به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « پربیوتیک » در نشریات گروه « شیلات »

تکرار جستجوی کلیدواژه «پربیوتیک» در نشریات گروه «کشاورزی»
  • سید علی اکبر هدایتی*، سمیه نمرودی، وحید زمانی، رابعه ضیائی، فرحناز کاکاوند، عاطفه ایری، محمد اخوان بهابادی، مریم رضایی شادگان

    وجود آلاینده ها در اکوسیستم های آبی سبب آسیب های بافتی در ماهیان می شود. در بعضی موارد اثرات تخریب آفت کش ها روی موجودات غیر هدف (آبزیان) نسبت به موجودات هدف (آفات) بیشتر است که این خود سبب مرگ ومیر سریع تر و بیشتر آبزیان می شود، از این رو استفاده از محرک های ایمنی بسیار ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف پره بیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) بر شاخص های بافت شناسی ماهی تیلاپیا (Oreochromis niloticus) مواجهه شده با سم کلرپیریفوس بود. این تحقیق در پاییز 1397 انجام شد. به همین منظور تعداد 120 بچه (ماهی) تیلاپیا به مدت 42 روز در 4 تیمار تقسیم شدند. سپس به هرکدام از گروه ها غلظت 5/0 ppm سم کلرپیریفوس به مدت 16 روز اضافه شد. در پایان دوره ماهیان توسط محلول بیهوش کننده گل میخک (220 میلی گرم بر لیتر) بیهوش شده و بافت کبد و آبشش آن ها برای مطالعات بافت شناسی جدا گردید. نتایج نشان داد تیمارهایی که در معرض 5/0 ppm سم کلرپیریفوس (شاهد سم زده و بدون پره بیوتیک) بودند. بیشترین اثر تخریب را در بافت کبد و آبشش داشتند. ولی تیمارهای ترکیبی پره بیوتیک قارچ صدفی و سم کلرپیریفوس منجر به بهبود آسیب ساختاری بافت ها شدند که نشان دهنده سم زدایی است و همچنین غلظت 2/0  pptقارچ صدفی بهترین عملکرد را  در برابر آسیب های بافتی کبد و آبشش  ماهی تیلاپیا داشت که نشان دهنده  بهبود مقاومت بافتی بود.

    کلید واژگان: پربیوتیک, ماهی تیلاپیا, آسیب بافتی, سم کلرپیریفوس}
    Seyed AliAkbar Hedayati*, Somaye Namroodi, Vahid Zamani, Rabee Ziaee, Farahnaz Kakavand, Atefe Iri, Mohammad Akhavan Bahabadi, Maryam Rezaei Shadgan

    Contaminants in aquatic ecosystems cause tissue damage in fish. In some cases, the effects of pesticide degradation on non-target organisms (aquatic) are greater than on target organisms (pests), which in turn causes faster and more aquatic deaths. The use of safety stimuli seems to be essential. The aim of this study was to investigate the effect of different prebiotic levels of Pleurotus ostreatus on histological characteristics of tilapia (Oreochromis niloticus) exposed to chlorpyrifos. This research was conducted in the fall of 2019. For this purpose, 120 tilapia fry were divided into 4 treatments for 42 days. Then, 0.5 ppm concentration of chlorpyrifos was added to each group for 16 days. At the end of the period, the fish were anesthetized with clove anesthetic solution (220 mg / l) and their liver tissue and gills were isolated for histological studies.  The results showed that the treatments exposed to 0.5 ppm chlorpyrifos (poisoned control without prebiotics) had the most destructive effect on liver and gill tissue. However, combined prebiotic treatments of Pleurotus ostreatus and chlorpyrifos improved tissue damage, indicating detoxification, and a concentration of 0.2 ppt Pleurotus ostreatus had the best performance against tissue damage to the liver and gills of tilapia, indicating improved resistance.

    Keywords: Prebiotic, Tissue damage, Tilapia, chlorpyrifos}
  • اسماعیل جباری، ولی الله جعفری*، رقیه صفری، سید حسین حسینی فر، محمدرضا ایمانپور

    به همین منظور هدف از این مطالعه بررسی اثر پکتین و لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر فاکتورهای رشد و بیان ژن های GH و IGF فیل ماهی می باشد. به همین منظور تعداد 120 بچه فیل ماهی با میانگین وزنی 3±15 گرم به صورت تصادفی در تانک های 400 لیتری توزیع شدند. تیمارها شامل شاهد، جیره حاوی پکتین (1درصد)، پکتین (2درصد)، پروبیوتیک L. plantarum (cfu g-1 107)، پروبیوتیک L. plantarum (cfu g-1 108)، ترکیب پروبیوتیک L. plantarum (cfu g-1 107) و پکتین (1 درصد)، ترکیب پروبیوتیک L. plantarum (cfu g-1 108) و پکتین (1 درصد)، ترکیب پروبیوتیک L. plantarum (cfu g-1 107) و پکتین (2 درصد) و ترکیب پروبیوتیک L. plantarum (cfu g-1 108) و پکتین (2 درصد) بودند. پس از 8 هفته تغذیه زیست سنجی به منظور ارزیابی فاکتورهای رشد انجام شد و جهت ارزیابی بیان ژن نمونه برداری از مغز و کبد انجام شد. در پایان دوره آزمایش نتایج نشان داد که اگرچه استفاده از پکتین و لاکتوباسیلوس پلانتاروم به صورت منفرد در جیره باعث افزایش عملکرد رشد شد اما بالاترین میزان وزن نهایی، افزایش وزن و نرخ رشد ویژه و کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی در ماهیان تغذیه شده با سطح 2 درصد پکتین و cfu g-1 108 بود که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها و گروه شاهد داشت (P<0.05). همچنین بیشترین سطح بیان ژن های GH و IGF نیز در این تیمار مشاهده شد و کمترین سطح بیان در گروه شاهد بود. به طورکلی ترکیب پکتین و لاکتوباسیلوس پلانتاروم به ترتیب 2 درصد و cfu g-1 108در جیره دارای اثرات مثبت و معنی داری روی عملکرد رشد بچه فیل ماهی می باشد.

    کلید واژگان: پروبیوتیک, پربیوتیک, عملکرد رشد و بیان ژن}
    Esmaeil Jabbari, Valiollah Jafari *, Roghayeh Safari, Seyed Hossein Hoseinifar, Mohammadreza Imanpour

    Increasing the growth and immune system of beluga sturgeon (Huso huso) which is a valuable species is an important aim for aquaculture so The purpose of this study was to investigate the effect of pectin and L. plantarum on growth performance and growth genes of juvenile beluga sturgeon (Huso huso). Triplicate groups of beluga juveniles each (15 ± 3 g) were placed in 9 oval tanks (400) and fed with the 107 cfu g-1, 108 cfu g-1, pectin (1%), pectin (2%), 107 cfu g-1 and 1% pectin, 107 cfu g-1 and 2% pectin, 108 cfu g-1 and 1% pectin, 108 cfu g-1 and 2% pectin and control group. The trial lasted 8 weeks. At the end of experiment biometery was done and brain and liver tissue were separataed. Results showed that although pectin and L. plantarum could enhance growth factors separately,the highest FW, GW and SGR was observed in fish fed 108 cfu g-1 and 2% pectin which had significant differences with others treatments and control (P<0.05). Also the highest genes expression was in this treatment and the lowest in control. In general, pectin and L. plantarum could significantly affect growth performance in juvenile blugae

