جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « مدیریت خطر » در نشریات گروه « پزشکی »
-
سابقه و هدف
مکان فیزیکی دانشکده ها مشابه مکان های عمومی دیگر نسبت به حوادث و بلایای طبیعی، آسیب پذیر بوده و نیاز به تدوین برنامه آمادگی و پاسخ به حوادث و بلایا دارد. لذا در راستای بسته توسعه و ارتقای زیرساخت های آموزش پزشکی، مطالعه ارزیابی آمادگی مدیریت خطر حوادث و پدافند غیر عامل در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، طرح ریزی گردید.
مواد و روش هااین مطالعه با رویکرد اقدام پژوهی، در 3 گام و 9 مرحله انجام گرفت. جمع آوری اطلاعات براساس ابزار ارزیابی آمادگی دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی درمدیریت خطر حوادث و پدافند غیرعامل انجام گرفت. اطلاعات با استفاده از شاخص های فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار توصیف شد. سپس نتایج در کمیته مدیریت خطر و پدافند غیرعامل دانشکده مطرح گردید. پس از چندین جلسه متوالی بارش افکار، راه حل های پیشنهادی جهت رفع نقاط ضعف بیان شد.
یافته هادر ارزیابی اولیه، میزان آمادگی در دانشکده در سطح بندی آمادگی کم (امتیاز کم تر از 39 درصد) قرار گرفت. امکان بروز آتش سوزی و آسیب پذیری ساختمان از نظر ایمنی سازه ای مهم ترین خطر در دانشکده تعیین گردید. پس از ایجاد تغییرات در راستای ارتقای فرآیند مدیریت خطر در دانشکده و در ارزیابی مجدد، میزان آمادگی دانشکده در حد متوسط (60-40 درصد) برآورد شد.
استنتاجرویکرد اقدام پژوهی منجر به ارتقای ایمنی در دانشکده گردید. عدم تخصیص ردیف بودجه و زمان بر بودن فرآیند برقراری ارتباط بین حوزه ها از موانع بهینه سازی ایمنی در فضاهای آموزشی می باشد.
کلید واژگان: اقدام پژوهشی, ایمنی, مدیریت خطر, مراکز آموزشیBackground and
purposeThe physical location of colleges is vulnerable to natural disasters and accidents. Therefore, it is necessary to develop a preparedness and response plan. The present study aimed to assess the readiness of accident risk management and passive defense in the Faculty of Nursing and Midwifery at Mazandaran University of Medical Sciences.
Materials and methodsThis study applied an action research approach. The data collection procedure was performed by evaluating the readiness of the faculties of the University of Medical Sciences in managing the risk of accidents and passive defense. Data were analyzed using the descriptive statistics of frequency, percentage, mean, and standard deviation. Then the results were discussed in the risk management and passive defense committee of the faculty. After several consecutive brainstorming sessions, the solutions were proposed in order to fix the weaknesses.
ResultsIn the initial evaluation, the level of preparation in the faculty was considered to be low (˂39%). The possibility of fire and the vulnerability of the building in terms of structural safety were determined to be the most risky factors in the college. After improving the risk management process, the faculty's level of preparedness was determined to be average (40-60%).
ConclusionThe current action research approach improved the safety of the college. No budget allocation for safety measures and the time-consuming communication process between different departments are the major obstacles to achieving optimal safety in educational spaces.
Keywords: action research, safety, risk management, training centers -
زمینه و هدف
با توجه به شیوع بالای کووید-19 در ایران و خصوصا استان مازندران، استراتژی کلیدی جهت مدیریت بحران مذکور، مشارکت شهروندان در ابعاد مختلف می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف شناسایی و تحلیل عوامل موثر بر سطح مشارکت جامعه در مدیریت بحران کووید-19 انجام شد که می تواند نقشه راهی برای برنامه ریزی های آتی در مدیریت بحران های مشابه باشد.
مواد و روش هامطالعه حاضر با رویکرد کیفی با استفاده از تحلیل محتوا به روش قراردادی در استان مازندران صورت گرفته است. داده ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته با 34 مشارکت کننده مازندرانی (18 زن و 16 مرد) به روش نمونه گیری هدفمند، جمع آوری و به طور هم زمان تحلیل شد.
یافته هاتحلیل داده ها منجر به استخراج تعداد 573 کد اولیه گردید؛ که در سه مضمون اصلی قرار گرفتند که شامل: باورها و نگرش با مضمون های فرعی تهدید درک شده، ترس و اضطراب درک شده وخودکارآمدی درک شده، مضمون اصلی پیشران-ها/تسهیل کننده ها با مضمون های فرعی اطلاع رسانی، فرهنگ سازی و شبکه سازی، ظرفیت سازی/ کنش های جهادی و داوطلبانه، هماهنگی بین بخشی، اعتماد اجتماعی، مسیولیت پذیری اجتماعی، تاب آوری اجتماعی، سیاست های جبرانی/مالی دولت و استراتژی های تغییر فرایندها و سیاست ها در مدیریت بحران و مضمون اصلی بازدارنده ها و چالش های مشارکت جامعه با مضمون های فرعی چالش های روانشناختی، چالش های اجتماعی/ فرهنگی، چالش های اقتصادی، چالش های سلامتی و چالش های مدیریتی کشف شدند.
نتیجه گیریمضامین کشف شده بر اساس دیدگاه شهروندان مازندرانی، اطلاعات مفیدی در خصوص مولفه های اثرگذار بر سطح مشارکت جامعه در مدیریت بحران کووید-19به دست آورد که می تواند در برنامه ریزی ها و اقدامات پیشگیرانه مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: مشارکت جامعه, بحران کووید- 19, مدیریت خطرBackground and Object:
Considering the high prevalence of covid-19 in the Iran and generally in Mazandaran province, the most important strategy for managing the crisis is the participation of citizens in different dimensions. Therefore, the present study was conducted with the aim of identifying and analyzing the factors affecting the level of community participation in the management of the Covid-19 crisis, which can be a road map for future planning in managing similar crises.
Materials and MethodsThe present study was performed with a qualitative approach using content analysis by the conventional method in Mazandaran province. The data were collected through in depth semi structured interviews with 34 participants through a purposeful sampling method and analyzed simultaneously.
ResultsFrom data analysis, 3 main themes including 1) beliefs and attitudes with 3 sub-themes of perceived threat, perceived fear and anxiety, and perceived self-efficacy, 2) the main theme of drivers/facilitators with 9 sub-themes of informing, culture building and networking, capacity building/ jihadi and voluntary actions, inter-sectoral coordination, social trust, social responsibility, social resilience, compensatory/financial policies of the government and strategies for changing processes and policies in crisis management, and 3) and the main theme of barriers and challenges of community participation with 5 sub-themes of psychological challenges, social/cultural challenges, economic challenges, health challenges and management challenges is extracted.
ConclusionThe themes discovered based on the viewpoints of the Mazandarani citizens obtained valuable information about the factors affecting the level of community participation in the management of the Covid-19 crisis, which can be taken into account in planning and preventive measures.
Keywords: Community Involvement, COVID-19, Risk management -
نشریه پرستاری ایران، پیاپی 137 (شهریور 1401)، صص 304 -315
زمینه و هدف:
دانشگاه ها موظف به تولید سرمایه انسانی مورد نیاز برای پیشبرد توسعه اجتماعی هستند. این امر با خطراتی همراه است. بنابراین رهبران آموزشی باید از مدیریت خطر استقبال کنند و سیاست های مناسب برای مواجه با این خطرات اجرا کنند. مدیریت خطر ازنظر تحقیقات دانشگاهی، دوره ها و مقاطع تحصیلی مورد توجه بسیاری در دانشگاه هاست. این در حالی است که در بیشتر جنبه های مدیریت دانشگاه ها، مدیریت خطر وجود ندارد. شیوع اخیر همه گیری ویروس کرونا بر موسسات آموزش عالی در سراسر جهان تاثیر گذاشته است. بااین حال، مدیریت خطر در دانشگاه ها آن طورکه می بایست توجه لازم را به خود جلب نکرده است. این مطالعه با هدف تعیین مدیریت خطر از دیدگاه کارکنان دانشگاه علومپزشکی ایران در سال 1400 انجام شد.
