environment interaction (GEI) in total sum of squares (TSS) were 6.75% and 34.36%, respectively. The bilot of first principle component (PC1) of the environment versus nominal yield showed that genotypes 13, 6, 16, 9 and 10, were more stable.
ConclusionBiplot of seed yield versus WAASB Showed that the genotypes 10, 16, 1, 20, 15,4,13 and 7 were very productive and stabile due to the large value of response variable (high seed yield) and high stability (low values of WAASB). Identification of genotypes with WAASBY showed genotypes 16 and 1 high yielding and stable, and therefore can be candidate for cultivar inteoduction.
Keywords: Single Value Decomposition (SVD), Simultaneous Selection, Weighted average of absolute scores, Lentil, Mosaic plot -
The Effect of Foliar Application of Iron and Proline Nanoparticles on Biochemical, Physiological and Agronomic Traits of Quinoa Plant in Different Cultivation Dates
Rahmat Salehi1, Abbas Maleki*1, Mohammad Mirzaei Heydari2, Alireza Rangin1, Amir Mirzaei3
1- Department of Agriculture and Plant Breeding, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Islamic Azad
2- Department of Production Engineering and Plant Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
3- Agricultural and horticultural sciences research department, Ilam Province Agricultural and Natural Resources Research Center, Agricultural Research, Education and Promotion Organization, Ilam, Iran.
*Corresponding email address: maleki97@yahoo.com
Received: 20 March 2022 Accepted: 2 June 2022
Abstract
In order to investigate the possibility of ecophysiological adaptation of quinoa plant, cultivation in different dates under the effect of foliar spraying of iron and proline nanoparticles on yield and related experimental traits in two consecutive years 2019 and 2020 in February in Ilam province, Sarableh city in the research center farm located in the north East of Ilam city was implemented in the form of a split-split plot (plots chopped twice) in the form of a basic randomized complete block design with three replications. The main factor, including the planting date, was done in three levels: February4th, February 19th and March 4th. The secondary factor includes iron nanoparticles in four levels including control or non-consumption, 0/3, 0/6 and 0/9 grams per liter of water were added to the volume. The third factor included proline in two levels: 100 mg per liter consumption and Non-use (witness) which were placed in sub-sub plots. The results showed that the main effects including year, planting date, iron and proline nanoparticles on all traits, plant height, number of flowering branches, height of the main flowering branch, weight of 1000 seeds, seed yield, biological yield and harvesting index were meaningful. Due to the difference in temperature and humidity conditions, most traits were affected. So that the maximum weight of 1000 seeds was obtained with the amount of 6.05 grams in the triple treatment of planting date in iron nanoparticles and proline consumption on the March 4th planting date and 0.9 grams of iron nanoparticles and proline consumption. Also, the lowest weight of 1,000 seeds related to the planting date of February 4th and the absence of proline and iron nanoparticles was obtained with 1.73 grams. The highest yield was obtained on the date of the third crop on the March 4th and the treatment of 0.9 grams of iron nanoparticles and the consumption of proline with the amount of 2948.17 kilograms per hectare. The lowest yield related to the planting date of February 4th and the absence of proline and iron nanoparticles was obtained 14556.17 kg/ha. According to the obtained results, the best yield was obtained on the March 4th and the use of proline and the treatment of 0/9 grams of iron nanoparticles were obtained, which is recommended to achieve high grain production in the cultivation conditions of the region.
Keywords: Planting date, Iron nanoparticles, Proline, Antioxidant enzymes and performance componentsIntroductionUniversity, Ilam Branch, Ilam, Iran.
2- Department of Production Engineering and Plant Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
3- Agricultural and horticultural sciences research department, Ilam Province Agricultural and Natural Resources Research Center, Agricultural Research, Education and Promotion Organization, Ilam, Iran.
*Corresponding email address: maleki97@yahoo.com
Received: 20 March 2022 Accepted: 2 June 2022
Abstract
In order to investigate the possibility of ecophysiological adaptation of quinoa plant, cultivation in different dates under the effect of foliar spraying of iron and proline nanoparticles on yield and related experimental traits in two consecutive years 2019 and 2020 in February in Ilam province, Sarableh city in the research center farm located in the north East of Ilam city was implemented in the form of a split-split plot (plots chopped twice) in the form of a basic randomized complete block design with three replications. The main factor, including the planting date, was done in three levels: February4th, February 19th and March 4th. The secondary factor includes iron nanoparticles in four levels including control or non-consumption, 0/3, 0/6 and 0/9 grams per liter of water were added to the volume. The third factor included proline in two levels: 100 mg per liter consumption and Non-use (witness) which were placed in sub-sub plots. The results showed that the main effects including year, planting date, iron and proline nanoparticles on all traits, plant height, number of flowering branches, height of the main flowering branch, weight of 1000 seeds, seed yield, biological yield and harvesting index were meaningful. Due to the difference in temperature and humidity conditions, most traits were affected. So that the maximum weight of 1000 seeds was obtained with the amount of 6.05 grams in the triple treatment of planting date in iron nanoparticles and proline consumption on the March 4th planting date and 0.9 grams of iron nanoparticles and proline consumption. Also, the lowest weight of 1,000 seeds related to the planting date of February 4th and the absence of proline and iron nanoparticles was obtained with 1.73 grams. The highest yield was obtained on the date of the third crop on the March 4th and the treatment of 0.9 grams of iron nanoparticles and the consumption of proline with the amount of 2948.17 kilograms per hectare. The lowest yield related to the planting date of February 4th and the absence of proline and iron nanoparticles was obtained 14556.17 kg/ha. According to the obtained results, the best yield was obtained on the March 4th and the use of proline and the treatment of 0/9 grams of iron nanoparticles were obtained, which is recommended to achieve high grain production in the cultivation conditions of the region.Keywords: Planting date, iron nanoparticles, Proline, Antioxidant enzymes, performance components -
گیاه مرزه (Satureja macrantha) به خانواده نعناعیان تعلق دارد، گیاهی است یک ساله یا چند ساله که ایران 12 گونه علفی یک ساله یا چند ساله دارد. در مطالعات متعدد، خواص ضد میکروبی، ضد ویروسی، ضد قارچی، ضد اسپاسم، تقویت کننده معده و تسهیل کننده هضم از این جنس گزارش شده است. نیوزوم ها مزایای متعددی را برای سیستم های دارورسانی ارایه می دهند، از جمله فعال اسمزی، پایداری شیمیایی و زمان نگهداری طولانی در مقایسه با لیپوزوم ها. در مطالعه حاضر نیوزوم های استخراج شده از مرزه به عنوان دارو به روش کالریمتریک (روش فولین) تعیین شد. در این مطالعه فرمولاسیون نیوزوم حاوی عصاره Satureja macrantha ، بر اساس نسبت مولی Span 60/Tween 60، کلسترول و با زمان سونیکاسیون 7 دقیقه تهیه شد. نیوزوم های استخراج شده از گیاه مرزه به شکل معنی داری سبب بازدارندگی فعالیت دو باکتری استافیلوکوکوس اوریوس (Staphylococcus aureus) و اشرشیاکلی (Escherichia coli) مورد آزمایش در پژوهش حاضر گردید.
کلید واژگان: آنتی بیوتیک, مرزه, نیوزوم, Staphylococcus aureus و Escherichia coliThe savory(Satureja macrantha) belongs to the mint family, it is an annual or multi-year plant, Iran has 12 annual or multi-year grass species. In many studies, antimicrobial, antiviral, antifungal, antispasmodic, stomach strengthening and digestion facilitating properties of this genus have been reported. Nisome is a important surfactant-based non-ionic vesicle. Niosomes offer several advantages for drug delivery systems, including osmotically active, chemical stability and long retention time compared to liposomes. In the present study, niosomes extracted from as a drug are dynamically evaluated by calorimetric method (Folin's method). In this study niosomes formulation containing Satureja macrantha extract, in order to achieve the optimal formulation, different formulations were prepared based on the molar ratio of Span 60/Tween 60, cholesterol and with a sonication time of 7 minutes. The niosomes extracted from the savory plant significantly inhibited the activity of the two bacteria(Staphylococcus aureus ) and (Escherichia coli) tested in the present study.
Keywords: antibiotic, savory, Niosome, Staphylococcus aureus, Escherichia coli -
Recently, plant essential oils and their nanoemulsions have received great attention since they help reduce the microbial load and improve the food products’ antioxidant activity. In the present research, rosemary essential oil (REO) and nanoemulations of rosemary essential oil (NREO), were added to a hamburger at different levels, and the properties were checked at refrigerator temperature. The results showed that the most compounds of REO were α-pinene (12.32%), 1, 8-Cineole (12.02%), Camphene (9.21%), Limonene (8.11%), Camphor (7.13%), Bornyl acetate (6.18%), Borneol (6.11%) and Verbenone (5.21%). The mean diameter of inhibition zone against Staphylococcus aureus and E. coli for NREO was considerably more than the one for REO (p ≤ 0.05). The phenol content and antioxidant activity of REO were significantly higher than that of NREO (p ≤ 0.05). In all the studied days, except on the 1st day, the highest amount of peroxide value, thiobarbituric acid and microbial population (mesophilic bacteria, psychrophilic bacteria and coliform bacteria of the samples) belonged to sample 1 (control sample). And the lowest amount of the mentioned factors belonged to hamburger containing NREO (p ≤ 0.05). The highest sensory scores (smell, taste, texture, and overall acceptance) were for hamburger which contained NREO (p ≤ 0.05). The hamburger containing NREO, was selected as the one with the superior treatment due to its lower microbial load, and higher sensory evaluation score.Keywords: Hamburger, Nanoemulsion, Rosmarinus officinalis, Shelf life
-
مقدمه و هدف
با توجه به الزام کشور در تامین نیاز غذایی جامعه و نیاز غذایی دام های موجود در جهت رفع نیاز غذایی، معرفی ارقامی که بتوانند از نظر سازگاری و پایداری در مناطق خشک و نیمه خشک نسبت به ارقام موجود برتری داشته باشند ضروری است. استفاده از گیاهان علوفه ای مانند خلر به دلیل سازگاری بالا به آب و هوای خشک و نیمه خشک و پتانسیل بالای عملکرد، تثبیت نیتروژن، تحمل به خشکی و شوری می تواند نقش مهمی در تناوب زراعی، حفاظت از خاک، کاهش علف های هرز و بیماری ها داشته باشد. این پژوهش با هدف ارزیابی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و پایداری عملکرد علوفه و دانه،ژنوتیپ های خلر در مناطق مختلف کشور انجام شد.