    Keywords: Probiotic, Prebiotib, growth performance, gene expression}
  • محمدرضا غلامی، حامد منوچهری*، رضا چنگیزی، شایان قبادی، سید مهدی حسینی فرد

    افزایش فلزات سنگین سبب برهم زدن اکوسیستم های آبی با تاثیرگذاری بر پارامترهای فیزیولوژیکی، بیوشیمایی و سلول های ارگانیسم های آبزیان شده و سبب کاهش عملکرد ایمنی ماهیان می گردد. این مطالعه، با هدف تعیین تاثیر سمیت سولفات نقره بر شاخص های خونی ماهی تیلاپیا نیل (Oreochromis niloticus) تغذیه شده با سطوح مختلف پربیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) صورت گرفت. به همین منظور، تعداد 120 قطعه بچه ماهی تیلاپیا نیل به مدت 6 هفته در 4 تیمار با جیره های 0، 0/05، 0/1،  2/2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی تغذیه شدند. در پایان دوره تغذیه، نمونه های آزمایشی به مدت 14 روز در معرض سولفات نقره قرار گرفتند و نمونه برداری در دو زمان (در پایان دوره تغذیه، در پایان دوره مواجهه با سم) انجام و پارامترهای خون شناسی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که پربیوتیک به تنهایی اثر معنی داری برRBC ، MCV، هماتوکریت و هموگلوبین نداشت (0/05<P). اما میزان گلبول سفید،  MCHو  MCHCدر تیمارهای تغذیه شده با پربیوتیک 0/2 قارچ صدفی و مواجهه با سم، افزایش معنی داری داشت(0/05>P). در مجموع، پربیوتیک پودر قارچ صدفی ایمنی غیراختصاصی ماهی تیلاپیا را تحریک کرد و اثرات تخریبی ناشی از سولفات نقره را بر شاخص های خونی کاهش داد. در مجموع میزان 0/1و 0/2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی در تیمارهایی که در معرض سولفات نقره بودند، توانست وضعیت شاخص های خونی ماهی تیلاپیا نیل را بهبود بخشد.

    کلید واژگان: فلزات سنگین, پربیوتیک, ماهی تیلاپیا نیل, شاخص خونی}
    MohammadReza Gholami, Hamed Manouchehri *, Reza Changizi, Shayan Ghobadi, Seyed Mehdi Hoseinifard

    The increase of heavy metals disturbs the aquatic ecosystems by affecting the physiological, biochemical parameters and cells of the aquatic organism and causes a decrease in the immune function of fishes. The aim of this study was to determine toxic effects of silver sulfate toxicity on some blood indices of Nile tilapia fish (Oreochromis niloticus) fed with different levels of oyster mushroom (Pleurotus ostreatus) prebiotic. 120 Nile tilapia fry were fed for 6 weeks in 4 treatments with 0, 0.05, 0.1 and 0.2% of prebiotics Oyster mushrooms. At the end of feeding period, the experimental samples were exposed to silver sulfate for 14 days, and sampling was done at two times (at the end of the feeding period, at the end of the toxicity exposure) and hematological indices were measured. The results showed prebiotic alone had no significant effect on RBC, MCV, hematocrit and hemoglobin (P<0.05). However, the amount of white blood cells, MCH and MCHC significantly increased in the treatments fed with prebiotic 0.2 and exposure. In general, Oyster mushroom powder stimulated the non-specific immunity of tilapia and also reduced the destructive effects caused by silver sulfate on blood indices. In general, the amount of 0.1 and 0.2% oyster mushroom in the exposed treatments was able to improve the normal blood indices of Nile tilapia.