روش بررسی:
پژوهش حاضر به شیوه مقطعی از نوع توصیفی است که نمونه های آن 224 نفر از کارکنان اداری دانشگاه علومپزشکی ایران بودند که به روش مستمر انتخاب شدند. بازه نمونه گیری به مدت 1 ماه از اول آذرماه سال 1400 تا پایان آن ماه بود. پرسشنامه مدیریت خطر زابلی و همکاران که جهت بررسی روایی محتوای 2 پرسشنامه اصلی، از نظرات متخصصان، شامل 3 نفر از اعضای هییت علمی دانشکده پرستاری و مامایی استفاده شد. پرسشنامه در اختیار کارکنانی که حداقل 1 سال سابقه کار در دانشگاه داشتند، قرار گرفت. مدیریت خطر در 6 حیطه که حیطه اول آن مربوط به میزان شناخت کارکنان از مدیریت خطر، حیطه دوم وضعیت ساماندهی مدیریت خطر، حیطه سوم وضعیت سیاست ها و رویه ها، حیطه چهارم وضعیت آموزش خطر، حیطه پنجم جایگاه مدیریت خطر و نهایتا حیطه ششم نظارت بر تحلیل، ارزشیابی و کنترل خطر که در مجموع پرسشنامه در 45 سوال در مقیاس لیکرت 5 گزینهای بررسی شد. اطلاعات بهدستآمده با نسخه 26 نرم افزار SPSS در 2 بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی تجزیه و تحلیل شد. در بخش آمار توصیفی از جداول توزیع فراوانی برای متغیرهای کیفی پژوهش و شاخصهای عددی کمینه، بیشینه، میانگین و انحراف معیار برای متغیرهای کمی پژوهش استفاده شد. برای بررسی ارتباط بین متغیرهای فردی با مدیریت خطر از آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
یافته ها :
نتایج نشان داد مدیریت خطر در حیطه میزان شناخت کارکنان از مدیریت خطر با میانگین (2/60±0/84) بالاترین و در حیطه نظارت برتحلیل، ارزیابی و کنترل خطر با میانگین (2/38±0/87) پایینترین میانگین نمره را در بین سایر حیطه ها کسب کردند. نمره کل مدیریت خطر (2/44±0/82) بود که نشان می دهد مدیریت خطر از دیدگاه کارکنان بخش اداری دانشگاه علوم پزشکی ایران در سطح ضعیف قرار دارد. آزمون های آماری نشان داد مدیریت خطر با متغیرهای جنسیت (P=0/02)، گذراندن دوره مدیریت خطر (P<0/001 و تحصیلات (P=0/02) ارتباط آماری معناداری داشت، بهطوریکه میانگین نمره کسب شده در مردان بالاتر از زنان و همچنین در کارکنانی که دوره مدیریت خطر را گذرانده بودند نیز بالاتر از سایر کارکنان بود. مقایسه دوبه دو توکی همچنین نشان دهنده آن بود که میانگین نمره کسب شده در کارکنان با تحصیلات در سطح کارشناسی ارشد به طور معناداری بالاتر از کاردانی بود (P=0/03) و در سایر سطوح، این اختلاف معنادار نبود.
نتیجه گیری:
نتایج پژوهش نشان داد در مجموع کارکنان دانشگاه علومپزشکی ایران مدیریت خطر در این دانشگاه را در سطح ضعیفی ارزیابی کرده اند. بنابراین برای استقرار مدیریت خطر در دانشگاه، در همه حیطه ها نیاز به اهتمام بیشتری است. به منظور نظارت مناسب و صحیح برتحلیل، ارزیابی وکنترل خطر، مدیران ارشد باید امکانات و ابزارهای لازم برای ارزیابی، تحلیل وکنترل خطر را فراهم کنند و ناظرانی که آموزش کافی دیده اند را به کار گیرند تا در صورت اجرای نامناسب مدیریت خطر، اقدامات کنترلی خود را انجام دهند و دانشگاه را در مسیر درستی در جهت دستیابی به اهداف استراتژیک خود قرار دهند.
کلید واژگان: مدیریت خطر, کارکنان, دانشگاهBackground & Aims :
Risk management in academic research, courses, and degrees is crucial in universities. However, there is no evidence for risk management in most aspects of university management. This study was conducted to determine the risk management Evaluation from the Staff's Perspective of Iran University Medical Sciences In 2021.
Materials & Methods:
This is a descriptive cross-sectional study. The research samples were 224 staff of the Iran University of Medical Sciences selected by the available sampling method. The data collection tool was a risk management questionnaire. Risk management was classified into six dimensions. The first dimension is related to the level of employees' knowledge of risk management. The second dimension of risk management status. The third dimension includes policies and procedures. The fourth dimension is related to training status. The fifth dimension was the position of risk management, and finally, the sixth one was monitoring, analysis, evaluation, and risk control. In total, the questionnaire was examined in 45 questions on a 5-point Likert scale and was classified into three levels: poor (score less than 3), moderate (score 3 to 4), and good (score more than 4). The data were analyzed using SPSS software, version 26. The numerical indices of minimum, maximum, Mean±SD for the quantitative variables of the research were used. Friedman test was used to examine the relationship between domains and independent t-test, and analysis of variance and Pearson correlation coefficient was used to investigate the relationship between individual variables and risk management.
Results:
The results showed that most employees (59.4%) were women and the majority (48.7%) were 45-36 years old. The majority of employees (72.8%) were married. Most of the participants (54.4%) worked in administrative headquarters. More than half of the employees (53.1%) had a university degree at the undergraduate level, and only 12.5% of them had completed risk management courses. The results showed that the total score of risk management was 2.44±0/82. The Friedman test result showed a statistically significant relationship between employees' knowledge of risk management and all areas of risk management (p = 0.00). Statistical tests showed that risk management had a statistically significant relationship with the variables of gender (P = 0.02), risk management (P<0.001), and education (P=0.02). The mean score was higher in men than women, and also in employees who had passed the risk management course was higher than other employees. Two-to-two Tukey comparison also showed that the average score obtained by employees with master's degree education was significantly higher than an associate degree (P=0.03). At other levels, this difference was insignificant.
ConclusionThe results showed that, generally, from the perspective of the Iran University of Medical Sciences staff, risk management at this university is poor. In this regard, the development of educational programs, the adoption of policies and procedures, and the establishment of monitoring programs to implement risk management should be seriously pursued at the university.
Keywords: Risk management, Staff, University -
زمینه و هدف
ارزشیابی دقیق از عملکرد بیمارستان ها در مقابله با حوادث و بلایا می تواند نقش مهمی در ارتقای آمادگی بیمارستانی داشته باشد. مدل ارزشیابی مدیریت خطر حوادث و بلایا در سال 1398 با استفاده از مدل های بین المللی و نظر متخصصین داخلی تدوین و تایید گردید. این پژوهش با هدف اعتبارسنجی پرسشنامه ارزشیابی مدیریت خطر حوادث و بلایا در بیمارستان ها بر اساس استانداردها و سنجه های این مدل انجام گردید.
روش ها:
در این مطالعه اعتبارسنجی، پرسشنامه ای شامل 200 سنجه در 8 محور (مدیریت و رهبری، ارزیابی خطر، برنامه ریزی، پیشگیری و کاهش اثر، آمادگی، پاسخ، بازیابی و نتایج کلیدی عملکرد) بر اساس مدل ارزشیابی مدیریت خطر حوادث و بلایا طراحی گردید. برای سنجش روایی صوری و روایی محتوایی پرسشنامه از نظرات 22 نفر از متخصصین مدیریت خطر حوادث و بلایا استفاده شد. برای بررسی پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ و بررسی پایایی دو آزمونگر استفاده شد. تعداد 30 بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران توسط دو ارزیاب به صورت جداگانه و مستقل بااستفاده از پرسشنامه ارزیابی شدند و سپس نتایج مقایسه و تحلیل گردید.
یافته ها:
بر اساس نتایج روایی محتوایی کمی و کیفی کلیه سنجه ها مورد تایید متخصصین قرار گرفت. نتایج، ضریب پایایی دو آزمونگر و آلفای کرونباخ عدد 0/99 به دست آمد که نشان داد تفاوت آماری زیادی بین نتایج دو آزمونگر وجود نداشته و پرسشنامه از پایایی خوبی برخوردار است. میانگین امتیاز کسب شده بیمارستان ها از پرسشنامه 36 درصد بود. بیشترین امتیاز مربوط به محورهای پیشگیری، کاهش اثر (51/22) و ارزیابی خطر (44/81)، و کمترین امتیاز مربوط به محورهای برنامه ریزی (24/75) و بازیابی (26/97) بود.
نتیجه گیری:
پرسشنامه طراحی شده از مدل ارزشیابی مدیریت خطر حوادث و بلایا از روایی و پایایی خوبی برخوردار است و می تواند به عنوان یک پرسشنامه معتبر برای ارزشیابی این محور در بیمارستان های کشور مورداستفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: اعتبارسنجی, حوادث و بلایا, مدیریت خطر, بیمارستان, ارزشیابی, پرسشنامهJournal of Military Medicine, Volume:24 Issue: 6, 2022, PP 1405 -1418Background and AimAn accurate evaluation of hospitals' performance in dealing with disasters can be a major role in improving hospital preparedness. The Hospital Disaster Risk Management Evaluation (HDRME) Model was developed and approved in 2018 using international models and the opinion of experts. This research was conducted with the aim of validating a questionnaire for evaluating disaster risk management in hospitals based on the standards and measures of this model.
MethodsIn this validation study, a questionnaire based on the HDRME Model including 200 measures in 8 domains (management and leadership, risk assessment, planning, prevention and mitigation, preparedness, response, recovery, and key performance results) was designed. The face validity and content validity were verified both qualitatively and quantitatively (using experts’ opinions, CVR, and CVI). The reliability of the questionnaire was evaluated by Cronbach's alpha method and Inter class correlation coefficient (ICC). The questionnaires were completed by two surveyors separately and independently in 30 hospitals at Tehran University of Medical Sciences, and the results were compared and analyzed.
ResultsThe face validity and content validity of the questionnaire were approved by experts. The results showed that Cronbach's alpha and Inter class correlation coefficient (ICC) was 0.99, which showed that the questionnaire had good reliability. The average score of the hospitals from the questionnaire was 36%. The highest score was related to the domain of prevention/mitigation (51/22) and risk assessment (44/81), and the lowest score was related to the domain of planning (24/75) and recovery (26/97).
ConclusionThe questionnaire designed from the disaster risk management evaluation model has good validity and reliability and could be used as a valid questionnaire to evaluate this issue in the country's hospitals.