مواد و روش هااین بررسی با 16 لاین پیشرفته خلر، در ایستگاه های گچساران، مهران، شیروان چرداول و کوهدشت به مدت سه سال زراعی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. هر رقم در 6 خط به طول 7 متر و به فاصله 25 سانتی متر از همدیگر کشت گردید. بعد ازتجزیه واریانس مرکب برای سال های مختلف در مناطق مختلف، مقایسه میانگین به روش حداقل تفاوت معنی دار در سطوح احتمال 5% و 1% انجام گردید. برای تجزیه پایداری و سازگاری لاین ها، روش های پایداری فرانسیس و کاننبرگ، ابرهات و راسل، اکووالانس ریک، واریانس پایداری شوکلا، پارامتر پایداری پلاستد و پترسون، فینلی و ویلکینسون، پرکینز و جینکز ، مجموع رتبه بندی گنگ، و روش تک متغیره، ناپارامتری، نصار- هان و تنازارو استفاده شد.
یافته هانتایج تجزیه واریانس مرکب عملکرد علوفه تر و دانه نشان داد که اثر ساده سال، ژنوتیپ، مکان و اثر متقابل ژنوتیپ × مکان برای هر دو صفت در سطوح احتمال آماری غیر معنی دار، و اثر متقابل سال × ژنوتیپ برای عملکرد علوفه تر معنی دار و برای عملکرد دانه غیر معنی دار بود. اثر سه جانبه سال × مکان × ژنوتیپ برای علوفه تر در سطوح احتمال آماری معنی دار نبود؛ اما برای عملکرد دانه معنی دار گردید. عملکرد علوفه تر برای لاین های خلر از 12839 کیلوگرم در هکتار برای لاین شماره 5 تا 16680 کیلوگرم در هکتار برای ژنوتیپ شماره 10 به ترتیب با 11/5 درصد افت و 15 درصد برتری نسبت به نقده نوسان نشان داد. همچنین لاین های خلر از نظر عملکرد دانه از 1239 کیلوگرم در هکتار برای لاین شماره 7 تا 1723 کیلوگرم در هکتار برای لاین شماره 10 با 2 درصد افت و 36/3 درصد برتری نسبت به نقده نوسان داشتند. نتایج تجزیه پایداری عملکرد علوفه نشان داد که از نظر پارامتر ضریب تغییرات، ژنوتیپ های 16، 5 و 10، از نظر شاخص پلاستد و پترسون ژنوتیپ های 14، 9، از نظر فنیلی ویلکینسون ژنوتیپ های 15، 2، 13، از نظر پایداری شوکلا ژنوتیپ های 14، 9، 6، و از نظر اکووالانس ریک، ژنوتیپ های 14، 9، 6 و 13 پایدارترین ژنوتیپ بودند. تجزیه پایداری عملکرد دانه به روش تک متغیره نشان داد که از نظر پارامتر ضریب تغییرات، ژنوتیپ های 11، 12، 3، از نظر شاخص پلاستد و پترسون ژنوتیپ های 7، 12، 5، از نظر فنیلی ویلکینسون ژنوتیپ های 13، 12، 4، 15، 6، از نظر پایداری شوکلا ژنوتیپ های 7، 12، 5، 6، و از نظر اکووالانس ریک، ژنوتیپ های 7، 12، 5، 6و 8 پایدارترین ژنوتیپ خلر تعیین گردید.
نتیجه گیریبر پایه نتایج بدست آمده، از نظر عملکرد علوفه تر لاین های شماره 1، 10، 9 و 15 و به لحاظ عملکرد دانه ژنوتیپ های شماره 12، 15، 8 و 10 از پایداری و عملکرد بالایی در مقایسه با سایر ژنوتیپ های خلر برخوردار بودند در کل با ملاحظه تمامی پارامترهای پایداری و سازگاری لاین های شماره 1، 10، 12، 15 و 8 به عنوان پایدارترین لاین ها انتخاب گردیدند. و ژنوتیپ های شماره 10 و 15 هم برای علوفه و هم برای بذر مناسب بودند.
کلید واژگان: اثر متقابل, خلر, روش های پارامتری و ناپارامتری, سازگاریIntroduction and ObjectiveConsidering the requirement of the country to meet the nutritional needs of the society and the nutritional needs of the existing livestock in order to meet the nutritional needs, it is necessary to introduce cultivars that can be superior to the existing cultivars in terms of adaptability and stability in arid and semi-arid regions. The use of forage plants such as Grass pea can play an important role in crop rotation, soil protection, reducing weeds and diseases due to high adaptability to dry and semi-arid climates and high yield potential, nitrogen fixation, tolerance to drought and salinity. This research was carried out with the aim of evaluating the interaction effect of genotype × environment and the stability of forage and grain yield of Grass pea genotypes in different regions of the country.
Material and MethodsThis study was carried out with 16 advanced Grass pea lines in Gachsaran, Mehran, Shirvan Cherdavel and Kohdasht stations for three crop years in the form of a randomized complete block design with three replications. Each genotype was cultivated in 6 lines with a length of 7.03 meters and a distance of 0.25 cm from each other. After analyzing the composite variance for different years in different regions, mean comparison was done using the minimum significant difference method at 5% and 1% probability levels. To analys the stability and compatibility of lines, were used the stability methods of Francis and Kanenberg, Eberhut and Russell, Rick's equivalence, Shokla's stability variance, Plasted and Patterson's stability parameter, Finley and Wilkinson, Perkins and Jinks, Gang's total ranking, and the single-variable, non-parametric method, Nassar- Han and Tanazaro.
ResultsThe results of composite variance analysis of forage yield and grain yield showed that the simple effect of year, genotype, location and the genotype × location interaction effect for both traits were statistically non-significant, and the interaction effect of year × genotype was significant for forage yield and non-significant for grain yield. It was meaningful. The three-way effect of year × location × genotype was not significant at statistical probability levels for forage; but it was significant for grain yield. The forage yield for kholer lines from 12839 kg ha-1 for line number 5 to 16680 kg ha-1 for genotype number 10 with 11.5% drop and 15% superiority compared to Naghadeh, respectively. Also, in terms of grain yield, Grass pea lines fluctuated from 1239 kg ha-1 for line No. 7 to 1723 kg ha-1 for Line No. 10 with a 2% drop and 36.3% superiority compared to Naghadeh. The results of the stability analysis of forage yield showed that in terms of the Coefficient of variation parameter, genotypes 16, 5 and 10, in terms of Phenyl Wilkinson genotypes 15, 2, 13, in terms of Shokla genotypes 14, 9, 6, and in terms of Rick's equivalence, genotypes 14, 9, 6, and 13 were the most stable genotypes. The analysis of grain yield stability by univariate method showed that in terms of Coefficient of variation, genotypes 11, 12, 3, in terms of Phenyl Wilkinson, genotypes 13, 12, 4, 5, 6, in terms of Shukla's, genotypes 7, 12, 5, 6, and in terms of Rick's equivalence, genotypes 7, 12, 5, 6, and 8 were determined to be the most stable Grass pea genotypes.
ConclusionBased on the obtained results, in terms of forage yield lines No. 1, 10, 3, 9 and 15 and in terms of grain yield genotypes No. 12, 15, 8, 10 and 7 had high stability and yield compared to other genotypes. In general, considering all parameters of stability and compatibility, lines number 1, 10, 12, 15, 8, 7 and 9 were selected as the most stable lines, and genotypes No. 10 and 15 were suitable for both forage and seed.
Keywords: Compatibility, Grass pea, Interaction, Parametric, Non-Parametric Methods -
سابقه و هدف:
با توجه به کمبودهای موجود در زمینه رقم های عدس سازگار به مناطق دیم معتدله و نیمه گرم کشور، شناسایی ژنوتیپ های واجد پتانسیل جهت معرفی به عنوان رقم، بسیار مهم میباشد و در واقع میتواند بخشی از محدودیت ها در زمینه عملکرد عدس در این مناطق را برطرف نماید. این ژنوتیپ ها افزون بر عملکرد بالا باید واجد پایداری عملکرد در مناطق گوناگون و به عبارتی سازگاری عمومی باشند. در این راستا در پژوهش حاضر، در ادامه برنامه های به نژادی عدس در اقلیم معتدل و نیمه گرم، ژنوتیپهای عدس پیشرفته برگزیده از آزمایش های سال های گذشته، در قالب آزمایش های چندمحیطی، جهت شناسایی برترین ژنوتیپ (ها) با سازگاری عمومی قابل قبول و عملکرد بالا، با روش چند متغبیره GGE بایپلات مورد ارزیابی قرار گرفتند.