    Keywords: heavy metals, Prebiotic, Nile tilapia, Hematology}
  • وحید مرشدی*، ناصر اق، فرزانه نوری، شیرین حامدی، فاطمه جعفری
    پرورش متراکم آبزیان و تولید تجاری نیاز به بهبود شرایط بهداشتی ماهی دارد و پروبیوتیک ها و پرییوتیک ها به عنوان گزینه مناسب جهت رسیدن به این هدف در نظر گرفته می شوند. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی پروبیوتیک با پربیوتیک جیره بر بافت شناسی روده و پارامترهای بیوشیمیایی خون بچه ماهی صبیتی (Sparidentex hasta) است. برای این منظور تعداد 180 قطعه ماهی با میانگین وزنی 0/8±35/14 گرم از پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور تهیه شد. این مطالعه در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار (15 قطعه ماهی به ازای هر تکرار) در داخل مخازن فایبرگلاس 300 لیتری انجام شد. بچه ماهیان به مدت 8 هفته با جیره های فاقد پروبیوتیک و پربیوتیک (گروه شاهد)، حاوی 106×1 CFU پروبیوتیک (Lactobacillus plantarum) در هر گرم غذا (تیمار 1)، 0/5 و 1 درصد زایلواولیگوساکارید + 106×1  CFUپروبیوتیک در هر گرم غذا (تیمار 2 و 3) در حد سیری ظاهری تغذیه شدند. در پایان آزمایش نمونه های بافت روده و خون جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که ترکیب پروبیوتیک و پربیوتیک جیره عملکرد ساختار بافتی روده ماهیان را تحت تاثیر قرار نمی دهد (0/05>P). در پایان آزمایش فعالیت پارامترهای بیوشیمیایی خون (گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، HDL، LDL، VLDL) اختلاف معنی داری بین گروه شاهد و سایر تیمارهای آزمایش نشان نداد (0/05>P). به طور کلی، این مطالعه نشان داد که افزودن ترکیب پروبیوتیک با پربیوتیک در مقادیر استفاده شده اثرات معنی داری بر بافت شناسی روده و پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهی صبیتی ندارد. با این حال افزودن جداگانه پروبیوتیک افزایش طول ویلی را به دنبال داشت.
    کلید واژگان: پروبیوتیک, پربیوتیک, بافت شناسی روده, پارامترهای بیوشیمیایی خون}
    Vahid Morshedi *, Naser Agh, Farzaneh Noori, Shirin Hamedi, Fatemeh Jafary
    Intensive aquaculture and commercialization production are believed to be needed for improving fish health status and probiotics and prebiotics are candidates to achieve this goal. The aim of this study was to evaluate the single and combined effects of dietary probiotic with prebiotic on intestine histology and blood biochemical parameters of Sobaity fingerling (Sparidentex hasta). For this purpose, a total of 180 Sobaity fingerlings were prepared with an average weight of 35.14±0.8g from the Mariculture Research Station of South Iranian Aquaculture Research Center. This study was carried out in a completely randomized design with four treatments and three replications (15 fish per each replication) in fiberglass tanks with 300 liters volume. Fish were fed with feed containing without supplementation (control group), probiotic 106 CFU/g feed (treatment 1), 0.5 and 1 percent prebiotic 106 CFU/g feed (treatment 2 and 3) at satiation for a period of 8 weeks. At the end of the experiment, the intestine and blood samples were collected. The results showed that combination of dietary probiotic with prebiotic did not change intestine histology of Sobaity fish (P>0.05). At the end of the experiment, the dietary prebiotic and probiotic also did not change blood biochemical parameters (glucose, triglycerides, cholesterol, HDL, LDL and VLDL) (P>0.05). This study showed that combination of probiotic with prebiotic at the used amounts had no significant effects on intestine histology and blood biochemical parameters of Sobaity fish. However, single supplementation of probiotic causes the elevation of villi length.
    Keywords: Probiotic, Prebiotic, intestine histology, Blood biochemical parameters}
  • سید حسین حسینی فر*، مهدی سلطانی، قاسم رشیدیان، حامد غفاری فارسانی، محمد امین جحازی، هین ون دوآن، ایهاب الهارون، مارینا پائولوچی
    در این تحقیق تاثیر پکتین حاصل از تفاله سیب درختی (Malus pumila) روی شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی 300 قطعه ماهی قزل آلا با میانگین وزنی 007/0±56/3 گرم با جیره های غذایی به ترتیب حاوی 5/0، 1 و 2 درصد پکتین در کیلوگرم جیره و گروه شاهد با جیره فاقد پکتین به مدت 6 هفته تغذیه شدند. در پایان دوره، شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی بر اساس فرمول های استاندارد محاسبه و ارزیابی انجام گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده از شاخص های خون شناسی ، تیمار تغذیه شده با 5/0 و 1 درصد پکتین دارای بیشترین میزان هماتوکریت، هموگلوبین و گلبول سفید بوده و اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نشان دادند (05/0p <). در سایر شاخص های خونی (گلبول های قرمز، MCV و MCH) اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی و گروه شاهد مشاهده نشد (05/0< p). تغذیه ماهیان با جیره حاوی پکتین بطور معنی داری سبب افزایش شاخص آلبومین و کاهش شاخص های کلسترول، گلوکز و کورتیزول شد (05/0p <). در سایر شاخص های بیوشیمیایی خون (پروتیین کل، گلوبولین و تری گلیسیرید) اختلاف معنی داری بین سطوح مختلف پکتین و گروه کنترل مشاهده نشد (05/0< p). بنابراین می توان اینگونه نتیجه گرفت که استفاده از پکتین در جیره غذایی ماهی قزل آلای رنگین کمان منجر به بهبود برخی از فاکتورهای خون شناسی و بیوشیمیایی می شود.
    کلید واژگان: پربیوتیک, ضایعات کشاورزی, شاخص های استرس, قزل آلای رنگین کمان}
    Seyed Hossein Hoseinifar *, Mahdi Soltani, Ghassem Rashidian, Hamed Ghafarifarsani, Mohammad Amin Jahazi, Hin Van Doan, Ayhab Alharoun, Marina Paolochi
    The aim of this study was to investigate the effects of apple pomace (Malus pumila) derived pectin (APDP) on rainbow trout (Oncorhynchus mykiss). Therefore, 300 rainbow trout with an average weight of 3.56 ± 0.007 were fed diets containing 0.5, 1 and 2% pectin per kg of diet and the control group was fed a diet without pectin for 6 weeks. At the end of the experiment, hematological and biochemical indices were evaluated based on standard formulas and means were analyzed using Tukey test. Based on the results obtained from hematological indices, the treatment fed with 0.5 and 1% of pectin showed the highest levels of hematocrit, hemoglobin and numbers of white blood cells significantly different from those of control treatment (p < 0.05). In terms of other blood indices (erythrocytes, MCV and MCH), no significant difference was found between the experimental treatments and control group (P>0.05). Feeding fish with pectin-containing diets significantly increased albumin index and decreased cholesterol, glucose and cortisol indices (p < 0.05). In case of total protein, globulin and triglyceride, no significant difference was observed between different levels of pectin and control group (P>0.05). Therefore, it can be concluded that the use of pectin in the diet of rainbow trout leads to the improvement of some hematological and biochemical indices
    Keywords: Prebiotics, Agricultural wastes, Stress indices, rainbow trout}
  • عاطفه ایری، فرحناز کاکاوند، مریم رضایی شادگان، علی اکبر هدایتی*
    هدف این مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) بر شاخص های خون شناسی ماهی تیلاپیا نیل (Oreochromis niloticus) مواجهه شده با سم کلرپیریفوس بود.برای این منظور تعداد 120 بچه ماهی تیلاپیا به مدت 42 روز در 4 تیمار (هر یک با سه تکرار) شامل (1) شاهد، فاقد پربیوتیک قارچ صدفی، (2) غذای حاوی 0/005، (3) غذای حاوی 0/1 و (4) غذای حاوی 0/2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی تقسیم شدند. سپس به هر گروه غلظت 0/5ppm سم کلرپیریفوس به مدت 16 روز اضافه شده و شاخص های خونی ماهیان در سطوح مختلف ارزیابی شد. براساس نتایج پربیوتیک به تنهایی اثر معنی داری بر تعداد گلبول های قرمز (RBC)، حجم متوسط گلبولی (MCV)، هماتوکریت، هموگلوبین و گلبول سفید نداشت (0/05>P) ولی تیمار در معرض کلرپیریفوس و پربیوتیک به صورت ترکیبی سبب افزایش فاکتورهای فوق در مقایسه با گروه شاهد و تیمارهای پربیوتیک به تنهایی شدند. با این وجود مقادیر گلبول سفید و گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، MCHC در تیمار ترکیبی 0/2 و 0/1 درصد پربیوتیک و سم کلرپیریفوس بیشتر از سایر تیمارها بود. چنین نتیجه گیری می شود که سطح 0/2 و 0/1 درصد پربیوتیک قارچ صدفی در جیره می تواند بهترین تاثیر را بر فاکتورهای خونی ماهی تیلاپیا داشته باشد.
    کلید واژگان: پربیوتیک, سم کلرپیرفیوس, ماهی تیلاپیا, شاخص های خونی}
    Atefeh Iri, Farahnaz Kakavand, Maryam Rezaei Shadegan, Aliakbar Hedayati *
    This study aimed to investigate the effect of different levels of prebiotic Pleurotus ostreatus on hematological indices of Nile tilapia, Oreochromis niloticus exposed to chlorpyrifos toxin.A total of120 fish were distributed for 42 days in 4 treatments (each with 3 replicates), including control (1), no prebiotic fungi, (2) food containing 0.05, (3) food containing 0.1 and (4) food contained 0.2% prebiotic. Then, 0.5 ppm of Chlorpyrifos was added to each group for 16 days and their blood parameters were examined. Based on the results, prebiotic alone had no significant effect on erythrocyte count, mean cell volume (MCV), hematocrit, hemoglobin, white blood cell (p < /em><0.05) but exposure to Chlorpyrifos and prebiotic in combination increased the mentioned factors compared to the control and prebiotic treatments alone. However, the levels of white blood cells and erythrocytes, hemoglobin, hematocrit, and MCHC were higher than the other treatments in the combination of 0.2 and 0.1% prebiotic and Chlorpyrifos. It is concluded that the 0.1 and 0.2% prebiotic level could have the best effect on the blood indices of Nile tilapia.
    Keywords: Prebiotic, Chlorpyrifos, Tilapia, Blood indices}
  • فرهمند آخوندنژاد، حجت الله جعفریان*، رحمان پاتیمار، حسین آدینه
    اهداف

    هدف از این پژوهش ارزیابی اثرات سه نوع پر بیوتیک تجاری ای مکس، سلماناکس و اولترا (هر یک به میزان  5/0، 1، 5/1 گرم بر کیلوگرم در جیره مصرفی) بر معیارهای تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی خون فیل ماهی جوان بود.

    مواد و روش ها

    تعداد 900 ماهی با میانگین وزنی 89/0±5/21 گرم در 9 تیمار (هر یک با 3 تکرار) به مدت 60 روز تغذیه شدند. تیمار شاهد بدون افزودن مکمل بود. ماهیان در 3 وعده به میزان 5 درصد وزن بدن غذادهی شدند. پایان دوره آزمایش، عملکرد رشد و تغذیه مورد سنجش قرار گرفت.