Keywords: Validation, Disasters, Risk Management, Hospital, Evaluation, Questionnaire -
زمینه و هدف
آمادگی بیمارستانها در حوادث و بلایا نقش مهمی در حفظ و ارتقای سلامت جامعه دارد. استانداردهای اعتباربخشی محور مدیریت خطر حوادث و بلایا از سال 1395 در بیمارستانها توسعه یافت. این پژوهش با هدف بررسی میزان اجرای این استانداردها در بیمارستانهای کشور بهمنظور شناسایی نقاط قوت و ضعف بیمارستانها و ارایه راهکارهای کاربردی انجام شد.
روشهامطالعه بهصورت توصیفی مقطعی برای بیمارستانهای کل کشور انجام شد. از نتایج ارزیابی دور سوم اعتباربخشی در سال 1396 استفاده گردید. ارزشیابی بیمارستانها توسط ارزیابان کشوری اعتباربخشی وزارت بهداشت با استفاده از چکلیست مربوط به استانداردها و سنجههای اعتباربخشی محور مدیریت خطر حوادث و بلایا (7 استاندارد و 37 سنجه) انجام و در سامانه اعتباربخشی کشور ثبت گردید. آمار توصیفی برای تحلیل دادهها به کار گرفته شد.
یافتههامیانگین امتیاز کسبشده بیمارستانهای کشور در محور مدیریت خطر حوادث و بلایا 48/82 بود. استانهای زنجان (58/27) و قزوین (56/44) بالاترین امتیاز و استانهای ایلام (25/36) و لرستان (38/39) پایینترین امتیاز را کسب نمودهاند. بیشترین امتیاز در اجرای استاندارد اول (ارزیابی و اولویتبندی خطر بلایا) با میانگین 67/78 و استاندارد دوم (پیشگیری و کنترل آتشسوزی) با میانگین 67/05 بود. پایینترین امتیازات مربوط به اجرای استاندارد پنجم (گزارش حوادث و موقعیتهای خطرآفرین) (29/38) و استاندارد هفتم (فعالسازی سامانههای پاسخ) (32/33) بود. بیش از 75 درصد استانهای مرزی کشور (ایلام، کرمانشاه، خوزستان، کردستان، خراسان رضوی، خراسان شمالی، سیستان و بلوچستان، آذربایجان شرقی و غربی) امتیاز کمتر از 50 درصد را کسب نمودهاند.
نتیجهگیرینتایج این مطالعه نشان داد میانگین امتیازات بیمارستانهای کشور در مدیریت خطر حوادث و بلایا پایین است و بیمارستانهای کشور بهویژه بیمارستانهای استانهای مرزی، از آمادگی مناسبی برای مقابله با حوادث و بلایا برخوردار نیستند. بیشترین ضعف بیمارستان ها در تدوین علمی برنامه های آمادگی و پاسخ، کمبود آگاهی نسبت به دستورالعمل های کشوری آمادگی و پاسخ، کمبود آموزش و تمرین، آسیب پذیری غیرسازه ای و زیرساخت بیمارستان ها است. تقویت ایمنی و مقاوم سازی بیمارستان ها، ارتقای سطح دانش و مهارت مدیران و کارکنان و ارتقای کیفی و بازنگری مداوم استانداردها بر اساس چالشهای بیمارستان، از جمله راهکارهای توسعه و ارتقای آمادگی بیمارستانی در حوادث و بلایا است.
کلید واژگان: استاندارد, اعتباربخشی, مدیریت خطر, حوادث و بلایا, بیمارستان, ارزیابیJournal of Military Medicine, Volume:24 Issue: 4, 2022, PP 1231 -1240Background and AimHospital preparedness in disasters is an important role in maintaining and promoting community health. Hospital disaster risk management accreditation standards have been developed since 2016. This study was conducted to investigate the implementation of these standards in the country's hospitals to identify the strengths and weaknesses of hospitals and provide practical solutions.
MethodsThis descriptive cross-sectional study was performed in hospitals throughout the country. The results of the evaluation of the third round of accreditation in 2017 were used. Hospitals were evaluated by national accreditation surveyors of the Ministry of Health using a checklist related to accreditation standards and measures based on disaster risk management (seven standards and 37 criteria) and registered in the country's accreditation system. Descriptive statistics were used to analyze the data.
ResultsThe average score of the country's hospitals in the field of disaster risk management was 48.82. Zanjan (58.27) and Qazvin (56.44) provinces have the highest score and Ilam (25.36) and Lorestan (38.39) provinces have the lowest score. The highest score was in the first standard (disaster risk assessment and prioritization) with an average of 67.78 and the second standard (fire prevention and control) with an average of 67.05. The lowest scores were related to the fifth standard (reporting accidents and dangerous situations) (29.38) and the seventh standard (activating response systems) (32.33). More than 75% of the country's border provinces (Ilam, Kermanshah, Khuzestan, Kurdistan, Khorasan Razavi, North Khorasan, Sistan and Baluchestan, East and West Azerbaijan) have scored less than 50%.
ConclusionThe results of this study showed that the average scores of the country's hospitals in disaster risk management was low and the country's hospitals, especially hospitals in border provinces, are not adequately prepared to deal with disasters. The biggest weaknesses of hospitals in the scientific formulation of preparedness and response programs are the lack of knowledge about the national instructions of preparedness and response, lack of education and training, non-structural vulnerability, and infrastructure of hospitals. Strengthening the safety and resilience of hospitals, improving the level of knowledge and skills of managers and staff, and improving the quality and continuous review of standards based on the challenges of the hospital, are among the strategies for developing and improving hospital preparedness for disasters.
Keywords: Standard, Accreditation, Risk management, Disaster, Hospital, Evaluation -
مقدمه
مدیریت خطر ابزاری مفید برای بهبود کیفیت خدمات درمانی در بیمارستان ها می باشد، هدف مطالعه حاضرتعیین خصوصیات سایکومتریک پرسشنامه ارزیابی وضعیت مدیریت خطر در بیمارستان ها بوده است.
روش هادر این مطالعه توصیفی-تحلیلی 112 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر ایلام که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه 45 سوالی ارزیابی وضعیت مدیریت خطر استفاده شد. برای سنجش پایایی و روایی پرسشنامه، از ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی اکتشافی به ترتیب استفاده شد. از نمودار اسکری پلات برای تعیین تعداد عامل ها استفاده شد.کافی بودن تعداد نمونه در تحلیل عاملی با شاخص KMO و آزمون بارتلت تعیین گردید.
یافته هاتحلیل عاملی نشان داد که پرسشنامه فوق از هفت عامل مستقل تشکیل شده است که عبارتند از؛ عامل اول: ( با درصد واریانس: 51.443)، عامل دوم: (با درصد واریانس: 8.926)، عامل سوم: (با درصد واریانس: 6.452)، عامل چهارم: (با درصد واریانس: 3.999)، عامل پنجم : (با درصد واریانس: 3.124) و عامل ششم: (با درصد واریانس: 2.840) و عامل هفتم: (با درصد واریانس: 2.459). پایایی پرسشنامه با قرار دادن پرسشنامه در اختیار 10 نفر از پرستاران مورد بررسی قرار گرفت و بعد از یک هفته مجددا به همین 10 نفر داده شد، و ضریب همبستگی 80/0 بود و با توجه به اینکه پاسخ های داده شده به همدیگر نزدیک بودند پایایی پرسشنامه نیز تایید شد.. شاخص 76/ 0KMO= برآورد شد که نشان دهنده ی کفایت تعداد نمونه بود.
نتیجه گیریپرسشنامه ارزیابی مدیریت خطر از دیدگاه پرستاران می تواند به عنوان ابزاری روا و پایا مورد استفاده قرار گیرد. این پرسشنامه می تواند به یک راهنمای عملی برای اندازه گیری و تعیین ارزیابی مدیریت خطر باشد.
کلید واژگان: مدیریت خطر, تحلیل عاملی, ابعاد, روایی, پایاییBackgroundRisk management is a useful tool for improving the quality of therapeutic services in hospitals. The aim of present study was to determine psychometric features of hospital risk management questionnaire.
MethodsIn present descriptive-analytic study, 112 nurses working in educating hospitals of Ilam city were chosen by random sampling(2016 Des till 2017Mar). For data gathering, the 45-item hospital risk management questionnaire was used. The reliability and validity were measured by Cronbach alpha coefficient and exploratory factor analysis respectively. The scree plot was applied for determining the number of factors. Adequate number of samples for factor analysis was determined by Kaiser-Meyer-Olkin index and Bartlet test( P Value <0.001) we use the SPSS V19 Software.
ResultsFactor analysis revealed that the questionnaire comprised of 7 independent factors including the first (variance of 51.443), the second (variance of 8.926), the third factor (variance of 6.452), the fourth factor (variance of 3.999), the fifth factor (variance of 3.124), the sixth factor (variance of 2.840), and the seventh factor (variance of 2.459). The alpha Cronbach coefficient was acquired 0.809% for the dimensions. The KMO index of 0.76 ( P Value <0.001indicated adequate number of the sample.
ConclusionFrom nurses’ perspective, the hospital risk management questionnaire can be recruited as a reliable and valid tool and can be considered as a practical guideline for measuring and assessing risk management.
Keywords: Validity, Reliability, Questionnaire, risk management, nurses -
زمینه و هدف
استانداردهای اعتباربخشی مدیریت خطرحوادث و بلایا از سال 1395 در بیمارستان های ایران توسعه یافته است. با وجود این، بیمارستان های کشور از آمادگی مطلوبی در این زمینه برخوردار نیستند. این مطالعه با هدف شناسایی چالش های برنامه مدیریت خطر حوادث و بلایا در بیمارستان های کشور و ارایه راهکارهایی برای بهبود آن انجام گردید.