مواد و روش هابه منظور بررسی پایداری عملکرد ژنوتیپ های پیشرفته عدس، پژوهش حاضر با 14 ژنوتیپ برگزیده برنامه بهنژادی سال های گذشته به همراه دو رقم گچساران و سپهر به عنوان شاهد طی دو سال (از سال 97) و در چهارمنطقه گچساران، خرمآباد، ایلام و مغان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام پذیرفت.
یافته هاتجزیه به مولفهها در مدل GGE بایپلات نشان داد که 1/47 % تنوع، توسط دو مولفه نخست، توجیه میشود. نمودار موزاییکی آشکار ساخت که سهم تنوع ناشی از برهم کنش ژنوتیپ × محیط، به طور قابل توجهی بالاتر از تنوع ناشی از ژنوتیپ به تنهایی است. با استفاده از مدل GGE بایپلات و در نظر گرفتن دو ویژگی توان تمایز و نمایندگی، محیط های 1و2 مربوط به منطقه گچساران به عنوان محیط مطلوب جهت تفکیک ژنوتیپها ، شناسایی شدند. بایپلات روابط میان محیطها، آشکار ساخت که همبستگی هیچ یک از مناطق خرم اباد، گچساران، مغان و ایلام به نحوی نبود که بتوان گفت که برخی از مناطق یادشده میتوانند از یکدیگر نمایندگی کنند و به نحوی امکان کاهش مکانهای اجرای آزمایش در اینده وجود داشته باشد. ژنوتیپ 11 از نظر عملکرد، نزدیکترین فاصله را با ژنوتیپ ایدهآل داشت. این ژنوتیپ در محور عملکرد ، واجد بالاترین عملکرد بود و از نظر پایداری نیز در وضعیتی متوسط قرار داشت. ژنوتیپ 9، از نظر عملکرد در رتبه دوم قرار داشت ولی پایداری عملکرد بهتری از ژنوتیپ 11 و سایر ژنوتیپها داشت و در واقع از نظر پایداری نزدیکترین ژنوتیپ به ژنوتیپ ایدهآل بود. ژنوتیپ های 10 و 1 نیز در رتبههای بعدی قرار داشتند.
نتیجه گیریبا در نظر گرفتن هر دو فاکتور عملکرد و پایداری عملکرد در محیط های گوناگون، ژنوتیپ های 9، 11، 10 و 1 ، ژنوتیپ-های مطلوب میباشند. این ژنوتیپ ها از هر دو رقم شاهد (ژنوتیپ های 15 و 16) به طور قابل توجهی هم از نظر عملکرد و هم پایداری عملکرد، برتر بودند.
کلید واژگان: اقلیم معتدل, اقلیم نیمه گرم, پایداری عملکرد, ژنوتیپ ایده آل, مولفه های اصلیBackground and objectivesGiven the shortcomings regarding lentil cultivars compatible with temperate and semi-temperate rainfed regions of the country, identifying genotypes with potential to be introduced as cultivars is very important. Due to genotype × environment interaction, selection of genotypes with wide adaptation to different environments is difficult. In addition to high yield, these genotypes must have yield stability in different regions, in other words, general stability. In GGE model (G+GE), the selection of stable genotypes is based on both genotype (G) and genotype × environment (GE) interaction effects.
Materials and methodsin order to evaluate yield stability of rain-fed lentil genotypes, the present study was conducted based on randomized complete block design with three replications with 14 advanced genotypes along with two local cultivars including G15 and G16 (Gachsaran and Sepehr respectively) over two years (since 2018). The experiment’s locations were Gachsaran, Khormeh Abad, Ilam and Moghan. After collecting data from eight environments, the genotype × environment interaction for grain yield was evaluated by using GGE biplot method.
ResultsPrincipal component analysis in the GGE biplot model showed that 47.1% of the variations caused by G and GE is justified by the first two components (PC1, PC2). The mosaic plot revealed that the contribution of diversity due to genotype × environment interaction was significantly higher than the diversity caused by genotype (G) alone. Using GGE biplot model and based on representativeness and discriminating ability, Gachsaran region was identified as a desirable environment to identify variation among genotypes. G11 was the closest genotype to the ideal genotype in terms of grain yield. This genotype had the highest yield among genotypes and was in a moderate position in terms of stability. Genotype 9 was in the second place in terms of yield but had high yield stability since was the closest genotype to the ideal genotype in terms of stability. Genotypes 10 and 1 were also in the next ranks considering both yield and stability. These four genotypes had considerable advantage in terms of both average yield and yield stability compated to control cultivars (G15 and G16). In addition, G5 showed the least yield stability among all genotypes. G15 and G16 as local cultivars showed relatively low grain yield and stability compared to the most of advanced genotypes.
ConclusionG9, G11, G10, G1 were considered as genotypes with potential to be introduced as new cultivar(s) following further experiments in private farm lands.
Keywords: Ideal genotype, Temperate climate, Semi-tropical climate, Principal components, Yield stability -
با توجه به اینکه گیاهان زراعی، بخش عمده عناصر غذایی ضروری مورد نیاز خود را توسط خاک جذب کرده و در شرایط دیم که کمبود جذب عناصر غذایی وجود دارد از طریق راهکارهایی مثل استفاده از کود زیستی می توان جذب عناصر غذایی را در زراعت دیم افزایش داد، به همین جهت به منظور بررسی نقش قارچ میکوریزا بر جذب عناصر غذایی ارقام جو دیم، آزمایشی تحت شرایط مزرعه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سرابله، ایلام در سال زراعی 99-1398 اجرا گردید. تیمار های آزمایشی شامل ارقام جو (محلی، ماهور، خرم و فردان) و منابع کودی شامل: شاهد (عدم مصرف منابع کودی)،50 درصد نیاز فسفر گیاه به صورت کود شیمیایی، قارچ میکوریزا، قارچ میکوریزا همراه با 50 درصد نیاز فسفر گیاه به صورت کود شیمیایی و100 درصد نیاز فسفر گیاه به صورت کود شیمیایی بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که اثر برهکمنش رقم ×منابع کودی بر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، منیزیم، آهن، مس و منگنز معنی دار بود. برهمکنش جو رقم فردان ×قارچ میکوریزا همراه با 50 درصد کود شیمیایی فسفر دارای بیشترین نیتروژن (1/11 درصد)، فسفر (19/1 درصد)، پتاسیم (92/3 درصد)، منیزیم (292/0 درصد)، آهن (5/136 میلی گرم بر کیلوگرم)، منگنز (8/65 میلی گرم بر کیلوگرم) و مس برگ (71/65 میلی گرم بر کیلوگرم) بود. با توجه به نتایج به دست آمده نشان داده شد که در شرایط دیم منطقه رقم جدید فردان ×قارچ میکوریزا همراه با 50 درصد کود شیمیایی فسفر می تواند توصیه گردد.
کلید واژگان: برگ پرچم, رقم, عناصر پرمغذی, عناصر ریزمغذی, کود زیستیIn order to investigate the effect of mycorrhiza fungi on nutrient uptake of barley in rain fed conditions, a field experiment was carried out in factorial analysis based on randomized complete block design with three replications at the farm station of Sarablah Agricultural Research Center, Ilam during 2019-2020 cropping season. Experimental factors were four barley cultivars (Mahali, Mahoor, Khoram, and Fardan) and fertilizer application including: control (without fertilizer application and mycorrhizal fungi), 50% P chemical fertilizer recommended based on soil test (25 keg/ha), mycorrhizal fungi (Glomus mosseae, Glomus etunicatum, and Rhizophagus irregularis), mycorrhizal fungi along with 50% P chemical fertilizer, and 100% P chemical fertilizer as recommended. Results indicated that interaction between cultivar and fertilizer sources had significant effect on nitrogen, phosphorus, potassium, magnesium, iron, copper, and manganese. Interaction of Fardan cultivar and mycorrhizal fungi + 50% phosphorus fertilizer resulted in the highest nitrogen (11.1%), phosphorus (1.19%), potassium (3.92%), magnesium (0.292%), iron (136.5 mg.kg-1) manganese (65.8 mg.kg-1), and copper (65.71 mg.kg-1) in leaves. According to the obtained results, in the rain fed conditions, the new cultivar Fardan is recommended with mycorrhizal fungi along with 50% phosphorus fertilizer given the high concentration of high macro elements (nitrogen, phosphorus, potassium and magnesium) and micro elements (iron, manganese, and copper) and the role of these elements in plant growth and photosynthesis
Keywords: Biofertilizer, cultivar, Flag leaf, Macronutrient elements, micronutrient elements -
برای تعیین تنوع ژنتیکی عملکرد، اجزای عملکرد و صفات مورفولوژیکی، درک روابط بین این صفات در عدس و شناسایی ژنوتیپ با عملکرد بالا در ایلام، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 18 ژنوتیپ عدس در سال زراعی 1397-98 اجرا گردید. صفات مورد بررسی در این آزمایش تعداد برگ در بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، تعداد گل در بوته، تعداد شاخه فرعی، ارتفاع گیاه، روز تا گلدهی، روز تا رسیدگی، وزن100دانه و عملکرد گیاه بود. نتایج نشان داد تنوع ژنتیکی قابل توجهی برای صفات وزن100دانه، عملکرد دانه، تعداد برگ در بوته، تعداد گل در بوته، ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی و روز تا رسیدگی وجود داشت. ژنوتیپ Flip 2010-90L با میانگین 3/1463 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین عملکرد دانه بود. صفات تعداد دانه در بوته، وزن100دانه، تعداد دانه در غلاف و ارتفاع بوته دارای بیشترین همبستگی با عملکرد دانه بودند. تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ ها را به پنج گروه تقسیم کرد. در تجزیه به مولفه های اصلی چهار مولفه دارای مقادیر ویژه بیش از یک بودند و 9/69 درصد از واریانس کل را توجیه کردند. در تجزیه به عامل ها صفات مثبت عامل اول شامل تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، ارتفاع بوته، وزن100دانه، عملکرد دانه و صفات مثبت عامل دوم شامل تعداد دانه در غلاف، تعداد برگ در بوته، تعداد دانه در بوته، ارتفاع بوته و تعداد شاخه فرعی بود. از اطلاعات به دست آمده می توان در جهت اصلاح عملکرد عدس استفاده نمود.