    یافته ها

    وزن نهایی در تیمار اواترا 5/0 (78/21± 00/90 گرم) در مقایسه با تیمار شاهد (60/9± 50/37 گرم) به طور معنی داری بالاتر بود. بیشترین و کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی بترتیب در تیمارهای شاهد و اولترا 5/0 بود. نتایج نشان داد که در تیمار پر بیوتیکی (5/0 اولترا) بیشترین میزان نسبت کارایی پروتئین و چربی به ترتیب (77/0±19/2 و 6/2±37/7) و کمترین آن در تیمار شاهد بدست آمد. بطور کلی بهترین تیمار در گروه سلماناکس (دوز 5/0)، در گروه ای مکس (دوز 5/1) و در گروه اولترا (دوز 5/0) بودند. بعلاوه، بعد از تعیین دوز مناسب، ازماهیان در تیمارهای فوق الذکر خونگیری شد. براساس نتایج پارامترهای بیوشیمیای خون، میزان فعالیت AST، ALP و ALT تفاوت معنی داری نداشت، بطوریکه بیشترین میزان آن در تیمار شاهد بدست آمد. مقدار پروتئین و کورتیزول در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت.

    نتیجه گیری

    نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از پربیوتیک ها در جیره غذایی فیل ماهی اثرات مثبت بر عملکرد تغذیه، آنزیم های کبدی و پارامترهای بیوشیمیایی خون دارد.

    کلید واژگان: فیل ماهی, پربیوتیک, کارایی رشد, پارامترهای خون}
    Frahmand Akhondnejad, Hojat Jafaryan*, Rahman Patimar, Hossein Adineh
    Aims

    The objective of this research was to investigate the effects of three commercial prebiotics A-Max, Celmanax and Ultra (each of 0.5, 1 and 1.5 g/kg diets) on growth, feed performance and blood biochemical compounds of beluga juvenile.

    Materials & Methods

    900 fish with average weight of 21.5± 0.89 gr feeding was performed in 9 treatments (which on with three replicate) for 60 days. Control treatment was without supplementation. Fish were fed to satiation triple daily of 5% body weight. At the end of this period, the feed and growth performance were measured.

    Findings

    There was a significantly higher final body weight in ultra 0.5 (90.00± 21.78 g) compared with control (37.50± 9.60 g). The highest and lowest of food conversion were in treatments control and ultra (0.5), respectively. The results showed that the highest Fat and protein efficiency ratio was obtained in Ultra 0.5 (2.19± 0.77 and 7.37± 2.60) and lowest in control. Generally, the best treatments were in groups: Celmanax (dose of 0.5), A-Max (dose of 1.5) and Ultra (0.5). In addition, after determining the proper dose, blood samples were collected fish in the above-mentioned treatments. Based on the results of blood biochemistry parameters, there were no significant difference AST, ALP and ALT activity, so that the highest amount was obtained in the control. There were no significant differences in protein and cortisol experiment groups.

    Conclusion

    The results showed that the use of prebiotics in juvenile sturgeon diet has positive effects on feed performance and blood biochemical parameters.

    Keywords: Huso huso, prebiotics, growth performance, blood parameters}
  • فاطمه زهرا جعفری*، سید علی اکبر هدایتی، سید حسین حسینی فر، علی جافر، طاهره باقری
    هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر محافظتی پیش تیمار باکتری pediococcus acidilactici و الیگوساکارید رافینوز بر ترکیب لاشه در ماهی قرمز (carassius auratus) در مواجهه با نانو نقره بود. بر این اساس تعداد 250 عدد ماهی قرمز با میانگین وزنی 18/0±3/26 در چهار تیمار و هر تیمار با سه تکرار شامل: غذای بدون مکمل غذایی (تیمار1شاهد)، غذای حاوی پروبیوتیک باکتری با غلظت 107 کلنی بر گرم غذا (تیمار2)، غذای حاوی رافینوز به میزان 1 گرم در کیلوگرم غذا (تیمار3) و غذای سین بیوتیک (تیمار 4) تقسیم شد و به مدت 6 هفته تغذیه شدند. بعد از پایان دوره تغذیه به تیمارهای آزمایش میزان 50 درصد غلظت کشنده نانو نقره (5/0 میلی گرم بر لیتر) به مدت 14 روز اضافه شد و در پایان دوره 14 روزه، نمونه برداری از خون و لاشه صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد. شاخص های رطوبت، خاکستر، پروتئین و چربی لاشه اختلاف معنی داری با هم نداشت (05/0<P). باتوجه به نتایج به دست آمده مکمل غذایی رافینوز بیشترین تاثیر را بر چربی لاشه ماهی داشته است. و در بین مکملهای مذکور سین بیوتیک با تاثیر بر شاخص های پروتئین لاشه،خاکستر لاشه و رطوبت لاشه در بین مکمل های غذایی موثرتر عمل کرده است.
    کلید واژگان: روبیوتیک, پربیوتیک, نانو نقره, خون شناسی, ماهی کاراس طلایی}
    Fateme Zahra Jafari *, Seyyed Aliakbar Hedayati, Hossein Hosseinifar, Ali Jafar, Tahere Bagheri
    Aim of this study was to investigate the protective effect of pre-treatment of bacteria pediococcus acidilactici and oligosaccharide raffinose on carcass composition of Goldfish (carassius auratus) in exposure to nano silver. Accordingly, 250 fishe with a average weighing of 26.3±0.18 fed for 6 weeks in four treatments and each treatment with three replications including diet without food supplement (control 1), probiotic diet of bacteria with a concentration of 107 colonies per gram (treatment 2), food containing probiotic raffinose (1 g/kg) and synbiotic (treatment 4). After the end of the feeding period, 50% of the nano-silver concentration (0.5 mg / L) was added to the treatments for 14 days. At the end of the 14-day exposure, blood and carcass sampling was performed. Analysis of the data showed that there was no significant difference between moisture content, ash, protein and carcass fat (P <0.05). According to the results obtained from the tested indices, Rafinose supplementation had the greatest effect on carcass fat. Among the supplements, the synbiotic food with effect on carcass protein, carcass ash and carcass moisture, among food supplements has more effect.
    Keywords: Probiotic, Peribiotic, nanosilver, hematology, Goldfish}
  • پریا اکبری *، محسن علی، سیاووش سلطانیان، امین غلام حسینی
    پربیوتیک ها مواد غذایی غیرقابل هضم می باشند که با تحریک اختصاصی رشد و یا فعالیت باکتری های تخصصی ارتقاء دهنده سلامت، اثر مفیدی بر میزبان می گذارند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر مکمل غذایی گالاکتوالیگوساکارید بر رشد، بازماندگی و برخی شاخص های ایمنی لارو قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) به مدت 60 روز صورت گرفت. در این مطالعه، تعداد 360 قطعه لارو قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 01/0±13/0 گرم در یک طرح کاملا تصادفی به 4 تیمار آزمایشی و 3 تکرار ( با تعداد 10 قطعه در هر تکرار) تقسیم شدند و بترتیب با رژیم های غذایی حاوی 0، 1، 2 و 3 % گالاکتوالیگوساکارید مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که بالاترین، افزایش وزن بدست آمده، ضریب رشد ویژه و نسبت کارایی پروتئین در تیمار حاوی 2 و 3 % گالاکتوالیگوساکارید مشاهده شد که با بقیه تیمار ها دارای تفاوت معنی دار بود (05/0>p). بیشترین فعالیت لیزوزیم، پروتئین تام، گلوبولین، آلبومین، وزن نهایی و بقاء در تیمارحاوی 2% گالاکتوالیگوساکارید مشاهده شد که با بقیه تیمار ها تفاوت معنی داری را نشان دادند (05/0>p). بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن 2 % گالاکتوالیگوساکارید در جیره غذایی ماهی قزل آلای رنگین کمان به منظور بهبود شاخص های رشد، بقاء و پاسخ های ایمنی ذاتی در این ماهی موثر است.
    کلید واژگان: ماهی قزل آلای رنگین کمان, پربیوتیک, شاخص های رشد, ایمنی ذاتی}
    P. Akbary *, M. Ali, S. Soltanian, A. Gholamhosseini
    Prebiotics are non-digestive food ingredients which beneficially affect the host by selectively stimulating the growth and activity of health-promoting bacteria in the intestinal tract. This experiment was conducted to evaluate the effect of dietary supplementation of galactooilgosaccharide on the growth performances, survival and several of innate immunity parameters of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) larvae for 60 days. In this experiment, 360 of larvae (with average weight of 0.13±0.01g) in 4 treatments and 3 replicates (n=30 in each replicate) in a completely randomized design was divided and fed with diets containing 0, 1, 2 and 3 percent galactooligosaccharide respectively. The present results showed that highest WG, SGR and PER were observed in the diet containing 2 and 3 percent of dietary galactoologosaccharide which had a significant difference compared with other treatments (p
    Keywords: Oncorhynchus mykiss, Prebiotic, Growth parameters, Innate immunity}
  • زهرا محمودی کیا*، احمد ایمانی