روش هااین مطالعه به صورت پژوهش کیفی در سال 1398 انجام شد. مصاحبه نیمه ساختاریافته هدفمند با 35 نفر از مدیران مراکز مدیریت حوادث وزارت بهداشت، دانشگاه های علوم پزشکی کشور و بیمارستان ها انجام و تا مرحله اشباع ادامه یافت. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای قراردادی گرانهیم و لاندمن و جهت مدیریت داده ها از نرم افزار MAXQDA نسخه 12 استفاده گردید. برای اطمینان از صحت و پایایی داده ها، از معیارهای لینکلن و گوبا بهره گرفته شد.
یافته هاتعداد 31 چالش بر سر راه برنامه مدیریت خطر حوادث و بلایای بیمارستان های کشور وجود دارد که به 6 دسته شکاف در سیاست گذاری وزارت بهداشت، محدودیت منابع، ضعف در برنامه ریزی، نقص در هماهنگی و مدیریت اطلاعات، نگرش منفی در سطح مدیران، چالش های دانش، مهارت و نگرش نیروی انسانی گروه بندی شدند. ساختارهای نامناسب و ضعف در برنامه ریزی در سطوح مختلف، شفاف نبودن قوانین، فرسودگی بیمارستان ها، ضعف در فرایند مدیریت اطلاعات، ضعف در دانش، مهارت و نگرش مدیران و کارمندان از مهمترین چالش های برنامه مدیریت خطر حوادث و بلایای بیمارستان های کشور هستند. 27 راهکار شناسایی شدند که اصلاح ساختارهای مدیریتی، ایمن سازی بیمارستان ها، مدیریت موثر و کارآمد منابع، اصلاح سیاست ها، ایجاد بانک های اطلاعاتی و استفاده از روش های نوین در آموزش ها و تمرین آمادگی بیمارستانی از مهمترین راهکارهای ارایه شده بودند.
نتیجه گیریاجرای برنامه های مدیریت خطر حوادث و بلایا در بیمارستان های کشور در سطوح سیاست گذاری، برنامه ریزی و اجرا با چالش ها و مشکلاتی همراه است. توجه به ساختار و تشکیلات مدیریت بحران در سطوح وزارت بهداشت، دانشگاه ها و بیمارستان ها، اصلاح ساختار، قوانین و دستورالعمل های کشوری و فرایندها در برنامه های وزارت بهداشت می تواند منجربه ارتقای آمادگی بیمارستان ها در حوادث و بلایا گردد.
کلید واژگان: بیمارستان, مدیریت خطر, حوادث و بلایا, پژوهش کیفیJournal of Military Medicine, Volume:24 Issue: 3, 2022, PP 1150 -1165Background and AimHospital disaster risk management accreditation standards have been developed since 2016. However, the country's hospitals are still not well prepared in this regard. This study aimed to identify the implementation challenges of the disaster Risk Management Program in the country's hospitals and provide solutions to improve it.
MethodsThis study was conducted as qualitative research in 2019. Purposeful semi-structured interviews were conducted with 35 managers of disaster management centers of the Ministry of Health, medical universities, and hospitals in the country and continued until the saturation stage. Graneheim and Landman's contractual content analysis method was used for data analysis and MAXQDA 12 software was used for data management. Lincoln and Guba's criteria were used to ensure the accuracy and reliability of the data.
ResultsBy analyzing the interviews, 6 main challenges (gap in the policy of the Ministry of Health, limited resources, weakness in planning, lack of coordination and information management, negative attitude at the managerial level, challenges of knowledge, skills, and attitude of human resources) and 31 sub-challenges in disaster risk management were identified in hospitals. Inadequate structures and weaknesses in planning at various levels, lack of transparency of laws, burnout of hospitals, weaknesses in the information management process, weaknesses in knowledge, skills and attitudes of managers and employees were the main side challenges. twenty-seven solutions were detected that reforming management structures, securing hospitals, effective and efficient management of resources, reforming policies, creating databases, and using new methods in training and practicing hospital preparedness were among the most important solutions presented.
ConclusionThe implementation of disaster risk management programs in the country's hospitals at the levels of policy-making, planning, and implementation is associated with challenges and problems. Paying attention to the structure and organization of disaster management at the Ministry of Health, universities, and hospitals, reforming the structure, laws and national instructions and processes in the programs of the Ministry of Health can lead to improving disaster preparedness in hospitals.
Keywords: Hospital, Risk management, Disasters, Qualitative research -
زمینه و هدف
حوادث و بلایا می تواند زیرساخت های سلامت در جامعه را با چالش های عمده ای مواجه کند. بیمارستان ها واحد اصلی ارایه خدمات سلامت در پاسخ به بلایا هستند. با توجه به نقش حیاتی بیمارستان های نظامی در پاسخ به بلایا، پژوهش حاضر با هدف تبیین راهکارهای ارتقای مدیریت خطر حوادث و بلایا در بیمارستان های نظامی انجام شده است.
روش هامطالعه حاضر یک پژوهش کیفی است که در سال 1400-1399 انجام شد. مشارکت کنندگان تعداد 14 نفر از مدیران، کارکنان و متخصصان حوزه مدیریت خطر حوادث و بلایای بیمارستانی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و برای تحلیل آن ها از روش تحلیل محتوای قراردادی براساس روش گرانهیم و لاندمن استفاده شد.
یافته هاموضوعات مطرح شده توسط مشارکت کنندگان در قالب 5 طبقه و 18 زیرطبقه شامل "مدیریت و رهبری" (سازماندهی، برنامه ریزی، قوانین و مقررات، ارتباطات و هماهنگی، تخصص گرایی، فرهنگ سازی، حمایت)، "ارزیابی خطر" (ایمنی سازه ای، ایمنی غیرسازه ای، ایمنی عملکردی، ایمنی محیط)، "آمادگی" (آموزش، تمرین، افزایش ظرفیت)، "پاسخ" (تامین منابع، مدیریت مصدومین، مدیریت داوطلبان)، و "بازیابی" (اقدامات مبتنی بر توسعه پایدار) تبیین گردید.
نتیجه گیریبکارگیری استراتژی های ارتقای مدیریت خطر حوادث و بلایای ارایه شده در این پژوهش می تواند در ارتقای آمادگی بیمارستان های نظامی در مقابله با حوادث و بلایا مفید و موثر باشد.
کلید واژگان: بلایا, بیمارستان نظامی, مدیریت خطر, تحلیل محتواJournal of Military Medicine, Volume:24 Issue: 1, 2022, PP 1057 -1067Background and AimThe disasters and emergencies can pose major challenges to the health infrastructure. Hospitals are the main units for providing health services in response to disasters. Considering the vital role of military hospitals in responding to disasters, the present study was conducted with the aim of explaining the improving strategies of disaster risk management in military hospitals.
MethodsThe present study is a qualitative research conducted in 2020-2021. The participants were 14 managers, staff, and specialists in the field of hospital disaster management who were included in the study by purposive sampling. Semi-structured interviews were used for data collection, and the contractual content analysis method based on the Granheim and Landman method was used to analyze them.
ResultsThe topics raised by the participants in 5 categories and 18 subcategories including "Management and Leadership" (organization, planning, rules and regulations, communication and coordination, specialization, culture building, advocacy), "risk assessment" (Structural safety, non-structural safety, functional safety, environmental safety), "preparedness" (training, drill, surge capacity), "response" (resource provision, casualty management, volunteer management), and "recovery" (Measures based on sustainable development) were explained.
ConclusionApplying improving strategies of hospital disaster risk management presented in this study can be useful and effective in improvement of the readiness of military hospitals in the face of emergencies and disasters.
Keywords: Content analysis, Disasters, Military hospital, Risk management -
مقدمه
امروزه اثربخشی سازمان به طور مستقیم تحت تاثیر کیفیت منابع انسانی آن تعریف می شود. در این میان یکی از مسایل چالش برانگیز سازمان ها در حوزه ی منابع انسانی به ویژه در بخش سلامت، مخاطرات حوزه مدیریت منابع انسانی است. پژوهش حاضر باهدف ارایه مدل تعاملی و فرایندی و ترسیم ارتباطات ساختاری مخاطرات منابع انسانی در بخش سلامت انجام شده است.
روش هاپژوهش حاضر از نوع کاربردی بود که با روش ترکیبی انجام شد. مشارکت کنندگان در پژوهش 19 نفر از مدیران و کارشناسان منابع انسانی مراکز درمانی شهرهای کاشان، آران و بیدگل بودند که با روش نمونه گیری غیرتصادفی مبتنی بر معیار انتخاب شدند. در این مطالعه از روش مدل سازی ساختاری-تفسیری برای ساختاربندی و ترسیم روابط تعاملی 14 خطر اصلی حوزه منابع انسانی در بخش سلامت استفاده شد.
یافته ها14 خطر در حوزه منابع انسانی در بخش سلامت، شناسایی و با استفاده از روش مدل سازی ساختاری-تفسیری در چهار سطح طبقه بندی شد. به گونه ای که مخاطرات «دیدگاه مبتنی بر نقش غیرراهبردی واحد منابع انسانی»، «دیدگاه مبتنی بر عملکرد غیر اثربخش واحد منابع انسانی» و «خطر سیستم انتخاب و استخدام» در سطح چهارم و مخاطرات «مالی» و «رفتاری» در سطح اول قرار گرفت.