کلید واژگان: تجزیه خوشه ای, ژنوتیپ, صفات مورفولوژیکی, همبستگیIntroductionDue to the increasing need for agricultural products and the limited water and soil resources for growing crops, it is necessary to study genetic resources, and on the other hand, genetic materials are resources that are considered valuable for plant breeding specialists who try to collect and maintain and evaluate these materials. Iran is one of the main centers of genetic diversity in the world. Identifying the morphological traits is the first step in classifying and describing the pattern of each plant, and several scientists have attempted to classify and measure the phenomenological diversity of specimen collections of various legumes, including lentils. Since Iran is one of the centers of lentil diversity in the world, it is predicted that a great diversity will be found among the native populations of this plant.
Materials and MethodsIn order to evaluate the efficiency of multivariate statistical methods in identifying the most important traits affecting grain yield and genetic pattern in lentil genotypes in Ilam province, an experiment as randomized complete block design with three replications using 18 lentil genotypes (two local cultivars) in Sarablah Agricultural Research Station per year was implemented in 2018-2019. Selected traits included the number of leaves of a plant, the number of seeds in a pod, the number of seeds of a plant, the number of flowers on a plant, the number of lateral shoot, flowering and maturity dates, the estimated weight of 100 seeds and final grain yield.
Results and DiscussionBased on the variance analysis, all traits showed meaningful differences until the experiment day except the number of seeds in a pod and the number of pods of a plant. The genotype named 11 (Flip 2010-90L (and genotype named 15 (ILL 754* ILL) showed the highest and the lowest grain yield, respectively which were 1432.3 and 500 g.m-2. The estimated weight of 100 seeds (r= 0.314) and the number of pods showed the highest positive correlation with grain yield. The basic derivatives of the analysis showed the amount of more than one. The validation amount of total variance was 69.9%. Furthermore, the first and second agents showed the most amount of total variance, which was 3.39%. The six positive traits were the amount of seeds in a pod, the amount of seeds in an herb, the length of the plant, the estimated weight of hundred seeds and the functionality of the plant. In addition, the second positive agents included the number of seeds in a pod, the number of leaves in an herb, the length of the plant and the number of lateral shoots. This study was employed in order to determination of the excellent genotypes regarding the studied traits. Another aim of this research was the enhancement of the availability to the lentil sources. In this study, a wide variety of seed traits such as 100-seed weight and phenological traits such as flowering date, number of seeds per pod, number of leaves per plant and plant height which can be used in breeding programs were recorded. According to statistical analysis, it was found that the studied genotypes have good diversity in terms of grain yield. Number of seeds per plant, 100-seed weight, plant height are some of the traits that showed a positive relationship with seed yield. Since the first factor justifies the most changes, the traits that have the largest factor coefficients in this factor can be plant height, day to maturity and number of seeds per pod and can be selected to select the best genotypes and lines of these traits used. According to the results of the analysis of the main components, the first two components have the traits of day to maturity, plant height and number of seeds per pod, which can be considered as desirable traits in lentils; which is necessary to confirm the results of the repeat test.
ConclusionThe statistical analysis indicated the agreeable variance based on the seed functionality among the selected genotypes.
Keywords: Cluster analysis, Correlation, Genotype, morphological traits -
ادغام دو روش ارزیابی پایداری بهترین پیش بینی های نااریب خطی(BLUP) و اثرات اصلی جمع پذیر و برهمکنش های ضرب پذیر (AMMI) در آزمایش های ناحیه ای بر پایه شاخص پایداری میانگین وزنی نمرات مطلق (WAASB)، به ارزیابی بهتر ژنوتیپ های گیاهی و دستیابی به نتایج دقیق تر کمک می کند. در پژوهش حاضر پایداری تعداد 14 لاین پیشرفته عدس، در قالب آزمایش چند محیطی در چهار منطقه گچساران، خرم آباد، مغان و ایلام طی دو سال زراعی 98-1397 و 99-1398 در قالب طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه های آماری ویژه آزمایش های چند محیطی انجام شد. با توجه به معنی دار بودن برهمکنش ژنوتیپ و محیط برپایه نتیجه آزمون درست نمایی نسبی (LRT)، امکان تجزیه داده ها به روش BLUP وجود داشت. بر این اساس بالاترین عملکرد دانه پیش بینی شده با روشBLUP مربوط به ژنوتیپ 9 و پس از آن ژنوتیپ های 11 ، 10 و 5 بودند که عملکرد دانه پیش بینی شده بیشتر از میانگین کل داشتند. به منظور فراهم کردن امکان گزینش همزمان براساس عملکرد و پایداری، با تلفیق دو شاخص عملکرد (Y) و پایداری (WAASB)، شاخص WAASBY بدست آمد. با در نظر گرفتن سهم 50 درصد برای هر یک از دو جزء عملکرد و پایداری، هشت ژنوتیپ دارای WAASBY بالاتر از میانگین بودند. مقدار WAASBY بویژه در مورد ژنوتیپ 9 به طور قابل توجهی بالاتر از سایر ژنوتیپ ها بود و بر این اساس به عنوان بهترین ژنوتیپ شناسایی شد. پس از آن ژنوتیپ 10 و سپس ژنوتیپ های 1، 2، 12، 14، 7 و 13 قرار داشتند. هر دو رقم شاهد گچساران و سپهر (ژنوتیپ های 15 و 16)، WAASBY کمتر از میانگین داشتند. در مجموع، ژنوتیپ های 9، 10، 1 با در نظر گرفتن شاخص WAASBY به عنوان ژنوتیپ های واجد هر دو ویژگی عملکرد بالاتر از میانگین و ارقام شاهد و همچنین دارا بودن پایداری بالا، شناسایی شدند که می توان آنها را جهت معرفی به عنوان ارقام جدید در نظر گرفت.
کلید واژگان: تجزیهBLUP, تجزیه AMMI, عملکرد دانه, پایداری عملکرد دانه و عدس دیمCombinining features of the best linear unbiased predictions (BLUP) and additive main effects and multiplicative interaction (AMMI) through “Weighted average of absolutescores of best linear unbiased predictions” (WAASB) index in multi-environment experiments may lead to more percise evaluation of genotypes and assessment of genotype × environment interaction. In the present study, the seed yield stability of 14 advanced lentil lines was evaluated in a multi-environment trials in four locations including; Gachsaran, Khorramabad, Moghan and Ilam, Iran in 2018-2019 and 2019-2020 cropping seasons. The experimental design was s randomized complete block design with three replications. Statistical analyzes were performed using multi-environment trials analysis. Considering the significant G×E interaction based on the results of the relative likelihood test (LRT), it was possible to perform BLUP analysis on the data. The highest predicted seed yield by BLUP method belonged to genotype no. 9 followed by genotypes no. 11, 10, 5, which had higher than average predicted seed yield. To enable simultaneous selection based on both seed yield and yield stability, by combining seed yield (Y) and WAASB, a new index “WAASBY” was created. Considering 50% contribution of each of the two components of seed yield and yield stability, eight genotypes showed above average WAASBY. Genoype no. 9 had considerably higher WAASBY when compared with other genotypes and was identified as the best genotype followed by genotypes no. 10, 1, 2, 12, 14, 7 and 13 were ranked respectively. Both control cultivars (genotypes 15 and 16) had lower than average WAASBY. In conclusion, considering WAASBY index, genotypes 9, 10, 1 were identified as genotypes with highe seed yield and yield stability, and can be considered for being released as new lentil cultivars.
Keywords: AMMI, BLUP, Rainfed lentil, Seed yield, Yield stability -
مقدمه و هدف
شناسایی ژنوتیپ هایی با عملکرد بالا و سازگاری به دامنه گسترده ای از محیط ها یکی از هدف های عمده در برنامه های به نژادی گیاهان زراعی می باشد.
مواد و روش هابه منظور ارزیابی پایداری عملکرد ژنوتیپ های پیشرفته عدس، 14 ژنوتیپ برگزیده از آزمایش های گذشته به همراه دو رقم شاهد گچساران و سپهر، در چهار منطقه گچساران، خرم آباد، مغان و ایلام، طی دو سال زراعی 98-97 و 99-98، مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور ارزیابی پایداری عملکرد ژنوتیپ ها و برهمکنش ژنوتیپ در محیط، از مدل اثرهای اصلی افزایشی و اثرهای متقابل ضرب پذیر (AMMI) استفاده شد.