    رشد سریع، بهبود کارایی تغذیه و افزایش مقاومت در برابر بیماری ها از اهداف مهم صنعت آبزی پروری محسوب می شوند. توسعه پایدار آبزی پروری نیازمند به کارگیری فنون جدیدی می باشد که از جمله آن ها می توان به استفاده از پروبیوتیک ها با اهدافی نظیر بهینه سازی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب محیط پرورش آبزیان و ارتقاء عملکرد آبزیان، صورت می گیرد. در همین راستا جداسازی باکتری های پروبیوتیک از روده ماهیان پرورشی و بکارگیری فرآورده های تجاری این باکتری های مفید به عنوان یک استراتژی مهم جهت کنترل زیستی و افزایش عملکرد آبزی، در سیستم های پرورشی، توانسته است نقش بسیار ارزنده ای جهت نیل به اهداف ذکر شده ایفا نماید. همچنین استفاده از ترکیباتی که بخودی خود برای میزبان فاقد ارزش غذایی هستند اما برای باکتری های پروبیوتیکی مفید هستند (پربیوتیک ها) و یا ترکیبی از آن ها) سین بیوتیک ها) نیز می تواند در بهبود عملکرد ایمنی آبزیان موثر باشد.

    کلید واژگان: پروبیوتیک, پربیوتیک, سین بیوتیک, مکانیسم عمل, ایمنی, آبزی پروری}
    Zahra Mahmoudikiya *, Ahmad Imani

    Improved growth, nutritional efficiency and resistance aganist diseases are among the most important goals of the aquaculture industry. Sustainable aquaculture development requires the use of novel techniques mainly including the use of probiotics to optimize the physiochemical factrors of rearing environment and improving the animal performance. In this regard, the isolation of biologically active bacteria from the intestines of farmed fish and the use of commercial products of such beneficial bacteria as an important strategy for biocontrol and bio-enhancement of aquatic animal performance would play a very important role in achieving aforementioned objectives of the industry. However, using ingredients which are not of nutritional importance to aquatic animal per se (prebiotics), while are beneficial to probiotic bacteria (synbiotics) can be effective in improving immune system of aquatics.