نتیجه گیریشناخت مخاطرات کلیدی منابع انسانی و روابط علی بین آن ها به مدیران کمک می کند که با هزینه کمتر بتواند در جهت کاهش سایر مخاطرات، ایجاد سیاست های یکپارچه، تصمیمات راهبردی و بهبود سیستم جذب در به کارگیری نیروی انسانی تلاش نمایند.
کلید واژگان: منابع انسانی, مدیریت خطر, بخش سلامتIntroductionToday, the effectiveness of an organization is directly explained by the quality of its human resources. One of the most challenging issues that the healthcare sector faces is human resource management risks. The aim of this study was to present an interactive and process model and plot the structural relationships of human resource risks in the healthcare sector.
MethodsThis research was a quantitative research based on the structural-interpretive modeling method. Participants included 19 managers and human resources experts of medical centers in Kashan and Aran-Bidgol, who were selected by purposive and snowball sampling. In this study, the structural-interpretive modeling method was used to structure and plot the interactive relationships of 14 critical risks of human resources in the healthcare sector.
ResultsThe 14 main risks of human resources in the health sector were classified into four levels using structural-interpretive modeling. Thus, the risks of ‘perspective based on the non-strategic role of the human resources unit’, ‘perspective based on the inefficient performance of the human resources unit’ and ‘risk of selection and employment’ are in the fourth level, and ‘financial’ and ‘behavioral’ risks are in the first level.
ConclusionAccording to the structural-interpretive modeling method, the risk of inappropriate attitude towards the role and performance of human resource management and the risk of hiring and using human resources, as key and critical risks, are the driving force behind other risks in the field of human resources in the health sector. Therefore, to manage and reduce other risks in the field of human resources, it is necessary that we manage them in the healthcare sector.
Keywords: Human resource, Risk management, Healthcare sector -
زمینه و هدف
ایمنی بیمار به طور اعم و خطاهای دارویی به طور اخص، از شاخص های مهم کیفیت مراقبت در بیمارستان ها هستند. مدیریت خطر، رویکردی مهم و اصلی برای پیشگیری حوادث ناشی از خطاهای دارویی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه مدیریت خطر بر میزان خطاهای دارویی پرستاران بخش های مراقبت ویژه انجام گرفته است.
روش بررسیپژوهش حاضر، یک مطالعه کارآزمایی غیرتصادفی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با یک گروه کنترل است که در سال 1399 در دو بیمارستان تهران انجام گرفته است. یکی از بیمارستان ها به طور تصادفی، گروه آزمون و دیگری گروه کنترل در نظر گرفته شد. بعد از اعمال معیارهای ورود و خروج، 150 پرستار در این دو بیمارستان (هر گروه 75 پرستار) به روش در دسترس انتخاب شدند. برای گروه آزمون، برنامه مدیریت خطر اجرا شد. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل، پرسشنامه جمعیت شناختی و شغلی پرستاران، پرسشنامه خودگزارشی خطای دارویی 14 عبارتی ویکفیلد و چک لیست مشاهده ای کیفیت دارو درمانی پرستاران بود. داده ها در مرحله قبل و بعد از مداخله جمع آوری و با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد.
یافته هابراساس نتایج آماری آزمون تی مستقل در اطلاعات جمعیت شناختی و شغلی، همچنین میزان خطاهای دارویی قبل از مطالعه، هر دو گروه یکسان بودند (05/0<p). پس از انجام مداخله، تفاوت میزان خطاهای دارویی در دو گروه به لحاظ آماری معنادار بود (005/0>p) که نشان دهنده کاهش خطای دارویی برای پرستاران گروه مداخله نسبت به گروه کنترل است. همچنین نتایج نشان داد که میزان خطای دارویی مشاهده شده در پرستاران به طور معناداری بیش از خطای گزارش شده توسط آن ها است (001/0>p).
نتیجه گیرینتایج حاکی از موثر بودن اجرای برنامه مدیریت خطر بر کاهش خطاهای دارویی پرستاران است. اجرای برنامه مدیریت خطر به عنوان راهکاری برای ارتقای دارو درمانی ایمن به پرستاران و دستیابی به مراقبت های پرستاری ایمن و مطلوب، توصیه می شود.
کلید واژگان: مدیریت خطر, خطاهای دارویی, پرستاران, بخش مراقبت ویژهHayat, Volume:27 Issue: 3, 2021, PP 318 -335Background & AimPatient safety in general and medication errors in particular are the important indicators of hospital care quality. Risk management is an important and fundamental approach to preventing events caused by medication errors. The aim of this study was to determine the effect of risk management program on the rate of medication errors among intensive care unit nurses.
Methods & MaterialsThe present study was a non-randomized pre-test, post-test study with a control group, conducted in 2020 in two hospitals in Tehran. The hospitals were randomly assigned to either an experimental group or a control group. According to the inclusion and exclusion criteria, 150 nurses (75 nurses in each group) were selected by the convenience sampling method. For the experimental group, a risk management program was implemented. Data collection tools included the nurses’ demographic questionnaire, the 14-item Wakefield medication error self-reporting questionnaire, and the nurses’ medication quality checklist. Data was collected before and after the intervention and analyzed by the SPSS software version 16 using descriptive and inferential statistics.
ResultsThe results of independent t-test showed no statistically significant difference between two groups in demographic information and the rate of medication errors before the study (P>0.05). After the intervention, difference in the rate of medication errors was statistically significant between the two groups (P<0.005), indicating a decrease in medication errors in the nurses of the experimental group compared to the control group. The results also showed that the rate of medication error observed in nurses was significantly higher than the error reported by them (P<0.001).
ConclusionThe results showed that the implementation of risk management program was effective in reducing nurses’ medication errors. Implementing a risk management program is recommended to nurses as a way to promote safe medication and achieve safe and desirable nursing care.
Keywords: risk management, medication errors, nurses, intensive care unit -
با توجه به گسترش بیماری کووید-19 در کل جهان (پاندمی)، ابعاد مختلف از جمله سلامتی و اقتصاد جوامع تحت تاثیر قرار گرفته است. محافظت از کارگران در برابر آلوده شدن به کووید-19 چالش های اساسی را به وجود آورده که برای رفع این چالش ها باید درباره چگونگی شیوع این بیماری و چگونگی پیشگیری از آن چیزهای زیادی آموخت. مواجهه با کووید-19 یک خطر است زیرا می تواند باعث ایجاد بیماری گردد. آنالیز خطر، استفاده سیستماتیک از اطلاعات در دسترس برای شناسایی خطرات و تخمین خطر برای افراد، محیط زیست، دارایی ها و ارزش ها است. بعد از آنالیز خطر، ارزشیابی خطر باید انجام شود. ارزشیابی خطر شامل مقایسه نتایج آنالیز خطر با معیارهای پذیرش خطر است. بعد از ارزشیابی خطر باید خطر هایی که غیرقابل تحمل هستند با استفاده از اقدامات کنترلی، حذف یا کاهش یابند. تمامی این مراحل در یک سیستم یا یک فعالیت و شناسایی و معرفی اقدامات کنترل خطر برای کاهش آسیب به افراد، محیط زیست، دارایی ها و ارزش ها را مدیریت خطر گویند. در مطالعه مروری حاضر شناسایی خطرات، ارزیابی و مدیریت خطر بیماری کووید-19 در محیط های کاری با دسته بندی مطالعات انجام شد. نتایج این مطالعه می تواند متخصصین را در زمینه شناسایی خطرات مرتبط با کووید-19، ارزیابی خطر و ارایه راهکارهای کنترل خطر در چارچوب مدیریت خطر کمک نماید و اطلاعات مفیدی را برای انجام این کار در دسترس آنها قرار دهد.
کلید واژگان: کووید-19, شناسایی خطر, ارزیابی خطر, مدیریت خطرDue to the spread of COVID-19 worldwide (pandemic), various dimensions including the health and economy of communities have been affected. Protecting workers from COVID-19 contamination poses major challenges that need to be addressed in order to learn more about how the disease has spread and how to prevent it. Exposure to COVID-19 is a risk because it can cause disease. Risk analysis is the systematic use of available data to identify risks and assess risks to individuals, the environment, assets and values. After risk analysis, a risk assessment should be performed. Risk assessment involves comparing the results of risk analysis with risk acceptance criteria. After the risk assessment, risks that are unbearable should be eliminated or reduced using control measures. All of these steps in a system or activity and identifying and introducing risk control measures to reduce harm to people, the environment, assets and values are called risk management. In the present review study, risk identification, assessment and risk management of COVID-19 in work environments were performed by categorizing studies. The results of this study can help experts in identifying the risks associated with COVID-19, risk assessment and provide risk control strategies in the context of risk management and provide them with useful information to do so.
Keywords: COVID-19, Risk Identification, Risk Assessment, Risk Management -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و هشتم شماره 5 (پیاپی 233، امرداد 1399)، صص 313 -321زمینه و هدف
خطای پزشکی عدم موفقیت یک اقدام برنامه ریزی شده بهداشتی و درمانی در رسیدن به اهداف تعیین شده یا استفاده از یک برنامه اشتباه بهداشتی و درمانی برای رسیدن به هدفی است. خطاهای پزشکی افزون بر تحمیل رنج به بیماران، هزینه زیادی به نظام سلامت تحمیل می کند. هدف این پژوهش شناسایی عوارض ناخواسته و تحلیل علل بروز آن ها در بیمارستان بود.