یافته هانتایج تجزیه واریانس AMMI، برهمکنش ژنوتیپ و محیط را بسیار معنی دار نشان داد. تجزیه برهمکنش ژنوتیپ- محیط به مولفه های اصلی نشان داد که مولفه های اول و دوم نزدیک به 70 درصد (به ترتیب 42/7 و 27 درصد) برهمکنش ژنوتیپ- محیط را توجیه می کنند. محاسبه آماره پایداری AMMI (ASV) نشان داد که از بین ژنوتیپ های آزمایشی، ژنوتیپ های 9، 8، 1 و 12 کمترین مقدار ASVو بالاترین پایداری را دارند. در میان این ژنوتیپ ها، تنها ژنوتیپ 9، واجد عملکردی بالاتر از شاهد برتر (رقم سپهر) بود. تحلیل بای پلات های AMMI 1 و AMMI 2 نشان داد که ژنوتیپ های 9 و 10، ژنوتیپ هایی با عملکرد بالاتر از میانگین و پایداری مطلوب، می باشند، در حالی که ژنوتیپ های 11 و 5 ناپایدارترین ژنوتیپ ها از حیث عملکرد دانه هستند. ژنوتیپ 11 با عملکرد بالا، فاقد سازگاری عمومی بوده و سازگاری خصوصی به محیط 1 و تا حدی 2 نشان داد که به منطقه گچساران مربوط می شوند و ژنوتیپ 5 سازگاری خصوصی به منطقه خرم آباد نشان داد. ژنوتیپ های 12 و 8 با وجود پایداری مناسب، عملکردی کمتر از میانگین نشان دادند. بر پایه نمودار بای پلات دو مولفه اول، محیط های 8 و 7 (ایلام) در کنار 2 و 4 بیشترین سهم را در برهمکنش ژنوتیپ- محیط داشتند.
نتیجه گیریدر مجموع ژنوتیپ های 9 و 10 با عملکرد بالا و پایداری مناسب، واجد سازگاری عمومی به محیط های آزمایشی بودند.
کلید واژگان: بای پلات, برهمکنش ژنوتیپ و محیط, سازگاری خصوصی, سازگاری عمومیIntroduction and ObjectiveIdentification of high-yield genotypes with adaptation to a wide range of environments is one of the major goals in crop breeding programs.
Material and MethodsIn order to evaluate the yield stability of advanced lentil genotypes, 14 advanced genotypes along with two local cultivars (Gachsaran and Sepehr), were evaluated in four regions of Gachsaran, Khorramabad, Moghan and Ilam, during two cropping years 2018-2019 and 2019-2020. In order to evaluate the yield stability and genotype*environment interaction, the model of “additive main effects and multiplicative interactions” (AMMI) was used.
ResultsThe results of AMMI analysis of variance showed very significant interaction between genotype and environment. The first two main components of the AMMI model accounted for nearly 70% of GE interaction. ASV statistic in AMMI model showed that genotypes 9, 8, 1 and 12 showed the lowest amount of ASV and therefore the highest stability. Among these genotypes, only genotype 9 , had higher yield than the superior control cultivar (Sepehr). AMMI 1 (PC1 and yield) and AMMI 2 (PC1 and PC2) biplot diagrams showed that genotypes 9 and 10 were identified as genotypes with higher yield and stability (copmared to Sepehr cultivar). Accordingly, genotypes 11 and 5 were the most unstable genotypes. High-yield genotype 11 lacked general adaptation and showed private adaptation to environment 1 and 2 that they belong to Gachsaran region. Genotype 5 showed private adaptation to Khorramabad region. Genotypes 12 and 8 showed lower than average yield despite suitable stability. Based on the biplot diagram of the first two main components, environments 8 and 7 (Ilam) along with 2 and 4 had the largest share in its GE interaction.
ConclusionOverall, G9 and G10 genotypes due to higher grain yield and stability were determined as superior genotypes.
Keywords: Biplot, GE interaction, General adaptation, Private adaptation -
هدف
هدف این پژوهش تعیین تاثیر درمان گروهی تنظیم هیجان بر علایم اختلال شخصیت مرزی بود.
روش پژوهشاین پژوهش نیمه تجربی ب طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه های آزمایش و گواه بود؛ جامعه آماری این پژوهش 50 زن دارای اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی توحید اصفهان بود که پس از غربالگری با پرسشنامه های شخصیت مرزی لیشنرنیگ (1999) و شخصیت مرزی جکسون و کلاریج (1991) 18 زن به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقه ای تنظیم هیجان مدل گراش (2003) دریافت کرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تجزیه و تحلیل شد.
یافته هانتایج نشان داد، که تنظیم هیجان برروی علایم آشفتگی هیجان (00/13=F، 001/0=P)، ناامیدی (25/31=F، 001/0=P)، ترس از صمیمیت (30/52=F، 001/0=P) و تکانشگری (58/71=F، 001/0=P) موثر بود و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج، استفاده از درمان گروهی تنظیم هیجان جهت بهبود وضعیت زنان دارای اختلال شخصیت مرزی توصیه می شود.
کلید واژگان: تنظیم هیجان, شخصیت مرزی, آشفتگی هیجانی, تکانشگریPurposeAccording to research, emotion regulation therapy is effective on many mental disorders. The aim of this study was to determine the effect of group therapy of emotion regulation on the symptoms of borderline personality disorder.
MethodsFor the present quasi-experimental and applied research, among women with borderline personality disorder referred to Tohid Psychology Clinic in Isfahan (50 people), 18 volunteers were selected as a sample and randomly divided into 2 groups and a questionnaire. Completed the Lischenring frontier character and the Jackson and Claridge frontier character. The experimental groups then participated in 8 sessions and 2 sessions per week in their programs. Finally, repeated measures analysis of variance and Bonferroni post hoc test were used to analyze the data.
ResultsThe results showed that emotion regulation was effective on symptoms, emotional turmoil, frustration, fear of intimacy and impulsivity, but there was no significant difference between reality and dissociative symptoms compared to pre-test.
ConclusionAccording to the results, the use of group therapy of emotion regulation to improve the condition of women with borderline personality disorder is recommended.
Keywords: emotion regulation, Borderline Personality, Women -
به منظور ارزیابی تاثیر قارچ مایکوریزا و کود فسفر بر کاهش مصرف کود شیمیایی فسفره و صفات عملکرد و اجزای عملکرد گندم دوروم در شرایط دیم، آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله (ایلام) در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار رقم گندم (دهدشت، ذهاب، ساورز و ساجی) و پنج سطح منبع کودی (عدم مصرف منبع کودی، 25 و 50 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفر، قارچ مایکوریزا و ترکیب قارچ مایکوریزا +25 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفر) بودند. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش رقم× منابع کودی بر ارتفاع بوته، وزن سنبله، اجزای عملکرد، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک گندم معنی دار بود، بیشترین طول ریشه (76 سانتی متر)، ارتفاع بوته (108 سانتی متر) و تعداد سنبلچه (16 سنبلچه) در رقم ساورز و همچنین بیشترین وزن سنبله (7/3 گرم)، تعداد دانه در سنبله (41 دانه)، وزن هزار دانه (42 گرم)، عملکرد بیولوژیک (9616 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد دانه (4238 کیلوگرم در هکتار)، و کارایی مصرف آب (7/4 کیلوگرم بر میلی متر) در رقم ساجی و از تیمار تلفیق مایکوریزا به همراه 25 کیلوگرم فسفر در هکتار به دست آمد. همچنین کمترین میزان این صفات از رقم دهدشت در تیمار شاهد (عدم مصرف منبع کودی) حاصل شد. نتایج حاصل نشان داد که استفاده از رقم ساجی همراه با ترکیب قارچ مایکوریزا +25 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفر در مقایسه با سایر ارقام گندم دیم مقاومت بیشتری نشان داده و باعث افزایش عملکرد دانه شد.
کلید واژگان: حجم ریشه, شاخص برداشت, طول ریشه, کارایی مصرف آب و محتوای آب نسبیIntroductionwheat is the most important crop in the world that human consumes 90% of its products directly. In Iran, wheat is the main crop grown in both irrigated and rainfed forms. According to available statistics, the average area under wheat cultivation is 6 million hectares, of which 3.8 million hectares have been allocated to dry lands. In these lands, water scarcity is the most important factor in reducing wheat yield. On the other hand, the use of chemical fertilizers in such areas to provide the nutrients needed by plants always causes environmental destructive effects. Therefore, it is necessary to study and apply renewable resources and inputs that maximize crop productivity and reduce environmental hazards. Arbuscular-Mycorrhizal (AM) fungi is one of the beneficial microorganisms that are able to activate symbiotic relationships with the majority of land plants. AM symbiosis has a positive influence on plant growth, which is mainly attributable to the ability of AM fungi to take up from the soil both water and nutrients especially phosphorous (P), and to a lesser extent nitrogen (N) and deliver them to the roots of its host, and also to enhance the health of its host by protecting it from pathogens, pests, and parasitic plants. Therefore, this study was conducted to investigate the effect of phosphorous chemical fertilizer and symbiosis with mycorrhizal fungi on yield and yield components of different cultivars of durum wheat under rainfed conditions of Ilam.
Materials and methodsThis experiment was carried out as factorial based on a randomized complete block design with three replications at Sarableh Agricultural Research station (33° 45´ N latitude, 34° 46´ E longitude, and around 975 m above sea level) during growing season 2018-2019. Experiment factors consisted of four cultivars of durum wheat (Dehdasht, Zahab, Savarz and Saji) and five levels of fertilizer source (control, 25 and 50 kg.ha-1 P, mycorrhizal fungi (GM), mycorrhizal fungi + 25 kg.ha-1 P). Studied traits were plant height, spike length, spike weight, spikes.m-2, no. of spikelet per spike, no. of grain per spike, 1000-grain weight, grain yield, biomass yield and harvest index. For statistical analysis, analysis of variance (ANOVA) and Duncan’s multiple range test (DMRT) were performed using SAS version 9.1.