    Keywords: Probiotic, Peribiotic, Synbiotics, Mechanism of action, Safety, Aquaculture}
  • مسعود ایری، محمدرضا بیواره *، مهین رنجدوست، حجت الله جعفریان، سمیرا جعفریان
    تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر پربیوتیک ایمکس اولترا در پنج سطح صفر (شاهد)، (g.kg-1) 3/0(T1)، 5/0(T2)، 7/0(T3) و 1(T4) بر شاخص های رشد، کارایی تغذیه، بقاء و مقاومت در برابر تنش های محیطی به مدت 60 روز صورت گرفت. بدین منظور تعداد 600 قطعه لارو کپور معمولی با میانگین وزن اولیه (g) 273/0±3/1 (انحراف معیار±میانگین) تهیه و پس از سازگاری یک هفته ای در قالب یک طرح کاملا تصادفی در 5 تیمار آزمایشی هرکدام با سه تکرار (با تعداد 40 قطعه در هر تکرار) تقسیم شدند. همگی لاروها در ابتدا و انتهای دوره مطالعه زیست سنجی شده و در انتهای دوره تحت استرس های محیطی قرار گرفتند. در پایان آزمایش نتایج حاصل نشان داد که استفاده از سطوح (g.kg-1)5/0 و 7/0 پربیوتیک در جیره غذایی موجب افزایش معنی دار شاخص های رشد و استفاده از سطح g.kg-13/0 پربیوتیک باعث افزایش معنی دار کارایی تغذیه در مقایسه با تیمار شاهد می گردد. (05/0P<). در خصوص نرخ بقاء نیز تفاوت معنی داری نیز بین تیمار تغذیه شده با سطح g.kg-1 5/0 پربیوتیک با سایر تیمارهای آزمایشی و تیمار شاهد ثبت شد (05/0P<). نتایج حاصل از آزمون رگرسیون خطی نیز وجود همبستگی مثبت و معنی دار بین افزایش سطح پربیوتیک جیره و شاخص های رشد و تغذیه اندازه گیری شده را نشان داد. همچنین نتایج حاصل از تست های مقاومت در برابر تنش های محیطی نیز تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی و تیمار شاهد از خود نشان داند (05/0P<). این نتایج بیانگر بهبود عملکردهای رشد، نرخ بقا، کارایی تغذیه و افزایش مقاومت در لاروهای کپور معمولی در تغذیه با پربیوتیک ایمکس اولترا بود.
    کلید واژگان: پربیوتیک, ایمکس, رشد, کپور معمولی, تنش}
    Masoud Iry, Mohammadreza Bivareh *, Mahin Ranjdoost, Samira Jafaryan
    This experiment was conducted to evaluate the effect of A-Max Ultra prebiotic at five concentrations of 0 (control), 0.3 (T1), 0.5 (T2), 0.7(T3) and 1(T4) g.kg-1 on growth parameters, feed utilization, survival rate and resistance against the challenge tests of common carp larvae were compared for 60 days. For this purpose 600 Common carp F1 larvae with average mean weight of 1.3±0.273g and (±SD) were obtained and transferred to the laboratory. After 14 days adaptation to the laboratory conditions the fish were randomly divided into five treatments with three replicates (four experimental treatment and the control). The results revealed that, the highest of Growth parameters were observed in the diet containing 0.5 and 0.7 g.kg-1 A-Max Ultra prebiotic supplement and the highest of feed indices were observed in the diet containing 0.3 g.kg-1 prebiotic supplement that a significant difference was observed between treatments and the control treatment (P
    Keywords: Prebiotic, A-Max, Growth, challenge, Cyprinus carpio}
  • کیا امانی دنجی، مجید رازقی منصور، شایان قبادی، رضا اکرمی، میثم صالحی
    پژوهش حاضر به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید (® MOS; activeMOS) در سطوح صفر (شاهد)، 1، 5/2 و 4 گرم پربیوتیک مانان الیگوساکارید به ازای هر کیلوگرم جیره و در 3 تکرار بر برخی پیراسنجه های هماتولوژیک و بیوشیمی سرم خون بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchusmykiss) پس از 60 روز پرورش انجام گرفت. خون گیری با قطع ساقه دمی از 36 قطعه ماهی به ظاهر سالم در انتهای دوره پرورش به عمل آمد و نتایج با استفاده از آنالیز رگرسیون و ضریب همبستگی تجزیه و تحلیل شد. بر اساس نتایج، تفاوت معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های سرم خون در تیمارهای آزمایشی، که تحت تاثیر سطوح متفاوت پربیوتیک مانان الیگوساکارید بودند، در مقایسه با گروه شاهد مشاهده نشد. همچنین، اضافه کردن مانان الیگوساکارید به جیره منجر به تفاوت معنی داری در میزان گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، اسید اوریک، پروتئین تام و بیلی روبین نشد، اما جمعیت گلبول سفید در جیره حاوی 1 گرم بر کیلوگرم مانان الیگوساکارید از افزایش معنی داری نسبت به سایر تیمارها برخوردار بود. بیشترین میزان هماتوکریت، هموگلوبین و لنفوسیت بدون هیچ گونه تفاوت معنی داری در تیمار 1 گرم بر کیلوگرم مانان الیگوساکارید تعیین شد. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از این پربیوتیک در سطح 1 گرم بر کیلوگرم جیره می تواند تاثیرات مثبتی در فاکتورهای خونی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان داشته باشد.
    کلید واژگان: پربیوتیک, مانان الیگوساکارید, هماتولوژی, بیوشیمی, قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)}
    Kia Amani Denji, Majid Razeghi Mansour, Shayan Ghobadi, Reza Akrami, Meysam Salehi
    The aim of this study was to evaluate the effect of mannan oligosaccharide (MOS; activeMOS®) on haematological and biochemical parameters of Rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) juveniles. Fish fed during 60 days with a basal diet supplemented with 1، 2. 5 and 4 g/kg g kg-1 MOS. Blood samples were collected from caudal vein of 36 apparently healthy fish at the end of trial and Data was analysed by regression analysis and pearson correlation test. There were no significant differences in serum enzymes activity between treatments (P>0. 05). There were no differences in the glucose، cholesterol، triglyceride، uric acid، total protein and bilirobine between treatments (P>0. 05). but the level of WBC significantly higher in the group fed 1g/kg g kg-1 MOS than other groups (P<0. 05). A non significant elevation of haematocrit، haemoglobin level and lymphocyte was found in the fish fed diet 1 g/kg g kg-1mannan oligosaccharide (P>0. 05). The results indicate that dietary administration of mannan oligosaccharide at the level of 1 g/kg g kg-1 can positively influence on some blood parameters of juvenile rainbow trout.
    Keywords: Prebiotic, Mannan oligosaccharide, haematology, Biochemical, Rainbow trout}
  • امین فرحی *، محمد سوداگر
    در این تحقیق اثر سطوح مختلف پربیوتیک ایمونوژن بر عملکرد تولیدمثلی در ماهی آنجل (Pterophyllum scalare) مورد بررسی قرار گرفت. 16 جفت ماهی مولد آنجل با میانگین وزنی 33/0±67/8 گرم به مدت 50 روز تا حد سیری تغذیه شدند و پس از طی این مدت شاخص های تولیدمثلی شامل هماوری مطلق، درصد تفریخ، بقای لاروی تا مرحله جذب کیسه زرده، شاخص گنادی و همچنین مقاومت لاروها در مواجهه با تنش افزایش ناگهانی دما به میزان 10 درجه سانتی‏گراد مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملا تصادفی در چهار سطح صفر (شاهد) ، 1 (تیمار 1) ، 5/1 (تیمار 2) و 2 (تیمار 3) درصد طراحی شد که هر تیمار شامل 3 تکرار بود. میزان هماوری مطلق در تیمار 2 به طور معناداری بالاتر از گروه شاهد بود (05/0>P) ، ولی اختلاف معناداری بین تیمارهای 1، 2 و 3 و نیز گروه شاهد و تیمارهای 1 و 2 ملاحظه نشد (05/0P). بیشترین درصد تفریخ به ترتیب در تیمار 2 (28/9±00/75 درصد) و تیمار 3 (85/8±95/66 درصد) مشاهده شد، به طوری که اختلاف معناداری (05/0>P) بین تیمار 2 با گروه شاهد و تیمار 1 ملاحظه شد. به علاوه اختلاف قابل توجهی درمیزان بقای لاروی تا مرحله جذب کیسه زرده و مقاومت لاروها در مقابل تنش حرارتی مشاهده نشد (05/0
    کلید واژگان: پربیوتیک, ایمونوژن, شاخص های تولید مثلی, ماهی آنجل (Pterophyllum scalare)}
    A. Farahi *, M. Sudagar
    In this research, the effects of different levels of prebiotic Immunogen on reproductive performance of angelfish (Pterophyllum scalare) were investigated. 16 pairs of angelfish breeders with average weight 8.67±033 were fed till saturating for 50 days and after this period, reproductive indices such as absolute fecundity, hatching percent, larval survival until yolk-sac absorption, gonadosomatic index and larval tolerance against high temperature stress to amount 10 °C were evaluated. The experiment was carried out in completely randomize design with four levels 0 (control), 1% (T1), 1.5% (T2) and 2% (T3) that each treatment had 3 replications. Amount of absolute fecundity in T2 significantly was higher than control (p0.05). Gonadosomatic index in T2 and T3 was upper than control and T1 that this difference was significant (p0.05). Regarding to findings of this research, addition prebiotic Immunogen at level of 1.5% to angelfish breeder's diet was recommended for reproductive indices promotion.
    Keywords: Prebiotic, Immunogen, Reproductive performance, Angelfish (Pterophyllum scalare)}
  • امیر حسین ناصری، رضا اکرمی
    اثر مقطعی استفاده از پربیوتیک مانان الیگوساکارید و بتا -1و3- گلوکان در شاخص رشد، ترکیب لاشه و فعالیت لیزوزیم سرمماهی قزل آلا با وزن اولیه 6/0± 6/19 به مدت 6 هفته بررسی شد. ماهیان به میزان 5/1 گرم پربیوتیک در هر کیلوگرم غذا با چهار استراتژی تغذیه شدند که شامل تیمار شاهد: تغذیه با جیره پایه بدون مکمل پربیوتیک، تیمار 1: تغذیه مداوم با جیره حاوی مکمل پربیوتیک، تیمار 2: تغذیه با جیره حاوی پربیوتیک به مدت یک هفته، سپس، تغذیه با جیرهپایه بدون پربیوتیک به مدت یک هفته و تیمار 3: تغذیه با جیره حاوی پربیوتیک به مدت 2 روز و در ادامه تغذیه با جیره پایه بدون پربیوتیک به مدت 5 روز بود. در عملکرد رشد و تغذیه بین استراتژی های مختلف تغذیه ای تفاوت معنی داری مشاهده نشد(05/0p)و بیشترین محتوای چربی لاشه در تیمار 2 (05/0>p) مشاهده شد. بیشترین میزان فعالیت لیزوزیم سرم در تیمار مداوم پربیوتیک معادل 89/53 میلی گرم بر میلی لیتر و کمترین میزان مربوط به تیمار شاهد معادل 88/16 میلی گرم بر میلی لیتر مشاهده شد (05/0>p). این تحقیق نشان داد بهکارگیری مداوم پربیوتیک در مقایسه با استفاده مقطعی آن از کارایی بهتری برخوردار است.
    کلید واژگان: پربیوتیک, قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss), لیزوزیم, مانان الیگوساکارید و بتا, 1 و 3, گلوکان, مقطعی}
    Amir-Hossein Naseri, Reza Akrami
    Effect of dietary prebiotic mannan oligosaccharide and β-1،3 glucan on growth performance، body composition and immunity response of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) were investigated for a six week culture period. Four feeding strategies were set، including feeding prebiotic-free diet continuously (control)، feeding dietary prebiotic continuously (T1)، feeding dietary alternately (one week prebiotic+one week control diet) (T2) and 2 Day prebiotic+5 Day control diet (3). The experiment carried out in 500 liters Plastic tanks. 32 juveniles rainbow trout with initially average weight 19. 6 ± 0. 06 were stocked in tanks and fed up a day. The results showed no significance difference was observed on growth performance and feeding indexs (P>0. 05). There was significant differences in composition carcass (P<0. 05). The highest protein content was observed in the control treatment and maximum fat was observed in treatment 2. There were significant differences in the serum lysozyme activity (P<0. 05). Continuous administration of prebiotic mannan oligosaccharide and β-1،3-glucan showed significantly higher serum lysozyme activity (53. 89) than those in the control group (16. 88). The result indicated that continuously applying mannan oligosaccharide and β-1،3- glucan into the diet compare to discontinuous administration caused improved growth performance and immunity response for rainbow trout.
    Keywords: body composition, growth, immunity response, mannan oligosaccharide, β, 1, 3glucan, rainbow}
  • پیمان یاراحمدی، حمید فرحمند*، حامد کلنگی میاندره، علیرضا میرواقفی