روش بررسیاین پژوهش توصیفی-مقطعی به صورت گذشته نگر در بیمارستانی در شهر تهران از دی تا اسفند 1395 انجام شد که تعداد 377 پرونده بیماران ترخیص یا فوت شده از تاریخ اول فروردین 1394 تا پایان اسفند 1394 به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. پرونده های بیماران توسط کارشناس بالینی با استفاده از ابزار نشانه های کلی (The Global Trigger Tool) بررسی و عوارض ناخواسته شناسایی شد. نوع و شدت عوارض توسط پزشک ارزیابی و صحه گذاری شد.
یافته هاحدود 9/15% بیماران دچار عوارض ناخواسته شده بودند. میزان عوارض ناخواسته 1/19 در هر 100 پذیرش و 7/5 در هر 100 روز بستری بود. حدود 50% موارد عوارض ناخواسته منجر به آسیب موقت یا افزایش مدت زمان بستری بیماران شد. بیشترین عارضه ناخواسته مربوط به خونریزی، عفونت های بیمارستانی و سقوط بیمار و مهمترین علل بروز عوارض ناخواسته مربوط به کارکنان و فرایندهای بیمارستانی بود. تعداد عوارض ناخواسته شناسایی شده با استفاده از ابزار نشانه های کلی 100 برابر تعداد عوارض ناخواسته شناسایی شده با استفاده از فرم گزارش داوطلبانه خطاها بود.
نتیجه گیریمیزان عوارض ناخواسته در بیمارستان مورد مطالعه زیاد بود. ابزار نشانه های کلی حساسیت و ویژگی بیشتری نسبت به روش گزارش داوطلبانه عوارض ناخواسته، در شناسایی عوارض ناخواسته دارد.
کلید واژگان: خطاهای پزشکی, ایمنی بیمار, مدیریت خطرBackgroundMedical errors are those mistakes committed by healthcare professionals due to wrong execution of a planned healthcare action or execution of a wrong healthcare action plan whether or not it is harmful to the patient. Medical errors may cause patients to suffer and have huge financial costs for the healthcare system. Identifying and measuring medical errors and adverse events are essential for improving patient safety. The objectives of this research were to measure medical errors and adverse events rates, to identify their severity and also analyze their underlying causes in a general educational hospital in Tehran, Iran by using The Global Trigger Tool.
MethodsA descriptive, cross-sectional, and retrospective approach was used in this study. The medical records of 377 hospitalized patients between April 2015 and March 2016 were examined using simple random sampling method. Patient’s records were reviewed by a nurse using The Global Trigger Tool. Then, a physician authenticated the findings of the adverse events and rated their severity. The causes of adverse events were identified using brain storming and Ishikawa Cause And Effect Diagram.
ResultsA total of 205 triggers were detected, and 60 adverse events were identified. About 15.9 percent of patients experienced an adverse event. The rate of adverse events was 19.1 per 100 admissions and 5.7 per 100 Admission days or hospitalization days. Almost half of the adverse events were in the E and F categories (temporary harm). Bleeding, nosocomial infections, and patient fall were the leading adverse events. Employees and working processes were the underlying causes of the medical errors and adverse events. The Global Trigger Tool found 100 times more adverse events than the voluntary reporting method.
ConclusionThe adverse event rate of this study was high. Hospital managers should take appropriate actions to reduce medical errors and adverse events and enhance patient safety. The Global Trigger is a Powerful, reliable, strong tool for identifying adverse events and measuring their severity.
Keywords: medical errors, patient safety, risk management -
مقدمه
سرطان پستان، شایع ترین بدخیمی و دومین علت مرگ بدخیمی در زنان در دنیا است. شناسایی زودرس آن می تواند باعث درمان به موقع و افزایش امید به زندگی بیماران گردد. مدل های مختلفی برای تعیین خطر ابتلاء و شناسایی زنان پرخطر طراحی شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی خطر ابتلاء به سرطان پستان در زنان شهر کرمان با استفاده از مدل های مختلف انجام شد.
روش کاراین مطالعه مقطعی در سال 1397 بر روی 454 نفر از زنان 75-35 ساله مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر کرمان انجام شد. جهت بررسی خطر ابتلاء پنج ساله و مادام العمر ابتلاء به سرطان پستان، سوالات پرسشنامه مربوط به مدل های گیل و IBIS از افراد سوال شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هامیانگین نمره خطر پنج ساله ابتلاء به سرطان پستان بر اساس مدل گیل، 65/0±81/0% و بر اساس مدل IBIS، 58/0±81/0% بود. همچنین میانگین خطر مادام العمر بر اساس مدل گیل و IBIS به ترتیب 52/5±53/10% و 94/3±28/11% بود. ارتباط خطی مثبت و معنی داری بین خطر پنج ساله (67/0=r) و مادام العمر (51/0=r) مدل های گیل و IBIS وجود داشت (001/0>p).
نتیجه گیریدر مراکز جامع خدمات سلامت می توان از مدل های ارزیابی خطر جهت شناسایی افراد پر خطر برای ابتلاء به سرطان پستان استفاده کرد. مدل گیل و IBIS پیش بینی خطر تقریبا مشابه داشته و نتایج آنها با یکدیگر همخوانی دارد.
کلید واژگان: ارزیابی خطر, پیشگیری, سرطان پستان, مدیریت خطرIntroductionBreast cancer is the most common malignancy and the second leading cause of malignancy in women, worldwide. Early diagnosis can lead to timely treatment and increase the life expectancy of patients. Various models have been designed to determine the risk of disease and identifying high-risk women. This study was performed with aim to evaluate the risk of breast cancer using different models in women of Kerman.
MethodsThis cross-sectional study was performed on 454 women aged 35-75 years referred to comprehensive health centers in Kerman in 2018. The questions from the Gail and IBIS questionnaire were asked to assess the risk of developing 5-year and lifetime breast cancer risk. Data were analyzed by SPSS software (version 20) and Pearson correlation test. P<0.05 was considered statistically significant.
ResultsMean of 5-year risk score for breast cancer was 0.81 ± 0.65% based on Gail model and 0.81 ± 0.58% based on IBIS model. Also, mean of lifetime risk based on Gail and IBIS models was 10.53 ± 5.52% and 11.28 ± 3.94%, respectively. There was a significant positive linear relationship between 5-year risk (r = 0.67) and lifetime risk (r = 0.51) on Gail and IBIS models (p<0.001).
ConclusionIn comprehensive health centers, risk assessment models can be used to identify high risk people for breast cancer. The Gail and IBIS models are relatively similar in risk prediction and their results are correlated.
Keywords: Breast Cancer, Prevention, Risk Assessment, risk management -
مقدمه
از آنجا که جامعه اولین پاسخ دهنده به هر بلیه ای است، ضروری است توانمندی جامعه برای مقابله با چنین شرایطی افزایش یابد. با توجه به اهمیت نقش جامعه در رویکرد کنونی مدیریت خطر بلایا، انتخاب جامعه ی اولیه به منظور دست یابی به موفقیت بیشتر و استقبال در جوامع دیگر نقش مهمی دارد. این مطالعه با هدف تبیین و تعیین میزان اهمیت معیارهای انتخاب جامعه در مداخلات جامعه محور کاهش خطر بلایا انجام شد.
روش کاربا استفاده از روش کیفی با تکنیک گروه اسمی، معیارهای انتخاب جامعه به منظور اجرای مداخله مدیریت مردم محور بلایا از دیدگاه 12 سازمان مختلف شهر کرمان که در مدیریت خطر بلایا نقش داشتند، طی چهار مرحله ی خلق ایده ها، ثبت ایده ها، تصریح ایده ها و اولویت بندی ایده ها مورد بررسی قرار گرفت.
یافته هادر مطالعه ی حاضر، در مرحله ی ثبت ایده، 38 معیار جهت انتخاب جامعه بیان شد. در مرحله ی تصریح ایده ها، چهار معیار به دلیل غیرمرتبط بودن و پنج معیار به دلیل تشابه با سایر معیارها ترکیب گردید. معیارهای باقی مانده در چهار طبقه ی اصلی مخاطره و خطر، ظرفیت های سازمانی، ظرفیت های اجتماعی و شاخص های اجتماعی قرار گرفتند.
نتیجه گیریبه علت محدودیت منابع و عدم امکان اجرای برنامه در تمامی جوامع، لازم است معیارهای انتخاب جوامع (به عنوان یکی از مراحل اجرای برنامه مدیریت مردم محور بلایا) تعریف و با سیستم ماتریکس و امتیازدهی، بهترین مکان به دقت و بر اساس نظر خود جامعه از میان جوامع مورد نظر انتخاب شود.
کلید واژگان: بلایا, مدیریت خطر, مشارکت, مردمPrioritization Community Selection Criteria for Community-Based Disaster Risk Reduction InterventionBackgroundSince society is the first respondent to every disaster, it is essential that the community’s ability to cope with such a situation increase. Given the importance of the role of society in the current approach to disaster risk management, the choice of the primary society is important in order to achieve greater success and acceptance in other societies. This study aimed to determine the importance of community selection criteria in community-based disaster risk management interventions.
MethodsUsing the qualitative technique with the nominal group technique, community-based selection criteria for implementing a people-centered disaster management intervention from the viewpoint of the 12 different organizations in Kerman, which have been involved with risk management, have been developed through four stages of idea creation, idea registration, idea clarification, and prioritization, which was investigated.