Results and discussionThe results indicated that the simple effect of fertilizer sources on all of traits including plant height, spike length, spike weight, spikes.m-2, no. of spikelet per spike, no. of grain per spike, 1000-grain weight, grain yield, biomass yield and harvest index was significantly. So that, treatment of mycorrhizal fungi + 25 kg.ha-1 P had the highest influence at increasing studied traits among other treatments. The results also showed that Saji and Zahab cultivars showed more resistance to drought stress than other cultivars and had the better yield. The interaction effect of cultivars and fertilizer sources revealed that the combined use of phosphorous fertilizer and mycorrhizal fungi had better results compared to their use alone. So that, the highest yield of durum wheat with 4238 kg.ha-1 was obtained at Saji cultivar along with application of mycorrhizal fungi + 25 kg.ha-1 P. Generally, it is concluded that application of mycorrhizal and phosphorous fertilizer increased yield and yield components due to their roles in root growth and phosphorous uptake.
ConclusionsThe use of biofertilizer technology is especially important for the management of soil phosphorous in soils with a lack of phosphorous and soil moisture. The results of this study showed that in rainfed cultivation, the use of phosphorous fertilizer and mycorrhizal fungi can have a positive effect on increasing the yield of durum wheat due to their role in increasing the plant root system and thus more water absorption and nutrients. However, the results of this study clearly indicated that the combined use of phosphorous fertilizer and mycorrhizal fungi had better results compared to their use alone. So that, the highest of spike weight, no. of grain per spike, 1000-grain weight, grain yield and biomass yield obtained at Saji cultivar along with application of mycorrhizal fungi + 25 kg.ha-1 P and the lowest value these traits recorded in Savarz cultivar along with control treatment.
Keywords: Biological fertilizer, Biological yield, Grain yield, harvest index, Spike traits -
به منظور بررسی نقش قارچ میکوریزا بر کارایی و سهم انتقال مجدد مواد فتوسنتزی جو دیم، آزمایشی تحت شرایط مزرعه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سرابله، ایلام در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. تیمار های آزمایشی شامل ارقام جو (محلی، ماهور، خرم و فردان) و منابع کودی شامل شاهد (عدم مصرف منابع کودی)، 50 درصد نیاز فسفر گیاه به صورت کود شیمیایی، قارچ میکوریزا، قارچ میکوریزا همراه با 50 درصد نیاز فسفر گیاه به صورت کود شیمیایی و 100 درصد نیاز فسفر گیاه به صورت کود شیمیایی بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که اثر برهم کنش رقم در منابع کودی بر کارایی انتقال مجدد از سنبله، سهم انتقال مجدد سنبله در عملکرد دانه، کارایی انتقال مجدد از ساقه، سهم انتقال مجدد ساقه در عملکرد دانه، میزان فتوسنتز جاری، سهم فتوسنتز جاری و سرعت پرشدن دانه معنی دار بود. برهم کنش رقم فردان در قارچ میکوریزا همراه با 50 درصد کود شیمیایی فسفر دارای بیش ترین کارایی انتقال مجدد از سنبله، سهم انتقال مجدد سنبله، میزان فتوسنتز جاری، سهم فتوسنتز جاری و سرعت پرشدن دانه بود. بیش ترین کارایی انتقال مجدد از ساقه، سهم انتقال مجدد ساقه در عملکرد دانه از برهم کنش رقم محلی در تیمار شاهد (عدم مصرف منابع کودی) به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده نشان داده شد که در شرایط دیم منطقه رقم جدید فردان در قارچ میکوریزا همراه با 50 درصد کود شیمیایی فسفر، می تواند توصیه شود.کلید واژگان: انتقال مجدد, ساقه, سنبله, سهم فتوسنز جاری, کارایی انتقال مجددIn order to investigate the effect of mycorrhizl fungi on dry matter remobilization of barley in dryland conditions, a field experiment has been carried out in factorial analysis based on randomized complete block design with three replications at the farm station of Sarablah Agricultural Research Cente, Ilam during 2019-2020 cropping season. Experimental factors include different barley cultivars (Mahali, Mahoor, Khoram, and Fardan) and fertilizer application is the control (without fertilizer application), 50% P chemical fertilizer, mycorrhizal fungi (Glomus mosseae, Glomus etunicatum and Rhizophagus irregularis), mycorrhizal fungi along with 50% P chemical fertilizer and 100% P chemical fertilizer. The results of this study indicate that the interaction of cultivar along with fertilizer application have had significant influence on dry matter remobilization efficiency from spike, contribution of spike reserves to grain yield, dry matter remobilization efficiency from stem, contribution of stem reserves to grain yield, current photosynthesis rate, contribution of current photosynthesis, and grain filling rate. Thus, the interaction of Fardan cultivar and mycorrhizal fungi along with 50% P chemical fertilizer has had the highest dry matter remobilization effeciency from spike, contribution of spike reserves to grain yield, current photosynthesis rate, contribution of current photosynthesis, and grain filling rate. In return, in this study the highest stem dry matter remobilization effeciency, contribution of stem reserves to grain yield, have been obtained from the interaction of Mahali cultivar along with control treatment. According to the results, in dryland conditions of the region, new cultivar of Fardan as well as mycorrhizal fungi along with 50% P chemical fertilizer can be recommended.Keywords: Current photosynthesis contribution, remobilization, remobilization efficiency, spike, stem
-
به منظور بررسی اثر ژنوتیپ، محیط (مکان× سال) و اثرات متقابل ژنوتیپ × محیط (مکان×سال)، عملکرد دانه 18 ژنوتیپ نخود در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در چهار مکان (خرم آباد، گچساران، ایلام و گنبد) طی دو سال زراعی (95- 1393) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب، معنی دار بودن اثر مکان، سال، اثر متقابل مکان × سال، ژنوتیپ، ژنوتیپ × سال، ژنوتیپ × مکان، ژنوتیپ × سال × مکان برای عملکرد دانه را نشان داد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس AMMI، مکان و سال منبع اصلی تغییرات بودند، که 86/1 درصد از مجموع مربعات کل را به خود اختصاص داد. نتایج تجزیه واریانس AMMI نیز نشان داد که اثر دو مولفه اثر متقابل بر عملکرد دانه معنی دار بود. دو مولفه اصلی اول مدل AMMI 79/3 درصد از کل واریانس عملکرد را توجیه کردند. نتایج مقادیر پایداری AMMI (ASV) نشان داد که برای عملکرد دانه، ژنوتیپ های شماره G16، G4، G6 و G1 کمترین مقدار و درنتیجه بالاترین پایداری عمومی به تمام محیط های آزمایش و ژنوتیپ شماره G10 با مقدار 12/89 بیشترین پایداری خصوصی را به مکان چهارم (E4) داشتند. در بین ژنوتیپ هایی که دارای کمترین ASV بودند، فقط ژنوتیپ G6 (FLIP01-24C) دارای میانگین عملکرد دانه بالاتر از میانگین کل ژنوتیپ ها بود. بر اساس مقادیر دو مولفه اصلی اول، ارزش پایداری AMMI (ASV) و شاخص پایداری ژنوتیپ GSI، ژنوتیپهای G12، G13 و G6 به عنوان پایدارترین ژنوتیپ به ترتیب با عملکرد متوسط (1438/9، 1266/3 و 1434/2 کیلوگرم در هکتار) شناخته شد و نزدیک ترین ژنوتیپ به ژنوتیپ ایده آل بودند.
کلید واژگان: اثر متقابل ژنوتیپ × محیط, شاخص پایداری ژنوتیپ (GSI), نخودTo study genotype, environment and genotype × environment interaction effects for seed yield on chickpea, eighteen chickpea genotypes were evaluated in four locations (Khoramabad, Ilam, Gachsaran, and Gonbad) for two cropping seasons (2014-2016). The experiment were conducted using a randomized complete block design with three replications. Combined analysis of variance for seed yield showed that the main effects of location, year,location ×year , genotype, genotype × year, genotype × location, genotype× year× location interaction effect, were highly significant. Location and year main effect were the main source of variation that accounted for 86.1% of the total yield variation. Analysis of variance of additive main effects and multiplicative interaction (AMMI) showed that the first two IPCAs were significant and explained 79.3% of the total yield variation. The results of AMMI (ASV) stability values indicated that for seed yield, genotypes 16, 4, 6 and 1 had the lowest value and therefore the highest general stable for all test environments and genotype G10 with a value of 12.89 of the highest were highly adapted to environment (E4). Based on the values of the first two principal components, AMMI stability value (ASV) and genotype stability index (GSI), genotypes G12,G13 and G6 were identified as the most stable medium yielding genotype respectively (1438.9,1266.3 and 1434.2 kg / ha) and the closest genotype to ideal genotype.
Keywords: Chickpea, Genotype× environment, Genotype stability index (GSI) -
به منظور بررسی تاثیر باکتری های افزاینده رشد گیاه روی عملکردانه و تبادلات گازی ارقام جدید گندم دیم، آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله، استان ایلام در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. تیمار های آزمایشی شامل ارقام مختلف گندم (سرداری، کریم، کوهدشت و ریژاو) و تیمار منابع مختلف کودی شامل: تیمار شاهد (عدم مصرف هیچ منبع کودی)،50 درصد کود شیمیایی نیتروژن، باکتری آزوسپریلیوم+50 درصد کود شیمیایی نیتروژن، باکتری ازتوباکتر+50 درصد کود شیمیایی نیتروژن، باکتری آزوسپریلیوم+ ازتوباکتر+50 درصد کود شیمیایی نیتروژن، 100 درصد کود شیمیایی نیتروژن بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که برهمکنش رقم×منابع مختلف کودی بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه و همچنین تبادلات گازی گندم دیم معنی دار بود. به طوری که بیشترین تعداد دانه در سنبله (افزایش 80 درصدی)، وزن هزار دانه (افزایش 3/33 درصدی)، عملکرد دانه (افزایش 3/86 درصدی)، عملکرد بیولوژیک (افزایش 9/79 درصدی)، میزان فتوسنتز (افزایش 8/81 درصدی)، سرعت تعرق (افزایش 8/74 درصدی)، هدایت مزوفیلی (افزایش 85 درصدی)، کارایی مصرف آب فتوسنتزی (افزایش 3/42 درصدی) از برهمکنش رقم گندم ریژاو× باکتری آزوسپریلیوم+ازتوباکتر+50 درصد کود شیمیایی نیتروژن و کمترین مقدار این صفات مربوط به برهمکنش رقم گندم سرداری در تیمار شاهد (عدم مصرف هیچ منبع کودی) بود.