    امروزه پربیوتیک ها در نقش مکمل های غذایی غیر قابل هضم که سلامت گونه میزبان را بهبود می دهند، جایگزین دارو ها و مواد شیمیایی شده اند، بنابراین آزمایش اخیر با هدف بررسی اثر 2/0 درصد پربیوتیک ایمونوژن در جیره به مدت 7 هفته در برخی پارامترهای هماتولوژی و پروفایل بیوشیمی سرم قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 45/1±65/81 گرم انجام گرفت. 120 ماهی پس از دوره آداپتاسیون به مدت 10 روز در 6 عدد تانک فایبرگلاس 1000 لیتری به طور تصادفی تقسیم شدند. 2 جیره غذایی با سطوح انرژی و نیتروژن یکسان با 2 سطح مختلف پربیوتیک ایمونوژن (0/0 و 2/0 درصد به پیشنهاد کمپانی ICC) آماده شد. غذا دهی روزانه در ساعت 9 و 17 به میزان 2 درصد وزن بدن انجام می شد. در پایان دوره آزمایش از 3 عدد ماهی به ظاهر سالم در هر تکرار خونگیری به عمل آمد. در خصوص فاکتورهای هماتولوژی مشاهده شد که بین گروه ها تعداد کل گلبول قرمز، هموگلوبین، MCV، MCH و MCHC هیچ اختلاف معناداری وجود نداشت (05/0>p)، اما در گروه تغذیه شده با پربیوتیک ایمونوژن تعداد کل لکوسیت ها و درصد هماتوکریت به شکل معناداری در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافته بود (05/0>p). در خصوص پارامترهای بیوشیمی سرم مشخص شد که در گروه تغذیه شده با پربیوتیک ایمونوژن سطح گلوکز به شکل معناداری افزایش یافته بود (05/0>p). سطح تری گلیسیرید و پروتئین کل تفاوت معناداری نداشت، اما سطح کلسترول به شکل معناداری کاهش یافته بود (05/0>p). در خصوص آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، لاکتات دهیدروژناز (LDH) و آلکالین فسفاتاز (ALP) سنجش شده در سرم بین 2 گروه هیچ تفاوتی مشاهده نشد (P>0.05).

    کلید واژگان: ایمونوژن, پارامترهای بیوشیمی سرم, پربیوتیک, قزل آلای رنگین کمان, هماتولوژی}
    Peyman Yar Ahmadi, Hamid Farahmand, Hamed Kolango Miyandare, Ali Reza Mirvaghefi

    Current use of prebiotic as indigestible feed additive improves health statues of host، instead of drug and chemical material in aquaculture. The aim of this experiment was to investigate the effect of 2g. kg-1 prebiotic immunogene on hematological، biochemical and some serum enzymes parameter of rainbow trout after 7 weeks feeding. Hundred and twenty rainbow trout (81. 65 ± 1. 49 g) After checking the health status and acclimatized to laboratory condition for 10 days، they were equally stocked in six fiberglass tanks (1000 L) assigned to two levels (0 and 2 g kg-1) of Immunogen (commercial prebiotic، ICC Co; USA) with three replicates. During the experimental trial (7 weeks) fish were hand-fed (2% of BW) twice daily (09:00 and 17:00). At the end of trial the blood was collected using a hypodermic syringe from the caudal blood vessels and was used to evaluate the hematological and biochemical parameter. The results of this experiment indicated that some hematological parameter such as RBC، Hb، MCH، MCV and MCHC were not affected by immunogen (p>0. 05)، but the Hct and WBC were increased in rainbow trout immunogen (P 0. 05). Considering serum biochemical parameter it was observed that in the group fed with prebiotic immunogen increased the level of glucose (P<0. 05)، Although the level of triglyceride and serum total protein were not affected، but the level of serum cholesterol was increased in group fed with prebiotic immunogen (P>0. 05). The results indicated that administration of immunogen no effect on ALT، AST، LDH and ALP levels. These results indicate that fish blood parameters and serum biochemical profiles could be affected by immunogen، which should be taken into account in future studies.