ResultsIn this study, 38 criteria for choosing a community were outlined in the idea of registration. At the stage of defining ideas, the four criteria were combined due to non-relevancy and five criteria due to similarities with other criteria. The remaining criteria are classified into four main categories: hazard and risk, organizational capacities, social capacities, and social indicators.
ConclusionsDue to resource constraints and the impossibility of implementing the program in all societies, it is necessary to define the criteria for selecting communities (as one of the stages of implementing a people-centered disaster management plan), by the matrix system, by rating the best locations from the target communities carefully, and according to the views society itself.
Keywords: Disaster, risk management, community, based -
مقدمهطرح تحول نظام سلامت که در سه بخش درمان، بهداشت و آموزش پزشکی از اردیبهشت سال 1393 آغاز شد، به عنوان یک طرح تحول راهبردی جزو اولویت های اصلی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار گرفته است. برای مدیریت موفق طرح تحول نظام سلامت و جلوگیری از شکست آن باید خطرات پیش روی این طرح مدیریت شود. بنابراین هدف این پژوهش، طراحی الگوی مدیریت خطر طرح تحول نظام سلامت است.مواد و روش کاراین پژوهش از نوع کیفی است که با رویکرد نظریه داده بنیاد انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه، اعضای هیئت علمی و مدیران دانشگاه های علوم پزشکی کشور بودند. برای انتخاب نمونه مورد مطالعه، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شده است. در این پژوهش، تا رسیدن به اشباع نظری 20 نفر مورد مصاحبه نیمه ساخت یافته عمیق قرار گرفتند.یافته هابر اساس یافته های مطالعه 6 دسته اصلی خطرات طرح تحول نظام سلامت شامل خطرات رفتاری، نگرشی، اجرایی، مدیریتی، مالی و شهرت، و نیز علل و پیامدهای آن ها شناسایی شدند.بحث و نتیجه گیریبا توجه به خطرات شناسایی شده و علل وقوع و پیامدهای هر یک، راهکارهایی پیشنهاد می شود که بر کنترل و تاثیرگذاری بر علل وقوع خطرات تمرکز دارد تا امکان مدیریت آنها به صورت ریشه ای تر و عمیق تر فراهم شود.کلید واژگان: دانشگاه های علوم پزشکی, طرح تحول نظام سلامت, مدیریت خطر, مطالعه کیفیPayesh, Volume:18 Issue: 4, 2019, PP 333 -345Objective (s)The recent Health System Transformation Plan in Iran has become a major priority for the Ministry of Health and Medical Education as a strategic change plan. To manage successfully this plan and prevent its failure, the risks should be managed. Therefore, the purpose of this study was to introduce the risk management model for the Health System Transformation Plan.MethodsThis qualitative research was carried out based on the grounded theory approach. The study population was faculty members and managers of medical universities of Iran. Purposive sampling technique was used to select the sample. In this research, 20 participants were interviewed to reach theoretical saturation.ResultsIn all 6 categories of risks of the Health System Transformation Plan were identified: behavioral risks, attitudinal risks, executive risks, management risks, financial risks, and reputational risks and their causes and consequences.ConclusionGiven the identified risks and the causes of the risks and consequences of each one, the findings suggest that solution for preventing risk factors can be achieved.Keywords: Medical sciences universities, Health System Transformation Plan, Risk management, Qualitative study
-
-
مقدمهافزایش خطرات بالینی به نگرانی عمومی در میان سیاست گذاران، ارائه دهندگان و متخصصین امر سلامت و درمان تبدیل شده است. مدیریت خطر مجموعه ای از فرایندهای مستمر و در حال توسعه ای است که در سراسر بیمارستان به کار گرفته می شوند. این پژوهش با هدف ارزیابی مدیریت خطر پیشگیرانه در بیمارستان های شمال کشور در سال 1395 انجام گردید.روش بررسیمطالعه حاضر از نوع توصیفی است که جامعه آماری در این پژوهش، کارکنان کادر پزشکی شاغل به کار در 15 بیمارستان آموزشی درمانی شمال کشور در سال 1395 بود که جمعا 557 نفر بودند. نمونه گیری به روش خوشه ایصورت گرفت و پرسشنامه ارزیابی مدیریت خطرات پیشگیرانه بین پرستاران و پزشکان به صورت تصادفی طبقه ای توزیع شد. برای تحلیل داده ها در بخش استنباطی ضمن بررسی توزیع مقادیر متغیرهای تحقیق با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با استفاده از آزمون F استفاده شده است. جهت آنالیز از نرم افزار SPSS استفاده گردید.یافته هامیانگین وضعیت میزان شناخت (47/ 2) ، وضعیت سازمان دهی مدیریت ریسک (62/ 2) ، وضعیت سیاست و رویه (06/ 3) ، وضعیت آموزش (85/ 3) ، وضعیت جایگاه مدیریت ریسک (81/ 2) و نظارت بر تحلیل، ارزیابی و کنترل ریسک (67/ 2) به دست آمد. با توجه به امتیازات به دست آمده در حیطه 6 مولفه مدیریت خطر، وضعیت کلی مدیریت خطر در بیمارستان های شمال کشور در حد متوسط ارزیابی گردید.نتیجه گیرینتایج مدیریت خطر پیشگیرانه در بیمارستان های شمال کشور را متوسط نشان داد، لذا مدیران بیمارستان ها باید منابع لازم را برای مدیریت خطر که از عوامل اصلی برای امنیت بیمار و بهبود کیفیت است، تخصیص دهند.کلید واژگان: مدیریت خطر, بیمارستان, ایمنی, کادر پزشکیEBNESINA, Volume:20 Issue: 4, 2019, PP 25 -32BackgroundIncreasing clinical risks has become a public concern among policymakers as well as healthcare providers and authorities. Risk management is a set of continuous and developing processes that can be taken in the hospitals. This research was conducted with the aim of evaluating preventive risk management in northern hospitals in 2016.Materials and methodsThis cross-sectional study assesses medical staff (n=550 individuals) in 15 hospitals in the north of Iran in 2016. Cluster sampling was done, and preventive risk management assessment questionnaire was randomly distributed among physicians and nurses. To analyze data in the analytical study, the distribution of the variables values was investigated using the Kolmogorov-Smirnov test, and also the analysis of variance was performed using the F-test. SPSS software was used to analyze data.ResultsThe average recognition rate (2.47), status of risk management organizing (2.62), the policy and procedures (3.06), education (3.85), risk management position (2.81), and monitoring the analysis, assessment as well as risk control (2.67), have been obtained. According to the scores obtained in the six component areas of risk management, the overall status of risk management in these hospitals was obtained moderate.ConclusionResults showed that preventive risk management in the hospitals in the north of Iran was moderate, so hospital managers have to allocate the necessary resources for risk management which is a key factor for patient safety and quality improvement.Keywords: Risk Management, Hospitals, Safety, Medical Staff
-
مقدمهبسیاری از شهرها مانند تهران، تبریز، رودبار، منجیل، طبس، لار، قزوین، زنجان، همدان و کرمانشاه در معرض خسارات و ضرر و زیان های ناشی از زلزله قرار داشتند. افزایش آگاهی یا دانش مرتبط با خطرات ناشی از مخاطرات و ارتباط آن با تغییرات رفتاری، در نهایت منجر به درک بهتر، بهبود مدیریت، کاهش خطر و انطباق سریع با شرایط بحران خواهد شد.روشاین پژوهش با هدف مقایسه سطح آگاهی دانش آموزان متوسطه اول شیرازی و کرمانی برای مواجهه با مخاطره ی زلزله صورت گرفته است. روش پژوهش توصیفی – پیمایشی و جامعه آماری شامل کل دانش آموزان مدارس متوسطه اول شهر شیراز و کرمان بوده است. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایو بر اساس فرمول کوکران، 366 و 363 دانش آموز در شهر شیراز و کرمان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از محاسبه روایی و پایایی بین افراد نمونه توزیع شد. داده ها با استفاده از روش های آماری آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه توسط نرم افزار SPSS 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها ونتیجه گیرییافته ها نشان داد که 1- سطح از آگاهی دانش آموزان با توجه به خطر جدی وقوع زلزله پایین تر از حد مطلوب بوده است. 2- سطح آگاهی دانش آموزان کرمانی در اقدامات ضروری قبل از وقوع زلزله بالاتر از دانش آموزان شیرازی بود. 3- بین آگاهی دانش آموزان در اقدامات ضروری حین و بعد از وقوع زلزله تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. در نتیجه، سطح آگاهی دانش آموزان کرمانی بالاتر از دانش آموزان شیرازی ارزیابی شد.کلید واژگان: آگاهی, دانش آموزان, زلزله, مدیریت خطرBackgroundMany cities such as Tehran, Tabriz, Rudbar, Manjil, Tabas, Lar, Qazvin, Zanjan, Hamedan, and Kermanshah are prone to damages and losses arising from the earthquake. The occurrence of an earthquake can lead to the destruction of school buildings and disruption in the function of educational systems, and the first responders will be school officials and students.Materials And MethodsThis research was conducted with the objective of comparing the knowledge level of the students of junior high schools of the city of Shiraz with those of the city of Kerman in confronting the earthquake hazards. The research method was descriptive surveying and the statistical population included all of the students of junior high schools of the cities of Shiraz and Kerman. By employing the cluster sampling method and based on Cochrans formula, 380 students were selected in the city of Shiraz and 376 in the city of Kerman. Data collection tool was the researcher compiled questionnaire which was distributed among the sample population after checking its validity and reliability. Data were analyzed using statistical methods of independent t test and one-way variance analysis with SPSS V. 21 software.ResultsFindings showed that 54.5% of Shirazi students and 59.4% of Kermani students received scores between 0.40 and 0.60, and 23.6% of Shirazi students and 27.1% of Kermani students received scores between 0.60 and 0.80. The knowledge level of Kermani students on measures needed to be taken prior to the occurrence of an earthquake was higher than the Shirazi students. However, there was no difference between the two groups in their knowledge on necessary measures that are needed to be taken during and after the occurrence of the earthquake.ConclusionThe knowledge level of students regarding the serious hazards in the event of an earthquake had been lower than the desired level. The knowledge level of the Kermani students has been assessed as being higher than the Shirazi students. Therefore, there is a need for training and education through new methods to improve the students knowledge on exigent measures that are needed to be taken prior, during, and after the earthquake.Keywords: Knowledge, Students, Earthquake, Crisis management -
زمینه و هدفطبق برآوردها از هر 10 نفر بیمار پذیرش شده در بیمارستان، یک نفر رویدادی ناگوار را تجربه می کند؛ که حدود نیمی از آنها به وسیله تجزیه و تحلیل حالات خطا(FMEA) قابل پیشگیری هستند. این پژوهش با هدف ارتقای مدیریت خطا، به شناسایی و ارزیابی خطرات احتمالی در فرآیندهای مراقبتی سه بخش بیمارستان الزهرا شهر اصفهان پرداخته است.روش بررسیپژوهش حاضر از نوع توصیفی– مقطعی است، که به شناسایی فرایندهای پرخطر با استفاده از روش FMEA در بخشهای ریه، گوارش و روماتولوژی بیمارستان الزهرای اصفهان در سال 1393 می پردازد. جامعه ی پژوهش شامل کلیه صاحبان فرآیند و افراد آشنا با فرآیندهای درمانی با روش نمونه گیری هدفمند در این سه بخش بود. اطلاعات از طریق کاربرگ استاندارد، جمع آوری و از طریق نرم افزار spss تحلیل گردید.یافته هاتعداد 72 فرایند مراقبتی در سه بخش بالینی شناسایی شد و 73/5% افراد، فرایند«تزریق خون و فراورده های خونی» را به عنوان پرخطر ترین فرایند مراقبتی انتخاب نمودند. گام «تزریق خون و فراورده ی ناسازگار با مشخصات بیمار» با PRN=300 پرخطرترین گام شناسایی و اقدامات اصلاحی پیشنهاد شد؛ عامل اصلی بروز خطا، عوامل انسانی و تجهیزاتی بودند.نتیجه گیریبسیاری از خطاهای شناسایی شده توسط آموزش نیروی انسانی و نگهداشت مناسب تجهیزات پزشکی قابل پیشگیری است و مدیریت خطر ایجاب می کند تا فرآیند مراقبت های سلامتی با کنترل بیشتری صورت پذیرد تا کارایی و کیفیت مراقبت ها بهبود یابد.کلید واژگان: مدیریت خطر, FMEA, تزریق خون و فراورده خونی, بیمارستانBackground And AimAlmost one out of 10 patients who are admitted in hospitals experience never events while researches show that about half of these harms are preventable through the utilization of Failure Modes and Effects Analysis (FMEA). This study aims to identify and evaluate the risks of care processes in three wards of Alzahra University Hospital of Isfahan and suggest some interventions for reducing these risks.Materials And MethodsThis was a cross-sectional study, which identified high-risk processes using FMEA in respiratory, gastroenterology and rheumatologic wards of Alzahra Hospital during the years 2014-2015. The study population comprised clinical staff members who worked in these three wards and were familiar with clinical care processes. The focus group team was selected through purposive sampling method. Finally, the information was gathered in standard FMEA work sheets and analyzed with SPSS software.ResultsA total of 72 clinical care processes were identified, and the 73.5% of the focus group members rated "blood and its products transfusion process" as the most risky care process. The step "checking the incompatible of patient's information and blood lable and its products" was the most dangerous step (with PRN = 300). The findings showed that human and equipment failures were the main reasons of facing the never events in these wards.ConclusionRisk management tells us that the efficiency and quality of care can be promoted by preventing errors through human resource training and proper maintenance of medical equipment.Keywords: Risk Management, Failure Modes, Effects Analysis (FMEA), Blood, Its Products Transfusion Process, Hospital
-
مقدمهاستفاده عمدی یا تهدیدآمیز از ویروس ها ، باکتری ها ، قارچ ها ، و یا مواد سمی تهیه شده از ارگانیسم های زنده برای ایجاد مرگ و میر یا بیماریزائی در انسان ، حیوانات وگیاهان؛ بیوتروریسم نام دارد. آلوده سازی افراد وتجهیزات با عوامل بیولوژیک در ناوها و زیر دریایی های نظامی، می تواند قبل از آغاز سفر دریایی و در حین سفر رخ دهد. به دلیل موقعیت استراتژیک آبهای ایران و وجود نیروهای متخاصم در همسایگی کشور احتمال بروز این گونه حملات محتمل است. هدف از مطالعه پیش رو ارائه مدل برنامه ریزی پیشگیری جهت حوادث بیوتروریستی در شناور های نظامی است.روش کاراین مقاله حاصل یک تحقیق کیفی و تطبیقی است که در آن با استفاده از روش های مدیریت خطر و برنامه ریزی کاهش اثرات بلایا و افزایش تاب آوری در محیط های مختلف جامعه (خشکی ) الگویی برای نظامیان در ناو و کشتی های دفاعی در مواجهه با حملات بیولوژیک پیشنهاد می شود .یافته هانقطه شروع رویاروئی با مخاطرات و آغاز چرخه مدیریت بحران پیشگیری از بروز و کاهش خطر است. مخاطرات با توجه به تهدیدات احتمالی در منطقه ، شرایط محیطی ،منابع انسانی ،تجهیزات و زمان تحلیل می شوند. با توجه به تهدیدات منطقه خاور میانه ، میکروارگانیسم های گروه A سلاح های بیولوژیکی می توانند از مخاطرات بیولوژیکی در ناوهای دفاعی ایران در آبهای منطقه و آبهای آزاد باشند.می توان با استفاده از محاسبات دوره بازگشت ،شدت اثرات ،آسیب پذیری منابع و گروه هدف ،امتیاز کل مخاطره در منطقه جغرافیائی مفروض را محاسبه کرد .این اعداد برآوردی از احتمال وقوع مخاطرات را نشان می دهند .بر حسب احتمال وقوع هر مخاطره الویت ها مشخص شده و سناریو های احتمالی تنظیم می گردند و برنامه پاسخ مبتنی بر سناریو های محتمل ،تدوین می شوند . برنامه های هشدار تک بیولوژیک ، جداسازی بیماران و ناقلین ، اجرای سیستم دیده وری به منظور تعیین موارد جدید ابتلا، اجرای برنامه های پروفیلاکسی داروئی و واکسیناسیون ،درمان بیماران ،مدیریت اجساد ،تامین آب و غذای سالم ، طراحی سیستم چند لایه به منظور ارتباط با بیرون از منطقه حادثه دیده ،رفع آلودگی ، تریاز، امداد و انتقال به بیمارستان های مرجع و...می باشند.نتیجه گیریاستفاده از الگوی مدیریت خطر مبتنی بر سناریو در مواجهه با حملات بیولوژیک اثرات بلایای بیوتروریستی را کاهش داده و موجب کاهش اثرات نتایج استفاده از عوامل بیولوژیک به عنوان سلاح می شوند.کلید واژگان: مدیریت خطر, تحلیل خطر, برنامه پاسخ, بیوتروریسم, رزم ناوIntroductionIntentional releases or threat to use viruses, bacteria, fungi, or toxins produced by living organisms to cause death or pathogenicity in humans, animals and plants is bioterrorism. Contamination with biological agents could occur before or during the journey. In Iran the risk of such attacks is high because of the strategic situations and the presence of hostile forces in neighboring waters. The aim of this study is to present a scenario based prevention and response planning for battle cruiser and biological threats.MethodThis is a qualitative and comparative study in which by using the risk management methods and mitigation planning and resiliency in different social environments, we propose a model in dealing with biological attacks in cruisers.ResultsThe beginning phase of disaster management cycle is mitigation and risk reduction. Hazards will be analyzed according to potential threats in the region, the environment, human recourses, equipment and time. According to the threats in the Middle East, biological agents in group A can be the biological hazards in the cruisers. We can determine the points of risk by calculating the return period, the severity of impacts and vulnerability of resources and the target group in a geographical area. According to the probability of each risk, we can identify priorities and regulate the possible scenarios. Then, the problems, which extracted from the scenarios, will be analyzed and the possible strategies for prevention and response will be developed. At least the scenario based response plan was developed. These plans need the planning teams and scenarios to develop. The biological attacks warning plan includes: the isolation of patients and carriers, surveillance system, drug prophylaxis and vaccination programs, Treatment, dead bodies management, provision of water and healthy food, a multi-layered system designed to communicate with the outside of the disaster area, decontamination, Triage, rescue and transfer to the referral hospitals and etc.ConclusionScenario-based risk management model in bioterrorist attacks reduces the biological effects of the bioterrorism agentsKeywords: risk management-risk analysis-response plan-bioterrorism- battle cruiser
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.