کلید واژگان: باکتری های افزاینده رشد گیاه, سرعت تعرق, کارایی مصرف آب فتوسنتزی, میزان فتوسنتز, وزن هزار دانهIn order to investigate the effect of plant growth promoting rhizobacteria on grain yield and gas exchange of new dryland wheat cultivars, a factorial field experiment was counducted in a randomized complete block design with three replications on the farms of Sarablah Agricultural Research Center in the cropping seson during 2019-2020. Experimental treatments include different wheat cultivars (Sardari, Karim, Koohdasht and Rijo) and treatment of different fertilizer sources including: control (without fertilizer source), 50% N fertilizer, Azospirillum + 50% N fertilizer, Azetobacter + 50% N fertilizer, Azospirillum + Azetobacter + 50% N fertilizer and 100% N fertilizer. The results of this study showed that the interaction of cultivar×different fertilizer sources was significant on grain yield, yield components as well as gas exchanges of dryland wheat. the highest grains.spike-1 (80%), 1000-grain weight (33.3%), grain yield (86.3%), biological yield (79.9%), photosynthesis rate (81.8%), transpiration rate (74.8%), mesophilic conductance (85%), photosynthetic water use efficiency (42.3%) was obtained from the interaction of Rijo× Azospirillum+Azetobacter +50% N fertilizer and the lowest value of these traits was related to the interaction between Sardari cultivar control treatment (without fertilizer source).
Keywords: photosynthesis rate, Plant Growth Promoting Bacteria, 1000-grain weight, transpiration rate, Photosynthetic water use efficiency -
ارزیابی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ های پیشرفته عدس با استفاده از روش AMMI
به منظور بررسی اثر ژنوتیپ، محیط و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط، برای عملکرد دانه، 18 ژنوتیپ عدس در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در چهار محیط (خرم آباد، گچساران، ایلام و گنبد) طی سه سال زراعی (96- 1393) مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس تجزیه واریانس مرکب، اثرات اصلی مکان، ژنوتیپ، اثرات متقابل ژنوتیپ × مکان و ژنوتیپ × مکان × سال معنی دار بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب برای محیطهای مختلف نشان داد که اثر محیط، ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط برای عملکرد دانه معنی دار گردید. بر اساس نتایج تجزیه واریانس AMMI، محیط منبع اصلی تغییرات بود که 83/6 درصد از مجموع مربعات کل را به خود اختصاص داد. بر این اساس چهار مولفه اثر متقابل بر عملکرد دانه معنی دار بودند. دو مولفه اصلی اول مدل AMMI، 52/56 درصد از کل واریانس عملکرد را توجیه کردند. نتایج مقادیر پایداری AMMI (ASV) نیز نشان داد که برای عملکرد دانه، ژنوتیپ های شماره G8، G7، G9، G18، G6، G16 وG17 کمترین مقدار و درنتیجه بالاترین پایداری عمومی به تمام محیط های آزمایش را داشتند. ژنوتیپ شماره G5 با مقدار ASV 33/7 بیشترین پایداری خصوصی را به محیط دوم (E2) داشت. در بین ژنوتیپ هایی که دارای کمترین ASV بودند، فقط ژنوتیپهای G6 و G16 دارای میانگین عملکرد دانه بالاتر از میانگین کل ژنوتیپ ها بودند. بر اساس مقادیر دو مولفه اصلی اول، ارزش پایداری AMMI (ASV) و شاخص پایداری ژنوتیپ (GSI)، ژنوتیپهای G6، G1 و G13 به عنوان پایدارترین ژنوتیپها شناخته شدند، و نزدیک ترین ژنوتیپها به ژنوتیپ ایده آل بودند.
کلید واژگان: اثر متقابل ژنوتیپ × محیط, ارزش پایداری, ژنوتیپ های عدسIn order to investigate the effect of genotype, environment and the interaction of genotype × environment, for seed yield, 18 lentil genotypes in a randomized complete block design with three replications in four environments (Khorramabad, Gachsaran, Ilam and Gonbad) during three years (2014-2017) Were evaluated. Based on combined analysis of variance, the main effects of location, genotype and genotype × location and genotype × location × year interactions were significant. The results of combined analysis of variance for different environments showed that environment, genotype and genotype × environment interaction for Showed seed yield. According to the results of AMMI analysis of variance, the environment was the main source of change, which accounted for 83.6% of the total squares. The results of AMMI analysis of variance also showed that the four-component interaction effect on seed yield was significant. The first two main components of the AMMI model accounted for 52.56% of the total yield variance. The results of AMMI stability values (ASV) showed that for seed yield, the genotypes including G8, G7, G9, G18, G6, G16 and G17 had the lowest values and therefore the highest general stability to all experimental environments. Genotype G5 with ASV value of 33.7 was highest private stability to the second environment (E2). Among the genotypes with the lowest ASV, only G6 and G16 genotypes had higher average seed yield than the average of all genotypes. Based on the values of the first two principal components, AMMI (ASV) stability value and genotype stability index (GSI), the genotypes G6, G1 and G13 were identified as the most stable genotypes, and the closest genotypes to the ideal genotype.
Keywords: Genotype interaction in environment, Lentil genotypes, Stability value -
به منظور بررسی تاثیر باکتری های افزاینده رشد گیاه روی خصوصیات فیزیولوژیک ارقام جدید گندم دیم، آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی چرداول در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. تیمار های آزمایشی شامل ارقام مختلف گندم (سرداری، کریم، کوهدشت و ریژاو) و تیمار منابع مختلف کودی شامل: شاهد (عدم مصرف هیچ منبع کودی)، 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن، باکتری آزوسپریلیوم+50 درصد کود شیمیایی نیتروژن، باکتری ازتوباکتر+50 درصد کود شیمیایی نیتروژن، باکتری آزوسپریلیوم+ ازتوباکتر+50 درصد کود شیمیایی نیتروژن، 100 درصد کود شیمیایی نیتروژن بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که اثر برهمکنش رقم×منابع کودی بر فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدان و خصوصیات فیزیولوژیکی تاثیر معنی دار داشت. رقم ریژاو×باکتری آزوسپریلیوم+ ازتوباکتر+50 درصد کود شیمیایی نیتروژن موجب افزایش فعالیت های آسکوربات پراکسیداز ، گلوتاتیون پراکسیداز کاتالاز ، پراکسیداز، سوپر اکسید دسموتاز ، کاروتنوییدها ،کلروفیلa ، کلروفیل b ، محتوای آب نسبی ، موجب کاهش میزان مالون دی آلدیید و پراکسید هیدروژن گردید و رقم سرداری در شاهد (عدم مصرف کود زیستی و شیمیایی نیتروژن) دارای کمترین میزان فعالیت های آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز، سوپر اکسید دسموتاز و رنگیزه های فتوسنتزی بود. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده نشان داده شد که گندم رقم ریژاو×باکتری آزوسپریلیوم+ازتوباکتر+50 درصد کود شیمیایی نیتروژن به دلیل بالا بودن خصوصیات فیزیولوژیکی و در نهایت افزایش رشد گیاه در شرایط دیم می تواند توصیه گردد.
کلید واژگان: پراکسید هیدروژن, پرولین, رنگیزه های فتوسنتزی, سوپر اکسید دسموتاز, گلوتاتیون سنتتازIn order to investigate the effect of growth-promoting bacteria on physiologic traitsof new dryland wheat cultivars, a factorial field experiment was carried out in a randomized complete block design with three replications on the farms of Sarablah Agricultural Research Center in the cropping season during 2019-2020. Experimental treatments included different wheat cultivars (Sardari, Karim, Koohdasht, and Rijaw) and different fertilizer sources including control (without fertilizer source), 50% N fertilizer, Azospirillum+50% N fertilizer, Azetobacter + 50% N fertilizer, Azospirillum + Azetobacter+50% N fertilizer, and 100% N fertilizer. The results of this experiment showed that the interaction effect of cultivar × fertilizer sources had a significant effect on the activity of some antioxidant enzymes and physiological properties. Rijaw cultivar × Azospirillum + Azetobacter+ 50% N fertilizer increased the activities of ascorbate peroxidase (80.9%), glutathione peroxidase (80%), catalase (71.7%), peroxidase (74.1%), superoxide dismutase (74%), carotenoids (72.1%), chlorophyll a (86.1%), chlorophyll b (88.2%), and relative water content (45.4%) while reduced the amount of Malondialdehyde (65.9%) and hydrogen peroxide (91.8%). Moreover, Sardari cultivar × control treatment (without fertilizer sources) had the lowest activities of ascorbate peroxidase, peroxidase, superoxide dismutase, and photosynthetic pigments. Therefore, according to the results of the study, wheat cultivar Rijaw × Azospirillum + Azetobacter+ 50% N fertilizer may be recommended for cultivation in dryland conditions considering the improved physiological characteristics and ultimately increased plant growth.
Keywords: Glutathione synthetase, hydrogen peroxide, Photosynthetic pigments, Proline, superoxide dismutase -
هدف از انجام این تحقیق شناسایی ژنوتیپ های پر محصول و پایدار نخود در شرایط متفاوت محیطی بود. در این آزمایش 18 ژنوتیپ نخود در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در چهار ایستگاه تحقیقات کشاورزی شامل لرستان، ایلام، گچساران و گنبد به مدت دو سال زراعی (95-1393) در شرایط دیم مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میزان عملکرد دانه به ترتیب در محیط های خرم آباد سال دوم (5/2911 کیلوگرم در هکتار) و ایلام سال اول (9/742 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. از بین ژنوتیپ های نخود مورد بررسی، بیشترین و کمترین میانگین عملکرد دانه به ترتیب به ژنو تیپ های G2 (47/1509 کیلوگرم در هکتار) و G13 (3/1266 کیلوگرم در هکتار) اختصاص داشت. سهم محیط، ژنو تیپ و اثر متقابل آن ها در تغییرات عملکرد دانه به ترتیب 7/87، 65/0 و 64/11 درصد بود. اثر متقابل ژنو تیپ و محیط با استفاده از مدل بای پلات تفکیک شد و طبق تجزیه مقادیر منفرد، دو مولفه اصلی اول به ترتیب 6/36=PC1 و 5/19=PC2 درصد از تغییرات کل داده ها را توجیه کردند. بر اساس نمودار GGE بای پلات، ژنو تیپ های G2، G6 و G12 از عملکرد دانه و پایداری بیشتری نسبت به سایر ژنو تیپ ها برخوردار بودند. ژنو تیپ G2 از طرفی عملکرد دانه بالاتری داشته و از طرف دیگر پایداری عملکرد نسبتا بالاتری نیز نشان داد و به عنوان ژنو تیپ برتر نسبت به سایر ژنو تیپ ها معرفی گردید.
کلید واژگان: تجزیه پایداری, عملکرد دانه, نخود تیپ سفید و GGE بای پلاتThe purpose of this study was to identify genotype of high yielding and stable types in different environmental conditions. The experiment was conducted using eighteen chickpea genotypes in randomized complete bloch design with three replications in four agricultural research stations i.e. lorestan Ilam,gachsaran and Gonbad ,two successive cropping seasons (2014-2016) in autumn planting under rainfed conditions. The highest average seed yield (2911.5 kg.ha-1) was obtained at Lorestan in 2015 -16 and the lowest (742.9 kg.ha-1) was at Ilam in 2014-15. The highest and lowest average seed yield obtained in G2(1509.4 kg.ha-1) and G13 (1266.3 kg.ha-1), genotypes, respectively.The contribution of E, G, and GEI to the total variation in seed yield was about 87.7%, 0.65 % and 11.64%, respectively. The GEI was partitioned using GGE biplot model. According to singular value partitioning, the first two principal components explained PC1=36.6% and PC2=19.5% of total variations in data of seed yield. On the basis of GGE biplots, G2, G6 and G12 had high seed yield and yield stability as compared to the other genotypes.Genotypes G2,G17,G12,G4 and G6 were stable genotypes .On the other hand , genotype G2 had higher seed yield and , on the other hand , showed higher yield stability and was showed to be superior genotype compared to other.
Keywords: Seed yield, Kabuli chickpea, Stability analysis, GGE Biplot -
به منظور بررسی برخی واکنش های فیزیولوژیکی دو رقم گندم نان در پاسخ به محلول پاشی سالیسیلیک اسید در شرایط متغیر رطوبتی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی سرابله در سال زراعی 94-1393 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل تیمارهای رطوبتی در سه سطح (کنترل (100)، 70 و 40 درصد ظرفیت زراعی خاک) در کرت های اصلی، سالیسیلیک اسید در سه سطح (شاهد (صفر)، 50 و 100 میکرومولار) در کرت فرعی و دو رقم گندم نان (پیشتاز و بهار) در کرت های فرعی فرعی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی شامل عملکرد، محتوای آب نسبی، نشت یونی، فتوسنتز و فعالیت کربوکسیلازی روبیسکو، هدایت روزنه ای و کربن دی اکسید زیر روزنه ای و میزان تعرق بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تنش خشکی و محلول پاشی سالیسیلیک اسید در تمامی صفات مورد بررسی معنی دار بود. اگرچه با افزایش شدت تنش خشکی عملکرد دانه و محتوای نسبی آب کاهش یافت اما کاربرد سالیسیلیک اسید در این شرایط سبب بهبود این صفات شد. همچنین با افزایش شدت تنش خشکی نشت یونی افزایش یافت که با کاربرد سالیسیلیک اسید این میزان کاهش یافت. فتوسنتز و فعالیت کربوکسیلازی روبیسکو با افزایش سطوح غلظت سالیسیک اسید نسبت به شاهد (عدم محلول پاشی) کاهش یافت. به طور کلی با توجه به نقش سالیسیلک اسید در تقلیل تاثیر منفی تنش بر برخی فرایندهای فیزیولوژیکی مورد مطالعه در این پژوهش، کاربرد آن در شرایط تنش خشکی قابل توصیه می باشد.کلید واژگان: تنش خشکی, فتوسنتز, محتوای نسبی آب, نشت یونیTo investigate the responses of some physiological parameters of two wheat cultivars to Salicylic acid under variable moisture condition, an Split split plot experiment was conducted in a randomized complete block design with four replications at Agricultural Research Center of Sarableh, Ilam during 2014-2015 cropping season. Experimental factors included Moisture treatments in three levels (control (100), 70 and 40 % Field capacity) In the main plots, Salicylic acid in three levels (0, 50 and 100 µM) in the sub plot and two wheat cultivar (Bahar and Pishtaz) in sub sub plot. Studied traits in this study included yield, Relative Water Content, Stomatal conductance, Rubisco activity, Photosynthetic rate, Transpiration rate, Electrolyte leakage and Sub stomatal CO2 concentration. The results showed that Triple interaction between drought stress, salicylic acid and Cultivars on all traits was significant. Although By increasing drought stress yield and Relative Water Content was significantly decreased, while the use of salicylic acid in this situation improve these traits. Also by increasing drought stress Electrolyte leakage were decreased, but the use of salicylic acid improved that. Photosynthetic rate and Rubisco activity By increasing salicylic acid Decreased In comparison with control. In general, given the role of salicylic acid in reducing the negative impact of stress on some physiological processes that studied in this research, its application in drought conditions is advisable.Keywords: Drought stress, Electrolyte leakage, Photosynthesis, Relative Water Content
-
نشریه اکوفیزیولوژی گیاهی، پیاپی 32 (بهار 1397)، صص 198 -214به منظور بررسی اثر کودهای زیستی، دامی و شیمیایی بر رشد ذرت، آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی94-1393 در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی مهران اجرا گردید. در این پژوهش کود شیمیایی نیتروژن (0، 25، 50، 75 و 100 درصد توصیه شده) به عنوان عامل اصلی و کود بیولوژیک نیتروکسین (باکتری های ازتوباکتر و آزوسپیریلوم) ، کود دامی (20 تن در هکتار) ، مخلوط نیتروکسین و کود دامی و تیمار شاهد (بدون کاربرد دامی و کود بیولوژیک) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، طول بلال، ارتفاع بوته، کلروفیل a، کللروفیل b، محتوای آب نسبی، تراکم علف هرز و وزن خشک علف هرز تحت تاثیر اصلی کود نیتروژن و مخلوط کوط دامی و بیولوژیک قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار اعمال کود نیتروژن و مخلوط کوط دامی و بیولوژیک دارای اثر معنی داری بر صفات مورد مطالعه دارند. در این پژوهش برهمکنش کود شیمیایی نیتروژن و مخلوط کود دامی و بیولویک بر تعداد ردیف در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت معنی دار گردید. بیشترین تعداد ردیف در بلال (6/20 بلال) ، وزن هزار دانه (3/237 گرم) ، عملکرد دانه (11900 کیلوگرم در هکتار) ، عملکرد بیولوژیک (24690 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (4/48 درصد) در تیمار 75 و 100 درصد کود شیمیایی نیتروژن و مخلوط کود دامی و بیولویک بدست آمد.کلید واژگان: عملکرد دانه, کشاورزی پایدار, نیتروژنIn order to study the effect of nourishment with chemical bio-fertilizer and manure fertilizers on agro-physiologic characteristics and weed density of maize , an experiment was conducted a split plot based on a randomized complete block design with three replications at Agricultural Research Field Station of Mehran during 2014-2015 cropping season. Nitrogen chemical fertilizer (0, 25, 50, 75 and 100% recommended) was assigned as a main plots and Nitroxin bio-fertilizer (Azospirillum brasilense and Azotobacter chroococcum), manure fertilizer (20ton/ha), co-application of manure and bio-fertilizer and check (without application of biological fertilizer and manure) treatment were arranged as a sub plots. Number of grain per row, number of grain per ear, ear length, plant height, a chlorophyll, b chlorophyll, relative water content, weed density and weed dry weed were significantly affected by main effects of nitrogen and co-application of bio-fertilizer and manure. n this study, interaction effct of nitrogen and co-application of bio-fertilizer and manure had effect on row er ear, 1000-grain weight, grain yield, biological yield and harvest index. The highest row per ear (20.6 ear), 1000-grain weight (237.3 g), grain yield (11900 kg/ha), biological yield (24690 kg/ha) and harvest index (48.4%) observed in 75 and 100% of nitrogen chemical fertilizer and o-application of bio-fertilizer and manure.Keywords: Grain yield, Sustainable agriculture, nitrogen
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.