    Keywords: hematological parameters, immunogen, prebiotic, rainbow trout, serum biochemical profile}
  • رضا اکرمی، حسین چیت ساز، صاحب دشتیان، مجید رازقی منصور
    تاثیر پربیوتیک اینولین و مانان الیگوساکارید به صورت مجزا و توامبر عملکرد رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و مقاومت به استرس شوری در بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) بررسی شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملا تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 5 گرم اینولین در کیلوگرم جیره، 5 گرم مانان الیگوساکارید در کیلوگرم جیره و ترکیب 5/2 گرم مانان الیگوساکارید و 5/2 گرم اینولین در کیلوگرم جیره تجاری (35 درصد پروتئین و 12 درصد چربی) در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. آزمایش درون مخازن پلاستیکی 40 لیتری انجام گرفت. بچه ماهی سفید (19± 410 میلی گرم) با تراکم 30 عدد در هرمخزن توزیع و به مدت 45 روز به میزان 7 تا 12 درصد وزن بدن تغذیه شدند. بهترین عملکرد رشد و کارایی تغذیه در تیمار 5 گرم مانان الیگوساکارید مشاهده شد (05/0>p). تفاوت معناداری در نرخ بازماندگی بین تیمارها مشاهده نشد (05/0
    کلید واژگان: پربیوتیک, رشد, ترکیب لاشه, شوری, بچه ماهی سفید (Rutulus frisii kutum)}
    Reza Akrami, Hossein Chitsaz, Saheb Dashtian, Majid Razeghi Mansour
    Separate or combined effects of inulin and mannan oligosaccharide supplements on the growth, survival, body composition and salinity resistance of kutum roach (Rutilus frisii kutum) fry (410 ± 19 mg) were investigated for 45 days in 40-liter tanks containing 30 individuals. Fish were fed 7 to 12% body weight with a commercial diet (35% protein and 12% lipid) supplemented with 0 (control), 5 g kg-1 inulin, 5 g kg-1 MOS and 2.5 g kg-1 inulin 2.5 g kg-1 MOS in a totally randomized design trial in triplicate. A general enhanced growth performance and feed efficiency were observed in fish fed on diet containing 5 g kg-1 MOS (p0.05). NO significant difference was observed in body composition, but protein and lipid contents in the whole body increased in fish fed with 5 g kg-1 MOS and control group. In general, the fish fed 5 g kg-1 MOS had the highest survival index after 48 hours exposed to salinity stress (15 ppt). Results showed 5 g kg-1 MOS could improve growth performance, survival and salinity stress resistance of kutum fry.
    Keywords: Prebiotic, growth, Body composition, Salinity, Kutum (Rutilus frisii kutum) fry}
  • راوین شعاعی، رضا اکرمی، شایان قبادی، مجید رازقی منصور، کیا امانی دنجی
    این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر پربیوتیک مانان الیگوساکارید و بتا 1و3 گلوکان (TechnoMos®) در سطوح 5/1، 3 و 5/4 گرم بر کیلوگرم بر برخی پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمی سرم خون بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بعد از 55 روز پرورش انجام گرفت. در انتهای دوره آزمایش خونگیری از 84 قطعه ماهی به ظاهر سالم (با میانگین وزنی 32/1±09/40 گرم) با قطع ساقه دمی انجام شد. تفاوت معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های AST، ALT و LDH در تیمارهای آزمایشی حاوی سطوح مختلف مانان الیگوساکارید و بتا 1و3 گلوکان در مقایسه با گروه شاهد مشاهده نشد (05/0P). بیشترین میزان هماتوکریت و هموگلوبین در سطح 3 گرم بر کیلوگرم مانان الیگوساکارید و بتا 1و3 گلوکان جیره بدست آمد (05/0>P). افزایش معنی داری در میزان آلبومین، پروتئین تام و کلسترول در سطح 5/1 گرم بر کیلوگرم مانان الیگوساکارید و بتا 1و3 گلوکان جیره مشاهده شد (05/0>P). در نتیجه گیری کلی به نظر می رسد پربیوتیک مانان الیگوساکارید و بتا 1و3 گلوکان می تواند بر برخی از پارامترهای خونی در بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان تاثیر گذار باشد.
    کلید واژگان: پربیوتیک, مانان الیگوساکارید و بتا 1و3 گلوکان, خون شناسی, قزل آلای رنگین کمان}
    R. Shoaei, R. Akrami, Sh. Ghobadi, M. Razeghi Mansour, K. Amani Denji
    The aim of this study was to evaluate the effect of mannan oligosaccharide and β-1,3 glucan (TechnoMos®) on hematological and biochemical parameters of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) juveniles.The fish fed during 55 days with a basal diet supplemented with 1.5, 3 and 4.5 g/kg TechnoMos®. Blood samples were collected from caudal vein of 84 apparently healthy fish (average weight 40.09±1.32 g) at the end of trial. There were no significant differences in serum enzymes activity like ALT, AST and LDH levels among treatments (P>0.05). While ALP was decreased significantly at 4.5 g/kg TechnoMos® supplementation (P<0.05). The result showed that haematocrit and haemaglobin levels were elevated significantly in 3 g/kg TechnoMos® (P<0.05). The levels of albumin, total protein and cholesterol were significantly higher in the group fed 1.5 g/kg TechnoMos® than other groups (P<0.05). The results indicated that the prebiotic mannan oligosaccharide and β-1, 3 glucan could influence some blood parameters in rainbow trout juveniles
    Keywords: Prebiotic, Mannan oligosaccharide, β 1, 3 glucan, Hematology, Rainbow trout}
  • سید حسین حسینی فر، علیرضا میرواقفی، باقر مجازی امیری، حسینعلی خوشباور رستمی، کاظم درویش بسطامی
    هدف از این مطالعه بررسی اثرات پربیوتیک الیگوفروکتوز بر برخی شاخص های خونی، بیوشیمیایی سرم و آنزیمهای کبدی بچه فیل ماهی (Huso huso) بود. بدین منظور بچه فیل ماهی ها (میانگین وزنی 76/0±77/18گرم) تهیه و با تراکم 50 عدد در حوضچه های فایبرگلاس ذخیره سازی شدند. تغذیه بچه فیل ماهی ها به مدت 7 هفته با جیره های آزمایشی حاوی سطوح مختلف صفر (شاهد)، 1، 2 و 3 درصد الیگوفروکتوز انجام شد. در انتها از بچه فیل ماهی ها خونگیری بعمل آمد و شاخص های خونی شامل: تعداد گلبولهای قرمز، تعداد گلبولهای سفید و شمارش تفریقی انواع آن، هماتوکریت و هموگلوبین، شاخص های بیوشیمیایی (کلسترول، گلوکوز و پروتئین کل) و آنزیمهای کبدی (لاکتات دهیدروژناز، آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز) بررسی شد. نتایج این بررسی نشان داد الیگوفروکتوز اثری بر تعداد گلبولهای قرمز، حجم متوسط گلبولی (MCV)، هموگلوبین متوسط سلولی (MCH)، غلظت متوسط هموگلوبین گلبول قرمز (MCHC) ندارد. با این وجود مقادیر هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد گلبولهای سفید در تیمار 2 درصد بطور معنی داری بیشتر بود (P< 0.05). اگرچه پربیوتیک الیگوفروکتوز اثری بر گلوکوز و پروتئین کل سرم نداشت، کلسترول سرم خون در تیمار 2 درصد بطور معنی داری کاهش یافت (P<0.05). بررسی آنزیمهای کبدی تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان نداد (P>0.05). براساس این نتایج می توان گفت الیگوفروکتوز می تواند سبب تحریک ایمنی و بهبود متابولیسم چربی شود.
    کلید واژگان: پربیوتیک, الیگوفروکتوز, شاخص های خونی, آنزیمهای سرم, فیل ماهی}
    S.H. Hoseinifar, A.R. Mirvaghefi, B. Mojazi Amiri, H.A. Khoshbavar Rostami, K. Darvish Bastami
    The aim of the present study was to investigate the effects of dietary oligofructose (1, 2 and 3%) on blood profiles of beluga Huso huso juveniles (18.77±0.76g). After 7 weeks feeding on experimental diets hematological parameters, metabolic products (cholesterol, glucose and total protein) and serum enzymes (lactate dehydrogenase, alkaline phosphatase, alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase) were measured. Compared to the control group (0% oligfructose), oligofructose had no effects on red blood cell counts (RBC), mean corposcular volume (MCV), mean cellular hemoglobin concentration (MCH) or mean cell hemoglobin concentration (MCHC) (P>0.05). However, hematocrit (Hct), hemoglobin concentration (Hb) and leucocyte counts (WBC) were significantly higher in fish fed 2% oligofructose (P<0.05). Although serum glucose and total protein remained unaffected, cholesterol was significantly lower in the 2% oligofructose group (P<0.05). Our results showed oligofructose had no significant effects on serum lactate dehydrogenase, alkaline phosphatase, alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase (P>0.05). These results indicate an immunomodulatory effect and the potential to reduce serum cholesterol levels in beluga sturgeon.
    Keywords: Prebiotic, Oligofructose, Hematology parameters, Serum enzymes, Beluga}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال